Oświadczenie swoje kieruję do premiera rządu Rzeczypospolitej Polskiej, pana Donalda Tuska.

Panie Premierze!

Zwrócili się do mnie z prośbą o pomoc Polacy, którzy jako repatrianci przybyli do Polski z Kazachstanu. Przedstawili następujący problem.

Art. 16 ust. 4 ustawy o repatriacji z dnia 9 listopada 2000 r. stwierdza, że decyzja o uznaniu osoby za repatrianta powoduje, że przy ustalaniu prawa tej osoby do świadczeń emerytalnych i rentowych oraz ich wysokości w Rzeczypospolitej Polskiej okresy zatrudnienia za granicą uwzględnia się jako okresy składkowe. Tymczasem repatriantom, którzy swój okres aktywności zawodowej przebyli za granicą, nie można ustalić podstawy wymiaru emerytury lub renty zgodnie z obowiązującymi zasadami, co skutkuje przyznaniem świadczenia w wysokości najniższej. Dzieje się tak z powodu niemożności ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty zgodnie z art. 23 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

W związku z tym wydaje się, że należy zrobić wszystko, co tylko jest możliwe z punktu widzenia polskiej polityki zagranicznej, aby poprzez negocjacje i inne działania doprowadzić do zawarcia z Kazachstanem umowy dotyczącej wzajemnych stosunków w zakresie zabezpieczenia społecznego. Czymś oczywistym wydaje się to, że wysokość świadczeń emerytalnych powinna być adekwatna do aktywności zawodowej. Ale w stosunku do repatriantów to nie jest przestrzegane. Jako państwo polskie mamy szczególne obowiązki wobec repatriantów, o czym wszystkie rządy muszą pamiętać.

Proszę o poinformowanie, jakie działania podejmie pański rząd w celu doprowadzenia do zawarcia wymienionej umowy międzynarodowej. Dziękuję.