Doszły do mnie wiadomości o tym, że Okręgowa Dyrekcja Gospodarki Wodnej we Wrocławiu wstrzymała obecnie kontynuację odbudowy zniszczeń popowodziowych na rzekach i potokach Dolnego Śląska, Opolszczyzny i na ziemi lubuskiej. Straty popowodziowe w systemach wodnych, urządzeniach hydrotechnicznych w tej dyrekcji ocenia się na około 900 milionów zł. Początkowo, po powodzi w 1997 r., oszacowano je na 750 milionów zł. Już w trakcie zagrożeń powodziowych przepływających wód podjęto różnorodne działania wykonawcze, wykorzystując głównie znajdujący się na Dolnym Śląsku potencjał wykonawczy firm hydrotechnicznych. Zakres likwidacji szkód i wykonania zabezpieczeń hydrotechnicznych uzależniony jest od środków finansowych. Hydrotechnika finansowana jest ze środków budżetowych ze względu na fakt, że należy ona do majątku skarbu państwa. Niestety, od lipca 1997 r. wykonano niezwykle mało robót w celu zabezpieczenia przed powodzią.

Mieszkańcy dorzecza górnej i środkowej Odry rzeczywiście mają prawo sądzić, że zagrożenie jest jeszcze większe niż poprzednio. Śladowy, wręcz minimalny w tym roku przydział środków finansowych na realizację opracowanego programu odbudowy zniszczeń hydrotechnicznych postawił dyrekcję w tragicznej sytuacji. Zostanie zamkniętych kilkaset budów i zadań rozpoczętych w 1997 i 1998 r., gdyś kwota 26 milionów 900 tysięcy zł, wydatkowana od stycznia do 15 maja, i tak była niewystarczająca do rozliczenia dziesiątek budów i zadań hydrotechnicznych. Charakter takich robót lub zadań polega na odbudowie jazów, progów, stopni stabilizujących dna cieków, powiązanego z inną infrastrukturą, oraz przywracanie starych tras koryt w celu odsunięcia ich od zabudowy komunalnej i innej.

Do tych robót należą ponadto: odbudowa wałów, odbudowa występujących masowo na naszych ziemiach murów oporowych, podtrzymujących drogi, domy, a także naprawa zapór zbiorników wodnych. W czasie powodzi w 1997 r. nie uległa katastrofie żadna zapora wodna, ale ich obecny stan, po takim długim przeciążeniu, jakie miało miejsce w 1997 r., bezwzględnie wymaga dokończenia remontu. Przerywanie tych prac w sezonie budowlanym i skazanie tych budowli na podobne lub mniejsze obciążenie falą wezbraniową, może natomiast faktycznie grozić niejedną katastrofą.

Uprzejmie proszę pana premiera o zapewnienie dodatkowej kwoty 16 milionów zł na dokończenie najbardziej odpowiedzialnych budów i zadań związanych z zabezpieczeniem życia i mienia mieszkańców. Owych 16 milionów zł pokryje 5 milionów długu stanowiącego zobowiązanie dla już wykonanych robót zabezpieczających oraz 11 milionów zł koniecznych do zakończenia całościowych elementów robót, tak aby ich przerwanie nie spowodowało zagrożenia lub katastrofy większej, niż można się spodziewać.