Oświadczenie skierowane do minister pracy i polityki społecznej Jolanty Fedak

Szanowna Pani Minister!

Zwracam się z prośbą o uwzględnienie w pracach nad projektowaną nowelizacją kodeksu pracy konieczności wsparcia pracownic w ciąży oraz możliwości usunięcia regulacji, których skutkiem jest występowanie sprzeczności pomiędzy interesami kobiet w ciąży a sferą praw i obowiązków ich pracodawców.

Obecne rozwiązania ustawowe w naturalny sposób przyczyniają się do powstawania sytuacji konfliktowych, niejednokrotnie determinując odkładanie przez kobiety decyzji o zajściu w ciążę. Zjawisko to nie współgra z deklarowaną przez państwo polityką prorodzinną.

Środowisko pracodawców postuluje przejęcie przez państwo obowiązku wypłacania ciężarnym pracownicom świadczeń chorobowych z tytułu zatrudnienia w razie ich niezdolności do pracy z powodu ciąży.

Ze swej strony za godne uwagi uważam przyznanie pracownicom w okresie ciąży prawa do limitowanego urlopu na żądanie, finansowanego z ubezpieczenia społecznego. Regulacja taka z jednej strony zdjęłaby niepożądane odium z ciężarnej pracownicy w oczach niejednego pracodawcy, z drugiej zaś uchroniłaby pracownice od konieczności podejmowania częstokroć etycznie niejednoznacznych i dokuczliwych dla nich samych starań o zwolnienia lekarskie w stanach niekorzystnego samopoczucia.

W moim rozumieniu wzięcie tych propozycji pod uwagę, a zwłaszcza nazwanie rzeczy po imieniu, gdy idzie o urlop na żądanie, pociągnie za sobą zracjonalizowanie, a nie zwiększenie świadczeń z ubezpieczenia społecznego na rzecz pracownic w ciąży. Przyczyni się również do eliminacji praktyk dyskryminujących młode kobiety ze względu na ich specyficzną rolę w społeczeństwie, będzie rozwiązaniem ułatwiającym życie zarówno im, jak i ich pracodawcom.

Z poważaniem
Marek Trzciński
senator RP