Oświadczenie złożone Oświadczenie skierowane do ministra, członka Rady Ministrów Michała Boniego Na wstępie chciałbym zaznaczyć, że nie przez przypadek kieruję to oświadczenie do Pana Ministra; liczę na Pana uwrażliwienie na sprawy kobiet w ciąży. Zwracam się do pana z wnioskiem o uwzględnienie w pracach legislacyjnych możliwości wsparcia pracownic w ciąży oraz usunięcia regulacji, których skutkiem jest występowanie sprzeczności między interesami kobiet w ciąży a sferą praw i obowiązków ich pracodawców. Obecne rozwiązania ustawowe w nieuchronny sposób przyczyniają się do powstawania sytuacji konfliktowych, przesądzając niejednokrotnie o odkładaniu przez kobiety decyzji o zajściu w ciążę. Zjawisko to nie współgra z deklarowaną przez państwo polityką prorodzinną. Środowisko pracodawców postuluje przejęcie przez państwo obowiązku wypłacania ciężarnym pracownicom świadczeń chorobowych z tytułu zatrudnienia w razie ich niezdolności do pracy z powodu ciąży. Ze swej strony za godne uwagi uważam przyznanie pracownicom w okresie ciąży finansowanego z ubezpieczenia społecznego prawa do limitowanego urlopu na żądanie. Regulacja taka z jednej strony zdjęłaby z ciężarnej pracownicy odium w oczach niejednego pracodawcy niepożądane, z drugiej zaś uchroniłaby te pracownice od konieczności podejmowania częstokroć etycznie niejednoznacznych i dokuczliwych dla nich samych starań o zwolnienia lekarskie w stanach niekorzystnego samopoczucia. W moim rozumieniu wzięcie tych propozycji pod uwagę, w tym zwłaszcza nazwanie rzeczy po imieniu, gdy idzie o urlop na żądanie, pociągnie za sobą zracjonalizowanie świadczeń z ubezpieczenia społecznego na rzecz pracownic w ciąży bez zwiększania tych świadczeń. Przyczyni się również do eliminacji praktyk dyskryminujących młode kobiety ze względu na ich specyficzną rolę w społeczeństwie, ułatwiając życie zarówno im, jak i ich pracodawcom. Przedstawioną sprawę uważam za wyjątkowo ważną. Z szacunkiem |
|