Oświadczenie skierowane do minister pracy i polityki społecznej Jolanty Fedak

Szanowna Pani Minister!

Uprzejmie zwracam się z zapytaniem w dwóch kwestiach, które zaznaczają swoje istnienie w sferze prawa pracy w funkcjonowaniu urzędów oraz instytucji państwowych i samorządowych, a także przedsiębiorstw.

Otóż praktyka pokazuje, iż orzeczenia lekarskie o niezdolności do pracy wielokrotnie traktowane są jako metoda przedłużania trwania stosunku pracy bądź przeciwdziałania jego rozwiązaniu lub odroczenia go w czasie. Nierzadko dowiadujemy się, jak to pracownicy czy urzędnicy zagrożeni utratą posady, albo tuż po rozwiązaniu z nimi stosunku pracy, poddają się przeróżnym terapiom, do których nie mieli podstaw ani nie mieli prawa mieć w trakcie pozostawania w zatrudnieniu.

Rodzi się pytanie, czy istotnie rozwiązywanie stosunków pracy funkcjonuje jako katalizator rozwoju chorób somatycznych, czy też jest to skutek nieefektywnie działającego systemu profilaktycznej opieki zdrowotnej. Rozwiązania tego problemu, w przekonaniu moim oraz pracodawców, którzy odczuwają jego skutki, należy szukać w uszczelnieniu zasad wydawania zwolnień lekarskich oraz metod ich weryfikacji w trakcie korzystania przez uprawnionych ze zwolnień od pracy z powodu choroby.

Zagadnieniem, które się z tym wiąże, jest problem, czy racjonalnie uzasadnione są przepisy prawa pracy uzależniające długość urlopów wypoczynkowych od samego pozostawania w zatrudnieniu, a nie od rzeczywistego świadczenia pracy. Ich skutkiem jest właśnie to, że korzystanie ze zwolnień lekarskich z powodu niezdolności do pracy wskutek choroby uznawane jest za nieobciążone zbyt daleko idącymi ujemnymi następstwami w sferze uprawnień pracowniczych.

Jestem zdania, że przedstawione tu sprawy wymagają rozwiązań prawnych, i będę rad z możliwości przekazania zainteresowanym pracodawcom, że resort pracy widzi tę potrzebę i podejmuje w tej mierze niezbędne kroki.

Z poważaniem
Marek Trzciński
senator RP