Poprzednia część druku


79) art. 82 otrzymuje brzmienie:

"Art. 82. 1. Zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, z zastrzeżeniem art. 82a oraz art. 85c ust. 3, jak również zezwolenia na osiedlenie się udziela albo odmawia ich udzielenia, a także kartę pobytu wydaje wojewoda właściwy ze względu na miejsce zamierzonego pobytu cudzoziemca.

2. Wymiany karty pobytu dokonuje wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca.

3. Cudzoziemiec przebywający za granicą składa wniosek o udzielenie zezwoleń, o których mowa w ust. 1, za pośrednictwem konsula właściwego ze względu na miejsce jego pobytu; cudzoziemiec przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej składa wniosek do wojewody właściwego ze względu na miejsce jego pobytu.

4. Decyzje w sprawach przedłużenia lub cofnięcia zezwoleń, o których mowa w ust. 1, wydaje wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca.

5. Decyzje w sprawach dotyczących zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony wojewoda wydaje po zasięgnięciu opinii Komendanta Głównego Straży Granicznej.

6. Decyzje w sprawach dotyczących zezwolenia na osiedlenie się wojewoda wydaje po zasięgnięciu opinii właściwego komendanta wojewódzkiego Policji, Komendanta Głównego Straży Granicznej oraz Szefa Urzędu Ochrony Państwa.

7. Nieprzekazanie w terminie 30 dni od dnia doręczenia żądania opinii, o której mowa w ust.5 lub 6, uznaje się za równoznaczne ze spełnieniem wymogu uzyskania tej opinii.

8. W szczególnie uzasadnionych wypadkach termin, o którym mowa w ust.7, można przedłużyć do 3 miesięcy, o czym organ opiniujący powiadamia cudzoziemca oraz wojewodę.";

80) po art. 82 dodaje się art. 82a i 82b w brzmieniu:

"Art. 82a. Zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony w celu połączenia z rodziną udziela albo odmawia jego udzielenia, a także kartę pobytu wydaje wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu wnioskodawcy, o którym mowa w art. 24a.

Art.82b. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, określi, w drodze rozporządzenia, wzór zaświadczenia o przyjęciu na studia, o którym mowa w art. 17 ust. 2 pkt 4, zawierającego w szczególności: imię i nazwisko cudzoziemca, datę i miejsce jego urodzenia, obywatelstwo, nazwę i adres szkoły wyższej, termin rozpoczęcia nauki oraz okres nauki, na jaki cudzoziemiec został zakwalifikowany.";

81) art. 83 otrzymuje brzmienie:

"Art. 83. 1. Polski dokument podróży dla cudzoziemca wydaje wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca.

2. Tymczasowy polski dokument podróży dla cudzoziemca wydaje:

1) za granicą - konsul,

2) w kraju - wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca, a w szczególnie uzasadnionych wypadkach - komendant granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej.";

82) art. 85 otrzymuje brzmienie:

"Art. 85. 1. Cudzoziemiec składa wniosek o nadanie statusu uchodźcy do Prezesa za pośrednictwem:

1) Komendanta Głównego Straży Granicznej, w trakcie swojego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2) komendanta granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej, o ile nie posiada prawa wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Komendant Główny Straży Granicznej prowadzi postępowania w sprawach o wszczęcie postępowania o nadanie statusu uchodźcy, w tym zwłaszcza przesłuchuje osoby ubiegające się o ten status i wydaje postanowienia, o których mowa w art. 35 ust. 1.

3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych wyznaczy, w drodze rozporządzenia, komendantów granicznych placówek kontrolnych Straży Granicznej uprawnionych do przyjmowania wniosków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, oraz do prowadzenia postępowań w sprawach o wszczęcie postępowania o nadanie statusu uchodźcy, w tym zwłaszcza do przesłuchiwania osób ubiegających się o ten status i upoważni ich do wydawania postanowień, o których mowa w art. 35 ust. 1, uwzględniając skalę ruchu migracyjnego na obszarze właściwości poszczególnych granicznych placówek kontrolnych Straży Granicznej oraz warunki umożliwiające prawidłowe przyjmowanie wniosków i prowadzenie postępowań.";

83) po art. 85 dodaje się art. 85a-85g w brzmieniu:

"Art. 85a. 1. Czynności zmierzające do identyfikacji lub ustalenia tożsamości cudzoziemca składającego wniosek o nadanie statusu uchodźcy oraz ustalenia okoliczności związanych z jego wjazdem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i pobytem na nim, w tym czynności, o których mowa w art. 38 ust. 1, podejmują:

1) Komendant Główny Straży Granicznej, w wypadkach określonych w art. 85 ust. 1 pkt 1,

2) komendant granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej, w wypadkach określonych w art. 85 ust. 1 pkt 2.

2. Komendant Główny Straży Granicznej w wypadkach określonych w art. 85 ust. 1 pkt 1, a komendant granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej w przypadkach określonych w art. 85 ust. 1 pkt 2, podejmują czynności zmierzające do ustalenia, czy w odniesieniu do cudzoziemca nie zachodzą okoliczności wymienione w art. 1 F Konwencji Genewskiej.

3. W celu realizacji czynności, o których mowa w ust. 1, można dokonać przeszukania cudzoziemca i jego bagażu.

Art. 85b. 1. Decyzje w sprawach o nadanie lub pozbawienie statusu uchodźcy, w szczególności w sprawach, o których mowa w art. 34 ust. 3, art. 35 ust. 2, art. 36 oraz art. 38 ust. 3, wydaje Prezes.

2. Prezes wydaje decyzję o nadaniu statusu uchodźcy po zasięgnięciu opinii Szefa Urzędu Ochrony Państwa co do występowania okoliczności określonych w art. 1F Konwencji Genewskiej.

3. Nieprzekazanie przez Szefa Urzędu Ochrony Państwa w terminie 30 dni od dnia doręczenia żądania opinii, o której mowa w ust. 2, uznaje się za równoznaczne ze spełnieniem wymogu uzyskania tej opinii.

4. W szczególnie uzasadnionych wypadkach termin, o którym mowa w ust. 3, można przedłużyć do 3 miesięcy, o czym Szef Urzędu Ochrony Państwa powiadamia cudzoziemca ubiegającego się o nadanie statusu uchodźcy oraz Prezesa.

5. Od decyzji o odmowie nadania statusu uchodźcy z powodu oczywistej bezzasadności wniosku odwołanie przysługuje w terminie 3 dni od dnia doręczenia decyzji cudzoziemcowi.

6. Rada wydaje decyzję w sprawie o odmowie nadania statusu uchodźcy z powodu oczywistej bezzasadności wniosku w terminie 5 dni od dnia otrzymania odwołania wraz z aktami sprawy.

Art. 85c. 1. Tymczasowe zaświadczenie tożsamości cudzoziemca ubiegającego się o nadanie statusu uchodźcy wydaje Komendant Główny Straży Granicznej w wypadkach określonych w art. 85 ust. 1 pkt 1, lub komendant granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej, w wypadkach określonych w art. 85 ust. 1 pkt 2.

2. Ważność tymczasowego zaświadczenia tożsamości cudzoziemca ubiegającego się o nadanie statusu uchodźcy przedłuża Prezes.

3. Cudzoziemcowi, któremu nadano status uchodźcy, dokument podróży przewidziany w Konwencji Genewskiej wydaje i zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony udziela oraz je przedłuża, a także kartę pobytu wydaje, Prezes.

Art. 85d. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, regulamin pobytu w ośrodkach dla cudzoziemców ubiegających się o nadanie statusu uchodźcy, uwzględniający w szczególności warunki wstępu do ośrodka oraz odwiedzin osób w nim przebywających, pory i zasady wydawania posiłków, sposób utrzymywania czystości oraz zasady porządkowe.

Art. 85e. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, określi, w drodze rozporządzenia, w odniesieniu do spraw, o których mowa w art. 38 ust. 1 pkt 2: zakres badań lekarskich, szczegółowe warunki i sposób wykonywania tych badań, zakres i warunki wykonywania zabiegów sanitarnych ciała i odzieży cudzoziemców ubiegających się o nadanie statusu uchodźcy, zakres i warunki wykonywania nadzoru nad badaniami lekarskimi cudzoziemców umieszczanych w ośrodku dla cudzoziemców ubiegających się o nadanie statusu uchodźcy, kierując się w szczególności potrzebą zapobiegania rozprzestrzenianiu się chorób zakaźnych.

Art. 85f. 1. Udzielenie świadczeń, o których mowa w art. 40 ust.1, zapewnia Prezes. Odmowa udzielenia świadczeń następuje w drodze decyzji.

2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość, warunki przyznawania i wstrzymywania oraz sposób korzystania przez cudzoziemców ubiegających się o nadanie statusu uchodźcy ze świadczeń, o których mowa w art. 40 ust. 1, a w szczególności warunki w jakich cudzoziemcy ubiegający się o nadanie statusu uchodźcy mogą korzystać z tych świadczeń przebywając poza ośrodkiem dla cudzoziemców ubiegających się o nadanie statusu uchodźcy, stawki żywieniowe w ośrodku dla cudzoziemców ubiegających się o nadanie statusu uchodźcy, okoliczności wypłaty ekwiwalentu za wyżywienie, zakres i tryb świadczenia opieki medycznej nad nimi, rodzaje pomocy pieniężnej, zakres i warunki realizacji pomocy cudzoziemcom w związku z ich dobrowolnym wyjazdem z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Rozporządzenie powinno uwzględniać konieczność zaspokojenia niezbędnych potrzeb życiowych cudzoziemców ubiegających się o nadanie statusu uchodźcy.

Art. 85g. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego, określi, w drodze rozporządzenia, warunki zakwaterowania małoletnich cudzoziemców pozbawionych opieki w okresie postępowania o nadanie statusu uchodźcy, kwalifikacje zawodowe personelu prowadzącego postępowania o nadanie statusu uchodźcy w sprawach małoletnich cudzoziemców pozbawionych opieki i udzielającego im świadczeń, o których mowa w art. 40 ust. 1, warunki, w jakich powinny być prowadzone czynności administracyjne w postępowaniu o nadanie statusu uchodźcy z udziałem małoletniego cudzoziemca pozbawionego opieki, oraz sposób sprawdzania okoliczności, o których mowa w art. 52a, kierując się dobrem dziecka i potrzebą zapewnienia małoletnim cudzoziemcom pozbawionym opieki warunków odpowiednich do stopnia ich rozwoju psychofizycznego.

2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania wobec cudzoziemców ubiegających się o nadanie statusu uchodźcy, w stosunku do których zachodzi domniemanie, iż byli ofiarami przestępstw lub przemocy albo będących niepełnosprawnymi, uwzględniając w szczególności sytuację kobiet oraz osób torturowanych. Tryb postępowania określony w rozporządzeniu powinien uwzględniać w szczególności stan psychofizyczny, w jakim znajduje się cudzoziemiec, oraz przewidywać, w sytuacjach wymagających takiej potrzeby i w miarę możliwości, prowadzenie postępowania lub przeprowadzanie niektórych czynności w jego toku przez osobę tej samej płci co cudzoziemiec.";

84) w art. 86 wyrazy "Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji w porozumieniu z Ministrem Spraw Zagranicznych" zastępuje się wyrazem "Prezes po uzyskaniu zgody ministra właściwego do spraw zagranicznych.";

85) po art. 86 dodaje się art. 86a i 86b w brzmieniu:

"Art. 86a. 1. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, każdorazowo postanawia o udzieleniu i sprawowaniu ochrony czasowej, o której mowa w art. 51a ust. 1, oraz określa szczegółowe zasady finansowania tej ochrony, limit cudzoziemców, wobec których można sprawować ochronę czasową, okres sprawowania ochrony lub warunki zakończenia sprawowania ochrony czasowej, zakres i formę realizacji świadczeń udzielanych cudzoziemcom korzystającym z ochrony czasowej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o których mowa w art. 51b, a także określa sposób realizacji zadań podejmowanych w ramach ochrony czasowej, uwzględniając w szczególności rodzaj zagrożeń, na które narażeni są cudzoziemcy, możliwości finansowania ochrony oraz zobowiązania wynikające z postanowień umów wiążących Rzeczpospolitą Polską.

2. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, może powierzyć realizację określonych zadań podejmowanych w ramach ochrony czasowej organizacjom pozarządowym. Rozporządzenie powinno określać w szczególności zakres powierzanych zadań i sposób ich finansowania, sposób prowadzenia kontroli realizacji zadań, organizacje, którym powierza się wykonywanie tych zadań, oraz okres ich wykonywania.

Art.86b. 1. Decyzje o zobowiązaniu cudzoziemca do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wydaje komendant wojewódzki Policji, komendant oddziału Straży Granicznej lub Komendant Granicznej Placówki Kontrolnej Straży Granicznej Warszawa - Okęcie.

2. Organem odwoławczym od decyzji, o których mowa w ust. 1, jest wojewoda.";

86) w art. 87 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

"1. Decyzje o wydaleniu cudzoziemca wydaje, z urzędu lub na wniosek Ministra Obrony Narodowej, Szefa Urzędu Ochrony Państwa, Komendanta Głównego Straży Granicznej, Komendanta Głównego Policji, komendanta oddziału Straży Granicznej lub komendanta wojewódzkiego Policji, wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca lub miejsce ujawnienia faktu lub zdarzenia będącego podstawą wystąpienia z wnioskiem o wydalenie cudzoziemca.

2. Czynności, o których mowa w art. 56, wykonują organy występujące o wydalenie cudzoziemca, a gdy decyzja wydawana jest na wniosek Ministra Obrony Narodowej lub z urzędu przez wojewodę - właściwy komendant wojewódzki Policji.";

87) w art. 88:

a) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:

"2. Postanowienie o umieszczeniu cudzoziemca w strzeżonym ośrodku lub o zastosowaniu aresztu w celu wydalenia wydaje na wniosek wojewody, organu Straży Granicznej lub Policji sąd rejonowy właściwy ze względu na siedzibę organu składającego wniosek.

3. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 2, przysługuje w terminie 7 dni zażalenie do właściwego sądu okręgowego. Sąd rozpatruje zażalenie niezwłocznie.",

b) po ust. 4 dodaje się ust. 5 i 6 w brzmieniu:

"5. Jeżeli ustały przyczyny uzasadniające umieszczenie cudzoziemca w ośrodku strzeżonym lub areszcie w celu wydalenia, sąd rejonowy właściwy ze względu na miejsce umieszczenia cudzoziemca wydaje postanowienie o zwolnieniu cudzoziemca z ośrodka strzeżonego lub aresztu w celu wydalenia.

6. Nadzór nad prawidłowością wykonania środka w postaci umieszczenia cudzoziemca w ośrodku strzeżonym lub areszcie w celu wydalenia sprawuje sąd rejonowy właściwy ze względu na miejsce umieszczenia cudzoziemca.";

88) w art. 89:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Strzeżone ośrodki dla cudzoziemców tworzy i likwiduje, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw wewnętrznych, określając równocześnie komendanta: wojewódzkiego Policji albo oddziału Straży Granicznej, któremu ośrodek ma podlegać.",

b) w ust. 2 wyraz "zarządzenia" zastępuje się wyrazem "rozporządzenia",

c) ust. 4 skreśla się;

89) w art. 90:

a) w ust. 1 wyrazy "Komendant Główny Straży Granicznej" zastępuje się wyrazem "Prezes",

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Wpisu do wykazu, przedłużenia jego obowiązywania oraz wykreślenia tego wpisu dokonuje Prezes z urzędu lub na wniosek:

1) Komendanta Głównego Policji,

2) Komendanta Głównego Straży Granicznej,

3) Szefa Urzędu Ochrony Państwa,

4) Ministra Obrony Narodowej,

5) ministra właściwego do spraw finansów publicznych,

6) wojewody,

7) konsula.",

c) po ust.2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

"2a. Prezes nie jest związany wnioskiem organów, o których mowa w ust. 2. W wypadku odmowy przez Prezesa wpisania do wykazu lub wykreślenia wpisu danych cudzoziemca objętych wnioskiem, organ wnioskujący może zwrócić się o rozstrzygnięcie sprawy do ministra właściwego do spraw wewnętrznych. W wypadku uwzględnienia wystąpienia organu minister nakazuje Prezesowi dokonać wpisu lub wykreślić wpis.",

d) po ust.3 dodaje się ust.4 w brzmieniu:

"4. Wszystkie organy administracji rządowej posiadające informacje dotyczące cudzoziemca, o których mowa w art. 13 ust. 1, zobowiązane są powiadomić o tym Prezesa.";

90) art. 91 otrzymuje brzmienie:

"Art. 91. 1. Rejestry, o których mowa w art. 67 ust. 1 pkt 1-6 i 10, oraz ewidencję, o której mowa w art. 67 ust. 1 pkt 7, prowadzą organy wydające decyzje w sprawach, o których mowa w tych przepisach.

2. Rejestr, o którym mowa w art. 67 ust. 1 pkt 8, prowadzi Komendant Główny Policji.

3. Dane gromadzone w rejestrze, o którym mowa w art. 67 ust. 1 pkt 8, przechowywane są oddzielnie od zbiorów i rejestrów odcisków linii papilarnych gromadzonych w innych celach.

4. Rejestr, o którym mowa w art. 67 ust.1 pkt 9, prowadzą komendanci oddziałów Straży Granicznej.

5. Minister właściwy do spraw wewnętrznych może określić, w drodze rozporządzenia, sposób łączenia rejestrów i ewidencji, o których mowa w art. 67 ust. 1, oraz sposób udostępniania danych zawartych w tych rejestrach i ewidencji uprawnionym organom. Rozporządzenie powinno określać w szczególności przypadki, w których może nastąpić połączenie rejestrów i ewidencji, organy odpowiedzialne za prowadzenie rejestrów i ewidencji w wypadku ich połączenia, warunki udostępniania danych za pomocą urządzeń teleinformatycznych, sposób występowania o udostępnienie danych oraz sposób dokumentowania faktu udostępnienia danych.";

91) w art. 92:

a) w ust. 2 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu:

"Koszty konwoju obejmują również koszty bezpośrednio związane z przewozem statkiem powietrznym lub morskim.",

b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

"3. Karę administracyjną, o której mowa w art. 68 ust. 6, nakłada na przewoźnika wojewoda na wniosek komendanta granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej, w której odmówiono cudzoziemcowi wjazdu.",

c) po ust. 3 dodaje się ust.4 w brzmieniu:

"4. Organem odwoławczym od decyzji, o których mowa w ust.1, jest Prezes.";

92) w art. 93:

a) w ust. 1:

- pkt 3 otrzymuje brzmienie:

"3) polskich dokumentów podróży dla cudzoziemca i tymczasowych polskich dokumentów podróży dla cudzoziemca,",

- pkt 6 otrzymuje brzmienie:

"6) zobowiązania do opuszczenia i wydalania z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,",

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zagranicznych, określi, w drodze rozporządzenia:

1) wzór wizy, zaproszenia, karty pobytu, polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca, tymczasowego polskiego dokumentu podróży dla cudzoziemca, tymczasowego zaświadczenia tożsamości cudzoziemca, dokumentu podróży przewidzianego w Konwencji Genewskiej oraz wniosków o ich wydanie, wymianę lub przedłużenie ich ważności,

2) wzory ewidencji zaproszeń, wykazu oraz rejestrów, o których mowa w art. 67 ust. 1 pkt 1-6 i 8-10.";

93) art. 94 otrzymuje brzmienie:

"Art. 94. 1. Karty pobytu, polskie dokumenty podróży dla cudzoziemców, tymczasowe polskie dokumenty podróży dla cudzoziemców, dokumenty podróży przewidziane w Konwencji Genewskiej oraz tymczasowe zaświadczenie tożsamości cudzoziemca wydaje się po uiszczeniu należnych opłat.

2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat pobieranych w kraju za wydanie dokumentów, o których mowa w ust. 1, tryb ich uiszczania, warunki i zakres stosowania ulg oraz zwolnień od opłat, warunki podwyższania opłat w razie zawinionej utraty albo zniszczenia dokumentu, a także dokumenty wymagane do uzyskania ulg i zwolnień. Wysokość opłaty powinna uwzględniać w szczególności jednostkowe koszty wytworzenia i wydania dokumentu.";

94) art. 95 otrzymuje brzmienie:

"Art. 95. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki przeprowadzania przez Prezesa, Straż Graniczną, Policję i wojewodów kontroli legalności pobytu cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wskazując:

1) sposób przeprowadzania kontroli, w tym okoliczności ich przeprowadzania i rodzaje kontrolowanych dokumentów,

2) sposób i zakres dokumentowania czynności związanych z przeprowadzaną kontrolą.";

95) art. 98 otrzymuje brzmienie:

"Art. 98. 1. Minister właściwy do spraw zagranicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, może określić, w drodze rozporządzenia, warunki, w których ze względu na szczególne okoliczności cudzoziemiec może przekroczyć granicę Rzeczypospolitej Polskiej, pomimo niespełnienia obowiązków określonych w art. 5 lub 6.

2. Minister właściwy do spraw zagranicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, może, w drodze rozporządzenia, zwolnić obywateli jednego lub kilku krajów od obowiązku posiadania wizy przy wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz określić czas pobytu cudzoziemca i inne niezbędne warunki jego pobytu.";

96) art. 101 otrzymuje brzmienie:

"Art. 101. W sprawach, o których mowa w niniejszej ustawie, nie stosuje się art. 33 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie (Dz.U. Nr 91, poz. 577, z 1999 r. Nr 70, poz. 778, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 22, poz. 268, Nr 48, poz. 550 i 552, Nr 62, poz. 718 i Nr 122, poz. 1321 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 43).";

97) art. 103 i 104 otrzymują brzmienie:

"Art. 103. Kto zabiera w celu przywłaszczenia lub przywłaszcza sobie należący do cudzoziemca dokument podróży, kartę pobytu, polski dokument podróży dla cudzoziemca, tymczasowy polski dokument podróży dla cudzoziemca, tymczasowe zaświadczenie tożsamości cudzoziemca albo dokument podróży przewidziany w Konwencji Genewskiej lub takiego dokumentu używa, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Art. 104. 1. Kto:

1) nie opuszcza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przed upływem terminów, o których mowa w art. 8 i 21,

2) nie przedstawia dokumentów i zezwoleń uprawniających go do pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na żądanie właściwych organów oraz odmawia okazania środków niezbędnych do pokrycia kosztów pobytu,

3) narusza nakazy lub zakazy określone w decyzji, o której mowa w art. 54 ust. 1,

4) nie opuszcza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w terminie określonym w decyzji wydanej na podstawie art. 22 lub 24 ust.1,

podlega karze grzywny.

2. Orzekanie następuje w trybie przepisów o postępowaniu w sprawach o wykroczenia.

3. Nakaz karny wydany w postępowaniu nakazowym jest natychmiast wykonalny.";

98) użyte w art. 89 ust. 2 i 3, art. 93 ust. 1, art. 96 ust. 1 i 2, art. 99, art. 100 ust. 1 i art. 102 ustawy w różnych przypadkach wyrazy "Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "minister właściwy do spraw wewnętrznych";

99) użyte w art. 93 ust. 1, art. 96 ust. 1 i 2 i w art. 100 ust. 2 ustawy w różnych przypadkach wyrazy "Minister Spraw Zagranicznych" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "Minister właściwy do spraw zagranicznych".

 

Art. 2.

W ustawie z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim (Dz.U. z 2000 r. Nr 28, poz.353) wprowadza się następujące zmiany:

1) art. 12 skreśla się;

2) w art. 16:

a) ust.2 otrzymuje brzmienie:

"2. Wnioski o nadanie obywatelstwa polskiego i o wyrażenie zgody na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego osoby zamieszkałe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wnoszą za pośrednictwem właściwego wojewody, a osoby zamieszkałe za granicą - za pośrednictwem konsula.";

b) po ust.2 dodaje się ust. 3-6 w brzmieniu:

"3. Wnioski, o których mowa w ust. 2, wraz z własnym stanowiskiem, wojewoda i konsul, z zastrzeżeniem ust. 5, przekazują Prezesowi Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców.

4. Prezes Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców przekazuje wnioski, o których mowa w ust. 2, do Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej wraz ze swoim stanowiskiem.

5. Wnioski, o których mowa w ust. 2, wojewoda i konsul przekazują bezpośrednio do Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w każdym przypadku, gdy Prezydent tak zadecyduje.

6. Wojewoda i konsul informują Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców o przekazaniu wniosków, o których mowa w ust. 2, do Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w przypadkach określonych w ust. 5.";

3) w art. 17:

a) w ust. 2 wyraz "starosta" zastępuje się wyrazem "wojewoda";

b) w ust. 3:

- skreśla się wyrazy "oraz w art.12 ust.3 i 4",

- wyraz "starosta" zastępuje się wyrazem "wojewoda";

4) w art. 18 skreśla się oznaczenie ust. 1 oraz ust. 2;

5) art. 18b skreśla się;

6) po rozdziale 4 dodaje się rozdział 4a w brzmieniu:

"Rozdział 4a

Rejestry

Art.18c. 1. Wojewoda i konsul Rzeczypospolitej Polskiej prowadzą rejestry:

1) wniosków o nabycie obywatelstwa polskiego oraz osób, które nabyły obywatelstwo polskie,

2) wniosków o wyrażenie zgody na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego oraz osób, które utraciły obywatelstwo polskie,

3) oświadczeń o wyborze dla dziecka obywatelstwa państwa obcego.

2. Rejestr, o którym mowa w ust.1 pkt 1, obejmuje następujące dane: datę złożenia wniosku, imię (imiona) i nazwisko oraz nazwisko rodowe wnioskodawcy, imiona i nazwiska rodziców, datę i miejsce urodzenia, miejsce zamieszkania, poprzednio posiadane obywatelstwo lub posiadane aktualnie obywatelstwo inne niż polskie, adnotacje o przedłożeniu dowodu utraty obcego obywatelstwa, imię i nazwisko dziecka objętego wnioskiem, adnotacje o wyrażeniu zgody przez dziecko, które ukończyło 16 lat, podstawę prawną nabycia obywatelstwa polskiego i datę jego nabycia.

3. Rejestr, o którym mowa w ust.1 pkt 2, obejmuje następujące dane: datę złożenia wniosku, imię (imiona) i nazwisko oraz nazwisko rodowe osoby składającej wniosek, imiona i nazwiska rodziców, datę i miejsce urodzenia, miejsce zamieszkania, imię i nazwisko dziecka objętego wnioskiem, adnotacje o wyrażeniu zgody przez dziecko, które ukończyło 16 lat, adnotacje o posiadanym obywatelstwie obcym lub o przyrzeczeniu nabycia obcego obywatelstwa, podstawę prawną utraty obywatelstwa polskiego i datę utraty obywatelstwa polskiego.

4. Rejestr, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, obejmuje następujące dane: datę złożenia oświadczenia o wyborze dla dziecka obywatelstwa państwa obcego, imię (imiona) i nazwisko dziecka, imiona i nazwiska rodziców, datę i miejsce urodzenia dziecka, miejsce zamieszkania, adnotacje o obywatelstwie państwa obcego, które zostało dla dziecka wybrane.

Art.18d. 1. Kancelaria Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej przesyła organom, o których mowa w art.18c ust. 1, kopie zaświadczeń w sprawach obywatelstwa polskiego uwzględniających dane określone w art. 18c ust. 2 i 3.

2. Kancelaria Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej przesyła Prezesowi Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców kopie postanowień Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w sprawach obywatelstwa polskiego.

Art.18e. 1. Prezes Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców prowadzi centralny rejestr danych o nabyciu i utracie obywatelstwa polskiego na podstawie informacji uzyskanych od organów uprawnionych do prowadzenia rejestrów w tych sprawach oraz dokumentów, o których mowa w art.18d.

2. Organy uprawnione do prowadzenia rejestrów, o których mowa w art.18c ust.1, przekazują dane określone w tych rejestrach Prezesowi Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców niezwłocznie po ostatecznym rozstrzygnięciu sprawy o nabyciu lub utracie obywatelstwa polskiego.

3. Rejestr, o którym mowa w ust.1, obejmuje dane określone w art.18c ust. 2, 3 i 4.

Art.18f. 1. Dane zgromadzone w rejestrach, o których mowa w art.18c i art.18e, podlegają ochronie na podstawie odrębnych przepisów i mogą być wykorzystywane w postępowaniach o nabycie obywatelstwa polskiego, o wyrażenie zgody na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego, stwierdzenie posiadania lub utraty obywatelstwa polskiego oraz w celach statystycznych.

2. Dane, o których mowa w ust.1, nie mogą być udostępnione organom lub instytucjom zagranicznym, z wyjątkiem przypadków, gdy zezwalają na to przepisy prawa.

Art.18g. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zagranicznych, określi, w drodze rozporządzenia:

1) wzory rejestrów, o których mowa w art.18c i 18e,

2) terminy i sposoby przekazywania informacji do centralnego rejestru danych o nabyciu i utracie obywatelstwa polskiego.

2. Rejestry, o których mowa w art.18c i 18e, mogą być prowadzone w szczególności w systemach informatycznych.".

 

Art. 3.

W ustawie z dnia 13 lutego 1984 r. o funkcjach konsulów Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 9, poz. 34, z 1997 r. Nr 114, poz. 739, z 1998 r. Nr 117, poz.757, z 1999 r. Nr 52, poz. 532 oraz z 2000 r. Nr 120, poz. 1268) wprowadza się następujące zmiany:

1) art. 6 otrzymuje brzmienie:

"Art. 6. 1. Minister właściwy do spraw zagranicznych po powiadomieniu państwa przyjmującego i braku jego sprzeciwu może powierzyć wykonywanie funkcji konsula na rzecz Rzeczypospolitej Polskiej kierownikowi przedstawicielstwa dyplomatycznego lub konsulowi państwa trzeciego.

2. Minister właściwy do spraw zagranicznych po powiadomieniu państwa przyjmującego i braku jego sprzeciwu może powierzyć kierownikowi przedstawicielstwa dyplomatycznego lub konsulowi Rzeczypospolitej Polskiej wykonywanie funkcji konsula na rzecz państwa trzeciego.";

2) w art. 23 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

"2) udziela wiz.".

 

Art. 4.

W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz.U. z 2001 r. Nr 6, poz. 56) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 1 w ust. 2 w pkt 2 wyrazy "kartę stałego pobytu" zastępuje się wyrazami "zezwolenie na osiedlenie się";

2) art. 50 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Pracodawca może zatrudnić lub powierzyć inną pracę zarobkową na terenie Polski cudzoziemcowi nieposiadającemu zezwolenia na osiedlenie się lub statusu uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli uzyska na to zezwolenie starosty powiatu, na terenie którego znajduje się siedziba pracodawcy, a cudzoziemiec uzyskał wizę w celu zatrudnienia lub podjęcia innej pracy zarobkowej lub zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zgodę na zatrudnienie lub wykonywanie innej pracy zarobkowej u tego pracodawcy.";

3) w art. 64 w ust. 2 wyrazy "karty stałego pobytu" zastępuje się wyrazami "zezwolenia na osiedlenie się".

 

Art. 5.

W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062 oraz z 2000 r. Nr 94, poz. 1037, Nr 116, poz. 1216, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1315) w art. 298 po pkt 6 dodaje się pkt 6a w brzmieniu:

"6a) wojewodzie - w zakresie prowadzonych postępowań dotyczących legalizacji pobytu cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,".

 

Art. 6.

W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz.U. z 1999 r. Nr 82, poz. 928, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 489, Nr 48, poz. 550, Nr 62, poz. 718, Nr 70, poz. 816, Nr 73, poz. 852, Nr 109, poz. 1158, Nr 122, poz. 1314 i 1321 oraz z 2001 r. Nr 3, poz. 18 i Nr 5, poz. 43 i 44) w art. 29 w ust. 4 wyrazy "Państwowej Straży Pożarnej i Obrony Cywilnej Kraju" zastępuje się wyrazami "Państwowej Straży Pożarnej, Obrony Cywilnej Kraju i Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców".

 

Art. 7.

W ustawie z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji (Dz.U. Nr 106, poz. 1118) wprowadza się następujące zmiany:

1) użyte w art. 1 ust. 2, art. 4, art. 9 ust. 1 i 2, art. 10, art. 11 ust. 1, art. 12 ust. 1, art. 13, art. 14 ust. 1, art. 17 ust. 9, art. 18 ust. 1, art. 30 ust. 1 i 2, art. 31 ust. 1, art. 32 pkt 1 i w art. 33 pkt 1 ustawy w różnych przypadkach wyrazy "wiza repatriacyjna" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "wiza w celu repatriacji";

2) w art. 12 ust 2 pkt 2 wyrazy "osoby fizycznej" zastępuje się wyrazami "obywatela polskiego", a po wyrazach "osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej" dodaje się wyrazy "mających siedzibę w Polsce";

3) użyte w tytule rozdziału 2 wyrazy "zezwoleń na pobyt" zastępuje się wyrazami "zezwoleń na zamieszkanie na czas oznaczony";

4) w art. 14 ust. 1 po wyrazach "w sprawach" dodaje się wyrazy "o uznanie za osobę polskiego pochodzenia oraz w sprawach";

5) w art. 15 ust. 2 wyraz "repatrianta" zastępuje się wyrazem "wnioskodawcy";

6) użyte w art. 15 ust. 4, art. 17 ust. 5, art. 29 ust. 3, art. 30 ust. 1 i w art. 33 ustawy w różnych przypadkach wyrazy "minister właściwy do spraw wewnętrznych" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "Prezes Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców";

7) w art. 21:

a) w ust. 1 zdanie drugie otrzymuje brzmienie:

"Dotacja celowa stanowi równowartość iloczynu 45 m2 powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego i ceny 1 m2 powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego, ustalonej przez Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast na podstawie przepisów o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych.",

b) w ust. 2 wyraz "zapewniły" zastępuje się wyrazami "zobowiązały się zapewnić";

8) art. 22 otrzymuje brzmienie:

"Art. 22. 1. Gmina może udzielić repatriantowi pomocy pokrywając koszty związane z remontem lub adaptacją lokalu mieszkalnego w miejscu osiedlenia się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Pomoc, o której mowa w ust.1, nie może przekroczyć wysokości kwoty stanowiącej równowartość iloczynu 200% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia oraz liczby członków najbliższej rodziny repatrianta.

3. Zadanie gminy określone w ust.1 jest zadaniem z zakresu administracji rządowej.";

9) art. 37 otrzymuje brzmienie:

"Art. 37. 1. Środki finansowe na realizację zadań określonych w ustawie, finansowanych z budżetu państwa, pochodzą z rezerwy celowej budżetu państwa.

2. Podziału rezerwy celowej na realizację zadań, o których mowa w ust.1, dokonuje minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych.";

10) w art. 38 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

"1) podziału rezerwy celowej budżetu państwa,";

11) skreśla się art.42.

 

Art. 8.

1. Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych, w terminie 14 dni od dnia ogłoszenia ustawy, powoła Pełnomocnika do Spraw Organizacji Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców, zwanego dalej "Pełnomocnikiem".

2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych sprawuje nadzór nad działalnością Pełnomocnika oraz zapewnia mu obsługę merytoryczną, organizacyjno-prawną, techniczną i kancelaryjną.

3. Pełnomocnik pełni swoją funkcję do czasu powołania Prezesa.

4. W wypadku niepowołania Prezesa z dniem 1 lipca 2001 r. Pełnomocnik wykonuje zadania Prezesa określone w ustawie, z wyjątkiem kompetencji wynikających z art. 68b ust. 3 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach.

5. Znosi się urząd Pełnomocnika Rządu do Spraw Repatriacji.

 

Art. 9.

1. Pełnomocnik w terminie do dnia 15 czerwca 2001 r. przedstawi pracownikom Departamentu Migracji i Uchodźstwa i Departamentu Obywatelstwa w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Centralnego Ośrodka Recepcyjnego dla Uchodźców, zatrudnionym w komórkach organizacyjnych zapewniających do dnia wejścia w życie ustawy wykonywanie zadań, o których mowa w art.68a ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach, warunki zatrudnienia w Urzędzie.

2. Warunki zatrudnienia przedstawione pracownikom, o których mowa w ust.1, zapewniają zachowanie takiej samej podstawy nawiązania stosunku pracy oraz co najmniej dotychczasowych warunków pracy i płacy, z uwzględnieniem doświadczenia i przygotowania zawodowego pracowników.

3. Pracownicy, o których mowa w ust.1, z dniem 1 lipca 2001 r. stają się pracownikami Urzędu.

4. W terminie do dnia 1 sierpnia 2001 r. pracownik, o którym mowa w ust.3, może bez wypowiedzenia, z siedmiodniowym uprzedzeniem, rozwiązać stosunek pracy. Rozwiązanie stosunku pracy w tym trybie powoduje dla pracownika skutki, jakie przepisy prawa pracy wiążą z rozwiązaniem stosunku pracy przez pracodawcę za wypowiedzeniem.

5. Pełnomocnik w terminie do dnia 15 czerwca 2001 r. może przedstawić propozycję zatrudnienia w Urzędzie także innym niż wymienieni w ust.1 pracownikom Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji. Przepis ust.2 stosuje się odpowiednio.

6. Pracownicy, o których mowa w ust.5, stają się z dniem 1 lipca 2001 r. pracownikami Urzędu, jeżeli w okresie 2 tygodni od dnia przedstawienia im propozycji zatrudnienia przyjmą proponowane im warunki pracy i płacy.

7. Do czasu obsadzenia stanowiska dyrektora generalnego Urzędu, w drodze konkursu, jego obowiązki pełni osoba wyznaczona przez Szefa Służby Cywilnej spośród członków korpusu służby cywilnej, po zasięgnięciu opinii Prezesa Urzędu.

8. Do czasu obsadzenia, w drodze konkursu, wyższych stanowisk w Urzędzie, wymienionych w art.41 ust.1 pkt 2 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz.U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255), pełnienie obowiązków na tych stanowiskach powierza się członkom korpusu służby cywilnej posiadającym szczególne doświadczenie lub umiejętności zawodowe odpowiednie dla tych stanowisk, z zastrzeżeniem ust.9.

9. Osoby, o których mowa w ust.1, zatrudnione w dniu 30 czerwca 2001 r. na stanowiskach wymienionych w art.41 ust.1 pkt 2 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej, z dniem 1 lipca 2001 r. zajmują te stanowiska w odpowiednich komórkach organizacyjnych Urzędu.

10. Przez komórki organizacyjne, o których mowa w ust.9, należy rozumieć departamenty, biura i inne równorzędne komórki zapewniające realizację zadań i kompetencji, które z dniem 1 lipca 2001 r. w całości przechodzą do Urzędu.

 

Art. 10.

Do pracy w Urzędzie mogą być oddelegowani funkcjonariusze Straży Granicznej i Policji, na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

 

Art. 11.

1. Składniki majątkowe, w tym nieruchomości i mienie ruchome, służące wykonywaniu zadań i kompetencji określonych w art.68c ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach, a pozostające w trwałym zarządzie i używaniu Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, z dniem 1 lipca 2001 r. przechodzą nieodpłatnie, z mocy prawa, w trwały zarząd i używanie Urzędu.

2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zakres i sposób wyodrębnienia dla Urzędu składników majątkowych, o których mowa w ust. 1, pozostających dotychczas w trwałym zarządzie i używaniu Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji.

3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych może nieodpłatnie przekazać Urzędowi w trwały zarząd lub używanie inne składniki majątkowe, niż określone w ust. 2.

Art. 12.

1. Dokumenty i zezwolenia wydane na podstawie dotychczasowych przepisów zachowują ważność na czas, na jaki zostały wydane.

2. Dokumenty podróży wydane cudzoziemcom przed wejściem w życie ustawy podlegają wymianie na polskie dokumenty podróży dla cudzoziemców w ciągu 24 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.

3. Dokumenty podróży przewidziane w Konwencji Genewskiej wydane przed wejściem w życie ustawy podlegają wymianie na dokumenty przewidziane w Konwencji Genewskiej nowego wzoru w ciągu 24 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.

4. Dane cudzoziemców, zgromadzone w wykazie na podstawie dotychczasowych przepisów, przechowuje się przez czas, na jaki zostały w nim zamieszczone, o ile nie jest to sprzeczne z niniejszą ustawą.

 

Art. 13.

Ilekroć w obowiązujących przepisach jest mowa o osobach posiadających kartę czasowego pobytu lub kartę stałego pobytu, należy przez to rozumieć osoby, którym udzielono odpowiednio zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony lub zezwolenia na osiedlenie się.

 

Art. 14.

1. Postępowania administracyjne wszczęte przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy na podstawie ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach (Dz.U. Nr 114, poz. 739, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 106, poz. 1118) i niezakończone do tego dnia decyzją ostateczną toczą się według przepisów dotychczasowych, z tym że kompetencje ministra właściwego do spraw wewnętrznych przechodzą na Prezesa.

2. W wypadku przejęcia postępowania Prezes zawiadamia o tym strony postępowania w ciągu 60 dni od dnia wejścia w życie ustawy.

 

Art. 15.

1. Postępowania wszczęte przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy na podstawie ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim (Dz.U. z 2000 r. Nr 28, poz. 353) i niezakończone do tego dnia decyzją administracyjną toczą się według przepisów dotychczasowych, z tym że kompetencje starosty przechodzą na wojewodę, a kompetencje ministra właściwego do spraw wewnętrznych na Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców.

2. Sprawy wszczęte i niezakończone, o których mowa w ust.1, starostowie przekażą właściwym wojewodom, w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, informując o tym strony postępowania.

3. Sprawy wszczęte i niezakończone, o których mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw wewnętrznych przekaże Prezesowi Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców w terminie 30 dni od dnia powstania Urzędu, informując o tym strony postępowania.

 

Art. 16.

Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie, nie dłużej jednak niż przez 1 rok, zachowują moc dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie ustawy z 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach (Dz.U. Nr 114, poz. 739, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 106, poz. 1118), o ile nie są sprzeczne z niniejszą ustawą.

 

Art. 17.

Dokumenty wydane cudzoziemcom na podstawie ustawy z 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach (Dz.U. Nr 114, poz. 739, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 106, poz. 1118) podlegają nieodpłatnej wymianie na dokumenty określone w niniejszej ustawie.

 

Art. 18.

1. Komendant Główny Straży Granicznej przekaże Prezesowi do dnia 1 października 2001 r. dane zgromadzone w wykazie, o którym mowa w art. 64 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach.

2. Do dnia przekazania danych, o którym mowa w ust. 1, Komendant Główny Straży Granicznej wykonuje zadania Prezesa określone w art. 90 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach. W tym okresie Prezesowi przysługuje prawo składania wniosków o dokonanie wpisu danych do wykazu lub o skreślenie ich z wykazu.

3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych utworzy Krajowy System Informatyczny do dnia 31 grudnia 2002 r.

 

Art. 19.

Marszałek Sejmu ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu.

 

Art. 20.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2001 r., z tym że:

1) art. 2-6, art. 7 pkt 1-5, pkt 7-11, art. 8 i 9 wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia,

2) art. 11 ust. 2 wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.


Poprzednia część druku