Poprawka trzydziesta ósma usuwa zbędne przepisy dotyczące prowadzenia rejestrów zarejestrowanych agentów.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
Na 83 senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 102)
Przyjęta.
Poprawka czterdziesta modyfikuje przepis upoważniający do określenia sposobów realizacji ochrony lotnictwa cywilnego.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
Wyniki.
Na 84 senatorów 35 głosowało za, 49 - przeciw. (Głosowanie nr 103)
Odrzucona.
Poprawka czterdziesta pierwsza precyzuje wytyczne do rozporządzenia.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
Na 85 senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 104)
Przyjęta.
Poprawka czterdziesta druga przedstawia alternatywny w odniesieniu...
(Głos z sali: Została wykluczona.)
Aha, przepraszam.
Poprawka czterdziesta trzecia ma na celu uwzględnienie aktualnych regulacji prawa Unii Europejskiej.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 85 senatorów 84 głosowało za, 1 - przeciw. (Głosowanie nr 105)
Poprawka przyjęta.
Poprawka czterdziesta czwarta powoduje, że przewoźnik lotniczy będzie mógł występować do komendanta oddziału Straży Granicznej o udzielenie informacji o braku negatywnych przesłanek do uzyskania dostępu do strefy zastrzeżonej lotniska dla określonych osób.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Podaję wyniki.
Na 84 senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 106)
Przyjęta.
Poprawka czterdziesta piąta określa, jakie dane ma zawierać rejestr osób posiadających certyfikat członka załogi statku powietrznego.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
Wyniki.
Na 84 senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 107)
Przyjęta.
Poprawka czterdziesta szósta ma charakter redakcyjny.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 85 obecnych senatorów 84 głosowało za, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 108)
Przyjęta.
Poprawka czterdziesta siódma powoduje, że we wskazanym rozporządzeniu zostaje określony zakres danych, które będą ujęte na liście audytorów krajowych oraz liście audytorów wewnętrznych.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
Na 85 obecnych senatorów 84 głosowało za, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 109)
Przyjęta.
Poprawka czterdziesta ósma ma charakter redakcyjny.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
Na 84 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 110)
Przyjęta.
Poprawka czterdziesta dziewiąta ma charakter językowy.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
85 obecnych senatorów, wszyscy za. (Głosowanie nr 111)
Przyjęta.
Poprawka pięćdziesiąta skreśla przepis dotyczący kar pieniężnych dla przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie zarządzania lotniskiem ruchu publicznego, który nie przedstawi projektu opłat lotniskowych.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
Wyniki: na 84 obecnych senatorów 83 głosowało za, 1 - przeciw. (Głosowanie nr 112)
Przyjęta.
Poprawki pięćdziesiątą pierwszą i pięćdziesiątą ósmą przegłosujemy łącznie. Mają na celu zmianę brzmienia załącznika nr 1 do ustawy, która stanowi konsekwencję uchylenia rozporządzenia Komisji (WE) nr 820/2008.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
85 obecnych senatorów, wszyscy za. (Głosowanie nr 113)
Przyjęta.
Poprawka pięćdziesiąta druga ma charakter redakcyjny.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
85 obecnych senatorów, wszyscy za. (Głosowanie nr 114)
Przyjęta.
Poprawka pięćdziesiąta trzecia ma charakter redakcyjny i doprecyzowujący.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
Na 83 obecnych senatorów 82 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 115)
Przyjęta.
Poprawka pięćdziesiąta czwarta powoduje, że dotychczasowe inne miejsca przeznaczone do startów i lądowań statków powietrznych będą mogły być wpisywane do ewidencji lądowisk na wniosek złożony nie później niż do dnia 31 grudnia 2011 r.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
Na 84 obecnych senatorów 83 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 116)
Przyjęta.
Poprawka pięćdziesiąta piąta ma charakter redakcyjny.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
Na 84 obecnych senatorów wszyscy byli za. (Głosowanie nr 117)
Przyjęta.
Poprawka pięćdziesiąta szósta powoduje, że koszty związane z wykonywaniem przez funkcjonariuszy Straży Granicznej kontroli bezpieczeństwa do czasu przejęcia tych zadań przez zarządzającego lotniskiem pokrywane będą na dotychczasowych zasadach.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
85 obecnych senatorów, 84 głosowało za, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 118)
Przyjęta.
Poprawka pięćdziesiąta siódma precyzuje, że wskazany przepis należy stosować w jego dotychczasowym brzmieniu.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
85 obecnych senatorów, wszyscy za. (Głosowanie nr 119)
Przyjęta.
Poprawka pięćdziesiąta dziewiąta ma charakter redakcyjny.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
84 obecnych senatorów, 83 było za, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 120)
Przyjęta.
Poprawka sześćdziesiąta ma na celu zastosowanie jednolitej terminologii, jaką posługuje się ustawa w odniesieniu do podziału lotnisk.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
Na 85 obecnych senatorów, 84 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 121)
Przyjęta.
Poprawka sześćdziesiąta pierwsza wprowadza zmianę w załączniku do ustawy wynikającą z faktu, iż kandydat na licencję kontrolera ruchu lotniczego nie jest zobowiązany do zdawania egzaminu teoretycznego.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
85 obecnych senatorów, 84 głosowało za, 1 - przeciw. (Głosowanie nr 122)
Przyjęta.
Poprawka sześćdziesiąta druga wprowadza zmianę w załączniku do ustawy wynikającą z faktu, że informator służby informacji powietrznej będzie legitymował się świadectwem kwalifikacji, a nie licencją.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
84 obecnych senatorów, wszyscy za. (Głosowanie nr 123)
Przyjęta.
Głosujemy, proszę państwa, nad podjęciem uchwały w całości.
Przystępujemy do głosowania.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 85 obecnych senatorów 53 głosowało za, 32 - przeciw. (Głosowanie nr 124)
Wobec wyników głosowania stwierdzam: Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo lotnicze oraz niektórych innych ustaw.
Powracamy do punktu szóstego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o wdrożeniu naziemnej telewizji cyfrowej.
W przerwie odbyło się posiedzenie połączonych komisji, Komisji Gospodarki Narodowej oraz Komisji Kultury i Środków Przekazu. Po debacie przygotowały wspólne sprawozdanie. Jest w druku nr 1216Z.
Senator sprawozdawca Stanisław Iwan przedstawi sprawozdanie.
Proszę bardzo.
Senator Stanisław Iwan:
Wielce Szanowny Panie Marszałku! Izbo Wyższa!
Przedstawiam sprawozdanie z posiedzenia komisji, które odbyło się w dniu dzisiejszym w godzinach rannych. Dotyczyło ustawy o wdrożeniu naziemnej telewizji cyfrowej.
Konkluzje są takie, żeby z trzydziestu czterech zgłoszonych poprawek Wysoki Senat raczył przyjąć poprawki: drugą, szóstą, siódmą, czternastą, piętnastą, szesnastą, dwudziestą drugą, dwudziestą ósmą, dwudziestą dziewiątą, trzydziestą pierwszą i trzydziestą trzecią. Dziękuję, Panie Marszałku.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Dziękuję bardzo.
Sprawozdawcą mniejszości połączonych komisji jest senator Andrzejewski.
Panie Senatorze...
(Senator Piotr Andrzejewski: Mogę z miejsca, bo to...)
To proszę mówić.
Senator Piotr Andrzejewski:
Proszę o uzupełnienie listy tych poprawek przez poprawki mniejszości, które czynią bardziej sprawnym konstytucyjnie ten zakres legislacji, proszę o ich przyjęcie. Dziękuję.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Dziękuję, Panie Senatorze.
Czy pan senator sprawozdawca Andrzej Person chce zabrać głos?
(Senator Andrzej Person: Nie, dziękuję bardzo.)
Jest, ale nie chce.
W takim razie głosujemy nad poprawkami.
Proszę państwa, poprawka pierwsza znosi termin, do którego ma nastąpić wdrożenie naziemnej telewizji cyfrowej.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
Na 83 obecnych senatorów 33 głosowało za, 48 - przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 125)
Odrzucona.
Poprawki drugą, szóstą i czternastą przegłosujemy łącznie. Usuwają zbędne zastrzeżenia.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
83 obecnych senatorów, wszyscy za. (Głosowanie nr 126)
Przyjęte.
Poprawka trzecia powoduje, że operator multipleksu będzie zobowiązany do zapewnienia użytkownikom dostępu do TVP Kultura i TVP Historia, a operator rozprowadzający program do rozprowadzania tych programów.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
Na 83 obecnych senatorów 35 głosowało za, 47 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 127)
Odrzucona.
Poprawka czwarta powoduje, że Telewizja Polska SA oraz określone w ustawie podmioty przestaną rozpowszechniać programy telewizyjne w sposób analogowy z chwilą rozpoczęcia na mocy decyzji prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej rozpowszechniania programów telewizyjnych w sposób cyfrowy.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
Podaję wyniki: na 81 obecnych senatorów 33 głosowało za, 48 - przeciw. (Głosowanie nr 128)
Odrzucona.
Poprawka piąta powoduje, że nadawca rozpowszechniający określony program przestanie korzystać z częstotliwości do tego wykorzystywanych w terminie określonym przez prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
83 obecnych senatorów 33 głosowało za, 50 - przeciw. (Głosowanie nr 129)
Odrzucona.
Poprawka siódma precyzuje, że Telewizja Polska SA wraz z określonymi nadawcami programów telewizyjnych ma być operatorem multipleksu pierwszego do dnia upływu ważności decyzji rezerwacyjnych.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
Na 82 senatorów wszyscy byli za. (Głosowanie nr 130)
Przyjęta.
Poprawka ósma powoduje, że Telewizja Polska SA będzie mogła rozpowszechniać określone programy telewizyjne w multipleksie pierwszym do dnia 31 grudnia 2020 r.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
Na 83 senatorów 34 głosowało za, 49 - przeciw.
(Głosowanie nr 131)
Odrzucona.
Poprawka dziewiąta powoduje, że operator multipleksu pierwszego będzie umożliwiał użytkownikom dostęp do programów telewizyjnych odpłatnie.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
83 głosujących, 32 - za, 50 - przeciw, 1 nie głosował.
(Głosowanie nr 132)
Poprawka została odrzucona.
Poprawka dziesiąta znosi nałożony na nadawców, którzy uzyskali określoną rezerwację częstotliwości, obowiązek zawarcia umowy o świadczenie usług transmisyjnych sygnału programów telewizyjnych w terminie trzydziestu dni od dnia wejścia w życie ustawy.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
Wyniki: na 83 głosujących 35 było za, 48 - przeciw.
(Głosowanie nr 133)
Odrzucona.
Głosujemy zatem nad poprawką jedenastą, która wydłuża z trzydziestu dni do dziewięciu miesięcy termin, w jakim nadawcy, którzy uzyskali określoną rezerwację częstotliwości, mają obowiązek zawarcia umowy o świadczenie usługi transmisji sygnałów programów telewizyjnych.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
Na 83 senatorów 32 było za, 50 - przeciw, 1 się wstrzymał.
(Głosowanie nr 134)
Odrzucona.
Poprawka dwunasta wprowadza przepis, zgodnie z którym określeni nadawcy są obowiązani do zamieszczenia ogłoszenia o zamówieniu wszczynającym postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
Na 81 senatorów 31 było za, 49 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu.
(Głosowanie nr 135)
Odrzucona.
Poprawka trzynasta znosi termin, w jakim nadawcy, którzy uzyskają rezerwację częstotliwości, powinni zawrzeć umowę o świadczenie usługi transmisji sygnału programów telewizyjnych.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
Na 82 głosujących 33 było za, 49 - przeciw.
(Głosowanie nr 136)
Odrzucona.
Poprawka piętnasta na celu doprecyzowanie rodzaju niepełnosprawności, który należy w szczególności uwzględnić przy przeprowadzaniu kampanii informacyjnej o naziemnej telewizji cyfrowej.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
Wynik: na 82 senatorów 77 było za, 5 - przeciw.
(Głosowanie nr 137)
Przyjęta.
Poprawka szesnasta jednoznacznie wskazuje, które podmioty podlegają karom pieniężnym przewidzianym w ustawie.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
83 głosujących, wszyscy za.
(Głosowanie nr 138)
Przyjęta.
Poprawki siedemnasta i dwudziesta trzecia wprowadzają w ustawie o radiofonii i telewizji regulację dotyczącą tworzenia listy programów objętych zasadą obowiązkowego rozpowszechniania i udostępniania za pomocą sieci telekomunikacyjnych.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
83 głosujących, 34 - za, 49 - przeciw.
(Głosowanie nr 139)
Poprawki zostały odrzucone.
Poprawka osiemnasta wprowadza w ustawie o radiofonii i telewizji przepis, zgodnie z którym programy ogólnokrajowe telewizji publicznej pierwszy i drugi oraz programy regionalne są udostępniane na wniosek podmiotu rozprowadzającego program za pomocą sieci telekomunikacyjnej bez wynagrodzenia z tytułu udzielenia licencji za korzystanie z nadania, z zachowaniem praw autorskich i innych praw pokrewnych.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
Na 82 senatorów 34 było za, 48 - przeciw.
(Głosowanie nr 140)
Odrzucona.
Poprawka dziewiętnasta zmienia szyk wyrazów.
Obecność...
(Rozmowy na sali)
Przepraszam... Podałem wyniki? Podałem, dobrze.
Jeszcze raz: poprawka dziewiętnasta zmienia szyk wyrazów.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
Na 81 senatorów 34 było za, 45 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu, 1 nie głosował.
(Głosowanie nr 141)
Poprawka została odrzucona.
Poprawka dwudziesta zamienia wyraz "promieniowaną" na wyraz "promieniowania".
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
Na 82 senatorów 34 było za, 47 - przeciw, 1 nie głosował.
(Głosowanie nr 142)
Odrzucona.
Poprawka dwudziesta pierwsza usuwa przepis, który nakazywał, aby organ koncesyjny, wydając decyzję o uchyleniu decyzji o uznaniu za nadawcę społecznego, stwierdzał w niej obowiązek uiszczenia określonych opłat wraz z ustawowymi odsetkami.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
Na 82 głosujących 35 było za, 47 - przeciw.
(Głosowanie nr 143)
Poprawka została odrzucona.
(Senator Piotr Andrzejewski: Odsetki wstecz...)
Rozumiem, że ustawowe odsetki są wstecz, raczej nie do przodu - to byłoby dosyć skomplikowane.
Poprawka dwudziesta druga...
(Senator Piotr Andrzejewski: Dla wyjaśnienia, Panie Marszałku...)
(Głosy z sali: To są głosowania, więc nie ma...)
Przepraszam, przepraszam.
Poprawka dwudziesta druga ma charakter redakcyjny. Usuwa z ustawy o radiofonii i telewizji pozostałe przepisy dotyczące obowiązku wprowadzania programów do sieci kablowej w określonej kolejności z uwagi na to, że obowiązek został zniesiony.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
Na 81 senatorów wszyscy byli za.
(Głosowanie nr 144)
Przyjęta.
Poprawka dwudziesta czwarta powoduje, że operator rozprowadzający program będzie obowiązany do rozprowadzania programów wskazanych przez Krajową Radę Radiofonii i Telewizji.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
Na 82 senatorów 32 było za, 49 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu.
(Głosowanie nr 145)
Poprawka została odrzucona.
Poprawka dwudziesta piąta usuwa przepis, zgodnie z którym określony nadawca nie może odmówić operatorowi rozprowadzającemu program w sieci telekomunikacyjnej zgody na rozprowadzanie tego programu ani nie może uzależnić stwierdzenia takiej zgody od uiszczenia jakiegokolwiek wynagrodzenia.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
Wyniki: na 82 głosujących 33 było za, 49 - przeciw.
(Głosowanie nr 146)
Odrzucona.
Poprawka dwudziesta szósta powoduje, że przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji będzie mógł wezwać nadawcę do udostępnienia programu określonemu operatorowi, o ile program ten spełnia wymogi ustawowe.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
Wyniki: na 82 senatorów 33 głosowało za, 48 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 147)
Odrzucona.
Poprawka dwudziesta siódma powoduje, że operator rozprowadzający program jest obowiązany rozprowadzać i oferować program, który został mu nieodpłatnie udostępniony, z wyjątkiem programu zakwestionowanego w określonym ustawowo trybie.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
Wyniki: 82 głosujących, 32 - za, 50 - przeciw. (Głosowanie nr 148)
Odrzucona.
Poprawka dwudziesta ósma ma charakter redakcyjny.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
Podaję wynik: na 78 senatorów wszyscy za. (Głosowanie nr 149)
Przyjęta.
Poprawka dwudziesta dziewiąta ujednolica stosowaną w ustawie terminologię związaną z pojemności multipleksu.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
Wyniki: na 79 senatorów wszyscy za. (Głosowanie nr 150)
Przyjęta.
Poprawka trzydziesta wprowadza w ustawie - Prawo telekomunikacyjne zmianę, która powoduje, że w przypadku zwolnienia części pojemności multipleksu Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji w porozumieniu z prezesem Urzędu Komunikacji Elektronicznej podejmie decyzję o zagospodarowaniu zwolnionej części pojemności.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
Na 80 senatorów 32 było za, 48 - przeciw. (Głosowanie nr 151)
Odrzucona.
Poprawka trzydziesta pierwsza usuwa zbędne odesłanie.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
81 senatorów, wszyscy za. (Głosowanie nr 152)
Przyjęta.
Trzydziesta druga powoduje, że przy określaniu wymagań technicznych i eksploatacyjnych dla odbiorników cyfrowych zostanie uwzględniona jedynie konieczność ułatwienia dostępu do tych odbiorników dla osób niepełnosprawnych z powodu dysfunkcji narządów wzroku albo słuchu.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
Na 80 obecnych senatorów 34 było za, 46 - przeciw. (Głosowanie nr 153)
Odrzucona.
Trzydziesta trzecia wprowadza przepis przejściowy, który dotyczy wydanych decyzji w sprawie rezerwacji częstotliwości dla nadawców.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję. Podaję wyniki: na 80 obecnych senatorów wszyscy byli za. (Głosowanie nr 154)
Przyjęta.
I ostatnia poprawka, trzydziesta czwarta, zmienia vacatio legis ustawy z czternastu na trzydzieści dni od dnia ogłoszenia.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję.
Na 81 obecnych senatorów 33 było za 47 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 155)
Poprawka została odrzucona.
Ustawa w całości, proszę państwa.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Podaję wynik: na 80 obecnych senatorów 47 było za, 32 - przeciw, 1 się wstrzymał.
(Głosowanie nr 156)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o wdrożeniu naziemnej telewizji cyfrowej.
Wysoki Senacie, powracamy do punktu siódmego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym.
Komisja Praw Człowieka, Praworządności i Petycji przedstawiła projekt uchwały, wnosząc w nim o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.
Proszę państwa, głosujemy nad wnioskiem o przyjęcie uchwały bez poprawek.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 78 obecnych senatorów wszyscy byli za. (Głosowanie nr 157)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym.
Powracamy do punktu ósmego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o finansowaniu Prawosławnego Seminarium Duchownego w Warszawie z budżetu państwa.
Komisja Nauki, Edukacji i Sportu przedstawiła projekt uchwały, wnosząc w nim o przyjęcie ustawy bez poprawek.
Głosujemy nad przyjęciem tego projektu uchwały bez poprawek.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 79 obecnych senatorów 76 było za, 1 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 158)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o finansowaniu Prawosławnego Seminarium Duchownego w Warszawie z budżetu państwa.
Powracamy do punktu dziewiątego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ratyfikacji Konwencji o ochronie dziedzictwa architektonicznego Europy, sporządzonej w Grenadzie dnia 3 października 1985 r.
Komisja Spraw Zagranicznych i Komisja Kultury i Środków Przekazu przedstawiły jednobrzmiące projekty uchwał, wnosząc w nich o przyjęcie ustawy bez poprawek.
Głosujemy nad tymi wnioskami.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Głosowało 79 senatorów, wszyscy byli za. (Głosowanie nr 159)
Stwierdzam zatem, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o ratyfikacji Konwencji o ochronie dziedzictwa architektonicznego Europy, sporządzonej w Grenadzie dnia 3 października 1985 r.
Powracamy do punktu dziesiątego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ratyfikacji Protokołu zmieniającego Konwencję o ograniczeniu odpowiedzialności za roszczenia morskie z 1976 r., sporządzonego w Londynie dnia 2 maja 1996 r.
Komisja Spraw Zagranicznych oraz Komisja Gospodarki Narodowej przedstawiły jednobrzmiące projekty uchwał, wnosząc w nich o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.
Głosujemy nad nimi.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 79 obecnych senatorów 78 było za, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 160)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o ratyfikacji Protokołu zmieniającego Konwencję o ograniczeniu odpowiedzialności za roszczenia morskie z 1976 r., sporządzonego w Londynie dnia 2 maja 1996 r.
Powracamy do punktu jedenastego porządku obrad: drugie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora, oraz ustawy o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne.
Senat po przeprowadzeniu drugiego czytania skierował projekt do Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich i zobowiązał je do przedstawienia jeszcze na tym posiedzeniu sprawozdania.
Jest ono w druku nr 1212X.
Przystępujemy do trzeciego czytania...
(Senator Piotr Andrzejewski: Wniosek formalny.)
Tak?
Senator Piotr Andrzejewski:
Wniosek formalny: cofam wszystkie swoje poprawki. (Oklaski)
(Senator Grzegorz Banaś: Dużo tego było?)
(Senator Edmund Wittbrodt: Póki co, wszystkie.)
(Senator Stanisław Kogut: Brawo, Gieniu, brawo!)
Wzywam do tego, żeby głosować przeciwko tej ustawie.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Panie Senatorze, zaraz, chwileczkę, muszę się teraz zorientować, które to są numery poprawek.
(Senator Tadeusz Gruszka: Wszystkie, z wyjątkiem...)
(Poruszenie na sali)
(Senator Piotr Andrzejewski: Wszystkie poza jedną.)
Na razie, aby rozświetlić sytuację, poproszę pana senatora sprawozdawcę o zabranie głosu.
Proszę o przedstawienie sprawozdania.
Senator Zbigniew Szaleniec:
Panie Marszałku, Wysoka Izbo, w imieniu połączonych komisji, Komisji Ustawodawczej i Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich, rekomenduję przyjęcie poprawki trzynastej.
(Rozmowy na sali)
Wszystkie pozostałe poprawki pan senator wycofuje.
(Senator Stanisław Kogut: Wycofał.)
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Proszę państwa, czy zatem ktoś podtrzymuje to, co pan senator Andrzejewski był łaskaw wycofać?
(Senator Grzegorz Banaś: Owszem, nie.)
Owszem, nie.
W takim razie głosujemy nad poprawką trzynastą. Tylko jeszcze chwileczkę, muszę ją znaleźć... Co tu się dzieje?
Zakłada ona doprecyzowanie objaśnienia związanego z wypełnieniem oświadczenia w zakresie posiadanych nieruchomości.
Wysoki Senacie, głosujemy nad poprawką trzynastą.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Podaję wyniki: na 77 obecnych senatorów 49 było za, 26 - przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 161)
Poprawka została przyjęta.
W związku z tym możemy przystąpić do głosowania nad przyjęciem projektu ustawy w całości, wraz ze zmianami wynikającymi z tej poprawki.
Zatem, Wysoki Senacie: obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Podaję wyniki: na 77 obecnych senatorów 46 było za, 30 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu.
(Głosowanie nr 162)
Wobec wyników głosowania...
(Rozmowy na sali)
Wysoki Senacie, cisza!
...Stwierdzam, że Senat przyjął projekt ustawy o zmianie ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora oraz ustawy o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne i podjął uchwałę w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu.
Jednocześnie upoważnił pana senatora Zbigniewa Szaleńca do tego, aby reprezentował nas w Izbie niższej.
Dziękuję bardzo.
Powracamy do punktu dwunastego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw oraz niektórych innych ustaw.
Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Komisja Gospodarki Narodowej przedstawiły projekt uchwały, wnosząc w nim o wprowadzenie poprawki do ustawy.
Najpierw głosujemy zatem nad tą jedną poprawką.
Proszę państwa, ta poprawka - a będę ją czytał bardzo długo - zwiększa dziesięciokrotnie wysokość kary pieniężnej za prowadzenie działalności bez wpisu do rejestru, utrudnianie czynności kontrolnych, niespełnianie obowiązków informacyjnych, nieoznakowanie dystrybutora na stacji paliw lub niespełnienie obowiązku sprawozdawczości. W przypadku następnej kontroli z wynikiem negatywnym, przeprowadzonej w ciągu roku od poprzedniej kontroli, poprawka wprowadza karę polegającą na cofnięciu koncesji.
Obecność.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję bardzo.
Na 73 obecnych senatorów 39 było za, 14 - przeciw, 20 wstrzymało się od głosu.
(Głosowanie nr 163)
Poprawka została przyjęta.
Proszę państwa, Wysoki Senacie, teraz głosujemy nad podjęciem uchwały w sprawie ustawy w całości.
Obecność.
Za?
Przeciw?
Wstrzymanie się?
Dziękuję. Podaję wyniki: na 71 obecnych senatorów 67 było za, 1 - przeciw, 3 wstrzymało się od głosu.
(Głosowanie nr 164)
Stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw oraz niektórych innych ustaw.
Proszę senatorów sprawozdawców o to, żeby reprezentowali Senat w dalszych pracach nad naszymi ustawami.
Przystępujemy do oświadczeń senatorów poza porządkiem obrad... to znaczy zaraz po piętnastu sekundach przerwy technicznej.
Proszę bardzo, pan senator Dobrzyński, a potem senatorowie Dobkowski i Klimowicz.
Proszę bardzo, Panie Senatorze.
Senator Jan Dobrzyński:
Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Oświadczenie kieruję do prezesa Rady Ministrów, pana Donalda Tuska.
Mając na uwadze rozwój województwa podlaskiego, zwracam się z ponownym zapytaniem o powody odstąpienia od realizacji inwestycji infrastrukturalnej obejmującej budowę gazociągu na odcinku Wyszki - Bielsk Podlaski - Hajnówka - Białowieża.
W 2007 r. zostały podjęte przez Zakład Gazowniczy w Białymstoku prace przygotowawcze do wymienionej inwestycji, która miała być dofinansowana z funduszy strukturalnych, to jest z działania 10.2 Programu Operacyjnego "Infrastruktura i środowisko". Do sierpnia 2008 r. trwały prace, podczas których między innymi zidentyfikowano - przy dużym zaangażowaniu władz gmin Bielsk Podlaski, Hajnówka i Białowieża - zapotrzebowanie na gaz na tym obszarze. Wyłoniono wykonawcę, Gazprojekt SA z siedzibą we Wrocławiu, i podpisano z nim umowę na przygotowanie dokumentacji technicznej i raportu środowiskowego, opiewającą na kwotę 489 tysięcy zł. Potwierdzono źródła dostępu do gazu w tłoczni Rembelszczyzna i Hołowczyce. Wniosek o dofinansowanie inwestycji na planowanym poziomie 80 milionów zł został przygotowany. Skąd więc odstąpienie Mazowieckiego Operatora Systemu Dystrybucyjnego Sp. z o.o. od realizacji przedsięwzięcia i rezygnacja z możliwości dofinansowania inwestycji, mimo poniesionych już kosztów przewyższających łącznie kwotę 500 tysięcy zł? Jaki był powód braku racjonalności w rezygnacji z tak ważnej dla województwa podlaskiego inwestycji?
Chciałbym przy tym zaznaczyć, iż województwo podlaskie zajmuje szczególne miejsce na mapie dotyczącej infrastruktury gazowniczej, plasując się na ostatnim miejscu w rankingu. Tym bardziej zadziwia mnie odstąpienie spółki od realizacji inwestycji tak potrzebnej społeczności Bielska Podlaskiego, Hajnówki i Białowieży - inwestycji, która niewątpliwie przyczyniłaby się do zdynamizowania rozwoju południowej części województwa podlaskiego. Dziękuję, Panie Marszałku.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Dziękuję, Panie Senatorze.
Pan senator Dobkowski. Proszę bardzo.
Senator Wiesław Dobkowski:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Oświadczenie skierowane jest do ministra infrastruktury Cezarego Grabarczyka.
W związku z rozbudową drogi krajowej nr 12 pomiędzy miejscowościami Wadlew i Łask w województwie łódzkim grupa mieszkańców miejscowości Zwierzyniec w gminie Drużbice, powiat Bełchatów - a w szczególności państwo Tłoczek, zamieszkali w tejże miejscowości pod nr 33, oraz pani L. Pik, numer domu 34 - zgłasza problem zapewnienia zjazdów z tej drogi na nieruchomości gruntowe o przeznaczeniu rolniczym. Wykonawca robót drogowych odmówił wykonania tych zjazdów.
Państwo Tłoczek do tej pory posiadali zjazd na uprawianą nieruchomość gruntową oraz łąkę, leżące po przeciwnej stronie drogi, naprzeciw ich zabudowań mieszkalnych i gospodarskich. Teraz Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad - Oddział w Łodzi odmawia odtworzenia zjazdów, tłumacząc, iż mają oni dojazd na tę nieruchomość od strony południowej, to jest polną, nieutwardzoną drogą. Problem polega na tym, że aby się dostać na tę polną drogę, należy pokonać odległość około 2,5 km rozbudowywaną obecnie drogą krajową nr 12, a następnie jakieś 2 km drogą nieutwardzoną, prowadzącą na uprawiane pola i łąki. Państwo Tłoczek codziennie prowadzą bydło ze swoich zabudowań na te nieruchomości gruntowe, a także wjeżdżają różnymi maszynami rolniczymi.
Kierownik projektu Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad - Oddział Łódź, pan Marek Torzyński, tłumaczy brak zgody na te zjazdy - pismo z 21 kwietnia 2011 r., skierowane do wójta gminy Drużbice - zagrożeniem bezpieczeństwa i płynności ruchu, powołując się na §9 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministerstwa Transportu i Gospodarki Morskiej z 2 marca 1999 r.
Wobec powyższego pytam: czy ruch maszyn rolniczych państwa Tłoczek przez znaczną część wsi - przez mniej więcej 2,5 km - po drodze nr 12 w celu dostania się do pola leżącego naprzeciwko ich posesji oraz przeprowadzanie krów poboczem drogi krajowej nr 12 nie będą powodowały zagrożenia bezpieczeństwa uczestników ruchu i nie będą naruszały znacząco płynności ruchu pojazdów?
Nadmieniam tu, że kilkaset metrów dalej, przy tej samej przebudowywanej drodze nr 12, wykonywane są zjazdy prowadzące do podobnych nieruchomości rolnych, i to nawet w tych miejscach, w których do tej pory takich zjazdów nie było. Świadczy to o tym, że wymienione rozporządzenie Ministerstwa Transportu i Gospodarki Morskiej nie jest przeszkodą do wykonania zjazdów, a argumenty pana Marka Torzyńskiego są bezpodstawne. Budowa infrastruktury drogowej powinna wszakże służyć zarówno kierowcom, jak i mieszkańcom miejscowości, przez które drogi te przebiegają.
W przypadku pani L. Pik i innych mieszkańców Zwierzyńca sytuacja jest podobna do przedstawionej.
Rozbudowa drogi krajowej nr 12 jest w trakcie realizacji i nie jest jeszcze za późno na podjęcie stosownych działań i wykonanie odpowiednich zjazdów. Dlatego proszę o pilne zbadanie tej sprawy i poinformowanie mnie w ustawowym terminie czternastu dni o podjętych działaniach, tak by pomóc ludziom mającym uzasadnione racje i argumenty za budową niezbędnych zjazdów, podobnych do zjazdów wykonywanych w innych miejscach drogi krajowej nr 12. Dziękuję.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Dziękuję, Panie Senatorze.
Pan senator Klimowicz. Proszę bardzo.
Senator Paweł Klimowicz:
Panie Marszałku! Wysoki Senacie!
Oświadczenie kieruję do ministra infrastruktury Cezarego Grabarczyka, a dotyczy ono budowy wschodniej obwodnicy Krakowa w ramach drogi S7.
Szanowny Panie Ministrze!
Zwracam się do pana ministra z pytaniem: kiedy zostaną przeznaczone pieniądze na budowę wschodniego odcinka obejścia miasta Krakowa w ramach drogi S7?
Miasto Kraków wydało 23 miliony zł na przygotowanie inwestycji, między innymi na wykup niezbędnych działek, wojewoda małopolski wydał pozwolenie na budowę drogi, nie ma już więc formalnych przeszkód, by rozpocząć inwestycję.
Pan minister zapewniał krakowian za pośrednictwem mediów, że decyzja o budowie tego odcinka drogi S7 zapadnie na przełomie kwietnia i maja 2011 r., następnie termin podjęcia decyzji został przesunięty na maj. Panie Ministrze, termin minął, proszę więc o jednoznaczne stwierdzenie, czy rząd PO spełni swoją obietnicę i zapewni finansowanie odcinka obwodnicy Krakowa.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Dziękuję, Panie Senatorze.
I pan senator Woźniak. Proszę bardzo.
Senator Henryk Woźniak:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Chciałbym zwrócić się do pana ministra Bartosza Arłukowicza, pełnomocnika premiera do spraw przeciwdziałania wykluczeniu społecznemu, z prośbą, by zechciał zbadać, jak w skali kraju wygląda sytuacja podejmowania decyzji o przekazaniu dzieci do domów dziecka ze względu na sytuację materialną i warunki mieszkaniowe rodziców.
W ostatnim czasie w moim okręgu wyborczym spotkałem się z dwoma przypadkami odmowy co do sprawowania opieki nad dziećmi w ramach rodziny ze względu na niewystarczające warunki mieszkaniowe. Taka argumentacja, jak myślę, stoi w sprzeczności z polityką państwa w tym zakresie, z logiką i z kosztami - nie tylko społecznymi, ale i ekonomicznymi - opieki nad dziećmi. Miesięczny koszt opieki nad dzieckiem w domach dziecka wynosi kilka tysięcy zł, a są to koszty obciążające wszystkich podatników. Pomijam tu koszt społeczny, niezwykle istotny w tej sytuacji. Takie przypadki pokazują niespójność polityki państwa, bo oto z jednej strony organy państwa decydują o przekazaniu dzieci do domów dziecka, z drugiej zaś strony inne organy państwa, sprawujące nadzór nad zasobami mieszkaniowymi, nie są skłonne do wyasygnowania jakichkolwiek środków na poprawę warunków mieszkaniowych, a w innych przypadkach te warunki nie są powodem troski samorządów terytorialnych, samorządów gminnych o rodziny.
Ta kwestia wydaje mi się na tyle istotna, że - zwłaszcza w sytuacji objęcia przez pana ministra w kancelarii premiera nowej funkcji, nowego stanowiska - należało by ją zbadać.
I druga kwestia, którą chciałbym poruszyć, to sprawa kształcenia w zakresie bezpieczeństwa komunikacyjnego. Senacki Zespół Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego niedawno zajmował się na swoim posiedzeniu tą kwestią i bardzo wysoko ocenił poziom zaangażowania ministra edukacji narodowej i podejmowane w tej sprawie wysiłki - między innymi, szkolenie na rzecz powszechnego posiadania karty rowerowej - a także znaczący postęp w tym zakresie. Jednocześnie jednak zespół stwierdził, że na poziomie studiów wyższych, chociażby na kierunkach inżynierskich, takich jak budownictwo ze specjalizacją budownictwo drogowe, kształcenia w zakresie bezpieczeństwa ruchu drogowego praktycznie nie ma. Moim zdaniem, to jest nie do zaakceptowania w sytuacji, gdy nasz kraj otwiera ranking liczby śmiertelnych wypadków w Unii Europejskiej, oczywiście bardzo niechlubny ranking. I chociaż już trzeci rok z rzędu w tej kwestii następuje poprawa, to jednak Polska wciąż otwiera ten niechlubny ranking liczby śmiertelnych wypadków na drogach w Unii Europejskiej. Moim zdaniem i zdaniem Senackiego Zespołu Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego, elementy bezpieczeństwa ruchu drogowego powinny się znaleźć w programie kształcenia studentów na tych kierunkach, które w pewnym stopniu decydują - poprzez budowę odpowiedniej infrastruktury drogowej, i nie tylko drogowej - o liczbie wypadków, ale i o poprawie bezpieczeństwa. Powierzam te kwestie pani minister nauki z nadzieję, że podejmie czynności zmierzające do zmiany tej sytuacji.
Panie Marszałku, dziękuję uprzejmie.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.
Zakończyliśmy etap oświadczeń.
Informuję, że protokół siedemdziesiątego ósmego posiedzenia Senatu Rzeczypospolitej Polskiej siódmej kadencji zostanie udostępniony senatorom w terminie zwyczajowym, to jest trzydziestu dni po posiedzeniu Senatu, w Biurze Prac Senackich w pokoju nr 255.
Zamykam siedemdziesiąte ósme posiedzenie Senatu Rzeczypospolitej Polskiej siódmej kadencji.
(Wicemarszałek trzykrotnie uderza laską marszałkowską)
(Koniec posiedzenia o godzinie17 minut 53)
Przemówienie senatora Romana Ludwiczuka
w dyskusji nad punktem siódmym porządku obrad
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Proponowane zmiany ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym są niejako wymuszone coraz szybszym rozwojem sieci informatycznych, jaki obecnie ma miejsce w przestrzeni publicznej, a także formalno-prawnej. Zmiany ustawy o KRS wprowadzają kilka udogodnień.
Po pierwsze, za sprawą łatwiejszego dostępu do dokumentów wydawanych przez Centralną Informację Krajowego Rejestru Sądowego przedsiębiorca otrzymuje elektroniczny dokument, który jest uznawany na takich samych zasadach jak dokumentacja papierowa. Wprowadzana nowele ma na celu zapewnienie bezpośredniego i powszechnego dostępu do informacji z rejestru.
Po drugie, NIP nadawany przedsiębiorcy zostaje wprowadzony niejako z automatu do rejestru, bez uzasadnienia, a także bez konieczności ponoszenia opłaty sądowej.
Po trzecie, udogodnieniem jest bezpłatny dostęp do rejestru, co pozwala na zaoszczędzenie środków pieniężnych, które mogą być wydatkowane w dowolny cel, np. na bezpośrednie prowadzenie działalności.
Po czwarte, w dobie rozwoju internetu kolejnym elementem wyjścia naprzeciw prowadzącym działalność, a podlegającym przepisom Krajowego Rejestru Sądowego, jest możliwość wpisania informacji o przedsiębiorcy w postaci adresu strony internetowej i adresu e-mail. W warunkach gospodarki rynkowej znaczny odsetek prowadzących działalność posiada swoją stronę internetową i adres e-mail. W wielu aspektach działalności funkcjonowanie strony internetowej, na której znajdują się informacje o przedsiębiorstwie obejmujące dane teleadresowe, historię firmy oraz ofertę skierowaną do potencjalnych klientów, wpływa znacznie na konkurencyjność podmiotu. Podanie podstawowych danych do rejestru pozwoli na uzyskanie informacji o podmiocie w większym zakresie, a także ułatwi ewentualny kontakt z przedsiębiorcą. Dlatego też zwracam się do Wysokiej Izby o przyjęcie proponowanych zmian.
Przemówienie senatora Stanisława Bisztygi
w dyskusji nad punktem siódmym porządku obrad
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Główne cele, jakie przyświecają nowelizacji ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym, to sprawniejsze i łatwiejsze uzyskiwanie dokumentów wydanych przez Centralną Informację Krajowego Rejestru Sądowego oraz upowszechnienie bezpłatnego dostępu do Krajowego Rejestru Sądowego.
By osiągnąć te cele konieczne jest zapewnienie jednakowej rangi dokumentom w postaci papierowej oraz elektronicznej. Nowela nadaje moc dokumentów urzędowych również odpisom, wyciągom, zaświadczeniom i informacjom wydawanym w postaci elektronicznej. Idąc dalej, ustanowione zostaje także, iż samodzielnie pobrane wydruki komputerowe aktualnych informacji o podmiotach wpisanych do KRS będą miały moc prawną równą dokumentom wydanym przez Centralną Informację Krajowego Rejestru Sądowego, jeśli będą posiadały cechy umożliwiające ich weryfikację z danymi zawartymi w rejestrze.
Konieczny wydaje się także dostęp do wszystkich części Krajowego Rejestru Sądowego i wszystkich znajdujących się w nim danych. Chodzi o rejestr przedsiębiorców, stowarzyszeń i innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji i publicznych zakładów opieki zdrowotnej, dłużników niewypłacalnych, a także elektroniczny katalog dokumentów i spółek. By doprowadzić do tego stanu rzeczy, w ustawie mówi się o bezpłatnym udostępnieniu Centralnej Informacji Krajowego Rejestru Sądowego w ogólnodostępnych sieciach teleinformatycznych w zakresie aktualnych informacji o podmiotach wpisanych do KRS. Udostępniona ma być także lista dokumentów znajdujących się w elektronicznym katalogu dokumentów.
W związku z powyższymi zmianami zmodyfikowane zostały także przepisy o upoważnieniu ministra sprawiedliwości do określenia trybu udzielenia informacji z KRS, ich struktury i cech wydruków, które będą umożliwiały weryfikację wydruków z danymi zawartymi w rejestrze. Określony zostanie także sposób posługiwania się dokumentami wydanymi w postaci elektronicznej.
Spośród przepisów porządkujących należy także wymienić te umożliwiające wpis do rejestru przedsiębiorców numeru NIP z urzędu, zaraz po uzyskaniu przez sąd rejestrowy informacji z urzędu skarbowego o jego nadaniu przedsiębiorcy. Wpis ów nie będzie podlegał opłacie sądowej, nie będzie też musiał być ogłoszony w "Monitorze Sądowym i Gospodarczym". Dzięki nowelizacji możliwe będzie także wpisanie do KRS adresów strony internetowej i poczty elektronicznej, o ile przedsiębiorca je posiada. Ustawa ma wejść w życie od nowego roku.
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Przedstawione rozwiązania są kolejnym krokiem na drodze do stworzenia państwa otwartego, ufającego obywatelowi, usprawniającego swoje i jego działania. Jest to zjawisko ze wszech miar ważne i potrzebne, tak jak przyjęcie omawianej w tym momencie noweli. Dziękuję za uwagę.
Przemówienie senatora Ryszarda Knosali
w dyskusji nad punktem siódmym porządku obrad
Przedłożony dziś pod obrady Senatu projekt ustawy o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym niesie istotne udogodnienia dotyczące zasad korzystania ze wspomnianego rejestru.
Na szczególną uwagę w tym względzie zasługuje nadanie nowego brzmienia niektórym przepisom zawartym w art. 4 ustawy. Artykuł ten określa między innymi zadania i zasady działania Centralnej Informacji Krajowego Rejestru Sądowego. Na mocy przedstawionego projektu ustawy dokumenty wydawane z rejestru przez Centralną Informację, takie jak odpisy, wyciągi i zaświadczenia, zyskają moc dokumentów urzędowych nie tylko wtedy, gdy zostaną wydane w postaci papierowej, lecz również w przypadku wydania ich w postaci elektronicznej. Kolejna zmiana dotyczy zakresu udzielanych nieodpłatnie informacji o podmiotach wpisanych do rejestru. Jak wynika z obowiązującego obecnie art. 4 ust. 4a, nieodpłatnemu udostępnieniu w sieciach teleinformatycznych podlegają jedynie "podstawowe informacje o podmiotach wpisanych do rejestru przedsiębiorców i do rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz publicznych zakładów opieki zdrowotnej, w tym również o organizacjach i podmiotach, które uzyskały status organizacji pożytku publicznego". Projektodawca zaproponował, aby prawo do bezpłatnego dostępu do informacji rejestrowych było szersze i obejmowało ogół aktualnych informacji o podmiotach wpisanych do rejestru. Informacje te będą wzbogacone ponadto o listę dokumentów zawartych w katalogu. Przyjęcie omawianego projektu ustawy w zaproponowanym brzmieniu spowoduje nadto, że każda zainteresowana osoba będzie mogła samodzielnie wykonać wydruki komputerowe aktualnych informacji o podmiotach wpisanych do rejestru. Co istotne, wydruki te, zgodnie z projektem ustawy, będą posiadały moc zrównaną z mocą dokumentów - odpisów, wyciągów, zaświadczeń i informacji - wydawanych przez Centralną Informację. Jedynym warunkiem jest to, aby wydruki te posiadały cechy umożliwiające ich weryfikację z danymi zawartymi w rejestrze.
Wdrożenie zmian w zakresie art. 4 ustawy wymaga jednak ustanowienia stosownych delegacji ustawowych dla ministra sprawiedliwości do wydania aktów wykonawczych. Reguluje to projektowany w nowym brzmieniu art. 6 pkt 1, który nakazuje wskazanemu ministrowi określenie cech wydruków dokonywanych z rejestru w taki sposób, aby możliwa był ich weryfikacja z danymi zawartymi w rejestrze oraz aby wydruki te zawierały zabezpieczenia chroniące przed wypaczeniem treści zapisanych na nich danych.
Nie ulega zatem najmniejszej wątpliwości, że przyjęcie przepisów w opisanym brzmieniu ułatwi pozyskiwanie i wykorzystanie informacji zgromadzonych w rejestrze. Tym samym projekt ustawy sprzyja podniesieniu poziomu bezpieczeństwa obrotu gospodarczego w Polsce. Dlatego też proszę Wysoką Izbę o przyjęcie przedstawionego projektu ustawy. Dziękuję.
Przemówienie senatora Stanisława Bisztygi
w dyskusji nad punktem ósmym porządku obrad
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Budżet naszego kraju dotuje w tej chwili kilka uczelni, które kształcą na profilach teologicznych. Są to Papieski Wydział Teologiczny w Warszawie, Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu i Wyższa Szkoła Filozoficzno-Pedagogiczna "Ignatianum" w Krakowie. Wszystkie one otrzymują dotacje i środki z budżetu państwa na zasadach określonych dla uczelni publicznych. Finansowanie z budżetu ma nie obejmować kosztów realizacji inwestycji budowlanych. Na dotowanie inwestycji budowlanych ze środków państwowych mogą z kolei liczyć Katolicki Uniwersytet Lubelski i Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie.
Nie podlega dyskusji, iż wyznanie prawosławne jest drugim z największych w Polsce. Jest również jednym z piętnastu wyznań, z którymi stosunki państwo uregulowało w odrębnej ustawie. Z całą pewnością odsetek wiernych i liczba kształconych w naszym kraju duchownych prawosławnych predestynuje Prawosławne Seminarium Duchowne w Warszawie do otrzymywania dotacji z budżetu państwa. Ustawa, którą w tej chwili omawiamy, stwarza ku temu ramy i postanawia, że seminarium to będzie utrzymywane z budżetu na podobnych zasadach jak papieskie wydziały teologiczne w Warszawie i Wrocławiu oraz krakowskie "Ignatianum". Uczelnia ma więc korzystać ze środków na zasadach określonych dla uczelni publicznych, z wyłączeniem finansowania kosztów realizacji inwestycji budowlanych.
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Jak już wspomniałem, pomysł zawarty w ustawie jest słuszny. Warto jednakże zwrócić uwagę na fakt, że Prawosławne Seminarium Duchowne w Warszawie będzie dotowane ze środków budżetowych od najbliższego roku akademickiego, a więc jeszcze w tym roku budżetowym. Pojawia się więc pytanie: czy zabezpieczono na ów cel środki? Mam tę jedyną wątpliwość, poza tym ustawa w mojej opinii godna jest przyjęcia. Dziękuję za uwagę.
Przemówienie senatora Janusza Rachonia
w dyskusji nad punktem dziewiątym porządku obrad
Panie Marszałku! Wysoki Senacie!
Rzeczpospolita Polska pozostaje jednym z pięciu państw członkowskich Rady Europy, które do dnia dzisiejszego procedowanej konwencji nie ratyfikowały ani do niej nie przystąpiły.
Należy w tym miejscu podkreślić, że Konwencja Rady Europy o ochronie dziedzictwa architektonicznego Europy jest jednym z najważniejszych elementów tożsamości europejskiej i jest sytuowana ponad podziałami narodowościowymi.
Ambasador nadzwyczajny i pełnomocny Rzeczypospolitej Polskiej przy Radzie Europy w dniu 18 marca 2010 r. w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej podpisał Konwencję Rady Europy o ochronie dziedzictwa architektonicznego Europy. Konwencja zmierza do zachowawczej ochrony wszelkiej spuścizny architektonicznej znajdującej się w Polsce, przy uwzględnieniu wymogów współczesności oraz zasady zrównoważonego rozwoju. Model ochrony dziedzictwa architektonicznego Europy przyjęty w konwencji i stosowany w poszczególnych państwach nie stanowi bariery w rozwoju cywilizacyjnym, umożliwiając kreację współczesnej architektury w urbanistycznej i architektonicznej tkance historycznej. Konwencja daje możliwość łączenia współczesnej architektury z utrzymaniem i przywracaniem historycznego charakteru obszarów miejskich.
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Z przyjemnością pragnę poinformować, że Wydział Architektury Politechniki Gdańskiej od wielu lat specjalizuje się w tym obszarze. Odbudowa gdańskiej starówki, Starego Miasta w Elblągu, Wielki Młyn i Hala Targowa w Gdańsku czy też rewitalizacja Gmachu Głównego Politechniki Gdańskiej to dzieła Wydziału Architektury Politechniki Gdańskiej.
Jestem głęboko przekonany, że przystąpienie Polski do konwencji ma obecnie przede wszystkim znaczenie polityczne. Polska wciąż pozostaje jednym z nielicznych państw członkowskich Rady Europy, które nie związały się konwencją sporządzoną w 1985 r. W świetle mojej najlepszej wiedzy od dawna spełniamy wymogi konwencyjne, ustanawiając w swoim wewnętrznym porządku prawnym wysoki poziom ochrony dziedzictwa architektonicznego, Polska jako członek Rady Europy jest politycznie zobowiązana do przyjmowania standardów prawnych określonych przez tę organizację.
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Popieram ratyfikację konwencji, gdyż wspólne europejskie dziedzictwo architektoniczne jest jednym z najważniejszych elementów tożsamości europejskiej, stanowiąc wartość zasługującą na szczególną ochronę w prawie międzynarodowym. Dziękuję za uwagę.
Przemówienie senatora Stanisława Bisztygi
w dyskusji nad punktem dziewiątym porządku obrad
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Ustawa, którą w tej chwili omawiamy, jest związana z procedurą określoną w Konstytucji RP, dotyczącą ratyfikacji umów międzynarodowych za zgodą parlamentu. Umową tego typu jest w tym wypadku Konwencja Rady Europy o ochronie dziedzictwa architektonicznego Europy.
Konwencja ta ma odnosić się do ochrony spuścizny architektonicznej znajdującej się w Polsce. Przyjęty w niej model ochrony dziedzictwa architektury nie jest barierą w rozwoju jej nowych projektów. Konwencja w sposób szczególny daje możliwość łączenia współczesnej architektury z utrzymaniem, a nawet przywracaniem historycznego charakteru obszarów miejskich.
Umowa definiuje pojęcie dziedzictwa architektonicznego i dóbr podlegających ochronie. Określa także zasady polityki państwa w zakresie konserwacji zabytków i ramy prawne ich ochrony. Co ciekawe, dokument ten stanowił bazę dla rezolucji Parlamentu Europejskiego z 7 września 2006 r. w sprawie ochrony przyrodniczego, architektonicznego i kulturowego dziedzictwa europejskiego. Warto także dodać, że Polska jest jednym z pięciu ostatnich państw członkowskich Rady Europy, które nie ratyfikowały konwencji ani do niej nie przystąpiły. Z pewnością ów fakt nie przysparza nam chluby.
Równie ważne jest podkreślenie, że wejście w życie konwencji nie spowoduje zmian w prawie wewnętrznym, nie nałoży również dodatkowych obowiązków na podmioty prywatne i jednostki samorządu terytorialnego.
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Argumentów, by głosować za omawianą przez Wysoką Izbę konwencją, jest całe mnóstwo. Ewidentnie przysłuży się ona nam wszystkim teraz, a także przyszłym pokoleniom, dlatego z pewnością warta jest przyjęcia. Dziękuję za uwagę.
Przemówienie senatora Stanisława Jurcewicza
w dyskusji nad punktem dziewiątym porządku obrad
Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!
Dziedzictwo kulturowe jest jednym z najważniejszych elementów tożsamości europejskiej, dlatego konwencja zmierza do zachowawczej ochrony wszelkiej spuścizny architektonicznej znajdującej się w Polsce, przy uwzględnieniu wymogów współczesności oraz zasady zrównoważonego rozwoju. Model ochrony dziedzictwa architektonicznego Europy, przyjęty w konwencji i stosowany w poszczególnych państwach, nie stanowi bariery w rozwoju cywilizacyjnym, umożliwiając kreację współczesnej architektury w urbanistycznej i architektonicznej tkance historycznej. Konwencja daje możliwość łączenia współczesnej architektury z utrzymaniem i przywracaniem historycznego charakteru obszarów miejskich. Konwencja stanowi prawny instrument umożliwiający harmonizację działań inwestycyjnych z potrzebami zachowania i ochrony dziedzictwa architektonicznego.
Wejście w życie konwencji nie spowoduje potrzeby wprowadzenia zmian w prawie wewnętrznym. Ochrona dziedzictwa architektonicznego w Polsce na podstawie obecnie obowiązującego ustawodawstwa spełnia standardy konwencyjne.
Ratyfikacja konwencji będzie mieć pozytywne skutki polityczne. Polska jest jednym z pięciu członków Rady Europy, którzy do dziś do konwencji nie przystąpili. Ratyfikacja poprawi zatem wizerunek Polski.
Zgodnie z art. 5 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, Rzeczpospolita Polska strzeże niepodległości i nienaruszalności swojego terytorium, zapewnia wolności i prawa człowieka i obywatela oraz bezpieczeństwo obywateli, strzeże dziedzictwa narodowego oraz zapewnia ochronę środowiska, kierując się zasadą zrównoważonego rozwoju. Zawarty w tym przepisie konstytucji termin "dziedzictwo narodowe" należy interpretować szeroko, nie ograniczając zakresu znaczeniowego do terminu "zabytek", którym posługuje się polski ustawodawca w ustawie z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. Tym samym termin ten obejmować będzie także dziedzictwo architektoniczne Europy, którego dotyczy konwencja.
Konwencja dotyczy organów władzy państwowej odpowiedzialnych za tworzenie prawa i prowadzenie polityki kulturalnej, zobowiązując te organy do starań w zakresie wprowadzania takich uregulowań oraz prowadzenia takiej polityki, aby sprzyjały one ochronie dziedzictwa architektonicznego. Z uwagi na przedmiot konwencja dotyczy przede wszystkim ministra kultury i dziedzictwa narodowego jako organu odpowiedzialnego w administracji rządowej za ochronę dziedzictwa narodowego.
Przemówienie senatora Stanisława Bisztygi
w dyskusji nad punktem dziesiątym porządku obrad
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Protokół zmieniający konwencję o odpowiedzialności za roszczenia morskie jest kolejną umową międzynarodową, nad ratyfikacją której Wysoki Senat dyskutuje podczas tego posiedzenia.
Protokół wszedł w życie 13 maja 2004 r., a głównym jego założeniem jest wprowadzenie wyższych niż w konwencji limitów odpowiedzialności wynikających z roszczeń morskich. Krok ten wynika z utraty wartości przez jednostkę zwaną specjalnym prawem ciągnienia, czyli umowną bezgotówkową jednostkę monetarną stosowaną także do szacowania szkód morskich. Ponadto zaś, zmierza on do zwiększenia bezpieczeństwa żeglugi.
Warto podkreślić, iż obowiązek stosowania protokołu londyńskiego przewiduje dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady z 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ubezpieczenia armatorów i roszczeń morskich. Ważne jest też, iż po ratyfikacji protokołu nie nastąpią zmiany w polskim porządku prawnym, gdyż konwencja o ograniczeniu odpowiedzialności za roszczenia morskie ze zmianami została już umieszczony w rodzimym kodeksie morskim.
Panie Marszałku, Wysoka Izbo, cele, które przyświecają przyjęciu protokołu do konwencji o ograniczeniu odpowiedzialności za roszczenia morskie są klarowne i idą w dobrym kierunku, dlatego zachęcam Wysoką Izbę do wyrażenia zgody na jego ratyfikację. Dziękuję za uwagę!
Przemówienie senatora Tadeusza Gruszki
w dyskusji nad punktem dwunastym porządku obrad
Ustawa o systemie monitorowania i kontroli jakości paliw oraz niektórych innych ustaw umożliwia wprowadzenie do obrotu paliw ciekłych z większą ilością biokomponentów. Po wejściu w życie ustawy ilość ta zwiększy się z 5% do 7% objętości estrów metylowych kwasów tłuszczowych. Już dzisiaj zastosowanie biokomponentów w paliwach w ilości do 5% budzi wątpliwości użytkowników pojazdów samochodowych, którzy obawiają się o możliwość pogorszenia się parametrów pracy silnika. Pogląd ten podziela też wielu mechaników. W wyniku dyskusji podczas prac komisji Komisja Gospodarki Narodowej otrzymała z ust przedstawiciela rządu informację, że wszyscy europejscy producenci silników zapewniają, że zwiększona objętość biokomponentów w paliwach nie ma szkodliwego wpływu na stan silnika.
Uważam, że po to, by został zrealizowany Narodowy Cel Wskaźnikowy, czyli minimalny udział biokomponentów i innych paliw odnawianych w ogólnej ilości paliw ciekłych, rząd powinien dołożyć wszelkich starań, aby z informacją o braku przeciwwskazań w stosowaniu biopaliw dotrzeć do możliwie najszerszego kręgu użytkowników pojazdów samochodowych.
Innym zagadnieniem, aczkolwiek wiążącym się z powyższym, jest kwestia jakości paliw oferowanych na rynku . Często to właśnie jego fatalna jakość wpływa na negatywne postrzeganie stosowania wszelkich dodatków w paliwach. Należy wyrazić nadzieję, że inspekcja handlowa zdoła wyeliminować wszystkich tych przedsiębiorców, którzy zaniżają jakość paliwa, działając tym samym na szkodę konsumentów.