Wicemarszałek Marek Ziółkowski:

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.

Panie Komisarzu, prosimy o odpowiedzi.

Wiceprzewodniczący
Komisji Europejskiej
Maros Sefcovic:

No, muszę przyznać, że nie mam takich szczegółowych informacji dotyczących pana pytania.

Jeżeli chodzi o kwestię mniejszości, to prawdą jest, że zagadnienie to bardzo często jest debatowane w Parlamencie Europejskim i w większości przypadków jest to decyzja Komisji do spraw Petycji, które petycje są dyskutowane podczas posiedzeń Komisji, podczas posiedzenia plenarnego. Jeżeli chodzi o te debaty dotyczące mniejszości, to w większości przypadków one toczą się w komisji do spraw swobód podstawowych. Bardzo często właśnie tam takie rozmowy są prowadzone. I wiem, że ostatnio w Parlamencie Europejskim była taka intergrupa dotycząca mniejszości narodowych, w której byli przedstawiciele różnych mniejszości narodowych. Tak więc to są tego typu sprawy, które tam są omawiane. Jeżeli chodzi o samą Komisję Europejską, to my możemy wypowiadać nasze stanowisko tylko w ramach naszych kompetencji. Bardzo często te zagadnienia, które dotyczą mniejszości narodowych, języków mniejszościowych, mieszczą się w ramach kompetencji krajowych. Tak że nie potrafię bardziej precyzyjnie odpowiedzieć na pani pytanie. To może być sprawa graniczna, dlatego też musiałbym mieć więcej informacji dotyczących tego zagadnienia. Trzeba by o tym porozmawiać z moimi kolegami, którzy się specjalizują w tym obszarze.

A teraz relacje z Białorusią. Mogę zapewnić państwa, że uczestniczyłem w kilku debatach i ta sprawa Białorusi była bardzo szczegółowo omawiana.

Naturalnie, jeżeli chodzi o wspólną politykę zagraniczną i bezpieczeństwa, to jest to takie zagadnienie, które wymaga jednomyślności. Wszyscy muszą się co do tego zgodzić. Bardzo często takie dyskusje są szalenie skomplikowane i wielokrotnie staramy się znaleźć wspólny mianownik, to, co możemy tak naprawdę zrobić wspólnie. Dlatego też mamy różnego rodzaju dynamikę, jeżeli chodzi o myślenie o tym w różnych państwach członkowskich, ale bardzo ważne jest to, że w ostatecznym rozrachunku wspólne stanowisko, nawet jeżeli ono nie jest perfekcyjne dla wszystkich, będzie przyjęte i później takie wspólne stanowisko będzie promowane.

Jestem przekonany o tym, że Polacy są obywatelami pierwszej kategorii w Unii Europejskiej. Polska jest niesłychanie ważnym krajem, macie bardzo dobrych dyplomatów, macie świetnych przedstawicieli w Unii Europejskiej. Mogę zapewnić, że reprezentują wasze interesy w sposób niesłychanie wręcz umiejętny.

Jeżeli chodzi o tę dyrektywę jednolitego rynku oraz usług, to bardzo serdecznie dziękuję za to pytanie, dlatego że jest to jeden z tych przykładów, którymi w większości przypadków się posługuję. Mianowicie gdybyśmy mieli taką odpowiednio implementowaną dyrektywę usługową we wszystkich państwach członkowskich, to moglibyśmy już generować miliardy euro z tytułu wzrostu wymiany handlowej . Ale problem jest w tym, że chyba osiemnaście państw członkowskich, o ile dobrze pamiętam, jeszcze nie dokonało transpozycji tej dyrektywy do swojego ustawodawstwa krajowego. W związku z tym ona jeszcze nie jest wdrożona, czyli w ogóle nie funkcjonuje tak, jak powinna. I tutaj oczywiście Komisja będzie musiała bardziej zdecydowanie do tego wszystkiego podejść, jeżeli chodzi o wdrożenie tej dyrektywy. Ona została wspólnie uzgodniona, ale nie jest przestrzegana, czyli nie funkcjonuje tak efektywnie, jak by mogła.

Jeżeli chodzi o tę Agendę Cyfrową, to bardzo chcielibyśmy, żeby to był wspólny e-rynek, rynek cyfrowy, chcielibyśmy, aby takie działania stanowiły dla państw członkowskich swojego rodzaju bodziec motywujący, aby inwestowały one więcej w ten obszar, dlatego że Europa musi być w pełni konkurencyjna także i w tym obszarze.

Moim zdaniem w przyszłości środki strukturalne pochodzące z funduszy Unii Europejskiej będą bardziej niż uprzednio ukierunkowywane na te priorytety, które są w strategii UE 2020. Jeżeli chodzi więc o tę kolejną perspektywę finansową, to będzie bardzo silna motywacja dla państw członkowskich, aby inwestować w tak obiecujące obszary, jak na przykład ta Agenda Cyfrowa Unii Europejskiej. Ja jestem przekonany jednak, że budżet samej Unii Europejskiej nie wystarczy, żeby zająć się tak dużym obszarem. Potrzebne będą także inicjatywy krajowe, inwestycje prywatne i sami obywatele Unii Europejskiej będą musieli wykazać zainteresowanie takimi możliwościami cyfrowymi, ponieważ oni będą głównymi beneficjentami. I jeżeli złamiemy tę falę, jeżeli stworzymy takie zainteresowanie, to będzie to - jestem o tym przekonany - bardzo skuteczne przedsięwzięcie na przyszłość, bo to obywatele będą korzystali na tym nowym wspólnym cyfrowym e-rynku.

Jeżeli chodzi o te kwestie wojskowe czy współpracę wojskową... No cóż, to, co teraz powiem, to jest moja osobista opinia, ale moim zdaniem bardzo istotne w przyszłości będzie to, aby była lepsza współpraca pomiędzy Unią i NATO. Mamy tylko jednych żołnierzy, nie możemy ich zaangażować jednocześnie w NATO i w Unii, bo to są ci sami żołnierze. Musimy w związku z tym poprawić komunikację, musimy uporać się z różnego rodzaju przeszkodami, które utrudniają odpowiednią współpracę na tym poziomie. Bo wydaje mi się, iż niesłychanie istotne jest to, aby dwie jakże ważne organizacje grały w jednej drużynie. Mamy przecież bardzo wiele możliwości do zaoferowania, mamy bardzo wiele umiejętności, którymi możemy się dzielić. I musimy współpracować skuteczniej niż do tej pory. Wydaje mi się, że takim pierwszym przykładem, tak jak pan tutaj powiedział, jest Afganistan, gdzie nasi żołnierze z Europy służą pod różnymi flagami. Unia Europejska także jest bardzo wyraźnie obecna, jeżeli chodzi o pomoc techniczną, kwestie rozwojowe i wiele innych projektów. Dla wszystkich jest zupełnie jasne, że bardzo rzadko rozwiązuje się problemy wyłącznie przy pomocy sił wojskowych. Trzeba wypracować politykę rozwojową, należy inwestować w edukację, w stworzenie odpowiedniej służby cywilnej danego kraju, tak aby ten projekt pozytywnej transformacji takiego państwa mógł być skutecznie sfinalizowany.

Jeżeli chodzi o te uprawnienia ustawodawcze, to było bardzo dobre pytanie konstytucyjne. Oczywiście wiedzą państwo, że podstawową zasadą w prawie Unii Europejskiej jest ponadnarodowość, to, że prawo europejskie jest nadrzędne wobec prawa narodowego. Jeżeli chodzi o konstytucje, jest to bardzo delikatna kwestia i konstytucje są respektowane, a każde państwo członkowskie czyni z tego najważniejszy argument podczas wszystkich debat prawnych: zgodnie z naszą konstytucją nie możemy zrobić tego czy tamtego.

Spytaliście państwo, w kontekście tego nowego projektu, co się może zdarzyć, jeśli krajowe wymogi prawne zawsze muszą być spełnione. Oczywiście właściwie każde państwo członkowskie będzie to definiowało indywidualnie. Kiedy minister pojawi się w Radzie, gdy dyrektywa będzie zatwierdzana, to oczekuje się, że taki minister będzie wiedział, jaki jest jego mandat, oraz że ten mandat został odpowiednio skonsultowany z parlamentem. Jeżeli on zobowiązuje swój rząd czy swój kraj do tego, żeby przestrzegano dyrektywy, to oczekuje się też, że ta dyrektywa będzie odpowiednio przetransponowana do ustawodawstwa krajowego. Są różne systemy w poszczególnych państwach, czasami są to takie mandaty obligatoryjne, jak w Danii czy w Finlandii, mamy też trochę słabsze systemy w innych państwach członkowskich. Ale jeżeli chodzi o ustawodawstwo Unii Europejskiej, to oczekuje się, że ministrowie, którzy przybywają na posiedzenie Rady, mają pełne uprawnienia do działania.

Następnie to chyba pan zadawał takie pytanie na temat tej metody, ewentualności passarelle. To są takie klauzule pomostowe określające na przykład, jak przejść od głosowania w danym obszarze na zasadzie jednomyślności do kwalifikowanej większości. No cóż, tutaj parlamenty narodowe mają bardzo silne uprawnienia. Państwo jako parlament narodowy możecie zdecydować, że do tego nie dojdzie. To się nie zdarzy - powiecie - bo chcielibyśmy przeprowadzić rzetelną dyskusję, odpowiednie konferencje międzyrządowe, odpowiedni proces ratyfikacji. To jest ogromne uprawnienie, które mają parlamenty narodowe, i jestem przekonany, że w razie potrzeby będą je realizować.

Bardzo serdecznie dziękuję. Starałem się bardzo szybko odpowiadać na wszystkie pytania, bo wiem, że musimy spieszyć się na kolejne spotkanie. (Oklaski)

Wicemarszałek Marek Ziółkowski:

Proszę państwa, to kończy naszą debatę.

Teraz chciałbym powiedzieć kilka słów, tak już na zakończenie.

W imieniu polskiego Senatu chciałbym bardzo serdecznie podziękować Panu za pana prezentację, za to, że był pan z nami, za pana wystąpienie i za wszystkie odpowiedzi, których pan udzielił na wszystkie nasze pytania, które dotyczyły szeregu różnego rodzaju problemów. I myślę, że w imieniu całego Senatu mogę wyrazić taką oto opinię, że ta debata była uczciwa, szczera, otwarta i interesująca. Serdecznie dziękujemy, Panie Komisarzu.

(Wiceprzewodniczący Komisji Europejskiej Maros Sefcovic: Dziękuję bardzo. Dziękuję bardzo.) (Oklaski)

(Głos z sali: Przerwa?)

Nie ma żadnej przerwy, Senatorze z Krakowa, idziemy dalej.

Proszę państwa, w tym momencie opuszcza nas pan komisarz. Według planu powinien teraz zabrać głos sekretarz do spraw europejskich, pan minister Mikołaj Dowgielewicz, który był z nami do godziny za dwadzieścia dwunasta. On uczestniczy w tej chwili w posiedzeniu ambasadorów, a to jest bardzo ważne spotkanie.

Chciałbym tylko przypomnieć to, o czym powiedział już pan marszałek Borusewicz, mianowicie że stanowisko rządu odnośnie do tego raportu, który przedstawił pan komisarz, jest w dokumencie, jaki państwo dostali.

Zawsze jest możliwość zadania jakichś dodatkowych pytań panu ministrowi Dowgielewiczowi w formie pisemnej.

W związku z tym, jak rozumiem, możemy potraktować tę część jako załatwioną. I dziękuję bardzo za takie stanowisko.

Proszę państwa, chciałbym powiedzieć, że marszałek Senatu skierował program prac Komisji Europejskiej na rok 2010 do Komisji Spraw Unii Europejskiej. Posiedzenie Komisji odbyło się w dniu 27 maja.

I chciałbym prosić pana senatora Wittbrodta, przewodniczącego Komisji Spraw Unii Europejskiej, o zabranie głosu.

Proszę bardzo.

Senator Edmund Wittbrodt:

Dziękuję bardzo, Panie Marszałku.

Ja muszę powiedzieć, że pewnie lepiej by było, gdybym przedstawiał to sprawozdanie komisji w obecności pana wiceprzewodniczącego Komisji Europejskiej. Ale myślę, że bardzo dobrą decyzję podjął pan marszałek, że pozwolił państwu wszystkim skorzystać z obecności pana komisarza, że można było nawiązać ten bezpośredni kontakt i bezpośrednio zadawać pytania. Bo to jest tak, że myśmy bardzo długo zabiegali o to, aby w czasie najważniejszych dyskusji dotyczących problematyki unijnej, szczególnie o programach strategicznych, rocznych, wieloletnich, był ktoś, kto odpowie na pytania, ktoś z autorów. I taką okazję mieliśmy dzisiaj.

Zresztą ja myślę, że to jest, wiecie państwo, nie pierwsza taka okazja, bo po raz pierwszy my dyskutowaliśmy w ten sposób nad programem pracy Komisji Europejskiej na 2009 r. Ale wtedy to było z udziałem pani komisarz Danuty Huebner, a dziś po raz pierwszy był to ktoś z innego kraju, a więc myślę, że to ma dodatkową wartość. Ponadto chciałbym tutaj podkreślić, że nasza komisja ma wiele różnych spotkań z przedstawicielami Komisji Europejskiej. My już za czasów nowej Komisji mieliśmy możliwość spotkać się z panią komisarz Cecilią Malmstroem i z panem komisarzem Januszem Lewandowskim. Tak że to przełożenie, ten bezpośredni kontakt, jest coraz większy. I nie ma wątpliwości, że osobisty udział komisarza w takim posiedzeniu plenarnym Senatu w sposób istotny przybliża problematykę unijną nie tylko naszej Izbie, ale i państwu członkowskiemu, a tym samym przybliża Unię obywatelom Rzeczypospolitej. A to było jedno z podstawowych oczekiwań, zanim podjęliśmy dyskusję nad nowymi rozwiązaniami, nad traktatem lizbońskim.

Proszę państwa, tak jak pan marszałek powiedział, Komisja Spraw Unii Europejskiej zapoznała się szczegółowo i z programem pracy Komisji, i ze stanowiskiem rządu. Na tym etapie, gdyśmy dyskutowali w dniu 27 maja, najważniejsze było wskazanie tych inicjatyw i projektów legislacyjnych, które będą przedmiotem naszego szczególnego zainteresowania, również ze względu na przygotowanie programowe polskiej prezydencji w drugiej połowie 2011 r. Dlatego też ja w swoim wystąpieniu skupiłbym się tylko na niektórych zagadnieniach, jakie będą kluczowe w pracach naszej komisji.

Jednym z najważniejszych obszarów zainteresowań Komisji Spraw Unii Europejskiej były oczywiście kwestie gospodarczo-finansowe. W obliczu przedłużającego się kryzysu ekonomiczno-finansowego oraz narastających problemów w strefie euro zdominowały one zresztą także program prac Komisji Europejskiej nad ten najbliższy czas, na rok 2010.

Nasza komisja z zadowoleniem przyjęła też nową wieloletnią inicjatywę strategiczną Komisji Europejskiej - jest to "Europa 2020. Strategia na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu". To jest najważniejsza strategia długoterminowa. I podobnie jak Komisja Europejska my optujemy za wzmocnieniem nadzoru gospodarczego, koordynacją oraz poprawą zarządzania w strefie euro, za przywróceniem równowagi finansowej publicznym sektorom krajów członkowskich, za zapewnieniem tym wszystkim sektorom gospodarki europejskiej stabilnych i odpowiedzialnych rynków finansowych.

I wśród wielu działań uzupełniających, przewidywanych przez komisję, za szczególnie ważną uważamy europejską agendę cyfrową, która ma na celu upowszechnienie dostępu do szybkiego internetu, pan komisarz o tym mówił, i ten Europejski plan na rzecz badań naukowych i innowacji, który ma na celu poprawę warunków prowadzenia badań naukowych oraz sprzyja zwiększaniu kreatywności i innowacyjności nauki i biznesu.

Jest też Program na rzecz nowych umiejętności i zatrudnienia, prowadzący do zwiększenia mobilności siły roboczej, do podniesienia jej kwalifikacji i kompetencji zawodowych.

I jest wreszcie program "Europa efektywnie korzystająca z zasobów", zmierzający między innymi do dwudziestoprocentowych oszczędności energii w budownictwie i transporcie oraz do zapewnienia bezpiecznych, zrównoważonych i konkurencyjnych dostaw energii dla gospodarstw domowych i przedsiębiorstw.

Podzielamy także opinię Komisji Europejskiej, że warunkiem sine qua non pomyślnej realizacji tych priorytetów będzie odpowiednie dostosowanie budżetu Unii Europejskiej w bieżącej i w nowej perspektywie finansowej.

Szanowni Państwo, obok wiodących problemów finansowych i ekonomicznych, istotnym zagadnieniem z punktu widzenia interesów Polski jest kształt wspólnej polityki rolnej po 2013 r. Do tego nawiązywały pytania i komisarz również się do tego ustosunkowywał. Pod koniec 2010 r. Komisja Europejska przedstawi komunikat na temat kierunku reform wspólnej polityki rolnej, jej celów, zasad i wkładu w strategię Europa 2020 po 2013 r., kiedy będzie obowiązywał nowy plan finansowy. Dokument ten przygotowuje grunt pod jedną z głównych inicjatyw strategicznych Komisji Europejskiej - zapowiedziany na połowę 2011 r. pakiet propozycji prawnych dotyczących kształtu poszczególnych instrumentów wspólnej polityki rolnej. Tu należy określić cele wspólnej polityki rolnej w nowej rzeczywistości, w strategii Europa 2020, a więc ustalić miejsce i rolę rolnictwa w gospodarce. Należy też rozważyć, na ile wspólna polityka rolna po 2013 r. powinna być instrumentem stosowanym w odpowiedzi na nowe wyzwania, w tym o zasięgu ponadgranicznym i globalnym. Są to wyzwania związane między innymi z ochroną zasobów naturalnych, ze zmianami klimatycznymi, z gospodarką wodną, z różnorodnością biologiczną oraz z energią odnawialną. Należy jednak dołożyć starań, aby w trakcie przenoszenia głównych założeń strategii Europa 2020 na płaszczyznę polityki rolnej nie zahamować procesu stabilizacji europejskiego modelu rolnictwa i aktywizacji obszarów wiejskich.

Istotną sprawą dla Polski, na co zwracano uwagę na spotkaniu naszej komisji z komisarzem Januszem Lewandowskim oraz w pracach senackiej Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi, jest wyrównanie wsparcia płatnościami bezpośrednimi między krajami członkowskimi oraz relacje między pierwszym i drugim filarem wspólnej polityki rolnej. Również po 2013 r. powinna odgrywać ona kluczową rolę w zapewnieniu Unii Europejskiej bezpieczeństwa żywnościowego, zrównoważonego rozwoju rolnictwa i obszarów wiejskich, równych warunków konkurencji na jednolitym rynku rolnym, a także silnej pozycji konkurencyjnej Unii Europejskiej na globalnym rynku. Kolejną równie ważną z punktu widzenia interesów Polski inicjatywą zapowiedzianą przez Komisję Europejską jest przygotowanie pakietu legislacyjnego dotyczącego całościowej i zasadniczej reformy wspólnej polityki rybołówstwa, która w obecnym kształcie nie zapewnia zrównoważonego korzystania z zasobów morskich. Zapewnienie przyszłości sektorowi rybołówstwa musi pozostać ważnym celem politycznym Unii Europejskiej, ale uzależnione jest ono od dostępu do przestrzeni morskiej i zdrowych ekosystemów morskich.

Wśród wiodących inicjatyw strategicznych Komisja Europejska zapowiada komunikat w sprawie przeciwdziałania zmianom klimatycznym i dostosowania do nich w poszczególnych dziedzinach polityki Unii Europejskiej, z uwzględnieniem instrumentów finansowych. Ma to być wstęp do wielu dokumentów nielegislacyjnych i legislacyjnych, w tym przeglądu niektórych aktualnych aktów prawnych. Wymienić tu trzeba dwie inicjatywy strategiczne zaplanowane na 2010 r., to jest białą księgę w sprawie transportu oraz pakiet w sprawie infrastruktury energetycznej. W tym ostatnim przypadku należy zaznaczyć, że mechanizm solidarności ma szanse być skuteczny, jeżeli przesłanki prawne będą współgrały z przesłankami technicznymi. Zresztą dyskutowaliśmy o tym również dwa dni temu w Brukseli podczas wspólnego posiedzenia przedstawicieli Parlamentu Europejskiego i parlamentów narodowych w sprawie przyszłości Europejskiej Wspólnoty Energetycznej w XXI w.

Dalej. W związku z wejściem w życie traktatu lizbońskiego zakres zagadnień, którymi zajmuje się Komisja Spraw Unii Europejskiej, powiększył się o obszar wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości. Kluczowe znaczenie będzie tu miała propozycja Komisji Europejskiej dotycząca realizacji programu sztokholmskiego - on był tutaj wymieniany - który został przyjęty przez Radę Europejską w grudniu 2009 r. Nasza komisja zwróci szczególną uwagę na zaproponowane przez Komisję Europejską kompleksowe uregulowanie kwestii przekraczania zewnętrznych granic Unii i legalnej oraz nielegalnej imigracji z państw trzecich oraz zatrudniania osób z państw trzecich. Szczególnym zainteresowaniem objęte zostaną projekty aktów prawnych harmonizujących prawo karne i procedurę karną. Planujemy je rozpatrywać z udziałem Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji oraz Komisji Ustawodawczej. Teraz, w związku z nowo przyjętymi mechanizmami działania naszej Izby, ma miejsce silne współdziałanie z komisjami branżowymi i to jest niezwykle ważne.

Zarówno naszą komisję, jak i całą Izbę szczególnie interesują rozporządzenia w sprawie Europolu oraz Eurojustu, gdzie, zgodnie z art. 88 i 85 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Komisja Europejska powinna określić uprawnienia parlamentów narodowych państw członkowskich do kontrolowania działań Europolu oraz oceny działań Eurojustu.

I wreszcie wymiar społeczny. Tutaj Komisja Spraw Unii Europejskiej zwróci szczególną uwagę na społeczny wymiar prac Komisji Europejskiej, gdyż jednym z czterech najważniejszych zadań, które Komisja Europejska zamierza wykonać w 2010 r. i w latach następnych, jest opracowanie programu stawiającego obywateli w centrum polityki europejskiej. W tym celu Komisja Europejska chce podjąć wiele inicjatyw, licząc się ze zjawiskami, z którymi obecnie mamy do czynienia, czyli z wysokim bezrobociem, zwłaszcza wśród młodzieży, ze starzeniem się społeczeństwa - o tym mówiliśmy - z ubóstwem, z różnicami w poziomie rozwoju społecznego i gospodarczego państw członkowskich i poszczególnych regionów. Mówił o tym też pan komisarz.

Nowa unijna strategia na lata 2010-2020, na której oparty jest program prac Komisji Europejskiej na 2010 r., wytycza Europie ambitne cele. Walka z wykluczeniem społecznym i rozwój gospodarki opartej na wiedzy to dwa z trzech priorytetów tej strategii. Europejski program walki z ubóstwem zmierza do tego, aby korzyści płynące ze wzrostu gospodarczego i zatrudnienia były szeroko dostępne, a osoby ubogie mogły aktywnie uczestniczyć w życiu społeczeństwa. Program jest konsekwencją ogłoszenia roku 2010 Europejskim Rokiem Walki z Ubóstwem i Wykluczeniem Społecznym. Ma na celu zwrócenie większej uwagi na przyczyny i konsekwencje ubóstwa w Europie.

W przyszłym tygodniu trzy połączone komisje senackie - Komisja Spraw Unii Europejskiej, Komisja Gospodarki Narodowej oraz Komisja Budżetu i Finansów Publicznych - odbędą debatę z udziałem wicepremiera i ministra gospodarki Waldemara Pawlaka w sprawie strategii Europa 2020, bo to jest chyba najważniejszy strategiczny dokument.

Nasza komisja planuje również zorganizowanie specjalnego posiedzenia poświęconego problemowi ubóstwa i wykluczenia społecznego. Ma to pomóc między innymi w wypracowaniu takiego sposobu mierzenia skali tego zjawiska, aby uwzględnić różnice pomiędzy poszczególnymi państwami.

Pragniemy zwrócić też szczególną uwagę na propozycje Komisji Europejskiej dotyczące zmian zarówno w dyrektywie o czasie pracy, jak i dyrektywie o delegowaniu pracowników. Kwestie te były już przedmiotem długich, zakończonych niepowodzeniem negocjacji. Proponowane zmiany ograniczają bowiem swobodę poszczególnych stron stosunku pracy. Wątpliwości budzi również projekt aktu prawnego dotyczący delegowania pracowników świadczących usługi. Ważniejsze, naszym zdaniem, byłoby lepsze wdrażanie już istniejących rozwiązań i pogłębianie współpracy między państwami członkowskimi w tej dziedzinie.

Na koniec chciałbym wyrazić nadzieję, i myślę, iż to się już dzieje, że przedstawiane przez Komisję Europejską inicjatywy i proponowane rozwiązania szczegółowe - bo na razie mówimy ogólnie, a potem będziemy rozpatrywali szczegółowe propozycje - będą dyskutowane z udziałem parlamentów narodowych, zgodnie zresztą z zapisami traktatu lizbońskiego, a ich głos, czyli głos parlamentów narodowych, stanowić będzie istotny wkład w europejską debatę oraz w przyjmowane rozwiązania końcowe. Czyli nie tylko chcielibyśmy przekazywać swoje uwagi, ale również chcielibyśmy widzieć, że uzgodnione na szczeblu europejskim rozwiązania znalazły praktyczne zastosowanie.

Proszę państwa, zasadniczą jednak kwestią jest sprawa skuteczności realizacji nie tylko programu prac Komisji Europejskiej na 2010 r., ale przede wszystkim wieloletniego programu strategicznego Europa 2020. Jeśli chodzi o skuteczność naszego działania w Unii Europejskiej, to miewamy z tym duże problemy. To zresztą też pojawiało się tutaj w pytaniach. Wystarczy wspomnieć fiasko Strategii Lizbońskiej czy nieskuteczność funkcjonowania Paktu Stabilności i Rozwoju. My mamy pewne regulacje, ale one nie zaowocowały... nie spełniły naszych oczekiwań. I wobec tego istotne jest to, jakie mechanizmy zostaną uruchomione, aby nowe projekty zadziałały skutecznie. Metoda otwartej koordynacji, niestety, zawiodła. Pan komisarz mówił o tym, jakie mechanizmy i instrumenty będą wprowadzone w zakresie finansów, ale jak to będzie wyglądało w innych obszarach?

My uważamy, że osiągnięcie ambitnych celów będzie możliwe jedynie dzięki pełnemu współdziałaniu instytucji unijnych oraz dużej determinacji i konsekwencji państw członkowskich. To musi być wspólne działanie. Trzeba zatem odpowiedzieć sobie na pytanie, jak w większym niż dotychczas stopniu zmobilizować państwa członkowskie do wzięcia pełnej odpowiedzialności za realizację przyjętych na siebie zobowiązań. Być może ta nowa, bardziej realistyczna metoda dochodzenia do tych wzajemnie przyjmowanych zobowiązań stanie się również bardziej realistyczna, jeśli chodzi o wykonanie.

Proszę państwa, na koniec powiem, że nawet najlepsza wizja i najlepsze regulacje to za mało, żeby osiągnąć sukces. Jest więc potrzebny nie tylko, tak jak to jest w nazwie programu prac Komisji na rok 2010 "Czas na działanie"... Przede wszystkim potrzebna jest silna i konsekwentna wola takiego działania. Bez woli nawet najlepsze regulacje niczego nie zmienią. Byliśmy tego świadkami w przeszłości i myślę, że powinniśmy z tego wyciągnąć właściwe wnioski. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Marek Ziółkowski:

Bardzo dziękuję, Panie Senatorze.

(Senator Piotr Andrzejewski: Pytania.)

Nie, nie. Proszę państwa, według scenariusza, który mam, pytania były tylko do komisarza. Tym razem pan senator nie będzie wysłuchiwał pytań i nie będzie udzielał na nie odpowiedzi.

(Senator Dorota Arciszewska-Mielewczyk: Szkoda.)

(Senator Piotr Andrzejewski: Aha, to było wystąpienie w dyskusji.)

(Głos z sali: To nie było sprawozdanie.)

To nie było sprawozdanie komisji. To była pewna opinia, to było wystąpienie, takie pierwsze wystąpienie w dyskusji.

I teraz otwieram dyskusję. Tak przynajmniej tu jest napisane, a staram się opierać na scenariuszu. I jest już nawet zapisany pierwszy dyskutant. To jest pan senator Wach. Jeżeli ktoś chce włączyć jakieś pytania do dyskusji, to proszę bardzo, ale pan senator Wittbrodt będzie mógł się do nich ustosunkować jako dyskutant.

(Senator Dorota Arciszewska-Mielewczyk: Czy jest ktoś na liście...)

Nie, nie ma. Możemy zapisać panią senator.

Proszę bardzo, pan senator Wach.

Senator Piotr Wach:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Panie Marszałku, proszę wybaczyć, ale zacznę od pytania do pana. Czy ta dalsza część debaty, która się toczy w ramach punktu dwunastego... Czy to będzie przekazane komisarzowi, panu wiceprzewodniczącemu i Komisji Europejskiej, czy też to jest wyłącznie nasza wewnętrzna debata? Pytam, ponieważ to, co chcę powiedzieć, trochę od tego zależy.

Wicemarszałek Marek Ziółkowski:

Panie Senatorze, myślę, że zrobimy wszystko, aby to zostało przekazane. Przecież właśnie o to chodzi. To jest debata, która jest pokłosiem odpowiedzi udzielonych na nasze pytania, w związku z tym to jest integralna część tego punktu. Sądzę, iż zrobimy wszystko, żeby to w odpowiedniej formie dotarło do Komisji Europejskiej.

Senator Piotr Wach:

Dziękuję uprzejmie, będę starał się bardzo krótko...

(Wicemarszałek Marek Ziółkowski: Przekażemy to, oczywiście.)

Będę starał się w telegraficznym skrócie przedstawić to, o co mi chodzi.

Przede wszystkim chciałbym podziękować panu komisarzowi za obecność u nas, za to wprowadzenie w języku polskim, za wyrażenie kondolencji i sympatii do nas. Chciałbym panu komisarzowi powiedzieć, że rzeczywiście to była dla nas bardzo poważna sprawa. Senat poświęcił całe wtorkowe popołudnie i wieczór i długo debatował na temat postępów w śledztwie oraz przyczyn tego wypadku. Przeżywamy to bardzo. Za dziesięć dni będą wybory prezydenckie, które są tego pokłosiem. Tak że przyjmujemy kondolencje i dziękujemy za życzliwość Europy, tym bardziej że to była dla nas ciężka sprawa.

Pan komisarz skoncentrował się głównie na sprawach ekonomicznych. Bardzo pięknie, iż zauważył, że jest wzrost gospodarczy, że w zeszłym roku byliśmy jedynym krajem, który... W pierwszym kwartale dalej był wzrost, trzyprocentowy, niemniej jednak mamy swoje problemy. Na przykład problem związany z redukcją i likwidacją długu publicznego w Polsce jest poważnym problemem, bo my się opieramy... Lekko przekroczyliśmy granicę pięćdziesięciu procent, jeżeli chodzi o dług publiczny. I to jest dla nas problem.

Kolejnym problemem, o którym tu była mowa - to pojawiło się w wystąpieniu i tego również dotyczyły głosy z sali, pytania z sali - była sprawa wprowadzenia euro. To jest poważny problem również dla nas, w Polsce. My bardzo chcemy... Nie chodzi tylko o to, że jesteśmy zobowiązani, ale o to, że bardzo chcemy być w strefie euro. Mamy jednak pewne wątpliwości. Nasze względnie przyzwoite wychodzenie z kryzysu i przejście tego kryzysu ekonomicznego w znacznej części przypisuje się temu, że mieliśmy odrębną walutę, a także stosunkowo dużej elastyczności, jeśli chodzi o eksport. Tak więc to właśnie spowodowało nasze pewne zastanowienie. Jednak gdybyśmy już mieli euro, to byłoby to już za nami. Chodzi o to, że na przykład - ja to wyraźnie odczuwam i myślę, że również wielu Polaków - rzadziej jeździmy na Słowację, do kraju rodzinnego pana komisarza, pana przewodniczącego, właśnie ze względu na tę różnicę walutową, która stanowi pewną barierę. A przecież my tak bardzo korzystaliśmy... tak intensywnie jeździliśmy na Słowację w celach turystycznych, w celach rekreacyjnych.

Jest jeszcze poważniejsza sprawa, jeśli chodzi o euro. Dyskutowaliśmy wiele o Europie dwóch prędkości. I czy chcemy, czy nie, występuje to dlatego, że niektóre kraje należą do strefy euro, a niektóre nie. To w naturalny sposób dzieli kraje i ten podział będzie postępował. W związku z tym, pomimo pewnych wątpliwości, powinniśmy w sposób intensywny zmierzać do strefy euro. Ze względu na ochronę euro i zagrożenia, które wystąpiły w ostatnim półroczu, Unia Europejska, jeżeli chodzi o nadzór, legislację i kroki dotyczące ekonomii, będzie znacznie bardziej dbała o kraje, które są w strefie euro. I dlatego w naszym interesie, pomimo pewnych wątpliwości, leży zmierzanie do strefy euro. Chodzi o to, aby nie pozostawać poza kręgiem krajów, które się szybko i dobrze rozwijają, i którym się trochę pomaga, jeśli chodzi o takie bardzo trudne kroki jak na przykład likwidacja deficytu budżetowego. Pozostawieni sami sobie - a bardzo często mamy wybory - będziemy mieli poważne kłopoty, jeśli chodzi istotne kroki dotyczące likwidacji zadłużenia publicznego.

Była tu również mowa o innowacyjności. To już jest sprawa dotycząca programu, sprawa bardzo poważna. Ja jestem członkiem parlamentarnego zespołu do spraw innowacyjności, którego szefem jest pan profesor Kaźmierczak. Na przykład wczoraj w ramach spotkania tego zespołu spotkaliśmy się z panem Janem Krzysztofem Bieleckim... Ale to jest za mało. To jest nasz słaby punkt i musimy to przełamać. Podczas wystąpienia wiele się mówiło na ten temat. Również z punktu widzenia nadchodzącej prezydencji Polski powinniśmy zwrócić na to uwagę i od razu przygotować się do tego, że kraj przewodniczący zwyczajowo organizuje konferencje przewodniczących komisji z różnych parlamentów, tych, którzy prowadzą komisje nauki, komisje postępu. Tak było w przypadku Francji, tak było teraz w przypadku Hiszpanii. Powinniśmy się do tego dobrze przygotować, bo to u nas jest tematyka właściwie marginalna, traktowana, niestety, jedynie w sposób, że tak powiem, werbalny. Myślę, że ostatni pakiet dotyczący nauki ma szansę trochę to przełamać. Ale to jest nasz słaby punkt i, biorąc pod uwagę naszą prezydencję, musimy na to zwrócić uwagę.

Na koniec powiem o polityce rolnej. Jest to nasz poważny problem. Uważam, że wielką zdobyczą jest to, że polska wieś dostała pieniądze. To bardzo pozwoliło ludności wiejskiej, rolnikom, odetchnąć I nie chodziło tylko o zwiększenie dochodów, ale o uzyskanie pewnego oddechu, pewnej perspektywy inwestycyjnej. Dla tych najsłabszych te pieniądze stanowiły pierwsze, że tak powiem, luźniejsze pieniądze, jakie w ogóle mieli. I dlatego myślę, że o to powinniśmy walczyć. Ale musimy walczyć mądrze. Zresztą jest komisarz, który się zajmuje sprawami budżetowymi i przygotowuje kolejną perspektywę oraz debaty, dyskusje związane z tą perspektywą. Problem jest następujący. Kraje, które są głównymi dostarczycielami pieniędzy, czyli płatnikami netto, generalnie, z wyjątkiem Francji, są temu przeciwne. Uważają, że my konserwujemy właściwie taką starodawną strukturę poprzez te płatności. Trzeba by tu zwracać intensywnie uwagę na to, że w pewnym sensie nasza wieś była cywilizacyjnie opóźniona - podobnie jak w ogóle w tej grupie krajów - i dopiero te pieniądze pozwalają się wydźwignąć. Stanowią one istotny składnik, który wpływa na wzrost konkurencyjności Unii teraz i w najbliższej przyszłości. Te różnice cywilizacyjne były bardzo duże, a u nas wyraźnie widać, że pieniądze, że płatności bezpośrednie dla rolników miały na wsi bardzo istotny wpływ w sensie cywilizacyjnym, w sensie tego, że rolnicy mogą teraz w większym stopniu korzystać z kultury, wysyłać dzieci na studia itd., itd.

Tyle w telegraficznym skrócie. Uważam, że są to bardzo ważne debaty. Jest to też pewien symptom Lizbony - dzisiejsza debata oraz obecność komisarza tutaj. Dziękuję.

Wicemarszałek Marek Ziółkowski:

Dziękuję, Panie Senatorze.

Proszę bardzo, pani senator Arciszewska-Mielewczyk.

Senator
Dorota Arciszewska-Mielewczyk:

Panie Marszałku! Wysoki Senacie!

Nie będę miała tak długiej wypowiedzi jak mój poprzednik. Chciałabym jednak, ponieważ nie można zadawać pytań panu senatorowi, nadać swojej wypowiedzi formę pytań.

Pan wiceprzewodniczący Komisji Europejskiej chętnie odpowie pisemnie na moje pytania po zapoznaniu się z materiałem i po powrocie do Parlamentu Europejskiego, niemniej jednak wspomniał, że nie jest tutaj kompetentny, żeby odpowiadać na pewne pytania. Czy ja mam rozumieć, że komisja europejska polskiego parlamentu w ogóle nie będzie się zajmowała, wraz z Komisją Spraw Zagranicznych czy społeczną, tymi sprawami, które dotyczą polskich obywateli w innych krajach? Pan senator przedstawił bardzo duży katalog problemów, właściwie taki książkowy, który można przepisać, bardzo szeroki, na wysokim poziomie ogólności; oczywiście była tylko możliwość jego przedstawienia. Mam jednak pytanie, czy te kwestie, o które pytałam pana wiceprzewodniczącego Komisji Europejskiej, będą przez Komisję Europejską podejmowane i w którym segmencie, dlatego że Polacy, polscy obywatele, funkcjonują w krajach Unii Europejskiej i mieszkając, pracując, żyjąc w innych krajach, mają tam wiele problemów. Nie zauważyłam, by wskazano tutaj pewien aspekt tego tematu, by zwrócono uwagę na to, że powinniśmy im pomagać właśnie poprzez dyskusję na forum Parlamentu Europejskiego, poprzez komisję petycji czy wnioski wpływające do Trybunału, bo chodzi o bardzo poważną kwestię problemów naszych obywateli funkcjonujących w innych krajach. Mam więc pytanie, jak to się będzie miało do definiowania konkretnych problemów i zajmowania się sprawami naszych obywateli, którzy uderzają i do rządu polskiego, dokładnie do premiera, i do swoich przedstawicieli w Parlamencie Europejskim. Niestety, często nic z tego nie wynika.

I jeszcze jedna kwestia. Pan senator mówił o programie dotyczącym rybołówstwa. Ja się obawiam, że wobec podjęcia przez pana ministra Plockego decyzji co do zmian określanych przez rybaków prywatyzacją Bałtyku i handlu kwotami połowowymi za chwilę w ogóle nie będziemy mieli o czym rozmawiać. Bo najpierw nastawialiśmy się na złomowanie, teraz będzie skup kwot połowowych przez duże firmy i wpadanie rybaków w pułapkę z przyczyn ekonomicznych, tak jak to się zdarzyło w Danii; o tym problemie mówi się w Unii Europejskiej. Jestem więc ciekawa przyszłości i tego, jakie warunki będą stawiane przez Polskę, przy takim podejściu, o którym mówił tu bardzo ładnie przedstawiciel Komisji Europejskiej, odpowiadając panu senatorowi Andrzejewskiemu na pytanie dotyczące decyzji pierwotnych według polskiej konstytucji w parlamencie polskim. Jak to będzie wyglądało w rzeczywistości, skoro wiem, że szykujecie państwo jako koalicja rządząca drugie czytanie w parlamencie i właściwie wszystkie decyzje, które miałyby być przeniesione na forum Polski, byłyby tylko opiniowane zwykłą większością głosów w komisji europejskiej? Dla to w ogóle jakaś niewyobrażalna sytuacja. W związku z tym jeszcze raz sygnalizuję, że nie chodzi tylko o takie ogólne przepisanie - czasem można odnieść takie wrażenie - spisu treści, ale o zwrócenie uwagi na nasze problemy, na problemy naszych obywateli i pokazanie naszego, polskiego punktu widzenia podczas wypracowywania stanowiska Unii Europejskiej. Jak powiadam, mnie interesuje właśnie pogląd naszej strony, a nie rozmywanie tego w takich ogólnych stwierdzeniach, że wszystkim zależy, że wszyscy muszą mieć dobrą wolę. Bo widzimy, jak w Europie wygląda solidarność, o której się tyle mówi, ta pomocniczość, i jak się dzieli Europę na kraje wielkie i małe, na starą i nową, Bałtyk jest podzielony na wschodni i zachodni; są też różne podziały historyczne, które wywołują konflikty. Potem to się, niestety, przenosi na pewne zapisy i obsadę stanowisk. Zgłaszam te swoje wątpliwości, mimo że słyszeliśmy zapewnienia przemawiającego tutaj przed chwilą wiceprzewodniczącego Komisji Europejskiej, że mamy sprawnych polityków i urzędników w Parlamencie Europejskim.  Chciałabym, żebyśmy jednak nie wstydzili się działać, a czasami nawet, że tak powiem, wysługiwali się parlamentarzystami czy politykami z innych państw, którzy mają odwagę o czymś powiedzieć i zadawać kłopotliwe pytania w interesie dobrze pojętego wspólnego interesu Unii Europejskiej. Dziękuję bardzo. (Oklaski)

Wicemarszałek Marek Ziółkowski:

Dziękuję, Pani Senator.

Proszę pana senatora Bisztygę. Proszę bardzo.

Senator Stanisław Bisztyga:

Panie Profesorze! Panie Marszałku! Wysoki Senacie!

Jestem pod wrażeniem wystąpień pana wiceprzewodniczącego, a także pana profesora, pana przewodniczącego, pana ministra Wittbrodta, a także całej debaty. Ja nie jestem członkiem komisji, która się zajmuje problematyką, o której dzisiaj mówimy, za to należę do komisji gospodarki. Gospodarka jest codziennie w moim kręgu zainteresowań. Bardzo się cieszę, że będzie wspólne posiedzenie z udziałem pana prezydenta. Chwała za to panom przewodniczącym komisji.

Myślę, że pomimo zachowania dużego stopnia ogólności wiele kwestii szczegółowych zostało poruszonych. Kwestia bezpieczeństwa energetycznego, tego osławionego gazociągu Nabucco, a także rurociągów w jedną stronę, jest niezwykle ważna i ona nie może nam schodzić z kręgu uwagi.

Padło z ust pana Marosa Sefcovica stwierdzenie, że będą kontrolowane budżety poszczególnych krajów. Pytanie, czy to nie będzie nadmierna ingerencja. I czy potrafimy kontrolować te budżety, czy potrafimy mierzyć wszystkie budżety jednakową miarą, skoro w końcu następnej sekwencji pan wiceprzewodniczący mówił, że jest duży kłopot ze wspólnymi parametrami, jeżeli chodzi o rachunkowość, ze standardami rachunkowości? Tutaj odczuwam pewien lęk. Nie wiem, czy to potrafimy i jaka będzie rola parlamentów europejskich, czy ich działalność będzie tak samo dynamiczna.

Powiedzmy - bardzo ważne stwierdzenie - że była upadłość banku. Proszę sobie teraz wyobrazić, jakie byłyby konsekwencje, gdyby była upadłość danego kraju. Ja nie miałem świadomości... Bardzo wielu ludzi, z którymi rozmawiałem, odbierało pomoc dla Grecji jako pewnego rodzaju darowiznę. I dobrze, że na tej sali padło stwierdzenie, że to nie jest dotacja i darowizna, tylko wysoko oprocentowana pożyczka, którą oni będą musieli oddać. A zatem pewien program oszczędnościowy będzie musiał zostać wdrożony.

Jeszcze jedna bardzo ważna sekwencja, na którą zwróciłem uwagę. Mianowicie chodzi o edukację i przyszłość naszego kraju. Podzielam zdanie, że ona jest po stronie młodych ludzi, ale my powinniśmy im stworzyć warunki. Jeżeli 50% uczy się - jest to znakomity wskaźnik, prawie dorównujący wskaźnikom Japonii - to trzeba się z tego cieszyć.

(Senator Józef Bergier: Studiuje.)

Studiuje. Bardzo ważne jest, żeby jak najwięcej tych ludzi kończyło te studia. Wskaźnik nie musi być taki jak w Związku Radzieckim, 99,9%, ale powinien być ponad przeciętną.

I teraz bardzo ważne stwierdzenie, które padło. Otóż oszczędzajmy, róbmy cięcia w budżecie, ale niech się to nie odbywa kosztem edukacji. To powiedział dzisiaj tutaj, na tej sali, pan wiceprzewodniczący. I na to trzeba zwrócić uwagę.

Kończę pytaniem postawionym przez pana ministra Wittbrodta: jak zmobilizować państwa członkowskie do wywiązywania się z zobowiązań, czy będzie wola realizacji tych zobowiązań i tej wspólnej strategii? Te problemy, te kwestie musimy cały czas mieć z tyłu głowy, to nad nimi cały czas musimy pracować. Dziękuję za uwagę. (Oklaski)

Wicemarszałek Marek Ziółkowski:

Dziękuję, Panie Senatorze.

Pan senator Wyrowiński, proszę bardzo.

Senator Jan Wyrowiński:

Panie Marszałku, cztery minuty.

(Wicemarszałek Marek Ziółkowski: Start.)

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Pan senator Wach był uprzejmy podkreślić tutaj wyjątkowość tej naszej dzisiejszej debaty. Rzeczywiście tak jest. Pamiętam poprzednie debaty. Wtedy życzeniem było, żeby to się odbywało w przytomności tych, którzy tworzyli projekt. Dzisiaj mieliśmy okazję... Niewątpliwie to jest warte uznania.

W związku z pytaniami, które zadałem panu wiceprzewodniczącemu, chciałbym raz jeszcze z tej trybuny podkreślić i przywołać w państwa świadomości fakt, że ambitny projekt, który nazywa się Unia Europejska, obecnie jest w największym kryzysie od momentu powstania, od traktatów rzymskich. Dzieje się to z tego powodu, że najambitniejszy projekt integracyjny stworzony przez Unię, czyli strefa euro, znalazł się w śmiertelnym zagrożeniu. Jesteśmy na rozdrożu. Dlatego powiedziałem... Moim zdaniem to jest widoczne. Komisja Europejska dosyć dobrze działała w przypadku kryzysu wywołanego w Stanach Zjednoczonych. Wtedy rzeczywiście spływały inicjatywy legislacyjne itd., itd. Jednak w sytuacji zagrożenia we własnym środowisku, niestety, działa bardzo wolno. Dlatego potrzebne były ekstraordynaryjne działania wspomnianych przeze mnie największych... Niestety to oni mają w sytuacji dramatycznego zagrożenia... Jeżeli kanclerz Merkel mówi, że trzeba utrzymać eurozony, to oczywiście zrobi wszystko, żeby tak się stało, i będzie podejmowała kroki, które będą nie do końca zgodne z dotychczasowymi procedurami i sposobami działania. Zobaczymy, czy się sprawdzimy. Powiem tak: Unia została stworzona na dwóch zasadach, zasadzie solidarności i zasadzie pomocniczości. Potrzebna jest jeszcze jedna zasada, zasada odpowiedzialności. Jeżeli zasada odpowiedzialności również stanie się fundamentem tego projektu, to oczywiście będzie miał on szansę dalej istnieć. Jeśli zaś jej nie będzie i my nie będziemy w stanie wykrzesać z siebie obowiązku bycia odpowiedzialnym członkiem Unii Europejskiej, to, Szanowni Państwo, ja to niestety bardzo czarno widzę. Dziękuję bardzo. (Oklaski)

Wicemarszałek Marek Ziółkowski:

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.

Pan senator Wittbrodt.

Proszę bardzo.

(Senator Jan Wyrowiński: Janusz, trzy minuty.)

(Senator Janusz Rachoń: Nawet mniej.)

Tak jest, trzy minuty były, potwierdzam.

Proszę bardzo, Panie Senatorze.

Senator Edmund Wittbrodt:

Dziękuję bardzo, Panie Marszałku.

Ja bym nie zabrał głosu, gdyby nie pytanie, które zostało zadane, i nazwisko, które zostało wymienione. Odpowiedziałbym tak: rozmawialiśmy wcześniej z panem komisarzem u pana marszałka i on opowiadał o wczorajszej wizycie w Brukseli złożonej przez wielu członków polskiego rządu. Była dyskusja na temat polskiej prezydencji. On powiedział, że wiele osób, cała Komisja była pod wrażeniem, jeśli chodzi o to, jak rząd, Polska przygotowuje się do tego. Robi to z dużym wyprzedzeniem. Mówił też, że w odniesieniu do innych państw wyraźnie jest to na plus i że zostało to bardzo dobrze odebrane. W programie, o którym się mówi - pytał też o to pan senator Wach - są przewidziane różnego rodzaju spotkania, konferencje itd., a więc to będzie miało miejsce.

Pani senator Arciszewska-Mielewczyk powiedziała, że to, co przedstawiałem, było takie książkowe. Ja się cieszę, że sprawozdanie z posiedzenia Komisji i dyskusja, jaka miała miejsce, są, że tak powiem, w formie książkowej, możliwej do wydania. Możemy to w postaci książkowej przesłać panu komisarzowi wraz z wypowiedziami, które były na tej sali.

Proszę państwa, zawsze był taki problem. Jeżeli mówimy o programach strategicznych, to wiadomo, że są one dość ogólne, mają ogólny charakter. My zaś w ślad za tym oczekujemy konkretnych rozwiązań problemów, o których tutaj się mówi i które sygnalizujemy. Jest miejsce i czas na artykułowanie tego, jaki mamy stosunek, co nam się podoba, a co się nie podoba i dopiero wtedy jest to przekładane na język konkretnej regulacji prawnej. To, że udało nam się zaprosić pana komisarza... Państwo pamiętacie, że wielokrotnie mówiliśmy poprzedniej pani komisarz Wallstroem o tym, że jest to niezbędne. Zrobiliśmy to po to, żeby zadać panu komisarzowi pytania szczegółowe. Moim zdaniem jeżeli są, że tak powiem, szczegółowe problemy, to trzeba tutaj o nie pytać. Należy jednak pamiętać, że każdy komisarz ma swoją specjalność i że nie na wszystkie pytania będzie mógł szczegółowo odpowiedzieć.

Jeżeli chodzi o rybołówstwo, to jest to taki sam problem. My teraz mówimy o tym, że to jest ważny problem i że w związku z polityką dotyczącą rybołówstwa trzeba znaleźć rozwiązania. Jak to się będzie przekładało... Oczywiście będziemy mówili o tym później. Pani senator Arciszewska powiedziała, że nie widzi solidarności w Unii. Proszę państwa, gdyby nie było solidarności w Unii, to nie mielibyśmy ani funduszy strukturalnych, ani spójności, ani tego, co dzisiaj widzimy dookoła. I do tego nie trzeba nawet zakładać okularów. Dziękuję bardzo. (Oklaski)

Wicemarszałek Marek Ziółkowski:

Dziękuję bardzo.

Lista mówców została wyczerpana, nikt nie złożył przemówienia do protokołu.

Zamykam dyskusję.

Proszę państwa, stwierdzam, że Senat zakończył debatę nad programem prac Komisji Europejskiej na rok 2010.

Chciałbym jeszcze raz podziękować panu komisarzowi Marosowi Sefcovicowi, teraz in absentia, za wzięcie udziału w posiedzeniu Senatu i za przedstawienie programu prac Komisji Europejskiej na forum Wysokiej Izby.

To powiedziawszy, ogłaszam przerwę, Wysoki Senacie, do godziny 14.00. Po niej zaczniemy głosowania.

(Przerwa w obradach od godziny 12 minut 56
do godziny 14 minut 00)

Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:

Proszę państwa, proszę o spokój. Proszę o zajmowanie miejsc, ponieważ, z tego co się orientuję, część osób bardzo się spieszy, bo ma o konkretnych godzinach pociągi.

Wznawiam posiedzenie.

Powracamy do rozpatrywania punktu drugiego porządku obrad: drugie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o licencji syndyka.

Przypominam, że wczoraj zostało przedstawione sprawozdanie komisji o projekcie ustawy oraz została przeprowadzona dyskusja.

Przystępujemy do trzeciego czytania projektu ustawy.

Informuję, że w tej sytuacji trzecie czytanie projektu ustawy obejmuje jedynie głosowanie.

Przypominam, że komisja po rozpatrzeniu przedstawionego przez wnioskodawców projektu ustawy wprowadziła do niego poprawki i wnosi o przyjęcie jednolitego projektu ustawy zawartego w druku nr 857S.

Komisja proponuje ponadto, aby Senat upoważnił senatora Piotra Zientarskiego do reprezentowania stanowiska Senatu w dalszych pracach nad tym projektem.

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem ustawy oraz projektem uchwały w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionych projektów?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał od głosu?

Proszę o podanie wyników głosowania.

W głosowaniu uczestniczyło 79 senatorów, 77 poparło...

(Rozmowy na sali)

Proszę o ciszę!

...Uchwałę, 1 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 1)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat przyjął projekt ustawy o zmianie ustawy o licencji syndyka i podjął uchwałę w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy.

Jednocześnie informuję, że Senat upoważnił senatora Piotra Zientarskiego do reprezentowania stanowiska Senatu w dalszych pracach nad tym projektem.

Powracamy do rozpatrywania punktu trzeciego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo bankowe, ustawy o działalności ubezpieczeniowej, ustawy o funduszach inwestycyjnych, ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz ustawy o nadzorze nad rynkiem finansowym.

Komisja Budżetu i Finansów Publicznych przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosi o wprowadzenie poprawek do ustawy. Jest to druk senacki nr 889A.

W pierwszej kolejności zostaną przeprowadzone głosowania nad przedstawionymi poprawkami, a następnie nad podjęciem uchwały w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Przystępujemy do głosowania.

Poprawka pierwsza ma charakter doprecyzowujący.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

W głosowaniu uczestniczyło 79 senatorów i 79 poparło poprawkę. (Głosowanie nr 2)

Poprawki druga, piąta, siódma i jedenasta zmierzają do precyzyjnego wskazania, jaki zakres informacji, mogących mieć wpływ...

(Rozmowy na sali)

Poproszę o ciszę! Proszę państwa, proszę o ciszę w tym momencie! Przepraszam bardzo, czy mogą panowie przerwać rozmowy?

...Na ocenę podmiotu składającego zawiadomienie o zamiarze nabycia albo objęcia akcji lub praw z akcji banku krajowego, krajowego zakładu ubezpieczeń, towarzystwa funduszy inwestycyjnych lub domu maklerskiego, powinien być przez ten podmiot przedstawiany Komisji Nadzoru Finansowego.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa jest za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

W głosowaniu uczestniczyło 81 senatorów i 81 było za. (Głosowanie nr 3)

Poprawka trzecia ma charakter redakcyjny.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa jest za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

W głosowaniu uczestniczyło 81 senatorów i 81 głosowało za. (Głosowanie nr 4)

Poprawki czwarta, szósta, dziewiąta i dwunasta zmierzają do zapewnienia zmienianym przepisom brzmienia zgodnego z zasadami redagowania tekstów prawnych.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa jest za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

W głosowaniu uczestniczyło 80 senatorów i 80 poparło poprawki czwartą, szóstą, dziewiątą i dwunastą.

(Głosowanie nr 5)

Poprawka piąta była przegłosowana łącznie z poprawką drugą, poprawka szósta - łącznie z poprawką czwartą, a poprawka siódma - łącznie z poprawką drugą.

Przechodzimy do poprawki ósmej, która ma charakter redakcyjny.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa jest za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

W głosowaniu uczestniczyło 82 senatorów, 80 poparło poprawkę, 2 nie głosowało. (Głosowanie nr 6)

Poprawka dziesiąta usuwa zbędne odesłanie.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa jest za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

W głosowaniu uczestniczyło 82 senatorów i 82 poparło poprawkę dziesiątą. (Głosowanie nr 7)

Poprawka jedenasta i dwunasta były przegłosowane.

Poprawka trzynasta ma zapewnić spójność noweli w zakresie, w jakim zmienia ona ustawę o nadzorze nad rynkiem finansowym, z oczekującą na wejście w życie nowelizacją ustawy o nadzorze nad rynkiem finansowym, przewidującą zmiany w tej samej jednostce redakcyjnej.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa jest za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Głosowało 82 senatorów i 82 poparło poprawkę trzynastą. (Głosowanie nr 8)

Przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie ustawy w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa jest za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Jeszcze 1 osoba. Dobrze.

W głosowaniu uczestniczyło 82 senatorów, 81 poparło uchwałę, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 9)

Powracamy do rozpatrywania punktu czwartego...

(Głos z sali: Jeszcze: stwierdzam, że...)

Tak, przepraszam.

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo bankowe, ustawy o działalności ubezpieczeniowej, ustawy o funduszach inwestycyjnych, ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz ustawy o nadzorze nad rynkiem finansowym.

Powracamy do rozpatrywania punktu czwartego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o kontroli skarbowej oraz niektórych innych ustaw.

W przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Budżetu i Finansów Publicznych, która ustosunkowała się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowała sprawozdanie w tej sprawie. Znajduje się ono w druku nr 885Z.

Poproszę sprawozdawcę, senatora Kleinę, o przedstawienie sprawozdania komisji.

Senator Kazimierz Kleina:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Komisja Budżetu i Finansów Publicznych rozpatrzyła omawianą ustawę i wnosi o przyjęcie poprawek: trzeciej, piątej, szóstej, siódmej, ósmej, dziewiątej i dziesiątej.

Równocześnie proponujemy, aby głosować łącznie nad poprawkami trzecią, szóstą, ósmą, dziewiątą i dziesiątą, jako że są to poprawki redakcyjne i doprecyzowujące.

Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.

Czy senator wnioskodawca Paweł Klimowicz chce zabrać głos?

Proszę bardzo, Panie Senatorze.

Senator Paweł Klimowicz:

Dziękuję bardzo, Panie Marszałku.

Wysoki Senacie!

Bardzo proszę o poparcie moich trzech poprawek - pierwszej, drugiej i czwartej.

Poprawki pierwsza i druga zmierzają do tego, aby inspektorów i pracowników kontroli skarbowej nie wyposażać w dodatkowe narzędzia mające na celu jeszcze większą inwigilację obywateli oraz gromadzenie danych o nich. Z kolei poprawka czwarta zmienia zapis, zgodnie z którym wobec kobiet o widocznej ciąży, osób o widocznym kalectwie lub w podeszłym wieku oraz osób, których wygląd wskazuje na wiek poniżej trzynastu lat, można stosować siłę fizyczną wyłącznie w postaci chwytów obezwładniających. Moja poprawka zmierza do tego, aby do tych osób nie stosować chwytów obezwładniających. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:

Dziękuję bardzo.

Wobec tego przystępujemy do głosowania.

W pierwszej kolejności zostaną przeprowadzone głosowania nad przedstawionymi poprawkami, a następnie nad podjęciem uchwały w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Poprawka pierwsza skreśla dokonywane nowelizacją zmiany, rozszerzające możliwość pozyskiwania i wykorzystywania informacji przez organy kontroli skarbowej.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa jest za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał od głosu?

W głosowaniu uczestniczyło 82 obecnych senatorów,  poprawka została poparta przez 14 senatorów, 66 było przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 10)

Poprawka nie została przyjęta.

Przechodzimy do głosowania nad poprawką drugą, która ogranicza możliwości pozyskiwania informacji przez organy skarbowe do zakresu niezbędnego do realizacji zadań ustawowych w miejsce uchwalonej przez Sejm przesłanki realizacji celów zakładanych ustawą.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa jest za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał od głosu?

Głosowało 80 obecnych senatorów, poprawka została poparta przez 41 senatorów, 33 głosowało przeciw, 6 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 11)

Poprawka druga została przyjęta.

Poprawki ósma, dziewiąta i dziesiąta to poprawki o charakterze formalnym, w związku z czym będziemy nad nimi głosowali łącznie, o ile nikt nie zgłosi sprzeciwu.

Ponieważ sprzeciwu nie widzę, poddaję te poprawki pod głosowanie.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Jeszcze jedna osoba nie głosowała... No trudno.

83 obecnych senatorów. Poprawki zostały poprawki poparte przez 81 senatorów, 1 był przeciw, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 12)

Przechodzimy do poprawki czwartej. Poprawka czwarta wyłącza możliwość stosowania środków przymusu bezpośredniego w stosunku do kobiet o widocznej ciąży, osób o widocznym kalectwie lub w podeszłym wieku oraz osób, których wygląd wskazuje na wiek poniżej trzynastu lat.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa jest za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

W głosowaniu uczestniczyło 83 obecnych senatorów, 46 poparło przedłożoną poprawkę, 27 było przeciw, 10 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 13)

Poprawka została przyjęta.

Przechodzimy do poprawki piątej, która pozwala na zastosowanie uproszczonej procedury naboru do komórek organizacyjnych wywiadu skarbowego w przypadku funkcjonariuszy lub byłych funkcjonariuszy służb mundurowych.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto jest za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

W głosowaniu uczestniczyło 82 obecnych senatorów, 81 senatorów poparło poprawkę, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 14)

Poprawka siódma poszerza zakres spraw przekazywanych do uregulowania w rozporządzeniu dotyczącym wysokości dodatku kontrolerskiego.

Proszą o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa jest za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

W głosowaniu uczestniczyło 82 obecnych senatorów, 81 poparło poprawkę, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 15)

Poprawka została przyjęta.

Nad ósmą, dziewiątą i dziesiątą już teraz nie głosujemy, wobec tego możemy przystąpić do głosowania nad podjęciem uchwały w całości.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa jest za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

W głosowaniu uczestniczyło 82 obecnych senatorów, uchwała została poparta przez 51 senatorów, 31 było przeciw. (Głosowanie nr 16)

Czyli ustawa z punktu czwartego, dotycząca ustawy o kontroli skarbowej, została przyjęta.

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o kontroli skarbowej oraz niektórych innych ustaw.

Powracamy do rozpatrywania punktu piątego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

W przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Kultury i Środków Przekazu, które ustosunkowały się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie. Znajduje się ono w druku nr 884Z.

Proszę senatora sprawozdawcę Piotra Juliusza Łukasza Andrzejewskiego o przedstawienie sprawozdania komisji.

Proszę bardzo, Panie Senatorze.

Senator Piotr Andrzejewski:

Panie Marszałku! Wysoki Senacie!

Komisja Ustawodawcza i Komisja Kultury i Środków Przekazu na wspólnym posiedzeniu - odbyło się z udziałem pana ministra i przedstawicieli biur prawnych i Senatu, i ministerstwa - poparły wszystkie poprawki z wyjątkiem tej poprawki przyjętej przez komisje, która została zdominowana... W druku przy poprawce dwudziestej piątej proszę odnotować, iż wyłączono stosowanie poprawki dwudziestej szóstej, bo tego tam nie ma. Proponuję łączne głosowanie nad tymi poprawkami do ustawy, które zmierzają do uściślenia intencji ustawodawcy i zapewnienia spójności systemowej i terminologicznej ustawy oraz usuwają błędy technicznolegislacyjne. Jeżeli Wysoki Senat się zgodzi, to zaproponuję, żeby odbyć łączne głosowanie nad następującymi poprawkami jako odpowiadającymi właśnie temu kryterium: trzecią, czwartą, szóstą, siódmą, ósmą, dziewiątą, dziesiątą, jedenastą, dwunastą, trzynastą, czternastą, siedemnastą, osiemnastą,  dwudziestą drugą, dwudziestą trzecią, dwudziesta czwartą, dwudziestą siódmą i dwudziestą ósmą. Pozostałe przyjąć...

(Głos z sali: Jeszcze dwudziesta.)

Słucham?

(Wicemarszałek Zbigniew Romaszewski: Tak, jeszcze dwudziesta.)

(Głos z sali: Jeszcze dwudziesta.)

Jeszcze dwudziesta, przepraszam bardzo. Biuro zwraca uwagę, że trzeba dołączyć do tego wspólnego głosowania poprawkę dwudziestą, jako też odpowiadającą wspomnianemu kryterium.

Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:

Dobrze. Jeszcze ten wniosek powtórzę.

(Senator Piotr Andrzejewski: Dziękuję bardzo.)

Czy senatorowie wnioskodawcy lub pozostały senator sprawozdawca chcą jeszcze zabrać głos?

Przypominam, że wnioski w trakcie dyskusji zgłosili: senator Piotr Łukasz Andrzejewski, senator Krzysztof Piesiewicz, senator Kazimierz Kleina i senator Cichoń. Sprawozdawcą Komisji Ustawodawczej był senator Bohdan Paszkowski. Czy ktoś z nich chciałby zabrać głos? Nie widzę zgłoszeń.

Przypominam, że senatorowie Piotr Łukasz Andrzejewski oraz Krzysztof Piesiewicz wycofali poprawkę drugą zawartą w druku nr 884Z. Czy ktoś z państwa senatorów chciałby podtrzymać wycofaną poprawkę? Nie widzę chętnych.

Wobec tego przystępujemy do głosowania.

W pierwszej kolejności zostaną przeprowadzone głosowania nad przedstawionymi poprawkami, a następnie nad podjęciem uchwały w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Przystępujemy do głosowania nad poprawką pierwszą. Przypominam, że przyjęcie tej poprawki wyklucza głosowanie nad poprawką drugą. Poprawka pierwsza precyzuje, iż porozumienia dotyczące udzielania licencji na korzystanie z utworów lub przedmiotów praw pokrewnych będą mogły obejmować wyłącznie pole eksploatacji - odtwarzanie. Podkreśla też znaczenie zatwierdzonych tabel wynagrodzeń w odniesieniu do wynagrodzenia z tytułu udzielonej licencji.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Głosowało 83 obecnych senatorów, 83 oddało głosy za przyjęciem poprawki. (Głosowanie nr 17)

Proszę państwa, w tej chwili przystępujemy do głosowania nad poprawkami o charakterze, powiedziałbym, formalnym, a są to poprawki, jeszcze raz odczytuję: trzecia, czwarta, szósta, siódma, ósma, dziewiąta, dziesiąta, jedenasta, dwunasta, trzynasta, czternasta, siedemnasta, osiemnasta, dwudziesta, dwudziesta druga, dwudziesta trzecia, dwudziesta czwarta, dwudziesta siódma i dwudziesta ósma.

Czy ktoś z państwa senatorów jest przeciwny temu, abyśmy nad tymi poprawkami głosowali...

(Głosy z sali: Nie, nie.)

Nie ma głosów sprzeciwu. Wobec tego możemy przystąpić... Głosujemy nad odczytanymi poprawkami.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Głosowało 82 obecnych senatorów, 82 poparło przedłożone poprawki. (Głosowanie nr 18)

Przystępujemy do głosowania nad poprawką piątą, umożliwiającą kandydowanie na arbitra Komisji Prawa Autorskiego oraz pełnienie funkcji arbitra osobie, która popełniła przestępstwo nieumyślne.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Głosowało 83 obecnych senatorów, 81 poparło poprawkę, 2 było jej przeciwnych. (Głosowanie nr 19)

Poprawka piąta została przyjęta.

Przechodzimy do poprawki piętnastej, która dodaje przepis nakładający na przewodniczącego Komisji Prawa Autorskiego obowiązek publikowania w Biuletynie Informacji Publicznej zatwierdzonych tabel wynagrodzeń.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Głosowało 80 obecnych senatorów, 80 senatorów poparło poprawkę piętnastą. (Głosowanie nr 20)

Poprawka została przyjęta.

Poprawka szesnasta modyfikuje katalog podmiotów, które będą mogły wystąpić do sądu z wnioskami o zatwierdzenie albo odmowę zatwierdzenia tabeli wynagrodzeń i przyjmuje, iż będzie mógł to zrobić każdy uczestnik postępowania w sprawie o zatwierdzenie tabeli.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Głosowało 83 obecnych senatorów, 83 senatorów poparło poprawkę szesnastą. (Głosowanie nr 21)

Tak więc poprawka została przyjęta.

Przechodzimy do poprawki dziewiętnastej, która zmierza do tego, aby w przypadku istotnej zmiany okoliczności stanowiących podstawę orzeczenia w sprawie zatwierdzenia tabeli wynagrodzeń każdy z uczestników postępowania o zatwierdzenie tabeli mógł wystąpić z wnioskiem o uchylenie zatwierdzonej tabeli, a nie, jak uchwalił Sejm, z wnioskiem o zmianę zatwierdzonej tabeli. Konsekwencją tej poprawki jest poprawka dwudziesta piąta, która ustala wysokość opłaty stałej od wniosku o uchylenie zatwierdzonej tabeli.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

W głosowaniu uczestniczyło 82 senatorów, 82 senatorów poparło poprawkę dziewiętnastą...

(Głosy z sali: Trzech, trzech.)

Trzech? To się w ostatniej chwili ktoś dołączył. Przepraszam.

W głosowaniu uczestniczyło 83 obecnych senatorów, 83 senatorów poparło poprawkę dziewiętnastą... (Głosowanie nr 22)

(Głos z sali: I dwudziestą piątą.)

(Głos z sali: Dziewiętnastą i dwudziestą piątą.)

Tak, poparło poprawkę dziewiętnastą i dwudziestą piątą, nad którymi głosowaliśmy razem. Tak jest.

Przystępujemy do głosowania nad poprawką dwudziestą pierwszą. Zmierza ona do tego, aby uczestnikiem postępowania w sprawie o wskazanie organizacji właściwej mógł być twórca lub uprawniony z tytułu prawa pokrewnego, który nie należy do żadnej organizacji albo nie ujawnił swojego autorstwa.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

W głosowaniu uczestniczyło 81 obecnych senatorów, 81 senatorów poparło poprawkę dwudziestą pierwszą. (Głosowanie nr 23)

Przystępujemy do głosowania nad poprawką dwudziestą szóstą...

(Głosy z sali: A całość?)

(Głos z sali: Ta poprawka jest wykluczona.)

Dwudziesta szósta już jest przegłosowana?

(Głos z sali: Jest wykluczona.)

Dobrze. Wobec tego możemy przystąpić do głosowania nad całością ustawy wraz z przyjętymi poprawkami.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

W głosowaniu uczestniczyło 83 obecnych senatorów, 78 poparło uchwałę, 5 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 24)

Powracamy do rozpatrywania punktu szóstego...

(Głos z sali: Jeszcze: stwierdzam, że...)

Tak, tak. Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

Powracamy do rozpatrywania punktu szóstego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami.

W przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Gospodarki Narodowej oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, które ustosunkowały się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie. Znajduje się ono w druku nr 886Z.

Poproszę sprawozdawcę, senatora Janusza Sepioła, o przedstawienie sprawozdania komisji.

Senator Janusz Sepioł:

Komisje na wspólnym posiedzeniu rekomendują Wysokiemu Senatowi przyjęcie poprawek: pierwszej, drugiej, trzeciej, czwartej, piątej i ósmej.

Wicemarszałek
Zbigniew Romaszewski:

Tak jest. Dziękuję bardzo.

Przystępujemy do głosowania.

W pierwszej kolejności zostaną przeprowadzone głosowania nad przedstawionymi poprawkami, a następnie nad podjęciem uchwały w sprawie całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Poprawka pierwsza dookreśla tryb opiniowania studium i planów miejscowych przez Państwową Inspekcję Sanitarną.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

W głosowaniu uczestniczyło 82 obecnych senatorów, 81 poparło poprawkę, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 25)

Poprawka pierwsza została przyjęta.

Poprawki druga i ósma zastępują obowiązek opiniowania planów zagospodarowania przestrzennego z wojewódzkim konserwatorem zabytków obowiązkiem uzgadniania tych planów.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

W głosowaniu uczestniczyło 82 obecnych senatorów, 82 poparło poprawki. (Głosowanie nr 26)

Przechodzimy do poprawki trzeciej, która to umożliwi, w uzasadnionych przypadkach, przedłużenie terminu na przedstawienie opinii albo dokonanie uzgodnienia.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

W głosowaniu uczestniczyło 83 obecnych senatorów, 81 poparło poprawkę, 1 głosował przeciw, również 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 27)

Poprawka została przyjęta.

Przechodzimy do poprawki czwartej, która powoduje konieczność modyfikacji poprawek piątej, szóstej i siódmej.

Poprawka czwarta przywraca dwunastomiesięczny maksymalny termin zawieszenia postępowania w sprawach ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

W głosowaniu uczestniczyło 82 obecnych senatorów, poprawka została poparta przez 82 senatorów. (Głosowanie nr 28)

Przechodzimy do poprawki piątej, która wyklucza głosowanie nad poprawkami szóstą i siódmą. Poprawka ta nakłada obowiązek uzgadniania z dyrektorem regionalnego zarządu gospodarki wodnej decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego oraz decyzji o warunkach zabudowy na obszarach narażonych na niebezpieczeństwo powodzi.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa jest za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

W głosowaniu uczestniczyło 82 obecnych senatorów, 81 poparło poprawkę, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 29)

Poprawka piąta została przyjęta, wobec tego nie będziemy głosowali nad poprawkami szóstą i siódmą.

Przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie ustawy w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.

Kto z państwa jest za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

W głosowaniu uczestniczyło 80 obecnych senatorów i 80 senatorów poparło ustawę w całości wraz ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek. (Głosowanie nr 30)

Wobec tego stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami.

Powracamy do rozpatrzenia punktu siódmego porządku obrad...

(Wicemarszałek Marek Ziółkowski: Panie Marszałku, drugie pół godziny to już ja miałem prowadzić.)

Tak? Dobrze, proszę bardzo.

(Przewodnictwo obrad obejmuje wicemarszałek Marek Ziółkowski)

Wicemarszałek Marek Ziółkowski:

Wysoki Senacie, punkt siódmy porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o zasadach pobytu wojsk obcych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasadach ich przemieszczania przez to terytorium.

Komisja Obrony Narodowej wnosi o przyjęcie ustawy bez poprawek; to druk nr 883A.

Proszę w takim razie o głosowanie.

Obecność.

Kto za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję.

Wyniki.

Na 82 obecnych senatorów 81 było za, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 31)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o zasadach pobytu wojsk obcych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasadach ich przemieszczania przez to terytorium.

Punkt ósmy porządku obrad, dotyczący ustawy o bardzo długiej nazwie: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ratyfikacji Poprawki do Umowy o Międzynarodowym Funduszu Walutowym dotyczącej wzmocnienia głosu i uczestnictwa w Międzynarodowym Funduszu Walutowym, przyjętej przez Radę Gubernatorów Międzynarodowego Funduszu Walutowego Rezolucją Nr 63-2 w dniu 28 kwietnia 2008 r., oraz Poprawki do Umowy o Międzynarodowym Funduszu Walutowym dotyczącej rozszerzenia działalności inwestycyjnej Międzynarodowego Funduszu Walutowego, przyjętej przez Radę Gubernatorów Międzynarodowego Funduszu Walutowego Rezolucją Nr 63-3 w dniu 5 maja 2008 r.

Komisja Budżetu i Finansów Publicznych oraz Komisja Spraw Zagranicznych przedstawiły jednobrzmiące projekty ustaw, żeby przyjąć tę ustawę bez poprawek.

Obecność, Wysoki Senacie.

Kto za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Na 82 obecnych senatorów 78 głosowało za, 3 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 32)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie tej ustawy o ratyfikacji, której tytuł poprzednio odczytałem. Dziękuję bardzo.

Punkt dziewiąty porządku obrad: drugie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego.

Wczoraj zostało przedstawione sprawozdanie komisji o projekcie oraz była przeprowadzona debata. Obecnie trwa trzecie czytanie projektu ustawy, które obejmuje jedynie głosowanie.

Przypominam, że komisje wnoszą o przyjęcie tego projektu ustawy bez poprawek. Pan senator Piotr Zientarski będzie nas reprezentował w dalszych pracach.

Przystępujemy do głosowania.

Obecność.

Kto za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję.

Na 82 obecnych senatorów wszyscy byli za. (Głosowanie nr 33)

Senat przyjął projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego i podjął uchwałę w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy.

Upoważnił też senatora Zientarskiego do reprezentowania nas w dalszych pracach nad tym projektem.

Punkt dziesiąty porządku obrad: drugie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny.

Przypominam, że wczoraj zostało przedstawione sprawozdanie i była przeprowadzona dyskusja. Trzecie czytanie to jedynie głosowanie.

Przypominam też, że komisje po rozpatrzeniu tego projektu wnoszą o przyjęcie go bez poprawek. Komisje proponują, aby pan senator Leon Kieres reprezentował Senat w dalszych pracach nad tymi projektami.

Proszę nacisnąć przycisk obecności.

Kto za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję.

Na 83 obecnych senatorów 82 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 34)

Wobec wyników głosowania stwierdzam: Senat przyjął projekt uchwały ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny i podjął uchwałę w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy.

Będzie nas reprezentował pan senator Leon Kieres.

Punkt jedenasty porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o sporcie.

W przerwie odbyło się posiedzenie Komisji Nauki, Edukacji i Sportu, która po debacie przygotowała sprawozdanie zawarte w druku nr 887Z.

Pan senator Antoni Piechniczek proszony jest o przedstawienie sprawozdania.

Panie Senatorze, proszę bardzo.

(Głos z sali: No, lepiej niż z Hiszpanią...)

(Wesołość na sali)

Pan senator już tu biegnie.

Senator Antoni Piechniczek:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Komisja Nauki, Edukacji i Sportu po rozpatrzeniu wszystkich wniosków prosi o przyjęcie projektu z tymi poprawkami: drugą, trzecią, czwartą, piątą, szóstą, ósmą, dziewiątą, dziesiątą, jedenastą, dwunastą, trzynastą, czternastą, szesnastą, siedemnastą, osiemnastą, dziewiętnastą, dwudziestą, dwudziestą pierwszą, dwudziestą drugą, dwudziestą trzecią. Dziękuję.

Wicemarszałek Marek Ziółkowski:

Dziękuję bardzo.

Proszę państwa, wnioski w trakcie dyskusji zgłaszali: Rocki, Jurcewicz, Piechniczek, Rotnicka, Głowski, Andrzejewski i Person.

Czy ktoś z państwa chce zabrać głos? Nie widzę chętnych.

Przystępujemy do głosowania. Najpierw poprawki, potem całość.

Poprawka pierwsza jest zestawiona z następującą poprawką jako jej konsekwencją: w art. 63 w pkcie 2 skreśla się pkt 3.

Obecność.

Kto za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję.

Na 83 obecnych senatorów 38 głosowało za, 44 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 35)

Poprawka odrzucona.

Poprawka druga - doprecyzowująca.

Obecność.

Kto za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję. Wyniki.

Na 82 obecnych senatorów 81 głosowało za, 1 - przeciw. (Głosowanie nr 36)

Przyjęta.

Poprawka trzecia nakłada na ministrów właściwych do spraw oświaty i wychowania oraz do spraw szkolnictwa wyższego obowiązek wspierania rozwoju sportu odpowiednio w środowiskach szkolnym i akademickim.

Obecność.

Kto za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję.

Na 82 obecnych senatorów wszyscy byli za. (Głosowanie nr 37)

Przyjęta.

Poprawka czwarta zdejmuje z jednostek samorządu terytorialnego obowiązek powoływania rad sportu, zastępując go prawem do ich powołania, a także usuwa z ustawy przepis, na podstawie którego zadania rady sportu na szczeblu wojewódzkim wykonywać może wyłącznie interdyscyplinarne stowarzyszenie sportowe będące członkiem Polskiej Federacji Sportu Młodzieżowego.

Obecność.

Kto za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję.

Na 81 obecnych senatorów 79 głosowało za, 2 - przeciw. (Głosowanie nr 38)

Przyjęta.

Poprawka piąta usuwa z katalogu zadań rad sportu opiniowanie projektów uchwał organów jednostek samorządu terytorialnego dotyczących kultury fizycznej.

Obecność.

Kto za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję.

Wyniki.

Na 83 obecnych senatorów 48 głosowało za, 35 - przeciw. (Głosowanie nr 39)

Przyjęta.

Poprawka szósta - spójność terminologiczna.

Obecność.

Kto za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję.

Na 81 obecnych senatorów wszyscy byli za. (Głosowanie nr 40)

Przyjęta.

Poprawka siódma modyfikuje przepis określający zasadę nabywania tytułów zawodowych trenera i instruktora sportu, rezygnując ze wskazywania nazw kierunków studiów koniecznych do uzyskania tych tytułów, określania wymiaru kursów i zajęć, które musi odbyć osoba ubiegająca się o ich uzyskanie, oraz nakładając na ministra właściwego do spraw kultury fizycznej obowiązek określania dokumentów stwierdzających posiadanie tych tytułów.

Obecność.

Kto za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję.

Na 83 obecnych senatorów 80 głosowało za, 2 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 41)

Przyjęta.

Nad poprawkami ósmą, dwudziestą drugą i dwudziestą trzecią głosujemy łącznie. Zdejmują one z przedszkoli oraz placówek oświatowo-wychowawczych obowiązek prowadzenia zajęć wychowania fizycznego oraz zajęć pozalekcyjnych w zakresie sportu, zastępując go obowiązkiem prowadzenia zajęć rozwijających sprawność fizyczną dzieci. Poprawki te odsuwają ponadto wejście w życie przepisów do roku szkolnego 2011, aby umożliwić dostosowanie się do nowych regulacji.

Obecność.

Kto za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Na 83 obecnych senatorów 82 głosowało za, 1 - przeciw. (Głosowanie nr 42)

Przyjęte.

Poprawka dziewiąta zmierza do tego, aby rejestr statków używanych wyłącznie do uprawiania sportu lub rekreacji prowadzili także starostowie.

Obecność.

Kto za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję.

Na 82 obecnych senatorów 80 głosowało za, 1 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 43)

Przyjęta.

Poprawka dziesiąta zapewnia ustawie spójność terminologiczną.

Obecność.

Kto za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję.

Na 82 obecnych senatorów 81 głosowało za, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 44)

Przyjęta.

Nad poprawkami jedenastą, trzynastą, szesnastą, siedemnastą głosujemy łącznie. Umożliwiają one przeprowadzanie egzaminów potwierdzających posiadanie uprawnień do uprawiania turystyki na jachtach żaglowych o długości kadłuba powyżej 7,5 m. lub motorowych o mocy silnika powyżej 10 kW także podmiotom upoważnionym przez ministra właściwego do spraw kultury fizycznej.

Obecność.

Kto za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Na 83 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 45)

Przyjęte.

Poprawka dwunasta zmniejsza z 70% do 50% ulgę w opłatach za egzamin potwierdzający posiadanie uprawnień żeglarskich dla uczniów i studentów.

Obecność.

Kto za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Na 82 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 46)

Przyjęta.

Poprawka czternasta zmierza do tego, aby szkolenia w zakresie uprawiania turystyki wodnej prowadzili nie tylko instruktorzy organizacji żeglarskich, ale także wszyscy posiadający tytuł trenera lub instruktora, jeżeli stosowany przez nich system szkolenia został zatwierdzony przez ministra właściwego do spraw kultury fizycznej.

Obecność.

Kto za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję.

Na 81 obecnych senatorów 80 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 47)

Przyjęta.

To wyklucza głosowanie nad poprawką piętnastą.

Poprawka osiemnasta usuwa z ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym przepis zobowiązujący uczelnie prowadzące studia stacjonarne do prowadzenia zajęć wychowania fizycznego w zakresie określonym w regulaminie studiów, ponieważ obowiązek taki wynika już z obowiązujących przepisów.

Obecność.

Kto za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Na 79 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 48)

Przyjęta.

Poprawka dziewiętnasta uzupełnia przepis o brakujące odesłanie.

Obecność.

Kto za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję. Wyniki.

Na 77 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 49)

Przyjęta.

Poprawka dwudziesta uzupełnia ustawę o przepis przejściowy, na podstawie którego zachowują swoje kwalifikacje osoby, które uzyskały tytuł trenera lub instruktora na podstawie przepisów dotychczasowych.

Obecność.

Kto za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję.

Na 80 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 50)

Przyjęta.

Poprawka dwudziesta pierwsza zmierza do utrzymania w mocy dokumentów uprawniających do uprawiania żeglarstwa wydanych na podstawie uchylanych przepisów.

Obecność.

Kto za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję.

Na 79 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 51)

Poprawka została przyjęta.

A teraz głosowanie nad całością.

Obecność.

Kto za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję.

Na 79 obecnych senatorów 77 głosowało za, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 52)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o sporcie.

Wysoki Senacie, to było nasze ostatnie wiosenne głosowanie, następne będzie już latem. Dziękuję bardzo.

Przypominam senatorom sprawozdawcom, żeby reprezentowali Senat podczas dalszych prac nad naszymi projektami.

Oświadczenia.

Lista oświadczeń...

Proszę bardzo, pan senator Piotrowicz.

Senator Stanisław Piotrowicz:

Dziękuję bardzo.

W imieniu Związku Powiatowych Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej Województwa Podkarpackiego zwracam się do pani minister zdrowia Ewy Kopacz o podjęcie pilnych działań na rzecz zwiększenia nakładów na opiekę zdrowotną w województwie podkarpackim do poziomu, jaki jest w innych regionach Polski.

Od 2008 r. wszystkie podkarpackie szpitale borykają się z dramatycznym niedofinansnowaniem świadczeń medycznych. Powodem jest niesprawiedliwy, jeśli chodzi o Podkarpacie, sposób podziału środków przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Obecny system zaniedbuje finansowo województwa ściany wschodniej. Podkarpacie otrzymuje mniejsze nakłady w porównaniu z innymi województwami o podobnej liczbie mieszkańców. W roku 2008 te nakłady były mniejsze o 181 milionów zł, w roku 2009 - o 254 miliony zł, a w roku 2010 - o 277 milionów zł. Łączny niedobór środków służących ratowaniu zdrowia i życia ludzkiego sięga kwoty 712 milionów zł. Realizacja kontraktów szpitalnych w bogatych województwach wynosi 92-94%, a na Podkarpaciu - 108%. Widać więc wyraźnie, że niektóre województwa mają nadmiar środków, których nie są w stanie w całości spożytkować na leczenie pacjentów, a w innych występują znaczne niedobory. Niedofinansowanie naszych szpitali grozi nieuchronną katastrofą. Szpitale mają niezapłacone faktury za hospitalizację, w tym za leczenie dzieci, osób dotkniętych urazami, pacjentów ze schorzeniami kardiologicznymi, chorych zakaźnie wymagających leczenia operacyjnego. Szpitale przestają płacić dostawcom, a niedługo nie będą w stanie regulować poborów pracowników. Grozi to upadkiem lecznictwa szpitalnego na Podkarpaciu. Niesprawiedliwy sposób podziału składki zdrowotnej i spowodowane tym działaniem niedofinansowanie szpitali skutkują nierównym dostępem obywateli do opieki medycznej. To łamie podstawowe normy prawne, w szczególności art. 68 Konstytucji Rzeczypospolitej, w którym stwierdza się, po pierwsze, że każdy ma prawo do ochrony zdrowia, po drugie, że obywatelom, niezależnie od ich sytuacji materialnej, władze publiczne zapewniają równy dostęp do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych.

Jako senator ziemi podkarpackiej nie mogę zgodzić się na gorsze traktowanie naszego regionu. Niezapłacone procedury szpitalne na Podkarpaciu za rok 2008 wynoszą 50 milionów zł, a za 2009 - około 109 milionów zł. Podobnie jest w roku bieżącym. Tak dalej być nie może, tym bardziej, że pani minister wielokrotnie publicznie zapewniała, że pieniądze zostaną szpitalom wypłacone. Nie możemy czekać na bankructwo szpitali, ich zamykanie i ewakuację pacjentów. Szpitale są dorobkiem kilku pokoleń. Służą ludziom chorym i cierpiącym, a więc najczęściej bezbronnym, niemającym siły na manifestację czy protesty.

Liczę na zrozumienie trudnej sytuacji, dotrzymanie słowa i pilne podjęcie działań zmierzających do zwiększenia nakładów na opiekę zdrowotną w województwie podkarpackim. Dziękuję.

Wicemarszałek Marek Ziółkowski:

Dziękuję, Panie Senatorze.

Pan senator Jurcewicz, proszę bardzo.

Senator Stanisław Jurcewicz:

Dziękuję bardzo.

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

W dniu 7 czerwca byłem zaproszony na nadzwyczajną sesję Rady Powiatu Dzierżoniowskiego. Była ona związana z propozycją pomocy dla terenów, które zostały objęte powodzią. Była bardzo dobra reakcja rządu, niespotykana wręcz pomoc - a mam prawo tak sądzić, bo w roku 1997 na Dolnym Śląsku także była ogromna powódź i jeśli porównać skalę obecnej pomocy rządowej z tą, że tak powiem, historyczną, to ta pomoc jest dużo większa, ma szerszy zasięg - ale samorząd powiatu dzierżoniowskiego przyłączył się do tej pomocy. Chcę powiedzieć, że w dniu 7 czerwca 2010 r. samorząd podjął uchwałę w sprawie udzielenia pomocy rzeczowej gminie Słubice, oczywiście na podstawie odpowiednich przepisów o samorządzie powiatowym i finansach publicznych. W §1 wyraził wolę udzielenia gminie Słubice pomocy rzeczowej z budżetu powiatu dzierżoniowskiego na 2010 r. w postaci przekazania sprzętu AGD i paszy dla zwierząt, z przeznaczeniem dla osób poszkodowanych w wyniku powodzi. Wartość pomocy rzeczowej, o której mowa w ust. 1, nie może przekroczyć 100 tysięcy zł. Zgodnie z §2 szczegółowy zakres i warunki udzielenia pomocy rzeczowej oraz zasady rozliczania tej pomocy zostaną określone w umowie zawartej pomiędzy powiatem dzierżoniowskim a gminą Słubice. Wykonanie uchwały powierza się zarządowi powiatu dzierżoniowskiego. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

Informuję, że w wczoraj pan starostwa dzierżoniowski Janusz Guzdek przekazał tę pomoc gminie Słubice. To jest sprzęt AGD, pięćdziesiąt lodówkozamrażarek, i ponad 70 t paszy.

Chciałbym też dodać, że także z własnych środków przeznaczyłem jedną lodówkozamrażarkę dla jednego z mieszkańców tejże gmin, to była moja skromna pomoc. I myślę, że każda pomoc jest tu wskazana. Dziękuję za uwagę.

Wicemarszałek Marek Ziółkowski:

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.

(Senator Stanisław Jurcewicz: Dziękuję, Panie Marszałku.)

Rozumiem, że teraz pan senator Klimowicz.

Proszę bardzo, Panie Senatorze.

Senator Paweł Klimowicz:

Dziękuję bardzo, Panie Marszałku.

Wysoki Senacie!

Moje oświadczenie jest skierowane do ministra środowiska Andrzeja Kraszewskiego.

Zwracam się z wnioskiem o przedstawienie informacji o stanie realizacji zadań państwa w zakresie ochrony przed powodzią w odniesieniu do miasta Krakowa z uwzględnieniem następujących spraw.

Po pierwsze, terminu, w jakim sporządzone zostanie studium ochrony przeciwpowodziowej dla rzeki Wisły wymagane przepisami prawa wodnego.

Po drugie, stanowiska pana ministra w sprawie obudowy tak zwanego kanału krakowskiego, inwestycji planowanej od ponad stu lat. Czy w dającej się przewidzieć perspektywie możliwe jest zaangażowanie budżetu państwa w finansowanie takiej inwestycji?

Po trzecie, stanu obwałowań na rzece Wiśle, w tym zwłaszcza na obszarze miasta Krakowa. Czy budżet państwa przewiduje nakłady na ich modernizację?

Po czwarte, programu wieloletniego dla rzeki Wisły i jej dorzeczy. Czy pan minister przewiduje sfinalizowanie prac zmierzających do ustanowienia takiego programu?

I po piąte, ewentualnych zmian w prawie potrzebnych do usprawnienia procesów inwestycyjnych związanych z modernizacją i budową urządzeń wodnych. Czy przewiduje się dokonanie takich zmian?

Proszę o ustosunkowanie się w szczególności do propozycji wprowadzenia następującego przepisu szczegółowego do ustawy - Prawo wodne.

Art. 153b.

1. Nieruchomości pozostające w dniu 31 grudnia 2008 r. we władaniu Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego nie stanowiące ich własność, a zajęte pod budowle melioracji państwowych lub inne budowle hydrotechniczne z dniem 1 stycznia 2009 r. stają się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa za odszkodowaniem.

2. Odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1, wypłaca Skarb Państwa.

3. Podstawą do ujawnienia w księdze wieczystej przejścia na własność Skarbu Państwa nieruchomości, o którym mowa w ust. 1, jest ostateczna decyzja wojewody.

4. Jeżeli istnieje konieczność określania granic nieruchomości, które przeszły na własność Skarbu Państwa, to wydając decyzję, o której mowa w ust. 3, nie wydaje się decyzji o podziale nieruchomości.

5. Odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1, będzie ustalane i wypłacane według zasad i trybu określonego w przepisach o odszkodowaniach za wywłaszczone nieruchomości na wniosek właściciela nieruchomości złożony w okresie od dnia wejścia w życie ustawy do dnia 31 grudnia 2025 r. Po upływie tego okresu roszczenie wygasa.

6. Podstawę do ustalenia wysokości odszkodowania stanowi wartość nieruchomości według stanu z dnia wejścia w życie ustawy, przy czym nie uwzględnia się wzrostu wartości nieruchomości spowodowanego trwałymi nakładami poczynionymi po utracie przez osobę uprawnioną prawa do władania gruntem.

7. Wyłącza się roszczenie dotychczasowych właścicieli o wynagrodzenie za bezumowne korzystanie z tych nieruchomości w okresie poprzedzającym przejście ich własności.

Jednocześnie pragnę wskazać, że zgodnie z informacjami uzyskanymi od przedstawicieli administracji lokalnej, modernizacja wałów, a właściwie ich budowa na rzece Wiśle na obszarze miasta Krakowa, właściwie została zatrzymana. Przyczyną takiego stanu rzeczy ma być przede wszystkim brak środków finansowych. Mając zatem na względzie skalę potencjalnych zagrożeń, jakie mogą wynikać z zaniechań w realizacji profilaktyki przeciwpowodziowej, proszę pana ministra o zajęcie stanowiska w opisywanym zakresie.

Panie Marszałku, tekst, który odczytałem, jest tożsamy z moim oświadczeniem senatorskim z dnia 22 kwietnia 2009 r. Składam moje propozycje ponownie w kontekście powodzi majowej i czerwcowej 2010 r. oraz propozycji zgłaszanych przez marszałka Sejmu pełniącego obowiązki prezydenta RP Bronisława Komorowskiego, w nadziei, że tym razem uzyskają one aprobatę pana ministra. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Marek Ziółkowski:

Dziękuję bardzo.

To było ostatnie oświadczenie.

Informuję zatem, że protokół pięćdziesiątego siódmego posiedzenia Senatu Rzeczypospolitej Polskiej siódmej kadencji zostanie udostępniony senatorom w terminie trzydziestu dni po posiedzeniu Senatu w Biurze Prac Senackich, pokój nr 255.

Wysoki Senacie, zamykam pięćdziesiąte siódme posiedzenie Senatu Rzeczypospolitej Polskiej siódmej kadencji.

(Wicemarszałek trzykrotnie uderza laską marszałkowską)

(Koniec posiedzenia o godzinie 14 minut 55)

---