Wicemarszałek Donald Tusk:

Wznawiam obrady.

Przepraszam za opóźnienie, ale komisja ciągle obraduje. Jednak zaraz zakończy swoje spotkanie.

Przystępujemy do rozpatrzenia punktu dwudziestego pierwszego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym.

Przypominam, że rozpatrywana ustawa została uchwalona przez Sejm na sto czternastym posiedzeniu, w dniu 26 lipca 2001 r. Do Senatu została przekazana w dniu 31 lipca 2001 r. Marszałek Senatu w dniu 31 lipca 2001 r. skierowała ją do Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej. Komisja po rozpatrzeniu ustawy przygotowała swoje sprawozdanie w tej sprawie.

Przypominam ponadto, że tekst ustawy zawarty jest w druku nr 735, natomiast sprawozdanie komisji w druku nr 735A.

Proszę senatora Jerzego Chróścikowskiego sprawozdawcę Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej o zabranie głosu i przedstawienie sprawozdania komisji w sprawie rozpatrywanej ustawy.

Senator Jerzy Chróścikowski:

Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!

Mam zaszczyt przedstawić sprawozdanie Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, znajdujące się w druku nr 735A, w sprawie uchwalonej przez Sejm, w dniu 26 lipca 2001 r., ustawy o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym. Jest to ustawa bardzo oczekiwana i szczególnie ważna w sytuacji obecnej powodzi. Szkoda że Sejm tak długo procedował, że aż musiało dojść do rezygnacji przewodniczącego komisji posła Marii Rokity. My, rozpatrując dzisiaj tę ustawę, chcielibyśmy szybko ją przyjąć i w związku z tym nasza komisja nie wniosła do niej uwag.

Jeśli chodzi o to, czym zajmuje się ta ustawa, to określa ona zasady organizacji i funkcjonowania systemu gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego. W szczególności zaś określa: organy administracji publicznej właściwe w zakresie gotowości cywilnej i  zarządzania kryzysowego oraz ich zadania; organizacje administracji publicznej właściwe w zakresie gotowości i  zarządzania kryzysowego; ograniczenia w korzystaniu z wolności i  praw człowieka i  obywatela oraz obowiązki świadczeń, jakie mogą być wprowadzone w sytuacji wystąpienia zagrożenia wywołującego bezpośredni kryzys, zagrożenia, którego następstwem może być kryzys albo w czasie kryzysu, a także zasady wprowadzania ograniczeń tych obowiązków; finansowanie systemu gotowości cywilnej i  zarządzania kryzysowego.

Jeśli chodzi o rozdział 2, "Organy administracji publicznej właściwe w zakresie gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego", to można powiedzieć, że takim organem właściwym w tym zakresie jest prezes Rady Ministrów w imieniu którego działają: minister właściwy do spraw wewnętrznych, wojewoda, starosta i wójt. Jeśli chodzi o zadania, w szczególności ministra, wojewody, starosty i wójta, to są one określone w ustawie w art. 13 - 16.

Rozdział 3 nosi tytuł: "Organizacja administracji publicznej w zakresie gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego". Art. 23 mówi: "Tworzy się Krajowy Urząd Ratownictwa i Zarządzania Kryzysowego, zwany dalej «Krajowym Urzędem»". Następne artykuły, takie jak art. 24 i art. 30 - 34, mówią o powoływaniu tegoż ciała na niższych szczeblach aż do gminy, gdzie te zadania realizuje inspektor gotowości cywilnej powoływany w większości przez wyżej wymienione organy.

Rozdział 4 - "Ograniczenia w korzystaniu z wolności i praw oraz obowiązki świadczeń". Jego art. 38 określa, jakie w sytuacji zagrożenia lub kryzysu ma być zastosowanie tych przepisów. Chodzi o ograniczenie w korzystaniu z wolności i praw człowieka, jakie dotyczy obywateli. Wymieniane są poszczególne ograniczenia, jak i obowiązki świadczeń osobistych i rzeczowych. Ważną rzeczą w tej ustawie jest również art. 47, gdzie mowa o przyznawaniu odszkodowań. Wcześniej niewiele na ten temat się mówiło.

Rozdział 5 dotyczy finansowania systemu gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego. Szczególnie ważne jest, że tworzy się fundusze wojewódzkie, powiatowe i gminne. Będą one wykorzystywane na cele związane z sytuacjami kryzysowymi, a więc w wypadkach zagrożeń z nich wynikających, jak również na odbudowę. Będzie to wielkość rzędu 1% czy to w województwie, gminie, czy w powiecie. Ten fundusz będzie tworzony stopniowo, co roku odkładana będzie na specjalne konta kwota rzędu minimum 0,2%. To rezerwa, która będzie mogła być użyta tylko w przypadkach zaistnienia takiej potrzeby.

Ta ustawa wprowadza zmiany do siedemnastu ustaw. Szczególnie ważne jest to, kiedy wejdzie ona w życie. Będzie to z dniem 1 stycznia 2002 r., z wyjątkiem art. 89, który wchodzi w życie po upływie czternastu dni od dnia ogłoszenia. Ten artykuł mówi o okresie przejściowym, jeśli chodzi o skutki wprowadzenia tej ustawy, podobnie jak przy zmianie systemu administracji samorządowej. I to tyle.

W imieniu komisji proszę o przyjęcie ustawy bez poprawek. Dziękuję.

Wicemarszałek Donald Tusk:

Dziękuję, Panie Senatorze.

Czy ktoś ma pytania do senatora sprawozdawcy?

(Senator Wiesław Pietrzak: Tak.)

Proszę bardzo, senator Pietrzak.

Senator Wiesław Pietrzak:

Ja mam do pana senatora pytanie następujące: dlaczego w takim pośpiechu wprowadzono tę ustawę na obecne posiedzenie? Nie miałem możliwości zapytać o to przy głosowaniu nad jej umieszczeniem w porządku obrad, proszę więc teraz o uzasadnienie.

Senator Jerzy Chróścikowski:

Panie Senatorze, z dyskusji na posiedzeniu komisji wynikło, że jest to ustawa, nad którą prace trwają już tak długo, że gdyby przyszło wnieść do niej jakieś poprawki, to należałoby ją jak najszybciej wprowadzić jeszcze do porządku obecnego posiedzenia, bo jest naprawdę ważna. Świadczy o tym właśnie to, że prace nad nią trwają już o ponad roku. Jest też obawa, że ta ustawa mogłaby nie wejść w życie przez zablokowanie procesu legislacyjnego, bo, jak wiemy, Sejm nie musi rozpatrzyć naszych poprawek. W związku z tym komisja uznała, że należy, oczywiście za zgodą Senatu, wprowadzić tę ustawę w trybie pilnym. I tak się stało.

Wicemarszałek Donald Tusk:

Dziękuję.

Czy są jeszcze pytania do senatora sprawozdawcy? Nie widzę chętnych.

Przypominam, że rozpatrywana ustawa była rządowym projektem ustawy. Do reprezentowania stanowiska rządu w toku prac parlamentarnych został upoważniony minister spraw wewnętrznych i administracji.

Jest z nami pan minister Płoskonka.

Panie Ministrze, czy jest potrzeba zabrania głosu w tej chwili?

Proszę uprzejmie.

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji Józef Płoskonka:

Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!

18 kwietnia 2000 r., czyli ponad rok temu, rząd wniósł do Sejmu projekt ustawy o gotowości cywilnej i cywilnym zarządzaniu kryzysowym w czasie pokoju. Jest to ustawa fundamentalna, w sposób jednoznaczny określająca mechanizm funkcjonowania struktur państwa w sytuacji zagrożenia bezpośrednio wywołującego kryzys lub takiego zagrożenia, którego następstwem może być kryzys oraz w czasie kryzysu.

Tak się złożyło, że ustawa ta trafiła równocześnie do czterech komisji sejmowych. W związku z tym prace nad nią bardzo mocno przeciągnęły się w czasie, a jest to ustawa niesłychanie istotna. Jest to ustawa, która pokazuje czy raczej buduje system bezpieczeństwa wewnętrznego państwa na czas różnych nieprzewidzianych zdarzeń.

Jak państwo doskonale wiecie, po reformie administracyjnej państwa mamy zupełnie inną niż wcześniej strukturę administracji publicznej. Mamy gminy, powiaty i województwa samorządowe. Oprócz tego zadania wojewody są zupełnie inaczej skonstruowane niż poprzednio. Ta ustawa dostosowuje system bezpieczeństwa państwa do tych nowych organów władzy administracji ogólnej, które zostały utworzone przez Wysokie Izby w trakcie wprowadzania reformy administracji publicznej.

Ustawa pokazuje, w jaki sposób system państwa jest gotowy do zmierzenia się z wszelkiego rodzaju zagrożeniami; pokazuje, w jaki sposób państwo, administracja publiczna planuje różnego rodzaju działania, monitoruje różnego rodzaju zagrożenia, koordynuje różnego rodzaju działania ratownicze i inne; a w przypadku zaistnienia kryzysu, jak organ władzy administracji publicznej na danym obszarze zarządza czy też kieruje różnymi działaniami.

I tak najważniejszym podmiotem w tej ustawie i najważniejszym opisywanym obszarem jest powiat bądź miasto na prawach powiatu, bo to jest obszar wykonawczy, obszar, na którym istnieją jednostki ratowniczo-gaśnicze Państwowej Straży Pożarnej, komendy powiatowe Policji i inne wyspecjalizowane służby. Tam tak naprawdę są prowadzone działania ratownicze.

Chcę państwu powiedzieć, że w Państwowej Straży Pożarnej już od dłuższego czasu ponad 50% zdarzeń, w których straż pożarna podejmuje działania, jest z zakresu ratownictwa, a nie gaszenia pożarów. To jest ratownictwo drogowe, budowlane, techniczne, wreszcie ratownictwo związane z powodzią, z usuwaniem jej skutków, zapobieganiem skutkom powodzi itd., itd.

Mamy nowoczesną formację. Ta formacja przy wsparciu ze strony Policji, pewnych specjalistycznych służb, które również są, takich organizacji jak GOPR, TOPR - w tej ustawie te organizacje są podłączone do tego systemu - stanowi jasny, czysty i klarowny system bezpieczeństwa państwa. Jeszcze raz powtarzam - na poziomie prezydenta miasta i starosty odbywa się zasadnicza praca dotycząca, po pierwsze, planowania, monitorowania, a po drugie, wykonywania pewnych działań. Starosta jest tutaj organem władzy administracji ogólnej, odpowiedzialnym za te zadania, które nakłada na niego ustawa o gotowości cywilnej w zarządzaniu kryzysowym. To on jednoosobowo odpowiada za skutek działania swoich służb i służb z nim zespolonych. Swoich, to znaczy urzędu starosty czy urzędu prezydenta miasta na prawach powiatu, gdzie w ramach specjalnego inspektora do spraw gotowości cywilnej są wykonywane wszystkie działania planistyczne i działania przygotowujące do ewentualnych działań zespolonych służb i służb, które zespoliliśmy ze starostą, czyli Państwowej Straży Pożarnej, Policji. Między innymi po to je zespoliliśmy, aby on miał nad nimi władzę administracji ogólnej, żeby odpowiadał za skutek działań. Tak wygląda to działanie, wynikające z ustawy o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym.

Zupełnie inne zadania są na szczeblu czy też na obszarze województwa. Między innymi po to utworzyliśmy szesnaście województw bardzo dużych pod względem obszaru - wprawdzie rząd chciał dwanaście, ale i tak te obszary są zdecydowanie większe niż w przypadku czterdziestu dziewięciu - aby na tym poziomie odbywała się tylko koordynacja działań pomiędzy poszczególnymi powiatami, o ile jest ona potrzebna. Wojewoda w kwestii gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego odpowiada i kieruje tymi działaniami tylko i wyłącznie wtedy, gdy mamy do czynienia z zagrożeniem albo z kryzysem występującym na obszarze większym niż jeden powiat, albo też jeżeli starosta powiatowy stwierdzi, że jest to zagrożenie, którego nie może sam opanować. W normalnej sytuacji, jeżeli coś się dzieje na obszarze jednego powiatu, wojewoda ma tylko udzielać wsparcia albo, jeżeli coś się dzieje na obszarze dwóch lub więcej powiatów, ma koordynować działania i współdziałać.

Analogicznie jest wyżej - na szczeblu centralnym. Minister spraw wewnętrznych również wspiera i koordynuje działania. Jeżeli mamy do czynienia z zagrożeniem na obszarze województwa, takim, którym już kieruje i zarządza wojewoda, to wtedy szczebel centralny udziela wsparcie. Jeżeli zaś mielibyśmy do czynienia z sytuacją kryzysu obejmującego więcej niż jedno województwo, to wtedy z poziomu centralnego następuje zarządzanie tym kryzysem. Chcę też powiedzieć, że istnieją takie typy zjawisk czy zdarzeń, które zaczynają się jakby od szczebla centralnego. Przypomnę choćby katastrofę w Czarnobylu. Jest to zdarzenie, które powinno spowodować uruchomienie całego systemu od góry.

A jeżeli chodzi o ostatnią powódź, to chcę państwu powiedzieć jedno. Ustawę o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym, jeżeli chodzi o struktury i sposób działania, w zasadzie już wdrożyliśmy w życie. W zasadzie ta ustawa już pracuje. Sprawdziła się w czasie tych zdarzeń, których byliśmy świadkami i nadal się sprawdza w przypadku tych zdarzeń z ostatnich kilku tygodni. Jak mówię, ona już w zasadzie działa, tylko że do tego, aby ona działała w sposób rzeczywiście praktyczny, potrzebne jest przyjęcie tej ustawy.

Jest również niesłychanie ważne i istotne, żeby na bazie tej ustawy można było skonstruować ustawy wprowadzające tak zwany konstytucyjny stan nadzwyczajny, powiedziałbym, kwalifikowany stan nadzwyczajny. Chcę państwu powiedzieć jedno, żeby ta sytuacja była jasna. Stan nadzwyczajny wynikający z konstytucji - może to, co w tej chwili powiem, będzie sformułowaniem przerysowanym, ale go użyję, żeby podkreślić, jaka jest logika konstytucyjnych stanów nadzwyczajnych - jest zawsze przyznaniem się struktur państwa do bezradności. Jeżeli wprowadza się kwalifikowany stan nadzwyczajny, to oznacza to, że ogranicza się prawa obywatela po to, aby ten obywatel mógł pomóc strukturom państwa w czasie zdarzeń, nad którymi państwo nie może zapanować. Jeżeli zaś państwo panuje nad takimi zdarzeniami, jeżeli struktury państwa, które są przecież zbudowane dzięki naszym podatkom, panują nad zdarzeniami, to wprowadzenie konstytucyjnego stanu nadzwyczajnego nie jest ani konieczne, ani potrzebne.

Mówię o tym dlatego, że naturalną konsekwencją wprowadzenia tej ustawy będzie natychmiastowe rozpoczęcie prac nad tak zwanymi ustawami prezydenckimi, czyli nad ustawami o stanach nadzwyczajnych. Ale jeżeli chcemy ograniczać swobody obywatelskie i wprowadzać ten system do działającego systemu bezpieczeństwa wewnętrznego, to najpierw ten system bezpieczeństwa wewnętrznego musi mieć swoją ustawę ustrojową. I to właśnie jest ta ustawa ustrojowa - ona mówi o tym, jak struktury państwa mają sobie radzić z zagrożeniami, kto ma odpowiednie zadania i kompetencje, w jaki sposób są wykonywane te zadania i kompetencje, w jaki sposób można wprowadzać pewne ograniczenia, bo ta ustawa zawiera również pewne nakazy i zakazy.

Konstytucja pozwala w przypadkach szczególnych - nie tylko w stanach nadzwyczajnych kwalifikowanych, ale po prostu w stanach zdefiniowanych w ustawie - na wprowadzenie pewnych zakazów i nakazów, pewnych ograniczeń praw. I tutaj właśnie pewne ograniczenia są wprowadzone, nie takie, jakie wynikają z konstytucji dla stanów nadzwyczajnych, bo to już jest materia innych ustaw, nie tej.

Szanowni Państwo, jest pewna dotycząca tego tematu opinia - ja wiem, że to jest opinia obiegowa, a ja nie powinienem się tutaj dzielić z państwem opiniami obiegowymi - ale przecież ta ustawa nie jest ustawą konkurencyjną dla ustaw o stanie nadzwyczajnym. Ta ustawa jest po prostu ustawą ustrojową dla bezpieczeństwa wewnętrznego. Dopiero na bazie tej ustawy można zbudować rzeczywiste ustawy o stanach nadzwyczajnych.

Wielka szkoda, że Sejm ponad rok zajmował się tą ustawą. Cała nadzieja w Senacie. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Donald Tusk:

Dziękuję, Panie Ministrze.

Czy są pytania do pana ministra?

Pan senator Rychliczek.

Senator Adam Rychliczek:

Panie Ministrze, omawiana dziś ustawa, jak pan powiedział, jeszcze nie jest prawem. A więc na bazie jakich przepisów następuje teraz koordynacja działań odpowiednich służb, inspekcji, sił zbrojnych i samorządów w obecnej sytuacji powodziowej? To jest pierwsze pytanie.

I drugie. Co legło u podstaw tego, że ustawa ma wejść w życie dopiero od 1 stycznia 2002 r.? Dziękuję.

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji Józef Płoskonka:

Odpowiadam na pierwsze pytanie. Otóż istnieje do tego podstawa prawna - jest zawarta w ustawach ustrojowych dotyczących administracji publicznej, a dokładnie w ustawie o administracji rządowej w województwie. Jest to pewna norma prawna, która już obowiązuje, a tutaj jest ona rozwinięta szeroko, jeśli chodzi o kwestie wykonawcze. A więc ta norma prawna - nie mam tu przy sobie tej ustawy, przytoczę to więc z pamięci - zezwala wojewodzie na koordynację działań wszystkich służb i wszystkich jednostek, w tym również samorządowych, w sytuacjach szczególnych czy nadzwyczajnych. Oczywiście mogę zacytować panu senatorowi ten zapis, ale musiałbym wrócić po ustawę na miejsce. A więc ten zapis istnieje i mówi, że to jest kompetencja wojewody - że w sytuacjach związanych z bezpieczeństwem obowiązkiem właśnie wojewody jest koordynacja działań. A to, jak to jest robione, jest jasno i precyzyjnie opisane w tej właśnie omawianej ustawie.

Dlaczego wejście w życie od 1 stycznia 2002 roku? Z bardzo prostej przyczyny. Żeby móc tę ustawę wprowadzić, jest potrzebny... To jest tak, że jeden z jej artykułów wchodzi w życie natychmiast, a to po to, żeby można było dokonać, tak jak mówił pan senator, przesunięcia pracowników z jednego urzędu do drugiego. Oczywiście chciałoby się, żeby ta ustawa weszła w życie natychmiast, ale wtedy w jakiś inny sposób trzeba by tych pracowników przesuwać. 1 stycznia 2002 r. to dobry czas na to, żeby ta ustawa weszła w życie. Ale jeszcze raz powtarzam: ustawy ustrojowe o administracji rządowej w województwie pozwalają na pewne działania, zaś zapisy dotyczące tych działań znajdują się w tej obecnie omawianej ustawie. I ja już od ponad roku rozmawiam z wojewodami i starostami na temat tej ustawy.

Chcę też powiedzieć, że w ustawie wprowadzającej reformy administracji publicznej, w jednym z ostatnich artykułów zapisaliśmy, że w powiatach będą istniały centra zarządzania kryzysowego do czasu, gdy szczególna ustawa nie unormuje sposobu ich działań. Ta ustawa jest właśnie tą ustawą szczególną. Ale te centra działają i spisują się wyśmienicie. Dziękuję.

Wicemarszałek Donald Tusk:

Dziękuję.

Senator Pietrzak.

Senator Wiesław Pietrzak:

Dziękuję.

Panie Ministrze, ja mam następujące pytania. Po pierwsze, chciałbym się dowiedzieć, co się dzieje z projektami ustaw o stanach nadzwyczajnych, których druki dostaliśmy już cztery lata temu.

Po drugie, skąd wzięła się nazwa czy też wyrażenie "gotowość cywilna"? Dlaczego odeszło się od określenia "Obrona Cywilna" i zamieniono to na sformułowanie "gotowość cywilna"? Proszę o uzasadnienie tego.

Dalej. Na przyszłym posiedzeniu Senatu będziemy rozpatrywać ustawę - Prawo wodne. Posiedzenie komisji już się odbyło, nowa ustawa - Prawo wodne praktycznie już wchodzi, a tu są poprawki do starej ustawy - Prawo wodne. Jak to jest, jak ta ustawa jest skorelowana z już przyjętą przez Sejm ustawą - Prawo wodne? Czy nie będzie tu potrzebne robienie znowu jakichś manipulacji? Dziękuję.

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji Józef Płoskonka:

Dziękuję.

Odpowiedź na ostatnie pytanie. Jeżeli nowe prawo wodne stanie się prawem obowiązującym, to oczywiście odpowiedni artykuł w tej ustawie z legislacyjnego punktu widzenia nie będzie miał żadnego znaczenia, ponieważ nie można zmienić ustawy nieistniejącej. W związku z tym ten jeden zapis - oczywiście jeżeli ta ustawa wejdzie w życie - będzie zapisem martwym. Jeżeli jednak nie wejdzie w życie, to te zapisy, które tutaj się znajdują, zmienią tę ustawę dzisiaj obowiązującą.

Jeżeli chodzi o problem nazwy, to Obrona Cywilna została wprowadzona w ustawie z 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej. Już sam tytuł tej ustawy wskazuje na logikę tej formacji o nazwie Obrona Cywilna. Formacja ta była skonstruowana i jest skonstruowana w tej ustawie o powszechnym obowiązku obrony na zasadzie wskazania, jak cywilni mieszkańcy naszego państwa - mówię to może trochę obrazowo - mają się przygotować w sposób zorganizowany do obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej. Taka była logika powstania tej formacji i taka logika została do dzisiaj.

Panie Senatorze, może pokażę tu coś na swoim własnym przykładzie. Trzydzieści lat temu, jak każda osoda, która dostała w wojsku katego rię"D", zostałem skierowany do formacji Obrony Cywilnej. Było to skierowanie do tak zwanego batalionu służby schronowej. Schowałem sobie to skierowanie i nigdy w życiu tego batalionu nie widziałem, nigdy nie byłem wzywany na żadne szkolenia albo na jakieś inne sprawy. Piętnaście lat temu zmieniłem miejsce zamieszkania i nikt tego nie zauważył. I co? I dalej jestem w Obronie Cywilnej w batalionie schronowym, mając skierowanie z roku 1969. A więc to jest fikcja, powiedzmy to sobie szczerze. W dużych zakładach pracy są formacje Obrony Cywilnej przerobione na takie formacje, które w sytuacjach wewnątrz tego zakładu pozwalają wspierać jakieś działania, nazwijmy to, kryzysowe. W innych sytuacjach ten przepis jest po prostu pusty.

Poza tym, kiedy weszliśmy do NATO, to tak naprawdę zostaliśmy zobowiązani przez całą jego strukturę do tego, żeby państwo było przygotowane do zwalczania zagrożeń wewnętrznych. Jeżeli chodzi o zagrożenia zewnętrzne, to do tego jest wojsko i temu służy ustawa o obowiązku wojskowym. Jeżeli z kolei na terytorium Polski zostanie wprowadzony stan nadzwyczajny, związany ze stanem wojny, to wtedy jest rzeczą oczywistą i naturalną - tak zresztą mówi projekt ustawy prezydenckiej o stanie wojennym - że na miejsce wojewody zostaje wprowadzony odpowiedni rangą oraz funkcją wojskowy i on będzie miał w ręku, jako pełniący obowiązki wojewody na czas wojny, całą strukturę gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego, jaką, mam nadzieję, zbudujemy dzięki tej ustawie.

Jeżeli chodzi o pierwsze pytanie - wyjaśniałem to i nadal wyjaśniam - to ustawy prezydenckie, ustawy o kwalifikowanych stanach nadzwyczajnych są, mówiąc takim prawniczym żargonem, nakładką prawną na ustawę ustrojową, która tworzy system bezpieczeństwa wewnętrznego. A dlatego, że jeśli w tym systemie pojawia się problem, z którym narzędzia państwowe nie dają sobie rady, to można wprowadzić na przykład takie ograniczenia, że zabiera się ludziom samochody. Nie wystarcza samochodów straży pożarnej i policji, a więc trzeba zabrać samochody cywilom, na siłę, czyli ograniczając ich prawa obywatelskie, z jakiegoś terytorium ludzi się po prostu wyrzuca itd., itd. Są to narzędzia, których stosowanie jest dla ludzi niesłychanie trudne, bo ograniczają one ich prawa, ale przecież zdarza się to bardzo rzadko, ponieważ nowoczesne państwo to takie państwo, które radzi sobie ze wszystkim bez wprowadzania stanów nadzwyczajnych. Radzi sobie ze wszystkim samo. Mamy zbudowaną strukturę bezpieczeństwa wewnętrznego. Jeżeli przyjmiemy tę ustawę, to będziemy mieli tę strukturę jasną i klarowną, płacimy na nią podatki i to ona powinna działać w każdym stanie. Jeżeli tak jednak nie będzie, to wtedy ostatni ratunek - wprowadzenie stanu klęski żywiołowej, wprowadzenie stanu nadzwyczajnego, konstytucyjnego, ograniczenie swobód obywatelskich, możliwość zwalniania ludzi z pracy czy też możliwość nakazania im pracy przez dwanaście godzin, jeżeli trzeba, możliwość zarekwirowania pojazdów itd. Dziękuję.

Wicemarszałek Donald Tusk:

Dziękuję.

Proszę, pan senator Kruszewski.

Senator Zbigniew Kruszewski:

Dziękuję, Panie Marszałku.

Panie Ministrze, co prawda w art. 57, w rozdziale piątym, jest powiedziane, że jednostki samorządu terytorialnego otrzymują dotacje celowe z budżetu państwa, ale moje pytanie zmierza w takim kierunku. Jakie skutki będzie miała ta ustawa dla budżetów gmin, to znaczy konkretnie dla środków finansowych tych gmin? Chodzi o to, co konkretnie dostaną gminy. To jest pierwsze pytanie.

Drugie pytanie. Byłem na jednym ze spotkań ze strażakami i oni narzekali, że wojsko jest w koszarach, a oni muszą w obecnej sytuacji powodziowej ciężko pracować. Stąd moje drugie pytanie. Jaka jest w tej chwili koordynacja między wojskiem a, powiedzmy, strażą pożarną? Bo nawet komunikaty radiowe i telewizyjne podawały, że pracuje trzy tysiące strażaków, a tysiąc żołnierzy, są więc jakieś dysproporcje. Może wojsko jest w tej chwili zupełnie inaczej traktowane?

I ostatnie pytanie. Panie Ministrze, w art. 2f ustawy o ratownictwie i ochronie przeciwpożarowej jest szereg zapisów. Na przykład w przypadku bezpośredniego zagrożenia bezpieczeństwa wspólnoty samorządowej, a w szczególności życia lub zdrowia, przewodniczący zarządu gminy lub powiatu może wydać komendantowi powiatowemu Państwowej Straży Pożarnej polecenie podjęcia działań, co może potwierdzić na piśmie. Czy cały ten art. 2f może wywoływać jakieś daleko idące konflikty między tymi poszczególnymi decydentami, czy też pana zdaniem jest to dalekie od takiej dość trudnej sytuacji? Dziękuję bardzo.

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji Józef Płoskonka:

Dziękuję bardzo.

Jak zwykle zacznę od trzeciego pytania. Te zapisy znajdują się już w tej chwili i w ustawie policyjnej, i tej o ratownictwie i ochronie przeciwpożarowej. Organ władzy administracji ogólnej może wydać polecenie, zawsze na piśmie, komendantowi policji bądź Państwowej Straży Pożarnej i on jest zobowiązany to polecenie wykonać. Taki zapis jest już od reformy administracyjnej, od czasu zespolenia tych służb. Nie budził do tej pory kontrowersji - z małymi wyjątkami. Czasami wójtowie w niektórych sytuacjach obawiali się wydawania takiego polecenia na przykład ze względu na blokady dróg - nazwijmy je lepperowskimi - wykonywane przez rolników z danej gminy. Powodowały one, że wójt czy prezydent miał pewne opory w wydaniu takiego polecenia, ale wtedy zwykle było ono wydawane przez szczebel wyższy. Na szczęście straż pożarna i policja oprócz tego, że są zespolone, to jeszcze są formacją, czyli zawsze jest zwierzchnictwo, które po prostu wydaje rozkaz. Tak że ten zapis, najprawdopodobniej minimalnie zmodyfikowany, już w tym momencie znajduje się w porządku prawnym i nie uważam, żeby on powodował jakiekolwiek konflikty. Nie słyszałem o takich sytuacjach w żadnym przypadku. Zawsze jest deska ratunkowa i człowiek, który jest wyżej.

Jeżeli chodzi o wojsko, to sytuacja wygląda w taki sposób. Wojsko do tego typu akcji wprowadzane jest zawsze na prośbę... Nie chcę użyć słowa "żądanie", zresztą ani "prośba", ani "żądanie" to nie są dobre słowa, a więc na wniosek wojewody. Wojewoda występuje do szefa WKU, nie, WKW... No, odpowiedniej wojewódzkiej służby wojskowej. Przepraszam, zapomniałem nazwy.

(Głos z sali: To wojewódzki sztab wojskowy.)

Wojewódzki sztab wojskowy. Dziękuję bardzo. I na wniosek wojewody wojewódzki sztab wojskowy wystawia odpowiednią liczbę wojskowych. Chcę oświadczyć, Panie Senatorze, że w ostatnich działaniach powodziowych brało udział około tysiąca pięciuset wojskowych, zawsze przy obronie wałów przed przesiąkaniem. Mieliśmy niesłychanie ogromne problemy z przesiąkaniem niektórych wałów ze względu na bardzo długą falę powodziową. Wprowadziliśmy wojsko, które się wyśmienicie spisało w okolicach Sandomierza, udało nam się uratować prawą stronę Sandomierza, i jeszcze w kilku innych miejscach. To wojewoda decyduje o tym. Ja rozumiem narzekania części strażaków, ale uważamy, że wprowadzenie wojska jest pewną ostatecznością. Tam, gdzie strażacy, nawet mocno zmęczeni, dają sobie radę, niech tak zostanie, a jeżeli widać, że są potrzebne większe siły i środki, to wtedy na pewno wprowadzamy wojsko. Tam, gdzie wojewodowie o to występowali, wojsko wchodziło do akcji bez większych problemów.

Jeżeli zaś chodzi o pierwsze pytanie, o skutki finansowe niezwiązane z tymi zadaniami z zakresu administracji rządowej, to ta ustawa nakłada na samorząd pewien nowy obowiązek. Ten obowiązek określiłbym w następujący sposób: jest to obowiązek posiadania minimalnego zaskórniaka. Przepraszam za ten kolokwializm, ale tak naprawdę chodzi o to, że ta ustawa nakazuje, aby każdy szczebel samorządu w przeciągu kilku lat zgromadził na wyodrębnionym rachunku bankowym kwotę, która nie może być mniejsza niż 1% wydatku samorządu, odliczając z tego wydatki na cele szkolne. To jest tak wprowadzone - jeśli pan senator zwrócił uwagę na art. 60 - że co roku samorząd wprowadza 0,2%, od momentu, kiedy ustawa wejdzie w życie. To małe kwoty, ale stwierdziliśmy - wynika to z doświadczenia, w tym również z rozmów z samorządowcami - że posiadanie takiego zaskórniaka w przypadkach coraz częściej występujących zagrożeń jest konieczne. Poza tym stwierdziliśmy, że zawsze powinno być tak, iż na początku, w pierwszych godzinach, samorząd powinien sobie sam radzić.

Gdańsk, typowy przykład. Chcę dobrze naświetlić ten problem. W Gdańsku, Panie Senatorze... Gdzieś miałem to zanotowane, pan marszałek na pewno to zna... Aha, wydatki w 2000 r. to było 975 milionów zł. Jeżeli pan odejmie od tego wydatki oświatowe, to jest 620 milionów zł. Oznacza to, że samorząd powinien mieć zaskórniak w wysokości 6,2 miliona zł, który przez kilka lat będzie sobie odkładał na wyodrębnione konto. To konto będzie oprocentowane i będzie mogło pracować. Na przykład może być zastawem, jeśli chce się robić jakieś inwestycje, ale zawsze będą na nim pieniądze. Gdyby samorząd Gdańska miał tę kwotę 6 milionów zł, wystarczyłaby ona na pomoc w pierwszych dniach powodzianom, ludziom, którzy nagle stracili miejsce zamieszkania i wszelkie możliwości bytowe. To są małe pieniądze. Każdy samorząd jest zobowiązany mieć taki zaskórniak, proporcjonalnie do swoich wydatków. Nie może być tak, przy całym szacunku dla samorządu, że natychmiast wyciąga on ręce do budżetu. Przy naszych napiętych budżetach, naszych, czyli rządowych - a przez następne kilka lat będziemy mieli niesłychanie napięte budżety - ten pierwszy impet wydatków w sensie czystej gotówki jednak powinien wziąć na siebie samorząd. Bo rząd najpierw musi szukać, musi znaleźć rezerwę itd.

Chcemy też, żeby to było robione stopniowo. Jeżeli gmina wyda pieniądze z tego konta, to natychmiast musi czy też powinien pomóc jej powiat. Bo każda gmina jest w jakimś powiecie, chyba że jest miastem na prawach powiatu. Jeżeli powiat wyda już swoje pieniądze, jeżeli jest to większy kryzys, to wtedy powinien pomóc samorząd województwa, który również odpowiada za rozwój cywilizacyjny swojego województwa, w którym jest ta gmina, a przecież powiat wspiera go swoim funduszem. I na końcu powinno pomagac państwo, bo ono też co roku musi sobie zablokować pewną kwotę na sprawy związane z kryzysem.

Tak więc reasumując, Panie Senatorze, każdy dobry gospodarz powinien mieć mały zaskórniak, gromadzony przez kilka lat, zachowywany na wypadek nieprzewidzianych sytuacji. Dziękuję.

Wicemarszałek Donald Tusk:

Dziękuję, Panie Ministrze.

Czy są jeszcze pytania?

Senator Jarzembowski, proszę bardzo.

Senator Ryszard Jarzembowski:

Dziękuję bardzo, Panie Marszałku.

Panie Ministrze, wydaje mi się, że mimo tej całej ornamentyki słownej, którą pan tutaj przedstawił, istota sprawy zawarta jest w rozdziale 3 art. 23 czytanym wraz z art. 89 i art. 93. Mianowicie chodzi tu o tworzenie Krajowego Urzędu Ratownictwa i Zarządzania Kryzysowego, który będzie złożony z obecnych pracowników kancelarii premiera, i o to, że cała ustawa wchodzi w życie co prawda dopiero od nowego roku, ale pracownicy kancelarii premiera stają się pracownikami tego urzędu od teraz, czyli dwa tygodnie od uchwalenia tej ustawy. Tak jest tutaj napisane. Proszę mi powiedzieć, bo jestem bardzo ciekaw, jakie koszty będą związane z utrzymaniem tego urzędu, kolejnego urzędu powoływanego w okresie ewakuacyjnym rządu obecnej kadencji. Dziękuję bardzo.

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji Józef Płoskonka:

Nie znam takiego sformułowania prawnego, jak okres ewakuacyjny rządu obecnej kadencji, więc prosiłbym o wyjaśnienie, żebym mógł precyzyjnie odpowiedzieć.

(Senator Ryszard Jarzembowski: To ostatni okres funkcjonowania rządu.)

Dziękuję bardzo. Panie Senatorze, art. 89, uważnie przeczytany, stanowi, że pracownicy Biura do spraw Usuwania Skutków Powodzi staną się pracownikami tego urzędu z dniem 1 stycznia, a nie czternaście dni po wejściu ustawy w życie. Ten artykuł wchodzi w życie czternaście dni po ogłoszeniu ustawy, aby można było wykonać taką procedurę, którą stosuje się zawsze, jeżeli się wprowadza pewne zmiany w istniejącej strukturze jednostek administracji. Otóż trzeba przedstawić każdemu z tych pracowników propozycję zatrudnienia. Następnie pracownik musi mieć miesiąc na to, żeby przemyśleć, czy ta propozycja jest dla niego i jego rodziny sensowna, czy też nie jest. I jeżeli w ciągu miesiąca zaakceptuje tę propozycję, to wtedy ma pewność, że od 1 stycznia stanie się pracownikiem tego urzędu. Tak jest skonstruowany art. 89. Czyli jest to pewna procedura przesunięcia tych ludzi. To jest pierwsza sprawa.

Druga sprawa. Art. 88 mówi w sposób jasny i klarowny, że nie tworzy się nowego urzędu. Po prostu dotychczasowa Komenda Główna Państwowej Straży Pożarnej stanie się Krajowym Urzędem Ratownictwa i Zarządzania Kryzysowego. Do Komendy Głównej Państwowej Straży Pożarnej dołączyliśmy wcześniej urząd, który zajmował się zarządzaniem kryzysowym. Ta komenda dzisiaj istnieje, dojdzie do niej kilkanaście albo kilkadziesiąt osób, jeżeli rzeczywiście zechcą, i ten urząd będzie miał inną nazwę oraz trochę inne kompetencje. Tak więc nie tworzymy tą ustawą żadnego nowego urzędu. Dziękuję.

Wicemarszałek Donald Tusk:

Dziękuję bardzo.

Czy są jeszcze pytania do pana ministra? Nie widzę chętnych.

Dziękuję, Panie Ministrze.

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji Józef Płoskonka: Proszę uprzejmie.)

Otwieram dyskusję.

Przypominam o wszystkich wymogach regulaminowych dotyczących dyskusji, czasu przemówień i trybu składania wniosków.

Proszę o zabranie głosu pana senatora Pietrzaka. Przygotowuje się senator Rychliczek.

Senator Wiesław Pietrzak:

Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie! Panie Ministrze!

Po raz kolejny w Senacie rozpatrujemy ustawę w tak szybkim tempie i myślę, że stało się to niedobrą normą. Jak pan minister powiedział, jest to ustawa ważna, stosunkowo obszerna i wprowadzona w sposób zaskakujący dla tych, którzy nad nią nie pracowali. Jeżeli Sejm pracował nad nią ponad rok, a senatorowie mają zaledwie jedną dobę na przygotowanie się do dyskusji, to według mnie oznacza to jakiś brak szacunku. Bo my również powinniśmy mieć minimum tydzień, żeby zastanowić się nad tym, żeby przeczytać materiały, żeby je przestudiować, zapoznać się z nimi. Przecież dzisiaj na pewno wielu z państwa nie wie, że ukazały się materiały porównawcze, które jeszcze ciepłe dostałem kilka godzin wcześniej.

Będę wnosił o odrzucenie tej ustawy, ale nie dlatego, że uważam, iż ona jest niepotrzebna, nie dlatego, że manifestuję jakąś niechęć do tej ustawy, ale przede wszystkim ze względów merytorycznych i dlatego, że nie zdołaliśmy przyzwoicie się do niej przygotować.

Tak na gorąco, po takim pobieżnym przeczytaniu tej ustawy, chcę zwrócić uwagę na sprawy, które rzuciły mi się w oczy. Mianowicie dziwi mnie nazwa tej ustawy i sformułowanie "gotowość cywilna". Co znaczy ta gotowość cywilna? Czy ktoś sobie złączył dwa wyrazy i przyjęto taką nazwę? Nie ma ani gotowości wojskowej, ani niecywilnej, wobec tego jak logicznie wytłumaczyć tę nazwę? Prawo powinno być logiczne, zrozumiałe dla wszystkich, nie twórzmy więc nowych sformułowań, których będziemy musieli się uczyć. Jeżeli ktoś pracował nad tą ustawą rok, jeżeli ją pisał, to może dla niego jest to jasne sformułowanie, już się do niego przyzwyczaił. Ale prawo piszemy dla tych, którzy potem je czytają, dla ogółu obywateli. Dlaczego nie nazwano tego - pan minister dziś użył tego sformułowania - ustawą o systemie bezpieczeństwa wewnętrznego i zarządzeniu kryzysowym. Byłoby to jasne i byłaby to ustawa ustrojowa o systemie bezpieczeństwa wewnętrznego. Na bazie tej ustawy można by było wychodzić z innymi ustawami, które leżą gdzieś tam na półce.

Po drugie, osiemnaście ustaw, Panie Senatorze Sprawozdawco, jest nowelizowanych przy tej okazji - osiemnaście. W takiej sytuacji przez dobę powinniśmy zapoznać się z osiemnastoma ustawami, z których niektóre są bardzo obszerne. Dlaczego wobec tego w nagłówku nie zasygnalizowano, że oprócz tej nowej ustawy o gotowości i zarządzaniu kryzysowym i nowelizowaniu jednej z najważniejszych ustaw... Na pierwszy rzut oka wygląda, że jest to jednolita ustawa, no może ewentualnie jakaś jedna, dwie ustawy nowelizowane, a tu jest osiemnaście dużych ustaw nowelizowanych. To jest druga uwaga bardzo zasadnicza.

Po trzecie, w art.2 w słowniczku jest wyjaśnione sformułowanie "gotowość cywilna i zarządzanie kryzysowe". Jest tam mowa, że należy przez to rozumieć całokształt działań itd. Dlaczego nie rozdzielono tych dwóch pojęć? Czym innym jest "gotowość cywilna", a czym innym "zarządzanie kryzysowe" i powinno się określić, co ustawodawca rozumie przez jedno i drugie. Zresztą na stronie 11 są zamieszczone "zadania zespołów" zarówno "w zakresie gotowości cywilnej" , jak i w "zakresie zarządzania kryzysowego". Wobec tego już sama logika nakazuje, że to powinno być rozdzielone.

Dalej, co to jest wyrażenie "zagrożenie". Otóż, zagrożenie jest to nagłe lub przewidywane zdarzenie. Zagrożenie to nie jest zdarzenie, Państwo Senatorowie. Zagrożenie to jest zagrożenie, może być zagrożenie pożarowe, zagrożenie powodziowe lub inne. Wobec tego trzeba tutaj zamieścić adekwatną nazwę do tego, co przez to... A zdarzenie to jest zdarzenie. Wobec tego uważam, że to też jest pewien dziwoląg , naruszający reguły języka polskiego.

Dalej, w tym samym punkcie jest wyrażenie "w tym również z naruszeniem zagrażające życiu ludności". Z naruszeniem czego? No przecież tutaj chyba brakuje jakiegoś wyrazu. Ja nie wiem, czy z naruszeniem prawa, z naruszeniem norm obyczajowych, czy jeszcze czegoś. Trudno mi to zrozumieć.

"Planowanie cywilne". Nie ma planowania wojskowego, nie ma innego planowania, wobec tego... Potem napiszemy nagłówek "Plan cywilny", ale plan cywilny czego? Dlaczego my unikamy prostych sformułowań tego co chcemy osiągnąć, tylko tworzymy jakieś dziwolągi?

Pozaznaczałem sobie kilka innych sformułowań, które są dziwne w moim przekonaniu, na przykład "przeciwdziałaniu występowaniu zagrożeń lub likwidowaniu skutków zdarzeń o charakterze nagłym". No jeżeli wcześniej wyjaśniliśmy, że zagrożenie to jest zdarzenie nagłe, to dlaczego tutaj ustawodawca logicznie nie trzyma się tego sformułowania, tylko pisze coś przeciwko... To jest art.4 ust.1 pkt 1 litera "e" - "przeciwdziałaniu występowaniu zagrożeń lub likwidowaniu skutków zdarzeń o charakterze nagłym", a zdarzenie o charakterze nagłym to jest zagrożenie, zgodnie z art.2. No to o co tutaj chodzi?

W art.5 jest sformułowanie: w systemie gotowości uczestniczą w szczególności organa administracji, organizacje społeczne. Nie wiem, czy to zostało całkowicie przemyślane, bo z tego wynika, że wszystkie organizacje społeczne będą musiały uczestniczyć w systemie gotowości. A jeszcze trzeba to czytać razem z art.10, gdzie podmioty, o których mowa w art.5, są obowiązane współpracować przy wykonywaniu swoich zadań w zakresie gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego.

Dalej, zmieniono wiele w innych ustawach, między innymi w ustawie o powszechnym obowiązku obrony.

Dziwię się dlaczego tak ważnej ustawy dla systemu bezpieczeństwa, a także dla powszechnego systemu obrony Rzeczypospolitej nie otrzymała do rozpatrzenia również Komisja Obrony Narodowej. Przynajmniej do swojej działki powinna się ona ustosunkować. W materiale porównawczym dopiero widać, jak wiele wykreślono zadań z tej ustawy, między innymi uczestniczenie w samoobronie ludności, wykreślono wszystkie akapity, które mówią o obronie cywilnej kraju.

Ja rozumiem, że może tego nie być, że może być obrona terytorialna kraju, ale, w moim przekonaniu, wylano tutaj trochę dziecko z kąpielą, bo jeżeli wykreślono szkolenie z zakresu powszechnej samoobrony ludności itd...

To są tylko takie uwagi na gorąco. Uważam, że Komisja Obrony Narodowej powinna mieć również coś do powiedzenia w tej sprawie.

Jeszcze, w moim przekonaniu, nie powinno być takich sformułowań "wykonywanie zadań uzupełniających w stosunku do zadań starosty" jeżeli chodzi o zadania gminne. Mnie się wydaje, że to powinno być bardziej precyzyjnie opisane.

"Pododdziały sił zbrojnych mogą uczestniczyć w systemie gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego przy wykonywaniu zadań itd., gdy użycie innych sił i środków jest niemożliwe lub niewystarczające". Ale to jest, o ile wiem, niezbyt zgodne z art.4 ust. 1 pktem 1 litera "e" i pktem 2, bo tu sobie odnotowałem również taką...

Do art.13. "Opiniowanie projektu budżetu państwa w zakresie gotowości cywilnej i zarządzania". Należy to do zadań ministra właściwego do spraw wewnętrznych, a nigdzie nie zdołałem doszukać się, kto przygotowuje projekt budżetu w tym zakresie.

Dalej, w art.12 jest mowa, że organem administracji publicznej właściwym w zakresie gotowości cywilnej jest prezes Rady Ministrów, w imieniu którego działa minister właściwy do spraw wewnętrznych. Dlaczego tego nie rozdzielono i nie przypisano oddzielnie zadań prezesowi Rady Ministrów i oddzielnie zadań ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych? Uważam, że powinny być te zadania rozdzielone, tym bardziej, że w dalszej części, chyba w art. 23, jest zapis, że minister właściwy do spraw wewnętrznych wykonuje swoje zadania w zakresie gotowości cywilnej i zarządzania kryzysowego przy pomocy krajowego urzędu. Wobec tego jest takie zepchnięcie, najpierw jest bardzo mocno powiedziane, że kieruje prezes Rady Ministrów, ale poprzez swojego ministra, a potem, że minister przy pomocy krajowego urzędu.

Wydaje mi się, że każdy z tych organów administracji publicznej powinien mieć swoje, przypisane mu, jasne, precyzyjnie określone zadania. Nie wiem, czy w ustawie można na przykład użyć sformułowania "ogłasza się to w sposób zwyczajowo przyjęty".

Tyle uwag chciałbym przekazać na gorąco. Nie mogłem przekazać tego w sposób usystematyzowany, gdyż nie było czasu na przygotowanie się, a w moim przekonaniu niektóre sformułowania są trochę mało logiczne. Występuję więc z wnioskiem o odrzucenie tej ustawy. Dziękuję.

Wicemarszałek Donald Tusk:

Dziękuję uprzejmie.

Proszę o zabranie głosu pana senatora Rychliczka.

Senator Adam Rychliczek:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze!

Omawiamy dzisiaj akt prawny, na który społeczność czeka już ponad trzy lata od momentu nowego, trójstopniowego podziału administracyjnego państwa. Kiedy i jakie zagrożenia mogą pojawić się w okresie pokoju, trudno przewidzieć, ale ważne jest, abyśmy na takie zagrożenia byli przygotowani, by można było reagować natychmiast po wystąpieniu kataklizmu, a wszędzie, gdzie to możliwe, reagować wcześniej, zmniejszając dzięki temu ewentualne skutki strat.

Szkoda, że dopiero dziś, po kolejnej fali powodzi, dyskutujemy o tej ustawie. Szkoda, bo gdybyśmy wcześniej mieli ustawę o gotowości cywilnej i cywilnym zarządzaniu kryzysowym w czasie pokoju, to akcje ratunkowe i reakcje na zagrożenia, jakie istnieją chociażby obecnie, łatwiej byłoby niwelować, choć trzeba powiedzieć, że i tak wnioski z lekcji z roku 1997 zostały wyciągnięte.

Zdawać należy sobie sprawę z faktu, że nad tą ustawą pracowano w ostatnim okresie w tempie iście ekspresowym, co niestety nie daje gwarancji dobrej jakości tworzonego prawa. Odnosząc się do kwestii szczegółowych rozwiązań, należy podkreślić, że wprowadzenie trójstopniowego podziału administracyjnego kraju z jednej strony pomogło skutecznie rozwiązywać problemy ewentualnych zagrożeń, z drugiej zaś strony bardzo trudno jest nakładać obowiązki przez poszczególne organy administracji samorządowej czy rządowej na siebie. Ustawa przewiduje w pewnych działaniach możliwość wydawania poleceń: minister wojewodzie, wojewoda staroście, starosta wójtowi itd. Nijak ma się to do art. 165 konstytucji, który mówi o suwerenności podmiotów samorządu terytorialnego.

W słowniczku do ustawy mówi się o wójcie, a rozumieć należy przez to również burmistrza i prezydenta, ale już w art. 36 ustawy mówi się o kompetencji miast na prawach powiatu i roli prezydenta jako starosty miejskiego przy tworzeniu powiatowego centrum ratownictwa.

Jak więc utworzyć centrum ratownictwa, kiedy mamy do czynienia z tymi samymi inspekcjami w przypadku centrum ratownictwa i reagowania kryzysowego w powiecie i w mieście na prawach powiatu? Kto jest ważniejszy: starosta czy prezydent, w sytuacji wystąpienia zagrożenia zarówno w mieście, jak i w powiecie?

Art. 20 daje możliwość powołania zespołu do spraw reagowania. Myślę, że takie zespoły powinny być tworzone obligatoryjnie. Niezrozumiałe jest dla mnie również rozwiązanie mówiące o tworzeniu wojewódzkiego funduszu kryzysowego na szczeblu marszałka, kiedy tak naprawdę zdecydowaną rolę decyzyjną na szczeblu wojewódzkim ma wojewoda. Myślę, że kłania się tutaj niewłaściwy podział kompetencji pomiędzy wojewodę a marszałka.

Nie do przyjęcia jest rozwiązanie zrzucające na barki samorządów finansowanie i system rozliczeń pomiędzy samorządami, co spowoduje chaos i niepotrzebne spory pomiędzy jednostkami samorządu terytorialnego różnych szczebli. A w ogóle to dojdzie do paradoksów, bo wójt będzie w gminach bogatych dysponował większym budżetem niż na przykład starosta z biednego powiatu ziemskiego.

Myślę, że warto ustanowić ustawowo również zadania dla straży granicznej - dobrze przygotowanej, nowoczesnej formacji. Takiego rozwiązania nie znalazłem, chociaż art. 11 mówi o ewentualnym użyciu pododdziałów sił zbrojnych Rzeczypospolitej.

Całkowicie niezrozumiałe jest rozwiązanie przejęcia pracowników. Zgodnie z art. 89 pracownicy dostaliby propozycję przejścia do pracy do starostów z urzędów wojewódzkich. Ciekawe, jak będą dojeżdżali do tej pracy po kilkaset kilometrów? Myślę więc, że ten przepis będzie po prostu przepisem martwym i że został wprowadzony całkiem niepotrzebnie.

W tym stanie rzeczy mimo pilnej potrzeby uchwalenia ustawy po wyjaśnieniach pana ministra, że w obecnym stanie prawa jest możliwość koordynowania działań ratunkowych, będę głosował przeciwko jej przyjęciu. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Donald Tusk:

Dziękuję.

Proszę o zabranie głosu pana senatora Janowskiego. Przygotowuje się senator Jarzembowski.

Senator Mieczysław Janowski:

Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie! Panie Ministrze!

Ustawa, o której mówimy, powinna była - użyję czasu zaprzeszłego - być uchwalona już dawno, zwłaszcza po doświadczeniach powodzi z roku 1997. Tak się nie stało. Powinna ona również być uchwalona wraz z ustawami, które tutaj nazwano ustawami prezydenckimi, dotyczącymi stanów nadzwyczajnych. Jednakże ta ustawa nie zawiera materii, która wiąże się z  tamtymi ustawami; jest z  nimi związana, ale obejmuje zupełnie inny obszar oddziaływania. Myślę, że możemy na nią spojrzeć jako na dokument ważny, potrzebny i kompleksowo ujmujący problemy związane z  funkcjonowaniem struktur państwa w sytuacjach zagrożenia i kryzysu.

Ustawa przewiduje wiele rozwiązań szczegółowych. W moim przekonaniu, bazuje ona na doświadczeniach, które stały się udziałem polskich samorządów zwłaszcza w roku 1997, kiedy to wiele z nich zdało egzamin z wynikiem celującym. To zdawanie egzaminu, mimo że formalnie przepisów ustawy jeszcze nie ma, ma miejsce również teraz, poczynając od źródeł Wisły - ufam - po jej ujście.

System, który w Polsce obowiązuje, nie jest doskonały. W gruncie rzeczy można by rozważać następujące rozwiązanie. Uruchamiamy bardzo kosztowny system funkcjonujący stale. Nie stać nas chyba na takie rozwiązania, musimy zatem być przygotowani na to, że w sytuacji nadzwyczajnego zagrożenia - może to być zagrożenie różnego rodzaju - uruchamiane są potencjalne możliwości w gminie, powiecie, województwie czy w kilku powiatach, tak jak to się dzieje obecnie.

Jest w tej ustawie przewidziane zaangażowanie wszystkich jednostek samorządu terytorialnego. Są również przewidziane środki na tak potrzebne działania natychmiastowe. Można rzeczywiście dyskutować, czy ich wysokość jest zadowalająca i czy zróżnicowanie, które się pojawi w różnych gminach i powiatach, jest zasadne, ale są to środki, które mają wystarczyć na pierwszy rzut. Pozostała pomoc udzielana w sytuacjach nadzwyczajnych, tak jak to ma miejsce teraz,na odbudowę, na rekonstrukcję i na naprawę czy odszkodowania przyjdzie później z zupełnie innych źródeł.

Uważam, że działamy racjonalnie, koordynując wszystkie prace, które wiążą się z systemem ratownictwa. Będąc prezydentem miasta w minionych kadencjach, obserwowałem swoiste i niepotrzebne współzawodnictwo dwóch formacji: tak zwanej Obrony Cywilnej i Państwowej Straży Pożarnej.

Dzisiaj jawi się jeden system gaśniczo-ratowniczy, który ma zdawać egzamin w sytuacjach kryzysowych. Dobrze się stało, że dotychczasową Komendę Głównej Państwowej Straży Pożarnej przekształcono w Krajowy Urząd Ratownictwa i Zarządzania Kryzysowego. W ten sposób będzie można mówić o kompleksowym rozwiązaniu problemu.

Myślę, że będą potrzebne jeszcze inne ustawy regulujące ratownictwo w gminach. Wiele się zaczyna dziać. Mamy już wszędzie jeden numer telefonu alarmowego, który pozwoli na przyniesienie pomocy poszczególnym jednostkom. Nie ma tam mowy o kryzysie na skalę większą, ale taki kryzys może dotyczyć rodziny.

W związku z tym, że do ustawy tej jest przygotowanych wiele stosownych rozporządzeń, jestem przekonany - przeglądałem projekty, tych rozporządzeń - że będą one właściwie się wkomponowywać w materię ustawową.

Nie chciałbym podzielić zdania moich przedmówców, aby odrzucić tę ustawę. Dlatego, Panie Marszałku, na pańskie ręce złożę wniosek o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.

Wicemarszałek Donald Tusk:

Dziękuję uprzejmie.

Proszę o zabranie głosu pana senatora Jarzembowskiego.

Senator Ryszard Jarzembowski:

Panie Marszałku! Wysoki Senacie!

Nie tylko zwykła złośliwość wywołała pytania, które zadałem panu ministrowi Józefowi Płoskonce. Widzę, iż w każdym kolejnym akcie prawnym rząd, będący na etapie ewakuacji przed wyborczą powodzią, tworzy nowe urzędy, więc myślę - choć zapisano to tutaj pokrętnie, w różnych punktach te stwierdzenia padają i są jakby łagodzone - że tak będzie i tym razem. Zwracam uwagę na ten fakt również w kontekście czasu, w jakim obradujemy, tu i teraz, kiedy ta wysoka fala powodziowa szczęśliwie, łagodnie minęła Włocławek i spływa już do morza.

Wiem, że mówienie o rzeczach i sprawach, które nie są dobrze widziane przez rządzących, nie jest popularne. Niemniej jednak coraz częściej ujawniane są, zwłaszcza przez prasę, różne ciemne interesy, jakie robili wysocy urzędnicy państwowi rządu koalicji "Solidarności", Unii Wolności i tych odprysków, które teraz się pojawiają. Na przykład "Rzeczpospolita" pół roku temu pisała o interesach, jakie robił Zbigniew Bugaj, najbliższy współpracownik ministra Jerzego Widzyka, właśnie na sprawach związanych z powodzią.

Wczoraj podczas debaty nad nowelizacją budżetu zapytałem pana ministra Bauca, który kwestię tę wstydliwie pominął, o rezultaty podpisanej 23 grudnia 1997 r. umowy, którą sygnował wicepremier, ówczesny minister finansów Leszek Balcerowicz, z Bankiem Światowym na kwotę 200 milionów dolarów, które miały pójść na usuwanie bezpośrednich skutków poprzedniej wielkiej powodzi oraz na zminimalizowanie przyszłych zagrożeń. Jak te pieniądze zostały wykorzystane powiem za chwilę. I uprzedzam, że właśnie między innymi sposób ich wykorzystania, przeznaczanie ich lwiej części na rozbudowę administracji, na różnych doradców itd., itd. budzi we mnie niepokój i potęguje czujność, gdy widzę w tej ustawie zapis o nowym urzędzie.

Otóż w umowie kredytowej zastrzeżono, że na tak zwane administrowanie projektem będzie można przeznaczyć około 1 miliona dolarów. W styczniu bieżącego roku minister finansów, pan Bauc, wystąpił z wnioskiem do Banku Światowego o wyrażenie zgody na przeznaczenie 6 milionów dolarów zaciągniętego kredytu na tak zwane usługi doradcze oraz dalszych 2 milionów na usługi operacyjne. Miał być milion, jest już, jak widzimy, osiem. Warto zapamiętać kwotę 8 milionów dolarów, ponieważ 25 lipca premier Jerzy Buzek powiedział, że rząd zaofiarował aż 2 miliony zł powodzianom, czyli niespełna pół miliona dolarów. 8 milionów dolarów na administrowanie sprawami powodziowymi, pół miliona dolarów na pomoc powodzianom. Myślę, że jest to bardzo symptomatyczne.

Drugi fakt, również wzięty z rachunków, a nie z wyobraźni. Otóż z owego kredytu 200 milionów dolarów rząd Jerzego Buzka zdołał przez cztery lata wydać tylko 92 miliony dolarów na odtworzenie infrastruktury uszkodzonej przez powódź przed czterema latami, czyli około 80% planowanej kwoty. Na osłonę przeciwpowodziową wydano zaledwie 5 milionów dolarów, czyli tylko 7,6% przewidzianego limitu, a na usługi doradcze i administrowanie projektem wydano już około 5 milionów dolarów, czyli aż 77% zaplanowanej kwoty.

A więc bardzo wyraźnie widzimy, że rząd premiera Jerzego Buzka walczy z powodzią i zamierza z nią walczyć poprzez zwiększanie administracji i zlecanie różnym ludziom, aby przekazywali mu dobre rady. Wydaje mi się, że zdecydowanie lepszy pożytek z tych pieniędzy byłby wtedy, kiedy by je przeznaczono na rzeczywistą pomoc i ochronę przeciwpowodziową, szczególnie że wkrótce przyjdzie spłacać ten kredyt, a kwota do spłacenia będzie dwukrotnie większa niż zaciągnięta. Spłacenie pierwszej raty przypada 15 maja 2003 r., a więc wtedy, kiedy rząd Jerzego Buzka będzie się już tylko śnił w najczarniejszych snach.

Mówię o tym także w kontekście bardzo wyraźnie zapisanych w tej ustawie zamysłów administracyjnych i przyłączam się do wniosku moich znakomitych kolegów o niedopuszczenie do trwonienia publicznych pieniędzy, czyli o odrzucenie tej ustawy.

Wicemarszałek Donald Tusk:

Dziękuję.

Czy ktoś z państwa senatorów chce jeszcze zabrać głos? Nie widzę chętnych.

Informuję, że lista mówców została wyczerpana.

Informuję także, że wnioski o charakterze legislacyjnym na piśmie złożyli senatorowie: Pietrzak, Janowski...

(Senator Ryszard Jarzembowski: Ja już piszę. Utrwaliłem to na piśmie.)

...i senator Jarzembowski.

Zgodnie z art. 52 ust. 2 Regulaminu Senatu

zamykam dyskusję.

Panie Ministrze, czy jest potrzeba zabrania głosu?

(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji Józef Płoskonka: W jednej bardzo krótkiej kwestii. W związku z tym, jeżeli pan marszałek pozwoli, to z miejsca.)

Proszę bardzo.

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji Józef Płoskonka:

Otóż chcę powiedzieć, że jeżeli chodzi o środki z Banku Światowego, to są one wydane w takiej proporcji, o jakiej mówił pan senator Jarzembowski, z jednej bardzo prostej przyczyny. Były bardzo długie procedury przetargowe banku. Te procedury zostały już zakończone bądź są w fazie końcowej. Dopiero teraz urządzenia, które zostały zamówione, przyjdą i zapłacimy za nie. I wtedy ten stosunek będzie inny. Procedury Banku Światowego są niesłychanie skomplikowane i w związku z tym trwały określony czas, ale na te pieniądze dawno już jest pełne pokrycie w sprzęcie. Mam nadzieję, że w najbliższym czasie będziemy mogli ten sprzęt nie tylko odebrać, ale i uruchomić.

Poza tym chcę przypomnieć, że rząd premiera Jerzego Buzka przeznaczył dla powodzian kwotę już 200 milionów zł. Te 2 miliony zł to była pierwsza kwota, po milionie na województwo. Była to osobista decyzja premiera, bo do takiej kwoty, z rezerwy celowej, może sam decydować. Premier Jerzy Buzek zapowiedział wydanie 200 milionów zł, a nie 2 milionów zł, co stanowi kwotę 50 milionów dolarów. Dziękuję.

Wicemarszałek Donald Tusk:

Dziękuję bardzo.

(Senator Zdzisław Jarmużek: Panie Marszałku, w trybie sprostowania mogę czy nie?)

Proszę bardzo.

Senator Zdzisław Jarmużek:

Chciałbym sprostować wypowiedź pana ministra, ponieważ nie ustosunkował się do tych bulwersujących liczb, które podał senator Jarzembowski. To są rzeczy, które w głowie się nie mieszczą. Czy pan minister nie mógłby się jednak do tego ustosunkować?

Wicemarszałek Donald Tusk:

Bardzo przepraszam, ale nie jest to tryb sprostowania. Czas na pytania był wcześniej. Zwalniam pana ministra z obowiązku wypowiadania się w tej sprawie.

Ponieważ w trakcie dyskusji zostały zgłoszone wnioski o charakterze legislacyjnym, proszę Komisję Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej o ustosunkowanie się do przedstawionych w toku debaty nad tym punktem wniosków i przygotowanie sprawozdania w tej sprawie.

Informuję, że głosowanie w sprawie ustawy o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym zostanie przeprowadzone wraz z innymi głosowaniami dziś w godzinach wieczornych.

Przystępujemy do rozpatrzenia punktu dwudziestego drugiego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym.

Przypominam, że rozpatrywana ustawa została uchwalona przez Sejm na sto trzynastym posiedzeniu w dniu 20 lipca 2001 r. Do Senatu została przekazana w dniu 24 lipca 2001 r. Marszałek Senatu w dniu 24 lipca 2001 r. skierowała ją do Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Komisji Gospodarki Narodowej. Komisje po rozpatrzeniu ustawy przygotowały swoje sprawozdania w tej sprawie.

Przypominam ponadto, że tekst ustawy zawarty jest w druku nr 716, natomiast sprawozdania komisji w drukach nr 716A i 716B.

Proszę sprawozdawcę Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi pana senatora Jana Chodkowskiego o zabranie głosu i przedstawienie sprawozdania komisji w sprawie rozpatrywanej ustawy.

Senator Jan Chodkowski:

Panie Marszałku! Wysoki Senacie!

Zanim przedstawię państwu sprawozdanie Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi dotyczące zmiany ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, muszę powiedzieć, że druk nr 716 zawiera błąd, o którym informuje szef Kancelarii Senatu, pan minister Skwarka. Myślę, że do skrytki każdego z państwa senatorów dotarła informacja, iż w druku nr 716 w art. 1 w pkcie b jest ust. 3c, który podczas głosowania w Sejmie nie uzyskał wymaganej większości głosów i nie powinien się znaleźć w druku skierowanym do Senatu. W czasie posiedzenia Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi nie było jednoznacznego wyjaśnienia w tej sprawie i komisja przyjęła stanowisko do całości druku nr 716, stąd poprawka pierwsza komisji proponująca skreślenie ust. 3c. Tyle wyjaśnienia. Myślę, że pan marszałek dysponuje tym pismem i sprawa ta będzie odpowiednio skorygowana.

Przechodząc do sprawozdania, pozwolę sobie przypomnieć, że ustawa o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym jest inicjatywą ustawodawczą Senatu z 15 marca 2001 r. Nowelizacja dotyczy art. 33b wymienionej ustawy, czyli najprościej mówiąc rolniczego VAT. Półroczny okres stosowania VAT w rolnictwie dał podstawę, aby stwierdzić, że zdecydowana większość rolników korzysta ze statusu rolnika ryczałtowego. Rezygnacji z bycia rolnikiem ryczałtowym i przejścia na zasady ogólne dokonało tylko kilkuset rolników. Trzyprocentowy zwrot ryczałtu doliczany do należności za sprzedane towary jest dobrze odbierany przez rolników i każdy chciałby z niego korzystać. Ustawa przewiduje, że trzyprocentowy ryczałt jest wypłacany rolnikowi, a potem zwracany z budżetu państwa kupującemu tylko w przypadku spełnienia określonych w ustawie warunków, między innymi należność za produkty rolnicze musi być wpłacona na konto bankowe rolnika, trzeba wypisać fakturę, przyjąć oświadczenie. Stawiane w ustawie wymogi są konieczne, by zapobiec nadużyciom, ale jednocześnie stanowią pretekst do tego, by część kupujących znacznie wydłużała terminy płatności. Coraz częściej dochodzi do sytuacji, że rolnicy rezygnują z dobrodziejstwa ryczałtu, bo boją się, iż będą musieli długo czekać na zapłatę. Rolników nie stać na to, by kredytować znacznie silniejsze podmioty skupujące nieprzetworzone produkty rolne.

Zmiana w ustawie, którą zaproponował Senat, mówiąca, że kupujący odzyska wypłacony rolnikowi ryczałt tylko w przypadku, gdy wpłaci należność na konto bankowe rolnika nie później niż czternastego dnia od dnia zakupu, w dużej mierze rozwiązuje problem i bierze w obronę najsłabsze ogniwo transakcji, to znaczy rolnika ryczałtowego. Niestety, Sejm wprowadził do naszej propozycji poprawki i znacznie popsuł nowelizację. Sejm chce, by należność była przelana w ciągu czternastu dni z wyjątkiem sytuacji, gdy rolnik ma zawartą umowę na dłuższy okres płatności. Propozycja Sejmu może doprowadzić do tego, że część kupujących będzie wymuszać na rolnikach zawarcie umowy na długie terminy płatności. Jeśli rolnik nie będzie mógł długo czekać na pieniądze, będzie musiał zrezygnować z ryczałtu, tracąc trzyprocentowy dodatek do wartości towaru.

Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi proponuje powrót do zapisu Senatu i zgłasza w swoim stanowisku poprawkę drugą zmierzającą do tego, by w art. 1 lit. c skreślić wyrazy dodane w Sejmie.

Poprawka pierwsza w druku nr 716A jest bezprzedmiotowa. Omówiłem tę kwestię w pierwszej części wystąpienia.

Pkty a, b i d w art. 1 nowelizacji upraszczają dość uciążliwe każdorazowe oświadczenie, że sprzedający jest rolnikiem ryczałtowym, w przypadku, gdy sprzedaż następuje stałemu kontrahentowi.

Kończąc, chciałbym powiedzieć, że Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi miała świadomość, że wprowadzenie poprawek może spowodować, iż ustawa nie będzie uchwalona w tej kadencji. Obawa przed takim scenariuszem jest coraz bardziej realna, bo Sejm ma jeszcze dużo pracy, a coraz mniej czasu. Wobec takiej sytuacji, a także w związku z wyjaśnieniem błędu w druku nr 716 najlepszym rozwiązaniem będzie chyba przyjęcie ustawy bez poprawek i taki wniosek na ręce pana marszałka złożę w czasie debaty. Dziękuję.

Wicemarszałek Donald Tusk:

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.

Proszę sprawozdawcę Komisji Gospodarki Narodowej panią senator Janinę Sagatowską o zabranie głosu i przedstawienie sprawozdania komisji w sprawie rozpatrywanej ustawy.

Senator Janina Sagatowska:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Mam zaszczyt przedłożyć w imieniu Komisji Gospodarki Narodowej sprawozdanie w sprawie uchwaloej przez Sejm 20 lipca bieżącego roku ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. Komisja Gospodarki Narodowej rozpatrywała przedmiotową zmianę ustawy w dniu 25 lipca z udziałem przedstawicieli rządu.

Pragnę podkreślić, że mój przedmówca, pan senator sprawozdawca Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi, bardzo merytorycznie i szeroko uzasadnił sens zmiany tej ustawy, więc nie będę już jej przedstawiała. Komisja Gospodarki Narodowej oczywiście w pełni zgadza się z tą inicjatywą Senatu, która wychodzi naprzeciw oczekiwaniom rolników, i ją aprobuje.

Pragnę tylko w imieniu Komisji Gospodarki Narodowej przedłożyć propozycję zmiany w art. 1 lit. c. Podobnie jak Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi nie mamy zastrzeżeń co do terminu płatności i skreślenia pozostałej części zdania wyłączającej przypadek, gdy rolnik ma zawartą umowę z podmiotem nabywającym produkty rolne na dłuższy termin płatności. Podczas prac komisji wystąpiły jednak wątpliwości prawne co do precyzyjności w określeniu dnia, od którego liczonych byłoby tych czternaście dni, czyli uznano, że określenie tego dnia jako dnia zakupu towaru jest nieprecyzyjne i może budzić wątpliwości. Komisja w związku z tym proponuje, aby wprowadzić poprawkę mówiącą o tym, że ta zapłata następowałaby nie później niż czternastego dnia od dnia wystawienia faktury. Dzień wystawienia faktury jest bardzo precyzyjny i jednoznaczny, nie może być tu wątpliwości i trudności interpretacyjnych. Stąd ta różnica w naszej propozycji i jedyna zmiana zaproponowana przez Komisję Gospodarki Narodowej.

Proszę Wysoką Izbę o przyjęcie zaproponowanej przez Komisję Gospodarki Narodowej propozycji przedstawionej w druku senackim nr 716B. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Donald Tusk:

Dziękuję bardzo, Pani Senator.

Czy są pytania do senatorów sprawozdawców? Nie widzę zgłoszeń.

Przypominam, że rozpatrywana ustawa była senackim projektem ustawy. Do reprezentowania stanowiska rządu w sprawie tej ustawy prezes Rady Ministrów upoważnił sekretarza stanu w Ministerstwie Finansów, pana Jana Rudowskiego.

Panie Ministrze, czy jest potrzeba zabrania głosu?

Tak, to proszę uprzejmie.

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów Jan Rudowski:

Panie Marszałku! Wysoki Senacie!

Rozpatrywany projekt był inicjatywą Senatu, zmierzającą do usprawnienia istniejącego systemu rozliczeń podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży nieprzetworzonych produktów rolnych. Rząd w przyjętym stanowisku odniósł się pozytywnie do kierunku proponowanych zmian. Miałem zaszczyt prezentować to stanowisko w trakcie prac sejmowych. Przyjęte rozwiązanie, które wprowadza jednorazowe oświadczenie w przypadku umów kontraktacji, jest rozwiązaniem, które w ocenie rządu może dobrze przyczynić się do dalszego wprowadzania podatku od towarów i usług w rolnictwie.

Większe kontrowersje wzbudził przyjęty dla rolnika czternastodniowy, licząc od dnia zakupu, termin do zapłaty, który umożliwiał odliczenie VAT naliczonego w związku z transakcją przez podmiot skupowy. Pragnę podkreślić, że rząd również przygotował w tym zakresie projekt ustawy, który aktualnie znajduje się w toku prac Wysokiego Senatu. Dotyczy on generalnych regulacji związanych z terminami zapłaty. Stąd też opowiadałem się za tym, aby ten wymóg, który został określony w ustawie na czternaście dni, był dostosowany do propozycji zawartych w innej propozycji rządowej, zawartej w innej ustawie, czyli aby był to wymóg trzydziestodniowy. Była to jedna z głównych kontrowersji w toku prac sejmowych, tę kwestię omawiano również w toku prac komisji.

Sumując, można powiedzieć, że projekt zmierza w dobrym kierunku i myślę, że będzie jednym z elementów stabilizujących wprowadzone rozwiązania w zakresie rozliczeń podatku od towarów i usług w rolnictwie. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Donald Tusk:

Dziękuję bardzo, Panie Ministrze.

Czy są pytania do pana ministra? Nie widzę chętnych. Dziękuję bardzo.

Otwieram dyskusję.

Przypominam o wszystkich wymogach regulaminowych.

Informuję jednocześnie, że nikt z państwa senatorów nie zapisał się do tej pory do głosu. Nie ma chętnych?

Informuję, że wnioski o charakterze legislacyjnym złożyli na piśmie senatorowie Chodkowski i Sagatowska.

Zgodnie z art. 52 ust. 2 Regulaminu Senatu zamykam dyskusję.

Ponieważ w trakcie dyskusji zostały zgłoszone wnioski o charakterze legislacyjnym, proszę Komisję Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Komisję Gospodarki Narodowej o ustosunkowanie się do przedstawionych w toku debaty nad tym punktem wniosków i o przygotowanie wspólnego sprawozdania w tej sprawie.

Informuję, że głosowanie w sprawie ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym zostanie przeprowadzone dziś wieczorem wraz z innymi głosowaniami.

Zarządzam przerwę do godziny...

Przepraszam, jeszcze komunikaty, ale sekretarz opuścił mnie na chwilę. Odczytam więc sam komunikaty i ogłoszenia.

Posiedzenie Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej w sprawie rozpatrzenia poprawek do ustawy o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym odbędzie się piętnaście minut po ogłoszeniu przerwy w obradach w sali nr 217.

Posiedzenie Klubu Senatorskiego AWS odbędzie się pół godziny przed rozpoczęciem głosowań w sali nr 217.

Posiedzenie wspólne Komisji Ochrony Środowiska, Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Komisji Ustawodawczej, dotyczące rozpatrzenia ustawy o zachowaniu narodowego charakteru strategicznych zasobów naturalnych kraju, odbędzie się w sali nr 176 piętnaście minut po ogłoszeniu przerwy w obradach.

Posiedzenie Komisji Ochrony Środowiska dotyczące rozpatrzenia ustawy o ustanowieniu programu wieloletniego "Program dla Odry - 2006" odbędzie się w sali nr 176 bezpośrednio po zakończeniu posiedzenia wspólnego z Komisją Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Komisją Ustawodawczą.

Posiedzenie Komisji Ochrony Środowiska, na którym odbędzie się głosowanie nad ustawą - Prawo wodne, odbędzie się w sali nr 176 bezpośrednio po zakończeniu prac nad ustawą "Program dla Odry - 2006".

Posiedzenie Komisji Praw Człowieka i Praworządności poświęcone rozpatrzeniu wniosków zgłoszonych do ustawy o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnej odbędzie się po ogłoszeniu przerwy w sali nr 179.

Posiedzenie wspólne Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Komisji Gospodarki Narodowej nad poprawkami do ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym odbędzie się po ogłoszeniu przerwy w sali nr 176.

Posiedzenie Komisji Rodziny i Polityki Społecznej w sprawie ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych odbędzie się bezpośrednio po ogłoszeniu przerwy w obradach plenarnych Senatu w sali nr 176. Jest to kontynuacja posiedzenia z 31 lipca bieżącego roku.

Nie biorę odpowiedzialności za zbieżność terminów i miejsc, komisje muszą same sobie poradzić z tymi sprzecznymi komunikatami.

Posiedzenie Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej w sprawie rozpatrzenia poprawek do ustawy o gotowości cywilnej i zarządzaniu kryzysowym odbędzie się bezpośrednio po ogłoszeniu przerwy w obradach w sali nr 217.

Zarządzam przerwę do godziny 20.00.

(Przerwa w obradach od godziny 15 minut 06 do godziny 21 minut 06)

Wicemarszałek Donald Tusk:

Wznawiam obrady.

Proszę o zakończenie rozmów, zajęcie miejsc siedzących.

Proszę senatorów sekretarzy o zajęcie miejsc przy stole prezydialnym.

Przystępujemy do rozpatrzenia punktu dwudziestego trzeciego porządku obrad: zmiany w składzie komisji senackich.

Przypominam, że wniosek Komisji Regulaminowej i Spraw Senatorskich w tej sprawie zawarty jest w druku 715.

Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę Komisji Regulaminowej i Spraw Senatorskich, pana senatora Tadeusza Lewandowskiego.

Senator Tadeusz Lewandowski:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

W imieniu Komisji Regulaminowej i Spraw Senatorskich pragnę przedstawić projekt uchwały w sprawie zmian w składach komisji senackich.

Otóż rzecz dotyczy wniosku pani senator Boguckiej-Skowrońskiej, która w dniu 17 lipca złożyła wniosek dotyczący rezygnacji z członkostwa w Komisji Obrony Narodowej oraz Komisji Praw Człowieka i Praworządności.

Komisja Regulaminowa i Spraw Senatorskich na swoim posiedzeniu w dniu 19 lipca bieżącego roku rozpatrzyła ten wniosek i przygotowała stosowny projekt uchwały. Projekt tej uchwały zawarty jest w druku nr 715.

Proszę zatem Wysoką Izbę o podjęcie przedstawionej uchwały. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Donald Tusk:

Dziękuję bardzo.

Czy ktoś z państwa senatorów chciałby zabrać głos w tej sprawie?

(Senator Piotr Andrzejewski: A pytanie można?)

Pan senator Suchański.

Senator Jerzy Suchański:

Dziękuję bardzo, Panie Marszałku.

Pytanie jest takie. Za miesiąc kończymy, będzie ostatnie posiedzenie Senatu. Jaki jest więc sens dokonywać takiej zmiany przed końcem kadencji?

Wicemarszałek Donald Tusk:

Nie znam odpowiedzi na to pytanie, Panie Senatorze.

Pan senator Andrzejewski.

Senator Piotr Andrzejewski:

Ja już uzyskałem prywatnie odpowiedź od pani senator. Chciałem się tylko dowiedzieć, gdzie pani senator chce teraz pracować. Uzyskałem odpowiedź, że głównie w komisji emigracji, że tej komisji chce poświęcić cały swój czas. To mnie satysfakcjonuje. Dziękuję.

Wicemarszałek Donald Tusk:

Czy ta odpowiedź wystarczy, Panie Senatorze? Tak. Dziękuję bardzo.

Czy są jeszcze jakieś uwagi? Nie widzę zgłoszeń.

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez Komisję Regulaminową i Spraw Senatorskich projektem uchwały w sprawie zmian w składzie komisji senackich.

Przypominam, że projekt ten zawarty jest w druku nr 715.

Proszę o naciśnięcie przycisku "obecny".

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego projektu uchwały, proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciwko?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 82 obecnych senatorów 67 głosowało za, 5 - przeciw, 10 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 42)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie zmian w składzie komisji senackich.

Powracamy do rozpatrzenia punktu drugiego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia.

Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Praw Człowieka i Praworządności oraz Komisji Ustawodawczej, które ustosunkowały się do przedstawionych w toku dyskusji wniosków i przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie.

Przypominam, że dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zamknięta i obecnie mogą zabrać głos jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.

Proszę sprawozdawcę Komisji Praw Człowieka i Praworządności oraz Komisji Ustawodawczej, pana senatora Jana Chojnowskiego, o zabranie głosu i przedstawienie uzgodnionych na posiedzeniu wniosków.

Senator Jan Chojnowski:

Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!

Komisja Ustawodawcza oraz Komisja Praw Człowieka i Praworządności na posiedzeniu w dniu 2 sierpnia, po rozpatrzeniu wniosków w toku debaty w dniu 1 sierpnia nad ustawą - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, przedstawiają Wysokiemu Senatowi następujące stanowisko.

Wysoki Senat raczy przyjąć poprawki: pierwszą, drugą, trzecią, czwartą, piątą, siódmą, ósmą, dziewiątą, jedenastą, dwunastą, trzynastą, czternastą, piętnastą, szesnastą, siedemnastą, osiemnastą, dwudziestą, dwudziestą pierwszą, dwudziestą trzecią, dwudziestą czwartą, dwudziestą piątą, dwudziestą szóstą, dwudziestą siódmą i dwudziestą ósmą.

Ponadto komisje informują, że na podstawie art. 52 ust. 4 Regulaminu Senatu następujący wnioskodawcy dokonali zmiany treści swoich poprawek. Komisja Praw Człowieka i Praworządności - poprawki zmieniającej brzmienie art. 15 ustawy; jest to poprawka trzecia w zestawieniu. Komisja Ustawodawcza - poprawki zmieniającej brzmienie działu III ustawy, czyli poprawki ósmej w zestawieniu, ponadto poprawki zmieniającej brzmienie art. 66 ustawy, czyli szesnastej w zestawieniu, poprawki zmieniającej brzmienie art. 90 §3 ustawy, czyli dwudziestej pierwszej w zestawieniu i poprawki zmieniającej brzmienie art. 100 ustawy, to jest dwudziestej szóstej w zestawieniu.

Na podstawie art. 52 ust. 7 Regulaminu Senatu Komisja Praw Człowieka i Praworządności wycofała swoją poprawkę zmieniającą brzmienie art. 82 ustawy, czyli dziewiętnastą w zestawieniu, oraz poprawkę zmieniającą brzmienie art. 90 §3 ustawy, czyli dwudziestą drugą.

Jednocześnie wnoszę, aby przegłosować łącznie poprawki precyzujące i redakcyjne: pierwszą, drugą, trzecią, czwartą, jedenastą, dwunastą, trzynastą, czternastą, szesnastą, siedemnastą, osiemnastą, dwudziestą, dwudziestą pierwszą, dwudziestą czwartą, dwudziestą piątą, dwudziestą szóstą, dwudziestą siódmą i dwudziestą ósmą.

Na posiedzeniu w dniu 2 sierpnia bieżącego roku komisje, po rozpatrzeniu wniosków zgłoszonych w toku debaty w dniu 1 sierpnia nad ustawą - Przepisy wprowadzające kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, przedstawiają Wysokiemu Senatowi następujące stanowisko. Wysoki Senat raczy przyjąć poprawki: pierwszą, drugą, trzecią, czwartą, piątą, szóstą, siódmą i ósmą.

Ponadto komisje informują, że na podstawie art. 52 ust. 4 Regulaminu Senatu Komisja Praw Człowieka i Praworządności oraz Komisja Ustawodawcza dokonały zmiany treści swojej poprawki zmieniającej brzmienie art. 11 - jest to poprawka ósma w zestawieniu. Proponuje się też, aby wszystkie poprawki przegłosować łącznie. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Donald Tusk:

Dziękuję, Panie Senatorze.

Jak państwo senatorowie zauważyli, sprawozdanie dotyczyło dwóch punktów, tak więc w następnym punkcie będziemy mogli ten element naszej procedury pominąć.

Pani senator Jolanta Danielak.

Proszę panią senator o zabranie głosu jako sprawozdawca mniejszości połączonych komisji.

Senator Jolanta Danielak:

Dziękuję.

Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!

Poprawka mniejszości połączonych Komisji Praw Człowieka i Praworządności oraz Komisji Ustawodawczej odnosi się do art. 24. Jest to poprawka szósta w zestawieniu. Mniejszość uznaje, że każdy obywatel ma prawo do profesjonalnej obrony. Tym samym poszerzenie grupy osób, które mogą pełnić funkcje obrońcy poza strukturami adwokackimi, uważamy za jak najbardziej słuszne. Przypomnę, że w sądach jest około siedmiuset tysięcy spraw o wykroczenia; to są liczni obywatele, którzy nie są zorientowani w procedurze prawnej. Poszerzenie możliwości stosowania obrony wobec tych wszystkich osób, które w tym procesie uczestniczą, daje właśnie poprawka, którą zamierzam państwu rekomendować.

Pragnę zwrócić uwagę, że niestety podczas dzisiejszego posiedzenia obu połączonych komisji pani minister była uprzejma powiedzieć, że nigdy w historii nie było tak, żeby sprawami związanymi z obroną zajmowały się inne osoby aniżeli adwokaci. Otóż nawet z przytoczonych dokumentów, które była uprzejma odczytać, wynikało, że tymi sprawami mogły się zajmować osoby spoza struktury adwokackiej, pracownicy naukowi sądów, prawnicy. Tak więc to nie jest tak, że w historii sądownictwa procedura obrony innych struktur osobowych poza adwokaturą nigdy nie była związana z tymi zadaniami. W moim przekonaniu funkcje związane z obroną są absolutnie prawem, które ma każdy obywatel i aby móc z tego skorzystać w tak licznych sprawach związanych z wykroczeniami, powinien mieć jak najszerszą możliwość korzystania z takiego właśnie wsparcia.

W związku z tym, że nie ma możliwości składania poprawki umożliwiającej zachowanie rozwiązania sejmowego, wnoszę o przyjęcie poprawki szóstej. Oczywiście przegłosujemy łącznie poprawkę szóstą i dziesiątą. Ale zwracam uwagę, że wcześniejsze przyjęcie zapisu zaproponowanego przez komisje, wyłączającego radców prawnych i inne organy, nie da już nam takiej szansy. Dlatego bardzo serdecznie proszę o poparcie poprawki szóstej. (Rozmowy na sali)

Wicemarszałek Donald Tusk:

Dziękuję bardzo.

Proszę o zachowanie spokoju, mamy trudności z wysłuchaniem sprawozdania.

Czy senatorowie wnioskodawcy lub senator sprawozdawca chcą jeszcze zabrać głos?

Pan senator Andrzejewski?

(Senator Piotr Andrzejewski: Dziękuję.)

Pan senator Kleina?

(Senator Kazimierz Kleina: Dziękuję.)

Pan senator Romaszewski?

(Senator Zbigniew Romaszewski: Tak jest, Panie Marszałku.)

Proszę bardzo, Panie Senatorze.

Senator Zbigniew Romaszewski:

Do wypowiedzi pani senator Danielak chciałem dodać, że ta mniejszość, która popierała poprawkę, nie była taka duża, bo poprawka nie przeszła przy stosunku głosów 6:5. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Donald Tusk:

Dziękuję bardzo.

Ponadto sprawozdawcą Komisji Ustawodawczej był senator Andrzejewski.

(Senator Piotr Andrzejewski: Dziękuję bardzo.)

Przypominam, że Komisja Praw Człowieka i Praworządności wycofała swoje poprawki dziewiętnastą i dwudziestą drugą, zawarte w druku nr 700Z.

Czy ktoś z państwa senatorów chce podtrzymać wycofane poprawki? Nie widzę chętnych.

Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia.

Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty komisje oraz senatorowie sprawozdawcy przedstawili wnioski o wprowadzenie poprawek do ustawy.

Informuję, że za chwilę zostaną przeprowadzone kolejne głosowania nad przedstawionymi poprawkami według kolejności przepisów ustawy.

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionymi poprawkami. Jeśli nie usłyszę protestu, część poprawek, zgodnie z propozycją senatora sprawozdawcy, przegłosujemy łącznie.

Czy jest sprzeciw? Nie słyszę sprzeciwu.

Czy są jakieś uwagi?

(Głos z sali: Numery.)

Jeszcze raz mam wymienić numery poprawek?

(Głos z sali: Tak, tak.)

Przegłosujemy łącznie poprawki: pierwszą, drugą, trzecią, czwartą, jedenastą, dwunastą, trzynastą, czternastą, szesnastą, siedemnastą, osiemnastą, dwudziestą, dwudziestą pierwszą, dwudziestą czwartą, dwudziestą piątą, dwudziestą szóstą, dwudziestą siódmą i dwudziestą ósmą.

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionymi poprawkami. Wymienione przeze mnie poprawki przegłosujemy łącznie.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Tak, Panie Senatorze?

(Senator Krzysztof Kozłowski: Tylko czy poprawka dwudziesta szósta jest czysto redakcyjna?)

Jest czysto redakcyjna, potwierdzają to nasi pracownicy zajmujący się legislacją.

(Senator Krzysztof Kozłowski: A czy to nie jest wprowadzenie nowej...)

Nie, nie.

Czy są jeszcze jakieś uwagi? Nie ma.

Przystępujemy do głosowania.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tych poprawek?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 87 obecnych senatorów 86 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu.

(Głosowanie nr 43).

Poprawki zostały przyjęte.

Przystępujemy do łącznego głosowania nad poprawkami piątą i dziewiątą. Ich ewentualne przyjęcie wykluczy głosowanie nad poprawkami szóstą i dziesiątą. Poprawki piąta i dziewiąta są autorstwa Komisji Praw Człowieka i Praworządności. Zostały poparte przez połączone komisje. Zmierzają one do wykreślenia zapisu uprawniającego radców prawnych do występowania w charakterze obrońcy w postępowaniu w sprawach o wykroczenia.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tych poprawek?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 87 obecnych senatorów 28 głosowało za, 54 - przeciw, 5 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 44)

Poprawki nie zostały przyjęte.

W związku z tym głosujemy nad poprawkami szóstą i dziesiątą. Są to poprawki senatora Romaszewskiego poparte przez mniejszość połączonych komisji. Mają one na celu wprowadzenie do ustawy przepisu, który stanowi, że obrońcą obwinionego w postępowaniu w sprawach o wykroczenia będą mogły być, obok adwokata i radcy prawnego, inne osoby godne zaufania, w szczególności osoba najbliższa, przedstawiciel związku zawodowego lub organizacji społecznej.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tych poprawek?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 86 obecnych senatorów 56 głosowało za, 27 - przeciw, 2 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował.

(Głosowanie nr 45)

Poprawki zostały przyjęte.

Poprawka siódma, Komisji Ustawodawczej i Komisji Praw Człowieka i Praworządności, poparta przez połączone komisje, ma na celu wprowadzenie do ustawy przepisu, który stanowi, że pełnomocnikiem pokrzywdzonego lub oskarżyciela posiłkowego będzie mogła być osoba godna zaufania, w szczególności osoba najbliższa, przedstawiciel związku zawodowego lub organizacji społecznej.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 87 obecnych senatorów 75 głosowało za, 7 - przeciw, 4 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował.

(Głosowanie nr 46)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka ósma, Komisji Ustawodawczej, poparta przez połączone komisje, wprowadza do ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia możliwość uczestniczenia w postępowaniu przedstawiciela społecznego.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 86 obecnych senatorów 76 głosowało za, 4 - przeciw, 4 wstrzymało się od głosu, 2 nie głosowało.

(Głosowanie nr 47)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka piętnasta, Komisji Ustawodawczej, poparta przez połączone komisje, rozszerza krąg podmiotów uprawnionych do wniesienia zażalenia wobec postanowienia o umorzeniu postępowania.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 87 obecnych senatorów 81 głosowało za, 3 - przeciw, 2 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował.

(Głosowanie nr 48)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka dwudziesta trzecia, Komisji Praw Człowieka i Praworządności, poparta przez połączone komisje, uzupełnia przepisy dotyczące postępowania przyspieszonego o przepis wskazujący na możliwość zarządzenia przymusowego doprowadzenia świadka.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 87 obecnych senatorów 83 głosowało za, 2 wstrzymało się od głosu, 2 nie głosowało. (Głosowanie nr 49)

Poprawka została przyjęta.

Przystępujemy do głosowania za przyjęciem uchwały w sprawie ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia w całości, wraz ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem uchwały, proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciwko, proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.

Kto się wstrzymał od głosu, proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 87 obecnych senatorów 79 głosowało za, 3 - przeciw, 4 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował.

(Głosowanie nr 50)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia.

Powracamy do rozpatrzenia punktu trzeciego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia.

Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Praw Człowieka i Praworządności, które ustosunkowały się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie.

Informuję, że dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zamknięta i obecnie mogą zabrać głos jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.

Przypominam też, że sprawozdanie komisji dotyczące tego punktu obrad przedstawił już podczas rozpatrywania poprzedniego punktu senator Jan Chojnowski.

Czy wnioskodawca senator Andrzejewski chce jeszcze zabrać głos?

(Senator Piotr Andrzejewski: Dziękuję.)

Dziękuję uprzejmie.

Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia.

Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty komisja oraz senator wnioskodawca przedstawili wnioski o wprowadzenie poprawek do ustawy. Informuję, że za chwilę zostaną przeprowadzone kolejne głosowania nad przedstawionymi poprawkami, według kolejności przepisów ustawy. Przypominam także o propozycji senatora sprawozdawcy komisji, aby nad wszystkimi poprawkami głosować łącznie.

Czy jest sprzeciw w tej sprawie? Nie ma.

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionymi poprawkami. Nad wszystkimi poprawkami głosujemy łącznie.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za wprowadzeniem tych poprawek?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 85 obecnych senatorów 84 głosowało za, 1 - przeciw.

(Głosowanie nr 51)

Poprawki zostały przyjęte.

Przystępujemy do głosowania nad przyjęciem uchwały w sprawie ustawy - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia w całości, wraz ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem uchwały, proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciwko, proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.

Kto się wstrzymał od głosu, proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 84 obecnych senatorów 82 głosowało za, 2 wstrzymało się od głosu.

(Głosowanie nr 52)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia.

Powracamy do rozpatrzenia punktu ósmego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw.

Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Nauki i Edukacji Narodowej oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, które ustosunkowały się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie.

Przypominam, że dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zamknięta i obecnie mogą zabrać głos jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.

Proszę sprawozdawcę Komisji Nauki i Edukacji Narodowej oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej pana senatora Jerzego Masłowskiego o zabranie głosu i przedstawienie uzgodnionych na posiedzeniu wniosków.

Senator Jerzy Masłowski:

Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!

Komisje na posiedzeniu w dniu 1 sierpnia, po rozpatrzeniu wniosków zgłoszonych w toku debaty, przedstawiają Wysokiemu Senatowi następujące stanowisko.

Wysoki Senat raczy przyjąć poprawki: pierwszą, trzecią, czwartą, piątą, siódmą, ósmą, dziewiątą, jedenastą, dwunastą, trzynastą, piętnastą, szesnastą, siedemnastą, osiemnastą, dziewiętnastą, dwudziestą, dwudziestą pierwszą, dwudziestą drugą, dwudziestą czwartym, dwudziestą piątą, dwudziestą szóstą, dwudziestą ósmą, trzydziestą, trzydziestą pierwszą, trzydziestą trzecią, trzydziestą czwartą, trzydziestą piątą, trzydziestą szóstą, trzydziestą siódmą, trzydziestą ósmą, trzydziestą dziewiątą, czterdziestą, czterdziestą pierwszą, czterdziestą trzecią, czterdziestą czwartą, czterdziestą piątą, czterdziestą szóstą, czterdziestą ósmą, czterdziestą dziewiątą, pięćdziesiątą, pięćdziesiątą pierwszą, pięćdziesiątą drugą i pięćdziesiątą trzecią.

Ponadto komisje informują, że na podstawie art. 52 ust. 4 Regulaminu Senatu, Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej dokonała zmiany treści swego wniosku, chodzi o zmianę brzmienia art. 1 pkt 43 ustawy; poprawka dwudziesta druga zestawienia wniosków.

Jednocześnie informuję, że komisje upoważniły mnie do zwrócenia się z prośbą do Wysokiego Senatu o przegłosowanie łączne następujących poprawek redakcyjnych i porządkujących: czwartej, dziewiątej, dwudziestej piątej, dwudziestej ósmej, trzydziestej piątej, trzydziestej szóstej, trzydziestej siódmej, trzydziestej dziewiątej, czterdziestej, czterdziestej dziewiątej, pięćdziesiątej i pięćdziesiątej pierwszej. Dziękuję.

Wicemarszałek Donald Tusk:

Dziękuję uprzejmie.

Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę mniejszości połączonych komisji pana senatora Zbyszka Piwońskiego i przedstawienie wniosków mniejszości połączonych komisji.

Senator Zbyszko Piwoński:

Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!

Wnioski mniejszości dotyczą właściwie dwóch zagadnień, choć i tak są ze sobą ściśle związane.

Pierwsza grupa spraw dotyczy poprawki drugiej i szóstej. Właściwie zmiany zawarte w tych poprawkach są dość formalne, ich istota polega na tym, żeby nie przyjmować propozycji komisji zawartej w punkcie siódmym i kolejnych, bo ta poprawka piąta zmienia propozycję sejmową dotyczącą modelu kształcenia ponadgimnazjalnego.

Sejm przyjął taką propozycję, ażeby szkolnictwo ponadgimnazjalne kształtowało się w postaci trzyletnich liceów ogólnokształcących, klasycznych liceów, trzyletnich liceów technicznych - to są szkoły, które kształcą w dwunastu grupach zawodowych, nie są to szkoły typowo zawodowe, one stanowią podstawy do tego, ażeby później absolwenci w postaci krótkiego cyklu kształcenia mogli zdobywać zawód. Niedawno wprowadzona szkoła, eksperymentalnie, sprawdziła się. I w obecnej sytuacji, istnienia trudności na rynku pracy, jest klasycznym modelem szkoły, która kształci w zawodzie, a jednocześnie daje możliwość szybkiego przekwalifikowania się młodych ludzi i utrzymania czteroletnich, dla wąskiej grupy zawodów, techników, w których uczniowie po trzech latach zdobywaliby pełne wykształcenie ogólne maturalne, a po roku dodatkowym - dyplom technika zawodowego. Ten model w niczym nie zaburzy samej filozofii reformy systemu edukacji. Jest odmienny od tego, co proponował rząd, a czego nie przyjął Sejm - model ten zakładał, żeby po gimnazjum kształcić młodzież w tak zwanych liceach profilowanych.

Skąd bierze się ten wniosek sejmowy i mniejszości komisji? Mianowicie przyjęcie modelu utrzymania trzyletnich liceów, liceów-techników, z jednej strony daje możliwość pełnego wykorzystania kadry i dotychczasowego doświadczenia istniejącego szkolnictwa ponadpodstawowego, zarówno z punktu widzenia kadrowego, jak i materialnego. Nie zachodzi bowiem potrzeba przemieszczania laboratoriów i wyposażenia technicznego szkół, co będzie niezbędne w przypadku przyjęcia modelu liceów profilowanych.

I jeszcze jedna ważna kwestia. Niektóre zawody wymagają nieco dłuższego przygotowania niż to, jakie daje liceum profilowane czy, ewentualnie, wykształcenie kursowe. Stąd propozycja utrzymania w niektórych zawodach - podkreślam: nie jest wiele takich zawodów - kształcenia na poziomie techników. To pierwsza grupa spraw.

Jeżeli zaś zostanie przyjęta propozycja, o której mówię, mianowicie nie zostanie przyjęta poprawka piąta i inne z nią związane oraz zostanie przyjęta poprawka szósta i druga, wówczas druga grupa spraw dotyczyć będzie techników leśnych, szkół leśnych. Właściwie techników leśnych jest na terenie kraju tylko trzynaście i są one usytuowane w  powiatach. Jeżeli w  tej nowej sytuacji utrzymamy to na tak niskim poziomie - bo przecież powiat nie jest zainteresowany kształceniem czasami nawet w  regionie znacznie szerszym niż całe województwo - to możemy się liczyć z  tym, że część z  tych szkół zginie, a są to szkoły, które naprawdę dobrze przygotowują do zawodu leśnika. Stąd ta druga grupa naszych poprawek - poprawka druga, dziesiąta i trzydziesta druga - dotyczy zachowania tych trzynastu techników leśnych.

Bardzo proszę panie i panów senatorów o przyjęcie tej propozycji mniejszości.

Wicemarszałek Donald Tusk:

Dziękuję, Panie Senatorze.

Czy senatorowie wnioskodawcy lub senator sprawozdawca chce jeszcze zabrać głos?

Senator Zbyszko Piwoński? Już nie.

Senator Dariusz Kłeczek?

(Senator Dariusz Kłeczek: Tak.)

Proszę bardzo.

Senator Dariusz Kłeczek:

Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!

Chciałbym prosić o poparcie poprawki dwudziestej siódmej, która ma zapewnić bezpłatne dożywianie w szkołach oraz uzyskanie podręczników szkolnych dla tych dzieci, w których rodzinie dochód nie przekracza dochodu ustalonego na podstawie art. 4 ustawy o pomocy społecznej, a więc dla rodzin najuboższych. Ta poprawka daje uprawnienia Radzie Ministrów do szczegółowego określenia zasad udzielania tej pomocy. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Donald Tusk:

Dziękuję.

Senator Zdzisław Maszkiewicz?

(Senator Zdzisław Maszkiewicz: Dziękuję.)

Senator Roman Skrzypczak?

(Senator Roman Skrzypczak: Dziękuję.)

Senator Jerzy Masłowski?

(Senator Jerzy Masłowski: Dziękuję.)

Senator Bogdan Tomaszek?

(Senator Bogdan Tomaszek: Dziękuję.)

Pani senator Ligia Urniaż-Grabowska?

(Senator Ligia Urniaż-Grabowska: Dziękuję.)

Dziękuję bardzo.

Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw.

Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty komisja oraz senatorowie wnioskodawcy przedstawili wnioski o wprowadzenie poprawek do ustawy.

Proszę pana senatora Andrzeja Chronowskiego o zajęcie miejsca.

Informuję, że za chwilę zostaną przeprowadzone kolejne głosowania nad przedstawionymi poprawkami według kolejności przepisów ustawy.

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionymi poprawkami.

Nad częścią poprawek sprawozdawca proponował głosować łącznie.

Czy jest sprzeciw w tej sprawie? Sprzeciwu nie słyszę.

Czy jest potrzeba czytania jeszcze raz numerów poprawek? Tak?

Są to poprawki: czwarta, dziewiąta, dwudziesta piąta, dwudziesta ósma, trzydziesta piąta, trzydziesta szósta, trzydziesta siódma, trzydziesta dziewiąta, czterdziesta, czterdziesta dziewiąta, pięćdziesiąta, pięćdziesiąta pierwsza.

Nie słyszę sprzeciwu. Dziękuję bardzo.

Przystępujemy do głosowania.

Poprawka pierwsza, która jest poprawką komisji popartą przez połączone komisje, ujmuje specjalne ośrodki wychowawcze w ramach przepisów regulujących funkcjonowanie specjalnych ośrodków szkolno-wychowawczych i eliminuje stosowanie wobec kształcenia specjalnego lub integracyjnego dzieci i młodzieży przepisów o placówkach zapewniających opiekę i wychowanie w okresie pobierania nauki poza miejscem stałego zamieszkania.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 86 obecnych senatorów 85 głosowało za, 1 nie głosował.

(Głosowanie nr 53)

Poprawka została przyjęta.

Nad poprawką piątą - ta kolejność jest nieprzypadkowa, wrócimy do poprawki drugiej, ale logika poprawek karze nam głosować w tej kolejności - będziemy głosowali łącznie z poprawkami: siódmą, siedemnastą i trzydziestą ósmą. Są to poprawki obu komisji poparte przez połączone komisje. Poprawki te określają ustrój szkolnictwa ponadgimnazjalnego w ten sposób, że w miejsce przewidzianych przez Sejm siedmiu typów szkół ponadgimnazjalnych powstaną cztery typy tych szkół. Ponadto poprawki zapewniają spójność pomiędzy przepisami ustawy o systemie oświaty i ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego. Ewentualnie przyjęcie tych poprawek wykluczy głosowanie nad poprawkami: drugą, szóstą, dziesiątą, dwudziestą dziewiątą i trzydziestą drugą.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tych poprawek?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 87 obecnych senatorów 48 głosowało za, 38 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 54)

Poprawki zostały przyjęte.

Przystępujemy do głosowania nad poprawką trzecią; będziemy nad nią głosowali łącznie z poprawką czterdziestą piątą. Są to poprawki obu komisji poparte przez połączone komisje. Skreślają one przepisy, z których wynika, że z dniem 1 stycznia 2002 r. zakładanie i prowadzenie publicznych szkół artystycznych przechodzi do zadań powiatów i samorządów województw.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 87 obecnych senatorów 79 głosowało za, 4 - przeciw, 4 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 55)

Poprawki zostały przyjęte.

Przystępujemy do głosowania nad poprawką czwartą i następnymi. W tym miejscu rozpoczynamy głosowanie blokiem. Jest to ten blok, który zaczyna się od poprawki czwartej, a kończy się na poprawce pięćdziesiątej pierwszej. Wyczytałem numery tych poprawek zanim przystąpiliśmy do głosowania.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tych poprawek?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 87 obecnych senatorów wszyscy głosowali za.

(Głosowanie nr 56)

Poprawki zostały przyjęte.

Przystępujemy do głosowania nad poprawką ósmą. Jest to poprawka Komisji Nauki i Edukacji Narodowej poparta przez połączone komisje. Przewiduje ona, że rada gminy, określając granice obwodów dla publicznych szkół podstawowych i gimnazjów prowadzonych przez inne organy, działa w uzgodnieniu z tymi organami.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 86 obecnych senatorów 85 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu.

(Głosowanie nr 57)

Poprawka została przyjęta.

Teraz będziemy głosowali nad poprawką jedenastą łącznie z poprawkami trzynastą i piętnastą. Są to poprawki Komisji Nauki i Edukacji Narodowej poparte przez połączone komisje. Przewidują one, że w skład komisji przeprowadzającej konkurs na stanowisko dyrektora szkoły lub placówki wchodzi dwóch, a nie trzech przedstawicieli organu prowadzącego szkołę lub placówkę. Ustalają też, iż do komisji konkursowej będą mogły delegować swoich przedstawicieli tylko zakładowe organizacje związkowe wchodzące w skład ogólnokrajowych organizacji związkowych reprezentatywnych dla pracowników większości zakładów pracy zrzeszających nauczycieli. Umożliwiają wykonanie zapisu ustawy, zgodnie z którym w komisji liczba przedstawicieli organu prowadzącego i organu sprawującego nadzór nie może być mniejsza niż łączna liczba przedstawicieli rady pedagogicznej, rodziców oraz uprawnionych zakładowych organizacji związkowych. Poprawki określają, w jaki sposób należy ustalić skład komisji w sytuacji, kiedy w danej szkole lub placówce do wystawienia swoich reprezentantów uprawnione są więcej niż dwie organizacje związkowe.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tych poprawek?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 87 obecnych senatorów 84 głosowało za, 3 wstrzymało się od głosu.

(Głosowanie nr 58)

Poprawki zostały przyjęte.

Poprawka dwunasta, która jest poprawką Komisji Nauki i Edukacji Narodowej popartą przez połączone komisje, przewiduje, że w skład komisji przeprowadzającej konkurs na stanowisko dyrektora szkoły lub placówki wchodzi jeden przedstawiciel rady rodziców, a dopiero jeśli rada nie została powołana, przedstawiciel rodziców.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 87 obecnych senatorów 80 głosowało za, 6 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu.

(Głosowanie nr 59)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka szesnasta, która jest poprawką Komisja Nauki i Edukacji Narodowej popartą przez połączone komisje, koryguje przepis określający tryb odwołania nauczyciela ze stanowiska kierowniczego.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 85 obecnych senatorów 84 głosowało za, 1 nie głosował.

(Głosowanie nr 60)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka osiemnasta, która jest poprawką Komisji Nauki i Edukacji Narodowej popartą przez połączone komisje, eliminuje organizacje pracodawców z kręgu podmiotów, z którymi dyrektor szkoły prowadzącej kształcenie zawodowe ustala zawody, w których kształci szkoła.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 83 obecnych senatorów 60 głosowało za, 4 - przeciw, 19 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 61)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka dziewiętnasta umożliwia samorządowi uczniowskiemu zainicjowanie procedury powołania rady szkoły. Jest to poprawka senatora Piwońskiego poparta przez połączone komisje.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 86 obecnych senatorów 82 głosowało za, 1 - przeciw, 2 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował.

(Głosowanie nr 62)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka dwudziesta, która jest poprawką obu komisji popartą przez połączone komisje, wskazuje, że zgoda na założenie publicznej szkoły artystycznej przez inną osobę prawną niż jednostka samorządu terytorialnego lub przez osobę fizyczną będzie wydawana przez ministra kultury po uzyskaniu pozytywnej opinii kuratora oświaty.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 86 obecnych senatorów 83 głosowało za, 3 - przeciw.

(Głosowanie nr 63)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka dwudziesta pierwsza, która jest poprawką Komisji Nauki i Edukacji Narodowej popartą przez połączone komisje, wskazuje, że udział wolontariuszy w zajęciach dydaktyczno-wyrównawczych i specjalistycznych organizowanych dla uczniów mających trudności w nauce jest fakultatywny.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 85 obecnych senatorów 84 głosowało za, 1 nie głosował.

(Głosowanie nr 64)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka dwudziesta druga, Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, poparta przez połączone komisje, uwzględnia określenie w delegacji do wydania rozporządzenia warunków i zasad działania wolontariuszy.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 86 obecnych senatorów 83 głosowało za, 2 - przeciw, 1 nie głosował.

(Głosowanie nr 65)

Poprawka została przyjęta.

Nad poprawkami: dwudziestą czwartą, dwudziestą szóstą, trzydziestą i pięćdziesiątą trzecią, będziemy głosowali łącznie. Są to poprawki obu komisji, poparte przez połączone komisje. Poprawki te określają zasady finansowania szkół artystycznych odpowiednio publicznych, niepublicznych o uprawnieniach szkół publicznych i pozostałych niepublicznych. Poprawki te wskazują również na to, że dodawane przepisy wejdą w życie 1 stycznia 2002 r.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 86 obecnych senatorów 86 głosowało za.

(Głosowanie nr 66)

Poprawki zostały przyjęte.

Poprawka dwudziesta siódma, autorstwa senatorów Kłeczka, Maszkiewicza i Skrzypczaka, przewiduje zapewnienie uczniom z rodzin o niskich dochodach finansowanego z budżetu państwa bezpłatnego dożywiania w szkole oraz zaopatrzenia w podręczniki.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 85 obecnych senatorów 36 głosowało za, 28 - przeciw, 21 wstrzymało się od głosu.

(Głosowanie nr 67)

Poprawka została przyjęta.

Ze względów technicznych zarządzam piętnastominutową przerwę.

(Przerwa w obradach od godziny 21 minut 53 do godziny 22 minut 15)

Wicemarszałek Donald Tusk:

Wznawiam obrady.

Proszę senatorów sekretarzy o zajęcie miejsc przy stole prezydialnym.

Kontynuujemy głosowanie.

Przystępujemy do głosowania...

(Głos z sali: Nad trzydziestą pierwszą.)

(Głos z sali: Nad dwudziestą siódmą.)

Głosowanie nad poprawką dwudziestą siódmą było ważne. Wyniki głosowania przedstawiłem. To, co stwierdza marszałek w sprawie głosowania, jest nieodwołalne i nie podlega dyskusji. Mamy mały kłopot techniczny, bo nie wyświetliło się na tablicach bocznych i nie ma wydruku, ale nie jest to powód do tego, aby głosowanie powtarzać.

(Senator Mieczysław Janowski: Czy można w takim razie prosić o powtórzenie wyniku, Panie Marszałku? Bo jakoś mi się zapomniało.) (Wesołość na sali)

Powtarzam: na 85 obecnych senatorów 36 głosowało za, 28 - przeciw, 21 wstrzymało się od głosu. (Rozmowy na sali)

Przystępujemy do głosowania nad poprawką trzydziestą pierwszą. Jest to poprawka obu komisji. Skreśla ona niewłaściwie użyte wyrazy.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 82 obecnych senatorów 82 głosowało za.

(Głosowanie nr 68)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka trzydziesta trzecia, Komisji Nauki i Edukacji Narodowej, poparta przez połączone komisje, przewiduje dodatkowe terminy przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego na kolejne stopnie awansu zawodowego nauczycieli.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 83 obecnych senatorów 81 głosowało za, 2 nie głosowało.

(Głosowanie nr 69)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka trzydziesta czwarta, poparta przez połączone komisje, wyłącza dyrektora jednostki i jego przedstawiciela ze składu komisji przeprowadzającej postępowanie kwalifikacyjne na kolejne stopnie awansu zawodowego nauczycieli, jeżeli to dyrektor ubiega się o awans.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 83 obecnych senatorów 82 głosowało za,1 wstrzymał się od głosu.

(Głosowanie nr 70)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka czterdziesta pierwsza, senatora Masłowskiego, poparta przez połączone komisje, koryguje błędne odesłanie.

Poprawka czterdziesta pierwsza, senatora Masłowskiego, poparta przez połączone komisje, koryguje błędne odesłanie.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 82 obecnych senatorów 82 głosowało za.

(Głosowanie nr 71)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka czterdziesta trzecia, poparta przez połączone komisje, wprowadza zmianę do ustawy o szkolnictwie wyższym, dostosowując katalog kompetencji senatu uczelni do przyznanego uczelni uprawnienia do prowadzenia gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 83 obecnych senatorów 82 głosowało za, 1 nie głosował.

(Głosowanie nr 72)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka czterdziesta czwarta, poparta przez połączone komisje, wprowadza zmianę do ustawy o szkolnictwie wyższym, przewidując, że w ramach obowiązkowego pensum nauczyciel akademicki może rozliczyć także zajęcia dydaktyczne prowadzone w gimnazjum lub szkole ponadgimnazjalnej.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 83 obecnych senatorów 82 głosowało za, 1 nie głosował.

(Głosowanie nr 73)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka czterdziesta szósta, poparta przez połączone komisje, umożliwia ministrowi edukacji narodowej zwolnienie w uzasadnionych przypadkach wskazanych nauczycieli z obowiązku odbycia stażu i postępowania egzaminacyjnego oraz nadanie im stopnia nauczyciela mianowanego.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 81 obecnych senatorów 74 głosowało za, 5 wstrzymało się od głosu, 2 nie głosowało. (Głosowanie nr 74)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka czterdziesta siódma, senatora Tomaszka, poparta przez mniejszość połączonych komisji, przewiduje, że minister edukacji narodowej na wniosek nauczyciela mianowanego spełniającego określone wymagania nadaje mu stopień nauczyciela dyplomowanego.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 83 obecnych senatorów 10 głosowało za, 72 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 75)

Poprawka nie została przyjęta.

Poprawka czterdziesta ósma, poparta przez połączone komisje, wskazuje, że wprawdzie minister kultury i dziedzictwa narodowego ma prowadzić publiczne szkoły artystyczne, jednak nie narusza to uprawnień podmiotów, które w dniu wejścia w życie nowelizacji prowadzą takie szkoły.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 81 obecnych senatorów 80 głosowało za, 1 - przeciw.

(Głosowanie nr 76)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka pięćdziesiąta druga, poparta przez połączone komisje, wskazuje, że przepisy wykonawcze do wszystkich zmienianych ustaw, a nie tylko do ustawy o systemie oświaty, zachowują moc do czasu wydania nowych rozporządzeń, nie dłużej jednak niż przez dwanaście miesięcy od dnia wejścia w życie nowelizacji.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto wstrzymał się od głosu?

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 83 obecnych senatorów 83 głosowało za.

(Głosowanie nr 77)

Poprawka została przyjęta.

Przystępujemy do głosowania za przyjęciem uchwały w sprawie ustawy o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem uchwały, proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.

Kto jest przeciwko, proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.

Kto się wstrzymał od głosu, proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.

Dziękuję. Proszę o podanie wyników głosowania.

Na 84 obecnych senatorów 61 głosowało za, 1 - przeciw, 22 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 78)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o systemie oświaty, ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego, ustawy - Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw.

---