1. Operator publiczny o znaczącej pozycji rynkowej nie może odmówić połączenia swojej sieci telekomunikacyjnej z siecią telekomunikacyjną innego operatora, jeżeli przyłączana sieć telekomunikacyjna została wybudowana zgodnie z przepisami prawa.

2. Z zastrzeżeniem art. 77 ust. 3, punktem połączenia sieci telekomunikacyjnych może być każdy, technicznie uzasadniony punkt tych sieci, umiejscowiony na obszarze działalności operatora przyłączanej sieci telekomunikacyjnej, chyba że istnieje alternatywny punkt, umiejscowiony na obszarze działalności operatora sieci przyłączającej, równoważny ekonomicznie dla obu operatorów.

1. Łączenie sieci telekomunikacyjnych i związana z tym współpraca operatorów powinny być prowadzone na warunkach nie dyskryminujących żadnego podmiotu.

2) umożliwić wzajemny dostęp do posiadanej infrastruktury telekomunikacyjnej służącej do połączenia sieci telekomunikacyjnych, a także, na zasadach określonych w art. 61, dzierżawę łączy telekomunikacyjnych o jakości, liczbie i przepływnościach odpowiednich dla należytego świadczenia usług telekomunikacyjnych,

3) przekazywać informacje dotyczące wzajemnie świadczonych usług telekomunikacyjnych w połączonych sieciach, w zakresie niezbędnym dla dokonania rozliczeń z tego tytułu,

4) informować się wzajemnie, co najmniej z rocznym wyprzedzeniem, jeżeli operatorzy nie uzgodnią inaczej, o zamierzonych zmianach w swej sieci telekomunikacyjnej, wymagających wprowadzenia zmian lub adaptacji w sieci telekomunikacyjnej współpracującego operatora.

3. Przy łączeniu sieci telekomunikacyjnych operator zajmujący pozycję dominującą jest obowiązany do spełniania wszystkich uzasadnionych żądań związanych z dostępem do jego sieci, włącznie z żądaniem zapewnienia dostępu do swojej sieci w każdym technicznie uzasadnionym jej punkcie nie będącym zakończeniem sieci.

4. Współpracujący operatorzy nie mogą podejmować działań technicznych, ekonomicznych lub organizacyjnych utrudniających lub uniemożliwiających wykonywanie uprawnień lub obowiązków stron związanych z łączeniem ich sieci.

1. Warunki połączenia sieci telekomunikacyjnych oraz związanej z tym współpracy, operatorzy ustalają w umowie o połączeniu sieci.

2. Umowa o połączeniu sieci powinna być zawarta na piśmie i zawierać co najmniej ustalenia dotyczące:

5) procedur rozstrzygania sporów,

7) warunków rozwiązania umowy, dotyczących w szczególności zachowania ciągłości świadczenia usług powszechnych, jeżeli są świadczone w łączonych sieciach telekomunikacyjnych, ochrony interesów użytkowników, a także potrzeb obronności, bezpieczeństwa państwa oraz bezpieczeństwa i porządku publicznego.

1) rodzajów wzajemnie świadczonych usług telekomunikacyjnych oraz związanych z nimi świadczeń dodatkowych, a także usług pomocniczych oraz zaawansowanych,

3) efektywnego wykorzystania zasobów częstotliwości,

5) zachowania zgodności z wymaganiami technicznymi,

6) zapewnienia ciągłości świadczenia usług powszechnych w przypadku rozwiązania umowy.

5. Operator jest obowiązany udzielać operatorom, którzy zamierzają zawrzeć z nim umowę o połączeniu sieci, informacji niezbędnych do przygotowania takiej umowy, a także oferować warunki połączenia sieci telekomunikacyjnych nie gorsze, dla pozostałych stron umowy, od stosowanych przez siebie w ramach własnego przedsiębiorstwa lub w stosunkach z podmiotami zależnymi w rozumieniu ustawy, o której mowa w art. 46 ust. 3.

6. Strony umowy o połączeniu sieci podlegającej rozwiązaniu są obowiązane powiadomić o tym Prezesa URT co najmniej 30 dni przed dniem rozwiązania umowy.

1. Operator zajmujący pozycję dominującą w zakresie świadczenia usług powszechnych lub w zakresie świadczenia usługi dzierżawy łączy telekomunikacyjnych, jest obowiązany do opracowania ofert określających ramowe warunki zawierania umów o połączenie sieci z operatorami.

2. Operator, o którym mowa w ust. 1, przedkłada oferty lub ich zmiany Prezesowi URT w celu zatwierdzenia.

4. Prezes URT publikuje zatwierdzone oferty lub ich zmiany w Biuletynie URT na koszt operatora.

5. Operator, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany do zawierania umów o połączeniu sieci na warunkach nie gorszych, dla pozostałych stron umowy, niż określone w zatwierdzonej ofercie.

1. Opłaty z tytułu wzajemnego korzystania z połączonych sieci telekomunikacyjnych przez strony umowy o połączeniu sieci zawartej pomiędzy operatorami publicznymi powinny:

2) uwzględniać uzasadnione koszty, związane ściśle z wykonywanymi usługami telekomunikacyjnymi, niezależnie od sposobu ich wykonywania - w przypadku operatora zajmującego pozycję dominującą, z zastrzeżeniem ust. 2.

3. Do opłat z tytułu wzajemnego korzystania z połączonych sieci telekomunikacyjnych przez strony umowy o połączeniu sieci zawartej pomiędzy operatorem publicznym a komórką organizacyjną lub jednostką organizacyjną, o której mowa art. 4 ust.  1, stosuje się odpowiednio przepisy ust. 1, z zastrzeżeniem art. 87.

4. Prezes URT może żądać od stron umowy przedłożenia uzasadnienia wysokości stosowanych przez siebie opłat, o których mowa w ust. 1, a w przypadku operatora zajmującego pozycję dominującą - także uzasadnienia wysokości kosztów ponoszonych przy wymianie usług telekomunikacyjnych.

2) rozliczeń z tytułu wzajemnego korzystania z sieci telekomunikacyjnych przez operatorów, w tym kalkulacji opłat z tego tytułu, w przypadku operatora zajmującego pozycję dominującą,

3) z zakresu i zasad wyrównywania operatorom stacjonarnych publicznych sieci telefonicznych deficytu ponoszonego z tytułu budowy i eksploatacji linii łączących udostępnione abonentom przez operatora zakończenia sieci z urządzeniami sieci telekomunikacyjnej tego operatora wykonującymi komutację, w tym kalkulacji opłat z tego tytułu, uwzględniając zasadę rozdzielania opłat z tego tytułu od opłat, o których mowa w pkt 2.

4) zakresu ofert, o których mowa w art. 79.

1. Umowę o połączeniu sieci, której stroną jest operator o znaczącej pozycji rynkowej, strona wnioskująca o przyłączenie do sieci przekazuje Prezesowi URT w terminie 14 dni od podpisania umowy.

3. Prezes URT może określić części umowy o połączeniu sieci nie podlegające udostępnieniu. Wyłączenie to nie może obejmować spraw dotyczących wzajemnych rozliczeń z tytułu połączenia sieci oraz realizacji wymagań, o których mowa w art. 53 ust. 1, w zakresie usług powszechnych.

1. Prezes URT może, w drodze postanowienia, określić termin zakończenia negocjacji o zawarcie umowy o połączeniu sieci, nie dłuższy niż 90 dni od dnia wystąpienia o połączenie, na pisemny wniosek każdej ze stron negocjacji o zawarcie takiej umowy albo z urzędu, jeżeli stroną negocjacji jest operator o znaczącej pozycji rynkowej.

2. W przypadku odmowy zawarcia umowy o połączeniu sieci przez jedną ze stron albo gdy umowa o połączeniu sieci nie została zawarta w terminie, o którym mowa w ust. 1, albo po upływie 90 dni od dnia wystąpienia o połączenie sieci telekomunikacyjnych, każda ze stron może zwrócić się do Prezesa URT z wnioskiem o wydanie decyzji w sprawie ustalenia warunków połączenia sieci telekomunikacyjnych oraz rozliczeń z tytułu wzajemnego korzystania z sieci telekomunikacyjnych, zwanej dalej "decyzją o połączeniu sieci".

3. Wniosek powinien zawierać projekt umowy o połączeniu sieci, zawierający stanowiska stron w zakresie ustaleń określonych ustawą, z zaznaczeniem tych części umowy, względem których strony nie doszły do porozumienia.

4. Strony są obowiązane do przedłożenia Prezesowi URT, na jego żądanie, w terminie 14 dni, stanowisk stron wobec rozbieżności oraz dokumentów niezbędnych do rozpatrzenia wniosku.

1.Prezes URT podejmuje decyzję o połączeniu sieci w terminie 60 dni od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w art. 83 ust. 2, po przeprowadzeniu rozprawy administracyjnej, biorąc między innymi pod uwagę:

3) dążenie do zapewnienia użytkownikom łączonych sieci jak najszerszego dostępu do usług telekomunikacyjnych,

5) charakter zaistniałych rozbieżności oraz praktyczną możliwość wdrożenia rozwiązań dotyczących technicznych i ekonomicznych aspektów połączenia sieci zarówno zaproponowanych przez operatorów łączonych sieci, jak też mogących stanowić rozwiązania alternatywne,

6) zapewnienie:

7) pozycje rynkowe operatorów łączonych sieci na rynku usług telekomunikacyjnych,

2. Decyzja o połączeniu sieci zastępuje umowę o połączeniu sieci.

3. W przypadku podpisania przez zainteresowane strony umowy o połączeniu sieci, decyzja o połączeniu sieci wygasa z mocy prawa w części objętej umową.

4. W sprawach dochodzenia roszczeń majątkowych, z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków wynikających z decyzji o połączeniu sieci, właściwa jest droga postępowania sądowego.

1. Prezes URT może w każdym czasie zobowiązać, w drodze postanowienia, strony umowy o połączeniu sieci do zmiany jej treści, w celu zapewnienia efektywnej konkurencji lub interoperacyjności sieci.

1. Urządzenia telekomunikacyjne, a także kable, przewody i osprzęt, używane w sieciach telekomunikacyjnych lub do nich dołączane, powinny:

2) posiadać zdolność do współpracy z innymi urządzeniami telekomunikacyjnymi używanymi w sieci telekomunikacyjnej lub do niej dołączonymi, w szczególności nie powodować uszkodzeń sieci telekomunikacyjnej lub zakłócać jej funkcjonowania,

3) efektywnie wykorzystywać zasoby częstotliwości lub zasoby orbitalne, w przypadku urządzeń radiowych,

4) spełniać wymagania dotyczące kompatybilności elektromagnetycznej, w zakresie wynikającym z przeznaczenia.

2) określić szczegółowe wymagania techniczne i eksploatacyjne dla urządzeń telekomunikacyjnych oraz sieci telekomunikacyjnych, w tym wymagania techniczne i eksploatacyjne dla powszechnie stosowanych zakończeń sieci publicznych, analogowych lub cyfrowych, w szczególności dla zakończeń sieci w cyfrowych, zintegrowanych sieciach transmisji danych w zakresie spełniania wymagań, o których mowa w pkt 1 oraz ust. 1, zwanych dalej "zasadniczymi wymaganiami" dla urządzeń telekomunikacyjnych i sieci telekomunikacyjnych - kierując się wymaganiami europejskich organizacji normalizacyjnych, a w przypadku braku takich wymagań - wymaganiami innych międzynarodowych organizacji normalizacyjnych, których Rzeczpospolita Polska jest członkiem.

3. Minister właściwy do spraw łączności, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, Ministrem Sprawiedliwości, ministrem właściwym do spraw finansów publicznych oraz ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, po zasięgnięciu opinii Szefa Urzędu Ochrony Państwa, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania techniczne i eksploatacyjne dla sieci telekomunikacyjnych i urządzeń telekomunikacyjnych, dotyczące ich przystosowania do wypełniania przez operatorów obowiązku, o którym mowa w art. 40 ust. 2, mając na uwadze, że sieci telekomunikacyjne i urządzenia telekomunikacyjne eksploatowane przez tych operatorów powinny zapewniać uprawnionym organom dostęp do informacji oraz danych określonych w art. 67 ust. 1, a także ich rejestrację, kierując się wymaganiami europejskich organizacji normalizacyjnych, a w przypadku braku takich wymagań - wymaganiami innych międzynarodowych organizacji normalizacyjnych, których Rzeczpospolita Polska jest członkiem.

1. Minister właściwy do spraw łączności, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej oraz ministrem właściwym do spraw transportu, określi, w drodze rozporządzenia, warunki budowy infrastruktury telekomunikacyjnej w miejscowościach, wzdłuż dróg publicznych, kanałów i dróg wodnych oraz w pobliżu lotnisk, a także ustali warunki, jakim ta infrastruktura powinna odpowiadać w przypadku współwykorzystywania, skrzyżowania się lub zbliżania do torów kolejowych, dróg publicznych, dróg wodnych i kanałów, linii i urządzeń energetycznych oraz urządzeń służących do przesyłania płynów i gazów, mając na uwadze uproszczenie procesu budowy infrastruktury telekomunikacyjnej oraz zapewnienie bezpieczeństwa jej eksploatacji, a także bezpieczeństwo osób trzecich.

2. Minister właściwy do spraw łączności, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej oraz ministrem właściwym do spraw transportu, określi, w drodze rozporządzenia, warunki, jakim powinna odpowiadać infrastruktura telekomunikacyjna oraz linie energetyczne, linie trakcji elektrycznej oraz urządzenia do przesyłania płynów i gazów w razie ich współwykorzystywania, ich skrzyżowania lub zbliżenia, mając na uwadze zapewnienie funkcjonowania infrastruktury telekomunikacyjnej w przypadku awarii tych urządzeń, a także jej zabezpieczenia przed zakłóceniami pochodzącymi od linii energetycznych lub trakcji elektrycznej.

1. Podmiot wprowadzający do obrotu handlowego urządzenie telekomunikacyjne jest obowiązany udzielić Prezesowi URT, na jego żądanie, wyjaśnień dotyczących przeznaczenia urządzenia telekomunikacyjnego oraz jego właściwości technicznych i eksploatacyjnych, a także wskazać zakres zastosowania.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do urządzeń telekomunikacyjnych wykorzystywanych przez komórki i jednostki, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 - 6 .

2. Dokumentem lub znakiem potwierdzającym, że urządzenie, o którym mowa w ust. 1, spełnia zasadnicze wymagania jest:

1) certyfikat zgodności lub znak zgodności urządzenia z zasadniczymi wymaganiami, wydane przez uprawniony organ,

2) certyfikat zgodności lub znak zgodności urządzenia z zasadniczymi wymaganiami, wydane przez uprawniony organ innego państwa, uznany przez polski organ właściwy w sprawach certyfikacji, z zastrzeżeniem ust. 3,

4) świadectwo homologacji lub znak wskazujący na posiadanie przez urządzenie takiego świadectwa wydany na podstawie ustawy o której mowa w art. 131.

3. Przepisów ust. 2 pkt 2 i 3 nie stosuje się do urządzeń radiowych nadawczych lub nadawczo odbiorczych, których używanie nie wymaga pozwolenia, przewidzianych do pracy w zakresach częstotliwości nie dopuszczonych do stosowania na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej przez służbę radiokomunikacyjną, dla której wykonywania urządzenie zostało przeznaczone.

1) przystosowanych do wyłącznego używania w radiokomunikacyjnej służbie amatorskiej, nie będących przedmiotem oferty handlowej,

2) urządzeń radiowych, przystosowanych wyłącznie do odbioru sygnału radiofonicznych lub telewizyjnych,

3) użytkowanych przez komórki i jednostki, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1-6.

5. Minister właściwy do spraw łączności może określić, w drodze rozporządzenia, inne rodzaje urządzeń spośród określonych w ust.1, które nie podlegają obowiązkowej ocenie zgodności z zasadniczymi wymaganiami, jeżeli zasada działania lub konstrukcji tych urządzeń zapewnia spełnianie przez nie tych wymagań.

1) dla przeprowadzenia procesu oceny zgodności z zasadniczymi wymaganiami, na wniosek laboratorium wykonującego badanie urządzenia,

2) w celach eksperymentalnych, w zakresie określonym przez Prezesa URT,

3) dla zapewnienia okazjonalnego przekazu informacji,

- na warunkach określonych w decyzji, a w przypadku urządzeń radiowych - w pozwoleniu.

1. Wprowadzane do obrotu handlowego urządzenia telekomunikacyjne podlegające obowiązkowej ocenie zgodności z zasadniczymi wymaganiami, powinny być oznakowane w sposób wskazujący na spełnianie przez nie zasadniczych wymagań.

2. Wprowadzanie do obrotu handlowego urządzeń telekomunikacyjnych podlegających obowiązkowej ocenie zgodności z zasadniczymi wymaganiami, nie posiadających dokumentu lub znaku potwierdzającego spełnianie zasadniczych wymagań, jest zabronione.

3. Minister właściwy do spraw łączności określi, w drodze rozporządzenia, sposób oznakowania urządzeń, którym udzielono świadectwa homologacji, mając na uwadze, aby oznakowanie było jednoznaczne i czytelne dla nabywcy urządzenia.

1. Operator publiczny jest obowiązany umożliwić operatorom publicznym współkorzystanie z posiadanych budynków, linii, kanalizacji, słupów, wieży i masztów, a w szczególności zakładanie, eksploatację i konserwację urządzeń telekomunikacyjnych, jeżeli wykonanie tych czynności bez współkorzystania z infrastruktury jest niemożliwe lub wiąże się z niewspółmiernie wysokimi nakładami.

2. Obowiązek o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy współkorzystania, w celu świadczenia usługi telefonii głosowej, z linii łączącej udostępnione abonentowi przez operatora zakończenie sieci z urządzeniami sieci telekomunikacyjnej tego operatora wykonującymi komutację.

3. Warunki współkorzystania z infrastruktury telekomunikacyjnej, w zakresie, o którym mowa w ust. 1 operatorzy ustalają w umowie, która powinna być zawarta w terminie 30 dni od dnia wystąpienia o jej zawarcie.

4. W przypadku gdy strony nie zawrą umowy w terminie, o którym mowa w ust. 3 stosuje się odpowiednio przepisy art. 83 - 85.

1. Właściciel lub użytkownik wieczysty nieruchomości jest obowiązany umożliwić operatorom publicznym instalowanie na nieruchomości urządzeń telekomunikacyjnych, przeprowadzanie linii kablowych pod, na albo nad nieruchomością oraz umieszczanie tabliczek informacyjnych o urządzeniach, a także ich eksploatację i konserwację, jeżeli nie uniemożliwia to racjonalnego korzystania z nieruchomości.

2. Korzystanie z nieruchomości w zakresie określonym w ust. 1 jest odpłatne, chyba że linia lub urządzenia telekomunikacyjne służą zapewnianiu telekomunikacji właścicielowi lub użytkownikowi nieruchomości, na ich wniosek.

3. Warunki korzystania z nieruchomości przez operatora ustala się w umowie, która powinna być zawarta w terminie 30 dni od dnia wystąpienia przez operatora o jej zawarcie.

4. W przypadku gdy strony nie zawrą umowy w terminie, stosuje się przepisy art. 124 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. Nr 115, poz. 741, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 49, poz. 484 i Nr 86, poz. 966 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 70).

5. Przepisy ust. 1 - 4 stosuje się odpowiednio, jeżeli nieruchomość stanowi przedmiot użytkowania, najmu, dzierżawy lub trwałego zarządu.

1) operatorom publicznym w zezwoleniu lub w decyzji, zgodnie z planami numeracji krajowej dla sieci publicznych,

2) komórkom i jednostkom, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1-6, w drodze decyzji, na ich wniosek.

2. Przydział numeracji może określać warunki wykorzystywania lub udostępniania numeracji.

4. Prezes URT odmawia przydziału numeracji w przypadku braku numeracji lub gdy wnioskowane przeznaczenie numeracji nie jest zgodne z właściwym planem numeracji krajowej dla sieci publicznych.

1) nastąpiły zmiany we właściwym planie numeracji krajowej dla sieci publicznych,

2) operator nie wykorzystuje przydzielonego zakresu numeracji w sposób efektywny,

3) operator wykorzystuje przydzieloną numerację w sposób niezgodny z warunkami przydziału numeracji lub jej przeznaczeniem we właściwym planie numeracji krajowej dla sieci publicznych.

1) nie może powodować naruszenia ciągłości świadczenia usług telekomunikacyjnych przez operatora, któremu udzielono przydziału,

2) powinna uwzględniać obecne i wynikające z zezwolenia potrzeby operatora,

3) może być podjęta po bezskutecznym wezwaniu operatora do usunięcia przyczyny nieprawidłowości, w przypadkach wymienionych w ust. 5 pkt 2 i 3.

7. Minister właściwy do spraw łączności określi, w drodze rozporządzenia:

1) szczegółowe wymagania dotyczące gospodarowania numeracją,

2) plan numeracji krajowej dla publicznych sieci telefonicznych,

- uwzględniając obecne i prognozowane potrzeby operatorów publicznych oraz użytkowników, w tym służb, o których mowa w art. 102, ustalenia europejskich organizacji telekomunikacyjnych, w szczególności dotyczące długoterminowych, ogólnoeuropejskich planów numeracji, a także postanowienia umów, których Rzeczpospolita Polska jest stroną.

8. Minister właściwy do spraw łączności może określić, w drodze rozporządzenia, plany numeracji krajowej dla sieci publicznych innych niż publiczne sieci telefoniczne, a także szczegółowe wymagania dotyczące tworzenia i udostępniania znaków identyfikujących abonenta, uwzględniając obecne i prognozowane potrzeby operatorów publicznych oraz użytkowników, ustalenia europejskich organizacji telekomunikacyjnych, w szczególności dotyczące długoterminowych, ogólnoeuropejskich planów numeracji, a także postanowienia umów, których Rzeczpospolita Polska jest stroną.

1. Prezes URT opracowuje zbiorcze zestawienie numeracji przydzielonych operatorom publicznym, w postaci Tablicy Zagospodarowania Numeracji. Tablica jest jawna.

2. URT udziela nieodpłatnie zainteresowanym podmiotom informacji o dostępnej numeracji.

1. Operator publiczny udostępnia przydzieloną numerację operatorom współpracującym z jego siecią telekomunikacyjną oraz podmiotom udostępniającym usługi telekomunikacyjne, na ich wniosek, na podstawie pisemnej umowy o udostępnieniu numeracji.

2. Umowa o udostępnieniu numeracji może ustalać warunki wykorzystywania udostępnionej numeracji.

3. Odmawia się zawarcia umowy o udostępnieniu numeracji w przypadku braku numeracji lub gdy udostępnienie numeracji mogłoby utrudnić albo ograniczyć wykonywanie zezwolenia przez operatora publicznego lub operatora, któremu wcześniej udostępniono numerację.

4. Do umowy stosuje się odpowiednio przepisy art. 80 ust. 1 i 4 oraz art. 83 - 85.

1. Służbom ustawowo powołanym do niesienia pomocy przysługuje przydział numerów alarmowych.

2. Ustala się numer "112" jako wspólny numer alarmowy dla wszystkich służb ustawowo powołanych do niesienia pomocy.

1. Operator publiczny może dokonać niezbędnej zmiany numeracji dla określonych obszarów swojej sieci publicznej lub zmiany indywidualnych numerów abonentów tej sieci, w przypadku zmiany przydziału zakresu numeracji albo przebudowy lub rozbudowy eksploatowanej sieci publicznej.

2. Planowane zmiany numeracji dla określonych obszarów sieci telekomunikacyjnej powinny być podane przez operatora do publicznej wiadomości co najmniej 3 miesiące przed zamierzonym terminem wprowadzenia zmiany.

3. Operator publiczny jest obowiązany zawiadomić pisemnie abonentów o planowanej zmianie ich indywidualnych numerów oraz o ich nowych numerach, co najmniej 3 miesiące przed zamierzonym terminem wprowadzenia zmiany. Skrócenie tego okresu wymaga zgody Prezesa URT.

4. Operator jest obowiązany do zapewnienia bezpłatnej, automatycznej informacji słownej, o wprowadzonych zmianach numeracji, o których mowa w ust. 1-3, dostępnej pod poprzednimi numerami, przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy.

1. Przeznaczenie częstotliwości lub zakresów częstotliwości dla poszczególnych służb radiokomunikacyjnych określa się w Krajowej Tablicy Przeznaczeń Częstotliwości.

2. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, Krajową Tablicę Przeznaczeń Częstotliwości, realizując politykę państwa w zakresie gospodarki zasobami częstotliwości, spełniania wymagań dotyczących kompatybilności elektromagnetycznej oraz telekomunikacji, z uwzględnieniem międzynarodowych przepisów radiokomunikacyjnych oraz wymagań dotyczących:

1) zapewnienia warunków dla harmonijnego rozwoju służb radiokomunikacyjnych oraz dziedzin nauki i techniki, wykorzystujących zasoby częstotliwości,

2) wdrażania nowych, efektywnych technik telekomunikacyjnych,

1. Prezes URT ustala plany zagospodarowania częstotliwości oraz zmiany tych planów:

1) w zakresach częstotliwości przewidzianych do rezerwacji częstotliwości, na wniosek organu dokonującego rezerwacji częstotliwości lub któremu jest dokonywana rezerwacja częstotliwości, przy współpracy z tym organem,

2) pozostałych zakresach częstotliwości, w miarę potrzeb i możliwości technicznych,

- po zasięgnięciu opinii Rady Telekomunikacji, w porozumieniu z Przewodniczącym Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji w przypadku częstotliwości przeznaczonych dla rozpowszechniania lub rozprowadzania programów radiofonicznych lub telewizyjnych.

2. Plany zagospodarowania częstotliwości oraz ich zmiany uwzględniają w szczególności politykę państwa w zakresie gospodarki zasobami częstotliwości, radiofonii i telewizji, telekomunikacji, spełniania wymagań dotyczących kompatybilności elektromagnetycznej oraz obronności i bezpieczeństwa państwa, a także założenia polityki wydawania uprawnień wymagających rezerwacji częstotliwości, zawarte we wnioskach organów, o których mowa w ust. 1 pkt 1.

3. Plany zagospodarowania częstotliwości oraz ich zmiany nie mogą naruszać wydanych pozwoleń lub dokonanych rezerwacji częstotliwości.

4. URT udziela nieodpłatnie zainteresowanym podmiotom informacji o możliwości wykorzystania częstotliwości.

1. Minister właściwy do spraw łączności może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki wykonywania określonych służb radiokomunikacyjnych w przewidzianych dla nich zakresach częstotliwości, z uwzględnieniem wymagań stosowanych przy określaniu Krajowej Tablicy Przeznaczeń Częstotliwości.

2. Minister właściwy do spraw łączności może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki wykorzystywania zakresów częstotliwości przeznaczonych dla urządzeń używanych w przemyśle, medycynie i nauce, z uwzględnieniem wymagań przyjmowanych przy określaniu Krajowej Tablicy Przeznaczeń Częstotliwości,

1) nie wywoływała w swoim środowisku zakłóceń elektromagnetycznych o wartościach przekraczających odporność na te zakłócenia innej aparatury lub innych systemów występujących w tym środowisku,

2. Minister właściwy do spraw łączności może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania techniczne i eksploatacyjne, jakim powinna odpowiadać aparatura, aby wypełnić warunki określone w ust. 1, kierując się wymaganiami europejskich organizacji normalizacyjnych, a w przypadku braku takich wymagań - wymaganiami innych międzynarodowych organizacji normalizacyjnych, których Rzeczpospolita Polska jest członkiem.

3. Aparatura podlega obowiązkowej ocenie zgodności z wymaganiami, o których mowa w ust. 1 i 2, zwanych dalej "zasadniczymi wymaganiami dotyczącymi kompatybilności elektromagnetycznej", z wyłączeniem urządzeń, o których mowa w art. 91 ust. 4 pkt 1 i 3. Do aparatury podlegającej obowiązkowej ocenie zgodności z zasadniczymi wymaganiami dotyczącymi kompatybilności elektromagnetycznej, stosuje się odpowiednio przepisy art. 91 ust. 2 i 3, art. 92, art. 93 oraz art. 94 ust. 1 i 2.

1. Organem regulacyjnym w zakresie działalności telekomunikacyjnej, gospodarki częstotliwościowej oraz spełniania wymagań dotyczących kompatybilności elektromagnetycznej jest Prezes URT.

3. Prezes URT jest powoływany i odwoływany przez Prezesa Rady Ministrów.

5. Na stanowisko Prezesa URT może być powołany obywatel polski, posiadający wykształcenie wyższe.

6. Prezes URT może być odwołany przed upływem okresu, na który został powołany, wyłącznie w przypadku:

4) choroby trwale uniemożliwiającej wykonywanie zadań,

5) rezygnacji.

7. W przypadku odwołania Prezesa URT przed upływem kadencji Prezes Rady Ministrów powołuje jego następcę na czas do końca kadencji.

8. Zastępców Prezesa URT powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów, na wniosek Prezesa URT.

9. Prezes URT jest organem egzekucyjnym w zakresie administracyjnej egzekucji obowiązków o charakterze niepieniężnym.

1) wykonywanie zadań z zakresu regulacji działalności telekomunikacyjnej, gospodarki częstotliwościowej oraz spełniania wymagań dotyczących kompatybilności elektromagnetycznej, przewidzianych ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie,

3) ocena funkcjonowania rynku usług telekomunikacyjnych oraz rynku urządzeń telekomunikacyjnych,

4) podejmowanie interwencji w sprawach dotyczących funkcjonowania rynku usług telekomunikacyjnych, z własnej inicjatywy lub wniesionych przez zainteresowane podmioty, w szczególności użytkowników i operatorów, w tym podejmowanie decyzji w tych sprawach w zakresie określonym niniejszą ustawą,

7) współpraca z międzynarodowymi organizacjami telekomunikacyjnymi, a także z właściwymi organami innych państw, w zakresie właściwości Prezesa URT,

2. Prezes URT składa Prezesowi Rady Ministrów corocznie sprawozdanie ze swojej działalności za rok poprzedni, w terminie do końca kwietnia.

3. Prezes URT przedstawia ministrowi właściwemu do spraw łączności, w terminie określonym w ust. 3, informację o swojej działalności.

1. Do postępowania przed Prezesem URT stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, z zastrzeżeniem ust.2-4.

2. Od decyzji Prezesa URT, o których mowa w art. 57 ust. 1 i 3, art. 84 ust. 1, art. 124 ust. 2 oraz art. 125 ust. 1, przysługuje odwołanie do Sądu Okręgowego w Warszawie - sądu antymonopolowego, w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji.

3. Postępowanie w sprawie odwołania od decyzji Prezesa URT, wymienionych w ust. 2, toczy się według przepisów Kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu w sprawach gospodarczych.

4. Do postanowień Prezesa URT, na które służy zażalenie, przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio, z tym że zażalenie wnosi się w terminie 7 dni.

1. Prezes URT wykonuje zadania przy pomocy Urzędu Regulacji Telekomunikacji, zwany dalej "URT".

2. Prezes URT prowadzi działalność finansową na zasadach określonych dla jednostek budżetowych.

4. Wysokość środków na wynagrodzenia Prezesa URT, wiceprezesów i pracowników URT określana jest w relacji do wynagrodzeń wypłacanych w sektorze telekomunikacyjnym, liczonych łącznie z premiami i innymi dodatkami.

5. Prezesowi URT, zastępcom Prezesa URT oraz pracownikom URT może być przyznana premia, wypłacana ze środka specjalnego określonego w art. 32 ust. 1 pkt 5.

6. Prezes URT określa w regulaminie, zatwierdzanym przez Prezesa Rady Ministrów, szczegółowy tryb przyznawania, określania wysokości oraz wypłaty pracownikom URT premii, o której mowa w ust. 5, z uwzględnieniem zastrzeżenia, o którym mowa w art. 32 ust. 1 pkt 5, przyjmując jako zasadę, że przyznanie i wysokość premii powinny być powiązane z indywidualną oceną osoby premiowanej, uwzględniającą zakres i jakość wykonywania powierzonych obowiązków, a także stopień zaangażowania w ich realizację.

7. Prezes Rady Ministrów przyznaje Prezesowi URT oraz zastępcom Prezesa URT premię, o której mowa w ust. 5, a także ustala jej wysokość, z uwzględnieniem zastrzeżenia, o którym mowa w art. 32 ust. 1 pkt 5.

9. Prezes Rady Ministrów nadaje, w drodze rozporządzenia, statut URT, określając jego komórki i jednostki organizacyjne, w tym jednostkę powołaną do koordynacji rezerwacji częstotliwości w zakresach częstotliwości przeznaczonych dla użytkowników, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1-4, w szczególności w zakresach częstotliwości przez nich zwalnianych lub dla nich nowo udostępnianych albo współwykorzystywanych z innymi użytkownikami.

2. Statut URT określa siedziby oddziałów okręgowych URT, ich właściwość rzeczową oraz miejscową z uwzględnieniem zasadniczego podziału terytorialnego państwa.

1. Przy Prezesie URT działa Rada Telekomunikacji, jako organ opiniodawczo-doradczy Prezesa URT w sprawach działalności telekomunikacyjnej, gospodarki częstotliwościowej oraz spełniania wymagań dotyczących kompatybilności elektromagnetycznej.

2. Rada Telekomunikacji wyraża opinie w sprawach wniesionych przez Prezesa URT. Rada może także z własnej inicjatywy przedstawiać opinie w sprawach należących do zadań Prezesa URT, z wyłączeniem spraw dotyczących wykonywania przez Prezesa URT obowiązków na rzecz bezpieczeństwa państwa.

2) jakością świadczenia usług powszechnych,

4. W skład Rady Telekomunikacji wchodzi 15 osób. Członków Rady Telekomunikacji powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów.

1) po jednym przedstawicielu ministra właściwego do spraw łączności, Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych, Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, Szefa Urzędu Ochrony Państwa oraz Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, zgłoszonym przez te organy,

2) osoby wyróżniające się wiedzą i doświadczeniem w sprawach będących przedmiotem działalności Rady, w tym zgłoszone przez organizacje środowiskowe, placówki naukowe, jednostki badawcze, a także organizacje reprezentujące operatorów, użytkowników, podmioty udostępniające usługi telekomunikacyjne, producentów lub dostawców urządzeń telekomunikacyjnych oraz podmioty związane z budownictwem telekomunikacyjnym.

6. Przewodniczącego Rady Telekomunikacji powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów spośród członków Rady Telekomunikacji.

7. Kadencja Rady Telekomunikacji upływa z upływem kadencji Prezesa URT.

3. Za udział w posiedzeniach Rady Telekomunikacyjnej jej członkowie otrzymują wynagrodzenie, a także zwrot kosztów według zasad obowiązujących przy ustalaniu należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej.

4. Pracodawca jest obowiązany zwalniać pracownika od pracy do wykonywania zadań członka Rady Telekomunikacji.

5. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość wynagrodzenia za udział w posiedzeniach Rady Telekomunikacji, nie niższą niż 150% przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w sektorze przedsiębiorstw z grudnia poprzedniego roku, ogłoszoną przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".

1. Prezes URT wydaje Biuletyn URT.

2. W Biuletynie URT zamieszcza się wymagane ustawą informacje i rozstrzygnięcia Prezesa URT, zalecenia dotyczące stosowania norm lub wymagań technicznych, roczne raporty o jakości świadczenia usług powszechnych przez operatorów, informację o sposobach kalkulacji kosztów stosowanych przez operatorów o znaczącej pozycji rynkowej w zakresie świadczenia usług za pomocą publicznych sieci telefonicznych lub w zakresie świadczenia usługi dzierżawy łączy telekomunikacyjnych, wykazy udzielonych zezwoleń, informacje i ogłoszenia dotyczące wykorzystania częstotliwości i kompatybilności elekrotmagnetycznej, oraz inne informacje - w zakresie ustalonym przez Prezesa URT.