(Wznowienie posiedzenia o godzinie 9 minut 00)
(Posiedzeniu przewodniczą marszałek Bogdan Borusewicz oraz wicemarszałek Zbigniew Romaszewski)
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Wznawiam posiedzenie.
Proszę senatorów sekretarzy o zajęcie miejsc przy stole prezydialnym.
Przystępujemy do rozpatrzenia punktu siedemnastego porządku obrad: informacja dla Sejmu i Senatu o udziale Rzeczypospolitej Polskiej w pracach Unii Europejskiej w okresie styczeń - czerwiec 2010 roku (podczas Prezydencji hiszpańskiej).
Tekst informacji zawarty jest w druku nr 971.
Marszałek Senatu otrzymaną informację skierował do Komisji Spraw Unii Europejskiej. Komisja na posiedzeniu w dniu 19 października 2010 r. rozpatrzyła informację i poinformowała o tym marszałka Senatu.
Pragnę powitać obecnego na posiedzeniu podsekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, pana Krzysztofa Stanowskiego.
Proszę pana ministra o zabranie głosu i przedstawienie informacji.
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie
Spraw Zagranicznych
Krzysztof Stanowski:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Mam zaszczyt przedstawić dzisiaj Wysokiej Izbie informację dla Sejmu i Senatu o udziale Rzeczypospolitej Polskiej w pracach Unii Europejskiej podczas prezydencji hiszpańskiej, to jest w okresie styczeń - czerwiec 2010 r. Informacja jest wypełnieniem obowiązków wynikających z art. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o współpracy Rady Ministrów z Sejmem i Senatem w sprawach związanych z członkostwem Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej.
Dokument ten składa się z czterech części.
Pierwsza część informacji prezentuje najważniejsze dla Rzeczypospolitej zagadnienia będące przedmiotem prac Unii Europejskiej w trakcie prezydencji hiszpańskiej.
W drugiej części dokumentu zostały przedstawione informacje na temat przebiegu spotkań Rady Europejskiej oraz sektorowych posiedzeń Rady Ministrów Unii Europejskiej, jakie odbyły się w czasie prezydencji hiszpańskiej, z uwzględnieniem stanowisk prezentowanych przez przedstawicieli RP w trakcie obrad.
Część trzecia zawiera informacje dotyczące udziału Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej w procesie podejmowania decyzji w Radzie Unii Europejskiej.
Ostatnia, czwarta część zawiera informacje na temat wykonywania prawa Unii Europejskiej. Do informacji dołączono wykaz projektów aktów prawnych, w stosunku do których rząd zasięgał opinii Sejmu i Senatu.
Odnosząc się do kontekstu, w jakim przyszło sprawować Królestwu Hiszpanii przewodnictwo w Radzie Unii Europejskiej, chciałbym zwrócić uwagę na to, że prace prezydencji przypadły na trudny moment w rozwoju Unii. Naznaczony on był bowiem z jednej strony nasilającym się kryzysem gospodarczo-finansowym, z drugiej wejściem w życie traktatu z Lizbony. Królestwo Hiszpanii wyznaczyło sobie dość ambitny plan prac, do którego realizacji konsekwentnie dążyło przez sześć miesięcy sprawowania przewodnictwa. Ten ambitny plan obejmował cztery priorytety: efektywną implementację traktatu z Lizbony, powrót europejskiej gospodarki na ścieżkę wzrostu gospodarczego, zwrócenie większej uwagi na prawa i wolności obywateli Unii Europejskiej, wzmocnienie pozycji Unii Europejskiej jako aktora globalnego.
Wysoka Izbo! Pozwolę sobie odnieść się pokrótce do poszczególnych priorytetów prezydencji hiszpańskiej, uwzględniając również zaangażowanie rządu Polski w ich realizację.
Odnosząc się do implementacji traktatu z Lizbony, chcę powiedzieć, że w ocenie rządu jednym z najważniejszych czynników, mających wpływ na przebieg prezydencji hiszpańskiej, była efektywna implementacja traktatu z Lizbony. Pierwsze doświadczenia instytucjonalne pod rządami nowego traktatu pokazują wyraźnie, że wraz z powołaniem przewodniczącego Rady Europejskiej oraz wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa znacząco zmniejszyły się obszar kompetencji i widoczność prezydencji rotacyjnej, mimo braku w tym czasie możliwości pełnego funkcjonowania Catherine Ashton w roli wysokiej przedstawiciel z uwagi na brak zaplecza administracyjnego. Nowy przewodniczący Rady Europejskiej, pan Herman Van Rompuy, w pełni przejął odpowiedzialność za przygotowanie i prezentację wyników posiedzeń Rady Europejskiej. Korzystając z nadanych mu przez traktat kompetencji w zakresie stosunków zewnętrznych, wspólnie z przewodniczącym Komisji Europejskiej reprezentował on Unię podczas spotkań na szczycie na poziomie szefów państw i rządów z krajami trzecimi; tak wydarzyło się na przykład w czasie szczytu Unia Europejska - Kanada w maju 2010 r. oraz szczytu Unia Europejska - Rosja na przełomie maja i czerwca 2010 r.
Uwzględniono również podział kompetencji między przewodniczącym Komisji, i tu są to przede wszystkim kompetencje wspólnotowe, a przewodniczącym Rady, i tu jest to wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa, także jeżeli chodzi o reprezentację Unii na spotkaniach w formacie G-8 i G-20.
Jak pokazała praktyka, zapisy traktatowe dotyczące reprezentacji Unii na poziomie ministerialnym budziły duże wątpliwości interpretacyjne. Rząd prezentował stanowisko, w którym opowiadał się za zachowaniem pewnej roli prezydencji rotacyjnej w zakresie stosunków zewnętrznych, szczególnie jeśli chodzi o obszary wspólnotowe koordynowane przez prezydencję, na przykład kwestie klimatyczne.
Po wejściu w życie traktatu z Lizbony należy niestety odnotować brak postępu w dyskusji nad nową formułą Rady do Spraw Ogólnych, która zgodnie z nowym reżimem prawnym ma pełnić rolę rady horyzontalnej, co było postulatem zarówno Polski, jak i innych państw członkowskich. Nie udało się jednak uzgodnić sposobu, w jaki GAC miałaby koordynować prace innych formacji Rady.
Dodatkową trudnością w realizacji priorytetów prezydencji było późne zatwierdzenie nowego składu Komisji Europejskiej, co nastąpiło dopiero w lutym 2010 r., i wynikające z tego opóźnienie w przyjęciu programu legislacyjnego jej prac.
Polska z zadowoleniem odnotowała przebieg prezydencji hiszpańskiej w zakresie tworzenia Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych. Po uzyskaniu politycznej zgody Rady Unii 21 czerwca 2010 r. podczas spotkania wysokiej przedstawiciel UE do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa z przedstawicielami prezydencji oraz Komisji i Parlamentu Europejskiego osiągnięto polityczny kompromis dotyczący projektu decyzji w sprawie organizacji i funkcjonowania Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych, a także dwóch deklaracji: o współpracy wysokiej przedstawiciel z Parlamentem Europejskim oraz o schemacie organizacyjnym centrali Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych. Umożliwiło to formalne przyjęcie decyzji przez Radę, jednak już podczas prezydencji belgijskiej w lipcu 2010 r. Od początku prac rząd Polski był jednym z najbardziej aktywnych uczestników dyskusji na temat Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych, dzięki czemu w decyzji znalazło się wiele rozwiązań, o które wnosiła Polska.
Europejska Służba Działań Zewnętrznych będzie odrębną instytucją podlegającą wysokiej przedstawiciel, która będzie sprawowała nad nią bezpośrednie zwierzchnictwo, między innymi poprzez nadzór nad delegacjami UE i mianowanie personelu służby. Co najmniej 1/3 urzędników na stanowiskach dyplomatycznych nowej służby będzie pochodzić ze służb dyplomatycznych państw członkowskich, a wszyscy pracownicy nowej służby, zarówno ci pochodzący ze służb dyplomatycznych państw członkowskich, jak i ci pochodzący z instytucji unijnych, będą traktowani w równy sposób, jeśli chodzi o warunki wynagrodzenia, awansu czy wykonywane zadania. W Europejskiej Służbie Działań Zewnętrznych będzie zachowana zasada równowagi geograficznej, co będzie regularnie monitorowane, oraz rotacji personelu, co zapewni wymianę wiedzy i doświadczeń. Służba będzie również współpracowała z dyplomacjami państw członkowskich, monitorując jednocześnie wymiar zewnętrzny działań pozostających w zakresie kompetencji Komisji Europejskiej. Dotyczy to przede wszystkim polityki handlowej czy polityki rozwojowej.
Warto zwrócić uwagę na postęp w zakresie prac na rzecz uzupełnienia składu Parlamentu Europejskiego i zwiększenia całkowitej liczby deputowanych z obecnych siedmiuset trzydziestu sześciu do siedmiuset pięćdziesięciu czterech. 20 czerwca 2010 r. przedstawiciele państw członkowskich podpisali stosowny protokół do traktatu. Jego przyjęcie wymagać będzie ratyfikacji przez państwa członkowskie. W przypadku Polski procedura ratyfikacyjna została już uruchomiona, a rządowy etap prac nad nią ma się ku końcowi. Obecnie oczekujemy na stosowną uchwałę Rady Ministrów, która zatwierdzi przekazanie do Sejmu RP projektu ustawy ratyfikującej protokół. Najdłuższą procedurę ratyfikacyjną przewidujemy w Holandii, potrwa ona do połowy 2011 r., mniej więcej do tego czasu będą trwały również ratyfikacje protokołu w Wielkiej Brytanii i we Włoszech.
Panie Marszałku, Wysoka Izbo, inny obszar ważny w okresie prezydencji hiszpańskiej związany jest z aktywnością Unii Europejskiej w sferze ekonomii i finansów. Rzeczpospolita Polska z dużym zadowoleniem odnotowała podjęcie przez prezydencję hiszpańską szeregu działań, mających na celu przeciwdziałanie spowolnieniu gospodarczemu oraz utrzymanie wzrostu gospodarczego w państwach członkowskich.
Jednym z głównych osiągnięć prezydencji hiszpańskiej, na które chciałbym zwrócić uwagę, było działanie na rzecz zwiększenia koordynacji polityk gospodarczych w Unii Europejskiej. Podczas prezydencji hiszpańskiej z inicjatywy przewodniczącego Rady Europejskiej Hermana Van Rompuya, została powołana grupa zadaniowa, w której skład przede wszystkim wchodzą ministrowie finansów. Głównym tematem obrad grupy w trakcie prezydencji hiszpańskiej, był komunikat komisji "Zacieśnienie koordynacji polityki gospodarczej". Rząd polski aktywnie włączył się w prace grupy zadaniowej, podczas których nasz kraj reprezentuje minister finansów. W dniu 31 maja Polska przekazała swoje ramowe stanowisko w odniesieniu do nowego modelu zarządzania gospodarczego w Unii Europejskiej, z którego duża część argumentów zostanie uwzględniona w raporcie końcowym grupy zadaniowej.
Chciałbym podkreślić, że w ramach działań antykryzysowych w trakcie prezydencji hiszpańskiej - w odpowiedzi na sytuację gospodarczą w Grecji - podczas nadzwyczajnego posiedzenia Rady do spraw Ekonomicznych i Finansowych w maju 2010 r. został powołany Europejski Mechanizm Stabilizacyjny. Jego celem jest zapewnienie możliwości szybkiego uruchomienia środków finansów w przypadku zagrożenia wypłacalności państw strefy euro. Budżet mechanizmu to 500 miliardów euro, z czego 440 miliardów euro jest w formie funduszy oraz gwarancji pochodzących z państw strefy euro, a 60 miliardów euro pochodzi z własnych zasobów Unii Europejskiej. Rzeczpospolita Polska z satysfakcją przyjęła ustanowienie wspomnianego mechanizmu.
Na uwagę zasługuję fakt, że w pierwszym półroczu 2010 r. prezydencji hiszpańskiej udało się uzgodnić strategię Unii Europejskiej w sprawie wzrostu i zatrudnienia na lata 2010 - 2020. Dyskusja na ten temat była prowadzona na różnych szczeblach przez okres całej prezydencji, a strategia została ostatecznie przyjęta przez Radę Europejską na posiedzeniu w dniu 17 czerwca 2010 r.
W ocenie Polski, do niepowodzeń prezydencji hiszpańskiej należy zaliczyć brak realizacji założeń prezydencji, dotyczącej przyjęcia nowego planu działań w zakresie energii na lata 2010 - 2014. Z uwagi na prace nad strategią w sprawie wzrostu i zatrudnienia, ustanawiającą ramy dla nowych inicjatyw w zakresie spraw gospodarczych, uznano, że projekt nowego planu działań w dziedzinie energii zostanie opracowany po przyjęciu tej strategii i zaprezentowany w 2011 r.
Panie Marszałku, Wysoka Izbo, do głównych priorytetów prezydencji hiszpańskiej należało zwrócenie większej uwagi na prawa i wolności obywateli Unii. W obszarze bezpośrednio dotyczącym obywateli prezydencji udało się przyjąć projekt rozporządzenia Parlamentu Europejskiego, określający procedury i warunki wymagane do przedstawienia inicjatywy obywatelskiej. Dokument ten będzie teraz przedmiotem negocjacji z Parlamentem Europejskim. Rząd Rzeczypospolitej wykazywał się dużą aktywnością w pracach nad tym projektem, dzięki czemu wiele polskich postulatów znalazło w nim swoje odzwierciedlenie.
Do niezrealizowanych zadań prezydencji hiszpańskiej należy zaliczyć brak osiągnięcia kompromisu co do wizji tak zwanego podejścia regionalnego w stosunku do polityki wizowej Unii Europejskiej wobec państw objętych programem Partnerstwa Wschodniego i wobec Rosji. Dyskusja, która się toczy, pokazuje polaryzację stanowisk państw członkowskich. Również z uwagi na to, że sama prezydencja zasadniczo zainteresowana była przede wszystkim Rosją, istotnego znaczenia nabrała kwestia spójnego podejścia do państw objętych inicjatywą Partnerstwa Wschodniego, choć wobec nich wciąż istnieje potrzeba dokonywania indywidualnej oceny w zakresie dialogu wizowego.
Na zakończenie chciałbym krótko odnieść się do działań prezydencji hiszpańskiej na rzecz wzmocnienia pozycji Unii Europejskiej jako autora globalnego. W tym kontekście na uwagę zasługuje rozwój współpracy w ramach Europejskiej Polityki Sąsiedztwa. Podczas prezydencji hiszpańskiej Polska, wykazując swoje zaangażowanie w kwestiach związanych z polityką sąsiedztwa, w tym z Partnerstwem Wschodnim, w ramach dorocznego spotkania ministrów gościła ministrów spraw zagranicznych krajów Unii Europejskiej i krajów objętych inicjatywą Partnerstwa Wschodniego. Spotkanie odbyło się w Sopocie 24 maja bieżącego roku i zostało zorganizowane przy współpracy Polski i Hiszpanii. Jednocześnie warto nadmienić, że w styczniu 2010 r. w Madrycie, z hiszpańskiej inicjatywy, odbyło się seminarium poświęcone właśnie Partnerstwu Wschodniemu.
W ocenie rządu RP w pierwszym półroczu 2010 dokonano postępu w pracach platform tematycznych w ramach wielostronnej ścieżki Partnerstwa Wschodniego. Dodatkowo Komisja Europejska rozpoczęła przygotowania do wdrażania programów wzmacniania zdolności administracyjnych krajów wschodniego sąsiedztwa, negocjujących umowy stowarzyszeniowe. Przyjęto trzyletnie programy finansowe w ramach Europejskiego Instrumentu Partnerstwa i Sąsiedztwa, stanowiące podstawę finansowania Europejskiej Polityki Sąsiedztwa. Ponadto w okresie hiszpańskiej prezydencji w gronie państw członkowskich toczyły się rozmowy w sprawie mandatów negocjacyjnych dla komisji na potrzeby rozmów w sprawie umów stowarzyszeniowych z trzema państwami Kaukazu Południowego, zakończone przyjęciem mandatów negocjacyjnych podczas majowej sesji Rady do Spraw Zagranicznych.
Z zadowoleniem odnotowujemy także fakt, że w trakcie prezydencji hiszpańskiej Komisja Europejska kontynuowała negocjacje w sprawie umowy stowarzyszeniowej z Ukrainą i rozpoczęła rozmowy z Mołdową. W wymiarze południowym Europejskiej Polityki Sąsiedztwa sukcesem prezydencji hiszpańskiej była inauguracja praw sekretariatu Unii dla Śródziemnomorza w Barcelonie oraz wybór sekretarza generalnego tej Unii i jego zastępców. Jednak tej prezydencji nie udało się zrealizować jednego z priorytetów, jakim był, planowany na czerwiec 2010 r., szczyt Unii dla Śródziemnomorza. Sprawująca prezydencję w Unii Hiszpania podjęła, wspólnie z Egiptem i Francją, wstępną decyzję o przełożeniu szczytu na listopad roku 2010, wyrażając przy tym nadzieję, że do tego czasu możliwa będzie poprawa w stosunkach izraelsko-palestyńskich, a tym samym zwiększy się szansa na sukces samego szczytu.
Panie Marszałku, Wysoka Izbo, dziękuję za wysłuchanie informacji, bardzo proszę o jej pozytywnie zaopiniowanie i przyjęcie. Dziękuję.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję, Panie Ministrze.
Czy ktoś z państwa senatorów chciałby zadać pytanie panu ministrowi? Nie ma zgłoszeń.
Otwieram dyskusję.
Przypominam o wymogach regulaminowych dotyczących czasu przemawiania senatorów oraz o konieczności zapisywania się do głosu u senatora prowadzącego listę mówców.
Proszę o zabranie głosu pana senatora Wittbrodta.
Senator Edmund Wittbrodt:
Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo!
Tak jak powiedzieli pan minister i pan marszałek, Komisja Spraw Unii Europejskiej rozpatrywała informację dla Sejmu i Senatu o udziale Rzeczpospolitej Polskiej w pracach Unii Europejskiej w pierwszej połowie tego roku, czyli podczas prezydencji hiszpańskiej. Członkowie komisji wysłuchali wszystkich uwag, miała też miejsce debata na różne tematy szczegółowe, opisane w tym dokumencie. Muszę powiedzieć, że informacja została przyjęta pozytywnie. Zresztą chcę dodać, że nasza komisja współpracuje z rządem w ramach ustawy o współpracy rządu z parlamentem w sprawach związanych z członkostwem Polski w UE, tak więc na bieżąco opiniujemy różne dokumenty, takie jak dyrektywy czy rozporządzenia, i zgłaszamy wszystkie uwagi. I tu chciałbym podkreślić, że ta współpraca układa się dobrze. Jeżeli miałbym oceniać aktywność rządu, to muszę podkreślić, że najczęściej do tych dokumentów, które przedstawiane są przez instytucje unijne, rząd wnosi swoje uwagi, proponuje swoje zmiany. Właściwie za każdym razem było tak, że nasza komisja pozytywnie opiniowała te wszystkie zmiany, które proponował rząd w odniesieniu do projektów unijnych. Zresztą przykładem może tu być dyskutowana ostatnio w naszej Izbie kwestia dotycząca zatrudniania pracowników sezonowych - najpierw to właśnie rząd wnosił uwagi, a potem my się w to włączyliśmy i zastanawialiśmy się nawet, czy te regulacje przestrzegają zasady pomocniczości, czy też nie. To byłby jeden przykład aktywności rządu, ale takich przykładów można by podać wiele.
Proszę państwa, jeżeli chodzi o tę prezydencję, to muszę powiedzieć, że ona była, tak jak i inne zresztą, bardzo bogata, bo gdybyśmy to chcieli jakoś zmierzyć czy oszacować w liczbach, to mogę państwu powiedzieć, że dokumentów przesłanych przez rząd do parlamentu było prawie jedenaście tysięcy, w tym prawie dwieście aktów prawnych przedłożonych przez Komisję Europejską i ponad sto siedemdziesiąt dwa stanowiska rządu, które myśmy analizowali i opiniowali. Czyli nawet z tego punktu widzenia ta prezydencja była bardzo aktywna.
Tak jak to bywa w czasie różnych prezydencji, podejmowane były sprawy wyznaczenia pewnych standardów długoterminowych, które były wpisane w strategie działania instytucji unijnych i które były proponowane przez Komisję Europejską. Pojawiały się też problemy wynikające z aktualnej sytuacji w Unii Europejskiej i z sytuacji zewnętrznej, o nich zresztą mówił pan minister. To była pierwsza prezydencja pod rządami nowego traktatu z Lizbony i trzeba było przygotować instytucje, zbudować taką równowagę, żeby w ramach tego traktatu współpraca układała się tak, jak to wynikało z zamierzeń czy założeń przyświecających zapisom traktatowym. Cieszy mnie ten kompromis, który został osiągnięty w sprawie Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych, o czym też mówił już tu pan minister. Cieszą mnie też działania dotyczące mechanizmu stabilizacji finansowej - one mają być odpowiedzią na kryzys, który pojawił się w wymiarze światowym i który odczuła Europa.
Ja bym chciał tylko zwrócić uwagę na jeden element, który, moim zdaniem, jest najważniejszy i który będzie decydował o tym, jak będzie się rozwijała Unia Europejska w najbliższym dziesięcioleciu, jaka będzie pozycja Unii Europejskiej na świecie. Oczywiście, wymiar zewnętrznego działania Unii Europejskiej to także kwestie polityczne, ale ja myślę, że to jest też coś, co się mieści w Strategii "Europa 2020". Ona ma zadecydować o tym, jaka będzie pozycja gospodarcza, ekonomiczna Unii, jak się będziemy rozwijali, czy będziemy nowocześni, czy zdołamy podjąć te wyzwania globalne, które nas czekają. I tutaj przypomnę tylko, że dyskusja o tej nowej strategii rozpoczęła się wcześniej, bo jeszcze w czasie prezydencji szwedzkiej, ale w czasie prezydencji hiszpańskiej wiele na ten temat mówiono. Najważniejsza dyskusja dotyczyła chyba tego, co należy zrobić, aby Strategia "Europa 2020" zakończyła się sukcesem, żeby nie spotkał ją los Strategii Lizbońskiej. I jedną z najważniejszych kwestii jest to, jak ona będzie odbierana przez państwa członkowskie. Państwa członkowskie muszą poczuć, że to nie jest strategia, która jest realizowana gdzieś tam w Unii Europejskiej, przez instytucje Unii Europejskiej, tylko to jest zadanie, które podejmuje każde z państw członkowskich, i od tego, jak państwa członkowskie będą realizowały swoje zadania, będzie zależał sukces całości. Z tego punktu widzenia najważniejszy jest podział zadań. W tej chwili dyskusja dotyczy tego, jakie zobowiązania przyjmą na siebie państwa i tutaj - w odróżnieniu od Strategii Lizbońskiej - jest pewna elastyczność. Chodzi o to, żeby osiągnąć efekt globalny, całościowy, ale będący sumą efektów wymiernych osiągniętych przez poszczególne państwa. A do tego potrzebne jest elastyczne podejście - właśnie po to, żeby to było realistyczne.
Niektóre sprawy mnie niepokoją. Bo mówi się, że w ramach Strategii "Europa 2020", jeśli chodzi o innowacyjność, badania naukowe, to dalej zakłada się inwestowanie na poziomie 3% produktu krajowego brutto w tym obszarze. A w jakiej my jesteśmy pozycji, to każdy wie - to są inwestycje na poziomie 0,7% PKB. Z tym że czasami, moim zdaniem, dyskusja w tej sprawie jest nazbyt pesymistyczna, bo jak różne państwa mają się wpisać w średnią unijną, to każde uważa, że ono może być poniżej tej średniej, bo tak jest wygodniej, bo przecież zawsze można powiedzieć: no, my swoje małe zadanie wykonaliśmy. I ja się obawiam, czy rzeczywiście średnia unijna wyjdzie taka, jak się zakłada. My na przykład, strona polska w tej chwili podnosimy kwestię, czy na przykład do tych 3% PKB nie włączyć wydatków ponoszonych na naukę, badania, ale i na szkolnictwo wyższe, czy nie potraktować tego łącznie i wtedy można by było powiedzieć, że jak 1% plus 0,7%, to my inwestujemy w to łącznie 1,7% PKB. Ale nie w tym rzecz i nie takie było założenie Strategii Lizbońskiej.
Proszę państwa, już kończąc, chcę zwrócić uwagę na to, że Strategia "Europa 2020" jest tym istotnym elementem rozwoju. Ważne jest, co kto będzie musiał wykonać, a najważniejsze - jak to będzie monitorowane i jak my będziemy egzekwowali wykonanie tej części, jaką na siebie przyjmiemy. I tutaj, Panie Marszałku, miałbym pewną propozycję. Chciałbym, żeby debatę na temat tego dokumentu przeprowadzić na posiedzeniu plenarnym, żebyśmy wysłuchali rządu i żebyśmy mogli w jakiś sposób nadzorować, kontrolować, monitorować to, co w ramach tej strategii będziemy realizowali. Dziękuję bardzo za uwagę.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję, Panie Senatorze.
Informuję...
Aha, jeszcze pan senator Wyrowiński chciałby zabrać głos. Proszę bardzo.
Senator Jan Wyrowiński:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Pozwolę sobie zająć państwa uwagę i skupić ją na jednym fakcie, który miał miejsce w trakcie tej hiszpańskiej prezydencji. To się wydarzyło w nocy z 8 na 9 maja. Wtedy Grecja stwierdziła, że nie ma pieniędzy na to, żeby zrealizować swoje zobowiązania. Po prostu nikt nie chciał Grecji pożyczyć pieniędzy, na całym rynku finansowym. I wtedy Europa stanęła wobec dramatycznej decyzji - szczególnie ta część Europy, która ma już wspólną walutę - i stanęła na wysokości zadania. W ciągu kilku dni stworzono mechanizm, o którym mówił pan minister, a który to mechanizm dał Grekom możliwość znalezienia się na rynku finansowym. To było, oczywiście, działanie poza wszelkimi strategiami, poza wszelkimi planami. To było działanie spowodowane potrzebą chwili.
Nie wiem, czy państwo mieliście okazję oglądać ostatnie dane statystyczne dotyczące całego świata. Otóż okazuje się, że w PKB światowym PKB Unii to 30%, a więc Unia to największy światowy gracz gospodarczy, 30% światowego PKB to jest PKB Unii, dopiero potem są Stany, oczywiście Chiny itd., to wszystko... To jest tej rangi partner, i trzeba to mieć na względzie.
Ja chciałbym państwu przypomnieć, że kiedy zaczęła się prezydencja hiszpańska, wtedy Zapatero - który swoją drogą nie jest bohaterem z mojej bajki - zaproponował taki mechanizm koordynacji i kontroli gospodarczej, który by... Pamiętam, ile wtedy cięgów zebrał w prasie. Potrzeba było paru miesięcy i tego, żeby skutki kryzysu finansowego rzeczywiście dotarły do Europy. No, przecież Grecja miała być takim naszym lokalnym, europejskim Lehman Brothers, prawda? Do tego jakby wszystko zmierzało. To było potrzebne, aby obecnie nie było żadnego sprzeciwu wobec tego, co było efektem pracy grupy zadaniowej, jaka powstała w trakcie prezydencji hiszpańskiej i która ogłosiła swoje propozycje zmian dotyczących koordynacji polityki gospodarczej. One poszły znacznie dalej, niż proponował Zapatero w styczniu 2010 r., znacznie dalej. Tak że możemy się jeszcze wiele... Ważne jest, jak sądzę... Niektórzy nawet twierdzą, proszę państwa, że decyzje, które wtedy zostały podjęte i które w tej chwili są kontynuowane, to krok ku federalizacji Europy. Takie głosy się pojawiają. I uczynienie tego kroku zostało jak gdyby narzucone z zewnątrz, w wyniku sytuacji zewnętrznej. Warto mieć to na uwadze, gdy mówi się o prezydencji hiszpańskiej w kontekście tego, że i my za niespełna rok będziemy sprawować przywództwo w Unii. Będzie się to odbywało już na nowych zasadach wynikających z traktatu lizbońskiego, który nie miał być zmieniany, ale potrzeba chwili związana z potrzebą koordynacji, ściślejszej współpracy, wiedzy o tym, jaki jest stan gospodarki, sprawiła, że ta zmiana jest przed nami. Miejmy nadzieję, że ta próba dla Europy skończy się pozytywnie. Dziękuję, Panie Marszałku.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję, Panie Senatorze.
Informuję, że lista mówców została wyczerpana.
Zamykam dyskusję.
Czy pan minister chciałby jeszcze raz zabrać głos, ustosunkować się do głosów w dyskusji? Tak czy nie?
(Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Krzysztof Stanowski: Nie.)
Dziękuję panu ministrowi Krzysztofowi Stanowskiemu za przedstawienie informacji.
Stwierdzam, że Senat zapoznał się z informacją dla Sejmu i Senatu o udziale Rzeczypospolitej Polskiej w pracach Unii Europejskiej w okresie styczeń - czerwiec 2010 r. (podczas Prezydencji hiszpańskiej).
Szanowni Państwo, ogłaszam przerwę do godziny 11.00. Po przerwie odbędą się głosowania.
(Przerwa w obradach od godziny 9 minut 33
do godziny 11 minut 01)
Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:
Proszę zajmować miejsca.
Wznawiam obrady.
Proszę senatorów sekretarzy o zajęcie miejsc przy stole prezydialnym.
Proszę o zamknięcie drzwi... Dziękuję bardzo.
Przystępujemy do rozpatrzenia punktu osiemnastego porządku obrad: zmiany w składzie komisji senackich.
Wniosek Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich zawarty jest w druku nr 1027.
Poproszę senatora Szaleńca o przedstawienie sprawozdania.
Senator Zbigniew Szaleniec:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Pragnę przedstawić w imieniu Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich wniosek w sprawie zmian w składach komisji senackich. Rekomenduję Wysokiej Izbie przyjęcie zmian, które są zapisane w art. 1: "Senat Rzeczypospolitej Polskiej, na podstawie art. 13 ust. 2 Regulaminu Senatu, odwołuje senatora Witolda Idczaka z Komisji Gospodarki Narodowej oraz wybiera senatora Witolda Idczaka do Komisji Obrony Narodowej". Zmiany następują na wniosek senatora Idczaka. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:
Dziękuję bardzo.
Czy ktoś z państwa senatorów chciałby zabrać głos w tej sprawie? Nie.
Wobec tego przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez Komisję Regulaminową, Etyki i Spraw Senatorskich projektem uchwały w sprawie zmian w składzie komisji.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa jest za przyjęciem wniosku?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję bardzo.
Na 86 obecnych senatorów 83 głosowało za, 2 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 1)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie zmian w składzie komisji senackich.
Powracamy do rozpatrywania punktu pierwszego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze.
Komisja Praw Człowieka, Praworządności i Petycji oraz Komisja Ustawodawcza przedstawiły projekt uchwały, w którym wnoszą o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisje projektem uchwały.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Na 91 obecnych senatorów 91 głosowało za. (Głosowanie nr 2)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze.
Powracamy do rozpatrywania punktu drugiego porządku obrad: stanowisk Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz ustawy o Policji.
W przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji oraz Komisji Ustawodawczej, które ustosunkowały się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie. Znajduje się ono w druku nr 1009Z.
Proszę sprawozdawcę, pana senatora Cichonia, o przedłożenie... Bo chyba wymieniliśmy sprawozdawcę na posiedzeniu komisji?
(Senator Leon Kieres: Nie, jednak nie.)
Jednak nie? To proszę bardzo, Panie Profesorze.
Senator Leon Kieres:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Na posiedzeniu połączonych Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji oraz Komisji Ustawodawczej podjęliśmy uchwałę, w której rekomendujemy Wysokiej Izbie przyjęcie poprawek drugiej, trzeciej i piątej. Chodzi o zmianę ustawy - Kodeks karny oraz ustawy o Policji.
Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:
Dziękuję bardzo.
Czy senatorowie wnioskodawcy chcą jeszcze zabrać głos?
Przypominam, że w trakcie dyskusji wnioski zgłosili: senator Rulewski, senator Cichoń, senator Piotrowicz, senator Paszkowski i senator Gruszka.
Czy ktoś chciałby zabrać głos? Nie.
Dziękuję bardzo.
Przystępujemy do głosowania.
W pierwszej kolejności zostaną przeprowadzone głosowania nad przedstawionymi poprawkami, a następnie nad podjęciem uchwały w sprawie całej ustawy ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Celem poprawki pierwszej jest przyznanie ochrony takiej jak funkcjonariuszom publicznym wszystkim osobom, które działając w obronie koniecznej, odpierają zamach na jakiekolwiek cudze dobro chronione prawem.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Na 92 obecnych senatorów 34 głosowało za, 56 - przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 3)
Poprawka nie została przyjęta.
Poprawka druga zmierza do przywrócenia do kodeksu karnego surowszej, kwalifikowanej odpowiedzialności za zabójstwo dokonane przy użyciu broni palnej.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Na 93 obecnych senatorów 39 głosowało za, 52 - przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 4)
Poprawka nie została przyjęta.
Poprawka trzecia stanowi, że do zakwalifikowania czynu jako zbrodni zabójstwa funkcjonariusza publicznego wystarczy, by czyn sprawcy pozostawał bądź w czasie, bądź w związku z pełnieniem przez funkcjonariusza obowiązków służbowych.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Na 93 obecnych senatorów 92 głosowało za, 1 - przeciw. (Głosowanie nr 5)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka czwarta stanowi, że w przepisie sankcjonującym zbrodnię zabójstwa funkcjonariusza publicznego ochroną objęci będą wszyscy funkcjonariusze publiczni niezależnie od rodzaju pełnionej służby czy zajmowanego stanowiska.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Na 93 obecnych senatorów 33 głosowało za, 56 - przeciw, 4 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 6)
Poprawka nie została przyjęta.
Przechodzimy do poprawki piątej, która ma na celu takie sformułowanie dyspozycji przepisu, aby jednoznacznie stwierdzić, że określa on typ kwalifikowany przestępstwa czynnej napaści na funkcjonariusza.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Na 91 obecnych senatorów 38 głosowało za, 53 - przeciw, nikt nie wstrzymał od głosu. (Głosowanie nr 7)
Poprawka nie została przyjęta.
Poprawka szósta ma na celu usunięcie przepisu, który przyznaje ochronę prawną funkcjonariuszowi w każdym tym przypadku, gdy zamach na niego został podjęty jedynie z powodu wykonywanego przez funkcjonariusza zawodu lub zajmowanego stanowiska.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Dziękuję.
Na 93 obecnych senatorów 36 głosowało za, 55 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 8)
Poprawka nie została przyjęta.
Przechodzimy do poprawki siódmej, która obejmuje ochroną prawną przewidzianą dla funkcjonariuszy także tych funkcjonariuszy, którzy poza czasem służby podejmują działania mające na celu ratowanie mienia przed zniszczeniem lub zagarnięciem.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Na 93 obecnych senatorów 36 głosowało za, 54 - przeciw, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 9)
Poprawka nie została przyjęta.
Przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie całej ustawy ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
W głosowaniu uczestniczyło 92 senatorów, 90 senatorów poparło ustawę wraz z poprawkami, 1 był przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 10)
Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz ustawy o Policji.
Powracamy do rozpatrywania punktu czwartego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym oraz niektórych...
(Senator Edmund Wittbrodt: Punkt trzeci.)
Trzeci? Oj, przepraszam. Właśnie mi też się to wydawało dziwne...
(Głos z sali: Trójka była w komisji, to była inicjatywa senacka...)
Proszę?
(Głos z sali: Ten punkt był na posiedzeniu komisji, to była inicjatywa...)
(Głos z sali: Teraz czwarty, wszystko jest dobrze)
Dobrze, tak? Aha, bo trzeci to była inicjatywa. Tak?
(Głos z sali: Tak.)
Trzecim punktem była inicjatywa senacka, która nie wróciła jeszcze z komisji. Będziemy nad nią głosowali na następnym posiedzeniu.
Powracamy do rozpatrywania punktu czwartego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym oraz niektórych innych ustaw.
Komisja Zdrowia przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosi o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Głosowało 93 senatorów, wszystkich 93 poparło przedłożony projekt ustawy. (Głosowanie nr 11)
Ustawa została przyjęta.
Powracamy do rozpatrywania punktu piątego porządku obrad: Stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej.
W przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Zdrowia oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, które ustosunkowały się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie. Znajduje się ono w druku nr 1001Z.
Proszę sprawozdawcę, senatora Okłę, o przedstawienie sprawozdania komisji.
Senator Michał Okła:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Połączone Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Komisja Zdrowia na wspólnym posiedzeniu w dniu 4 listopada, po rozpatrzeniu wniosków zgłoszonych w toku debaty w dniu 3 listopada nad ustawą o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej, przedstawiają Senatowi następujące stanowisko. Wysoki Senat raczy przyjąć projekt ustawy bez poprawek. Dziękuję.
Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:
Dziękuję, Panie Senatorze.
Sprawozdawcą wniosku mniejszości jest pan senator Krajczy.
Proszę bardzo.
(Senator Norbert Krajczy: Mogę z miejsca?)
Bardzo proszę.
Senator Norbert Krajczy:
Panie Marszałku! Wysoki Senacie! Ja mam prośbę, aby poprzeć tę moją poprawkę, dlatego że dzięki temu będzie istniała jedna grupa zawodowa i ustawa będzie, nie tylko według mnie, konstytucyjna. Dziękuję.
Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:
Dziękuję bardzo.
Czy senator wnioskodawca lub drugi senator sprawozdawca, bo to były połączone komisje, chce jeszcze zabrać głos? Nie widzę chętnych.
Przystępujemy do głosowania.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
(Rozmowy na sali)
Proszę państwa, głosujemy nad wnioskiem o przyjęcie ustawy bez poprawek.
Jedna osoba nie głosowała... Już, już wszyscy głosowali. Dziękuję.
Głosowało 93 senatorów, wniosek o przyjęcie ustawy bez poprawek został poparty przez 55 senatorów, 37 było przeciw, 1 się wstrzymał od głosu. (Głosowanie nr 12)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej.
Powracamy do rozpatrywania punktu szóstego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o usługach detektywistycznych.
W przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji, która ustosunkowała się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowała sprawozdanie w tej sprawie. Znajduje się ono w druku nr 1004Z.
Proszę sprawozdawcę, senatora Rulewskiego, o przedstawienie sprawozdania komisji.
Senator Jan Rulewski:
Komisja, jak wspomniał pan marszałek, podjęła uchwałę rekomendującą przyjęcie poprawek: pierwszej, drugiej, trzeciej, czwartej, piątej, szóstej, siódmej, jedenastej, dwunastej, czternastej, piętnastej, szesnastej, siedemnastej, osiemnastej - i postuluje głosowanie nad nimi blokiem. Nadto komisja rekomenduje indywidualne głosowanie nad poprawkami: ósmą, dziewiątą, dziesiątą, trzynastą i dziewiętnastą. Poprawka dwudziesta została wycofana.
Wcześniej komisja rekomendowała już przyjęcie ustawy wraz z poprawkami.
Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:
Dziękuję bardzo.
Czy ktoś z państwa jest przeciwny poddawaniu poprawek pod głosowanie blokiem?
(Senator Kazimierz Wiatr: Ja chciałbym zabrać głos w tej sprawie.)
Proszę bardzo.
Senator Kazimierz Wiatr:
Ja chciałbym prosić o uzasadnienie głosowania nad tymi poprawkami blokiem. Zdarzył się już w Izbie taki przypadek, że głosowaliśmy blokiem nad poprawkami merytorycznymi, bardzo różnymi. Bardzo prosiłbym tu o uzasadnienie.
Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:
Zaraz, może wobec tego ja odczytam, o które poprawki chodzi, i państwo się do tego ustosunkują. Chodzi o poprawki: pierwszą, drugą, trzecią, czwartą, piątą, szóstą, siódmą, jedenastą, dwunastą, czternastą, piętnastą, szesnastą, siedemnastą i osiemnastą.
Czy w tej sytuacji pan senator podtrzymuje...
Senator Kazimierz Wiatr:
Ja powiem tak. Dotychczas był taki zwyczaj, że głosowaliśmy blokiem wyłącznie nad poprawkami redakcyjnymi. Jeżeli to są poprawki merytoryczne...
(Senator Jan Rulewski: To są redakcyjne.)
(Wicemarszałek Zbigniew Romaszewski: Redakcyjne, to są poprawki redakcyjne.)
A nie usłyszeliśmy takiej informacji.
(Poruszenie na sali)
(Senator Mieczysław Augustyn: To teraz kolega usłyszał.)
(Rozmowy na sali)
Senator Jan Rulewski:
Panie Przewodniczący, ja wyraźnie stwierdziłem, że komisja rekomenduje jako poprawki legislacyjne...
(Wicemarszałek Zbigniew Romaszewski: A oddzielnie będzie głosowanie nad poprawką...
Proszę?
(Wicemarszałek Zbigniew Romaszewski: Oddzielne będzie głosowanie nad którą poprawką?)
Ósmą, dziewiątą, dziesiąta, trzynasta i dziewiętnasta.
(Senator Mieczysław Augustyn: Jako nad merytorycznymi.)
Jako nad merytorycznymi.
(Wicemarszałek Zbigniew Romaszewski: Trzynasta, dziewiętnasta...)
Nadto dwudziesta została wycofana. Powtarzam to, co mówiłem poprzednio.
(Senator Piotr Andrzejewski: Dziesiąta została wycofana.)
Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:
Dziesiąta.
Dobrze, dziękuję bardzo.
Czyli pan senator wnosi...
Senator Kazimierz Wiatr:
Ja rozumiem, że są to poprawki redakcyjne, legislacyjne i wniosek o głosowanie łączne jest wnioskiem komisji. Tak?
(Wicemarszałek Zbigniew Romaszewski: Tak jest.)
Bardzo dziękuję.
Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:
Dziękuję bardzo.
Wobec tego możemy przystąpić do głosowania.
Proszę państwa, zostały wycofane poprawki dziesiąta i dwudziesta. Czy ktoś z państwa podtrzymuje te poprawki? Nikt nie podtrzymuje.
Możemy przystąpić do głosowania.
Na początku będziemy głosowali nad poprawkami formalnymi. Będziemy nad nimi głosowali blokiem
A więc głosujemy nad poprawkami: pierwszą, drugą, trzecią, czwartą, piątą, szóstą, siódmą, jedenastą, dwunastą, czternastą, piętnastą, szesnastą, siedemnastą i osiemnastą.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Głosowało 91 senatorów, wszyscy senatorowie poparli poprawki formalne. (Głosowanie nr 13)
Teraz przystępujemy do głosowania nad poprawką ósmą, która dodaje przepis określający, jakie dokumenty należy dołączyć do wniosku o dopuszczenie do egzaminu, oraz przepis określający tryb postępowania z wnioskami niekompletnymi.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Głosowało 88 senatorów, 87 poparło poprawkę ósmą, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 14)
Poprawka ósma została przyjęta.
Przechodzimy do poprawek dziewiątej i trzynastej, które zmierzają do zamieszczenia przepisów o opłacie egzaminacyjnej we właściwym miejscu w strukturze nowelizowanej ustawy oraz dodają przepis nakładający obowiązek podania w Biuletynie Informacji Publicznej informacji o kwocie opłaty egzaminacyjnej w danym roku kalendarzowym.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Głosowało 91 senatorów, 91 senatorów poparło poprawki dziewiątą i trzynastą. (Głosowanie nr 15)
Poprawki zostały przyjęte.
Poprawka dziesiąta została wycofana.
Przechodzimy do poprawki dziewiętnastej, która dodaje brakujące przepisy przejściowe i dostosowujące dotyczące postępowania w sprawie cofnięcia licencji detektywa oraz zasad przeprowadzania egzaminów.
(Rozmowy na sali)
Proszę państwa, ja bym prosił o ciszę, bo te rozmowy utrudniają koncentrację, a chcielibyśmy dosyć szybko się z tym uporać.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
W głosowaniu uczestniczyło 92 senatorów, 91 poparło przedłożoną poprawkę, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 16)
Poprawka dziewiętnasta zosta przyjęta.
Poprawka dwudziesta została wycofana.
Wobec tego przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie ustawy w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
W głosowaniu uczestniczyło 93 senatorów, wszyscy senatorowie poparli przedłożony projekt uchwały. (Głosowanie nr 17)
Powracamy do rozpatrywania punktu siódmego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o pracownikach urzędów państwowych oraz ustawy o pracownikach samorządowych.
Komisja Rodziny i Polityki Społecznej oraz Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej przedstawiły jednobrzmiące projekty uchwał, w których wnoszą o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisje projektem uchwały.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
W głosowaniu uczestniczyło 91 senatorów, 91 senatorów poparło projekt uchwały Senatu przyjmującej ustawę. (Głosowanie nr 18)
Powracamy do rozpatrywania punktu ósmego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego.
Komisja Obrony Narodowej przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosi o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
W głosowaniu uczestniczyło 93 senatorów, 93 senatorów poparło projekt uchwały. (Głosowanie nr 19)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego.
Powracamy do rozpatrywania punktu dziewiątego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz ustawy o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa.
Komisja Obrony Narodowej przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosi o wprowadzenie poprawki do ustawy.
W pierwszej kolejności zostanie przeprowadzone głosowanie nad przedstawioną poprawką, a następnie nad podjęciem uchwały w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętej poprawki.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawioną przez Komisję Obrony Narodowej poprawką. Celem poprawki jest przyznanie siłom zbrojnym prawa stosowania środków przymusu bezpośredniego podczas realizowania zadań konstytucyjnych w zakresie ochrony niepodległości państwa, niepodzielności jego terytorium, zapewnienia bezpieczeństwa i nienaruszalności granic.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Obecnych było 93 senatorów, poprawka została poparta przez 92, 1 senator nie głosował. (Głosowanie nr 20)
Poprawka została przyjęta.
Przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie ustawy w całości, ze zmianą wynikającą z przyjętej poprawki.
Proszę o naciśnięcie przycisku.
Kto z państwa jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Głosowało 93 senatorów, 93 senatorów poparło uchwałę. (Głosowanie nr 21)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz ustawy o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa.
Powracamy do rozpatrywania punktu dziesiątego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.
Komisja Rodziny i Polityki Społecznej przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosi o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
W głosowaniu uczestniczyło 93 senatorów, 93 senatorów poparło projekt uchwały. (Głosowanie nr 22)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.
Powracamy do rozpatrywania punktu jedenastego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o towarach paczkowanych.
(Rozmowy na sali)
Rozumiem, że towary paczkowane państwa nie interesują, bo rozmowa tak się rozwinęła, że...
Komisja Gospodarki Narodowej przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosi o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
W głosowaniu uczestniczyło 89 senatorów, 88 poparło uchwałę, 1 senator wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 23)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawie o zmianie ustawy o towarach paczkowanych.
Powracamy do rozpatrywania punktu dwunastego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o portowych urządzeniach do odbioru odpadów oraz pozostałości ładunkowych ze statków.
Komisja Gospodarki Narodowej oraz Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej przedstawiły projekt uchwały, w którym wnoszą o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisje projektem uchwały.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
W głosowaniu uczestniczyło 92 senatorów, 92 senatorów poparło projekt uchwały. (Głosowanie nr 24)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o portowych urządzeniach do odbioru odpadów oraz pozostałości ładunkowych ze statków.
Powracamy do rozpatrywania punktu trzynastego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o paszach oraz ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia.
Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosi o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
W głosowaniu uczestniczyło 92 senatorów, 92 senatorów poparło projekt uchwały. (Głosowanie nr 25)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o paszach oraz ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia.
Powracamy do rozpatrywania punktu czternastego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego oraz niektórych innych ustaw.
W przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi, która ustosunkowała się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowała sprawozdanie w tej sprawie. Znajduje się ono w druku nr 997Z.
Proszę sprawozdawcę senatora Grzegorza Wojciechowskiego o przedstawienie sprawozdania komisji.
Proszę bardzo, Panie Senatorze.
Senator Grzegorz Wojciechowski:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W imieniu komisji wnoszę o przyjęcie ustawy wraz ze wszystkimi poprawkami. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:
Dziękuję bardzo.
Wnioski w trakcie dyskusji zgłosili senator Kieres i senator Wojciechowski.
Czy senatorowie chcieliby się w tej sprawie wypowiedzieć? Pan senator Wojciechowski się wypowiadał, wobec tego możemy przystąpić do głosowania.
W pierwszej kolejności zostanie przeprowadzone głosowanie nad wnioskiem o przyjęcie ustawy bez poprawek, a następnie, w wypadku odrzucenia tego wniosku, nad przedstawionymi poprawkami.
Przystępujemy do głosowania nad wnioskiem Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi o przyjęcie ustawy bez poprawek, podkreślam, bez poprawek.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
W głosowaniu uczestniczyło 91 senatorów, 54 senatorów poparło wniosek o przyjęcie ustawy bez poprawek, 36 głosowało przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 26)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego oraz niektórych innych ustaw.
Powracamy do punktu piętnastego: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych.
W przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi, która ustosunkowała się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowała sprawozdanie w tej sprawie. Znajduje się ono w druku nr 999Z.
Poproszę sprawozdawcę, senatora Przemysława Błaszczyka, o przedstawienie sprawozdania komisji.
Senator Przemysław Błaszczyk:
Dziękuję, Panie Marszałku.
Wysoka Senacie!
Komisja wnosi o przyjęcie ustawy wraz z poprawkami. Dziękuję.
Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:
Dziękuję bardzo.
Czy pan senator, jako wnioskodawca, chciałby zabrać głos?
(Senator Przemysław Błaszczyk: Nie. Dziękuję.)
Dziękuję bardzo.
Przystępujemy do głosowania.
W pierwszej kolejności zostanie przeprowadzone głosowanie nad wnioskiem o przyjęcie ustawy bez poprawek, a następnie, w wypadku odrzucenia tego wniosku, nad przedstawionymi poprawkami.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa jest za przyjęciem wniosku bez poprawek?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
W głosowaniu uczestniczyło 89 osób, 1 osoba głosowała za przyjęciem ustawy bez poprawek, 88 osób było przeciw. (Głosowanie nr 27)
Tak więc wniosek o przyjęcie ustawy bez poprawek nie przeszedł.
Przystępujemy do głosowania nad poprawkami - w sumie są dwie.
Poprawka pierwsza usuwa z przepisu zbędnie powtórzony wyraz.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Głosowało 88 senatorów. Poprawka pierwsza została poparta przez 88 senatorów. (Głosowanie nr 28)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że poprawka została przyjęta.
Poprawka druga doprecyzowuje odesłanie.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
W głosowaniu uczestniczyło 86 osób i wszystkie poparły poprawkę drugą. (Głosowanie nr 29)
Poprawka została przyjęta.
Przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w całej ustawy wraz z przyjętymi zmianami.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Głosowało 90 osób, 89 osób poparło uchwałę, 1 osoba była przeciw. (Głosowanie nr 30)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych.
Powracamy do rozpatrywania punktu szesnastego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ratyfikacji Konwencji UNESCO w sprawie ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturowego, sporządzonej w Paryżu dnia 17 października 2003 r.
Komisja Spraw Zagranicznych oraz Komisja Kultury i Środków Przekazu przedstawiły jednobrzmiące projekty uchwał, w których wnoszą o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
W głosowaniu uczestniczyło 89 osób i 89 osób poparło projekt uchwały. (Głosowanie nr 31)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o ratyfikacji Konwencji UNESCO w sprawie ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturowego, sporządzonej w Paryżu dnia 17 października 2003 r.
W związku z podjętymi uchwałami proszę senatorów sprawozdawców o reprezentowanie Senatu w toku rozpatrywania uchwał Senatu przez komisje sejmowe.
Informuję, że porządek obrad sześćdziesiątego czwartego posiedzenia Senatu został wyczerpany.
Przystępujemy do oświadczeń senatorów poza porządkiem obrad.
Informuję państwa senatorów, że oświadczenia złożone do protokołu zostaną zamieszczone w urzędowej wersji sprawozdania stenograficznego.
(Rozmowy na sali)
Proszę o opuszczenie sali, jeżeli ktoś chce wyjść, bo zaraz przystąpimy do oświadczeń.
(Rozmowy na sali)
Proszę państwa, mogą się państwo porozumieć w holu, tak że proszę o opuszczenie sali, jeżeli ktoś chce porozmawiać.
(Rozmowy na sali)
Proszę państwa, jeżeli ktoś chce wyjść, jeszcze chwilę zaczekamy i zaraz przystąpimy do oświadczeń.
(Rozmowy na sali)
Proszę panów, dlaczego upodobaliście sobie prowadzenie rozmów na sali? Przecież można spokojnie porozmawiać w holu.
Dobrze. Mniej więcej zaprowadziliśmy porządek.
Informuję, że oświadczenia nie mogą trwać dłużej niż pięć minut. Przedmiotem oświadczenia mogą być sprawy związane z wykonywaniem mandatu, przy czym nie może ono dotyczyć spraw będących przedmiotem porządku obrad bieżącego posiedzenia Senatu. Marszałek odmówi przyjęcia niewygłoszonych oświadczeń, których treści nie można ustalić lub których wygłoszenie przez senatora nie byłoby możliwe w przysługującym na to czasie, czyli w ciągu pięciu minut. Nad oświadczeniem senatorskim nie przeprowadza się dyskusji.
Jako pierwszy do głosu zapisał się pan senator Bender.
Proszę bardzo.
Senator Ryszard Bender:
Panie Marszałku!
Oświadczenie składają senatorowie: Ryszard Bender, Waldemar Kraska, Czesław Ryszka.
Oświadczenie kierujemy do pana senatora Krzysztofa Kwiatkowskiego, ministra sprawiedliwości w rządzie Rzeczypospolitej Polskiej.
Panie Ministrze!
W dniu 22 października 2010 r. senatorowie Ryszard Bender, Waldemar Kraska, Czesław Ryszka i Zdzisław Pupa uczestniczyli w toczącej się w podległym pańskiej jurysdykcji Sądzie Rejonowym dla Warszawy - Mokotów w jego VIII Wydziale Karnym rozprawie sądowej. Rozprawa, z powództwa Jana Kobylańskiego, prezesa Unii Stowarzyszeń i Organizacji Polskich Ameryki Łacińskiej, USOPAŁ, została wytoczona jego oszczercom w Polsce.
Rozprawę prowadził sędzia Robert Żuk. Zeznawał świadek - profesor, doktor habilitowany Jerzy Robert Nowak, autor biografii Jana Kobylańskiego. Sędzia wielokrotnie przerywał profesorowi, żądając konkretyzacji wypowiedzi. W pewnym momencie Jerzy Robert Nowak stwierdził, że w archiwum powoda odkrył list pochwalny, przesłany przez generała "Bora" Komorowskiego. Senator Czesław Ryszka, siedzący obok senatora Bendera, zapytał go, jako historyka, umiarkowanie głośno: to ten "Bór" Komorowski, z rządu londyńskiego? Senator Bender odpowiedział krótko: tak, to ten Bór-Komorowski, z rządu londyńskiego. Sędzia Rober Żuk, słysząc tę wymianę zdań, uznał ją za zakłócanie rozprawy i zareagował słowami: proszę wyjść. Senator Ryszka odniósł te słowa do siebie, gdyż to on pytał senatora Bendera. Sędzia Żuk jednak, wskazując senatora Bendera, rzekł: pan opuści salę, jest pan wydalony, policjant - numer służbowy 121998 - pana wyprowadzi. Nie pomogło stwierdzenie senatora, że ma on immunitet parlamentarny, tak jak sędzia Żuk - immunitet sędziowski. Policjant, nie bacząc na to, że lewa ręka senatora, za którą go chwycił, była w gipsie, a więc, co było widoczne, chora, zadając senatorowi ból, krusząc gips, wyciągnął z sali, mimo że ten nie stawiał oporu. Spowodowało to wydłużenie czasu leczenia ręki.
W tymże dniu, 22 października 2010 r. senator Bender opisał zajście w skardze skierowanej do marszałka Senatu, pana Bogdana Borusewicza, w której prosił go o interwencję u właściwych władz rządowych i sądowych.
Pragniemy pana ministra zapytać, czy sędzia Robert Żuk zachował się właściwie, wydalając senatora z rozprawy bez wcześniejszego uprzedzenia, i czy policjant był zobowiązany wykonać polecenie sędziego, chwytając senatora za rękę - wyraźnie nadwyrężoną, w gipsie - i zadając mu ból. Policjant, wykonując polecenie sędziego, naruszył nietykalność cielesną senatora.
Panie Ministrze! Prosimy o dokładne, obiektywne rozpatrzenie zajścia, które miało miejsce w Wydziale VIII Karnym Sądu Rejonowego dla Warszawy - Mokotów w dniu 22 października 2010 r. Wydarzenie to przynosi ujmę sądownictwu polskiemu. Pytamy, jakie kroki podejmie pan minister, aby w przyszłości policjant delegowany przez sędziego nie naruszał nietykalności cielesnej parlamentarzysty.
Warszawa, 4 listopada 2010 r.
Podpisani senatorowie: Ryszard Bender, Waldemar Kraska, Czesław Ryszka.
Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:
Dziękuję bardzo.
Pan senator Cichoń, proszę bardzo.
Senator Zbigniew Cichoń:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Swoje oświadczenie kieruję do prokuratora generalnego Rzeczypospolitej Polskiej.
Nawiążę do oświadczenia pana senatora Bendera, albowiem jestem poruszony zdarzeniem, które on tu przedstawił, i to poruszony podwójnie, po pierwsze, jako senator, po drugie, jako wieloletni adwokat obrońca. Jeżeli miało miejsce takie działanie, jak opisane przez pana senatora Bendera, to stanowi ono, moim zdaniem, oczywiste nadużycie władzy sądowniczej, tak zwanej policji sesyjnej. Przysługuje ona sędziemu dla zachowania powagi i porządku prowadzenia rozpraw, ale nie powinna być nadużywana w celu pozbycia się niewygodnych świadków w czasie rozprawy, która ma charakter publiczny. Publiczność rozpraw jest elementem demokratycznego porządku prawnego, zgodnie z którym społeczeństwo ma prawo roztaczać poprzez uczestnictwo w rozprawach kontrolę nad wymiarem sprawiedliwości. Jest to osiągnięcie od wieków występujące w demokratycznych państwach prawa. Jeżeli dochodzi do tego typu naruszeń, to niestety, według mnie są to wręcz naruszenia, co do których warto się zastanowić, czy nie wypełniają one znamion występku z art. 231 kodeksu karnego... (Oklaski)
(Senator Piotr Andrzejewski: Uchylenie immunitetu...)
...czyli nadużycia władzy urzędniczej, którą sąd sprawuje w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej. Nie możemy sobie pozwolić na to, jako senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej, żeby majestat Senatu, powaga senatora, który uczestniczy w charakterze widza w rozprawie - ma do tego pełne prawo nie tylko jako senator, ale również jako obywatel - były potraktowane w taki sposób, jak w przypadku tego, co spotkało pana senatora Bendera.
Dlatego wnoszę, aby prokurator generalny zbadał dokładnie sprawę nie tylko pod kątem naruszenia przepisów ustawy o ustroju sądów powszechnych, ale również pod kątem tego, czy nie zostało popełnione przestępstwo z art. 231 kodeksu karnego. Dziękuję bardzo. (Oklaski)
Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:
Dziękuję bardzo.
Pan senator Gruszka. Proszę bardzo.
Senator Tadeusz Gruszka:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Swoje oświadczenie kieruję do minister zdrowia, pani Ewy Kopacz.
Na sześćdziesiątym posiedzeniu Sejmu RP, w trakcie drugiego dnia obrad, 29 kwietnia, pani minister powiedziała, że z wielką uwagą obserwowała pracę naszych patomorfologów przez pierwsze godziny. Opowiedziała, że przez moment polscy lekarzy byli traktowani jako obserwatorzy tego, co się działo; to trwało może kilkanaście minut, a potem, kiedy założyli fartuchy i stanęli do pracy razem z lekarzami rosyjskimi, nie musieli do siebie nic mówić; wykonywali swoją pracę jak fachowcy, z wielkim poszanowaniem dla ofiar tej katastrofy. Wczoraj jednak minister zdrowia, pani Ewa Kopacz przyznała w "Kropce nad i" w TVN24, że polscy lekarze w Moskwie nie brali udziału w sekcjach zwłok ofiar katastrofy smoleńskiej. Czyli po pół roku dowiadujemy się prawdy na temat sekcji zwłok poszkodowanych w katastrofie. W trakcie tego samego, sześćdziesiątego posiedzenia Sejmu padły inne stwierdzenia wygłoszone przez panią minister, którym przeczą fakty, bo od tego czasu na terenie katastrofy przypadkowi ludzie, a także wysłana grupa archeologów, znajdują kolejne szczątki samolotu, jak też ciał ludzkich.
Dlatego przypominam słowa, które pani minister wtedy wypowiedziała: że gdy znaleziono najmniejszy szczątek na miejscu katastrofy, przekopywano z całą starannością ziemię na głębokości ponad 1 m i przesiewano ją w szczególnie staranny sposób. Zapytuję teraz panią minister, czy podtrzymuje te słowa. A jeżeli tak, to proszę powiedzieć, kto dokonał badań na tę głębokość oraz jakiego sita użyto do przesiewania, skoro tyle elementów znajdujemy jeszcze w ziemi pod Smoleńskiem. Dziękuję bardzo. (Oklaski)
Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:
Dziękuję bardzo.
Pan senator Andrzejewski. Proszę bardzo.
Senator Piotr Andrzejewski:
Kieruję to oświadczenie do ministra sprawiedliwości i do prokuratora generalnego Rzeczypospolitej Polskiej. Wnoszę o to, żeby Senat się zwrócił do nich w naszym imieniu.
W toczącym się postępowaniu w prokuraturze w Łodzi o ustalenie sprawców i przebiegu politycznego, zbrodniczego zamachu, którego skutkiem była śmierć pracownika biura senatorskiego pana europosła Wojciechowskiego wezwano w charakterze świadków pracowników mojego biura w Warszawie. Bardzo proszę o wyjaśnienie, na jakie okoliczności związane z tą zbrodnią są przesłuchiwani pracownicy mojego biura, a także, o ile wiem, także pracownicy innych biur senatorów - nie wiem, jak z posłami - Prawa i Sprawiedliwości. To, że prokuratora domniemywa, iż zbrodniczy zamach przeciwko członkom Prawa i Sprawiedliwości miał polityczny charakter, nie uzasadnia infiltracyjnego wypytywania, bez wiedzy i zgody senatorów, ich pracowników o sprawy objęte dyskrecjonalnym zakresem funkcjonowania biur. Są pytani między innymi o to, jakie są godziny dyżurów, kto przychodzi, w jakich sprawach.
Zapytuję: jaki to ma związek z ustaleniem sprawców zbrodni popełnionej w Łodzi na pracowniku biura? I czy nie stanowi to przypadkiem niedozwolonego zakresu, wykraczającego poza realną i rzetelną potrzebę śledztwa w tej sprawie?
I drugie pytanie. Jak będą chronione te dane przed wyciekami do opinii publicznej? Czy nie będzie to przypadkiem element udostępniony służbom specjalnym w celu infiltracji pracy naszych biur?
Proszę o stosowne, wyczerpujące wyjaśnienia. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:
Dziękuję bardzo.
Pan senatora Klimowicz, proszę bardzo.
Senator Paweł Klimowicz:
Panie Marszałku! Wysoki Senacie!
W dniu 12 sierpnia 2010 r. złożyłem wraz z senatorem profesorem Januszem Rachoniem oświadczenie skierowane do ministra finansów Jana Vincenta-Rostowskiego w sprawie kosztów poboru podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzyskaliśmy tylko odpowiedź - podpisaną przez podsekretarza stanu, pana Macieja Grabowskiego - dotyczącą procenta dochodów budżetu państwa, jaki stanowi wpływ z podatku dochodowego. Na inne pytania nie uzyskaliśmy odpowiedzi, dlatego dzisiaj powtórnie kieruję te pytania do pana ministra.
Jakie są koszty poboru podatku dochodowego od osób fizycznych? Ilu urzędników zajmuje się poborem tego podatku i jakie są koszty ich etatów? Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:
Dziękuję bardzo.
Pan senator Gogacz, proszę bardzo.
Senator Stanisław Gogacz:
Panie Marszałku! Panowie Senatorowie!
Oświadczenie to, podpisane przez siedmiu senatorów, kieruję do premiera rządu, pana Donalda Tuska.
Panie Premierze!
W dniu 23 października 2010 r. odbyła się debata publiczna, w której wzięli udział mieszkańcy Lublina, Lubelszczyzny, Łęcznej i powiatu łęczyńskiego wraz z górnikami i politykami. Ta debata była zatytułowana "Obrona kopalni «Bogdanka» naszym obywatelskim obowiązkiem". Został wtedy wyrażony publiczny, ostry i zdecydowany protest przeciwko próbom przejęcia kopalni "Bogdanka", przez czeski koncern New World Resources, w skrócie NWR. NWR ogłosił, że chce kupić 100% akcji kopalni "Bogdanka", następnie wycofać ją z giełdy i połączyć jako spółkę córkę z NWR, a nową siedzibę centrali urządzić w Londynie. Ten tak negatywny scenariusz dla województwa lubelskiego jest jednak uzależniony od decyzji Otwartych Funduszy Emerytalnych, w rękach których znajduje się 39% akcji, zakupionych w tym roku od Skarbu Państwa. Jest to pakiet, który decyduje o zarządzaniu spółką.
Jako mieszkańcy Lubelszczyzny jesteśmy zdecydowanie przeciwni temu, aby kopalnia, będąca absolutnie jedną z najnowocześniejszych, zarówno na skalę polską, jak i europejską - zbudowana i zorganizowana przez najwybitniejszych fachowców, i to w czasach, kiedy na górnictwo nie było pieniędzy - miała utracić to, co dla niej było, jest i, jak wierzymy, będzie najważniejsze, a co również zdecydowało o jej rozwoju, czyli samodzielność. "Bogdanka" była zawsze zdana na siebie, na nikogo się nie oglądała i teraz też niech nikt jej nie przeszkadza. Kopalnia "Bogdanka" to dostawy węgla energetycznego na lata 2010-2015 do elektrowni "Kozienice" o wartości szacowanej według obecnych cen na kwotę 10 miliardów 432 milionów zł netto. Posiadanie "Bogdanki" daje możliwość wypełnienia zapisu, jaki znajdujemy w dokumencie "Strategia rozwoju województwa lubelskiego na lata 2006-2020", dotyczącego wybudowania w pobliżu tej kopalni elektrowni węglowej. "Bogdanka" może poszczycić się statuetką "Kopalnia roku 2009", co dowodzi ogromnego uznania branżowego dla załogi i kierownictwa tej spółki. Również dlatego, że województwo lubelskie znajduje się na końcu rankingów inwestycji zewnętrznych dla poszczególnych regionów w Polsce, nie może ono sobie pozwolić na to, aby wybudowana wielkim wysiłkiem mieszkańców Lubelszczyzny kopalnia została sprzedana - tym bardziej, że resort Skarbu Państwa miał zapewniać, że akcje pozostaną w rękach funduszy. Ewentualna sprzedaż spółki byłaby stratą nie tylko dla Lubelszczyzny, ale i dla całej polskiej gospodarki.
Dlatego my, uczestnicy debaty publicznej pod hasłem "Obrona kopalni «Bogdanka» naszym obywatelskim obowiązkiem", przyjmujemy deklarację o powołaniu Lubelskiej Obywatelskiej Inicjatywy na rzecz Obrony Kopalni "Bogdanka". Celem tej inicjatywy jest przede wszystkim udzielanie kopalni "Bogdanka" społecznego wsparcia. Podpisy mieszkańców Lubelszczyzny pod tą deklaracją to nasz głos za pozostawieniem tej kopalni na Lubelszczyźnie. Pod deklaracją podpisało się już kilkuset obywateli, mieszkańców Lubelszczyzny. Podpisali się pod nią też tacy posłowie jak pani Elżbieta Kruk i pan Lech Sprawka, a podpisy wciąż spływają. Stąd nasza prośba, senatorów, o poważne potraktowanie stanowiska, wyrażonego w ramach debaty przez mieszkańców Lubelszczyzny.
Pod oświadczeniem podpisali się: pan senator Krzysztof Majkowski, pan senator Ryszard Bender, pan senator Lucjan Cichosz, pan senator Wiesław Dobkowski, pan senator Jerzy Chróścikowski, pan senator Grzegorz Czelej i pan senator Stanisław Gogacz. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:
Dziękuję bardzo.
Poproszę senatora sekretarza o odczytanie komunikatów, jeżeli są.
(Głos z sali: Nie ma.)
Nie ma komunikatów.
Skoro nie ma komunikatów, informuję, że protokół sześćdziesiątego czwartego posiedzenia Senatu Rzeczypospolitej Polskiej siódmej kadencji zostanie udostępniony senatorom w terminie trzydziestu dni po posiedzeniu Senatu w Biurze Prac Senackich, w pokoju nr 255.
Zamykam posiedzenie
Senatu Rzeczypospolitej Polskiej siódmej kadencji.
(Wicemarszałek trzykrotnie uderza laską marszałkowską)
Dziękuję.
(Koniec posiedzenia o godzinie 11 minut 54)