Wicemarszałek Kazimierz Kutz:

Powracamy do rozpatrzenia punktu trzynastego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych.

Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych, która ustosunkowała się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowała sprawozdanie w tej sprawie.

Przypominam, że dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zamknięta i obecnie, zgodnie z art. 52 ust. 6 regulaminu, mogą zabrać głos jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.

Proszę sprawozdawcę Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych, senatora Jerzego Markowskiego, o zabranie głosu i przedstawienie uzgodnionych na posiedzeniu wniosków.

Senator Jerzy Markowski:

Dziękuję.

Stanowisko Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych zawarte jest w druku nr 1062.

Chciałbym odnieść się do pewnej, dającej się zauważyć prawidłowości. Rozbieżność komisji w ocenie poprawek pana senatora Bieli nie wynikała z różnic merytorycznych, wynikała przede wszystkim z tego, iż znakomita część wniosków pana senatora Bieli została uregulowana w innych aktach prawnych dotyczących tego obszaru rynku finansowego.

Czuję się w obowiązku poinformować także, że stanowisko komisji wobec poprawki drugiej, której autorem również jest pan senator Biela, wynikało z faktu, że dyrektywa unijna, na którą się powołujemy, regulując ten akt prawny, nie obejmuje, prawdę mówiąc, związków wyznaniowych, o czym z obowiązku mówię.

Wnoszę o przyjęcie poprawek zaakceptowanych przez Komisję Gospodarki i Finansów Publicznych. Dziękuję.

Wicemarszałek Kazimierz Kutz:

Dziękuję.

Czy któryś z dwóch senatorów wnioskodawców chce jeszcze zabrać głos?

Pan senator Adam Biela?

(Senator Adam Biela: Dziękuję.)

Pan senator Grzegorz Matuszak?

Senator Grzegorz Matuszak:

Tak, Panie Marszałku.

Proszę o łaskawe poparcie poprawki osiemnastej. Jeżeli ona nie zostanie przyjęta, przepis będzie działać na niekorzyść mającej wielką tradycję Polskiej Agencji Prasowej, która powstała w II Rzeczpospolitej i jest przykładem agencji zasługującej na szacunek i wiarygodność. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Kazimierz Kutz:

Dziękuję.

Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych.

Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty komisja oraz senatorowie wnioskodawcy przedstawili wnioski o wprowadzenie poprawek do ustawy.

Zgodnie z art. 54 ust. 1 regulaminu za chwilę przeprowadzimy głosowania.

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionymi poprawkami.

Nad poprawkami pierwszą i szesnastą będziemy głosować łącznie. Wskazują one, iż sporządzenie, zatwierdzenie oraz udostępnienie do publicznej wiadomości prospektu emisyjnego nie jest wymagane w przypadku oferty publicznej lub dopuszczenia do obrotu na rynku regulowanym papierów wartościowych o charakterze nieudziałowym emitowanych przez jednostki samorządu terytorialnego Rzeczypospolitej Polskiej.

Kto jest za przyjęciem tych poprawek?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymuje?

Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.

17 senatorów było za, 53 - przeciw*, 9 się wstrzymało od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 109)

Stwierdzam, że poprawki nie zostały przyjęte.

Przystępujemy do głosowania nad poprawkami drugą i siedemnastą. Dodają one do katalogu papierów wartościowych, w odniesieniu do których sporządzenie, zatwierdzenie oraz udostępnienie do publicznej wiadomości prospektu emisyjnego nie jest wymagane w przypadku oferty publicznej lub dopuszczenia do obrotu na rynku regulowanym, papiery wartościowe emitowane przez osoby prawne kościołów i związków wyznaniowych.

Kto jest za przyjęciem tych poprawek?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.

21 senatorów było za, 51 - przeciw, 9 wstrzymało się od głosu**. (Głosowanie nr 110)

Stwierdzam, że poprawki nie zostały przyjęte.

Poprawka trzecia doprecyzowuje przepis określający katalog podmiotów będących inwestorami kwalifikowanymi.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.

80 senatorów było za, 1 senator się wstrzymał od głosu. (Głosowanie nr 111)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka czwarta ujednolica terminologię ustawy.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.

81 senatorów było za. (Głosowanie nr 112)

Poprawka została przyjęta jednogłośnie.

Poprawka piąta modyfikuje jeden z warunków wpisu osoby fizycznej do rejestru inwestorów kwalifikowanych, wskazując, iż warunek posiadania wiedzy z zakresu inwestycji w papiery wartościowe uważa się za spełniony, jeżeli osoba fizyczna złożyła egzamin z wynikiem pozytywnym przed komisją egzaminacyjną dla maklerów albo przed komisją egzaminacyjną dla doradców.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciwny?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.

25 senatorów głosowało za***, 44 się sprzeciwiło, 10 się wstrzymało od głosu. (Głosowanie nr 113)

Poprawka nie została przyjęta.

Poprawka szósta dodaje przepis, zgodnie z którym emitent lub wprowadzający jest zobowiązany podać do publicznej wiadomości, najpóźniej na trzy dni robocze przed zakończeniem publicznej oferty, informację o zawarciu umowy o subemisję inwestycyjną.

Kto jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciwny?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

18 senatorów było za, 50 - przeciw, 9 się wstrzymało od głosu. (Głosowanie nr 114)

Poprawka nie została przyjęta.

(Głos z sali: 54 przeciw.)

54 przeciw, tak.

Poprawka siódma dotyczy możliwości zastosowania przez komisję środków określonych w art. 16 i 17 ustawy, w sytuacji gdy naruszenie prawa lub interesów inwestorów wynika z treści dokumentów informacyjnych, składanych do komisji lub przekazywanych do wiadomości publicznej. W myśl poprawki dokumentem takim nie będzie mógł być zatwierdzony przez komisję prospekt emisyjny.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciwny?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję. Proszę o podanie wyniku głosowania.

18 senatorów było za, 54 się sprzeciwiło, 9 się wstrzymało od głosu. (Głosowanie nr 115)

Poprawka nie została przyjęta.

Poprawka ósma dodaje przepis, w myśl którego komisja może wystąpić do sądu o zastosowanie środków określonych w art. 16 lub 17, w przypadku gdy z treści prospektu emisyjnego lub memorandum informacyjnego, po ich zatwierdzeniu przez komisję, stwierdzono naruszenie prawa lub interesów inwestorów.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciwny?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

20 senatorów było za, 54 się sprzeciwiło, 7 się wstrzymało od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 116)

Poprawka nie została przyjęta.

Poprawka dziewiąta umożliwia uchylenie przez komisję swej decyzji o zastosowaniu środków określonych w art. 16 lub 17 wobec emitenta, dla którego Polska jest państwem przyjmującym.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciwny?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję. Proszę o wyniki głosowania.

18 senatorów było za, 56 - przeciw*, 7 się wstrzymało od głosu. (Głosowanie nr 117)

Poprawka nie została przyjęta.

Poprawka dziesiąta umożliwia w określonych przypadkach sporządzenie tak zwanego bazowego prospektu emisyjnego.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciwny?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.

23 senatorów było za, 49 się sprzeciwiło, wstrzymało się od głosu 7, 1 senator nie głosował (Głosowanie nr 118).

Poprawka nie została przyjęta.

Poprawka jedenasta zmierza do zapisania wprost w ustawie prawa emitenta lub wprowadzającego do samodzielnego określenia szczegółowej treści podsumowania prospektu emisyjnego.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciwny?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

20 senatorów było za, 54 się sprzeciwiło, 8 się wstrzymało od głosu. (Głosowanie nr 119)

Poprawka nie została przyjęta.

Poprawka dwunasta koryguje błąd językowy.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciwny?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

79 senatorów głosowało za**, 1 się sprzeciwił, 1 się wstrzymał od głosu. (Głosowanie nr 120)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka trzynasta skreśla przepis określający przypadki, w których nie stosuje się przepisów art. 38 ust. 1-3.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciwny?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Za przyjęciem poprawki było 18 senatorów, 54 się sprzeciwiło, 9 się wstrzymało od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 121)

Poprawka nie została przyjęta.

Poprawka czternasta skreśla zbędny przepis określający przypadki, w których nie stosuje się przypisu art. 39 ust. 1.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciwny?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję. Proszę o wyniki głosowania.

23 senatorów było za, 53 się sprzeciwiło, 6 się wstrzymało od głosu. (Głosowanie nr 122)

Poprawka nie została przyjęta.

Poprawka piętnasta doprecyzowuje przepis dotyczący udostępnienia memorandum informacyjnego do wiadomości zainteresowanych inwestorów w przypadku ubiegania się o dopuszczenie do obrotu na rynku regulowanym papierów wartościowych dopuszczonych do obrotu na innym rynku regulowanym.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciwny?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Za przyjęciem poprawki głosowało 80 senatorów, 2 się wstrzymało od głosu. (Głosowanie nr 123)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka osiemnasta dotyczy obowiązku emitenta przekazywania do publicznej wiadomości informacji, o których mowa w art. 56 ust. 1. Poprawka znosi wymóg pośrednictwa w tym przekazywaniu agencji informacyjnej wskazanej w drodze uchwały przez komisję.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciwny?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

33 senatorów było za, sprzeciwiło się 42, wstrzymało się 6. (Głosowanie nr 124)

Poprawka nie została przyjęta.

Poprawka dziewiętnasta wyłącza możliwość przekazywania przez emitenta do publicznej wiadomości wymaganej informacji za pośrednictwem agencji informacyjnej będącej jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciwny?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.

80 senatorów było za, 1 - przeciw, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 125)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka dwudziesta skreśla przepis, zgodnie z którym emitenci nie ponoszą opłat za czynności agencji informacyjnej wynikające z wykonywania przez nich obowiązku przekazywania do publicznej wiadomości określonych informacji.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

78 senatorów było za, 1 się sprzeciwił, 1 się wstrzymał. (Głosowanie nr 126)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka dwudziesta pierwsza doprecyzowuje przepis, w myśl którego na żądanie komisji osoby wchodzące w skład organów zarządzających lub nadzorczych emitenta papierów wartościowych dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym są obowiązane do niezwłocznego sporządzenia i przekazania kopii dokumentów i innych nośników informacji oraz do udzielenia pisemnych lub ustnych wyjaśnień.

Kto jest za przyjęciem tej propozycji?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję. Proszę o wynik głosowania.

55 senatorów było za, 25 się sprzeciwiło, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 127)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka dwudziesta druga zmierza do utrzymania dotychczasowego zakresu podmiotowego obowiązku wynikającego z art. 87 ust. 1 pkt 4 ustawy o ofercie publicznej, mimo skreślenia art. 96 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Stwierdzam, że głosowało 80 senatorów i wszyscy byli za. (Głosowanie nr 128)

Poprawka została przyjęta jednogłośnie.

Poprawka dwudziesta trzecia umożliwia kontynuację programu emisji nieskarbowych instrumentów dłużnych emitowanych przez instytucje finansowe, a dopuszczonych do publicznego obrotu na podstawie dotychczasowych przepisów przed dniem 1 lipca 2005 r. Poprawka dodaje także do przepisów przejściowych procedurę umożliwiającą w określonych przypadkach przeniesienie dotychczasowych notowań akcji z nieurzędowego rynku pozagiełdowego na nieurzędowy rynek giełdowy.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę podać wynik głosowania.

80 senatorów było za, 1 senator wstrzymał się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 129)

Poprawka została przyjęta.

Przystępujemy teraz do głosowania za przyjęciem uchwały w sprawie ustawy o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Kto jest za przyjęciem tej uchwały?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę podać wynik głosowania.

74 senatorów było za, 8 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 130)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych.

Powracamy do rozpatrzeniu punktu czternastego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o nadzorze nad rynkiem kapitałowym.

Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych, która ustosunkowała się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowała sprawozdanie w tej sprawie.

Przypominam, że dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zamknięta i obecnie, zgodnie z art. 52 ust. 1 Regulaminu Senatu, mogą zabrać głos jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.

Proszę sprawozdawcę Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych, senatora Jerzego Markowskiego, o zabranie głosu i przedstawienie uzgodnionych na posiedzeniu wniosków.

Senator Jerzy Markowski:

Dziękuję.

Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych, popierając wnioski zgłoszone w trakcie debaty, a zawarte w druku nr 1063, kierowała się przede wszystkim dwiema przesłankami. Po pierwsze, za wszelką cenę unikała tych wszystkich wniosków, które miałyby charakter upolityczniania działalności organizacji związanych z rynkiem kapitałowym, a po drugie, wyeliminowała te wszystkie poprawki, pozbawiając ich własnego poparcia, których uregulowanie zostało zawarte w kodeksie postępowania administracyjnego. Uprzejmie proszę o poparcie wniosków znajdujących się w druku nr 1063. Dziękuję.

Wicemarszałek Kazimierz Kutz:

Czy senator wnioskodawca chciałby jeszcze zabrać głos?

(Rozmowy na sali)

(Senator Zbigniew Kulak: Czy mógłbym w kwestii formalnej?)

Wniosek w trakcie dyskusji zgłosił senator Adam Biela.

(Głos z sali: Łącznie, łącznie.)

Słucham?

(Senator Zbigniew Kulak: Panie Marszałku, w kwestii formalnej. Chciałem przypomnieć panu senatorowi Bieli, że jest regulaminowa możliwość wycofania poprawek.)

(Rozmowy na sali)

(Głos z sali: To trzeba mu dać czas, żeby wycofać.)

Chwileczkę, nie rozumiem.

(Głos z sali: Proszę powtórzyć.)

Czy senator sprawozdawca Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych, senator Władysław Mańkut, chce jeszcze zabrać głos?

(Senator Władysław Mańkut: Dziękuję.)

Wniosek w trakcie dyskusji zgłosił senator Adam Biela.

(Głos z sali: Może powtórzyć.)

Słucham?

(Rozmowy na sali)

(Głos z sali: Głosujemy.)

Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o nadzorze nad rynkiem kapitałowym.

Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty komisja oraz senator wnioskodawca przedstawili wnioski o wprowadzenie poprawek do ustawy.

Informuję, że zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu za chwilę przeprowadzimy głosowania nad poprawkami według kolejności przepisów ustawy.

Przystępujemy do głosowania.

Poprawka pierwsza rozszerza skład Komisji Papierów Wartościowych i Giełd o przedstawicieli Sejmu i Senatu.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję.

Proszę podać wynik głosowania.

19 senatorów było za, 57 się sprzeciwiło*, 6 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 131)

Poprawka nie została przyjęta.

Poprawka druga wymaga od członków Komisji Papierów Wartościowych i Giełd obywatelstwa polskiego, pełni praw cywilnych i obywatelskich oraz nieskazitelnego charakteru.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję.

Proszę podać wynik głosowania.

24 senatorów było za, 48 - przeciw**, 6 wstrzymało się od głosu, 2 nie głosowało. (Głosowanie nr 132)

Poprawka nie została przyjęta.

Poprawka trzecia przewiduje możliwość odwołania przewodniczącego komisji przed upływem kadencji.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję.

Proszę podać wynik głosowania.

22 senatorów było za, 55 - przeciw, 5 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 133)

Poprawka nie została przyjęta.

Poprawka czwarta dodaje przepis, zgodnie z którym stronom w postępowaniu przed komisją przysługuje prawo do odwołania się od decyzji komisji do sądu.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto się wstrzymał?

Kto jest przeciw?

Proszę podać wynik głosowania.

24 senatorów było za, 51 się sprzeciwiło, 6 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 134)

Poprawka nie została przyjęta.

Poprawka piąta dodaje przepis, w myśl którego w uzasadnieniu decyzji, której nadano rygor natychmiastowej wykonalności, komisja określa, jaki ważny interes uczestników rynku kapitałowego lub jakie zagrożenie prawidłowego funkcjonowania tego rynku wymagało zastosowania rygoru natychmiastowej wykonalności.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę podać wynik głosowania.

17 senatorów było za, 54 się sprzeciwiło, 11 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 135)

Poprawka nie została przyjęta.

Poprawka szósta przewiduje publikację w dzienniku urzędowym komisji regulaminu określającego szczegółowy tryb pracy urzędu komisji.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję.

Proszę podać wynik głosowania.

30 senatorów było za, 46 się sprzeciwiło, 6 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 136)

Poprawka nie została przyjęta.

Poprawka siódma dotyczy przepisu, zgodnie z którym, jeżeli komisja wyrazi na to zgodę, informacje udzielone przez komisję organowi nadzoru w innym państwie członkowskim mogą być wykorzystane w innych celach niż prawidłowe wykonywanie określonych zadań w zakresie nadzoru lub przekazane poza ten organ do właściwego organu innego państwa. W myśl poprawki komisja może wydać taką zgodę po otrzymaniu opinii odpowiednich służb ochrony państwa.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję.

Proszę podać wynik głosowania.

24 senatorów było za, 52 się sprzeciwiło*, 5 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 137)

Poprawka nie została przyjęta.

Poprawka ósma koryguje odesłanie.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję.

Proszę podać wynik głosowania.

80 było za, 1 się... 81 senatorów było za, jednogłośnie. (Głosowanie nr 138)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka dziewiąta nakłada na kontrolerów komisji wymogi dotyczące obywatelstwa polskiego, pełni praw cywilnych i obywatelskich oraz odpowiedniego wykształcenia i doświadczenia zawodowego.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję.

Proszę podać wynik głosowania.

31 senatorów było za, 42 się sprzeciwiło, 9 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 139)

Poprawka nie została przyjęta.

Poprawka dziesiąta doprecyzowuje przepis dotyczący zakresu kontroli.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję.

Proszę podać wynik głosowania.

27 senatorów było za, 50 się sprzeciwiło, 4 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 140)

Poprawka nie została przyjęta.

Nad poprawkami jedenastą i dwunastą będziemy głosować łącznie. Uzupełniają one treść upoważnienia do przeprowadzenia kontroli o dane dotyczące kontrolerów niebędących pracownikami urzędu komisji oraz wprowadzają obowiązek okazywania przez kontrolerów także dokumentu tożsamości.

Kto jest za przyjęciem tych poprawek?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję.

Proszę podać wynik głosowania.

26 senatorów było za, 49 się sprzeciwiło, 5 wstrzymało się od głosu, 2 nie głosowało. (Głosowanie nr 141)

Poprawki nie zostały przyjęte.

Poprawka trzynasta zobowiązuje przewodniczącego komisji do pisemnego uzasadnienia zmiany składu osobowego zespołu kontrolującego.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję.

Proszę podać wynik głosowania.

21 senatorów było za, 48 się sprzeciwiło, 12 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 142)

Poprawka nie została przyjęta.

Poprawka czternasta dotyczy przepisu, zgodnie z którym w szczególnie uzasadnionych przypadkach zagrożenia bezpieczeństwa obrotu czynności kontrolne niecierpiące zwłoki mogą być podejmowane w dniach wolnych od pracy lub poza godzinami pracy kontrolowanego. W myśl poprawki w przypadkach tych upoważnienie do przeprowadzenia kontroli powinno wskazywać, o jakie zagrożenie bezpieczeństwa obrotu chodzi, oraz uzasadniać, dlaczego czynności kontrolne są niecierpiące zwłoki.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę podać wynik głosowania.

18 senatorów było za, 56 się sprzeciwiło*, 8 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 143)

Poprawka nie została przyjęta.

Przyjęcie poprawki piętnastej wyklucza głosowanie nad poprawką szesnastą.

Poprawka piętnasta skreśla zmiany ustawy o funduszach inwestycyjnych, które zdaniem wnioskodawcy nie są związane z przedmiotem ustawy o nadzorze nad rynkiem kapitałowym.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję.

Proszę o podanie wyniku głosowania.

14 senatorów było za, 57 się sprzeciwiło, 8 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 144)

Poprawka nie została przyjęta.

Poprawka szesnasta koryguje odesłanie.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję.

Proszę podać wynik głosowania.

78 senatorów było za, 1 się sprzeciwił, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 145)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka siedemnasta zmierza do niedodawania do ustawy o funduszach inwestycyjnych przepisu, zgodnie z którym w przypadku, gdy osoba podejmująca decyzje inwestycyjne dotyczące lokat funduszu inwestycyjnego nienależycie udokumentuje określone transakcje, Komisja Papierów Wartościowych i Giełd może nałożyć na tę osobę karę pieniężną.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję.

Proszę podać wynik głosowania.

81 senatorów było za, 1 się wstrzymał. (Głosowanie nr 146)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka osiemnasta koryguje odesłanie.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję.

Proszę podać wynik głosowania.

Poprawka została przyjęta 78 głosami, jednogłośnie. (Głosowanie nr 147)

W tej sytuacji przystępujemy do głosowania za przyjęciem uchwały w sprawie ustawy o nadzorze nad rynkiem kapitałowym w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Kto jest za przyjęciem tej uchwały?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję.

Proszę podać wynik głosowania.

73 senatorów było za jej przyjęciem, 2 się sprzeciwiło, 6 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 148)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o nadzorze nad rynkiem kapitałowym.

Powracamy do rozpatrzenia punktu piętnastego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, ustawy o działalności ubezpieczeniowej oraz ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym.

Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.

Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy.

Przypominam, że Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosi o wprowadzenie poprawki do ustawy.

Zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu za chwilę przeprowadzimy głosowanie nad przedstawioną poprawką, a następnie za przyjęciem uchwały w całości.

Przystępujemy do głosowania nad przedstawioną przez Komisję Gospodarki i Finansów Publicznych poprawką.

Poprawka polega na skreśleniu przepisu dodawanego do ustawy o działalności ubezpieczeniowej, zgodnie z którym dodatkowe badanie techniczne po naprawie spowodowanej wypadkiem stanowi normalne następstwo szkody i ubezpieczyciel pokrywa jego koszt w ramach polisy OC, a także AC sprawcy.

Przystępujemy do głosowania.

Kto jest za przyjęciem tej uchwały?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję.

Proszę podać wynik głosowania.

Uchwała została przyjęta 80 głosami, jednogłośnie. (Głosowanie nr 149)

(Głos z sali: To było głosowanie nad poprawką. Dopiero teraz całość.)

Tak, to było głosowanie nad poprawką.

Teraz przystępujemy do głosowania za przyjęciem uchwały w całości z przyjętą przed chwilą poprawką.

Kto jest za przyjęciem tej uchwały?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę podać wynik głosowania.

Stwierdzam, że 80 senatorów było za przyjęciem uchwały, jednogłośnie. (Głosowanie nr 150)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, ustawy o działalności ubezpieczeniowej oraz ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym.

Powracamy do rozpatrzenia punktu szesnastego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym.

Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych, która ustosunkowała się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowała sprawozdanie w tej sprawie.

Przypominam, że dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zamknięta i obecnie, zgodnie z art. 52 ust. 6 Regulaminu Senatu, mogą zabrać głos jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.

Proszę sprawozdawcę Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych, panią senator Genowefę Ferenc, o zabranie głosu i przedstawienie uzgodnionych na posiedzeniu wniosków.

Senator Genowefa Ferenc:

Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!

Komisja w dniu wczorajszym rozpatrzyła wnioski zgłoszone podczas pracy nad ustawą na posiedzeniu Senatu i rekomenduje wnioski wcześniej już przedstawione przez Komisję Gospodarki i Finansów Publicznych. Wniosek zgłoszony przez pana senatora Rzemykowskiego też jest uwzględniony, został już wcześniej uwzględniony w poprawce siódmej. W związku z tym rekomendujemy poprawki wcześniej zgłoszone i poparte przez komisję. Dziękuję.

Wicemarszałek Kazimierz Kutz:

Dziękuję.

Czy senator wnioskodawca Tadeusz Rzemykowski chce jeszcze zabrać głos?

(Senator Tadeusz Rzemykowski: Nie, dziękuję.)

Dziękuję.

Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym.

Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty komisja oraz senator wnioskodawca przedstawili wnioski o wprowadzenie poprawek do ustawy.

Zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu za chwilę przeprowadzimy kolejne głosowania nad poprawkami według kolejności przepisów ustawy.

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionymi poprawkami.

Poprawka pierwsza ma charakter precyzujący.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę podać wynik głosowania.

80 senatorów było za. (Głosowanie nr 151)

Poprawka została przyjęta jednogłośnie.

Poprawka druga ma na celu wskazanie, że maksymalna kwota wskazana w art. 3 dotyczy sumy wszystkich wydatków objętych zwrotem dokonanych pomiędzy 1 maja 2004 r. a 31 grudnia 2007 r.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.

Za przyjęciem poprawki głosowało 78 senatorów. (Głosowanie nr 152)

Poprawka została przyjęta jednogłośnie.

Przyjęcie poprawki trzeciej będzie wykluczało głosowanie nad poprawką siódmą. Poprawka ta określa termin składania wniosków dla osób, które po 1 stycznia 2004 r. dokonały wydatków objętych możliwością zwrotu, a które zakończą inwestycję przed dniem wejścia w życie ustawy. Jest to poprawka alternatywna do przepisu przejściowego zawartego w poprawce siódmej.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.

21 senatorów głosowało za przyjęciem poprawki, 52 - przeciw, 10 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 153)

Poprawka nie została przyjęta.

Poprawka czwarta precyzyjnie określa dzień, od którego będą naliczane karne odsetki w przypadkach niewywiązania się przez urząd skarbowy z obowiązku terminowego wydania decyzji lub terminowej wypłaty należnego zwrotu.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymuje?

Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.

Stwierdzam, że poprawka została przyjęta jednogłośnie - 81 senatorów głosowało za. (Głosowanie nr 154)

Poprawka piąta ma charakter doprecyzowujący.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymuje?

Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.

84 senatorów głosowało za. (Głosowanie nr 155)

Poprawka została przyjęta jednogłośnie.

Poprawka szósta ma także charakter doprecyzowujący.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymuje?

Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.

79 senatorów głosowało za, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 156)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka siódma wprowadza przepis przejściowy, który w przypadku gdy inwestycja została zakończona przed dniem wejścia w życie ustawy, pozwala osobie fizycznej wnieść w terminie sześciu miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy wniosek o zwrot części wydatków dokonanych po 1 stycznia 2004 r.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję.

83 senatorów głosowało za, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 157)

Poprawka została przyjęta.

Przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Kto jest za podjęciem uchwały?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.

83 senatorów głosowało za, czyli jednogłośnie. (Głosowanie nr 158)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym.

Powracamy do rozpatrzenia punktu osiemnastego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa.

Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Skarbu Państwa i Infrastruktury oraz Komisji Ustawodawstwa i Praworządności, które ustosunkowały się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie.

(Rozmowy na sali)

Czyżbyście państwo chcieli przerwy?

(Głosy z sali: Niee!)

No bo widzę, że nie jesteście w stanie wytrzymać skupienia. Słucham?

(Senator Włodzimierz Łęcki: Czy mogę podać najnowsze wyniki badań nad czasem głosowań?)

(Głosy z sali: Oczywiście.)

(Głosy z sali: Tak, bardzo prosimy.)

Czy pan jest zawodowym sędzią piłkarskim albo lekkoatletycznym? (Wesołość na sali)

(Głos z sali: Nieskorumpowanym sędzią.)

(Senator Włodzimierz Łęcki: Tak. 33,5 sekundy.

(Głosy z sali: Ooo!)(Oklaski)

To znaczy pierwszy rekord, tak? (Wesołość na sali) Proszę to umieścić w swoich pamiętnikach. (Wesołość na sali)

Przypominam, że dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zamknięta i obecnie zgodnie z art. 52 ust. 6 Regulaminu Senatu mogą zabrać głos jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.

Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę Komisji Ustawodawstwa i Praworządności oraz Komisji Skarbu Państwa i Infrastruktury, senatora Mariana Lewickiego, i przedstawienie uzgodnionych na posiedzeniu wniosków. Proszę.

Senator Marian Lewicki:

Panie Marszałku! Panie, Panowie Senatorowie!

Z upoważnienia połączonych Komisji Skarbu Państwa i Infrastruktury oraz Komisji Ustawodawstwa i Praworządności chciałbym rekomendować przyjęcie przez Wysoki Senat wniosku oznaczonego w druku nr1050Z rzymską jedynką. Wniosek ten został poparty przez obecnych na posiedzeniu członków obydwu komisji przy jednym wstrzymującym się od głosu. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Kazimierz Kutz:

Dziękuję.

Czy senatorowie wnioskodawcy lub pozostali senatorowie sprawozdawcy chcą jeszcze zabrać głos?

Pan senator Jan Szafraniec?

(Senator Jan Szafraniec: Dziękuję.)

Pan senator Ryszard Matusiak?

Pani Zofia Skrzypek-Mrowiec?

(Senator Zofia Skrzypek-Mrowiec: Dziękuję.)

Pan senator Henryk Dzido?

(Senator Henryk Dzido: Dziękuję.)

Pan Sławomir Izdebski?

Pan Krzysztof Jurgiel?

(Senator Krzysztof Jurgiel: Dziękuję.)

Pan Adam Biela?

(Senator Adam Biela: Tak.)

Tak? Gratuluję. (Wesołość na sali)

Senator Adam Biela:

Proszę państwa, chciałbym zwrócić uwagę na poprawki: pierwszą, drugą, czwartą i piątą. Nieprzyjęcie tych poprawek będzie oznaczało, iż Wysoki Senat nie skorzystał z okazji, żeby instytucję Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa wyposażyć w prawo zgłaszania sprzeciwu wobec decyzji prywatyzacyjnych, które naruszają interes Skarbu Państwa. A to, proszę państwa, stworzyłoby przecież mechanizm zapobiegający korupcji, nasilającej się korupcji związanej z prywatyzacją.

Przyjęcie tych poprawek nie narusza zasad konstytucyjnych, dlatego że ostateczną decyzję podejmuje Rada Ministrów, która w ciągu czternastu dni rozpatruje wniosek związany ze zgłoszonym sprzeciwem, zaś cały proces prywatyzacji jest opóźniony tylko o trzydzieści dni, gdyż taki czas jest przeznaczony na wyrażenie sprzeciwu wobec zamiaru prywatyzacji, która jest niezgodna z interesem Skarbu Państwa.

A więc stoi przed nami szansa wyposażenia tej instytucji w takie możliwości, które...No mówimy o szerzeniu się korupcji, nie stwarzamy natomiast mechanizmu, który pozwalałby temu systemowo zapobiegać.

Dlatego też bardzo proszę, aby to rozważyć i podjąć właściwą decyzję. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Kazimierz Kutz:

Dziękuję.

Pani Maria Szyszkowska.

Senator Maria Szyszkowska:

Dziękuję, Panie Marszałku.

Bardzo proszę o poparcie poprawek: pierwszej, drugiej i czwartej, istotne znaczenie ma zwłaszcza poprawka czwarta, a także poprawki piątej. Chodzi bowiem o to, ażeby ukrócić dowolność w procesach prywatyzacyjnych. Te poprawki mają bardzo istotne znaczenie.

Wicemarszałek Kazimierz Kutz:

Pan Andrzej Wielowieyski, bardzo proszę.

Senator Andrzej Wielowieyski:

Dziękuję, Panie Marszałku.

Muszę powiedzieć kilka tych uwag, bardzo przepraszam Wysoką Izbę, bo wiem, że jesteśmy już trochę zmęczeni i trudno skupić naszą uwagę.

Moje poprawki, to znaczy poprawka szósta i trzynasta, dotyczą niewątpliwych, w moim przekonaniu, przeoczeń. Wyjaśnienia przedstawiciela rządu, pana ministra, w tej kwestii, niestety, były zupełnie niewystarczające.

Jeżeli chodzi o poprawkę szóstą przeoczenie polega na tym, że wyłącza się z kompetencji prokuratorii, z kompetencji tych wysoko wykwalifikowanych radców, sprawy szkód wyrządzonych przez Skarb Państwa. Jeżeli państwo wyrządza szkodę, to nie prokuratoria tylko urząd ma sam sobie załatwiać sprawę. A to jest po prostu propozycja, żeby wyraźnie powiedzieć, że w tych ważniejszych sprawach oczywiście prokuratoria powinna to załatwiać, bo jest kompetentna, bo jest do tego lepsza.

Poprawka trzynasta natomiast jest przejściowym przepisem dotyczącym angażowania ludzi do prokuratorii w pierwszym okresie. Mówi się bowiem tylko o prawnikach w służbie cywilnej z urzędów państwowych, w sytuacji kiedy chodzi o wielki obszar spraw nieruchomości, a w tym zakresie kompetentni są pracownicy samorządowi. Stąd poprawka dotycząca możliwości zatrudniania w tym okresie również prawników samorządu. Przepraszam i dziękuję.

Wicemarszałek Kazimierz Kutz:

Dziękuję.

Senator Józef Sztorc?

(Senator Józef Sztorc: Dziękuję.)

I jeszcze sprawozdawcy.

Pan Krzysztof Szydłowski?

Pan Andrzej Jaeschke?

(Senator Andrzej Jaeschke: Dziękuję.)

Pan Zbigniew Romaszewski?

(Senator Zbigniew Romaszewski: Dziękuję bardzo.)

Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa.

Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty zostały przedstawione następujące wnioski. Komisja Ustawodawstwa i Praworządności oraz Komisja Skarbu Państwa i Infrastruktury wnosiły o przyjęcie ustawy bez poprawek. Mniejszość Komisji Ustawodawstwa i Praworządności oraz senatorowie wnioskodawcy przedstawili wnioski o wprowadzenie poprawek do ustawy.

Informuję, że zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu w pierwszej kolejności zostanie przeprowadzone głosowanie nad wnioskiem o przyjęcie ustawy bez poprawek, a następnie, w wypadku odrzucenia tego wniosku, nad przedstawionymi poprawkami według kolejności przepisów ustawy.

Przystępujemy do głosowania nad wnioskiem Komisji Ustawodawstwa i Praworządności oraz wnioskiem Komisji Skarbu Państwa i Infrastruktury, popartym przez połączone komisje, o przyjęcie ustawy o Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa bez poprawek.

Głosujemy.

Kto jest za przyjęciem tej ustawy?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę podać wyniki głosowania.

55 senatorów głosowało za, 27 - przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 159)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa.

Powracamy do rozpatrzenia punktu dziewiętnastego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o systemie tachografów cyfrowych.

(Rozmowy na sali)

Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Skarbu Państwa i Infrastruktury, która ustosunkowała się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowała sprawozdanie w tej sprawie.

(Rozmowy na sali)

Jeszcze raz pytam, czy państwo chcecie przerwy?

(Głosy z sali: Niee!)

(Głos z sali: Chcemy głosowania.)

No to proszę się uspokoić.

(Głosy z sali: Dobrze!)

Przypominam, że dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zamknięta i obecnie zgodnie z art. 52 ust. 6 Regulaminu Senatu mogą zabrać głos jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.

Proszę sprawozdawcę Komisji Skarbu Państwa i Infrastruktury, pana senatora Józefa Sztorca, o zabranie głosu i przedstawienie uzgodnionych na posiedzeniu wniosków.

Senator Józef Sztorc:

Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!

W imieniu Komisji Skarbu Państwa i Infrastruktury chciałbym przedstawić sprawozdanie komisji o ustawie o systemie tachografów cyfrowych.

Komisja po dokładnym przeanalizowaniu ustawy postanawia rekomendować Wysokiemu Senatowi poprawki zawarte w druku sprawozdania komisji.

Ponadto chcę poinformować, że pani senator Streker-Dembińska wycofała poprawkę dwudziestą piątą.

Mając na uwadze wczorajszy wieczór, zmęczenie senatorów, proponuję głosowanie łącznie nad...

(Głos z sali: Nad wszystkimi.

...wszystkimi poprawkami. (Oklaski)

Wicemarszałek Kazimierz Kutz:

Czy senatorowie wnioskodawcy chcą jeszcze zabrać głos?

Wnioski w trakcie dyskusji zgłosili senatorowie: pan Jerzy Suchański...

(Senator Jerzy Suchański: Dziękuję.)

...i pani Elżbieta Streker-Dembińska.

(Senator Elżbieta Streker-Dembińska: Dziękuję.)

Przypominam, że senator Elżbieta Streker-Dembińska wycofała swój wniosek.

Zgodnie z art. 52 Regulaminu Senatu każdy senator może podtrzymać wycofany wniosek.

Czy ktoś z państwa senatorów chce podtrzymać wniosek pani senator? Nie widzę chętnych.

Czy jest sprzeciw wobec wniosku o łączne głosowanie?

Pan? To dlaczego pan podnosi rączkę z papierami? (Wesołość na sali)

Nie ma sprzeciwu. Dziękuję.

Wobec tego przystępujemy do łącznego głosowania nad proponowaną ustawą.

Będziemy głosować łącznie nad poprawkami: pierwszą, drugą, trzecią, czwartą, piątą, szóstą, siódmą, ósmą, dziewiątą, dziesiątą, jedenastą, dwunastą, trzynastą, czternastą, piętnastą, szesnastą, siedemnastą, osiemnastą, dziewiętnastą, dwudziestą, dwudziestą pierwszą, dwudziestą drugą, dwudziestą trzecią, dwudziestą czwartą.

Kto jest za przyjęciem tych poprawek?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.

73 senatorów głosowało za, 5 - przeciw, 5 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 160)

Stwierdzam, że poprawki zostały przyjęte. Tak.

W tej sytuacji przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie ustawy o systemie tachografów cyfrowych w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Kto jest za podjęciem tej uchwały?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.

71 senatorów głosowało za, 5 - sprzeciwiło, 6 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 161)

Stwierdzam wobec wyników głosowania, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o systemie tachografów cyfrowych.

Powracamy do rozpatrzenia punktu dwudziestego pierwszego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o drogach publicznych oraz niektórych innych ustaw.

Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.

Przystępujemy do głosowania w sprawie tej ustawy.

Przypominam, że Komisja Skarbu Państwa i Infrastruktury przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosi o wprowadzenie poprawki do ustawy.

Zgodnie z art. 54 ust. 1 za chwilę przeprowadzimy głosowanie nad przedstawioną poprawką, a następnie nad podjęciem uchwały w całości, ze zmianą wynikającą z przyjętej poprawki.

Przystępujemy do głosowania nad poprawką przedstawioną przez Komisję Skarbu Państwa i Infrastruktury.

Poprawka ta zmierza do likwidacji sprzeczności pomiędzy przepisami ustawy w zakresie dotyczącym dodania art. 13h po art. 13g ustawy o drogach publicznych, a art. 30 pkt 2 uchwalonej przez Sejm w dniu 17 czerwca 2005 r. ustawy o partnerstwie publicznoprawnym, który wprowadzając odpowiednią zmianę w ustawie o drogach publicznych, dodał do niej art. 13h o innej treści.

Przystępujemy do głosowania.

Kto jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.

80 senatorów głosowało za, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 162)

Stwierdzam, że poprawka została przyjęta.

W tym stanie rzeczy przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie ustawy o zmianie ustawy o drogach publicznych oraz niektórych innych ustaw w całości, ze zmianą wynikającą z przyjętej poprawki.

Kto jest za podjęciem tej uchwały?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymuje?

Dziękuję. Proszę podać wyniki głosowania.

83 senatorów głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 163)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o drogach publicznych oraz niektórych ustaw.

(Oklaski)

Już pani ma ochotę...

(Przewodnictwo obrad obejmuje wicemarszałek Jolanta Danielak)

Wicemarszałek Jolanta Danielak:

Powracamy do rozpatrzenia punktu dwudziestego drugiego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o drogach publicznych oraz zmianie niektórych innych ustaw.

Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Skarbu Państwa i Infrastruktury, która ustosunkowała się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowała swoje sprawozdanie w tej sprawie.

Przypominam też, że dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zamknięta i obecnie, zgodnie z art. 52 ust. 6 Regulaminu Senatu, głos mogą zabrać jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.

Proszę sprawozdawcę Komisji Skarbu Państwa i Infrastruktury, panią senator Elżbietę Streker-Dembińską o zabranie głosu i przedstawienie uzgodnionego stanowiska.

Senator
Elżbieta Streker-Dembińska:

Pani Marszałek! Wysoki Senacie!

Komisja potwierdziła wszystkie poprawki, które przedstawiliśmy w sprawozdaniu. Do komisji wpłynęły dodatkowo jeszcze dwie poprawki, które zyskały jej pełną akceptację. Dotyczą one rozszerzenia zakresu pojazdów o nieujęte w tym projekcie autotransportery.

Komisja w pełni popiera poprawki, w związku z czym proszę o głosowanie nad ustawą wraz z poprawkami.

Wicemarszałek Jolanta Danielak:

Dziękuję bardzo.

Czy senatorowie wnioskodawcy chcą jeszcze zabrać głos?

Pan senator Krzysztof Jurgiel?

(Senator Krzysztof Jurgiel: Nie, dziękuję.)

Pani senator Zofia Skrzypek-Mrowiec?

(Senator Zofia Skrzypek-Mrowiec: Nie, dziękuję.)

Pani senator Elżbieta Streker-Dembińska?

(Senator Elżbieta Streker-Dembińska: Dziękuję.)

Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy o drogach publicznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw.

Informuję, że zgodnie z regulaminem za chwilę zostaną przeprowadzone kolejne głosowania.

Poprawki pierwsza i druga odnoszą definicję pojazdu nienormatywnego w zakresie wymiarów i masy wraz z ładunkiem lub bez niego do przepisów o ruchu drogowym, a nie do przepisów określających warunki techniczne pojazdów.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tych poprawek?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o wyniki głosowania.

76 senatorów głosowało za, 4 - przeciw, 1 senator wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 164)

Poprawki zostały przyjęte.

Poprawka trzecia uzupełnia ustawę o przepis będący legislacyjną konsekwencją uchylenia art. 6 ustawy z 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o drogach publicznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o wyniki głosowania.

80 senatorów głosowało za. (Głosowanie nr 165)

Poprawka została przyjęta. I to jednogłośnie.

Nad poprawkami czwartą i piątą będziemy głosować łącznie. Dokonują one zmiany załączników określających stawki opłat i stawki kar w zakresie wyszczególnienia jednej z kategorii, za którą opłata lub kara będzie pobierana.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tych poprawek?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o wyniki głosowania.

77 senatorów głosowało za, 2 - przeciw. (Głosowanie nr 166)

Poprawki zostały przyjęte.

Przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie ustawy o zmianie ustawy o drogach publicznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Kto z państwa senatorów jest za podjęciem uchwały?

Kto jest przeciwny?

Kto wstrzymał się od głosu?

Proszę o wyniki głosowania.

81 senatorów głosowało za, 1 senator nie głosował. (Głosowanie nr 167)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o drogach publicznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw.

Panie i Panowie Senatorowie, za chwilę przystąpimy do kontynuacji prac nad dalszym porządkiem obrad.

Jednocześnie chciałabym poinformować państwa senatorów, że niewykluczone jest, iż w dniu dzisiejszym w godzinach wieczornych odbędą się dalsze głosowania. W związku z tym prosimy, aby senatorowie byli przygotowani do wzięcia udział w tychże głosowaniach. Bardzo prosimy też o kontrolowanie porządku obrad.

A my przystępujemy do rozpatrzenia punktu dwudziestego piątego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o Funduszu im. Komisji Edukacji Narodowej.

Przypominam, że rozpatrywana ustawa została uchwalona przez Sejm...

(Rozmowy na sali)

Panie i Panowie Senatorowie, nie ogłaszałam co prawda przerwy, myślę jednak, widząc zachowanie senatorów, że chyba jest ona potrzebna. Ale pozwólcie, że będziemy kontynuować.

Przypominam, że rozpatrywana ustawa została uchwalona przez Sejm na sto siódmym posiedzeniu 8 lipca bieżącego roku, a do Senatu została przekazana 12 lipca. Marszałek Senatu tego samego dnia, zgodnie z art. 68 ust. 1 Regulaminu Senatu, skierował ją do Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych, Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Komisji Nauki, Edukacji i Sportu. Komisje po rozpatrzeniu ustawy przygotowały swoje sprawozdania w tej sprawie.

Przypominam też, że tekst ustawy jest zawarty w druku nr 1065, a sprawozdania komisji w drukach 1065A i 1065B.

Proszę sprawozdawcę Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych pana senatora Władysława Mańkuta o zabranie głosu i przedstawienie sprawozdania komisji w sprawie rozpatrywanej ustawy.

Bardzo proszę.

Senator Władysław Mańkut:

Pani Marszałek! Panie i Panowie Senatorowie!

Przedkładana w dniu dzisiejszym pod obrady Wysokiej Izby ustawa o Funduszu imienia Komisji Edukacji Narodowej była przedmiotem rozważań Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych, co zostało zawarte w sprawozdaniu komisji - druk senacki nr 1065A.

W opinii Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych jest to ustawa o istotnym znaczeniu. Dotyczy ona wspierania jednostek samorządu terytorialnego, wyrównywania szans edukacyjnych dzieci i młodzieży szkolnej, co potwierdza art. 1 cytowanej ustawy. Treść ustawy została zawarta w druku nr 1065, który, Panie i Panowie Senatorowie, posiadacie.

Projekt niniejszej ustawy wpłynął do laski marszałkowskiej, do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej 5 listopada 2004 r. Od tego czasu w obszarze wspierania edukacji na poziomie podstawowym została uchwalona przez Sejm i Senat ustawa o zmianie ustawy o systemie oświaty, wprowadzająca nowe, systemowe uregulowania zasad pomocy materialnej dla uczniów. Ustawa ta została przyjęta 16 grudnia 2004 r.

Na podstawie oceny potrzeb stypendialnych, wyrównywania szans, a także tej ustawy, został stworzony materiał analityczny, który właściwie zaszokował w pewnym sensie swoją treścią. Okazało się bowiem, iż potrzeby są ogromne, a przez wiele lat ich zakres i ważność nie były  świadomie uwzględniane w systemie edukacji dzieci i młodzieży.

W celach informacyjnych pragnę przytoczyć kilka cyfr, które zobrazują skalę tych potrzeb. Otóż w 2004 r. w budżecie zarezerwowano na wsparcie działań samorządowych w tym obszarze 70 milionów zł. I rzecz charakterystyczna, może trochę dziwna, nie wszystkie środki zostały wykorzystane - 18 milionów wróciło do budżetu. Równocześnie Agencja Nieruchomości Rolnych przeznaczyła na wsparcie stypendialne dzieci i młodzieży ze środowisk popegeerowskich około 100 milionów zł. W roku 2005 wydzielono w budżecie państwa 310 milionów zł, to jest prawie dwukrotnie więcej niż w roku ubiegłym, wliczając w to środki budżetowe Agencji Nieruchomości Rolnych. Dodatkowo otworzono rezerwę budżetową w wysokości 103 milionów zł. Stosując się do rozwiązań systemowych w zakresie pomocy materialnej uczniom samorządy nie były jednak w stanie zapewnić stypendium wszystkim oczekującym, mimo iż tych wolnych środków przeznaczonych na ten cel było zdecydowanie więcej niż w roku ubiegłym. Między innymi to świadczy o ogromnych potrzebach stypendialnych środowisk uczniowskich.

Wysoko Izbo, Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych wnosi o przyjęcie ustawy bez poprawek.

Wicemarszałek Jolanta Danielak:

Dziękuję, Panie Senatorze.

Bardzo proszę sprawozdawcę Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Komisji Nauki, Edukacji i Sportu, panią senator Irenę Kurzępę o zabranie głosu i przedstawienie wspólnego sprawozdania komisji w sprawie rozpatrywanej ustawy.

Bardzo proszę, Pani Senator.

Senator Irena Kurzępa:

Dziękuję.

Pani Marszałek! Panie i Panowie Senatorowie!

Z upoważnienia Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Komisji Nauki, Edukacji i Sportu pragnę przedstawić Wysokiej Izbie sprawozdanie z posiedzeń wspólnych komisji, które odbyły się w 15 i 19 lipca bieżącego roku, a poświęcone były rozpatrzeniu uchwalonej przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 8 lipca 2005 r. ustawy o Funduszu imienia Komisji Edukacji Narodowej.

Omawiana ustawa, jak zresztą zaznaczył mój przedmówca, była poselskim projektem, który został złożony do laski marszałkowskiej 5 listopada ubiegłego roku. Ale w dniu 16 grudnia 2004 r. została uchwalona ustawa o zmianie ustawy oświatowej, która w zasadzie reguluje system pomocy materialnej. I w związku z tym pojawiły się w czasie posiedzenia komisji i takie głosy, że ustawa o Funduszu imienia Komisji Edukacji Narodowej właściwie w tej sytuacji jest niepotrzebna. Trzeba jednak zaznaczyć, że środki przeznaczone na pomoc materialną dla młodzieży wciąż są niewystarczające, a ustawa o Funduszu imienia Komisji Narodowej właściwie zwiększa środki potrzebne na pomoc materialną, wspiera to.

Pragnę także poinformować Wysoką Izbę, iż w czasie obrad komisji pojawił się wniosek o odrzucenie uchwalonej przez Sejm w dniu 8 lipca ustawy, ale nie uzyskał on akceptacji. Senatorowie obecni na wspólnych obradach komisji stwierdzili, że pomoc materialna dla młodzieży jest sprawą niezwykle istotną, a ten fundusz, który będzie wprowadzony na mocy ustawy z dnia 8 lipca bieżącego roku, pozwoli na powiększenie wciąż niewystarczających środków na pomoc materialną.

Zaletą ustawy jest to, że będzie ona mogła mobilizować gminy do angażowania środków własnych przeznaczonych na cel realizowany przez fundusz. Mimo dostrzeżenia zalet, jakie Fundusz imienia Komisji Edukacji Narodowej niewątpliwie ma, senatorowie z Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Komisji Nauki, Edukacji i Sportu zaproponowali pewne poprawki. Doprecyzowują one zasady tworzenia funduszu, formułują kryteria przekazywania gminom środków na pomoc materialną, a także eliminują powtórzone w ustawie przywołanie z ustawy o systemie oświaty, polegające na przyznawaniu pomocy materialnej.

Sprawozdanie ze wspólnego posiedzenia komisji zawarte jest w druku nr 1065, który państwo otrzymali.

W imieniu połączonych komisji wnoszę, aby Wysoki Senat raczył uchwalić załączony projekt uchwały.

Wicemarszałek Jolanta Danielak:

Dziękuję bardzo, Pani Senator.

Zgodnie z Regulaminem Senatu, senatorowie mogą teraz zadawać senatorom sprawozdawcom związane z ustawą pytania.

Czy ktoś z państwa senatorów pragnie skierować do senatorów sprawozdawców pytanie?

Bardzo proszę, pan senator Wittbrodt.

Senator Edmund Wittbrodt:

Dziękuję bardzo.

Ja w tej chwili zadam to pytanie senatorom sprawozdawcom, ponieważ nie widzę na sali przedstawicieli rządu, a myślę, że to jest ważne, żeby zostało tu powiedziane, jakie jest stanowisko rządu odnośnie do tej propozycji. I w tej sytuacji chciałbym zapytać senatora Mańkuta, czy w komisji było brane pod uwagę, że jest to powoływanie kolejnego, już chyba pięćdziesiątego któregoś w Polsce funduszu celowego. Pytam o to, bo środki na to będą pochodziły w dużej części z budżetu państwa. I czy to nie jest w ogóle psucie funduszów państwa? Czy ta kwestia była poruszana w komisji?

Wicemarszałek Jolanta Danielak:

Dziękuję, Panie Senatorze.

Ja też ogromnie żałuję, że sprawozdania senatorów sprawozdawców wygłaszane są podczas nieobecności przedstawiciela rządu. Powinna być z nami pani minister Radziwiłł, ale nie wiem, dlaczego nie ma jej na sali obrad.

(Senator Irena Kurzępa: Pani minister była już tu wielokrotnie, nawet wczoraj chyba trzykrotnie, dzisiaj też ją widziałam. Widocznie coś się opóźnia i dlatego pewnie nie ma tu pani minister.)

Ja rozumiem doskonale, że ktoś był i wczoraj, i przedwczoraj, i w ogóle jest, ale to nie zmienia faktu, że pani minister powinna nam towarzyszyć też podczas tego punktu obrad.

(Głos z sali: Była, była.)

W związku z tym, że te pytania były skierowane do państwa senatorów, ja sprawozdawcom oczywiście za chwilę umożliwię udzielenie odpowiedzi na nie. Niemniej jednak nie wyobrażam sobie dalszego procedowania bez obecności pani minister i bardzo proszę, aby pani minister jednak była uprzejma pojawić się na sali obrad.

Bardzo proszę, kolejno, może najpierw pani senator Kurzępa.

Senator Irena Kurzępa:

Dziękuję, Pani Marszałek.

Pan senator Wittbrodt jest członkiem Komisji Nauki, Edukacji i Sportu, uczestniczył w pracach komisji i doskonale wie, iż pani minister obecna na posiedzeniu komisji stwierdziła, co ja zresztą przytoczyłam w sprawozdaniu, że ta ustawa w zasadzie jest niepotrzebna, bo ten obszar pomocy materialnej dla młodzieży został uregulowany podczas nowelizacji ustawy o systemie oświaty. Takie słowa padły.

Powiedziałam także w swoim sprawozdaniu, że był wniosek o odrzucenie ustawy, którego komisja nie podzieliła. Był tylko jeden głos, żeby to zaakceptować.  Że jest to kolejny fundusz, to też prawda. I takie głosy padały.

Senatorowie na posiedzeniu wspólnym obydwu komisji podzielili pogląd, że kwestia pomocy materialnej dla młodzieży w celu wyrównywania szans edukacyjnych jest niezwykle ważna. To prawda, że jest już kilka czy kilkadziesiąt różnych funduszy, ale to nie znaczy, że fundusz imienia Komisji Edukacji Narodowej nie jest ważnym funduszem i ważną formą wsparcia dla młodzieży. Dziękuję.

Wicemarszałek Jolanta Danielak:

Bardzo proszę kolejnego senatora sprawozdawcę o odpowiedź.

Pan senator Mańkut.

Bardzo proszę.

Senator Władysław Mańkut:

Pani Marszałek! Panie Senatorze!

Otóż Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych podjęła się pracy w obszarze, który praktycznie dotyczy budżetu państwa, nie wchodząc w kwestie merytoryczne, które podejmowane były na posiedzeniu Komisji Nauki, Edukacji i Sportu oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej. Te kwestie zgodnie pozostawiliśmy z uwagi na obszar rozważań tym dwóm komisjom. Stąd wynika propozycja przyjęcia ustawy bez poprawek.  Zgodnie z opinią Ministerstwa Finansów, środki, które są zarezerwowane w roku bieżącym, są istotne w budżecie państwa, są środkami właśnie na wspieranie pomocy, zarówno o charakterze socjalnym, jak i o charakterze socjalnym i motywującym, przeznaczonymi na poprawę warunków kształcenia się dzieci i młodzieży.

Mieliśmy szczególnie na uwadze jednostki samorządowe oddalone, wiejskie oraz obszary popegeerowskie, gdyż, jak już wiadomo, w roku ubiegłym ustawą naszego parlamentu środki, które były kiedyś w dyspozycji Agencji Nieruchomości Rolnej, zostały włączone w obszar Ministerstwa Edukacji Narodowej i Sportu. Obecny przedstawiciel Ministerstwa Edukacji Narodowej i Sportu nie wyraził się w sposób jednoznacznie negatywny co do samego charakteru, materii i ducha projektu ustawy o Funduszu imienia Komisji Edukacji Narodowej, co zostało odebrane na posiedzeniu komisji jako dopuszczalna możliwość wspierania działań w obszarze oświaty realizowanej przez Ministerstwo Edukacji Narodowej i Sportu. Właśnie to spowodowało, iż komisja podjęła decyzję o zaproponowaniu przyjęcia tej ustawy bez poprawek.

Wicemarszałek Jolanta Danielak:

Dziękuję bardzo serdecznie.

Rozumiem, że są pytania do senatorów sprawozdawców.

Bardzo proszę, pan senator Smorawiński.

Senator Jerzy Smorawiński:

Ta ustawa ma wejść w życie z dniem 1 września tego roku. W związku z tym chciałbym zapytać - ponieważ środki finansowe na realizację tej ustawy są czerpane z dochodów z prywatyzacji, jak również z podatku od osób fizycznych - czy to w jakiś sposób nie zakłóci wykonania tegorocznego budżetu państwa. Bo w zasadzie nie było to planowane wcześniej.

Wicemarszałek Jolanta Danielak:

Bardzo proszę, pan senator Mańkut.

Senator Władysław Mańkut:

Z dostarczonych nam opinii i z samej konstrukcji ustawy wynika, że utworzenie funduszu jako całości, Funduszu imienia Komisji Edukacji Narodowej, nie będzie miało wpływu na tegoroczny budżet, podobnie zresztą jak na projekty budżetów przyszłych. Tak że jest to... Ten zakres tematyczny nie był wprawdzie omawiany, nie pojawił się na posiedzeniu komisji, ale tak wynika z dokumentów, które zostały nam przedstawione, jeśli chodzi o utworzenie tego funduszu, który w przyszłości, po ostatecznym przyjęciu ustawy przez Sejm, mógłby zacząć funkcjonować jako fundusz wspierający system stypendialnej pomocy socjalnej dla młodzieży uczącej się.

Wicemarszałek Jolanta Danielak:

Czy pani senator Kurzępa chciałaby coś dodać?

(Senator Irena Kurzępa: Nie, dziękuję.)

Dziękuję.

Panie i Panowie Senatorowie, przypominam, że rozpatrywana ustawa została wniesiona jako poselski projekt ustawy. Do reprezentowania stanowiska rządu w toku prac parlamentarnych został upoważniony minister edukacji narodowej i sportu.

W tym miejscu powinnam poprosić przedstawiciela rządu o przedstawienie stanowiska rządowego, ale upoważnionej do tego pani minister Radziwiłł nie ma na sali obrad. Sytuacja jest o tyle skomplikowana, że z posiadanych przez nas informacji wynika, że stanowisko rządu wobec tej propozycji ustawowej jest negatywne, dlatego też uzasadnienie tego stanowiska rządu jest znaczące dla naszego procedowania nad tym projektem. Wobec tego proponuję zrobić kilkuminutową przerwę, by uzyskać potwierdzenie bądź zaprzeczenie, czy ktoś z ministerstwa będzie reprezentował stronę rządową. Nie chciałabym, aby rozpatrywanie tej ustawy przebiegało niezgodnie z zasadami legislacji.

Ogłaszam zatem dziesięciominutową przerwę.

(Przerwa w obradach od godziny 13 minut 24 do godziny 13 minut 34)

Wicemarszałek Jolanta Danielak:

Minęło dziesięć minut, wracamy więc do procedowania.

Serdecznie witam na sali obrad panią minister Radziwiłł z ministerstwa. Wiem, że wina jest nie tylko po stronie ministerstwa. Senat też zawinił w kwestii ustalania pani pobytu na sali obrad.

Bardzo serdecznie proszę panią minister o przedstawienie stanowiska rządu w sprawie rozpatrywanej ustawy.

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej i Sportu
Anna Radziwiłł:

Stanowisko rządu jest pełne wątpliwości, od samego początku. To jest tak. My doceniamy intencję zajęcia się tą sprawą, która rzeczywiście jest jedną z najważniejszych w Polsce, to znaczy wyrównywaniem szans edukacyjnych, ale jednocześnie uważamy, że uchwalona przez państwa pod koniec 2004 r. ustawa, to znaczy nowelizacja ustawy o systemie oświaty, reguluje system pomocy materialnej w sposób wystarczający, jako formuła prawna i system, choć oczywiście pieniądze są za małe w stosunku do realnie istniejących potrzeb.

Uważamy także, że każdy fundusz w pewnym sensie podważa suwerenność parlamentu. Parlament co roku, jak dobry gospodarz, biorąc pod uwagę różne uwarunkowania w danym roku, uchwala budżet, w którym posłowie i senatorowie ustalają, jak dzielić pieniądze pochodzące z podatków. System prawny absorbujący te pieniądze istnieje na mocy uchwalonej przez państwa ustawy, a parlament, doceniając ten fakt, ustala co roku, ile pieniędzy możemy skierować do tego systemu.

Dlatego też, nie negując intencji autorów tej ustawy, i to dobrych intencji, rząd jest przeciwny, z powodów, po pierwsze, finansowych, ponieważ zwiększa się procentowo to, co można nazwać sztywnymi wydatkami budżetu, a po drugie, ze względu na - przepraszam za kolokwializm - kawałkowanie systemu stypendialnego w ten sposób.

Takie jest stanowisko rządu. Już teraz mamy przecież stypendia z funduszów europejskich, stypendia wynikające z ustawy o systemie oświaty. Nie mówię w ogóle o stypendiach pozarządowych, bo to można tylko pochwalić, ale rządowych. No i teraz powstaje trzeci... może nie tyle system, ile rodzaj stypendiów. Wydaje nam się to mało celowe. Dziękuję.

Wicemarszałek Jolanta Danielak:

Dziękuję serdecznie, Pani Minister.

Zgodnie z Regulaminem Senatu, senatorowie mogą teraz adresować do pani swoje pytania związane z ustawą.

Zwracam się do państwa senatorów: czy są takie pytania?

Pan senator Wittbrodt, bardzo proszę.

Senator Edmund Wittbrodt:

Dziękuję bardzo.

Pani Minister, czy byłaby pani uprzejma powiedzieć, ile w ostatnich latach środków przeznaczono na stypendia, na pomoc materialną dla uczniów i jakie byłyby, pani zdaniem, potrzeby w relacji do tego, ile się faktycznie przeznacza? Czy to są środki rosnące, malejące? Jak to wygląda?

Wicemarszałek Jolanta Danielak:

Pan senator Izdebski.

Senator Sławomir Izdebski:

Dziękuję, Pani Marszałek.

Ja króciutko. Chciałbym tylko zapytać panią minister o taką rzecz. Otóż w ustawie wyraźnie mówi się, że zostaje utworzony Fundusz imienia Komisji Edukacji Narodowej. Jak to do tej pory funkcjonowało, kiedy nie było tego funduszu? Kto go zastępował, kto spełniał jego funkcje? Dziękuję.

Wicemarszałek Jolanta Danielak:

Czy są jeszcze pytania do pani minister? Nie ma.

Jeżeli można, prosiłabym o odpowiedź.

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej i Sportu
Anna Radziwiłł:

Pierwsze pytanie dotyczyło sum, kwot przeznaczanych na pomoc materialną. Oczywiście, mówimy o tych sumach, które pochodzą, najogólniej mówiąc, z budżetu, bo czym innym są różne fundacje, charytatywne, niecharytatywne itd. Otóż te środki rosną. W tym roku budżetowym, który trwa, na mocy ustawy o systemie oświaty przeznaczonych jest na ten cel około 250 milionów zł. Mówimy o roku 2005. Oprócz tego jest kilkadziesiąt milionów rozdzielanych z funduszu europejskiego - współsubsydiowanego także przez budżet polski, przez ministerstwo gospodarki - dla terenów wiejskich, dla szkół ponadgimnazjalnych i studentów. Poprzednio była to kwota rzędu mniej więcej 1/3 tej sumy.

Trochę skomplikowane jest wprowadzenie do odpowiedzi na to, ile pieniędzy idzie z Agencji Rynku Rolnego. Agencja Rynku Rolnego do czerwca przeznaczała około 40 milionów na stypendia dla dzieci pracowników byłych pegeerów. Ale to się kończy, ponieważ została uchwalona nowa ustawa o Agencji Rynku Rolnego, czyli ten fundusz przestaje od czerwca istnieć. Tak to mniej więcej wygląda.

Nie wiemy do końca, ile same samorządy przeznaczają z dochodów - nie ze środków własnych, bo jeżeli powiemy, że ze środków własnych, to by to oznaczało, że jakby z subwencji. A więc tego nie wiemy. Dlatego też ustawa o systemie oświaty wprowadza zasadę, że jeżeli samorządy uchwalą własne programy dostarczania stypendiów, to mogą być wspierane przez rząd. To jest mniej więcej ta sama idea co towarzysząca temu projektowi, o którym mówimy, czyli projektowi ustawy o Funduszu imienia Komisji Edukacji Narodowej.

Drugie pytanie było takie: jak do tej pory wyglądał ten system? Do zeszłego roku system pomocy materialnej dla dzieci i młodzieży był regulowany w rozporządzeniu, co podważył Trybunał Konstytucyjny i spowodował nowelizację ustawy o systemie oświaty, o której mówię, czyli wprowadzenie tego systemu pomocy materialnej na poziomie ustawy. Idea była taka, że nie tylko przenosi się ten system z rozporządzenia do ustawy, nie tylko zwiększa się kwotę nakładów, ale także wprowadza się pojęcie stypendium edukacyjnego. Chodziło tu o to, że poprzednio częściowo tak zwana akcja stypendialna była właściwie nie do odróżnienia od socjalnej - rodzice brali gotówkę, ale z jej wykorzystaniem bywało już różnie. Tak więc nowość tej ustawy o systemie oświaty polega na tym, że jest w niej wskazanie, iż absolutnie dominować powinno stypendium edukacyjne w formie rzeczowej, czyli nie w postaci gotówki dla rodziców, ale w postaci opłacenia pomocy naukowych, opłacenia przejazdów, opłacenia dodatkowych zajęć et cetera. I to właśnie ja nazywam stypendium edukacyjno-socjalnym, bo wynika ono z problemów socjalnych, ale ma być przeznaczane wyraźnie na cele edukacyjne. I to jest ta nowość.

Żeby nie było nieporozumień, chciałabym wspomnieć, że obecny system rozróżnia dwa rodzaje stypendiów: to, o którym mówimy i które dotyczy właściwie większości uczniów i w ogóle większych kwot, a jest to stypendium socjalne, socjalno-edukacyjne; a oprócz niego jest drugi nurt, którym płyną dużo mniejsze kwoty, i to są te stypendia o charakterze wyraźnie motywacyjnym - one są przyznawane nie dlatego, że ktoś jest biedny, a my mamy mu pomóc być dobrym uczniem, ale właśnie dlatego, że ktoś jest dobrym uczniem, czyli niezależnie od tego, kim jest pod względem socjalnym - i to są te stypendia premiera, stypendia ministra et cetera.

Na koniec może jeszcze jedna uwaga, też dotycząca zadanego pytania. Oczywiście nakłady nie starczają. Myśmy sobie próbowali obliczyć - bo, notabene, statystyka bardzo zgrabnie to omija - liczbę uczniów, którzy spełniają kryteria, żeby móc w ogóle występować o stypendium. Powtarzam: występować o stypendium, a nie je dostać, bo to jest różnica. I na tę liczbę trzeba by było nie 250 milionów, ale mniej więcej półtora miliarda. Taka to jest, że tak powiem, proporcja. Dziękuję.

Wicemarszałek Jolanta Danielak:

Dziękuję bardzo serdecznie.

Czy są dalsze pytania do pani minister? Nie ma.

Otwieram dyskusję.

Przypominam o wymogach regulaminowych dotyczących czasu przemówienia, o konieczności zapisywania się do głosu u senatora prowadzącego listę mówców i o obowiązku składania podpisanych wniosków o charakterze legislacyjnym do marszałka Senatu. Przypominam też, że wnioski te muszą być złożone w trakcie dyskusji.

Proszę o zabranie głosu pana senatora Wittbrodta.

Senator Edmund Wittbrodt:

Dziękuję bardzo.

Pani Marszałek! Szanowni Państwo!

Ja może rozpocznę od wyjaśnienia, dlaczego ja w ogóle zadawałem pytanie pani senator czy senatorom sprawozdawcom, mimo że jestem członkiem komisji. Otóż między innymi po to, żeby ci, którzy nie są członkami komisji, wiedzieli, o czym na posiedzeniu komisji się dyskutowało i jakie rzeczywiście jest stanowisko rządu. No a tu się okazuje, że stanowisko rządu przedstawione przez panią minister było jednoznaczne, a odpowiedzi pań i pana senatora sprawozdawcy były niejednoznaczne. I między innymi dlatego... Bo państwo odpowiadaliście, że właściwie to nie wiadomo, jakie jest stanowisko rządu, że jest i za, i przeciw, że rząd i popiera... No a rząd jest zdecydowanie przeciwny.

Proszę państwa, ja bym powiedział tak: pod oczywiście szczytnym hasłem - bo ja uważam, że rzeczywiście ta pomoc materialna jest konieczna, jest niezbędna - robi się coś takiego, co rzeczywiście psuje państwo. Ja o tym mówiłem na posiedzeniu naszej komisji. Ja uważam, że ta ustawa, tworząca nową fundację, Fundację imienia Komisji Edukacji Narodowej, dotyczy właściwie tylko jednego z elementów wyrównywania szans edukacyjnych - tylko pomocy materialnej. A przecież wyrównywanie szans edukacyjnych to przede wszystkim dobra szkoła, na wysokim poziomie, bez względu na to, gdzie ona się znajduje, a w wymiarze obiektywnym są to nauczyciele, to jest infrastruktura itd. I tylko jednym z tych elementów jest stypendium czy pomoc materialna dla uczniów.

Pani minister powiedziała - i my to wiemy - że po ostatniej nowelizacji ustaw oświatowych wszystkie te formy wsparcia finansowego poprzez stypendia są możliwe, możliwe są w tym stanie prawnym, który w tej chwili istnieje. Jest tylko kwestia środków. Bo środków jest za mało. Ale gdyby tych środków było więcej - może nie półtora miliarda, ale być może dwa czy trzy razy tyle, ile jest - to na pewno to, o czym pani minister mówi, w sposób istotny poprawiłoby sytuację.

Wydaje mi się, że wyrównywanie szans edukacyjnych jest sprawą istotną, kluczową i że to jest podstawowy obowiązek państwa. To nie powinno być tak, że w pewnym sensie państwo będzie z tych działań zwolnione, a jeszcze na dodatek że te zadania będą realizowane w taki sposób, iż my właściwie nie będziemy wiedzieć, jakie będą wpływy do tej fundacji.

Proszę państwa, sprawa prywatyzacji - przewidziany jest jednoprocentowy odpis prywatyzacyjny. My również na posiedzeniu komisji pytaliśmy, jak to wygląda. Wszyscy wiemy, że prywatyzacja ma się ku końcowi, ale tak czy inaczej to są pieniądze, które są wybierane z budżetu państwa.

Jednoprocentowy odpis obywateli na rzecz organizacji pożytku publicznego. No, jeżeli obywatele nie skorzystają takiej możliwości, to w ich wypadku te pieniądze się odbiera, to znaczy je także pobiera się z budżetu państwa i wprowadza do tej fundacji. Nie wiem, czy to jest rozwiązanie dobre, bo nie wiadomo też, ile tych środków pozostaje.

Poza tym ja mam wątpliwość tego rodzaju: a co, jeżeli moja indywidualna decyzja będzie taka, że ja nie chcę zrobić tego jednoprocentowego odpisu i przeznaczyć tego na rzecz, na przykład, jakiegoś hospicjum, a chcę, żeby te pieniądze pozostały w budżecie państwa? Co się proponuje? Proponuje się, że ktoś inny, czyli parlament zadecyduje, iż te moje niewykorzystane środki zostaną automatycznie przepisane na rzecz tej fundacji, o której w tej chwili mówimy.

Ja zastanawiam się też nad tym, czy to nie jest przypadkiem inicjatywa jakby konkurencyjna wobec innych organizacji pożytku publicznego, które liczą na to, że te środki będą do nich wpływały.

Bo właściwie po co powstała ta inicjatywa jednoprocentowego odpisu? Po to, żeby pobudzić obywateli do działań, świadomych działań na rzecz pomocy potrzebującym osobom i instytucjom. A tymczasem my tutaj proponujemy jakby zabicie tej idei. Bo w końcu może być tak, że ktoś powie: no tak, nie mam co się wysilać, nie mam co kombinować, bo i tak ten 1% mojego podatku zostanie automatycznie odpisany na rzecz tej fundacji, o której tu mowa.

W Polsce od wielu lat mówi się, że budżet państwa jest źle rozdysponowywany, między innymi dlatego, że mamy, proszę państwa, około pięćdziesięciu czy już nawet ponad pięćdziesiąt różnego rodzaju funduszy celowych. I są to środki, które pozostają właściwie poza kontrolą państwa. Wiemy, że jest to jeden z elementów powodujących, iż budżet państwa jest trudno spiąć i trudno nawet przewidzieć - jak zresztą mówiła pani minister - jakie środki w sposób sztywny wypływają z budżetu, a więc w dużej części one pozostają poza kontrolą.

Mnie się wydaje, że jeżeli uznamy, a powinniśmy to uznać, że wyrównywanie szans edukacyjnych w ramach tego segmentu pomocy stypendialnej dla uczniów jest tak bardzo ważne, to tę kluczową, strategiczną decyzję dotyczącą pieniędzy, które i tak pozostawałyby w budżecie państwa, czyli wchodziłyby do budżetu państwa - i te z prywatyzacji, i te z niewykorzystanych jednoprocentowych odpisów - powinniśmy podejmować w parlamencie w relacji z propozycjami rządowymi i w sposób świadomy. Powinniśmy działać w sposób nieprzypadkowy, czyli powinniśmy świadomie tyle a tyle środków przeznaczać na ten cel.

A ta przedstawiona nam propozycja właściwie nie stwarza nowych możliwości, bo wszystkie zaproponowane w obecnym systemie prawnym już istnieją. Potrzebna jest za to decyzja, żeby na ten cel, bardzo ważny, przeznaczyć tyle środków, ile rzeczywiście potrzeba, a nie liczyć na jakieś przypadkowe większe lub mniejsze odpisy, zabijając przy okazji inicjatywę obywateli, wyręczając ich w podejmowaniu przez nich samych decyzji. Dziękuję bardzo.

Ja oczywiście składam wniosek o odrzucenie ustawy. Jest to wniosek, pod którym podpisali się również pan senator Smorawiński i pan senator Chronowski. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Jolanta Danielak:

Dziękuję bardzo.

Zapraszam panią senator Szyszkowską.

Senator Maria Szyszkowska:

Pani Marszałek! Wysoka Izbo!

Ja uważam, że stanowiąc prawo, należy brać za podstawę nie to, co być powinno, lecz to, co jest w naszej rzeczywistości społecznej. I biorąc pod uwagę dotychczasową praktykę, uważam, że projekt tej ustawy jest ze wszech miar potrzebny. Ja osobiście żałuję, że dwa czy trzy lata temu taki projekt ustawy nie wpłynął do parlamentu.

Z całym szacunkiem dla rządu, musimy sobie jednak zdawać sprawę z tego, o czym właściwie nigdy w tej Izbie nie mówimy, a mianowicie że istnieje konstytucyjne rozdzielenie władz: wykonawczej, ustawodawczej i sądowniczej. Przecież nas, ustawodawców, nie obliguje stanowisko rządu. Powinniśmy się z nim liczyć, pytać o nie, ale to nie znaczy, że mamy stanowić prawo całkowicie zgodne z tym, czego oczekuje od nas rząd.

Część wątpliwości wobec projektu tej ustawy mnie zaskakuje, ze względu na to, że równość wobec prawa jest równością jedynie formalną. Niezbędne jest zagwarantowanie równości szans. Uważam, że ta ustawa przyczyni się do zwiększenia dozy sprawiedliwości w naszym społeczeństwie, ponieważ rozwarstwienie na dzieci biedne i bogate, na rodziny biedne i ubogie, niepokojąco się potęguje. W tej sytuacji cele socjalne na pewno zbiegają się bardzo ściśle z celami edukacyjnymi, bo przecież trudno jest zachęcać do tego, żeby się uczyły, i to uczyły z zapałem, dzieci, które są głodne czy niedożywione.

Na zakończenie powiem, że w pełni popieram projekt tej ustawy - to podkreślam. Chciałabym też przypomnieć, zwrócić uwagę na to, że bardzo często mówi się w tej Izbie o wolności, o demokracji, a przecież warunkiem rzeczywistej wolności jest wiedza. A dzieci i młodzież chętnie będą zdobywać wiedzę wtedy, gdy będą miały mniej dokuczliwości w sferze materialno-bytowej. Pamiętajmy o tym, że to wiedza daje możliwość świadomego kształtowania własnego życia. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Jolanta Danielak:

Dziękuję serdecznie.

Zapraszam pana senatora Mańkuta.

Senator Władysław Mańkut:

Pani Marszałek! Panie i Panowie Senatorowie! Pani Minister!

Już niejednokrotnie w naszej polskiej rzeczywistości, ale nie tylko, mieliśmy mieć wszystko uregulowane zgodnie z prawem, tylko i wyłącznie na podstawie prawa, przepisów, a także tego, że to władza centralna będzie zarządzać, bo ona będzie wiedziała najlepiej. To dotyczy również tej ważnej części naszej codzienności i naszej przyszłości, jaką jest edukacja i oświata. I to też już dawno miało być, to miało być załatwione jedną ważną ustawą, która powinna wszystko regulować.

Nie wątpię, iż ustawa z 16 grudnia 2004 r. jest ustawą ważną, a nawet jakby przełomową. Reguluje ona wiele spraw, w tym w rozdziale 8a reguluje kwestie pomocy materialnej, pomocy socjalnej, działań motywujących i, jak pani minister była uprzejma to określić, zachęcających do nauki, do zdobywania wiedzy. Tak, to jest na pewno ważne. Ale myślę, że warto zastanowić się - ja mówiłem o tym w swoim pierwszym wystąpieniu - dlaczego w 2004 r. z tych 80 milionów aż tyle środków zostało nierozdzielonych i wróciło do budżetu. Bo nie było systemu. Obecnie system jest zdecydowanie lepszy, no i regulaminy wprowadzone w samorządach, w tych jednostkach podstawowych, spowodowały, iż oto raptem okazało się, że potrzebujących jest zdecydowanie więcej niż wynika z tych 310 czy 360 milionów - bo różnie można to liczyć, łącznie ze środkami ministerstwa gospodarki, wsparciem z Unii Europejskiej. To jest tylko około 40%, a faktycznie to potrzeba by było ponad 1 miliarda zł na wsparcie edukacji o charakterze socjalnym i motywującym.

Od wielu lat działam w ramach fundacji, która wspiera edukację, wprawdzie na poziomie wyższym, niemniej jednak również dzięki tej mojej działalności w Lions Club wiem, jaką w pewnym momencie trzeba było wystosować pomoc dla młodzieży dojeżdżającej ze wsi do szkół licealnych, ażeby mogła skończyć te szkoły, bo rodziców nie było stać na bilety, nie było stać na podstawowy, niezbędny ubiór, jaki przysługuje każdemu młodemu człowiekowi. Tak jak dzisiaj pani senator Szyszkowska powiedziała, te ogromne nożyce, które się otworzyły, tę skrajność między biedą a tym jednak dostatkiem na wyższym poziomie widać również w szkołach, szczególnie w szkołach wiejskich. Wierzę, że panie i panowie senatorowie bywacie w terenie i widzicie, jaki to jest obszar biedy, który powstał często niezależnie od rodziców, a na pewno nie od tych, którzy tej pomocy wymagają, od uczniów szkół podstawowych, licealnych, szkół gimnazjalnych. Myślę, że warto edukować dla przyszłości, warto lokować w przyszłości, edukować tych, którzy gdzieś tam nie potrafią, nie są w stanie sami się obronić przed rzeczywistością ekonomiczną, złą często, która ich otacza.

Myślę, że Agencja Nieruchomości Rolnych, wykładając środki na wsparcie, stosowała nieco niższe progi przychodowości. Dzisiaj mamy wyższe, nie trzysta kilka, ale ponad 500 zł. To również jest bariera. Myślę, że warto się pochylić nad tą kwestią. To, że dzisiaj jest tak ogromna chęć uczenia się... Kiedyś już tu mówiłem, że ten imperatyw nauki, wiedzy - Kant o tym nawet nie myślał, jest twórcą innego pojęcia: imperatywu kategorycznego - wyrósł nie dlatego, że dzisiaj jest to tylko i wyłącznie taka potrzeba, ale to często wynika z chęci wyrwania się z tego środowiska, z tej zapaści również cywilizacyjnej, która gdzieś tam powstała. Ale to dobrze, że ona powstała. Chciejmy wesprzeć tę właśnie chęć twórczą, jeżeli ona jest jeszcze, jeżeli jeszcze drzemie i chociaż trochę jeszcze się tli. Dziękuję za uwagę.

(Przewodnictwo obrad obejmuje wicemarszałek Ryszard Jarzembowski)

 

 

---