Spis treści, poprzednia część druku, następna część druku


 

 

 

I. KRAJOWA RADA RADIOFONII I TELEWIZJI JAKO ORGAN KONSTYTUCYJNY - REALIZACJA ZADAŃ USTAWOWYCH

 

1.1 Powołanie Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji ustawą z 29 grudnia 1992 roku o radiofonii i telewizji było ważną, demokratyczną przemianą ustrojową w Polsce. Było także elementem tworzenia organów nowego typu - organów oddzielających kompetencje regulacyjne od kompetencji właścicielskich w stosunku do jednostek działających na rynku audiowizualnym. Uregulowaniom dotyczącym KRRiT nadano rangę konstytucyjną. Początkowo regulacja dotycząca KRRiT była zawarta w art. 36b Ustawy Konstytucyjnej z 17 października 1992 roku o wzajemnych stosunkach między władzą ustawodawczą i wykonawczą Rzeczypospolitej Polskiej oraz o samorządzie terytorialnym, a następnie przeniesiona została do ustawy zasadniczej z 2 kwietnia 1997 roku, która utrzymała rangę KRRiT jako organu konstytucyjnego.

Konstytucyjnie akcentowaną rolą KRRiT jest ochrona wolności słowa, prawa do informacji oraz interesu publicznego w radiofonii i telewizji (art. 213 ust. 1). Krajowa Rada, oprócz uprawnień w zakresie ochrony prawa, wykonuje także zadania organu administracji m.in. prowadząc postępowanie koncesyjne. Posiada też uprawnienia do wydawania rozporządzeń jako aktów wykonawczych do ustaw, a w sprawach indywidualnych do podejmowania uchwał (art. 213 ust. 2). Konstytucja utrzymuje sposób powoływania KRRiT - przez Sejm, Senat i Prezydenta. W stosunku do Ustawy Konstytucyjnej z 17 października 1992 roku o wzajemnych stosunkach między władzą ustawodawczą i wykonawczą Rzeczypospolitej Polskiej oraz o samorządzie terytorialnym - nowym rozwiązaniem jest wprowadzenie nakazu apolityczności członków KRRiT (art. 214 ust. 2). Konstytucja poszerzyła też obszar incompatibilitas, czyli niepołączalności mandatu posła lub senatora z innymi funkcjami lub stanowiskami państwowymi, co znalazło również zastosowanie w stosunku do członków Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.

1.2 Krajowa Rada przedstawia corocznie Sejmowi, Senatowi i Prezydentowi sprawozdanie ze swej działalności oraz informację o podstawowych problemach radiofonii i telewizji. Informację taką Krajowa Rada corocznie przedstawia również Prezesowi Rady Ministrów. Sejm i Senat podejmują uchwały o przyjęciu bądź odrzuceniu sprawozdania KRRiT. W Monitorze Polskim nr 20, poz. 409 opublikowana została uchwała Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z 30 czerwca 2000 roku w sprawie przyjęcia sprawozdania Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji. Powyższa uchwała nie zawierała uwag i zastrzeżeń. Uchwała Senatu Rzeczypospolitej Polskiej z 11 maja 2000 roku w sprawie odrzucenia sprawozdania Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, również nie zawierała żadnych dodatkowych uwag i zastrzeżeń.

W okresie sprawozdawczym Krajowa Rada priorytetowo traktowała te zadania, które wiążą się z rolą nadawcy publicznego na rynku audiowizualnym. Krajowa Rada zgodnie ze wskazaniami Sejmu RP zawartymi w uchwale z 24 czerwca 1999 roku o przyjęciu sprawozdania KRRiT podjęła działania związane z przywróceniem całodobowej emisji programu 2 i programu 4. Podjęte również zostały zadania mające na celu zwiększenie wpływów abonamentowych oraz działania związane z wprowadzeniem jednolitego standardu badań radiowych. Krajowa Rada przyjęła uchwały dotyczące tworzenia przez spółki radiofonii publicznej przedsiębiorcy "Audytorium 17" zgodnie z art. 32 ustawy o radiofonii i telewizji. Celem działania "Audytorium 17" jest badanie rynku i opinii publicznej, opracowywanie standardów oraz metodologii badań słuchalności mediów elektronicznych, zlecanie przeprowadzania badań słuchalności oraz obrót wynikami tych badań. Informacje o tych i o innych działaniach KRRiT na rzecz nadawców publicznych znajdują się w poszczególnych rozdziałach. Sprawozdania KRRiT oraz Informacji o podstawowych proble-mach radiofonii i telewizji.

1.3 W roku bieżącym kończy się kadencja trzech członków KRRiT: p. Michała Strąka, powołanego przez Sejm RP 3 kwietnia 1995 roku, p. Witolda Grabosia, powołanego przez Senat RP 6 kwietnia 1995 roku oraz p. Marka Jurka powołanego przez Prezydenta RP 10 maja 1995 roku. Przewodniczącym Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, od 6 lipca 1999 roku, jest p. Juliusz Braun (uchwała KRRiT nr 495/1999). Zastępcą Przewodniczącego KRRiT, od 13 lipca 1999 roku, jest p. Jan Sęk (uchwała KRRiT nr 502/1999). Funkcję Sekretarza KRRiT, od 23 marca 2000 roku, pełni p. Włodzimierz Czarzasty (uchwała KRRiT nr 140/2000).

1.4 Jako organ kolegialny Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji w 2000 roku przyjęła 602 uchwały i odbyła 65 posiedzeń oraz 40 spotkań, przede wszystkim z nadawcami zarówno publicznymi, jak i komercyjnymi, ale również z przedstawicielami związków i stowarzyszeń (m.in. Ogólnopolskiej Izby Gospodarczej Komunikacji Kablowej, Konwentu Lokalnych Komercyjnych Stacji Radiowych, Stowarzyszenia Filmowców Polskich, Stowarzyszenia Nadawców Publicznych). Odbyły się także spotkania z przedstawicielami organów administracji państwowej, z którymi KRRiT współpracuje (m.in. z Ministerstwa Łączności, Urzędu Regulacji Telekomunikacji, Ministerstwa Skarbu Państwa, Ministerstwa Finansów, Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, Ministerstwa Spraw Zagranicznych). Gośćmi KRRiT byli również przedstawiciele Państwowej Agencji Radiokomunikacyjnej, Telekomunikacji Polskiej S.A., Przedsiębiorstwa Państwowego Użyteczności Publicznej "Poczta Polska", Policji Państwowej, Stowarzyszenia "Wspólnota Polska", Sygnatariusze Porozumienia Polskich Nadawców Radiowych i Telewizyjnych "Przyjazne Media", a także członkowie organów spółek Telewizja Polska S.A., Polskie Radio S.A., regionalnych rozgłośni Polskiego Radia S.A.

Do dnia złożenia Sprawozdania, w pierwszym kwartale 2001 roku, Krajowa Rada przyjęła 110 uchwał oraz odbyła 15 posiedzeń i tyle samo spotkań z nadawcami. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji odbyła m.in. spotkanie, podczas którego omawiano sposób przekazywania informacji o sprawcach przestępstw. Dodatkowe informacje dotyczące tego spotkania znajdują się również poniżej, w punkcie 1.27.

1.5 Podczas spotkania KRRiT, 8 lutego 2001 roku, z przedstawicielami Konferencji Episkopatu Polski, złożone zostały podziękowania dla działalności spółek Telewizja Polska S.A. i Polskie Radio S.A. w Roku Wielkiego Jubileuszu. Biskupi wysoko ocenili relacje telewizyjne i radiowe oraz współdziałanie mediów publicznych z Kościołem, w szczególności podczas takich wydarzeń, jak Pielgrzymka Jana Pawła II do Ziemi Świętej, Światowe Dni Młodzieży w Rzymie, Dni Modlitwy na Majdanku. Zwrócono również uwagę na wysoki poziom edukacyjny i kulturalny audycji tworzonych w programie II i w programie Radio BIS rozpowszechnianych przez Polskie Radio S.A. Jednocześnie biskupi podkreślili, że programy mediów publicznych zbyt często przesiąknięte są przemocą. Zdaniem biskupów rodzajem przemocy może być również nierzetelność informacji. Przewodniczący KRRiT został zaproszony do udziału w posiedzeniu Konferencji Episkopatu Polski. Posiedzenie z udziałem Przewodniczącego KRRiT odbyło się 14 marca bieżącego roku.

1.6 Organizacyjne i merytoryczne zaplecze Krajowej Rady stanowi Biuro KRRiT. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji przyjęła nowy regulamin organizacyjny Biura KRRiT (uchwała nr 324 z 27 czerwca 2000 roku). W Biurze KRRiT działają następujące departamenty: ekonomiczny, finansowy, gabinet przewodniczącego KRRiT, koncesyjny, prawny, programowy, reklamy, techniki, współpracy z zagranicą oraz samodzielny wydział administracyjno-gospodarczy.

Krajowa Rada, 30 maja 2000 roku, spośród kandydatów biorących udział w ogłoszonym konkursie, dokonała wyboru nowego dyrektora Biura KRRiT. Od 1 czerwca 2000 roku stanowisko to objął p. Zbigniew Sawicki.

W okresie sprawozdawczym kancelaria w Biurze KRRiT przyjęła ponad 31 tysięcy listów. Liczba ta nie obejmuje korespondencji okolicznościowej (np. świątecznej). W tym samym czasie ponad 35 tysięcy przesyłek wysłano z Krajowej Rady. Liczba ta obejmuje również korespondencję związaną z kolportażem "Biuletynu Informacyjnego KRRiT".

1.7 "Biuletyn Informacyjny KRRiT" ukazuje się nieprzerwanie co miesiąc od października 1996 roku. W minionym roku w Biuletynie ukazały się informacje dotyczące m.in. następujących tematów: Edukacja medialna; Europejskie instancje regulujące w sektorze audiowizualnym; Cyfrowa telewizja naziemna w Europie; Internet w Polsce i Europie Środkowej i Wschodniej; Tajniki i zasady uzgodnień międzynarodowych w radiofonii; Światowa konferencja radiokomunikacyjna WRC 2000; Mniejszości narodowe i etniczne a media elektroniczne. Ponadto w "Biuletynie Informacyjnym KRRiT" publikowano dokumenty Rady Europy, informacje dotyczące rynku reklamy telewizyjnej i radiowej, a także akty prawne wydawane na podstawie delegacji ustawowych przez Krajową Radę Radiofonii i Telewizji, np. rozporządzenia KRRiT w związku z kampanią wyborczą na urząd Prezydenta RP.

Miesięczny nakład "Biuletynu Informacyjnego KRRiT" wynosi 600 egzemplarzy. Jego odbiorcami są m.in. Sejm, Senat, Kancelaria Prezydenta RP, Kancelaria Prezesa Rady Ministrów, spółki publicznej radiofonii i telewizji, nadawcy komercyjni oraz główne redakcje prasowe, a także niektóre ośrodki naukowe, np. Ośrodek Badań Prasoznawczych Uniwersytetu Jagiellońskiego, Instytut Wynalazczości i Ochrony Własności Intelektualnej UJ. Biuletyn Informacyjny KRRiT dostępny jest również w Internecie.

Od początku jego wydawania, tj. od 1996 roku, kwartalnie ukazuje się angielsko-języczna wersja "Biuletynu Informacyjnego KRRiT", przekazywana m.in. do organów odpowiedzialnych za radiofonię i telewizję w poszczególnych państwach.

Opracowania i informacje do Biuletynu są prawie w całości przygotowywane przez pracowników Biura KRRiT, bez dodatkowego wynagrodzenia.

1.8 Zgodnie z art. 63 ust. 4 ustawy o radiofonii i telewizji Przewodniczący KRRiT pełni uprawnienia nadzorcze w stosunku do jednostki badawczo - rozwojowej Centrum Naukowo-Badawcze Techniki Radia i Telewizji "CENRiT".

"CENRiT" prowadzi działalność w zakresie:

W wyniku kontroli przeprowadzonej w Centrum Naukowo-Badawczym Techniki Radia i Telewizji "CENRiT" w 2000 roku - Przewodniczący KRRiT zobowiązał p.o. dyrektora "CENRiT" do reaktywowania Rady Naukowej tej jednostki, nowelizacji jej statutu oraz przygotowania programu naprawczego w dziedzinie finansowo - ekonomicznej.

Działania KRRiT na rzecz reprezentowania interesów odbiorców i zapewniania otwartego, pluralistycznego charakteru radiofonii i telewizji. Kontrola działalności nadawców

1.9 Przepis art. 6 ust. 1 ustawy o radiofonii i telewizji określa podstawowe cele działania Krajowej Rady we wszystkich dziedzinach jej ustawowej właściwości. Krajowa Rada zapewnia otwarty i pluralistyczny charakter radiofonii i telewizji m.in. poprzez politykę koncesyjną sprzyjającą różnorodności programowej i tematycznej, a także zróżnicowanym postawom i poglądom. Zadanie ochrony wolności słowa nakłada na Krajową Radę obowiązek powstrzymywania się od działań ograniczających swobodę wypowiedzi, ale również zobowiązuje Krajową Radę do przeciwdziałania naruszeniom tej wolności ze strony innych osób. Podobne obowiązki Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji dotyczą ochrony samodzielności nadawców i interesów odbiorców.

1.10 Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji wspiera radiowych nadawców publicznych w tworzeniu audycji służących realizacji ustawowych zadań radia publicznego, pomaga w utrzymaniu na antenie form klasycznych dla sztuki radiowej, takich jak reportaż literacki, czy teatr radiowy. Wspiera także formy szeroko pojętej edukacji poprzez radio, gdyż te rodzaje audycji obok informacji i publicystyki najpełniej służą wypełnianiu funkcji poznawczej wobec słuchacza. Poczynając od 1998 roku, przy rozdziale wpływów z środków abonamentowych, KRRiT zaczęła przyznawać szczególne preferencje dwóm rodzajom audycji: edukacyjno-poradniczym oraz literackim i formom udramatyzowanym. W przyjętych kryteriach programowych Krajowa Rada podkreśla, że audycje edukacyjno-poradnicze mają popularyzować kulturę, naukę i technikę, wychowanie obywatelskie, wyjaśniać problemy ekonomiczno - gospodarcze, nauczać języków obcych, kształtować postawy prozdrowotne, umacniać rodzinę, zwalczać patologie społeczne. Audycje i formy udramatyzowane to przede wszystkim słuchowiska będące np. adaptacjami utworów scenicznych, słuchowiska poetyckie, reportaże literackie, powieści radiowe. Są to więc audycje, poprzez które realizowane są ustawowe zobowiązania w szczególności zawarte w art. 21 ust. 2 ustawy o radiofonii i telewizji.

Komisja Kultury i Środków Przekazu przyjęła opinię nr 42 w sprawie realizacji misji społecznej przez publiczną radiofonię i telewizję. W opinii tej Komisja zobowiązała Krajową Radę do przedstawienia propozycji w zakresie bardziej precyzyjnego określania zadań programowych nadawców publicznych. Krajowa Rada przygotowując projekt nowelizacji ustawy o radiofonii i telewizji rozważa następujące możliwości w tym zakresie:

1.11 Z inicjatywy Sekretarza KRRiT, w porozumieniu z przedstawicielami Polskiego  Radia S.A. i rozgłośni regionalnych oraz nadawców komercyjnych, podjęte zostały działania, których celem było opracowanie jednolitego standardu badań radiowych od 2002 roku.

Nadawcy 17 stycznia 2001 roku zawarli porozumienie o konieczności rozwiązania problemu badań radiowych w 2002 roku. W tym celu konieczne jest utworzenie przez nadawców spółki, której koszty funkcjonowania będą w 50 % ponoszone przez nadawców ogólnopolskich, takich jak Polskie Radio S.A., Radio Zet i Radio RMF FM, a w 50% przez rozgłośnie lokalne, regionalne i ponadregionalne.

Przyjęte ustalenia zakładają nie tylko wypracowanie przez spółkę standardu badań odpowiadającego wszystkim podmiotom, ale również zarządzanie ich wynikami. Skutkiem tego będzie uniezależnienie mediów od narzucania im przez firmy badawcze własnych metod badań rynku radiowego.

Informacje dotyczące jednolitego standardu badań radiowych znajdują się również w rozdziale IV Sprawozdania KRRiT.

1.12 Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji podjęła intensywne działania na rzecz wzrostu wpływów z tytułu opłat abonamentowych za używanie odbiorników radiowych i telewizyjnych. Szczególną uwagę zwrócono na opłaty wnoszone przez osoby prawne. Od 11 do 15 grudnia 2000 roku trwał Tydzień Mediów Publicznych, ogólnopolska akcja informacyjno - promocyjna, koordynowana z upoważnienia Krajowej Rady przez Sekretarza KRRiT. Zwiększenie wśród polskich firm i instytucji świadomości obowiązku płacenia abonamentu to główny cel podpisanego 11 grudnia 2000 roku Porozumienia na Rzecz Mediów Publicznych. Sygnatariusze porozumienia (m.in. Minister Łączności, Prezes PPUP "Poczta Polska", Prezes Business Centre Club, Prezes Polskiej Rady Biznesu, Prezes Krajowej Izby Gospodarczej, Prezydent Konfederacji Pracodawców Polskich, Przewodniczący KRRiT) zadeklarowali podjęcie działań, które spowodują, że polskie przedsiębiorstwa i instytucje będą rejestrowały odbiorniki radiowe i telewizyjne oraz opłacały abonament. W przyjętej deklaracji podkreślono, że opłaty abonamentowe umożliwiają mediom publicznym realizację ich misji, a w szczególności tworzenie, upowszechnianie, utrwalanie kultury narodowej, prowadzenie działalności edukacyjnej i oświatowej, propagowanie polskiego dorobku i kultury za granicą. Przewodniczący KRRiT podkreślił, że bez finansowego wsparcia mediom publicznym trudno jest uczestniczyć w realizacji tak dużych i wartościowych przedsięwzięć, jak np. Festiwal Wratislavia Cantans czy Muzyczny Festiwal w Łańcucie. Sygnatariusze zwrócili uwagę, że poprzez opłacanie abonamentu firmy mogą czuć się mecenasami polskiej kultury.

Działania Porozumienia na Rzecz Mediów Publicznych poparte zostały przez środowiska twórcze. Deklarację środowisk twórczych podpisali m.in. przewodniczący sejmowej i senackiej Komisji Kultury i Środków Przekazu, przedstawiciele Związku Artystów Scen Polskich, Stowarzyszenia Polskich Artystów Wykonawców Muzyki Rozrywkowej, Stowarzyszenia Autorów ZAiKS, Stowarzyszenia Filmowców Polskich, Stowarzyszenia Niezależnych Producentów Filmowych i Telewizyjnych. W przyjętej deklaracji przedstawiciele środowisk twórczych stwierdzili, że w proces kształtowania polskiej kultury powinni być zaangażowani zarówno sami twórcy, jak i odbiorcy programów radiowych oraz telewizyjnych. Publiczne radio i telewizja umożliwiają masowy dostęp do polskiej kultury i sztuki. Jest to realne dzięki finansowemu zaangażowaniu abonentów.

Podczas podsumowania akcji Tydzień Mediów Publicznych, które odbyło się 26 lutego 2001 roku podkreślono, że osiągnięte zostały zakładane cele informacyjne. W grupie docelowej wzrosła świadomość obowiązku rejestrowania odbiorników (w grudniu 2000 roku zarejestrowano 100 tys. nowych odbiorników) i płacenia abonamentu oraz wiedza, że media publiczne otrzymane środki finansowe przeznaczają w dużej mierze na wspieranie kultury polskiej. Pełne wyniki finansowe akcji Tydzień Mediów Publicznych będzie można poznać w dłuższym okresie czasu.

Informacyjno - promocyjna akcja Tydzień Mediów Publicznych wiąże się z działaniami Krajowej Rady zmierzającymi do nowelizacji ustawy o radiofonii i telewizji w części dotyczącej sposobu pobierania abonamentu oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w rozdziale dotyczącym kosztów uzyskania przychodu. Celem tej nowelizacji jest uzależnienie możliwości zaliczenia przez osobę prawną odbiornika radiowego lub telewizyjnego do kosztów uzyskania przychodu od wcześniejszej rejestracji zgodnie z ustawą o radiofonii i telewizji. Propozycje nowelizacji w tym zakresie zostały skierowane zarówno do Prezesa Rady Ministrów, jak i przewodniczących sejmowej i senackiej Komisji Kultury i Środków Przekazu.

1.13 Prywatny sponsoring z roku na rok staje się coraz poważniejszym źródłem finansowania wielu przedsięwzięć z zakresu ochrony zdrowia, kultury i edukacji. Bez udziału sponsorów niektóre z nich nie doszłyby do skutku. Zważywszy na niskie budżety samorządów i ministerstw sponsoring odgrywa coraz istotniejszą rolę. Prywatni sponsorzy będą wspierać wydarzenia kulturalne i akcje charytatywne, ale tylko wtedy, gdy otrzymają szansę pokazania swej działalności w mediach. Mając na uwadze społeczną rolę takich działań, Przewodniczący KRRiT przekazał nadawcom wyjaśnienia, w których podkreśla, że nie istnieją prawne przeszkody w zakresie informowania w programach radiowych i telewizyjnych o sponsorach ważnych wydarzeń kulturalnych i przedsięwzięć społecznych czy dobroczynnych. Przewodniczący KRRiT corocznie zwraca się do nadawców zarówno publicznych, jak i komercyjnych o rozważenie możliwości wspierania różnych akcji charytatywnych o niekwestionowanym społecznie znaczeniu. Przykładowo można wskazać na promocję filantropii i prospołecznych działań wśród przedsiębiorców m.in. poprzez organizowanie konkursu o tytuł "Dobroczyńcy roku". Organizatorem tej akcji jest Akademia Rozwoju Filantropii w Polsce. Telewizja Polska S.A. uczestniczyła w tej akcji, a ponadto była organizatorem lub współorganizatorem innych przedsięwzięć charytatywnych, takich jak np. "Reklama - Dzieciom", "Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy", "Pocztówka do Świętego Mikołaja". Telewizja Polska S.A. i Polskie Radio S.A. podjęły apel Przewodniczącego KRRiT i wspierają działalność Polskiej Unii Onkologii.

Należy jednak podkreślić, że zgodnie ze stanowiskiem MSWiA przeprowadzanie zbiórek publicznych wymaga zezwolenia właściwej terytorialnie władzy, a w przypadku stacji telewizyjnych i radiowych, na obszarze przekraczającym zasięg województwa niezbędne jest zezwolenie ministerialne. Tego rodzaju akcje wymagają więc ścisłej współpracy z MSWiA oraz z właściwymi terytorialnie organami władzy.

1.14 Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji od początku brała udział w przygotowywaniu Porozumienia Polskich Nadawców Radiowych i Telewizyjnych "Przyjazne Media" uważając, że zasada samoregulacji sprawdzona w krajach o wysokich standardach cywilizacyjnych jest zjawiskiem cennym i zasługującym na przeniesienie do Polski. W wyniku Porozumienia nadawcy powołali stałą komisję sygnatariuszy i opracowali jednolity system oznakowania programów. KRRiT ze swej strony podkreśliła, że nadawcy nie mogą czuć się zwolnieni z obowiązku przestrzegania ustawy o radiofonii i telewizji, a w szczególności przepisu stanowiącego, że "audycje, które mogą zagrażać psychicznemu, uczuciowemu lub fizycznemu rozwojowi dzieci i młodzieży nie mogą być rozpowszechniane między godziną 6.00 rano a godziną 23.00". Informacje dotyczące porozumienia "Przyjazne Media" znajdują się także w rozdziale IV Sprawozdania KRRiT.

Kontrola nadawców - przykłady

1.15 Na prośbę koncesjonariusza - Polska Korporacja Telewizyjna sp. z o.o. - 15 maja 2000 roku zawarta została ugoda w związku z decyzją Przewodniczącego KRRiT z 17 lipca 1998 roku o nałożeniu kary w wysokości 70.000 za naruszenie przepisów zawartych w artykule 18 ust. 4 ustawy o radiofonii i telewizji oraz w § 1 pkt. 3 i 4 Rozporządzenia KRRiT w sprawie zasad rozpowszechniania przez radio i telewizję audycji mogących zagrażać psychicznemu, uczuciowemu lub fizycznemu rozwojowi dzieci i młodzieży. Decyzja Przewodniczącego KRRiT została wydana w związku z emisją w tzw. czasie chronionym amerykańskiego filmu pt. "Crash". Na podstawie ugody Polska Korporacja Telewizyjna wpłaciła na cel charytatywny 20 tys. zł.

Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, 4 stycznia 2000 roku, zawarła ugodę w związku z nałożeniem kary pieniężnej na Radio Koszalin S.A. za naruszenie art. 20 ust. 1 ustawy o radiofonii i telewizji. Zgodnie z tym przepisem nadawca zobowiązany jest utrwalać audycje na odpowiednich nośnikach i przechowywać je przez 28 dni od rozpowszechnienia audycji. Strony uzgodniły, że wysokość kary pieniężnej zostaje ograniczona do kwoty 10.000 złotych. Radio Koszalin S.A. zobowiązało się jednocześnie do wpłaty 10.000 złotych na cele charytatywne na rzecz wskazanego przez KRRiT podmiotu - Szpitala Wojewódzkiego w Koszalinie.

Warto przypomnieć, że pierwsza ugoda została zawarta 18 czerwca 1998 roku i dotyczyła postępowania prowadzonego od 24 lipca 1997 roku przed Sądem Okręgowym w Warszawie, w związku z karą w wysokości 300 000 złotych, nałożoną na Telewizję Polsat za emisję filmu pt. "Ostry poker w Małym Tokio". Strony postanowiły zakończyć długotrwałe postępowanie sądowe przez zawarcie ugody i ograniczenie kary do kwoty 110 000 złotych, a także do wpłaty 100 000 złotych na cele charytatywne (po połowie tej kwoty na rzecz Stowarzyszenia im. Jolanty Brzozowskiej w Warszawie i Funduszu Dziecięcego Szpitala "Górka" w Busku -Zdroju).

1.16 Przewodniczący KRRiT na podstawie art. 10 ust. 3 ustawy o radiofonii i telewizji wezwał spółkę Polskie Media S.A. do zaniechania działań w zakresie tworzenia i rozpowszechniania programów naruszających przepisy ustawy o radiofonii i telewizji. Wezwanie to związane jest z emisją 11 stycznia 2000 roku, w godzinach 19.00 - 19.30, audycji pt. "Zoom", w programie Nasza Telewizja (obecnie TV 4). Końcową część tej audycji poświęcono kobiecie pozującej do zdjęć erotycznych oraz występującej w amatorskich filmach erotycznych. W programie wykorzystano zdjęcia bohaterki oraz ujawniono jej dane w zakresie pozwalającym na łatwe odnalezienie strony internetowej, służącej do wymiany materiałów erotycznych.

Przewodniczący KRRiT na podstawie uchwały 271 z 30 maja 2000 roku, wydał także decyzję o nałożeniu na spółkę Polskie Media S.A. kary w wysokości 100 000 złotych za emisję, 19 stycznia 2000 roku, o godzinie 20.00, w porze największej oglądalności, w programie Nasza Telewizja, amerykańskiego filmu pt. "Tropikalna gorączka". W uzasadnieniu decyzji Przewodniczący KRRiT m.in. podkreślił, że poprzedzenie emisji planszą "Tylko dla dorosłych" nie stanowi usprawiedliwienia dla nadawcy, przeciwnie - świadczy o tym, że nadawca był w pełni świadomy zawartych w filmie drastycznych treści oraz zagrożeń jakie niosły dla dziecięcej i młodzieżowej widowni. Sprawa ta obecnie objęta jest postępowaniem sądowym w związku z odwołaniem złożonym przez nadawcę.

"Tropikalna gorączka" oraz "Malaria" to polskie tytuły filmu Spike'a Lee "Jungle fever". Oprócz tytułu filmy różnią się tłumaczeniem listy dialogowej. Analiza porównawcza wykazała, że obydwie wersje filmu są jednakowo wulgarne i nasycone treściami agresywnymi, a poprzez emisję naruszone zostały przepisy rozporządzenia KRRiT z 21 listopada1994 roku.

W związku z powyższym Przewodniczący KRRiT wydał 28 lutego 2001 roku decyzję o nałożeniu kary w wysokości 100 000 złotych na spółkę Polska Korporacja Telewizyjna, rozpowszechniającą program telewizyjny Canal +. W programie tym 10 stycznia 2001 roku, o godzinie 20.00, nadany został film produkcji amerykańskiej pt. "Malaria". Nadawca złożył odwołanie od tej decyzji.

1.17 Przewodniczący KRRiT, 28 lutego 2001 roku nałożył karę na nadawcę publicznego poprzez wydanie decyzji, stwierdzającej naruszenie przez TVP S.A. przepisów rozporządzenia KRRiT z 21 listopada1994 roku w sprawie zasad rozpowszechniania przez radio i telewizję audycji mogących zagrażać psychicznemu, uczuciowemu lub fizycznemu rozwojowi dzieci i młodzieży. Naruszenie to nastąpiło w związku z emisją 25 listopada 2000 roku, o godzinie 19.00, w paśmie wspólnym programów regionalnych, filmu produkcji francuskiej pt. "W matni". Na nadawcę została nałożona kara w wysokości 10 000 złotych. Nadawca złożył odwołanie od tej decyzji.

1.18 Realizując ustawowe zobowiązania Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji przeprowadziła kontrolę działalności nadawców w zakresie reklamy i sponsoringu. Przewodniczący KRRiT skierował do nadawców, takich jak Telewizja Polska S.A., Telewizja Polsat S.A., Telewizja TVN wystąpienia w sprawie emisji kontrowersyjnej reklamy "Wizji TV", w której dzieci niezadowolone z otrzymanego prezentu kopią Świętego Mikołaja. Przewodniczący KRRiT zwrócił m.in. uwagę, że "naruszenie dobrych obyczajów jest w przypadku tej reklamy bezdyskusyjne. Reklama poprzez bezpośrednie odniesienie do tradycji Świąt Bożego Narodzenia, które są świętem rodziny, świętem pojednania w sposób rażący naruszyła utrwalone od stuleci społeczne wzorce."

1.19 Karą w wysokości 5 000 złotych Przewodniczący KRRiT ukarał spółkę Radio ZET, uznając że nadawca ten dopuścił się naruszenia artykułu 18 ust. 1 i 3 ustawy o radiofonii i telewizji. Do naruszenia ustawy doszło 18 maja 2000 roku, gdy Radio ZET rozpowszechniło informacje o planowanej policyjnej akcji "Bezpieczne miasto". Według Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji postępowanie Radia ZET, poprzez podanie do publicznej wiadomości informacji o terminie policyjnej akcji, nie pozwoliło w pełni osiągnąć zakładanych celów. Krajowa Rada 6 czerwca 2000 roku uznała zasadność zarzutów Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. Konsekwencją tej sprawy była również wspólna dyskusja 6 lipca 2000 roku z udziałem przedstawicieli MSWiA oraz policji. Jej tematem było rozpowszechnianie przez nadawców informacji związanych z bieżącą pracą funkcjonariuszy i bezpieczeństwem ruchu drogowego.

Za naruszenie przepisów zawartych w art. 16 ust. 1 i art. 16b ust. 1 ustawy o radiofonii i telewizji, a więc za dopuszczenie do emisji, poza blokiem reklamowym bez właściwych oznaczeń audycji będącej reklamą w rozumieniu przepisów ustawy, a także za reklamowanie usług medycznych objętych prawnym zakazem, Przewodniczący KRRiT, 7 listopada 2000 roku, wydał decyzję o nałożeniu na nadawcę "Inforadio" sp. z o.o. (program Radio TOK FM) kary pieniężnej w wysokości 5 000 złotych. W tej sprawie toczy się aktualnie odwoławcze postępowanie sądowe.

1.20 Nawiązując do wcześniejszych stanowisk, m.in. do oświadczenia z 10 listopada 1999 roku, Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji 13 czerwca 2000 roku zorganizowała dyskusję poświęconą sposobowi, w jaki media publiczne, przede wszystkim TVP S.A., informują o pracy najważniejszych organów państwa: parlamentu, prezydenta, rządu. Jednym z impulsów do tej dyskusji był casus telewizyjnego "Tygodnika Politycznego Jedynki", który stał się przedmiotem skarg kierowanych do KRRiT. Zarówno podczas dyskusji, jak i w wyżej wymienionym oświadczeniu, Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji przypomniała, że dostarczanie informacji i zapewnienie do nich dostępu to najważniejsze społeczne powinności radiofonii i telewizji, a w szczególności publicznej radiofonii i telewizji. Kluczowe znaczenie mają ustawowe postanowienia dotyczące kierowania się odpowiedzialnością za słowo, obowiązku rzetelnego ukazywania wydarzeń, sprzyjania swobodnemu kształtowaniu się poglądów obywateli. Podobne sformułowania zawiera ustawa z dnia 28 stycznia 1984 roku Prawo prasowe. W tym świetle rzetelne informowanie to przede wszystkim informowanie odpowiedzialne, uczciwe i prawdziwe, ze starannym doborem źródeł rozpowszechnianych informacji. Tendencyjność czy pomijanie istotnych elementów wydarzeń, wskutek czego u odbiorcy powstaje fałszywy obraz rzeczywistości, stanowią poważne naruszenia zasady rzetelności. Informować należy bowiem zawsze w sposób pełny, tzn. przedstawiać wszelkie aspekty istotne dla samodzielnego i swobodnego kształtowania się poglądów i ocen odbiorców. Decyzje programowe i dobór rozpowszechnianych materiałów dla programów informacyjnych i publicystycznych muszą opierać się o obiektywizm, doświadczenie życiowe i profesjonalizm dziennikarzy. Pojęcia profesjonalizmu nie można jednak ograniczać do umiejętności stosowania technik dziennikarskich, ale winno ono obejmować wysoki poziom etyczny, zmysł interesu publicznego i kulturę ogólną ludzi mediów. Media publiczne powinny mieć charakter otwarty i niezależny, odzwierciedlać istniejący w społeczeństwie pluralizm postaw światopoglądowych, ideowych i politycznych. Partykularne cele, zwłaszcza polityczne czy partyjne, nie mogą zniekształcać przekazów informacyjnych. Media publiczne realizując zadania informacyjne wobec ogółu społeczeństwa, w warunkach demokratycznego ładu społecznego, muszą jednocześnie w sposób nadrzędny szanować i utrwalać podstawowe, uniwersalne wartości etyczne, służyć umacnianiu demokracji i przeciwstawiać się tendencjom totalitarnym. KRRiT, zgodnie ze swoimi konstytucyjnymi obowiązkami, potwierdza gotowość podejmowania działań służących budowie dialogu i wzajemnego zaufania pomiędzy politykami a nadawcami, zwłaszcza w sprawach rodzących konflikty i wymagających wypracowania wspólnie uznanych standardów postępowania.

1.21 W podobnym stanowisku, z 11 lipca 2000 roku, nawiązującym do stanowisk wydanych podczas poprzednich kampanii wyborczych, Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji zwróciła uwagę na szczególne zadania nadawców, a w szczególności nadawców publicznej radiofonii i telewizji. KRRiT podkreśliła, że przekazywanie informacji prawdziwych, wyraźnie oddzielonych od redakcyjnego komentarza i pozwalających wszechstronnie zapoznać się z programami wyborczymi kandydatów, jest najważniejszą powinnością mediów w czasie kampanii wyborczej. Kandydatom należy zagwarantować równe szanse w mediach i umożliwić przeprowadzenie debaty, w czasie której będą mogli zaprezentować swoje zamierzenia i poglądy na sprawy najważniejsze dla kraju. Członkowie kierownictw i dziennikarze mediów publicznych nie mogą łączyć swoich powinności zawodowych z bezpośrednim zaangażowaniem w kampanię wyborczą któregokolwiek kandydata. W audycjach informacyjnych szczególną uwagę należy zwrócić na zachowanie równowagi w pokazywaniu kandydatów pełniących funkcje publiczne, bez nieuzasadnionego eksponowania tych osób lub wydarzeń, w których uczestniczą. Szczególna rola mediów wiąże się z wyjaśnianiem zasad ordynacji wyborczej i przedstawianiem informacji o przebiegu procesu głosowania.

1.22 Te stanowiska Krajowa Rada uwzględniała w postępowaniu prowadzonym w związku ze skargami dotyczącymi audycji z cyklu "Kandydat". Audycję wyemitowano w Programie 1 TVP S.A. 6 października 2000 roku. KRRiT w oświadczeniu z 21 listopada 2000 roku, stwierdziła, iż w audycji tej naruszone zostały zasady, jakimi powinny kierować się środki przekazu, w szczególności zaś naruszone zostały obowiązki telewizji publicznej określone w art. 21 ust. 2 pkt. 1-3 ustawy o radiofonii i telewizji. Sposób prowadzenia audycji oraz dobór i forma zadawania pytań kandydatowi na urząd Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, naruszyły zasady rzetelności i obiektywizmu. Niepokój wzbudza fakt, iż do naruszenia zasad profesjonalizmu dziennikarskiego doszło w audycji wyborczej emitowanej w telewizji publicznej, w której winny być zachowane szczególny obiektywizm i rzetelność. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji wezwała wszystkich nadawców do podjęcia działań zapobiegających podobnym wydarzeniom.

1.23 Po zapoznaniu się z nagraniem programu Oddziału Terenowego TVP S.A. w Łodzi, obejmującego relację z konferencji prasowej oraz wywiad z zabójcą księdza Jerzego Popiełuszki, Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji uznała, iż forma oraz treść tych przekazów rażąco naruszyły podstawowe zasady, którymi winna kierować się telewizja publiczna. W oświadczeniu z 14 marca 2000 roku KRRiT uznała, że nadanie programu zasługuje na jednoznaczne potępienie i zwróciła się do Prezesa Zarządu TVP S.A. o wyjaśnienie okoliczności przygotowania i emisji audycji oraz o wyciągnięcie surowych konsekwencji wobec osób odpowiedzialnych. Sprawą tą zajmowały się również Komisje Kultury i Środków Przekazu Sejmu i Senatu. Sejmowa Komisja Kultury i Środków Przekazu po przeprowadzeniu szczegółowego postępowania przyjęła stanowisko przygotowane przez Krajową Radę Radiofonii i Telewizji jako odpowiedź na pytania postawione przez Komisję.

1.24 Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji w oświadczeniu z 24 sierpnia 2000 roku, podzieliła ubolewanie środowisk społecznych i osób indywidualnych z powodu braku bezpośredniej transmisji w telewizji publicznej z uroczystości otwarcia Polskiego Cmentarza Wojennego w Katyniu. KRRiT uznała realizację bezpośrednich relacji z wydarzeń narodowych tej rangi za oczywisty obowiązek TVP S.A.

1.25 Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji zapoznała się z obszerną korespondencją i licznymi wypowiedziami publicznymi na temat filmu "Jan Paweł II - Papież Tysiąclecia," wyemitowanego 16 października 2000 roku w Programie I TVP S.A. w ramach cyklu "Miej oczy szeroko otwarte". Krajowa Rada przyjęła stanowisko, stwierdzając że zawarte w filmie wypowiedzi na temat nauczania i działalności Jana Pawła II, a także historii Polski - formułowane są przez osoby reprezentujące różne światopoglądy. Niektóre opinie są kontrowersyjne, mogą budzić zdecydowany sprzeciw, często są nieznane i zaskakujące dla polskiego widza. Ukazując wybrane wątki dyskusji jaką wywołuje w całym świecie nauczanie Papieża, film pobudza do refleksji i pozwala uświadomić polskim widzom wielość problemów, wobec których staje dziś Jan Paweł II. Nie znajdują jednak uzasadnienia zarzuty formułowane w skargach do KRRiT, że film jest antypolski, czy obrażający osobę Ojca Świętego. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji stwierdza, że emisja filmu w telewizji publicznej była uzasadniona i zgodna z ustawowymi powinnościami: rzetelnego ukazywania całej różnorodności wydarzeń i zjawisk, w kraju i za granicą, a także prezentowania różnych stanowisk i poglądów. Jednocześnie KRRiT uznaje zasadność zastrzeżeń dotyczących terminu emisji oraz braku komentarza zwracającego uwagę, że film nie stanowi wykładni nauczania Kościoła katolickiego i zrealizowany został w innym kręgu kulturowym. Krajowa Rada z uznaniem przyjęła oświadczenie Zarządu TVP S.A., w którym przeproszono osoby dotknięte treścią filmu, a także zawarto deklarację, iż ze względu na znaczenie problemów poruszonych w filmie "Jan Paweł II - Papież Tysiąclecia" Telewizja Polska powróci do ich analizy w programach publicystycznych.

1.26 Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji 22 marca 2001 roku przyjęła stanowisko dotyczące audycji Big Brother oraz innych przekazów o zbliżonej formule. Krajowa Rada podkreśliła, że audycje te mogą być społecznie szkodliwe, a ponadto audycje te są de facto apoteozą knajactwa, głupoty, prostactwa i prymitywizmu. Ukazują i lansują postawy oraz zachowania mogące mieć znamienny, w opinii KRRiT, zdecydowanie niekorzystny wpływ na kształtowanie poglądów, postaw i wzorców zachowań części widzów.

W stanowisku Krajowa Rada podkreśliła też, że mieszkańcami masowej wyobraźni, bohaterami publiczności stają się ludzie o zminimalizowanych potrzebach intelektualnych, rozluźnionych więzach rodzinnych i społecznych. Pokazywanie takich zachowań zaprzecza jakiejkolwiek kulturotwórczej i pozytywnej roli telewizji.

W związku z powyższym KRRiT postanowiła, że przeprowadzi niezwykle skrupulatny monitoring tych audycji mając na uwadze w szczególności respektowanie przepisów ustawy o radiofonii i telewizji. Krajowa Rada postanowiła również, że 28 marca 2001 roku spotka się z nadawcami tego rodzaju audycji, a do dyskusji zaprosi ekspertów.

1.27 Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji 8 marca 2001 roku, zorganizowała spotkanie, podczas którego dyskutowano o sposobie przekazywania w mediach informacji o sprawcach przestępstw. Jako przykład relacji opartych na sensacji i bezmyślnym eksponowaniu osoby przestępcy posłużył proces tzw. Rurabombera. W spotkaniu wzięli udział przedstawiciele TVP S.A., Telewizji TVN, Telewizji Polsat, Rzecznik Praw Dziecka, a także posłowie, sędziowie i prawnicy reprezentujący Ministerstwo Sprawiedliwości. Uczestnicy spotkania zgodzili się z tym, że najważniejsze jest dobro widzów, a informacyjnej i edukacyjnej wymowy relacji nie może przesłaniać sensacyjność i drastyczność przekazu.

1.28 Krajowa Rada, na podstawie udostępnionych dokumentów i opinii prawnych, w oświadczeniu z 27 września 2000 roku stwierdziła, że zachodzi uzasadniona obawa, iż rada nadzorcza II kadencji niekorzystnie rozporządzając finansami, naraziła spółkę - Regionalną Rozgłośnię Polskiego Radia w Bydgoszczy Radio Pomorza i Kujaw S.A. - na straty zagrażające stabilności finansowej. Zdaniem KRRiT wątpliwa pozostaje ważność uchwał przyjętych na posiedzeniu rady nadzorczej 17 czerwca 2000 roku, a więc skuteczność odwołania członków zarządu spółki oraz uchwalonych zasad tego odwołania. Krajowa Rada podkreśliła jednak, że organem właściwym do prawomocnego stwierdzenia tych uchybień jest sąd powszechny.

1.29 W oświadczeniu z 10 października 2000 roku Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji zwróciła się do nadawców z apelem o podjęcie rozmów ze Stowarzyszeniem Autorów ZAiKS w celu uregulowania zasad korzystania z dóbr niematerialnych będących pod zarządem tej organizacji. KRRiT stwierdziła, że przestrzeganie porządku prawnego jest obowiązkiem wszystkich podmiotów uczestniczących w rynku mediów. Stosunki pomiędzy Stowarzyszeniem Autorów ZAiKS a nadawcami należą do sfery stosunków cywilno-prawnych. Krajowa Rada nie ingeruje w ich zakres przedmiotowy ani treść. Krajowa Rada podkreśla jednak, że pozaumowne, bądź wykraczające poza zakres umowy korzystanie przez nadawców z utworów znajdujących się w gestii zbiorowego zarządzania Stowarzyszenia Autorów ZAiKS, jest czynem nagannym.

Projektowanie w porozumieniu z Prezesem Rady Ministrów kierunków polityki państwa w dziedzinie radiofonii i telewizji

1.30 Przyznanie Krajowej Radzie kompetencji do projektowania kierunków polityki państwa w dziedzinie mediów audiowizualnych ma na celu zapewnienie spójności działań w radiofonii i telewizji. W komentarzach do ustawy o radiofonii i telewizji uprawnienia te określone są jako kompetencje organu państwowego do harmonizowania w fazie koncepcyjnej wszystkich elementów oddziaływania państwa. W fazie wykonawczej tylko część tych działań podejmowana jest przez Krajową Radę. Warunki działalności nadawców do 31 grudnia 2000 roku były w szczególności zdeterminowane działaniami Ministra Łączności. Od 1 stycznia 2001 kompetencje tego organu na mocy ustawy z 21 lipca 2000 roku Prawo telekomunikacyjne przejął Prezes Urzędu Regulacji Telekomunikacji. Ponadto kompetencje w dziedzinie radiofonii i telewizji zostały przyznane m.in. Ministrowi Skarbu Państwa, Ministrowi Finansów, Ministrowi Spraw Zagranicznych, Ministrowi Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz innym organom administracji państwowej. Działania tych organów wymagają uzgodnień w ramach rządu oraz koordynacji z działaniami Krajowej Rady.

1.31 Z inicjatywy Prezesa Rady Ministrów, 4 sierpnia 1999 roku, odbyło się pierwsze - od 19 października 1998 roku - spotkanie z Krajową Radą Radiofonii i Telewizji.
Ustawa o radiofonii i telewizji nie przewiduje zasad, form i trybu porozumiewania się KRRiT z Prezesem Rady Ministrów w sprawach ustalania kierunków polityki państwa w dziedzinie radiofonii i telewizji. Uznając, że partne
rem dla Krajowej Rady w tym zakresie jest Prezes Rady Ministrów, a nie poszczególni ministrowie, ustawodawca dał świadectwo samodzielności i wysokiej pozycji KRRiT w systemie organów państwa. Jednakże brak określenia konkretnych form współdziałania w praktyce stwarza niekiedy trudności w realizacji tego zobowiązania ustawowego.

Podczas spotkania, 4 sierpnia 1999 roku, Prezes Rady Ministrów zaproponował powołanie zespołu roboczego do współpracy KRRiT i rządu oraz terminarz stałych spotkań: z Przewodniczącym KRRiT - co najmniej raz na kwartał, z Krajową Radą - co najmniej raz na pół roku. Do dalszych spotkań z Krajową Radą nie doszło, natomiast spotkania z Przewodniczącym KRRiT odbyły się 31 marca 2000 roku i 22 lutego 2001 roku.

1.32 Podczas spotkania, 4 sierpnia 1999 roku, Premier podkreślił, że wspólnym zadaniem rządu i KRRiT jest w szczególności dostosowanie prawa w dziedzinie mediów do prawodawstwa Unii Europejskiej oraz prowadzenie spójnej polityki audiowizualnej. Ponadto zarówno Prezes Rady Ministrów, jak i członkowie KRRiT podkreślili m.in. wagę takich problemów, jak wprowadzanie technologii cyfrowej oraz wypracowanie optymalnego modelu rozwoju platform cyfrowych, tworzenie kanałów tematycznych, działanie na rzecz ograniczania przemocy w mediach, przyszłość nadawców publicznych także w kontekście ściągalności abonamentu, miejsce i rola telewizji publicznej na rynku. Zwrócono też uwagę na rzetelność i obiektywizm programów informacyjnych oraz publicystycznych, szczególnie tych nadawanych przez TVP S.A.

1.33 Krajowa Rada przygotowała i przekazała do Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, 3 września 1999 roku, projekt nowelizacji ustawy o radiofonii i telewizji. Projekt ten miał przede wszystkim na celu dostosowanie prawa wewnętrznego do standardów Unii Europejskiej oraz uregulowanie cyfrowego rozpowszechniania programów radiowych i telewizyjnych. Projekt rządowy nie uwzględniał wszystkich zgłoszonych przez Krajową Radę Radiofonii i Telewizji propozycji. Prace legislacyjne zakończyły się 3 marca 2000 roku. Sejm przyjął projekt nowelizacji ustawy, który został przekazany do rozpatrzenia przez Senat. Ustawa po podpisaniu przez Prezydenta RP i opublikowaniu w Dzienniku Ustaw z 18 kwietnia 2000 roku weszła w życie miesiąc później.

Jednocześnie w projekcie z 2 marca 2000 roku, w tzw. drugiej transzy, zawarte zostały te propozycje uregulowań, które rząd wycofał z pierwszego projektu opracowanego przez KRRiT. Znalazły się tam m.in. regulacje dotyczące ponownego udzielania koncesji. Wobec wstrzymania, z nieznanych przyczyn, prac legislacyjnych nad regulacjami tzw. drugiej transzy, Przewodniczący KRRiT przesłał, 7 lipca 2000 roku, projekt nowelizacji ustawy bezpośrednio do Prezesa Rady Ministrów. Do projektu tego uwagi zgłosiło Rządowe Centrum Legislacji. Krajowa Rada uwzględniła większość uwag i ponownie, 31 października 2000 roku, przekazała projekt do Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. W grudniu 2000 roku Krajowa Rada otrzymała projekt ponownie po zakończeniu pierwszego etapu uzgodnień międzyresortowych. W chwili obecnej opracowywane jest stanowisko dotyczące uwag i opinii zgłoszonych do projektu.

Informacje dotyczące nowelizacji ustawy o radiofonii i telewizji znajdują się również w rozdziałach II i V Sprawozdania KRRiT.

1.34 Udział KRRiT w projektowaniu polityki państwa w zakresie mediów audiowizualnych jest również realizowany poprzez bezpośrednią współpracę z przedstawicielami administracji państwowej. Przykładowo można wskazać współpracę z Ministrem Skarbu Państwa. Spotkanie, które odbyło się 12 stycznia 2000 roku, dotyczyło informacji o ministerialnym projekcie nowelizacji ustawy o radiofonii i telewizji, w szczególności w zakresie powoływania organów spółek mediów publicznych. Podczas spotkania omówiono również sytuację w TVP S.A. w związku z wdrażaniem reformy. Przewidywany termin kolejnego spotkania to 29 marca 2001 roku.

Stałe kontakty utrzymywane były również z Ministrem Łączności i Państwową Agencją Radiokomunikacyjną, które to instytucje do 31 grudnia 2000 roku były przepisami ustawy o radiofonii i telewizji zobowiązane do współdziałania z KRRiT w zakresie postępowania koncesyjnego. Od 1 stycznia 2001 właściwą instytucją w tych sprawach jest Urząd Regulacji Telekomunikacji, powołany na miejsce Państwowej Agencji Radio-komunikacyjnej. Spotkanie z przedstawicielami Urzędu odbyło się 23 stycznia 2001 roku.

Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji współpracuje także z Ministerstwem Obrony Narodowej (problem zwolnienia kanałów telewizyjnych), Ministerstwem Spraw Zagranicznych (m.in. w sprawach związanych z emisją programu TV Polonia), z Ministerstwem Finansów (m.in. w sprawach dotyczących opłat abonamentowych, opłat za udzielanie koncesji, stosowania ulg w opłatach), Ministerstwem Edukacji Narodowej (m.in. w sprawach edukacji medialnej), Ministerstwem Spraw Wewnętrznych i Administracji (m.in. w sprawach dotyczących sposobu informowania o działalności tego organu i podejmowanych akcjach, a szczególnie tych, które mają na celu bezpieczeństwo publiczne) oraz Ministerstwem Sprawiedliwości (m.in. w sprawach dotyczących sposobu informowania o sprawcach najbardziej drastycznych przestępstw, a także na temat przewlekłości postępowań odwoławczych od decyzji wydanych przez Przewodniczącego KRRiT).

Przewodniczący KRRiT brał również udział w posiedzeniach Rady Ministrów m.in. w pracach związanych z rządowym projektem ustawy Prawo telekomunikacyjne, a także z ustawą o dostosowaniu do prawa Unii Europejskiej ustawy o radiofonii i telewizji, czyli tzw. ustawy horyzontalnej.

1.35 Ważną konkluzją spotkania z Prezesem Rady Ministrów było ustalenie, że Krajowa Rada przygotuje dokument zawierający propozycję stanowiska państwa w stosunku do platform cyfrowych. Niestety wbrew wcześniejszym ustaleniom nie zostały podjęte dalsze prace zmierzające do określenia stanowiska państwa w tej sprawie, pomimo że Krajowa Rada stosowny projekt przygotowała i przekazała Prezesowi Rady Ministrów.

Z problemami poruszonymi w wyżej wymienionym projekcie łączy się kolejna inicjatywa Krajowej Rady dotycząca strategii rozwoju mediów cyfrowych. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, 29 listopada 2000 roku, przyjęła uchwałę w sprawie rozpoczęcia działań zmierzających do uruchomienia w Polsce w 2002 roku naziemnej radiofonii i telewizji cyfrowej. Wystąpienie w tej sprawie przekazane zostało Prezesowi Rady Ministrów.

W związku z uchwałą Sejmu RP z 14 lipca 2000 roku w sprawie budowania w Polsce podstaw społeczeństwa informacyjnego, Krajowa Rada zwróciła się również do Marszałka Sejmu RP z propozycją odbycia debaty na temat strategii rozwoju mediów cyfrowych. Wynikiem debaty sejmowej powinno być wytyczenie strategicznych kierunków polityki państwa, które stanowić będą podstawę opracowania narodowego programu rozwoju mediów cyfrowych w Polsce. Podjęcie przez Krajową Radę tych prac jest realizacją ustawowego obowiązku harmonizowania działań określających warunki funkcjonowania w dziedzinie radiofonii i telewizji. W tym zakresie, w szczególności w fazie wykonawczej, konieczne jest także współdziałanie z innymi właściwymi organami administracji państwowej, przede wszystkim z Ministrami: Łączności, Finansów, Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Informacje dotyczące realizacji uchwały nr 550/2000 KRRiT znajdują się również w rozdziale V, w części "Informacja o podstawowych problemach radiofonii i telewizji."

1.36 Prezes Rady Ministrów powołał Międzyresortowy Zespół do spraw zagospodarowania orbit geostacjonarnych przysługujących Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie umów międzynarodowych. Na czele zespołu stanął wicepremier Longin Komołowski, a w skład zespołu weszli m.in. Minister Łączności i Prezes Urzędu Regulacji Telekomunikacji. W składzie zespołu znalazł się również członek KRRiT p. Jarosław Sellin, zaproszony przez Prezesa Rady Ministrów jako ekspert indywidualny. O powyższej nominacji Krajowa Rada dowiedziała się w sposób nieoficjalny z notatek prasowych. Argumenty Krajowej Rady, aby do prac w zespole włączyć również upełnomocnionego przez KRRiT reprezentanta nie zostały przyjęte pomimo kilkakrotnych wystąpień w tej sprawie skierowanych do Prezesa Rady Ministrów. W związku z powyższym prace związane z uruchomieniem w Polsce satelitarnej radiofonii cyfrowej z udziałem amerykańskiej korporacji World Space odbywają się bez przedstawiciela powołanego w porozumieniu z Krajową Radą. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji ustawowo wskazana jako organ właściwy w sprawach radiofonii i telewizji została pozbawiona możliwości bezpośredniego uczestniczenia w pracach o tak przełomowym znaczeniu dla rynku audiowizualnego.

1.37 Realizacja ustawowego zobowiązania zawartego w art. 6 ust. 2 pkt. 1 ustawy o radiofonii i telewizji obejmowała również przedstawianie szczegółowych informacji o harmonogramie działań dotyczących procesu ponownego udzielania koncesji. Intencją KRRiT jest przyznanie nowych koncesji dotychczasowym nadawcom radiowym. Projekty ogłoszeń zostały przygotowane w taki sposób, że obejmują w ramach określonych sieci te częstotliwości, które obecnie pozostają w dyspozycji poszczególnych nadawców. Procedura uzgodnień z Ministrem Łączności została dostosowana do terminów wygasania dotychczasowych koncesji. W pierwszej kolejności zostały więc wysłane do uzgodnień projekty ogłoszeń obejmujące sieci Radia ZET i Radia RMF FM, a następnie projekty obejmujące sieć Radia Maryja oraz częstotliwości innych nadawców m.in. diecezjalnych i archidiecezjalnych rozgłośni radiowych i nadawców lokalnych, których koncesje wygasają w 2001 roku.

Prezes Rady Ministrów kilkakrotnie otrzymywał informacje o postępowaniu koncesyjnym. Najwięcej informacji przekazanych zostało o stanie realizacji koncesji dla Radia Maryja, zasadach prowadzenia nowego postępowania koncesyjnego oraz współpracy w tym zakresie z Ministrem Łączności, a w szczególności opóźnień spowodowanych bezczynnością Ministra Łączności. Projekt ogłoszenia zawierający sieci RMF FM i Radia Tez został przekazany 12 lipca 2000 roku. Uzgodnienie nastąpiło w listopadzie, a więc po 4 miesiącach. Ogłoszenie zostało opublikowane 13 listopada 2000 roku. Krajowa Rada po rozpoznaniu wniosków 7 marca 2001 roku przyjęła uchwały o udzieleniu koncesji dotychczasowym nadawcom. Uchwały zostały przekazane do uzgodnień Prezesowi Urzędu Regulacji Telekomunikacji. Projekt ogłoszenia dotyczącego sieci obecnie użytkowanej przez Radio Maryja został skierowany do uzgodnień 10 września 2000 roku. W ostatnich dniach grudnia KRRiT otrzymała dopiero stanowisko Ministra Łączności. W tej sprawie do Prezesa Rady Ministrów przez Przewodniczącego KRRiT została skierowana 18 października 2000 roku skarga na bezczynność Ministra Łączności. Z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów, Szef Kancelarii Prezesa RM poinformował, że postępowanie w tej sprawie stało się bezprzedmiotowe w związku z opublikowaniem 9 stycznia 2001 roku ogłoszenia obejmującego sieć dotychczas użytkowaną przez Radio Maryja. Przedstawiciele Radia Maryja 9 lutego 2001 roku przekazali stosowne dokumenty. W postępowaniu uczestniczy jedynie Radio Maryja. Przewodniczący KRRiT ogłosił także możliwość udzielenia koncesji na rozpowszechnianie programu za pomocą częstotliwości obecnie użytkowanych przez stacje diecezjalne i archidiecezjalne. Ogłoszenia ukazały się 6 lutego i 6 marca 2001 roku. Sukcesywnie publikowane są ogłoszenia dotyczące innych częstotliwości. Informacje dotyczące procesu ponownego udzielania koncesji znajdują się również w rozdziale III Sprawozdania KRRiT.

1.38 W wystąpieniu KRRiT z 18 kwietnia 2000 roku, skierowanym na ręce Prezesa Rady Ministrów, zawarta została prośba o podjęcie działań w związku z brakiem na rynku odbiorników radiowych wyposażonych w zakres fal długich. Sytuację mogłoby poprawić wprowadzenie takich przepisów prawnych, które stwarzając bariery celne zobowiązywałyby dostawców do oferowania radioodbiorników zapewniających nabywcom swobodny dostęp do wszystkich zakresów częstotliwości. Rozwiązanie tego problemu miałoby wpływ m.in. na poprawę słyszalności Programu I Polskiego Radia S.A. Na problem ten uwagę zwracali również posłowie, kierując zapytania do Krajowej Rady. Odpowiedź w tej sprawie, z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów, przedstawił Minister Łączności, który podkreślił, że obecna lokalizacja pozwala na swobodny odbiór Programu 1 Polskiego Radia S.A., praktycznie na całym obszarze Polski. Minister Łączności zwrócił również uwagę, że zintensyfikowanie podaży odbiorników wyposażonych w zakres fal długich może nastąpić przez uruchomienie produkcji polskiej bądź poprzez odpowiednie przepisy celne. Te działania wykraczają jednak poza kompetencje Ministra Łączności. Organami uprawnionymi są Minister Gospodarki i Prezes Głównego Urzędu Ceł. Przewodniczący KRRiT nie zgadzając się z powyższą opinią skierował 21 lutego 2001 roku ponowne wystąpienie do Prezesa Rady Ministrów stwierdzając, że istnieją co najmniej dwie możliwości rozwiązania tego problemu:

Podobne rozwiązania prawne zostały wprowadzone w niektórych krajach, np. w Niemczech.

1.39 W wystąpieniu, po raz kolejny kierowanym do Prezesa Rady Ministrów, Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji wyraziła niepokój z powodu lekceważenia przepisów zakazujących reklamy alkoholu. Krajowa Rada bezzwłocznie podejmuje decyzje zmierzające do wstrzymywania emisji tych reklam. Niestety interwencje te są nieskuteczne, ze względu na nieprecyzyjne przepisy, nie uwzględniające nowych technik i metod promowania alkoholu. Powodem tej nieskuteczności jest również liberalizm organów wymiaru sprawiedliwości, a także nieefektywne działania Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. Sytuacja ta może ulec zmianie w wyniku precedensowego wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 26 października 2000 roku. Sąd po rozpoznaniu sprawy z powództwa Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów przeciwko Okocimskim Zakładom Piwowarskim S.A. zobowiązał stronę pozwaną do zaniechania działań reklamowych, dotyczących piwa bezalkoholowego, które wbrew dobrym obyczajom miały na celu także promocję piwa alkoholowego. Sąd zobowiązał stronę pozwaną do umieszczenia stosownego oświadczenia w Gazecie Wyborczej. Obecny stan prawny nie pozwala Krajowej Radzie na eliminowanie tych reklam z radia i telewizji. Konieczna staje się więc taka nowelizacja ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, która dotyczyłaby pośrednich form reklamy alkoholu, zarówno w mediach audiowizualnych, jak i w prasie oraz w reklamie zewnętrznej. Obecnie trwa procedura związana z nowelizacją ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, m.in. w zakresie zmiany przepisów dotyczących bezpośredniej i pośredniej reklamy alkoholu w mediach elektronicznych w godzinach 6.00 - 23.00.

1.40 Krajowa Rada zorganizowała 15 i 16 czerwca 2000 roku w Krakowie VI Konferencję Ministerialną Rady Europy. Podczas inauguracyjnej sesji stanowisko przedstawił Prezes Rady Ministrów m.in. podkreślając, że Polska to jeden z najbardziej aktywnych rynków medialnych naszego kontynentu. Problemy polskiego rynku są takie same jak w pozostałych krajach, a więc polegają na trosce o zrównoważony rozwój publicznego i prywatnego sektora medialnego, jak i dotyczą określenia miejsca na szerokim, globalnym rynku, czy odnoszą się do próby odpowiedzi na pytanie jak sterować przemianami w mediach w wyniku szybkiego rozwoju nowych technologii. Satelitarna telewizja cyfrowa jest już w Polsce faktem, upowszechnia się Internet i powstają podstawy nowej gospodarki elektronicznej. W swoim wystąpieniu Prezes Rady Ministrów uznał deklarację "Polityka medialna jutra", przyjętą przez ministrów reprezentujących uczestniczące państwa, za akt, w którym odnajduje się charakterystyczną dla Rady Europy troskę o społeczny i ludzki wymiar komunikacji społecznej.

Informacje dotyczące VI Konferencji Ministerialnej Rady Europy znajdują się również w rozdziałach V Sprawozdania KRRiT oraz IV w części "Informacja o podstawowych problemach radiofonii i telewizji."

Działania z zakresu edukacji medialnej, promocji wartościowych gatunków i pozycji programowych oraz inicjowanie postępu naukowo - technicznego w dziedzinie radiofonii i telewizji

Edukacja medialna

1.41 W świetle ustawy o radiofonii i telewizji Krajowa Rada zobowiązana jest m.in. do "organizowania badań treści i odbioru programów radiowych i telewizyjnych" (art.6 ust. 2 pkt. 5). KRRiT rozpoczęła działania związane z doskonaleniem u widzów i słuchaczy umiejętności krytycznej i refleksyjnej percepcji treści przekazywanych przez media elektroniczne w odniesieniu do dzieci i młodzieży. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji działania w zakresie edukacji medialnej rozumie nie tylko jako nauczanie języka mediów, ale również szerzej, jako warunek rozwoju polskiej demokracji. Niezbędne są bowiem przedsięwzięcia zarówno w zakresie edukacji szkolnej, jak i kompleksowo prowadzonej edukacji obywatelskiej, koordynującej działalność resortów edukacji, kultury, organizacji pozarządowych, samorządów i rodziców.

1.42 Na zlecenie KRRiT został opracowany raport o stanie edukacji medialnej w Polsce. Opracowanie wykonał zespół pracowników naukowych z Instytutu Sztuk Audiowizualnych Uniwersytetu Jagiellońskiego pod kierunkiem prof. dr hab. Wiesława Godzica. Krajowa Rada przyjęła raport na posiedzeniu 12 września 2000 roku. Diagnoza raportu brzmi pesymistycznie: "(...) problematyka edukacji medialnej jest w naszym kraju bagatelizowana i marginalizowana, a konsekwencją tego stanu rzeczy jest źle przygotowana podstawa programowa, chaos decyzyjny, brak nowoczesnych wzorców i właściwych pomocy naukowych (…)". Raport daje także materiał porównawczy, formułuje wnioski i oceny oraz proponuje rozwiązania w dziedzinie edukacji medialnej. Został on przekazany Marszałkom Sejmu i Senatu, przewodniczącym właściwych merytorycznie komisji, Ministrowi Edukacji Narodowej, Ministrowi Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz ośrodkom uniwersyteckim, zajmującym się edukacją medialną.

1.43 Krajowa Rada była współorganizatorem dwóch konferencji poświęconych zagadnieniom edukacji medialnej. Pierwsza z nich, zatytułowana "Pedagogika mediów", odbyła się 14 kwietnia 2000 roku w Kielcach. Konferencję objął swoim patronatem Minister Edukacji Narodowej, a współorganizatorami byli Wyższa Szkoła Pedagogiczna i Centrum Targowe w Kielcach. Konferencja towarzyszyła V Krajowym Targom Edukacji, co dało możliwość skonfrontowania poglądów i wywołania dyskusji między referentami - naukowcami z Uniwersytetu Warszawskiego, Uniwersytetu Jagiellońskiego, Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Kielcach a praktykami uczestniczącymi w targach (dyrektorzy szkół, pedagodzy, wydawcy oraz przedstawiciele mediów publicznych).

Druga konferencja, "Oddziaływanie gier komputerowych na psychikę dzieci", odbyła się 17 maja 2000 roku na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Podczas konferencji poruszono przede wszystkim problematykę przemocy w grach komputerowych i jej destrukcyjnego wpływu na psychikę młodego odbiorcy. Zagadnienia te związane są z nabywaniem przez młodego widza tzw. "kompetencji medialnej", koniecznej w kontaktach z mediami elektronicznymi.

1.44 Podczas konferencji "Edukacja medialna - potrzeba i wyzwanie przyszłości" zorganizowanej przez KRRiT 18 października 2000 roku, rozpoczęła się debata publiczna dotycząca tego zagadnienia. Krajowa Rada potwierdziła gotowość koordynowania działań w dziedzinie edukacji medialnej. W konferencji wzięło udział ponad stu uczestników reprezentujących różne środowiska zawodowe, społeczne i polityczne.

Jednym z referentów na tej konferencji był Przewodniczący Europejskiego Stowarzyszenia Edukacji Medialnej (AEEMA) Didier Schretter, który omówił stan edukacji medialnej w krajach Unii Europejskiej. KRRiT zgłosiła akces do tego międzynarodowego stowarzyszenia, działającego pod patronatem Rady Europy. Członkostwo w nim umożliwi dostęp do informacji oraz ułatwi kontakty międzynarodowe i koordynację projektów w dziedzinie edukacji medialnej.

Działania w dziedzinie edukacji medialnej łączą się również z powołaniem przy KRRiT zespołu, którego zadania to przede wszystkim koordynowanie działań w tym zakresie i upowszechnianie wiedzy o mediach. Nawiązane zostały kontakty z ośrodkami akademickimi zajmującymi się edukacją medialną (m.in. w Poznaniu i Krakowie). Opracowano również projekt wewnętrznego programu działań KRRiT w dziedzinie edukacji medialnej m.in. w zakresie upowszechniania tej wiedzy, organizacji konkursów na prace naukowe oraz programy dydaktyczne, konkursów wiedzy o języku mediów. Zadania te KRRiT realizować będzie we współpracy z Ministerstwem Edukacji Narodowej, Ministerstwem Kultury i Dziedzictwa Narodowego, z organizacjami społecznymi.

1.45 Z inspiracji KRRiT powstało Porozumienie Polskich Nadawców Telewizyjnych "Przyjazne Media", podpisane 25 lutego 1999 roku. Efektem współpracy Krajowej Rady z nadawcami w zakresie samoregulacji stał się system znakowania audycji telewizyjnych. Oceny funkcjonowania tego systemu dokonano na kolejnej konferencji, jaką zorganizowała Krajowa Rada, w gmachu Senatu RP, 28 listopada 2000 roku. To spotkanie z udziałem ekspertów zagranicznych zgromadziło parlamentarzystów, naukowców, praktyków, pedagogów, przedstawicieli nadawców, publicystów. Informacje na ten temat znajdują się również w rozdziale IV Sprawozdania KRRiT.

1.46 W stanowisku z 28 lutego 2001 roku Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji stwierdziła, że z aprobatą przyjmuje inicjatywy dotyczące powołania przez Zarząd Spółki Telewizja Polska S.A. - w oparciu o jej ośrodki regionalne - Telewizyjnego Uniwersytetu Otwartego.

Przedsięwzięcie to spotkało się ze zrozumieniem władz Polskiej Akademii Nauk, Fundacji Upowszechniania Nauki oraz środowisk akademickich, co pozwala żywić nadzieję na zapewnienie odpowiedniego poziomu nauczania, a zwłaszcza zakończenia cyklu wykładów i ćwiczeń seminariami w uczelniach i zwieńczenie nauki stopniami licencjackimi i magisterskimi.

Włączenie regionalnych ośrodków telewizyjnych i uczelni w całym kraju w proces podnoszenia kwalifikacji i niwelowania różnic w wykształceniu, mieści się w szeroko rozumianej działalności misyjnej mediów publicznych.

Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji wyraziła przekonanie, że w przyszłości telewizja publiczna, w oparciu o stosowne regulacje prawne, utworzy odrębny kanał tematyczny, w którym znajdzie miejsce uniwersytet telewizyjny. Jednocześnie KRRiT stwierdziła, że w przyszłości tego rodzaju działalność kulturalna i naukowa będzie znajdować odzwierciedlenie w podziale środków pochodzących z wpływów abonamentowych.

Nagrody KRRiT

1.47 Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji w 2000 roku przyznała nagrody dla twórców i zespołów biorących udział m.in. w:

Patronatem Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji objęte były również Targi Nadawców Telewizyjnych NIPTEL 2000.

Inicjowanie postępu technicznego

1.48 Działalność Krajowej Rady w dziedzinie inicjowania postępu naukowo - technicznego odbywa się m.in. poprzez udział w pracach platform cyfrowych DAB i DVB, zespołów takich jak np. Zespół Przygotowawczy Polskiej Administracji Łączności do Światowych Konferencji Radiokomunikacyjnych (WRC). Ostatnio przedstawiciel Krajowej Rady został również zgłoszony do pracy w powoływanym na podstawie przepisów ustawy Prawo telekomunikacyjne organie opiniodawczo - doradczym Prezesa URT w sprawach działalności telekomunikacyjnej, gospodarki częstotliwościowej oraz spełniania wymagań w zakresie kompatybilności elektromagnetycznej, czyli w Radzie Telekomunikacji.

1.49 Inicjatywą Krajowej Rady w zakresie postępu naukowo - technicznego jest również podjęcie prac związanych z próbną emisją cyfrową w systemie DAB i DVB.

W połowie stycznia 2000 roku, Przewodniczący Polskiej Platformy DAB poinformował Ministra Łączności, o gotowości nadajnika do podjęcia emisji cyfrowej oraz zwrócił się do Krajowej Rady jako sygnatariusza Platformy o objęcie patronatu nad tym eksperymentem. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji ustanowiła taki patronat, o czym niezwłocznie poinformowała Ministra Łączności.

Z początkiem 2000 roku Telekomunikacja Polska S.A. rozpoczęła przygotowania do uruchomienia emisji cyfrowej w kanale 48 w Warszawie oraz starania o zgodę na taki eksperyment. Celem tego eksperymentu było:

Krajowa Rada, 22 lutego 2000 roku, objęła patronatem powyższy eksperyment i wyraziła zgodę Telekomunikacji Polskiej S.A. na bezprzewodowe rozprowadzanie programów telewizyjnych (TVP 1, TVP 2, Polsat, TVN) w sposób rozsiewczy cyfrowy naziemny. Dotychczas nie zostały ustalone techniczne warunki emisji, co było tematem wystąpienia złożonego 13 listopada 2000 roku przez Przewodniczącego KRRiT do Prezesa Rady Ministrów.

Również w sprawie podjęcia próbnej emisji cyfrowej w systemie DAB, jak dotychczas nie zostały sformułowane żadne decyzje dotyczące określenia technicznych warunków nadawania.

W wielu krajach europejskich prowadzona jest stała emisja naziemna programów radiowych w systemie DAB. Funkcjonują też naziemne sieci pilotażowe DVB. W Wielkiej Brytanii naziemna telewizja cyfrowa obejmuje zasięgiem około 90% terytorium, ale z powodów technicznych dociera jedynie do około 20% ludności. W Polsce uruchomienie emisji cyfrowej znajduje się w fazie projektu. Eksperymentalna emisja cyfrowa od ponad roku nie może być uruchomiona.

1.50 Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji wielokrotnie już podkreślała istotne znaczenie rozwoju mediów cyfrowych w Polsce opracowując i przekazując m.in. Prezesowi Rady Ministrów takie dokumenty, jak: "Problemy polityki państwa w stosunku do telewizyjnych satelitarnych platform cyfrowych", "Wprowadzenie telewizji cyfrowej w Polsce. Polityka państwa a polskie i zagraniczne inicjatywy gospodarcze".

Nową inicjatywą Krajowej Rady są również działania zmierzające do uruchomienia w Polsce w roku 2002 naziemnej radiofonii i telewizji cyfrowej. W tym zakresie Krajowa Rada przyjęła 9 listopada 2000 roku uchwałę oraz przedstawiła materiały do debaty sejmowej pt. "Strategia rozwoju naziemnej radiofonii i telewizji cyfrowej w Polsce". Informacje na ten temat znajdują się również w rozdziale V części "Informacja o podstawowych problemach radiofonii i telewizji".

1.51 Intencją Krajowej Rady w dziedzinie postępu technologicznego jest też podjęcie dyskusji, gromadzenie wiedzy i doświadczeń, rozważanie koncepcji i strategii dotyczących polityki regulacyjnej wobec dynamicznie rozwijającej się wirtualnej rzeczywistości Internetu. Media dostępne o dowolnej porze i w każdym miejscu to najbardziej generalny obraz komunikowania masowego w przyszłości, kiedy to proces przenikania się struktur, technologii, rynków i prawa stanie się bardziej zaawansowany. Aby tak się stało konieczne jest spełnienie warunków dla zaistnienia szansy rozwoju nowych technologii, co wskazuje na istotną rolę władz publicznych. W obszarze audiowizualnym ta rola przypada Krajowej Radzie. Informacje na ten temat znajdują się w również rozdziałach IV i V części "Informacja o podstawowych problemach radiofonii i telewizji".

Udział w pracach Sejmu i Senatu

1.52 Elementem realizacji ustawowych zadań Krajowej Rady w projektowaniu polityki państwa w dziedzinie mediów elektronicznych są stałe kontakty z Parlamentem. Członkowie Krajowej Rady biorą udział w posiedzeniach komisji i podkomisji sejmowych oraz senackich. W szczególności trzeba wymienić prace sejmowej oraz senackiej Komisji Kultury i Środków Przekazu, dotyczące nowelizacji ustawy o radiofonii i telewizji. Prace te zakończyły się 31 marca 2000 roku przyjęciem ustawy o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji. Ponadto Krajowa Rada przygotowywała materiały i uczestniczyła w posiedzeniach niżej wymienionych komisji, podczas których omawiano:

1.53 Posłowie sejmowej i senackiej Komisji Kultury i Środków Przekazu przy udziale Krajowej Rady rozpatrywali również sprawę emisji wywiadu z zabójcą księdza Jerzego Popiełuszki, emisji filmu dokumentalnego "Jan Paweł II - Papież Tysiąclecia", wyjaśniali okoliczności braku bezpośredniej transmisji uroczystości otwarcia Polskiego Cmentarza Wojennego w Katyniu, wstrzymania emisji programu nadawanego w Oddziale Terenowym TVP S.A. w Łodzi w cyklu "Z kodeksem na ty", a także omawiali przystąpienie spółek Skarbu Państwa do przedsięwzięcia pod nazwą Telewizja Familijna.

Ponadto podczas posiedzeń tych komisji rozpatrywano projekty następujących ustaw:

1.54 Członkowie Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji uczestniczyli także w posiedzeniach innych sejmowych i senackich komisji oraz podkomisji, w szczególności:

1.55 Posłowie i Senatorowie przekazywali również do KRRiT indywidualne wystąpienia dotyczące m.in. przyznania częstotliwości w celu poprawy zasięgu rozpowszechniania programów publicznej radiofonii i telewizji, procesu ponownego udzielania koncesji, a w szczególności koncesji dla Radia Maryja, stanowiska w sprawie rezygnacji przez Polskę z nadawania programów w zakresie fal średnich.

Ponadto Posłowie i Senatorowie składali indywidualne skargi w szczególności dotyczące emisji niektórych programów. Na wszystkie wystąpienia udzielone zostały odpowiedzi. Informacje na ten temat znajdują się również w rozdziale VII Sprawozdania KRRiT.

1.56 Wspólnie z parlamentarzystami przedstawiciele KRRiT przyjmowali delegacje zagraniczne, w tym delegację czeskich i jugosłowiańskich parlamentarzystów.

Krajowa Rada organizowała również konferencje, na które zapraszała przedstawicieli Sejmu i Senatu, jak np. "Edukacja medialna - potrzeba i wyzwanie przyszłości", "Internet jako medium XXI wieku", "Mniejszości narodowe w mediach elektronicznych Białorusi, Litwy, Łotwy, Estonii, Ukrainy i Polski", "Ocena i perspektywy porozumienia nadawców Przyjazne Media".

Ponadto przy udziale parlamentarzystów odbywała się akcja promocyjna Tydzień Mediów Publicznych, a 13 czerwca 2000 roku, w gmachu Parlamentu, zorganizowana została wspólna dyskusja dotycząca sposobu przekazywania przez media publiczne informacji o pracy najważniejszych organów państwa.

Pod patronatem honorowym Przewodniczącego KRRiT, z udziałem przedstawicieli Parlamentu odbyła się również konferencja, zorganizowana w Krakowie przez Uniwersytet Jagielloński oraz Rady Nadzorcze TVP S.A. i PR S.A. na temat "Globalizacja mediów a rynki narodowe i lokalne". Patronatem Przewodniczącego KRRiT objęta była również konferencja w Kielcach - "Pedagogika mediów", współorganizowana z Ministerstwem Edukacji Narodowej oraz konferencja w Lublinie, w gmachu Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, na temat "Oddziaływanie agresywnych gier komputerowych na psychikę dzieci".

Parlamentarzyści wzięli też udział w VI Europejskiej Konferencji Ministerialnej Rady Europy, organizowanej w Krakowie przez KRRiT.

1.57 Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, 6 czerwca 2000 roku, przyjęła uchwałę, w której wyraziła poparcie dla Zarządu Miasta Wrocławia dotyczącą inicjatywy zorganizowania w Polsce Światowej Wystawy Rejestrowanej EXPO 2010 Wrocław. Krajowa Rada uznała, że dwudziesta rocznica powrotu Polski do grona państw demokratycznych będzie niepowtarzalną okazją do zaprezentowania światu przemian społecznych i gospodarczych, które zmieniły oblicze Europy Środkowej i Wschodniej, a które zostały zapoczątkowane w 1989 roku w Polsce. Krajowa Rada zwróciła się do wszystkich nadawców, działających na polskim rynku audiowizualnym, o poparcie i promocję tej inicjatywy. Po raz pierwszy media stają się jednym z głównych bohaterów Wystawy, zgodnie z proponowanym hasłem EXPO 2010 "Solidarna Przyszłość Młodych - Kultura - Medycyna - Media".

Krajowa Rada przekazała powyższą uchwałę na ręce Marszałka Sejmu RP w związku z rozpoczęciem w tej samej sprawie prac parlamentarnych.

Sejm Rzeczypospolitej Polskiej przyjął, 22 września 2000 roku, uchwałę dotyczącą organizacji Światowej Wystawy Rejestrowanej EXPO 2010 w Polsce.

1.58 W uchwale z 24 czerwca 1999 roku w sprawie sprawozdania KRRiT z rocznej działalności Sejm RP m.in. krytycznie ocenił brak działań KRRiT w zakresie przywrócenia całodobowej emisji Programu II i Radia BIS Polskiego Radia oraz wezwał Krajową Radę do niezwłocznego podjęcia pracy tak, aby przywrócić słuchaczowi - płatnikowi abonamentu - pełny dostęp do wszystkich programów radia publicznego.

Zgodnie z zaleceniami Sejmu Krajowa Rada uznała za priorytetowe prace zmierzające do przywrócenia całodobowej emisji Programu II i Radia BIS PR S.A. Realizacja tego zamierzenia zależała przede wszystkim od uzgodnień międzynarodowych częstotliwości nowo dobranych i tempa przekazywania ich do dyspozycji KRRiT.

1 września 2000 roku nastąpiło rozdzielenie anten Programu II Polskiego Radia i Radia BIS. Dokonało się tym samym zrealizowanie uchwały Sejmu w tej sprawie. Informacje na ten temat znajdują się również w rozdziale IV Sprawozdania KRRiT.

Wybór rad nadzorczych w spółkach publicznej radiofonii i telewizji

1.59 Zgodnie z przepisami ustawy o radiofonii i telewizji kadencja rad nadzorczych spółek publicznej radiofonii i telewizji trwa trzy lata. W czerwcu 2000 roku upłynęła II kadencja rad nadzorczych Telewizji Polskiej S.A., Polskiego Radia S.A. oraz rozgłośni regionalnych Polskiego Radia S.A. Członków rad nadzorczych mediów publicznych, z wyjątkiem jednego powoływanego przez Ministra Skarbu Państwa, powołuje Krajowa Rada.

1.60 Krajowa Rada przyjęła 30 marca 2000 roku, stanowisko w sprawie wyborów rad nadzorczych regionalnych rozgłośni Polskiego Radia S.A. Rada uznała, że mandat członków powołanych przez KRRiT rozpoczyna się z dniem otwarcia Walnych Zgromadzeń Akcjonariuszy, jednak nie później niż 1 lipca 2000 roku.

Krajowa Rada, podczas posiedzenia 24 maja 2000 roku, dokonała wyboru czterech członków w każdej z rad nadzorczych, z wyjątkiem Radia Łódź S.A., gdzie powołano trzech członków, a wybory uzupełniające odbyły się 30 maja. Rady nadzorcze regionalnych rozgłośni Polskiego Radia S.A. liczą po pięciu członków - czterech powołuje KRRiT, jednego - Minister Skarbu Państwa.

W stanowisku przekazanym Ministrowi Skarbu Państwa, 25 maja 2000 roku, Przewodniczący KRRiT poinformował, że Krajowa Rada wysoko oceniła kwalifikacje wszystkich zgłoszonych kandydatów. Krajowa Rada przekazała Ministrowi Skarbu Państwa do rozważenia listę z nazwiskami tych kandydatów, którzy nie uzyskali wymaganej liczby głosów. KRRiT zasugerowała, że właśnie spośród tych osób minister mógłby dokonać wyboru w poszczególnych rozgłośniach członka rady nadzorczej.

1.61 Uchwałą nr 305 z 14 czerwca 2000 roku, Krajowa Rada powołała członków Rady Nadzorczej Spółki "Telewizja Polska S.A.".

Uchwałą nr 306 z 14 czerwca 2000 roku, Krajowa Rada powołała członków Rady Nadzorczej Spółki "Polskie Radio S.A.".

Rady nadzorcze Telewizji Polskiej S.A. i Polskiego Radia S.A. liczą po dziewięciu członków: ośmiu powołuje KRRiT, jednego - Minister Skarbu Państwa.

1.62 Ze względu na przypadki rezygnacji przez dotychczasowych członków Krajowa Rada dokonywała również wyborów uzupełniających w składach rad programowych działających w publicznej radiofonii i telewizji.

W marcu bieżącego roku upłynęła kadencja Rady Programowej TV Polonia. Krajowa Rada rozpoczęła procedurę związaną z powołaniem nowego składu Rady Programowej TV Polonia w trybie art.28a w związku z art. 30a ustawy o radiofonii i telewizji.


Spis treści, poprzednia część druku, następna część druku