Spis oświadczeń


Oświadczenie złożone
przez senatora Mieczysława Augustyna
na 26. posiedzeniu Senatu
w dniu 5 lutego 2009 r.

Oświadczenie skierowane do ministra środowiska Macieja Nowickiego

Szanowny Panie Ministrze!

Zwracam się do Pana z problemem, z jakim zwrócili się do mnie pracownicy zakładu utylizacyjnego. Obecnie w Polsce produkuje się około 40 tysięcy t rocznie mączki mięsno-kostnej kategorii I, to jest powstałej podczas unieszkodliwiania ubocznych produktów pochodzenia zwierzęcego zaliczanych do materiału szczególnego ryzyka. Obowiązujące przepisy, a w szczególności rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 Parlamentu Europejskiego z 3 października 2002 r. ustanawiające przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, nakazują usuwanie przetworzonego surowca kategorii I poprzez spopielenie w spalarniach lub współspalarniach zatwierdzonych zgodnie z art. 12 tego rozporządzenia.

W roku 2007 pan Krzysztof Zaręba, sekretarz stanu w Ministerstwie Środowiska, w piśmie z 5 lutego 2007 r., znak GDO-073/11/07/LT, wyznaczył do spalania mączek mięsno-kostnych kategorii I Elektrownię Jaworzno i Zakłady Azotowe w Tarnowie Mościcach. Jednocześnie zaznaczył, że spalane mogą być wyłącznie mączki mięsno-kostne kategorii I wyprodukowane w 2006 r. oraz w pierwszym półroczu 2007 r. Proces spalania tych mączek mógł być prowadzony do końca 2007 r. We wspomnianym piśmie określono również ilość mączki mięsno-kostnej, jaką można spalić w poszczególnych instalacjach.

Z informacji, jakie do mnie dotarły, wynika, że wyznaczone limity są znacznie mniejsze niż ilość mączki wyprodukowanej w zakładach utylizacyjnych. W cytowanym piśmie wskazano również, że Ministerstwo Środowiska wyraża warunkowo zgodę na spalanie mączek we wspomnianych jednostkach na warunkach, które zostały określone w dotychczas obowiązujących decyzjach administracyjnych. Zgodnie z interpretacją ministra środowiska mączki mięsno-kostne zakwalifikowane zostały do odpadów palnych z fizykochemicznej przeróbki odpadów i zostały sklasyfikowane zgodnie z katalogiem odpadów pod kodem 190210. Wobec tego podmioty, które podjęłyby się spopielania mączki mięsno-kostnej, muszą spełnić rygorystyczne wymagania w zakresie emisji do powietrza atmosferycznego. Dostosowanie istniejących instalacji do wymogów określonych w dyrektywie 2000/76/WE wiąże się z bardzo wysokimi nakładami inwestycyjnymi, co często jest nieopłacalne. W związku z tym właściciele instalacji nie są zainteresowani dostosowaniem instalacji do tych wymogów.

Obecnie w naszym kraju nie ma możliwości zagospodarowania wyprodukowanej mączki mięsno-kostnej kategorii I. Rząd naszego kraju, za pośrednictwem ARiMR, nadzoruje zbiórkę, transport oraz unieszkodliwianie sztuk padłych w zakładach utylizacyjnych, przy czym nie zauważa problemu zagospodarowania mączek mięsno-kostnych kategorii I otrzymywanych z tych sztuk. Zakłady utylizacyjne zmuszane są do gromadzenia na swoim terenie ciągle rosnących zapasów mączki. Jest ona składowana w różnych warunkach, często pod gołym niebem, powodując bezpośrednie zagrożenie sanitarno-epidemiologiczne. Zgromadzenie na terenie zakładu większej ilości mączki, niż wynoszą stany magazynowe, prowadzi do ich zamykania, a co za tym idzie, zakład jest zmuszony do zaprzestania przyjmowania sztuk padłych.

W dniu 9 maja 2007 r. główny lekarz weterynarii skierował do ministra rolnictwa i rozwoju wsi pismo w sprawie konieczności rozpoczęcia rozmów mających na celu określenie zasad spalania mączek mięsno-kostnych w 2008 r. Do dzisiaj nie podjęto w tej sprawie żadnych wiążących decyzji. Branża utylizacyjna pozostawiona została bez pomocy.

Zakłady utylizacyjne we własnym zakresie próbują rozwiązać problem zagospodarowania zalegającej mączki. Niektóre zakłady podjęły współpracę z przedsiębiorcami spoza granic naszego kraju, którzy prowadzą działalność w zakresie zagospodarowywania mączek kategorii I. Współpraca ta wiąże się z ogromnymi kosztami, które są ponoszone w związku z transportem mączki na znaczną odległość. W tej sytuacji działalność polegająca na unieszkodliwianiu ubocznych produktów pochodzenia zwierzęcego szczególnego ryzyka jest nieopłacalna.

W związku z tym problemem zwracam się do Pana Ministra z zapytaniem: w jaki sposób Ministerstwo Środowiska chce rozwiązać problem zagospodarowania zalegającej mączki mięsno-kostnej kategorii I?

Będę zobowiązany za szczegółowe informacje odnoszące się do poruszonej w oświadczeniu sprawy.

Z wyrazami szacunku
Mieczysław Augustyn


Spis oświadczeń