Wrocław był jednym z miast, które poniosły największe straty w czasie tragicznej powodzi w 1997 r. Po odzyskaniu pozycji stolicy województwa dolnośląskiego miasto prowadzi bardzo szeroko zakrojoną modernizację ciągów komunikacyjnych i infrastruktury komunalnej. Równocześnie w 2000 r. trwają we Wrocławiu imponujące rozmachem obchody tysiąclecia miasta, na które w okresie siedmiu miesięcy wydano około 10 milionów zł.

Koszty imprez jubileuszowych pokrywane są z dochodów własnych gminy i pozornie nic nikomu do tego, w jaki sposób rada i zarząd Wrocławia wydają swoje pieniądze. Pozornie, ponieważ tak wielkie wydatki z dochodów własnych były możliwe tylko dlatego, że miasto otrzymało w tym roku na własne potrzeby dodatkowo 30 milionów zł z budżetu państwa, 70 milionów dolarów z kredytów zagranicznych, w tym 42 miliony dolarów z Banku Światowego, oraz 50 milionów zł z innych środków pomocowych.

Dochody budżetu państwa pochodzą z podatków płaconych na terenie całego kraju, w tym na dolnym Śląsku. Kredyty zagraniczne spłacać będzie całe społeczeństwo, w tym mieszkańcy Dolnego Śląska. Tymczasem na przykład w Jeleniej Górze po ubiegłorocznym przestoju udało się uzyskać - dzięki inicjatywie Senatu - kwotę 1 miliona 100 tysięcy zł na rozbudowę tamtejszej Filharmonii Dolnośląskiej, która nie przeniesie się w tym roku do nowych pomieszczeń z powodu braku 720 tysięcy zł na zakup foteli do sali koncertowej. Także z powodu braku środków nie zostanie zakończona budowa zbiornika wody pitnej w Sosnówce, który ma zapewniać rozwój bazy turystycznej w tym rejonie.

W tej sytuacji zwracam się do pana premiera Jerzego Buzka z prośbą o podanie wysokości nakładów i terminu wdrażania programu osłonowego dla miast, które w wyniku reformy straciły pozycje stolic starych województw, między innymi dla Jeleniej Góry, Legnicy i Wałbrzycha. Moja prośba dotyczy programu, który w 1998 r. zapowiadał pan premier w Sejmie, Senacie, prasie, radiu i telewizji. Miał on być wdrożony 1 stycznia 1999 r. jako istotny element reformy administracji publicznej.