Skutkiem hańbiącej polski Senat uchwały podjętej przez Komisję Regulaminową i Spraw Senatorskich w dniu 4 listopada 1998 r., skierowałem do pani w dniu 5 listopada 1998 r. oświadczenie senatorskie, na które dotychczas nie znalazłem odpowiedzi w swojej skrytce senatorskiej. Nie jest mi też znane żadne inne miejsce adresowania takowej odpowiedzi do mnie.

W oświadczeniu tym postawiłem zarzut formalny, że Prezydium Senatu kierują moją tak zwaną "sprawę" do KRiSS, nie wypełniło przy tym podstawowego minimum wymaganego przy konstruowaniu wniosku. Przyjmując bowiem zasadę nawet ograniczonego formalizmu, należy stwierdzić, że niezbędną przesłanką skuteczności prawnej danej czynności jest spełnienie chociażby ograniczonych wymagań formalnych,. Podkreśliłem wówczas fakt, że w szczególności można i należy tego wymagać od Prezydium Senatu i kierującego pracami Prezydium marszałka Senatu. Senat i jego organy, uczestnicząc w tworzeniu prawa w Rzeczypospolitej Polskiej, tym bardziej zobowiązane są do jego przestrzegania na co dzień.

Domyślam, się, że mnogość świąt, celebrowanie wielu rocznic i rozliczne podróże nie pozwoliły pani do tej pory udzielić mi odpowiedzi. Pragnę jednak przypomnieć, że moje oświadczenie zawierało wniosek o udzielenie mi odpowiedzi i nadanie mu biegu jest wymogiem określonym w Regulaminie Senatu, który obowiązuje także marszałka Senatu.