74. posiedzenie Senatu RP, spis treści, poprzednia część stenogramu


Wicemarszałek
Tadeusz Rzemykowski:

Wznawiam obrady.

Proszę o zajęcie miejsc. Dla uspokojenia nastrojów najpierw komunikat.

Senator Sekretarz
Andrzej Mazurkiewicz:

Panie i Panowie Senatorowie, pragnę poinformować, że o kolejnym posiedzeniu Senatu marszałek Senatu zawiadomi państwa zgodnie z art. 32 ust. 2 Regulaminu Senatu. Najbliższy prawdopodobny termin to 14 i 15 lutego. Dziękuję.

(Senator Dorota Simonides: Czy to budżet?)

Wicemarszałek
Tadeusz Rzemykowski:

Jeszcze nie.

Powracamy do rozpatrzenia punktu pierwszego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o reprywatyzacji.

Proszę państwa, temat jest bardzo złożony, bo jak państwo zauważyli, sprawozdanie połączonych komisji liczy aż dwadzieścia trzy strony i zawiera siedemdziesiąt siedem zblokowanych poprawek. Instrukcja dla marszałka Senatu liczy aż osiemdziesiąt jeden stron. W związku z tym prosiłbym o uwagę i nieprzeszkadzanie głośnymi rozmowami. Jeżeli będą jakieś propozycje, to pozwolimy zadać pytanie czy ewentualnie postąpić zgodnie z regulaminem. Na razie przeczytam ogólne formułki, a później przystąpimy do meritum.

Pan senator Zbigniew Romaszewski, w sprawie formalnej, proszę bardzo.

Senator Zbigniew Romaszewski:

Panie Marszałku, chciałem zwrócić uwagę, że to sprawozdanie jest po prostu źle przygotowane. Jest to precedens w dziejach Senatu, że poprawki nie są zgrupowane zgodnie z logiką ustawy, tylko zgodnie z inicjatywą konkretnej osoby. Nie ma tu związku logicznego pomiędzy poprawkami w grupie A, poprawkami w grupie B czy poprawkami w innych grupach. Stosowanie w dalszym ciągu tej procedury jest, w moim przekonaniu, niedopuszczalne, bo jeżeli chcę głosować za poprawką piątą w grupie A, a przeciwko poprawce szóstej w grupie A, to jest to zupełnie inna sprawa. Na przykład niektóre poprawki powtarzają się we wszystkich grupach - A, B i C. To niezwykle utrudnia orientowanie się. Sprawozdanie musi być budowane zgodnie z logiką ustawy. Czasami odchodziliśmy od tej zasady i pewne poprawki formalne grupowaliśmy i - jeżeli nikt nie zgłaszał sprzeciwu - głosowaliśmy nad nimi łącznie, ale to były przypadki szczególne. Nie chcę tu zrobić obstrukcji, ale uważam, że przed każdą grupą należy się zapytać, czy ktoś ma coś przeciwko temu, żeby te poprawki w grupach A, B, C i D były przegłosowane razem. To jest zupełnie osobna sprawa. Takie pytania trzeba zadać i wtedy można to zastosować. Wnosiłbym, ażeby w przyszłości sprawozdania były jednak formułowane zgodnie z logiką ustawy, a nie osób zgłaszających.

Wicemarszałek
Tadeusz Rzemykowski:

Jest to uwaga, ale nie ma wniosku formalnego.

(Senator Zbigniew Romaszewski: To jest po prostu zapytanie.)

Proszę państwa, Biuro Legislacyjne...

Proszę bardzo, jeszcze pan przewodniczący.

Senator Kazimierz Kleina:

Panie Marszałku, Wysoka Izbo! W trakcie sprawozdania połączonych komisji wyjaśnię istotę takiego przedłożenia.

Wicemarszałek
Tadeusz Rzemykowski:

Pozwólmy rozpocząć sprawę.

Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Gospodarki Narodowej oraz Komisji Ustawodawczej, które ustosunkowały się do wniosków przedstawionych w toku debaty i przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie.

Przypominam także, że dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zamknięta i obecnie, zgodnie z art. 52 ust. 6 Regulaminu Senatu, mogą zabrać głos jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.

Proszę sprawozdawcę Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Gospodarki Narodowej senatora Kazimierza Kleinę o zabranie głosu i przedstawienie uzgodnionych na posiedzeniu połączonych komisji wniosków.

Proszę bardzo, Panie Senatorze.

Senator Kazimierz Kleina:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Przedstawiam sprawozdanie połączonych komisji: Komisji Gospodarki Narodowej oraz Komisji Ustawodawczej, które pracowały nad ustawą o reprywatyzacji. Posiedzenie obu komisji odbyło się 25 stycznia 2001 r. Sprawozdanie z naszego posiedzenia zawarte jest w druku nr 560Z. Obie komisje rozpatrzyły ogromną liczbę wniosków - w pierwszej wersji ponad dziewięćdziesiąt. Po ich zmodyfikowaniu i przeredagowaniu wniosków przygotowanych i rozpatrzonych przez Komisję Gospodarki Narodowej oraz Komisję Ustawodawczą jest siedemdziesiąt siedem oraz jeden wniosek dodatkowy o odrzucenie ustawy w całości.

Komisje proponują, aby Wysoki Senat przyjął poprawki zawarte w punkcie oznaczonym rzymską dwójką lit. D: pierwszą, drugą, czwartą, siódmą, ósmą, dziewiątą, dziesiątą, jedenastą, trzynastą, czternastą, osiemnastą, dwudziestą, dwudziestą piątą, dwudziestą ósmą, trzydziestą pierwszą, trzydziestą trzecią, trzydziestą czwartą, trzydziestą piątą, trzydziestą szóstą, trzydziestą ósmą, trzydziestą dziewiątą, czterdziestą, czterdziestą pierwszą, czterdziestą drugą, czterdziestą trzecią, czterdziestą czwartą, czterdziestą piątą, czterdziestą szóstą, czterdziestą siódmą, czterdziestą ósmą, pięćdziesiątą, pięćdziesiątą trzecią, pięćdziesiątą piątą, pięćdziesiątą siódmą, pięćdziesiątą dziewiątą, sześćdziesiątą pierwszą, sześćdziesiątą drugą, sześćdziesiątą piątą, sześćdziesiątą szóstą, sześćdziesiątą siódmą, siedemdziesiątą, siedemdziesiątą pierwszą, siedemdziesiątą drugą, siedemdziesiątą trzecią, siedemdziesiątą czwartą, siedemdziesiątą piątą, siedemdziesiątą szóstą oraz siedemdziesiątą siódmą.

Ponadto komisje informują, że na podstawie art. 52 ust. 4 Regulaminu Senatu Komisja Gospodarki Narodowej dokonała zmiany swojego wniosku o zmianę brzmienia art. 3 ust. 3 ustawy, zawartego w punkcie oznaczonym rzymską dwójką lit. D, jest to poprawka trzynasta w zestawieniu wniosków.

Na podstawie art. 52 ust. 7 Regulaminu Senatu senator Anna Bogucka-Skowrońska wycofała swoje wnioski zawarte w punkcie oznaczonym rzymską dwójką lit. D - poprawki: szóstą, dwunastą, piętnastą, dwudziestą dziewiątą, pięćdziesiątą czwartą i pięćdziesiątą ósmą. Zostały one wycofane, ponieważ autopoprawka Komisji Gospodarki Narodowej skonsumowała poprawki pani senator i zostały one przyjęte i poparte przez komisje.

Jak powiedziałem na wstępie, pierwsza wersja sprawozdania przyjętego do rozpatrzenia przez obie komisje, przygotowanego przez Biuro Legislacyjne w oparciu o wnioski zgłoszone podczas debaty plenarnej, liczyła dziewięćdziesiąt dziewięć poprawek. Biuro Legislacyjne zaproponowało rozdzielenie poprawek zgłoszonych przez pana senatora Nogę, pana senatora Graczyńskiego oraz pana senatora Suchańskiego. W trakcie debaty nad tymi poprawkami panowie senatorowie stwierdzili, że są one kompletne, i zwracają się z prośbą, by były one przegłosowane w całości, w takiej wersji, w jakiej je przedstawili. Jest w nich bowiem przedstawiona pewna idea związana z reprywatyzacją i chcą, aby konsekwentnie poprawki te były przegłosowane w całości. W związku z tym Biuro Legislacyjne dokonało zmiany - przywróciło pierwotne brzmienie poprawek panów senatorów: Suchańskiego, Nogi i Graczyńskiego, po to, abyśmy mogli tę operację wykonać zgodnie z ich intencją. Tak więc sposób procedowania nad tą ustawą wynika z woli wnioskodawców. Jako Komisja Ustawodawcza i Komisja Gospodarki Narodowej nie mieliśmy prawa dokonywać podziału wniosków bez akceptacji ze strony senatorów wnioskodawców.

W kilku innych przypadkach dochodziło do sytuacji podobnej, kiedy wydawałoby się, że poszczególne części poprawek miały identyczne brzmienie, jeżeli byłyby głosowane oddzielnie. Na tę kwestię zwracał szczególnie uwagę pan senator Andrzejewski, który mówił, że w pewnym momencie moglibyśmy dojść do nielogiczności. Jeżeli wniosek byłby rozdzielony, zgodnie z intencją pana senatora Romaszewskiego, na dwie części, to podczas głosowania ta sama poprawka raz byłaby przyjęta, a drugi raz, może nawet wcześniej, odrzucona. A to po to, by wniosek w całości mógł zostać zaakceptowany. Tak więc za zgodą senatorów wnioskodawców te wnioski ostatecznie zostały przygotowane tak, aby nie dochodziło do sprzecznych głosowań.

Chcę też poinformować Wysoką Izbę, że niektóre wnioski otrzymały poparcie mniejszości i będą przedmiotem sprawozdania zainteresowanych senatorów. Dziękuję bardzo.

Aha, jeśli jeszcze można, Panie Marszałku, chciałbym w imieniu obu komisji zaproponować, aby kilka głosowań odbyło się łącznie. Dotyczyłoby to poprawek: osiemnastej, trzydziestej pierwszej, trzydziestej ósmej, czterdziestej, czterdziestej pierwszej, czterdziestej piątej, pięćdziesiątej dziewiątej, sześćdziesiątej pierwszej, sześćdziesiątej szóstej i sześćdziesiątej siódmej. Oczywiście byłoby to możliwe, jeżeli wnioski innego rodzaju, na przykład o odrzucenie ustawy w całości, nie otrzymałyby poparcia. Poprawki, które wymieniłem, mają bowiem charakter doprecyzowujący, legislacyjny i nie budzą wątpliwości. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek
Tadeusz Rzemykowski:

Dziękuję.

Proszę Genowefę Ferenc, sprawozdawcę mniejszości połączonych komisji Senatu, o zabranie głosu i przedstawienie wniosku mniejszości.

Senator Genowefa Ferenc:

Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!

Z upoważnienia mniejszości połączonych komisji pragnę zarekomendować wniosek o odrzucenie ustawy, zawarty w druku nr 560Z w punkcie oznaczonym rzymską jedynką.

Argumenty przemawiające za odrzuceniem ustawy w całości zostały przedstawione bardzo szczegółowo podczas debaty. Obecnie pragnę przypomnieć te najistotniejsze. Za taki argument mniejszość komisji uznaje brak wyliczeń co do tego, ile ta ustawa będzie kosztowała budżet, bowiem wartości podane przez rząd są wartościami szacunkowymi, obarczonymi dużym błędem. Tego zaś, jaki jest majątek skarbu państwa, Wysokiej Izbie nie muszę przedstawiać. Poza tym ustawa zaspokaja roszczenia małej grupy obywateli, potrzeby milionów pozostawiając z boku. Ustawa nie daje też gwarancji bezpieczeństwa prawnego. Jeśli zaś chodzi o środki z prywatyzacji majątku, to uważamy, że jest potrzeba przeznaczenia ich w pierwszej kolejności na edukację, na ochronę środowiska, na dostosowanie polskiego rolnictwa do standardów Unii Europejskiej, na przystosowanie naszej armii do standardów NATO. Ponadto niezbędne są środki na uzupełnienie pokrycia kosztów, które musimy ponieść w związku z wprowadzanymi reformami.

Dlatego wnosimy o poparcie wniosku przedstawionego w punkcie oznaczonym rzymską jedynką. Dziękuję za uwagę. (Oklaski)

Wicemarszałek
Tadeusz Rzemykowski:

Dziękuję.

Proszę senatora Mariana Nogę o zabranie głosu i przedstawienie wniosków mniejszości połączonych komisji.

Senator Marian Noga:

Panie Marszałku! Wysoki Senacie!

Swoją koncepcję reprywatyzacji przedstawiłem w czasie debaty i chciałbym dzisiaj prosić Wysoką Izbę o poparcie mojego wniosku. Chcę tylko w dwóch zdaniach przypomnieć, że ta koncepcja przedstawia się następująco: najpierw powinniśmy ustalić kwotę, jaka powinna być przeznaczona na reprywatyzację, następnie rząd powinien w ciągu sześciu miesięcy zbierać wnioski w tej sprawie, a potem, w ciągu trzech miesięcy, powinien określić koncepcję, jak te wnioski zrealizować z pieniędzy, których wielkość Wysoka Izba wcześniej by uchwaliła.

To wszystko jest zawarte w moim wniosku. Proszę o jego poparcie.

Wicemarszałek
Tadeusz Rzemykowski:

Dziękuję.

Proszę senatora Jerzego Suchańskiego o zabranie głosu i przedstawienie wniosków mniejszości połączonych komisji.

Senator Jerzy Suchański:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Polski nie stać na realizację ustawy w wersji innej niż ta wariantowo określona w grupach poprawek oznaczonych lit. A, B i C. Nie ma najmniejszych powodów, aby Wysoki Senat, kierując się troską o przyszłość Polski, o jej gospodarczy rozwój, uważał, że koniec kadencji zwalnia parlament z odpowiedzialności przed narodem.

W moim przedłożeniu 10% materialnego zadośćuczynienia dla uzasadnionych roszczeń jest rozwiązaniem możliwym do zrealizowania. Polska nie jest państwem byłych właścicieli i współwłaścicieli nieruchomości. Polska to również państwo naszych dzieci. Dziękuję bardzo. (Oklaski)

Wicemarszałek
Tadeusz Rzemykowski:

Proszę senatora Adama Graczyńskiego, sprawozdawcę mniejszości połączonych komisji, o zabranie głosu i przedstawienie wniosków mniejszości połączonych komisji.

Senator Adam Graczyński:

Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!

Debata wykazała, że liczba wniosków reprywatyzacyjnych i koszty reprywatyzacji nie są precyzyjnie określone. Nie można tym samym oszacować skutków finansowych tej ustawy. Jednocześnie, mimo zapytań senatorów - wśród nich było też moje zapytanie - przedstawiciel rządu nie zaprezentował projektowanych wpływów i wydatków budżetu państwa na okres najbliższych pięciu, dziesięciu lat. Tym samym nie można się zorientować, czy wydatki związane z tą ustawą, a także wpływy państwa i wydatki pozostałe, tak bardzo ważne, pozwolą na przyjęcie tejże ustawy w proponowanym kształcie. Stąd inicjatywa mniejszości zaprezentowana w sprawozdaniu w grupie poprawek oznaczonej lit. C.

Proponuję przyjęcie tej inicjatywy. Szczególnie zwracam uwagę na degresywny system odszkodowań, podobny do wprowadzonego i z powodzeniem przeprowadzonego na Węgrzech. Ten system zakładałby, że odszkodowania o niskiej wartości byłyby pokrywane w 100%, natomiast wyższe - degresywnie w mniejszym stopniu. Przy czym najwyższe odszkodowanie byłoby poniżej 80 tysięcy zł. Takie rozwiązanie ma chronić budżet państwa przed nieokreślonymi, często bardzo wysokimi wydatkami. Dlatego proponuję, żeby Wysoka Izba przyjęła moją inicjatywę, popartą przez mniejszość. Chodzi o to, żebyśmy myśleli o finansowaniu przyszłości, a nie przeszłości. Dziękuję bardzo. (Oklaski)

Wicemarszałek
Tadeusz Rzemykowski:

Dziękuję.

Proszę senatora Piotra Andrzejewskiego, sprawozdawcę mniejszości połączonych komisji, o zabranie głosu i przedstawienie wniosków mniejszości połączonych komisji.

Senator Piotr Andrzejewski:

Panie Marszałku! Szanowny Senacie!

Wszyscy państwo pewnie dostaliście - a jeśli nie, to informuję, że został do państwa skierowany - list stu szesnastu autorytetów prawnych, moralnych i naukowych do parlamentarzystów Sejmu i Senatu, z apelem o zwrot, w miarę możliwości w naturze i w pełni, mienia, którego właściciele zostali niesłusznie pozbawieni. Oczywiście, jeśli jest ono w posiadaniu instytucji publicznych. List ten podpisali również eksperci Komisji Konstytucyjnej Zgromadzenia Narodowego, byli senatorzy i członkowie rządu z poprzednich kadencji posierpniowych. Myślę, że państwo mieliście okazję się zapoznać z tym listem, podpisanym przez niewątpliwe autorytety, także prawne, ludzi stanowiących dzisiaj elitę intelektualną naszego społeczeństwa.

Realizując to, o co te sto szesnaście osób prosi parlamentarzystów, i opierając się zresztą na liście biskupów z dnia 17 marca 1995 r., złożyłem dwie poprawki. Pierwszą jest poprawka dwudziesta pierwsza w części oznaczonej lit. D, która wartość świadczenia reprywatyzacyjnego w naturze ustala na 100%. Drugą jest poprawka, która przynajmniej częściowo łagodzi kwestię możliwości dysponowania tym mieniem i ustala wartość reprywatyzacji nie na 50%, a na 51%. Chodzi o to, żeby zapewnić możliwość decydowania w sprawie odzyskiwanego mienia.

Jeżeli chodzi o koszty, to one się nie zwiększają, dlatego że wbrew twierdzeniom często tu prezentowanym ta ustawa uwalnia bieżące środki budżetowe na cele, o których tutaj była mowa. Mienie, które pozostało po prywatyzacji i po tym, jak rozdysponowywano je w różny sposób przez dziesięć lat, jest bowiem mieniem nieproduktywnym, a koszty jego utrzymania są większe niż przychody z niego. Z tego powodu należy je oddać tym, którzy będą w przyszłości generować dochody dla budżetu państwa.

To tyle, jeżeli chodzi o czysto racjonalny aspekt merytoryczny. Aspekt prawny tych wniosków jest chyba niewątpliwie słuszny.

Wicemarszałek
Tadeusz Rz
emykowski:

Dziękuję.

Czy senatorowie wnioskodawcy chcą jeszcze zabrać głos? Będę wyczytywał kolejno. Senator Zbigniew Zychowicz?

(Senator Zbigniew Zychowicz: Dziękuję.)

Senator Józef Kuczyński?

(Senator Józef Kuczyński: Dziękuję.)

Senator Genowefa Ferenc?

(Senator Genowefa Ferenc: Dziękuję.)

Senator Jolanta Danielak?

Proszę bardzo.

Senator Jolanta Danielak:

Bardzo proszę panie i panów senatorów o poparcie wniosku o odrzucenie ustawy. Zwracam uwagę, że jest ona wdrażana w oderwaniu od rzeczywistych możliwości państwa i rzeczywistych potrzeb społeczeństwa. Dziękuję.

Wicemarszałek
Tadeusz Rzemykowski:

Senator Jerzy Suchański?

(Senator Jerzy Suchański: Dziękuję.)

Senator Marian Noga?

(Senator Marian Noga: Dziękuję.)

Senator Ryszard Jarzembowski?

Proszę bardzo.

Senator Ryszard Jarzembowski:

Dziękuję bardzo, Panie Marszałku.

Myślę, że wniosek o odrzucenie ustawy jest wnioskiem najbardziej racjonalnym. Nie jest tak pogmatwany jak te wnioski, na które słusznie zwracał uwagę pan senator Romaszewski. Jest to wniosek również bardzo uzasadniony z ekonomicznego punktu widzenia, jeżeli chodzi o pracę Senatu, bo to oszczędzi dwie godziny - i teraz razy stu senatorów - czyli cały miesiąc pracy jednego, wysoko opłacanego człowieka. Poza tym argumenty merytoryczne - oprócz tych, które już przytoczyli moi przedmówcy - są takie, że dzisiaj nie ma potrzeby rozpoczynania najdroższej w dziejach kampanii wyborczej, kosztującej, lekko licząc, pięćdziesiąt kilka miliardów złotych. Jeżeli rzeczywiście komuś zagrabiono mienie, to może on dochodzić swoich praw na podstawie dotychczas istniejących przepisów. Nie ma więc żadnej potrzeby uchwalania tego typu ustawy, która wydziera milionom biedaków pieniądze i przekazuje je osobom wcale nie najbiedniejszym.

Mówię to także w kontekście oświadczenia, które dzisiaj złożyłem. Zwróciłem w nim uwagę, że rodziny zastępcze, na przykład we Włocławku, w tym roku nie otrzymały jeszcze pieniędzy, a my mówimy o dodawaniu kapitału potomkom dawnych właścicieli, bogaczy, latyfundystów.

Bardzo proszę o przychylenie się do tego wniosku. (Oklaski)

Wicemarszałek
Tadeusz Rzemykowski:

Senator Dorota Kempka?

(Senator Dorota Kempka: Dziękuję.)

Senator Grzegorz Lipowski?

Senator Grzegorz Lipowski:

Dziękuję bardzo, Panie Marszałku. W swoim wystąpieniu zawarłem argumentację za odrzuceniem ustawy. Podkreślam, tak jak poprzednio, że jest to typowa ustawa przedwyborcza, której losy będą takie same, jak ustawy przed wyborami prezydenckimi. Dziękuję.

Wicemarszałek
Tadeusz Rzemykowski:

Senator Janusz Lorenz?

(Senator Janusz Lorenz: Dziękuję.)

Senator Wiesław Pietrzak?

(Senator Wiesław Pietrzak: Dziękuję. Uzasadnienia były już przedstawione.)

Senator Ryszard Sławiński?

Senator Ryszard Sławiński:

Dziękuję bardzo, Panie Marszałku. Proszę o poparcie poprawki piątej i dwudziestej szóstej znajdującej się w części oznaczonej lit. D, głównie dlatego, by powstrzymać jakby nieograniczony wypływ środków na cele reprywatyzacyjne. Dziękuję.

Wicemarszałek
Tadeusz Rzemykowski:

Senator Anna Bogucka-Skowrońska?

(Senator Anna Bogucka-Skowrońska: Dziękuję.)

Senator Kazimierz Kleina?

(Senator Kazimierz Kleina: Dziękuję bardzo.)

Senator Krzysztof Piesiewicz?

(Senator Krzysztof Piesiewicz: Dziękuję.)

Senator Andrzej Mazurkiewicz?

(Senator Andrzej Mazurkiewicz: Dziękuję.)

Senator Piotr Andrzejewski?

(Senator Piotr Andrzejewski: Dziękuję.)

Senator Lech Feszler?

(Senator Lech Feszler: Dziękuję.)

Senator Mieczysław Janowski?

(Senator Mieczysław Janowski: Dziękuję bardzo.)

Senator Krzysztof Majka?

(Senator Krzysztof Majka: Dziękuję bardzo.)

Senator Witold Kowalski?

(Senator Witold Kowalski: Dziękuję.)

Senator Janina Sagatowska?

(Senator Janina Sagatowska: Dziękuję.)

Sprawozdawcami komisji byli jeszcze senatorowie Andrzejewski i Suchański. Czy chcą panowie jeszcze raz zabrać głos?

(Senator Piotr Andrzejewski: Dziękuję.)

(Senator Jerzy Suchański: Dziękuję.)

Nie ma chętnych.

Przypominam, że senator Anna Bogucka-Skowrońska wycofała swoje poprawki: szóstą, dwunastą, piętnastą, dwudziestą dziewiątą, pięćdziesiątą czwartą i pięćdziesiątą ósmą w grupie poprawek oznaczonej lit. D.

Zgodnie z art. 52 ust. 7 Regulaminu Senatu każdy senator może podtrzymać wycofany wniosek, przyjmując uprawnienia dotychczasowego wnioskodawcy. Czy ktoś z państwa senatorów chce podtrzymać wycofane poprawki?

Nie widzę chętnych.

Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o reprywatyzacji.

Czy przed głosowaniami są jeszcze jakieś uwagi?

Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty przedstawiono następujące wnioski: dziewięciu senatorów wnioskodawców przedstawiło wniosek o odrzucenie ustawy, zaś Komisja Ustawodawcza, Komisja Gospodarki Narodowej, mniejszość Komisji Gospodarki Narodowej oraz senatorowie wnioskodawcy przedstawili wnioski o wprowadzenie poprawek do ustawy.

Informuję, że zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu w pierwszej kolejności zostanie przeprowadzone głosowanie nad wnioskiem o odrzuceniu ustawy - jest to wniosek oznaczony rzymską jedynką z druku nr 560Z - a następnie, w wypadku odrzucenia tego wniosku, nad przedstawionymi poprawkami według kolejności z druku nr 560Z.

Przystępujemy do głosowania nad wnioskiem senatorów wnioskodawców, popartym przez mniejszość połączonych komisji, o odrzucenie ustawy o reprywatyzacji.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za tym wnioskiem?

Kto jest przeciwko?

Kto się wstrzymał od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 83 obecnych senatorów 30 głosowało za, 52 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 25)

Stwierdzam, że wniosek nie został przyjęty.

Wobec odrzucenia wniosku o odrzucenie ustawy przystępujemy do głosowania nad przedstawionymi poprawkami. (Sygnał telefonu komórkowego)

Prosiłbym bardzo o wyłączenie wszystkich telefonów. Wiem, że jest spore zainteresowanie naszymi głosowaniami, ale mimo wszystko...

Senatorze Michaś, no podnieś głowę, nie wstydź się. W tym wieku może być groźne trzymanie głowy tak nisko. (Wesołość na sali)

Ale poważnie, wyłączcie wszystkie cuda techniki, bo może to zakłócić pracę komputerów i późnej będziemy siedzieć do wieczora.

Przystępujemy do głosowania nad grupą poprawek oznaczonych lit. A. Są to poprawki senatora Mariana Nogi, poparte przez mniejszość połączonych komisji. Zgodnie z życzeniem pana senatora i sprawozdaniem złożonym przez senatora przewodniczącego, przegłosujemy te poprawki łącznie.

Grupa poprawek zawartych w części oznaczonej lit. A zestawienia zmienia brzmienie tytułu art. 1 ust. 1, zmieniając tym samym cel ustawy i zastępując pojęcie "reprywatyzacja" pojęciem "zadośćuczynienie", zmierza do ograniczenia zakresu reprywatyzacji do przypadków wywłaszczenia z naruszeniem przepisów, rezygnuje z wymogu posiadania obywatelstwa polskiego w dniu 31 grudnia 1999 r. jako niezbędnej przesłanki nabycia uprawnień do świadczeń reprywatyzacyjnych, wyłącza z reprywatyzacji nieruchomości wykorzystywane na cele użyteczności publicznej, mieszkalne oraz nieruchomości zajęte przez naczelne organy państwowe, uniezależnia obowiązywanie umów dzierżawy nieruchomości rolnych skarbu państwa od realizacji roszczeń reprywatyzacyjnych, wyłącza obowiązek wykupu przez Lasy Państwowe bonów reprywatyzacyjnych, przekazuje kompetencje w zakresie ustalania wartości świadczenia reprywatyzacyjnego Radzie Ministrów i skraca termin złożenia wniosku o przyznanie świadczenia reprywatyzacyjnego z dwunastu do sześciu miesięcy.

Kto z państwa senatorów jest za grupą poprawek senatora Mariana Nogi, proszę o naciśnięcie przycisku "za".

Kto jest przeciwko?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 82 obecnych senatorów 29 głosowało za, 52 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 26)

Stwierdzam, że poprawki senatora Mariana Nogi nie zostały przyjęte.

Teraz przechodzimy do głosowania nad grupą poprawek oznaczonych lit. B, które są autorstwa senatora Jerzego Suchańskiego. Poprawki te zostały poparte przez mniejszość połączonych komisji. Grupa poprawek zawartych w tej części zestawienia różni się od grupy poprawek oznaczonych lit. A tym, iż ogranicza wartość świadczenia reprywatyzacyjnego do 10% wartości utraconych nieruchomości.

Czy zgadza się pan, Panie Senatorze Suchański, z takim uzasadnieniem?

(Senator Jerzy Suchański: Tak.)

To dobrze.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem grupy poprawek oznaczonych lit. B?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 82 obecnych senatorów 28 głosowało za, 54 - przeciw. (Głosowanie nr 27)

Stwierdzam, że poprawki senatora Jerzego Suchańskiego nie zostały przyjęte.

Przystępujemy do głosowania nad grupą poprawek oznaczonych lit. C. Są to poprawki autorstwa senatora Adama Graczyńskiego, które zostały poparte przez mniejszość połączonych komisji. Ta grupa poprawek różni się od grupy poprawek oznaczonych lit. A tym, iż zmienia sposób obliczania wartości świadczenia reprywatyzacyjnego i proponuje degresywny sposób obliczenia wysokości tego świadczenia, wyznaczając górną granicę świadczenia reprywatyzacyjnego w wysokości 80 tysięcy zł.

Czy wystarczy takie uzasadnienie, Panie Senatorze?

(Senator Adam Graczyński: Tak.)

Wystarczy.

Kto z państwa senatorów jest za grupą poprawek autorstwa senatora Adama Graczyńskiego?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 83 obecnych senatorów 31 głosowało za, 52 - przeciw. (Głosowanie nr 28)

Stwierdzam, że poprawki senatora Adama Graczyńskiego nie zostały przyjęte.

I teraz kolejno będziemy głosować nad poprawkami z grupy oznaczonej lit. D.

Wniosek formalny senatora Kleiny rozpatrzymy, gdy będziemy przystępowali do głosowania nad poprawką osiemnastą.

Zaczynamy od głosowania nad poprawką pierwszą, likwidującą błędną redakcję przepisu, która nieracjonalnie zawężała jego zakres.

Kto z państwa senatorów jest za poprawką pierwszą?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 83 obecnych senatorów 64 głosowało za, 13 - przeciw, 5 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 29)

Stwierdzam, że poprawka pierwsza została przyjęta.

Poprawka druga wyłącza z kręgu uprawnionych do reprywatyzacji osoby, które zbyły prawa do roszczeń wynikających z tytułu utraty własności.

Kto z państwa senatorów jest za poprawką drugą?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 83 obecnych senatorów 58 głosowało za, 22 - przeciw, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 30)

Stwierdzam, że poprawka druga została przyjęta.

Głosujemy łącznie nad poprawkami: trzecią, dwudziestą siódmą, pięćdziesiątą drugą i pięćdziesiątą szóstą. Przyjęcie tych poprawek wykluczy głosowanie nad poprawkami: od czwartej do piętnastej, dwudziestą szóstą, dwudziestą ósmą, dwudziestą dziewiątą, pięćdziesiątą pierwszą, pięćdziesiątą trzecią, pięćdziesiątą czwartą, pięćdziesiątą siódmą i pięćdziesiątą ósmą. Są to poprawki Komisji Ustawodawczej. Wprowadzają one nowe brzmienie art. 3 i zawierają zmiany dotyczące rezygnacji z wymogów posiadania obywatelstwa polskiego w dniu 31 grudnia 1999 r. jako niezbędnej przesłanki nabycia uprawnień do świadczeń reprywatyzacyjnych oraz rezygnacji z określenia daty uchwały Rady Ministrów o pozbawieniu obywatelstwa polskiego, w celu objęcia tą regulacją innych przypadków pozbawienia obywatelstwa w tym trybie. W odniesieniu do zabużan dotyczy to rezygnacji z określenia terminu opuszczenia przez nich terytorium byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, stanowiącego warunek nabycia uprawnień do świadczeń reprywatyzacyjnych, oraz następstwa prawnego do świadczeń reprywatyzacyjnych. Jest to art. 3 ust. 3, według którego w przypadku śmierci byłego właściciela prawo do świadczeń reprywatyzacyjnych przechodziłoby na wszystkie osoby będące spadkobiercami w rozumieniu polskiego prawa spadkowego, a więc krąg podmiotów uprawnionych poszerzyłby się o osoby uprawnione do dziedziczenia testamentowego.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawek: trzeciej, dwudziestej siódmej, pięćdziesiątej drugiej i pięćdziesiątej szóstej?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 83 obecnych senatorów 3 głosowało za, 74 - przeciw, 6 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 31)

Stwierdzam, że poprawki: trzecia, dwudziesta siódma, pięćdziesiąta druga i pięćdziesiąta szósta, nie zostały przyjęte.

W związku z tym głosujemy łącznie nad poprawkami: czwartą, trzynastą, czternastą, dwudziestą ósmą, pięćdziesiątą trzecią i pięćdziesiątą siódmą. Przyjęcie tych poprawek wykluczy głosowanie nad poprawkami: piątą, szóstą, dwunastą, piętnastą, dwudziestą szóstą, dwudziestą dziewiątą, pięćdziesiątą pierwszą, pięćdziesiątą czwartą i pięćdziesiątą ósmą. Są to poprawki Komisji Gospodarki Narodowej, poparte przez połączone komisje. Mają one na celu zmianę zasad następstwa prawnego do świadczeń reprywatyzacyjnych. W przypadku śmierci byłego właściciela prawo do świadczeń przechodziłoby na wszystkie osoby będące spadkobiercami w rozumieniu polskiego prawa spadkowego, z wyłączeniem tych spadkobierców testamentowych, którzy nie należą do kręgu spadkobierców ustawowych.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawek: czwartej, trzynastej, czternastej, dwudziestej ósmej, pięćdziesiątej trzeciej i pięćdziesiątej siódmej?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 83 obecnych senatorów 50 głosowało za, 30 - przeciw, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 32)

Stwierdzam, że poprawki: czwarta, trzynasta, czternasta, dwudziesta ósma, pięćdziesiąta trzecia i pięćdziesiąta siódma, zostały przyjęte.

Głosujemy nad poprawką siódmą. Poprawka ta zawiera zmianę mającą na celu rezygnację z wymogu posiadania obywatelstwa polskiego w dniu 31 grudnia 1999 r. jako niezbędnej przesłanki nabycia uprawnień do świadczeń reprywatyzacyjnych.

Kto z państwa senatorów jest za poprawką siódmą?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 83 obecnych senatorów 44 głosowało za, 36 - przeciw, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 33)

Stwierdzam, że poprawka siódma została przyjęta.

Głosujemy nad poprawką ósmą. Poprawka ta zawiera zmianę mającą na celu rezygnację z określania daty uchwał Rady Ministrów o pozbawieniu obywatelstwa polskiego, w celu objęcia tą regulacją innych przypadków pozbawienia obywatelstwa w tym trybie.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki ósmej?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 83 obecnych senatorów 46 głosowało za, 32 - przeciw, 5 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 34)

Stwierdzam, że poprawka ósma została przyjęta.

Głosujemy nad poprawką dziewiątą. Poprawka ta zmianę mającą na celu, w odniesieniu do zabużan, rezygnację z określenia terminu opuszczenia terytorium byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, stanowiącego warunek nabycia uprawnień do świadczeń reprywatyzacyjnych.

Kto z państwa senatorów jest za poprawką dziewiątą?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 83 obecnych senatorów 62 głosowało za, 18 - przeciw, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 35)

Stwierdzam, że poprawka dziewiąta została przyjęta.

Głosujemy nad poprawką dziesiątą. Poprawka ta zawiera zmianę mającą na celu, w odniesieniu do zabużan, wyłączenie z zakresu uprawnionych do świadczeń reprywatyzacyjnych osób niebędących obywatelami polskimi w chwili utraty własności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki dziesiątej?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 83 obecnych senatorów 80 głosowało za, 2 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 36)

Stwierdzam, że poprawka dziesiąta została przyjęta.

Poprawka jedenasta doprecyzowuje przepis w zakresie nazwy państwa.

Senator Kozłowski, proszę bardzo.

Senator Krzysztof Kozłowski:

Przepraszam, ja w sprawie formalnej.

"Państwo Polskie" - taka nazwa nie funkcjonuje w konstytucji. Trzeba to pisać małymi literami, bo pisane dużymi, jak mi się wydaje, jest nieporozumieniem legislacyjnym. (Rozmowy na sali)

Wicemarszałek
Tadeusz Rzemykowski:

Sprawozdawca, proszę bardzo. Pan senator Kleina.

Senator Kazimierz Kleina:

Komisje zaakceptowały to rozwiązanie, ponieważ sformułowanie "Państwo Polskie" figuruje w wielu aktach prawnych i jest powszechnie stosowane w prawie. W ten sposób unikamy dwuznaczności, która byłaby, jeżelibyśmy wymienili tylko jedną nazwę państwa.

Wicemarszałek
Tadeusz Rzemykowski:

A więc wyjaśnienie jest takie, że dotyczy to całego przekroju historycznego, II i III Rzeczypospolitej. Chodzi o to, żeby całe terytorium i państwowość objąć słowami "Państwo Polskie". A czy...

(Głos z sali: Małymi.)

Małymi?

(Głos z sali: Małymi literami w cudzysłowie.)

Czy dużymi?

(Senator Krystyna Czuba: Dużymi bez cudzysłowu.) (Rozmowy na sali)

Czy senator Kozłowski podtrzymuje swoje stanowisko? W jakiej formie? Czy traktować to tylko jako uwagę?

Senator Krzysztof Kozłowski:

Ja rozumiem pojęcie "Państwo Polskie", ale jest ono pisane małymi literami. Nazwa państwa pisana dużymi literami za każdym razem brzmi inaczej.

Wicemarszałek
Tadeusz Rzemykowski:

Biuro Legislacyjne też ma problem, bo w literaturze prawniczej pisze się raz tak, a raz tak. (Rozmowy na sali)

Rozstrzygniemy ten problem w głosowaniu, bo nie można rozstrzygnąć go inaczej.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki jedenastej?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 82 obecnych senatorów 44 głosowało za, 23 - przeciw, 14 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 37)

Stwierdzam, że poprawka jedenasta została przyjęta, w brzmieniu takim, w jakim jest zapisana.

Głosujemy łącznie nad poprawkami: szesnastą, czterdziestą dziewiątą i sześćdziesiątą. Ich przyjęcie wykluczy głosowanie nad poprawką siedemnastą. Są to poprawki przewodniczącego, senatora Kazimierza Kleiny. Mają one na celu uwzględnienie przy określeniu wartości utraconej nieruchomości obciążających ją zobowiązań.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawek: szesnastej, czterdziestej dziewiątej i sześćdziesiątej?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 82 obecnych senatorów 12 głosowało za, 48 - przeciw, 22 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 38)

Stwierdzam, że poprawki: szesnasta, czterdziesta dziewiąta i sześćdziesiąta, nie zostały przyjęte.

Tym samym głosujemy nad poprawką siedemnastą. Poprawka siedemnasta, senatorów Piesiewicza i Kleiny, ma na celu uwzględnienie przy określaniu wartości utraconej nieruchomości obciążających ją zobowiązań.

Kto z państwa senatorów jest za poprawką siedemnastą?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 79 obecnych senatorów 12 głosowało za, 42 - przeciw, 24 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 39)

Stwierdzam, że poprawka siedemnasta nie została przyjęta.

I teraz jest głosowanie nad poprawką osiemnastą. Senator sprawozdawca Kazimierz Kleina proponuje, aby tę poprawkę i kolejne, ponieważ wszystkie one mają charakter redakcyjny, przegłosować łącznie. A więc poprawki: osiemnastą, trzydziestą pierwszą - prosiłbym, żeby zaznaczyć - trzydziestą ósmą, czterdziestą, czterdziestą pierwszą, czterdziestą piątą, pięćdziesiątą dziewiątą, sześćdziesiątą pierwszą, sześćdziesiątą szóstą i sześćdziesiątą siódmą, przegłosujemy łącznie.

Czy jest sprzeciw? Nie słyszę.

Tak więc przystępujemy do głosowania łącznego nad poprawkami: osiemnastą, trzydziestą pierwszą, trzydziestą ósmą, czterdziestą, czterdziestą pierwszą, czterdziestą piątą, pięćdziesiątą dziewiątą, sześćdziesiątą pierwszą, sześćdziesiątą szóstą i sześćdziesiątą siódmą.

Kto z państwa jest za tymi poprawkami?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 81 obecnych senatorów 55 głosowało za, 2 - przeciw, 24 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 40)

Stwierdzam, że poprawki: osiemnasta, trzydziesta pierwsza, trzydziesta ósma, czterdziesta, czterdziesta pierwsza, czterdziesta piąta, pięćdziesiąta dziewiąta, sześćdziesiąta pierwsza, sześćdziesiąta szósta i sześćdziesiąta siódma, zostały przyjęte.

Głosujemy nad poprawką dziewiętnastą, senatora Andrzejewskiego. Poprawka ta ma na celu ustalenie współczynnika rentowności stosowanego do ustalenia cen jednostkowych dla lasów na poziomie przewyższającym realnie inflację.

Kto z państwa senatorów jest za poprawką dziewiętnastą?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 81 obecnych senatorów 4 głosowało za, 70 - przeciw, 6 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 41)

Stwierdzam, że poprawka dziewiętnasta nie została przyjęta.

Poprawki: dwudziestą, czterdziestą drugą i czterdziestą trzecią, przegłosujemy łącznie. Są to poprawki senatora Feszlera, poparte przez połączone komisje. Zmierzają one do wprowadzenia indywidualnych wycen, poza tabelami, dla nieruchomości o większej wartości.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawek dwudziestej, czterdziestej drugiej i czterdziestej trzeciej?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 81 obecnych senatorów 8 głosowało za, 51 - przeciw, 22 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 42)

Stwierdzam, że poprawki dwudziesta, czterdziesta druga i czterdziesta trzecia nie zostały przyjęte.

Głosujemy nad poprawką dwudziestą pierwszą, senatora Andrzejewskiego. Poprawka ta ustala dla osób otrzymujących zwrot nieruchomości w naturze wartość świadczenia reprywatyzacyjnego na poziomie 100% wartości nieruchomości wywłaszczonej.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki dwudziestej pierwszej?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 80 obecnych senatorów 4 głosowało za, 73 - przeciw, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 43)

Stwierdzam, że poprawka dwudziesta pierwsza została odrzucona.

Głosujemy nad poprawką dwudziestą drugą. Jej przyjęcie wykluczy głosowanie nad poprawkami dwudziestą pierwszą i dwudziestą czwartą. Poprawka ta podnosi wartość świadczenia reprywatyzacyjnego z 50% do 51% wartości utraconych nieruchomości.

Kto z państwa senatorów jest za poprawką dwudziestą drugą?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 80 obecnych senatorów 11 głosowało za, 63 - przeciw, 5 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 44)

Stwierdzam, że poprawka dwudziesta druga nie została przyjęta.

Poprawka dwudziesta trzecia, senatorów Janowskiego i Majki, obniża wartość świadczenia reprywatyzacyjnego z 50% do 40% wartości utraconych nieruchomości.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki dwudziestej trzeciej?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 79 obecnych senatorów 9 głosowało za, 61 - przeciw, 9 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 45)

Stwierdzam, że poprawka dwudziesta trzecia nie została przyjęta.

Poprawka dwudziesta czwarta, senatorów Lorenza i Pietrzaka, zmniejsza wartość świadczenia reprywatyzacyjnego z 50% do 10% wartości utraconych nieruchomości.

Kto z państwa senatorów jest za poprawką dwudziestą czwartą?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 78 obecnych senatorów 29 głosowało za, 48 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 46)

Stwierdzam, że poprawka dwudziesta czwarta nie została przyjęta.

Głosujemy nad poprawką dwudziestą piątą. Poprawka ta ma na celu rozciągnięcie regulacji dotyczącej zabużan na inne osoby uprawnione do świadczeń reprywatyzacyjnych. Regulacja ta nakazuje pomniejszanie wartości świadczenia reprywatyzacyjnego o wartość świadczenia z tytułu utraty własności, otrzymanego wcześniej na podstawie innych przepisów.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki dwudziestej piątej?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 80 obecnych senatorów 73 głosowało za, 7 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 47)

Stwierdzam, że poprawka dwudziesta piąta została przyjęta.

Głosujemy nad poprawką trzydziestą, senatora sekretarza Mazurkiewicza. Poprawka ta zobowiązuje do zawiadomienia wnioskodawcy o wartości świadczenia reprywatyzacyjnego.

Kto z państwa senatorów jest za poprawką trzydziestą?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 79 obecnych senatorów 9 głosowało za, 46 - przeciw, 23 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 48)

Stwierdzam, że poprawka trzydziesta nie została przyjęta.

Głosujemy nad poprawką trzydziestą drugą, senatora Mieczysława Janowskiego. Jej przyjęcie wykluczy głosowanie nad poprawką sześćdziesiątą drugą. Poprawka ta wyłącza z reprywatyzacji ruchomości wpisane do ksiąg inwentarzowych w obiektach o szczególnym znaczeniu dla kultury narodowej.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki trzydziestej drugiej?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 79 obecnych senatorów 16 głosowało za, 47 - przeciw, 16 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 49)

Stwierdzam, że poprawka trzydziesta druga nie została przyjęta.

Poprawka trzydziesta trzecia wprowadza datę końcową terminu, po którym osoba uprawniona do zwrotu utraconej nieruchomości nie będzie stawała się z mocy prawa stroną umowy obciążającej nieruchomość zwracaną.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki trzydziestej trzeciej?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 78 obecnych senatorów 72 głosowało za, 6 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 50)

Stwierdzam, że poprawka trzydziesta trzecia została przyjęta.

Poprawka trzydziesta czwarta, dotycząca sytuacji, gdy wartość nieruchomości podlegającej zwrotowi jest wyższa niż wartość należnego świadczenia reprywatyzacyjnego, wprowadza możliwość wyboru pomiędzy spłaceniem przez uprawnioną osobę różnicy tych wartości a objęciem udziału we współwłasności tej nieruchomości.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki trzydziestej czwartej?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 78 obecnych senatorów 51 głosowało za, 5 - przeciw, 22 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 51)

Stwierdzam, że poprawka trzydziesta czwarta została przyjęta.

Poprawka trzydziesta piąta przedłuża termin zapłaty należności wynikającej z różnicy wartości nieruchomości podlegającej zwrotowi i wartości należnego świadczenia reprywatyzacyjnego.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki trzydziestej piątej?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 78 obecnych senatorów 49 głosowało za, 23 - przeciw, 6 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 52)

Stwierdzam, że poprawka trzydziesta piąta została przyjęta.

Poprawka trzydziesta szósta zmniejsza o połowę wysokość odsetek należnych od niezapłaconej w terminie różnicy wartości nieruchomości podlegającej zwrotowi i wartości należnego świadczenia reprywatyzacyjnego.

Kto z państwa senatorów jest za poprawką trzydziestą szóstą?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 76 obecnych senatorów 51 głosowało za, 22 - przeciw, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 53)

Stwierdzam, że poprawka trzydziesta szósta została przyjęta.

Poprawka trzydziesta siódma, autorstwa senatora Piotra Andrzejewskiego, pozwala na nabywanie papierów wartościowych notowanych na giełdzie za bony reprywatyzacyjne.

Kto z państwa senatorów jest za poprawką trzydziestą siódmą?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na obecnych 77 senatorów 21 głosowało za, 50 - przeciw, 6 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 54).

Stwierdzam, że poprawka trzydziesta siódma nie została przyjęta.

Głosujemy nad poprawką senatora Janowskiego, trzydziestą dziewiątą w zestawieniu. Ma ona na celu zlikwidowanie obowiązku włączenia do katalogu nieruchomości dostępnych za bony tych wykorzystywanych na cele użyteczności publicznej, o których mowa w art. 15, w sytuacji gdy były właściciel rezygnuje ze zwrotu tych nieruchomości w naturze.

Kto z państwa senatorów jest za poprawką trzydziestą dziewiątą?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na obecnych 78 senatorów 48 głosowało za, 3 - przeciw, 27 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 55).

Stwierdzam, że poprawka trzydziesta dziewiąta została przyjęta.

Głosujemy nad poprawką czterdziestą czwartą. Będziemy nad nią głosować łącznie z poprawkami: czterdziestą szóstą, czterdziestą siódmą i siedemdziesiątą trzecią. Są to poprawki poparte przez połączone komisje.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawek: czterdziestej czwartej, czterdziestej szóstej, czterdziestej siódmej i siedemdziesiątej trzeciej, proszę o naciśnięcie przycisku "za".

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na obecnych 78 senatorów 70 głosowało za, 7 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 56).

Stwierdzam, że poprawki czterdziesta czwarta, czterdziesta szósta, czterdziesta siódma i siedemdziesiąta trzecia zostały przyjęte, mimo że przez pomyłkę nie przeczytałem uzasadnienia. Ale uzasadnienie było krótkie i zrozumiałe.

(Głos z sali: A może właśnie dlatego...)

Głosujemy nad poprawkami czterdziestą ósmą i pięćdziesiątą piątą łącznie. Poprawki te mają na celu likwidację wymogu formalnego dotyczącego wszczęcia postępowania o przyznanie świadczenia reprywatyzacyjnego na specjalnie do tego celu określonym formularzu.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawek czterdziestej ósmej i pięćdziesiątej piątej?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na obecnych 78 senatorów 48 głosowało za, 20 - przeciw, 9 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 57).

Stwierdzam, że poprawki czterdziesta ósma i pięćdziesiąta piąta zostały przyjęte.

Głosujemy nad poprawką pięćdziesiątą. Ma ona na celu wyznaczenie terminu wydania rozporządzenia wykonawczego, w którym zostanie określony wzór formularza służącego do wszczęcia postępowania o przyznanie świadczenia reprywatyzacyjnego.

Kto z państwa senatorów jest za poprawka pięćdziesiątą?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na obecnych 78 senatorów 51 głosowało za, 19 - przeciw, 8 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 58).

Stwierdzam, że poprawka pięćdziesiąta została przyjęta.

Głosujemy nad poprawką sześćdziesiątą drugą. Jest to poprawka senatorów Ferenc i Janowskiego, poparta przez połączone komisje. Zmierza ona do wyłączenia możliwości przywrócenia własności rzeczy ruchomych stanowiących dobra kultury, znajdujących się w dniu wejścia w życie ustawy w obiektach wymienionych w załączniku nr 2, czyli w obiektach, których własność nie może być zwracana.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki sześćdziesiątej drugiej?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na obecnych 78 senatorów 74 głosowało za, 2 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 59).

Stwierdzam, że poprawka sześćdziesiąta druga została przyjęta.

Poprawka sześćdziesiąta trzecia, autorstwa senatora Mieczysława Janowskiego, upoważnia ministra skarbu państwa do określenia wzoru formularza wniosku o przywrócenie własności rzeczy ruchomych.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki sześćdziesiątej trzeciej?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na obecnych 78 senatorów 6 głosowało za, 46 - przeciw, 26 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 60).

Stwierdzam, że poprawka sześćdziesiąta trzecia nie została przyjęta.

Poprawka senatora Mieczysława Janowskiego, oznaczona jako sześćdziesiąta czwarta, nakłada na muzea obowiązek udostępnienia spisów inwentaryzacyjnych.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki sześćdziesiątej czwartej?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na obecnych 78 senatorów 7 głosowało za, 43 - przeciw, 28 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 61).

Stwierdzam, że poprawka sześćdziesiąta czwarta nie została przyjęta.

Poprawka sześćdziesiąta piąta ma na celu wprowadzenie przepisu, który umożliwi osobie dochodzącej zwrotu muzealiów skorzystanie z takich rozwiązań prawnych w zakresie dochodzenia swoich praw, jakie określono dla właścicieli nieruchomości.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki sześćdziesiątej piątej?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na obecnych 77 senatorów 50 głosowało za, 17 - przeciw, 9 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 62).

Stwierdzam, że poprawka sześćdziesiąta piąta została przyjęta.

Poprawka sześćdziesiąta ósma uprawnia do korzystania ze świadczeń reprywatyzacyjnych te osoby, które nabyły od byłych właścicieli roszczenia wynikające z tytułu utraty własności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki sześćdziesiątej ósmej?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na obecnych 77 senatorów 10 głosowało za, 55 - przeciw, 12 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 63).

Stwierdzam, że poprawka sześćdziesiąta ósma nie została przyjęta.

Poprawka sześćdziesiąta dziewiąta, autorstwa senatora Lecha Feszlera, wyklucza głosowanie nad poprawką siedemdziesiątą.

Poprawka ta wprowadza regulację, na mocy której to wojewoda ma sprawować kontrolę wykonania przepisów ustawy przez organy samorządu.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki sześćdziesiątej dziewiątej?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 77 obecnych senatorów 7 głosowało za, 44 - przeciw, 25 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 64)

Stwierdzam, że poprawka sześćdziesiąta dziewiąta nie została przyjęta.

Poprawka siedemdziesiąta, autorstwa senatora Janowskiego, poparta przez połączone komisje, wprowadza regulację, na mocy której to zarządy jednostek samorządu terytorialnego mają sprawować kontrolę wykonania przepisów ustawy przez organy samorządu.

(Senator Mieczysław Janowski: Panie Marszałku, uwaga formalna.)

Proszę bardzo.

Senator Mieczysław Janowski:

Odwrotnie, to właśnie organy stanowiące mają sprawować kontrolę nad zarządami.

Wicemarszałek
Tadeusz Rzemykowski:

Jak są wątpliwości, to głos ma zawsze senator sprawozdawca.

Senator Kazimierz Kleina:

Poprawka jest prawidłowa. Komisja uważa, że jest prawidłowa. I oczywiście popiera tę poprawkę.

Wicemarszałek
Tadeusz Rzemykowski:

Senator Kleina z racji swego doświadczenia stwierdził, że niezależnie od uzasadnienia komisja popiera tę poprawkę.

A więc proszę bardzo, głosujemy nad poprawką siedemdziesiątą.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Opinia przewodniczącego zaważyła tutaj, jak widzę, wyraźnie.

Na 77 obecnych senatorów 44 głosowało za, 4 - przeciw, 29 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 65)

Stwierdzam, że poprawka siedemdziesiąta została przyjęta.

Teraz poprawka siedemdziesiąta pierwsza, autorstwa senatora przewodniczącego Kazimierza Kleiny, poparta przez połączone komisje.

Poprawka ta precyzuje przepis art. 76 ustawy, czyniąc dochodzenie roszczeń wynikających z utraty własności możliwym jedynie na podstawie przepisów niniejszej ustawy.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki siedemdziesiątej pierwszej?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 77 obecnych senatorów 49 głosowało za, 7 - przeciw, 21 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 66)

Stwierdzam, że poprawka siedemdziesiąta pierwsza została przyjęta.

Głosujemy nad poprawką siedemdziesiątą drugą, która koryguje błędne odniesienie.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki siedemdziesiątej drugiej?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 76 obecnych senatorów 63 głosowało za, 1 - przeciw, 12 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 67)

Stwierdzam, że poprawka siedemdziesiąta druga została przyjęta.

Głosujemy łącznie nad poprawkami: siedemdziesiątą czwartą, siedemdziesiątą piątą i siedemdziesiątą szóstą.

Poprawki te zawierają konsekwencje poprawek, które w sposób ogólny określają podstawy prawne postępowań o zwrot nieruchomości, toczących się na mocy przepisów dotychczasowych, a ponadto rozciągają regulacje w nich zawarte na postępowanie sądowe.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawek: siedemdziesiątej czwartej, siedemdziesiątej piątej i siedemdziesiątej szóstej?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 77 obecnych senatorów 50 głosowało za, 15 - przeciw, 10 wstrzymało się od głosu, 2 nie głosowało. (Głosowanie nr 68)

Stwierdzam, że poprawki: siedemdziesiąta czwarta, siedemdziesiąta piąta, siedemdziesiąta szósta, zostały przyjęte.

Poprawka siedemdziesiąta siódma, autorstwa trzech senatorów, poparta przez połączone komisje, uzupełnia katalog dóbr o szczególnym znaczeniu dla kultury narodowej, których własność nie może być przywrócona, o zespół zamkowo-parkowy w Krasiczynie oraz zespół pałacowo-parkowy w Baranowie Sandomierskim.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem poprawki siedemdziesiątej siódmej?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 75 obecnych senatorów 55 głosowało za, 2 - przeciw, 17 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 69)

Stwierdzam, że poprawka siedemdziesiąta siódma została przyjęta.

Widocznie są na sali jacyś byli właściciele tych dwóch obiektów.

Stwierdzam, że wszystkie poprawki przegłosowaliśmy. Czy to się zgadza?

(Głosy z sali: Tak, tak.)

Przystępujemy do głosowania za przyjęciem uchwały w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Jeszcze jeden senator nie głosował, nawet dwóch nie głosowało. Trudno... no, wszyscy.

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 76 obecnych senatorów 48 głosowało za, 24 - przeciw, 3 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 70)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o reprywatyzacji.

Informuję, że porządek obrad siedemdziesiątego czwartego posiedzenia Senatu został wyczerpany.

Przystępujemy do oświadczeń senatorów poza porządkiem obrad.

Przypominam, że zgodnie z art. 49 ust. 2 Regulaminu Senatu oświadczenie nie może trwać dłużej niż pięć minut.

Czy ktoś z państwa senatorów chce zabrać głos? Nie widzę chętnych.

Informuję, że protokół siedemdziesiątego czwartego posiedzenia Senatu Rzeczypospolitej Polskiej czwartej kadencji, zgodnie z art. 39 ust. 3 Regulaminu Senatu, zostanie udostępniony senatorom w terminie trzydziestu dni po posiedzeniu Senatu w Biurze Prac Senackich, pokój nr 255.

Zamykam siedemdziesiąte czwarte posiedzenie Senatu Rzeczypospolitej Polskiej czwartej kadencji.

(Wicemarszałek trzykrotnie uderza laską marszałkowską)

(Koniec posiedzenia o godzinie 15 minut 38)

Oświadczenie senatora Wiesława Pietrzaka
oraz senatora Janusza Lorenza

skierowane do ministra obrony narodowej Bronisława Komorowskiego

Szanowny Panie Ministrze!

Zwrócił się do Pana Ministra, pismem z dnia 28.10.2000 r., starszy szeregowy Andrzej Płóciennik, odbywający zasadniczą służbę wojskową w Wyższej Szkole Oficerskiej w Poznaniu, z prośbą o wcześniejsze zwolnienie z dalszego odbywania zasadniczej służby wojskowej. Swoją prośbę uzasadniał tym, że jest właścicielem gospodarstwa rolnego, które w wyniku pożaru spowodowanego uderzeniem pioruna, straciło zabudowania gospodarcze. Nie otrzymał także odszkodowania z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia budynków gospodarczych na skutek upadłości firmy ubezpieczającej. Ojciec Andrzeja Płóciennika doznał załamania nerwowego i jest w tej chwili niezdolny do odbudowy i prowadzenia gospodarstwa rolnego.

Z upoważnienia Pana Ministra odpowiedzi Andrzejowi Płóciennikowi udzielił pułkownik dyplomowany Wiesław Tomasik, informując zainteresowanego, że brak jest podstaw prawnych do wcześniejszego zwolnienia go z zasadniczej służby wojskowej.

W związku z zaistniałą sytuacją i brakiem uregulowań prawnych dotyczących wyżej wymienionej sprawy, zwracam się z prośbą do Pana Ministra o pilne podjęcie inicjatywy ustawodawczej zmierzającej do zmiany obowiązujących przepisów w taki sposób, aby minister obrony narodowej lub dowódca określonego rodzaju sił zbrojnych mieli możliwość skrócenia czasu odbywania zasadniczej służby wojskowej w szczególnych przypadkach, jak chociażby ten opisany powyżej.

Z poważaniem

senator RP

Wiesław Pietrzak

Oświadczenia złożone do protokołu

Oświadczenie senatora Wiesława Pietrzaka

skierowane do premiera Rzeczypospolitej Polskiej Jerzego Buzka

Szanowny Panie Premierze!

W nawiązaniu do moich oświadczeń dotyczących sytuacji ludzi bezrobotnych oraz finansowania powiatowych urzędów pracy, z dnia 3 października 2000 r., oraz oświadczenia z dnia 24 października 2000 r., a także oświadczenia z dnia 14 grudnia 2000 r. dotyczącego sytuacji w służbie zdrowia, jednoznacznie stwierdzam, że reakcje rządu na przedstawione w oświadczeniach problemy są niewystarczające. Pomijając już wadliwy zapis w ustawie o wzroście wynagrodzeń w służbie zdrowia, należy stwierdzić, że nadal niezałatwione są problemy związane z opieką zdrowotną obywateli i płacami w służbie zdrowia. Na to nakładają się nierozwiązane problemy płac dla nauczycieli, szczególnie zaś zwrotu należnych subwencji dla samorządów za ubiegły rok. Drastycznie obcięte środki dla urzędów pracy spowodowały zerwanie wielu kontraktów.

W środowisku bezrobotnych narasta niepokój i rozgoryczenie. Rząd powinien się liczyć z tym, że jeżeli nie zostaną zwiększone środki na aktywne formy zwalczania bezrobocia, to ta grupa społeczna, żyjąca nadzieją, że latem otrzyma sezonową pracę z puli robót interwencyjnych, może nie wytrzymać braku nawet tak skromnej pomocy ze strony urzędów pracy i podobnie jak środowisko pielęgniarek i położnych wyjść na ulicę. Dlatego rząd już w tej chwili powinien wyprzedzać tego rodzaju sytuacje, podejmując kroki zmierzające do wydzielenia środków finansowych na jak najszybszą aktywizację zawodową osób bezrobotnych.

Z poważaniem

senator RP

Wiesław Pietrzak

Oświadczenie senatora Zbigniewa Kruszewskiego

skierowane do prezesa Rady Ministrów Jerzego Buzka

Panie Premierze, jednym z negatywnych skutków reformy służby zdrowia jest pozbawienie najuboższych grup polskiego społeczeństwa zniżek na zakup niezbędnych leków, materiałów medycznych, przedmiotów ortopedycznych itd. Osoby najuboższe, których nie stać na samodzielne finansowanie kosztów leczenia, mają tylko jedną drogę do uzyskania wsparcia finansowego - pomoc społeczną. Środki instytucji zajmujących się pomocą społeczną są jednak niewielkie. Ponadto dla większości obywateli wyciąganie ręki do tych instytucji jest czymś poniżej ich godności. Równocześnie w grupie ludzi niezamożnych większość stanowią takie osoby, które mimo niskich dochodów nie spełniają rygorystycznych kryteriów warunkujących uzyskanie wsparcia finansowego z pomocy społecznej.

Zwracam się do Pana Premiera z pytaniem, czy i kiedy rząd zamierza podjąć kroki idące w kierunku przywrócenia możliwości nabywania przez osoby chore, a znajdujące się w grupie najuboższych obywateli, podstawowych leków i innych środków niezbędnych do leczenia bezpłatnie, za opłatą ulgową lub zryczałtowaną.

Problem - co stwierdzam z przykrością - dotyczy bardzo dużej liczny naszych rodaków. Dostrzegają go samorządy lokalne, które jednak nie mają żadnej możliwości jego rozwiązania lub choćby złagodzenia.

Jak Panu Premierowi zapewne wiadomo, w minionym roku ceny leków wzrosły o około 40%. Jest to w wielu rodzinnych budżetach bardzo znacząca pozycja. Nie można pogodzić się z takim rozszerzającym się zjawiskiem, że z aptek wychodzą ludzie, trzymający w ręku recepty na niezbędne im leki, których nie byli w stanie wykupić.

Zbigniew Kruszewski

Senator RP

Oświadczenie senatora Zbigniewa Kruszewskiego

skierowane do prezesa Rady Ministrów Jerzego Buzka

Panie Premierze, obecnie trwają prace nad strategiami rozwoju poszczególnych województw. Ich efekty budzą często wiele wątpliwości, a czasami - jak w przypadku znanej mi strategii rozwoju województwa mazowieckiego - niepokój. Wynika on z pominięcia potrzeb rozwojowych ośrodków skoncentrowanych wokół byłych miast wojewódzkich. Widać to szczególnie w dziedzinie drogownictwa, które praktycznie omija te ośrodki, skupiając się głównie na rozwiązaniach komunikacyjnych, uwzględniających jedynie potrzeby Warszawy.

Zwracam się do pana premiera z prośbą o udzielenie informacji w następujących sprawach. Czy na szczeblu kraju koordynowane są prace nad strategiami rozwoju województw, szczególnie pod kątem ich spójności, wynikającej z potrzeby harmonijnego rozwoju państwa jako całości? Na jakie programy pomocowe ze strony rządu i Unii Europejskiej mogą liczyć województwa, opracowujące własne strategie rozwoju?

Zbigniew Kruszewski

Senator RP

Oświadczenie senatora Zbigniewa Kruszewskiego

skierowane do prezesa Rady Ministrów Jerzego Buzka

Panie Premierze!

W dyskusji nad projektem reformy administracji publicznej Sojusz Lewicy Demokratycznej zwracał uwagę na groźbę degradacji miast, będących do końca 1998 r. stolicami województw. Niestety, nasze przewidywania się sprawdziły. Degradacja tych miast postępuje w dużym tempie, a przerażenie budzi lawinowo rosnące w nich bezrobocie.

Zjawiskom tym zapobiec miał lansowany przez Pana Premiera program pod nazwą "Dialog i rozwój".

Proszę o informacje w następujących kwestiach:

- co stało się z programem "Dialog i rozwój"?

- które miasta zostały nim objęte i jaką otrzymały rekompensatę z tytułu utraty statusu miast wojewódzkich?

- czy i jakie inne działania podjął lub zamierza podjąć kierowany przez Pana rząd, aby zatrzymać proces degradacji byłych miast wojewódzkich?

Zbigniew Kruszewski

senator RP

Oświadczenie senatorów Zbigniewa Gołąbka, Zbigniewa Kruszewskiego
oraz Ireneusza Michasia

skierowane do ministra finansów Jarosława Bauca i ministra spraw wewnętrznych i administracji Marka Biernackiego

Szanowni Panowie Ministrowie!

Jednym z priorytetów rządu Pana Premiera profesora Jerzego Buzka słusznie jest bezpieczeństwo publiczne. Konsekwencją tego winno być zabezpieczenie nakładów finansowych, odpowiednio powiększonych między innymi o wskaźnik planowanej inflacji, potrzeby policji w 2001 r. i wykonanie budżetu 2000 r.

W czasie kształtowania budżetu wojewoda mazowiecki pan Antoni Pietkiewicz wystąpił do ministra finansów z zaniżoną propozycją kwoty na wydatki rzeczowe, stanowiącą 37% poziomu osiągniętego w 2000 r.

Uprzejmie prosimy o wyjaśnienie zaistniałej sytuacji i udzielenie pomocy w pozyskaniu środków budżetowych przeznaczonych na zwiększenie dotacji dla komend powiatowych (miejskich) policji województwa mazowieckiego o kwotę 22 milionów 100 tysięcy zł. Jest to wysokość gwarantująca utrzymanie wydatków na poziomie roku 2000.

Dotacja dla KPP/KMP w roku 2000 wynosiła łącznie w Dz. 91 i 93 (bez drugiej transzy środków na wprowadzenie motywacyjnego systemu płac policjantów) 246 milionów 461 tysięcy zł, zaś na rok 2001 przewidziano w budżecie wojewody mazowieckiego kwotę dotacji w wysokości 244 milionów 477 tysięcy zł, która zostanie uzupełniona o kwotę 3 milionów 429 tysięcy zł, uzyskaną dzięki osobistym działaniom komendanta głównego policji.

Środki finansowe przeznaczone na wydatki rzeczowe KPP/KMP w roku 2000 nie były wystarczające na pokrycie bieżących potrzeb, stąd też z budżetu KWP z/s w Radomiu przekazano dodatkowe środki na dofinansowanie jednostek powiatowych. Ogólna kwota dotacji przewidziana dla komend powiatowych (miejskich) policji na 2001 r. jest niższa niż wykonanie budżetu roku 2000.

Ustalony w projekcie budżetu na 2001 r. poziom dotacji dla komend powiatowych (miejskich) policji wymusza sfinansowanie skutków pierwszej transzy podwyżek dodatków motywacyjnych dla policjantów oraz skutków wzrostu uposażeń, wynagrodzeń i świadczeń w roku 2001 o 7,6%, ze środków przeznaczonych dotychczas na wydatki rzeczowe.

Po pełnym zabezpieczeniu potrzeb w zakresie uposażeń, wynagrodzeń i świadczeń w budżetach KPP/KMP pozostanie na wydatki rzeczowe kwota stanowiąca 37,1% poziomu osiągniętego w roku 2000 oraz zaledwie około 5% ogółu dotacji. Analiza poziomu i struktury wydatków rzeczowych KPP/KMP wykazuje, że kwota ta zdoła zaspokoić jedynie zapotrzebowanie na opłaty stałe. W tej sytuacji nie ma finansowych możliwości zapewnienia ciągłości pracy powiatowych jednostek policji województwa mazowieckiego do końca roku budżetowego 2001, tym bardziej że budżet KWP z/s w Radomiu w zakresie wydatków rzeczowych również został zmniejszony w stosunku do roku bieżącego. I praktycznie nie będzie w 2001 r. możliwości zasilenia komend powiatowych (miejskich) policji kosztem budżetu komendy wojewódzkiej policji.

Ta tragiczna sytuacja finansowa komend powiatowych (miejskich) policji spowodowana została błędami Ministerstwa Finansów w ustaleniu kwoty budżetu na 2001 r. dla wojewody mazowieckiego, gdyż przy kalkulowaniu kwoty dotacji dla KPP/KMP:

- nie uwzględniono kwoty 3 milionów 54 tysięcy zł, stanowiącej pierwszą transzę środków przeznaczonych na wprowadzenie motywacyjnego systemu płac policjantów;

- nie uwzględniono wzrostu składek na ZUS i fundusze należne od uposażeń policjantów przyjętych do służby po 1.01.1999 r. - 759 osób;

- świadczenia dla policjantów (np. sorty mundurowe, odszkodowania powypadkowe, zasiłki pogrzebowe itp.) potraktowano jako wydatki rzeczowe i zmniejszono ich poziom w stosunku do roku 2000 wskaźnikiem 77,25%, podczas gdy faktycznie zostaną one wypłacone w wysokości co najmniej 107,6% wydatków roku 2000.

Uprzejmie proszę Pana Ministra o podjęcie działań zmierzających do pozyskania środków budżetowych gwarantujących sprawne funkcjonowanie jednostek policji województwa mazowieckiego. Ze swej strony deklarujemy wsparcie w czasie prac nad budżetem w Senacie Rzeczypospolitej Polskiej.

W załączeniu przesyłamy następujące dokumenty:

1) Analiza dotacji budżetowych dla komend powiatowych (miejskich) policji województwa mazowieckiego za lata 2000-2001;

2) Zestawienie dotacji budżetowych dla KPP/KMP województwa mazowieckiego w latach 2000-2001.

Z wyrazami szacunku i poważania

Zbigniew Gołąbek

Zbigniew Kruszewski

Ireneusz Michaś

Oświadczenie senatora Zbigniewa Gołąbka

skierowane do wiceprezesa Rady Ministrów, ministra pracy i polityki społecznej Longina Komołowskiego

Szanowny Panie Premierze!

W nawiązaniu do projektowanego rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie określenia powiatów (gmin) zagrożonych strukturalną recesją i degradacją społeczną, w których stosuje się szczególne instrumenty ekonomiczno- finansowe i inne preferencje oraz przyznaje się prawo do podwyższonego zasiłku przedemerytalnego i stypendium dla zamieszkałych w nim bezrobotnych, zwracam się z uprzejmą prośbą do pana ministra o objęcie przepisami wyżej wymienionego rozporządzenia powiatu radomskiego. Projekt powyższy opracowywany jest aktualnie w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej.

Uwzględnienie powiatu radomskiego w wykazie jednostek administracyjnych stanowiących załącznik do projektowanego rozporządzenia jest w pełni zasadne i celowe z szeroko pojętych względów społecznych, a także gospodarczych. Powiat ten spełnia bowiem, zdaniem Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Warszawie, wszelkie kryteria wymienione w art. 37i ust. 3 ustawy, z dnia 14 grudnia 1994 r., o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu. Stanowi bowiem obszar szczególnie zagrożony strukturalną recesją i degradacją społeczną. Mająca miejsce na przestrzeni ostatnich lat upadłość przedsiębiorstw takich jak, między innymi,  "Radoskór", "Lider", Radomskie Zakłady Materiałów Ogniotrwałych, Fabryka Kuchenek "Acanta", "Pronit", RWT czy też ostatnio Zakłady Metalowe "Łucznik", pociągnęła za sobą likwidację dziesiątek tysięcy miejsc pracy, skutkującą lawinowym wzrostem bezrobocia oraz związanych z nim problemów i patologii społecznych. Funkcjonujący do niedawna silny ośrodek przemysłowy stał się tym samym miastem sypialnią, którego mieszkańcy zmuszeni są do poszukiwania zatrudnienia w odległych ośrodkach, w szczególności w Warszawie. Sytuację pogarsza fakt, iż wiele funkcjonujących jeszcze na terenie powiatu zakładów pracy zgłosiło ostatnio zamiar dokonania zwolnień grupowych.

Według aktualnych danych statystycznych, z października ubiegłego roku, stopa bezrobocia na terenie powiatu radomskiego (łącznie powiatu ziemskiego i miasta na prawach powiatu) wynosiła 22,7%, przy ogólnej liczbie zarejestrowanych bezrobotnych wynoszącej blisko czterdzieści tysięcy.

Nadmieniam jednocześnie, iż art. 37i ust. 3 ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, stanowiący delegację do wydania przez Radę Ministrów projektowanego rozporządzenia, stanowi również, iż w wykazie rejonów preferencyjnych umieszczone mogą zostać również takie, w których realizowane są programy inicjowane przez organy samorządu województwa, mające na celu między innymi zmniejszenie negatywnych skutków bezrobocia i utrzymanie lub utworzenie nowych miejsc pracy. Również i ten warunek został spełniony w odniesieniu do powiatu radomskiego. Uprzejmie informuję pana ministra, iż realizowany jest tam program "Agroalternatywa Mazowsze 2000", zainicjowany przez samorząd województwa mazowieckiego na podstawie przepisów rozporządzenia Rady Ministrów, z dnia 1 sierpnia 2000 r., w sprawie zasad warunków i trybu wspierania środkami z budżetu państwa programów inicjowanych przez organy samorządu wojewódzkiego (Dz.U. nr 68, poz. 806).

Będę niezmiernie zobowiązany za podjęcie przez Pana Ministra stosownej decyzji w wyżej wymienionym zakresie. Ufam jednocześnie, iż objęcie powiatu radomskiego przepisami przedmiotowego rozporządzenia przyczyni się w istotnym stopniu do złagodzenia bolesnych skutków upadku społeczno-gospodarczego miasta Radomia oraz otaczającego je powiatu ziemskiego i powiatu szydłowieckiego.

Z wyrazami szacunku i poważania

Zbigniew Gołąbek

Oświadczenie senatora Tadeusza Rzemykowskiego

skierowane do ministra sprawiedliwości Lecha Kaczyńskiego

Pragnę uzyskać od Pana Ministra ogólną opinię - w oparciu o niżej przedstawiony przykład - dotyczącą mocy prawnej zeznań świadków.

Wiem z teorii i praktyki, że zeznania świadków są jednym z podstawowych dokumentów wykorzystywanych przy podejmowaniu decyzji administracyjnych lub sądowych. Mam więc ogólne pytania:

1. jakie wymogi formalne musi spełnić zeznanie świadków, by mogło stanowić dokument w określonej sprawie?

2. kiedy odpowiedni urząd lub sąd może kwestionować zgodne zeznania świadków złożone przed urzędnikiem lub sądem?

3. czy instytucja publiczna, na przykład urząd czy fundacja, może odmówić przyjęcia zaświadczenia wydanego przez urząd państwowy (samorządowy), jeżeli w tym zaświadczeniu zawarta jest klauzula, że wydane zostało w oparciu o zgodne zeznania wymienionych z nazwiska i adresu świadków?

A teraz konkretny przykład z życia. Stanisław Kolasa, siedemdziesięciopięcioletni wdowiec-emeryt, były wzorowy rolnik indywidualny z powiatu Wałcz, ubiegał się uprzednio w Fundacji Polsko-Niemieckie Pojednanie o pomoc finansową, a obecnie ubiega się o odszkodowanie za kilkuletnią niewolniczą pracę u niemieckiego rolnika podczas II wojny światowej. Nie może jednak przedstawić żadnego dokumentu poświadczającego tę pracę - niestety, wszystkie urzędy i archiwa zgodnie oświadczają, że nie zachowały się w tej sprawie żadne dokumenty z lat 1941-45 - ma jednak kilku świadków, którzy zgodnie potwierdzają prawdziwość jego oświadczenia.

Wójt gminy, na terenie której znajdowało się w tych latach niemieckie gospodarstwo podawane przez Stanisława Kolasę, przesłuchał świadków, potwierdził pisemnie ich zeznania i wydał zaświadczenie, że w tym i w tym miejscu i czasie, w gospodarstwie rolnym Niemca o nazwisku X pracował niewolniczo Stanisław Kolasa.

To zaświadczenie zostało uwzględnione przez Stowarzyszenie Osób Poszkodowanych przez III Rzeszę, Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego i, początkowo, przez Fundację Polsko-Niemieckie Pojednanie, które wypłaciło panu Stanisławowi Kolasie pierwszą ratę świadczenia finansowego. Fundacja ta odmówiła jednak wypłaty drugiej raty świadczenia, a także wpisania Stanisława Kolasy na listę uprawnionych do otrzymania odszkodowania z funduszy niemieckich.

Uzasadnienie odmowy mówiło o braku dokumentów źródłowych poświadczających istnienie w danej miejscowości w latach 1941-45 gospodarstwa rolnego pod zarządem konkretnego Niemca oraz o pracy w nim Stanisława Kolasy.

Zaświadczenie wójta, oświadczenie Stanisława Kolasy i zeznania świadków nie są przez wyżej wymienioną fundację traktowane jako dokumenty. Fundacja dodatkowo informuje, że obowiązują ją w tym zakresie wymogi określone przez Niemcy, a nie prawo polskie (?!).

Pytam się więc Pana Ministra: co jeszcze - w myśl przepisów prawa polskiego - ma zrobić pan Stanisław Kolasa, by uwiarygodnić swoje roszczenia, według mnie w pełni zasadne? Czy jest potrzebne i czy przyniesie określony efekt skierowanie na przykład tej sprawy do sądu cywilnego?

Kieruję tę sprawę do Pana Ministra w formie oświadczenia senatorskiego, gdyż otrzymuję kolejne powiadomienia, że podobna sytuacja dotyczy wielu innych osób. Kopię niniejszego oświadczenia kieruję do zarządu Fundacji Polsko-Niemieckie Pojednanie, w której znajdują się akta sprawy pana Stanisława Kolasy i, bogata już, moja korespondencja.

Tadeusz Rzemykowski

Oświadczenie senatora Macieja Świątkowskiego

skierowane do ministra edukacji narodowej Edmunda Wittbrodta

W świetle napływających do mojego biura senatorskiego listów oraz rozmów odbytych z zainteresowanymi niepokój budzi sprawa kształcenia dzieci niepełnosprawnych upośledzonych umysłowo.

Scenariusz wprowadzenia kolejnych etapów reformy w oświacie przewiduje powstanie dwuletnich szkół zasadniczych, w tym również specjalnych, dla młodzieży upośledzonej umysłowo. Doświadczenia pedagogów pracujących z tą młodzieżą dowodzą, że wykształcenie w cyklu dwuletnim pracownika w pełni sprawnego, który miałby równe szanse na rynku pracy, jest niemożliwe. Dodatkowo niepokój budzi fakt, że tak zwana ścieżka edukacyjna dla młodzieży upośledzonej umysłowo kończy się na etapie szkoły zasadniczej.

Proszę Pana Ministra o zainteresowanie się przedmiotową sprawą, tym bardziej że do wdrożenia kolejnego etapu reformy szkolnictwa ponadgimnazjalnego pozostało niewiele czasu.

Proszę również o szczegółową odpowiedź na pytanie, jak minister edukacji narodowej zamierza prawnie regulować proces kształcenia młodzieży niepełnosprawnej upośledzonej umysłowo na poziomie ponadgimnazjalnym.

Maciej Świątkowski

Oświadczenie senatora Zbigniewa Zychowicza
oraz senatora Mariana Nogi

skierowane do ministra kultury i dziedzictwa narodowego Kazimierza Ujazdowskiego

Szanowny Panie Ministrze, pragnę zwrócić się do Pana Ministra z oświadczeniem senatorskim następującej treści.

Od pewnego czasu zwracają się do mnie z licznymi pismami kierownicy bibliotek, które na podstawie art. 3 ustawy z dnia 7 listopada 1996 r. o obowiązkowych egzemplarzach bibliotecznych, są uprawnione do otrzymywania bezpłatnie egzemplarzy wydawnictw.

Ze spraw kierowanych do mojego biura wynika, że wiele wydawnictw lekceważy zarówno przepisy powołanej ustawy, jak i rozporządzenia Ministra Kultury i Sztuki z dnia 6 marca 1997 r. w sprawie wykazu bibliotek uprawnionych do otrzymywania egzemplarzy obowiązkowych poszczególnych rodzajów publikacji oraz zasad i trybu ich przekazywania.

Wydawnictwa, kierując się prawdopodobnie względami finansowymi, naruszają prawo i nie wypełniają nałożonych na nie obowiązków pomimo licznych próśb i interwencji ze strony uprawnionych bibliotek oraz prowadzonego właśnie przez Najwyższą Izbę Kontroli postępowania.

Proszę, w związku z opisaną sytuacją, o przedstawienie stanu realizacji przepisów dotyczących przekazywania uprawnionym bibliotekom egzemplarzy obowiązkowych.

Z poważaniem

Senator RP

Zbigniew Zychowicz

Senator RP

Marian Noga

Oświadczenie senatora Zbigniewa Zychowicza

skierowane do ministra kultury i dziedzictwa narodowego Kazimierza Ujazdowskiego

Szanowny Panie Ministrze,

Pragnę zwrócić się do Pana Ministra z oświadczeniem senatorskim następującej treści.

Z niezrozumiałych względów ponad rok temu decyzją Komitetu Badań Naukowych wstrzymano dopłaty do zakupywanych przez duże biblioteki naukowe, będące w gestii Pana Ministra, zagranicznych czasopism naukowych i baz danych. Decyzja ta dotyczy bibliotek tej miary co Biblioteka Publiczna miasta stołecznego Warszawy, Biblioteka Śląska w Katowicach czy Książnica Pomorska w Szczecinie, a więc bibliotek, które uchwałą nr 269 Rady Ministrów z dnia 26 sierpnia 1968 r., a później rozporządzeniem ministra kultury i sztuki z dnia 19 marca 1998 r. w sprawie zasad i trybu zaliczania bibliotek do bibliotek naukowych oraz ich wykazu zostały uznane za biblioteki naukowe.

Wspomniane biblioteki stanowią ważny i ceniony warsztat pracy naukowej i badawczej w środowiskach naukowych i twórczych. Prowadzą prace badawcze w zakresie bibliotekoznawstwa, publikują szereg cenionych prac, zwłaszcza bibliograficznych. W gronie użytkowników tych bibliotek znajdują się wybitni pracownicy naukowi.

Gromadzone od kilku lat czasopisma zagraniczne są ważnym uzupełnieniem warsztatu naukowego dla opisanej grupy użytkowników. Przerwanie ich kompletowania spowoduje - przez brak kilkudziesięciu tysięcy światowych elektronicznych baz danych czasopism naukowych - straty i lukę w poziomie warsztatu naukowego. Decyzja o wstrzymaniu dopłat jest tym bardziej krzywdząca dla wymienionych bibliotek, że nie dotyczy Biblioteki Sejmowej i Biblioteki Narodowej.

Proszę o przedsięwzięcie przez Pana Ministra kroków zmierzających do przywrócenia wspomnianych dopłat, ewentualnie przedstawienie informacji o możliwościach finansowania tego rodzaju zadań.

Z poważaniem

Zbigniew Zychowicz

Oświadczenie senator Jolanty Danielak

skierowane do ministra spraw wewnętrznych i administracji Marka Biernackiego

Szanowny Panie Ministrze!

W nawiązaniu do oświadczenia złożonego w dniu 8 sierpnia 2000 r. na 63. posiedzeniu Senatu oraz rozmowy telefonicznej ponownie zwracam uwagę Pana Ministra na sytuację mojego miejsca w SP ZOZ w Służbie Zdrowia MSWiA w Zielonej Górze.

W odpowiedzi na złożone oświadczenie Pan Minister był uprzejmy stwierdzić, że moje obawy związane z toczącym się procesem prywatyzacyjnym w tej placówce są nieuzasadnione.

Tym razem nie wyrażam już niepokoju o to, czy toczy się proces prywatyzacyjny, a nabieram pewności.

Informuję Pana Ministra, że na dzień dzisiejszy istnieją w tej placówce następujące podmioty niepubliczne:

1. Indywidualna Praktyka Stomatologiczna - dr Szyińska

2. Indywidualna Praktyka Stomatologiczna - dr Jurga

3. Praktyka Stomatologiczna - Stosik

4. Praktyka Stomatologiczna - Rusczyk

5. Indywidualna Praktyka Lekarza Rodzinnego - D. Jędrczak

6. Praktyka Specjalistyczna w zakresie Pediatrii i Medycyny Rodzinnej - K. Chlebowska

7. Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej - Zespół Lekarza Rodzinnego "Wigor" A. i T. Orchelowie

(ZOZ poz. 5, 6 i 7 obsługiwany jest przez trzy pielęgniarki zatrudnione na etacie Polikliniki).

8. Prywatna Poradnia Dermatologiczna - M. Zbierska i Raduła

9. ZOZ OKO, okulistyka, zatrudniający dotychczasowego zastępcę dyrektora do spraw lecznictwa J. Wyporskiego oraz G. Politowcz i St. Biłasz. Pielęgniarka pracująca w ZOZ zatrudniona na etacie Polikliniki

10. RTG - prywatny od 1.11.2000 r. - I. Szyińska, W. Kwiecień - zatrudnia dwie osoby na etatach techników na koszt Polikliniki

11. Prywatny Gabinet Chirurgii Plastycznej ARAS - lek. P. Knast i R. Jamont - korzystają z bloku operacyjnego i oddziału szpitalnego do końca 1999 r. do chwili obecnej.

Z tytułu działalności ZOZ do kasy Polikliniki nie wpłynęła żadna kwota z tytułu dzierżawy, podnajmu sprzętu itd.

12. ZOZ "Sante" - chirurgiczny - właścicielem jest Beata Kowal, pielęgniarka zatrudniona w Poliklinice na oddziale kardiologii. Głównym operatorem jest lekarz Wasylkowski, jednocześnie dyrektor Polikliniki.

Pielęgniarki i salowa obsługująca ZOZ są zatrudnione na etacie Polikliniki. Z tytułu działalności ZOZ w obiektach Polikliniki nie wpłynęły żadne środki finansowe.

Koszty sterylizacji, prania, sprzątania oraz związane z płacą personelu pielęgniarskiego i salowej obciążają Poliklinikę.

Wszystkie remonty związane z uruchomieniem niepublicznych zozów w Poliklinice odbyły się na koszt Polikliniki.

Zdumiewa mnie swoboda dysponowania majątkiem Polikliniki zwłaszcza, że tworzenie zozów niepublicznych nie przynosi żadnych dochodów. Zdumiewa tym bardziej, że aktualna sytuacja finansowa Polikliniki jest zła. Jej zobowiązania finansowe stanowią kwotę 2,5 miliona zł.

Zapowiadana przez dyrektorów redukcja zatrudnienia w Poliklinice o 30% z uwagi na problemy finansowe przy jednoczesnej niefrasobliwości związanej z funkcjonowaniem niepublicznych zozów na koszt tej placówki budzić musi nie tylko niepokój, ale wręcz przerażenie.

Jednocześnie proszę Pana Ministra o zwrócenie uwagi na stronę prawną działań Pana Dyrektora i odpowiedź na pytania:

1. Na jakiej podstawie niepubliczne zozy tworzą w tej placówce osoby w niej zatrudnione?

2. Jak Pan Minister ocenia fakt zatrudnienia dyrektora polikliniki w zozie niepublicznym działającym w placówce przez niego kierowanej?

3. Kto i kiedy wydał zgodę na prywatyzację Polikliniki (pytanie nawiązuje do wypowiedzi dyrektora na spotkaniu w dniu 22.01.2001 r. - notatka ze spotkania w załączeniu)?

Proszę o zainteresowanie się przedstawioną sytuacją i wyjaśnienia w tej sprawie.

Z poważaniem

Jolanta Danielak

Oświadczenie senatora Mariana Nogi

skierowane do prezesa Rady Ministrów Jerzego Buzka

Szanowny Panie Premierze!

Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 7 listopada 2000 r., sygnatura K. 16/00, i wynikająca z niego utrata mocy obowiązującej przepisów od dnia 31 grudnia 2000 r. spowodowały, że w Polsce od dnia 1 stycznia 2001 r. obrót lekami niezarejestrowanymi jest niezgodny z prawem.

W Polsce istniały dotychczas dwa rodzaje "importu docelowego" - stuprocentowy i "refundowany". Za pierwszy płacił pacjent, za drugi kasa chorych lub szpital w ramach świadczeń zdrowotnych. Obrót tymi lekami odbywał się na wyłączną odpowiedzialność lekarza leczącego.

Wobec mających miejsce w ostatnim czasie w Polsce zdarzeń związanych z zaopatrzeniem w leki z "importu docelowego" widać na przykładzie wrocławskiej kliniki hematologii dziecięcej, jak łatwo w takiej sytuacji mogło dojść do narażenia zdrowia i życia chorych. Chwilowo kryzys został zażegnany.

Dnia 15 stycznia 2001 r. został przedstawiony przez ministra zdrowia projekt zmiany ustawy o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach itd. oraz projekt rozporządzenia ministra zdrowia w sprawie sposobu i warunków sprowadzania z zagranicy środków farmaceutycznych i materiałów medycznych dla zakładów opieki zdrowotnej i użytkowników indywidualnych. Próba nowelizacji powyższą drogą reguluje w zadawalający sposób "import docelowy" dla pacjentów leczonych szpitalnie, natomiast sprawa "importu docelowego" indywidualnego będzie odbywała się wyłącznie za stuprocentową odpłatnością ze strony pacjenta. Ministerstwo nie pokusiło się o stworzenie jakiejkolwiek możliwości refundacji tych leków dla pacjentów leczonych ambulatoryjnie bądź z budżetu państwa, bądź poprzez refundację z kas chorych.

Leki z "importu docelowego" są lekami z wyboru dla leczonych nimi pacjentów. Jest to terapia stosowana po wykorzystaniu wielu innych możliwości leczenia i zawsze odbywa się na odpowiedzialność lekarza leczącego.

W leczeniu szpitalnym najczęściej stosowanymi lekami niezarejestrowanymi w Polsce są cytostatyki (Nitrumon amp., Alkeran amp.) i leki krążeniowe (Catapresan 150 mg amp., Hyperstat 0,3 amp.), stosowane na oddziałach intensywnej terapii, a także leki okulistyczne, przeciwgrzybiczne, hematologiczne i wiele innych, charakteryzujące się przede wszystkim wysoką ceną i dużym kosztem leczenia. Pacjenci leczeni ambulatoryjnie tą grupą leków również wymagają stosowania cytostatyków, leków hematologicznych, diet eliminacyjnych (Vercyte, Agrylin, Milupa PKU-2, Decapeptyl). Leki te również są bardzo drogie.

Brak możliwości refundacji dla tych pacjentów spowoduje sytuacje patologiczne, czyli uniemożliwienie leczenia z powodów ekonomicznych, bądź też przetrzymywanie pacjentów w szpitalach celem dokończenia kuracji w ramach świadczenia zdrowotnego, a więc bez odpłatności ze strony pacjenta.

W związku z powyższym, jak również w związku ze zwłoką w przedstawieniu przez rząd RP w roku 2000 inicjatywy ustawodawczej, której konieczność wskazał Trybunał Konstytucyjny w orzeczeniu z dnia 7 listopada 2000 r., sygnatura K. 16/00, oraz dopuszczeniem przez rząd RP do powstania w dniu 1 stycznia 2001 r. luki prawnej praktycznie uniemożliwiającej obrót lekami niezarejestrowanymi w Polsce, zapytuję Pana Premiera:

1. Jak i kiedy rząd RP zapewni wydanie odpowiednich aktów prawnych dotyczących legalnego obrotu lekami niezarejestrowanymi w Polsce, jak również ich finansowania ze źródeł publicznych, szczególnie w aspekcie chorych leczonych ambulatoryjnie?

2. Jak minister zdrowia zapewni w obecnie istniejących wyjątkowych warunkach bezpieczny obrót lekami dotychczas niezarejestrowanymi, a wprowadzonymi do obrotu "listą ministerialną" z pominięciem normalnych procedur rejestracyjnych, w aspekcie:

- odpowiedzialności za stosowanie tych leków,

- ograniczenia dostępu do tych leków tylko do dotychczasowego kręgu pacjentów,

- zapewnienia dostępu do tych leków wszystkim dotychczas z nich korzystającym pacjentom?

Z poważaniem

Marian Noga

Oświadczenie senatorów Jolanty Danielak, Zbyszka Piwońskiego
oraz Zdzisława Jarmużka

skierowane do ministra gospodarki Janusza Steinhoffa i ministra finansów Jarosława Bauca

Szanowny Panie Ministrze!

Środowisko dealerów samochodów osobowych informuje o pogarszającej się sytuacji na rynku motoryzacyjnym.

Nie wszystkie problemy są wypadkową zmniejszenia popytu na nowe samochody. Wiele negatywnych zjawisk występujących w branży ma swoje źródło w rosnącym wwozie do kraju samochodów używanych.

Z zadowoleniem przyjęto więc informację o wprowadzeniu podatku akcyzowego dla używanych samochodów osobowych sprowadzanych do Polski.

Dlatego pytamy, kiedy ministerstwo wyda rozporządzenie uruchamiające stosowanie zapowiadanych rozwiązań.

Z poważaniem

Jolanta Danielak

Zbyszko Piwoński

Zdzisław Jarmużek

Oświadczenie senatora Jerzego Markowskiego

skierowane do ministra gospodarki, wicepremiera Janusza Steinhoffa

Oświadczenie to dotyczy zmiany rozporządzenia Rady Ministrów zmieniającego poziom pomocy publicznej dla przedsiębiorcy inwestującego na terenach Katowickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej SA.

Zarząd Katowickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej SA otrzymał projekt rozporządzenia Rady Ministrów dopuszczającego wysokość pomocy publicznej dla przedsiębiorców inwestujących i zamierzających inwestować w wyżej wymienionej strefie na poziomie określonym w rozporządzeniu w wysokości 20-30%.

Ze względu na fakt, że poziom ten jest zbyt niski i nie dorównuje poziomowi w takich strefach ekonomicznych, jak na przykład Mielec, Tarnobrzeg, Żarnowiec i wiele innych, oraz ze względu na to, że regionowi śląskiemu poważnie zagraża w najbliższym czasie wysoki poziom strukturalnego bezrobocia, wnoszę do pana premiera o zmianę wspomnianego rozporządzenia i zwiększenie pomocy publicznej dla tej strefy do poziomu maksymalnego w wysokości 50%, co obowiązująca ustawa dopuszcza w tej sprawie.

Z szacunkiem

Jerzy Markowski


74. posiedzenie Senatu RP, spis treści, poprzednia część stenogramu