Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Powracamy do punktu piątego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy.
W przerwie odbyło się posiedzenie Komisji Rodziny i Polityki Społecznej. Sprawozdanie, po dodatkowej dyskusji, to druk nr 713Z. Senatorem sprawozdawcą jest senator Rulewski.
Panie Senatorze... Panie Senatorze! Zapraszam tu pana jako senatora sprawozdawcę.
(Senator Jan Rulewski: Aha...)
Tak to jest, jak ktoś siedzi bokiem do marszałka, Panie Senatorze.
Senator Jan Rulewski:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Muszę się usprawiedliwić, bo to senator Augustyn podjął jakiś lobbing, niezrozumiały dla mnie...
(Wesołość na sali)
A ja jako lojalny... jako lojalny...
(Wesołość na sali)
Tak, rzeczywiście, w imieniu Komisji Rodziny i Polityki Społecznej chciałbym przedstawić sprawozdanie, z którego wynika, że Wysoka Komisja: przyjęła poprawkę legislacyjną - bez zastrzeżeń; przyjęła drugą, merytoryczną poprawkę, proponowaną przez rząd, dotyczącą tego, żeby wstecz wypłacić uprawnienia porzuconym pracownikom; i przyjęła, przy jednym głosie sprzeciwu, poprawkę trzecią, która stwarza porzuconym pracownikom szansę wypłaty wynagrodzenia takiego, jakie zarobili, o ile zgodzi się na to pełnomocnik i o ile będą pieniądze w funduszu. Nie ukrywam, że jest to poprawka Jana Rulewskiego i że jest ona zgodna z pojęciem moralnej pracy. (Oklaski)
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Panie Senatorze, ja chciałbym tylko zwrócić Wysokiej Izbie uwagę na to, że pan senator występował w dwóch funkcjach: jako sprawozdawca komisji i jako wnioskodawca jednej poprawki.
(Senator Jan Rulewski: Czy mam jeszcze raz wystąpić?)
Nie, nie, ja już wytłumaczyłem, co pan przed chwilą zrobił, Panie Senatorze.
W takim razie możemy przystąpić do głosowania.
W pierwszej kolejności zostaną przeprowadzone głosowania nad przedstawionymi poprawkami, a następnie nad podjęciem uchwały w całości.
Poprawka pierwsza zmierza do tego, aby zrezygnować z wypłacania pracownikom zaliczki na poczet niezaspokojonych roszczeń, w wysokości kwoty minimalnego wynagrodzenia, na rzecz wypłat roszczeń pracowniczych niezaspokojonych przez pracodawcę, podnosząc granicę wysokości wypłat do kwoty przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Proszę o wyniki.
Proszę państwa, na 90 senatorów...
(Poruszenie na sali) (Oklaski)
(Senator Stanisław Kogut: Brawo, Jasiu!)
...44 głosowało za, 42 - przeciw, 4 się wstrzymało od głosu. (Głosowanie nr 29)
Oto co znaczy dobry senator wnioskodawca, Panie Senatorze.
(Senator Jan Rulewski: To sumienie...)
Sumienie.
(Senator Grzegorz Banaś: Chyba że będzie to będzie trochę kosztowało.) (Wesołość na sali)
No...
Wysoki Senacie, poprawka druga ma charakter redakcyjny.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Proszę o wyniki.
Na 89 senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 30)
Poprawka przyjęta.
Poprawka trzecia zmierza do tego, aby nowy tytuł zaspokojenia roszczeń pracowniczych, to znaczy niewypłacalność pracodawcy z tytułu faktycznego zaprzestania przez niego działalności, można było stosować z mocą wsteczną, od samego początku wejścia w życie ustawy, czyli od dnia 1 października 2006 r.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Wyniki.
Na 89 senatorów 84 głosowało za, 1 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu, 3 nie głosowało. (Głosowanie nr 31)
I teraz uchwała w sprawie ustawy w całości.
Proszę, przycisk obecności.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Wyniki.
Na 90 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 32)
Stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy.
Powracamy do punktu szóstego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej.
Komisja Gospodarki Narodowej wnosi o wprowadzenie poprawek do ustawy - druk nr 712A.
W pierwszej kolejności głosujemy nad poprawkami, a potem nad ustawą w całości.
Poprawka pierwsza na nowo formułuje wytyczne dotyczące treści rozporządzenia, uwzględniając pozorność dotychczasowych wytycznych, mających zastosowanie niezależnie od tego, czy zostały sformułowane w przepisie upoważniającym.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 90 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 33)
Poprawka przyjęta.
Poprawka druga modyfikuje wytyczne do wydania rozporządzenia poprzez skreślenie ich normatywnie zbędnej części.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 89 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 34)
Poprawka przyjęta.
Poprawka trzecia zmierza do zapewnienia jednoznaczności przepisu.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Wyniki.
Na 88 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 35)
Poprawka przyjęta.
Teraz uchwała w sprawie ustawy.
Przycisk obecności.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Na 89 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 36)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej.
Powracamy do punktu siódmego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo energetyczne oraz o zmianie niektórych innych ustaw.
W przerwie Komisja Gospodarki Narodowej ustosunkowała się do wniosku i przygotowała sprawozdanie - druk nr 724Z .
Senator Stanisław Iwan już się zbliża...
Panie Senatorze, proszę o przedstawienie sprawozdania.
Senator Stanisław Iwan:
Dziękuję, Panie Marszałku.
Komisja Gospodarki Narodowej przedstawia Wysokiemu Senatowi następujące stanowisko.
Wysoki Senat raczy przyjąć poprawki: pierwszą, drugą, trzecią, czwartą, piątą, szóstą, siódmą, ósmą, dziesiątą, jedenastą, dwunastą, trzynastą, czternastą, piętnastą, szesnastą, siedemnastą, dziewiętnastą, dwudziestą pierwszą, dwudziestą trzecią, dwudziestą czwartą, dwudziestą szóstą, dwudziestą siódmą, dwudziestą ósmą, dwudziestą dziewiątą, trzydziestą, trzydziestą pierwszą i trzydziestą trzecią.
Ponadto komisja informuje, że na podstawie art. 52 ust. 4 Regulaminu Senatu Komisja Gospodarki Narodowej dokonała zmiany treści swoich wniosków: trzydziestego pierwszego i trzydziestego trzeciego zestawienia wniosków, czego konsekwencją jest dodanie nowych poprawek: dwudziestej ósmej i trzydziestej drugiej. Dziękuję, Panie Marszałku.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Dziękuję bardzo.
Czy senatorowie wnioskodawcy, Wyrowiński i Cichoń, i sprawozdawcy mniejszości, Banaś i Majkowski, chcieliby zabrać głos?
(Głosy z sali: Nie.)
Czyli możemy głosować nad przedstawionymi poprawkami, Wysoki Senacie.
Proszę państwa, poprawka pierwsza usuwa zbędne wyrazy.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 90 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 37)
Poprawka przyjęta.
Poprawka druga usuwa zbędne powtórzenie.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 89 obecnych senatorów 87 głosowało za, 2 nie głosowało. (Głosowanie nr 38)
Poprawka przyjęta.
Poprawka trzecia uzupełnia odesłanie do innego przepisu.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Wyniki.
Na 90 obecnych senatorów 89 głosowało za, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 39)
Poprawka przyjęta.
Poprawka czwarta ma charakter redakcyjny.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Wyniki.
Na 87 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 40)
Poprawka przyjęta.
Nad poprawkami piątą i dwudziestą siódmą głosujemy łącznie. Usuwają one zbędne wyrazy.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 89 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 41)
Poprawki przyjęte.
Poprawka szósta doprecyzowuje treść załączników do wniosku o określenie warunków przyłączenia.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Wyniki.
Na 89 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 42)
Poprawka przyjęta.
Poprawka siódma ma charakter redakcyjny.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Wyniki.
Na 90 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 43)
Poprawka przyjęta.
Poprawka ósma doprecyzowuje tryb złożenia wniosku o określenie warunków przyłączenia.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 90 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 44)
Poprawka przyjęta.
Poprawka dziewiąta przyznaje prezesowi URE kompetencję rozstrzygania sporów w zakresie niedopuszczenia do internetowej platformy handlowej oraz definiuje internetową platformę handlową.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 90 obecnych senatorów 19 głosowało za, 71 - przeciw. (Głosowanie nr 45)
Poprawka została odrzucona.
I w takim razie poprawka dziesiąta. Przyznaje ona prezesowi URE kompetencję rozstrzygania sporów w zakresie niedopuszczenia do internetowej platformy handlowej.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Wyniki.
Na 89 obecnych senatorów 86 głosowało za, 2 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 46)
Poprawka dziesiąta została przyjęta.
Nad poprawkami jedenastą i czternastą głosujemy łącznie. Przenoszą one kompetencję w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego ze służb dyspozytorskich na operatorów.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 90 obecnych senatorów 89 głosowało za, 1 - przeciw. (Głosowanie nr 47)
Poprawki przyjęte.
Poprawka dwunasta eliminuje z treści przepisu sugestię, że strajk jest niepokojem społecznym, oraz usuwa nieznane przepisom pojęcie.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Wyniki.
Na 90 obecnych senatorów 87 głosowało za, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 48)
Poprawka przyjęta.
Poprawka trzynasta wprowadza przesłankę nagłości do podjęcia działań przez operatora w stanach zagrożeniach bezpieczeństwa energetycznego.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 89 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 49)
Poprawka przyjęta.
Poprawka piętnasta uzależnia wprowadzenie ograniczeń dla odbiorców końcowych od wykorzystania wszystkich innych możliwych środków.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 90 obecnych senatorów 89 głosowało za, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 50)
Poprawka przyjęta.
Poprawka szesnasta poprawia odesłanie do rozporządzenia Unii Europejskiej.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Na 90 obecnych senatorów 88 głosowało za, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 51)
Poprawka przyjęta.
Poprawka siedemnasta ma na celu poprawienie błędnych odesłań do przepisów ustawy.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
90 obecnych - wszyscy za. (Głosowanie nr 52)
Przyjęta.
Nad osiemnastą nie głosujemy, ponieważ wykluczało ją przyjęcie poprawki dziesiątej.
Dziewiętnasta wprowadza możliwość realizacji obowiązku sprzedaży energii elektrycznej na rynku regulowanym obok sprzedaży na internetowej platformie handlowej przez przedsiębiorstwa energetyczne uprawnione do otrzymywania środków na pokrycie kosztów osieroconych oraz wprowadza możliwość realizacji obowiązku sprzedaży energii elektrycznej na rynku regulowanym... itd.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
90 obecnych - wszyscy za. (Głosowanie nr 53)
Przyjęta.
Dwudziesta definiuje internetową platformę handlową.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Na 90 obecnych senatorów 87 głosowało za, 3 - przeciw. (Głosowanie nr 54)
(Głosy z sali: Brawo!) (Oklaski)
Poprawka została przyjęta.
(Głos z sali: Internetowa...)
Wysoki Senacie, przypominam: internetowa platforma handlowa.
(Rozmowy na sali)
(Senator Czesław Ryszka: Panowie, więcej dyscypliny.)
Poprawka dwudziesta pierwsza zwalnia z obowiązku sprzedaży w szczególny sposób energii elektrycznej wytworzonej w jednostce wytwórczej o łącznej mocy nie wyższej niż 50 MW.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Wyniki.
Na 89 obecnych senatorów 74 głosowało za, 15 - przeciw. (Głosowanie nr 55)
Przyjęta.
(Dorota Arciszewska-Mielewczyk: Przejmujecie się, jakbyście mieli coś zmienić.)
Dwudziesta druga doprecyzowuje znamiona czynu zabronionego.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Wyniki.
Na 89 obecnych senatorów 40 głosowało za, 47 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 56)
Poprawka została odrzucona.
Dwudziesta trzecia ma charakter redakcyjny.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Na 90 obecnych senatorów 89 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 57)
Przyjęta.
Dwudziesta czwarta określa wysokość kar pieniężnych za zwłokę w wydaniu warunków przyłączenia oraz za naruszenie warunków i kryteriów niezależności operatora.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
90 obecnych senatorów - wszyscy za. (Głosowanie nr 58)
Przyjęta.
Teraz dwudziesta szósta, bo dwudziesta piąta została wykluczona w poprzednim głosowaniu. Dwudziesta szósta dostosowuje ustawę - Prawo ochrony środowiska do treści ustawy - Prawo energetyczne.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Wynik.
Na 90 obecnych senatorów 89 głosowało za, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 59)
Przyjęta.
Dwudziestą ósmą i trzydziestą trzecią przegłosujemy łącznie. Przepisy są formułowane zgodnie z regułami poprawnej legislacji.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 88 obecnych senatorów 87 głosowało za, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 60)
Poprawki zostały przyjęte.
Dwudziesta dziewiąta redukuje treść przepisu o normę, która odnosi się do niemożliwych stanów faktycznych.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 90 obecnych senatorów 89 głosowało za, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 61)
Poprawka została przyjęta.
Trzydziesta usuwa zbędne wyrazy.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Wyniki.
Na 89 obecnych wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 62)
Przyjęta.
Trzydziesta pierwsza poprawia błędne odesłanie.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Wyniki.
Na 87 obecnych wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 63)
Przyjęta.
Trzydziesta druga stanowi, że przepisy ustawy nie będą miały zastosowania do energii elektrycznej objętej umowami sprzedaży energii elektrycznej zawartymi przed dniem jej wejścia w życie, a nie do energii elektrycznej sprzedanej do tego dnia.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Proszę państwa, na 90 obecnych senatorów 37 głosowało za, 51 - przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 64)
Poprawka została odrzucona.
Teraz głosujemy nad przyjęciem całej ustawy.
Przycisk obecności.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Wyniki.
Na 88 obecnych senatorów 83 głosowało za, 4 wstrzymało się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 65)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo energetyczne oraz o zmianie niektórych innych ustaw.
Powracamy do punktu ósmego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o godle, barwach i hymnie Rzeczypospolitej Polskiej oraz o pieczęciach państwowych.
W przerwie odbyło się posiedzenie Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej. Po posiedzeniu zostało przygotowane sprawozdanie, które zawarte jest w druku nr 717Z.
Pan senator Stanisław Jurcewicz już jest przy mównicy. Proszę bardzo.
Senator Stanisław Jurcewicz:
Dziękuję, Panie Marszałku.
W imieniu Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej proszę o przyjęcie wniosku zawartego w punkcie oznaczonym rzymską jedynką w zestawieniu wniosków, to jest wniosku o odrzucenie ustawy. Dziękuję bardzo.
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Czy senatorowie wnioskodawcy Andrzejewski i Bender chcieliby zabrać głos?
Panie Senatorze, proszę bardzo. Z miejsca może pan... Chociaż raczej nie. Proszę bardzo...
(Senator Ryszard Bender: Jak pan woli...)
Zapraszam, Panie Profesorze, do siebie.
Senator Ryszard Bender:
Wysoki Senacie!
Chciałbym, żeby ta poprawka przeszła, żebyśmy biało-czerwoną szanowali tak, jak ją szanowano w Rzeczypospolitej porozbiorowej, o której mówimy: II Rzeczpospolita, kiedy był obowiązek wywieszania flagi. Nie uciekano z biało-czerwoną, tak jak chcemy uciec teraz. Zasadne mogą być przypuszczenia, że po to uciekamy, ażeby zrobić miejsce niebieskiej fladze, która wcale nie jest flagą obowiązkową w Unii Europejskiej, ale jeśli naszej nie będzie, to tamta będzie miała preferencje, będzie przeważała swoją siłą. Zwracam się do większości w tej Izbie, żeby zaoszczędzić wstydu nam, Izbie, wszystkim. Dopomóżcie, żebyśmy się nie wstydzili, uchwalając taką ustawę, która mówi, że biało-czerwona może być, ale nie musi, że jedynie się zachęca.
Zaoszczędźmy wstydu Izbie, bo już mamy wstyd w związku z decyzją większości w Izbie. Ja nie mówię: wszystkich w tej większości, bo to kierownictwo sprawiło, że są ten wstyd i ta hańba w związku z tym, że odkłada się sprawę krzyża, który w równej mierze co biało-czerwona jest ważny dla Polaków i który jest eksponowany w Senacie Republiki Włoskiej...
(Wicemarszałek Marek Ziółkowski: Panie Senatorze, ale mówi pan o tym punkcie porządku...)
Tak jest.
(Wicemarszałek Marek Ziółkowski: ...a nie o poprzednim.)
...A u nas został zupełnie zmarginalizowany. Nie bójmy się! Nie bądźmy tchórzliwi, mniej odważni niż Senat Republiki Włoskiej. (Oklaski)
Wicemarszałek Marek Ziółkowski:
Dziękuję, Panie Senatorze.
Przystępujemy do głosowania. W pierwszej kolejności przegłosowany będzie wniosek o odrzucenie ustawy.
Zatem, Wysoki Senacie, kto jest za wnioskiem Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej o odrzucenie ustawy?
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 90 obecnych senatorów 53 głosowało za, 36 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 66)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat odrzucił tę ustawę.
(Senator Ryszard Bender: Cieszcie się państwo! Bądźcie rumiani na twarzy! Niech będzie ona czerwona.)
(Rozmowy na sali)
Punkt dziewiąty porządku obrad...
(Rozmowy na sali)
Wysoka Izbo, jeszcze mamy dwadzieścia dwie minuty zgodnie z planem.
Powracamy do punktu dziewiątego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ratyfikacji Porozumienia między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej, Rządem Królestwa Danii i Rządem Republiki Federalnej Niemiec w sprawie zmian do Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej, Rządem Królestwa Danii i Rządem Republiki Federalnej Niemiec dotyczącej Wielonarodowego Korpusu Północno-Wschodniego, podpisanego w Szczecinie 16 kwietnia 2009 r.
Komisja Spraw Zagranicznych i Komisja Obrony Narodowej przedstawiły jednobrzmiące projekty uchwał, w których wnoszą o przyjęcie ustawy bez poprawek. Możemy głosować nad tym wnioskiem.
Wysoki Senacie, proszę nacisnąć przyciski obecności.
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję. Wyniki.
Na 88 obecnych senatorów 85 głosowało za, 1 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 67)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o ratyfikacji Porozumienia między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej, Rządem Królestwa Danii i Rządem Republiki Federalnej Niemiec w sprawie zmian do Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej, Rządem Królestwa Danii i Rządem Republiki Federalnej Niemiec dotyczącej Wielonarodowego Korpusu Północno-Wschodniego, podpisanego w Szczecinie 16 kwietnia 2009 r.
Powracamy do punktu dziesiątego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ratyfikacji Statutu Międzynarodowej Agencji Energii Odnawialnej (IRENA), przyjętego w Bonn dnia 26 stycznia 2009 r.
Proszę państwa, Komisja Spraw Zagranicznych i Komisja Gospodarki Narodowej przedstawiły jednobrzmiące projekty uchwał i wnoszą o przyjęcie tej ustawy bez poprawek. To są druki senackie nr 716A i 716B. Możemy przegłosować ten wniosek.
Wysoki Senacie, Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Na 90 obecnych senatorów 89 głosowało za, 1 - przeciw. (Głosowanie nr 68)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o ratyfikacji Statutu Międzynarodowej Agencji Energii Odnawialnej (IRENA), przyjętego w Bonn dnia 26 stycznia 2009 r.
Powracamy do punktu jedenastego porządku obrad: drugie czytanie projektu uchwały w sprawie uczczenia pamięci wielkiego poety Juliusza Słowackiego w Jego 200. rocznicę urodzin i 160. rocznicę śmierci.
Dzisiaj zostało przedstawione sprawozdanie Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Kultury i Środków Przekazu o projekcie uchwały i przeprowadzona dyskusja. Komisje przedstawiły wniosek o wprowadzenie do ustawy poprawki - to jest druk nr 707O.
W pierwszej kolejności przystępujemy do głosowania nad poprawką.
Obecność?
Kto jest za poprawką?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 88 obecnych senatorów 85 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu, 2 nie głosowało. (Głosowanie nr 69)
Poprawka została przyjęta.
Możemy teraz głosować nad uchwałą w sprawie ustawy w całości wraz z przyjętą poprawką.
Obecność?
Kto za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał?
Na 88 obecnych senatorów 87 głosowało za, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 70)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie uczczenia wielkiego poety Juliusza Słowackiego w Jego 200. rocznicę urodzin i 160. rocznicę śmierci.
Powracamy do punktu trzynastego porządku obrad: drugie czytanie projektu uchwały w sprawie orzeczenia Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu dotyczącego obecności znaku krzyża w miejscach publicznych.
Przypominam, że dzisiaj zostało przedstawione sprawozdanie Komisji Ustawodawczej, Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji. Została przeprowadzona dyskusja i komisje po rozpatrzeniu projektu przedstawiły wniosek o odrzucenie projektu - jest to druk nr 722O.
Przystępujemy...
(Senator Piotr Zientarski: Jednomyślnie.)
Jednomyślnie...
(Senator Dorota Arciszewska-Mielewczyk: Skandal! Skandal!)
(Senator Ryszard Bender: Skandal! Hańba, wstydźcie się!)
Wysoki Senacie, proszę o naciśnięcie przycisku obecności, to jest takie niebieskie światełko.
(Senator Ryszard Bender: Słuchajcie, zaśpiewajmy...)
Może powiem jeszcze raz. To jest głosowanie nad wnioskiem o odrzucenie projektu uchwały.
Kto jest za?
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Dziękuję.
Na 87 obecnych senatorów 47 głosowało za, 37 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu, 2 nie głosowało. (Głosowanie nr 71)
Senat odrzucił projekt tej uchwały.
(Senator Kazimierz Wiatr: Panie Marszałku, ja chciałbym złożyć wniosek formalny. Panie Marszałku, chciałbym...)
Wysoki Senacie, ogłaszam przerwę techniczną.
(Senator Dorota Arciszewska-Mielewczyk: Jest zgłaszany wniosek formalny!)
Przepraszam...
(Senator Kazimierz Wiatr: Proszę bardzo, niech będzie przerwa, myślę, że...)
Panie Senatorze, ogłaszam przerwę techniczną do 21.30. Musimy przygotować ostatni punkt porządku obrad.
Wysoki Senacie, ponieważ ja już opuszczam salę, muszę udać się na lotnisko, chciałbym, zanim rozpocznie się przerwa, złożyć wszystkim państwu najserdeczniejsze życzenia z okazji Bożego Narodzenia i życzyć szczęśliwego Nowego Roku.
(Senator Ryszard Bender: Hańba! Hańba!)
(Głosy z sali: Wstyd! Wstyd i hańba!)
(Senator Czesław Ryszka: To jest normalny PZPR.)
(Senator Zdzisław Pupa: Te życzenia brzydko brzmią.)
(Głosy z sali: Hańba! Wstyd!)
(Senator Ryszard Bender: Faryzeizm marszałka!)
(Poruszenie na sali)
(Przerwa w obradach od godziny 20 minut 53
do godziny21 minut 30)
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Wznawiam obrady.
Chciałbym przypomnieć o zaproszeniu na chopinowski koncert noworoczny 5 stycznia o godzinie 19.00.
Powracamy do rozpatrywania punktu czternastego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw.
W przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Gospodarki Narodowej, która ustosunkowała się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowała sprawozdanie w tej sprawie. Znajduje się ono w druku nr 734Z.
Proszę sprawozdawcę, pana senatora Andrzeja Owczarka, o przedstawienie sprawozdania komisji.
Senator Andrzej Owczarek:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Komisja Gospodarki Narodowej po swym dzisiejszym posiedzeniu rekomenduje Wysokiemu Senatowi przyjęcie wniosków zawartych w punktach: pierwszym, trzecim, piątym, szóstym, dziewiątym, jedenastym i trzynastym. Dziękuję bardzo, Panie Marszałku.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję.
Czy pan senator Grzegorz Banaś, sprawozdawca mniejszości komisji, chce zabrać głos? Nie.
Czy senatorowie wnioskodawcy lub pozostały senator sprawozdawca chcą jeszcze zabrać głos? Nie.
Przystępujemy do głosowania.
W pierwszej kolejności zostaną przeprowadzone głosowania nad przedstawionymi poprawkami, a następnie nad podjęciem uchwały co do całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Poprawka pierwsza wprowadza do ustawy przepis wyłączający możliwość osiągania przez spółdzielnię mieszkaniową korzyści majątkowych kosztem jej członków.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Wyniki.
Na 75 obecnych senatorów 74 głosowało za, 1 - przeciw. (Głosowanie nr 72)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka druga uzupełnia uregulowania ustawy w zakresie dotyczącym przekształcania spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkaniowego w prawo własności.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Wyniki.
Na 79 obecnych senatorów 32 głosowało za, 47 - przeciw. (Głosowanie nr 73)
Poprawka została odrzucona.
Poprawka trzecia określa termin, w jakim spółdzielnia powinna zawrzeć określoną w przepisie umowę.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Wyniki.
Na 81 obecnych senatorów 80 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 74)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka czwarta zmierza do ustanowienia w statucie spółdzielni mieszkaniowej ograniczeń co do przeniesienia własności wymienionych w przepisie lokali.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Proszę o wyniki.
Na 82 obecnych senatorów 35 głosowało za, 47 - przeciw. (Głosowanie nr 75)
Poprawka została odrzucona.
Poprawka piąta ma na celu wprowadzenie do ustawy regulacji w zakresie dotyczącym przekształcania spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w prawo własności.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Wyniki.
Na 82 obecnych senatorów 51 głosowało za, 30 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 76)
Poprawka szósta określa rodzaj wpływów ze spłat, które przeznacza się na spłatę kredytu wskazanego w przepisie.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Na 82 obecnych senatorów 81 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 77)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka siódma zmierza do zwolnienia spółdzielni z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych w określonej w przepisie sytuacji.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Proszę o wyniki.
Na 83 obecnych senatorów 32 głosowało za, 50 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 78)
Poprawka została odrzucona.
Poprawka ósma ma na celu zmianę zasad pokrywania przez spółdzielnię mieszkaniową kosztów postępowania sądowego oraz zastępstwa procesowego.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Wyniki.
Na 83 obecnych senatorów 33 głosowało za, 50 - przeciw. (Głosowanie nr 79)
Poprawka została odrzucona.
Poprawka dziewiąta wprowadza regulację, zgodnie z którą spółdzielnia w określonych w przepisie przypadkach pokrywa także koszty zastępstwa procesowego.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Wyniki.
Na 83 obecnych senatorów 82 głosowało za, 1 - przeciw. (Głosowanie nr 80)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka jedenasta ogranicza zakres przedmiotowy przepisu...
(Senator Czesław Ryszka: Jedenasta? Nie została wykluczona?)
Poprawka dziesiąta została wykluczona przez poprzednie głosowanie.
Poprawka jedenasta ogranicza zakres przedmiotowy przepisu.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Wyniki.
Na 84 obecnych senatorów 83 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 81)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka dwunasta ma na celu przedłużenie do dnia 30 marca 2011 r. terminu do zawarcia umowy przeniesienia własności lokalu.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Na 84 obecnych senatorów 32 głosowało za, 50 - przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 82)
Poprawka została odrzucona.
Poprawka trzynasta ma na celu przedłużenie do dnia 30 czerwca 2010 r. terminu do zawarcia umowy przeniesienia własności lokalu.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Wyniki.
Na 83 obecnych senatorów 81 głosowało za, 2 nie głosowało. (Głosowanie nr 83)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka czternasta wprowadza termin do rozpatrzenia wniosków określonych w przepisie do czasu uregulowania przez spółdzielnię prawa własności lub użytkowania wieczystego.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Wyniki.
Na 84 obecnych senatorów 33 głosowało za, 50 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 84)
Poprawka została odrzucona.
Przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie ustawy o zmianie ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Przycisk obecności.
Kto jest za?
Kto przeciw?
Kto się wstrzymał od głosu?
Wyniki.
Na 83 obecnych senatorów 78 głosowało za, 1 - przeciw, 4 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 85)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw.
W związku z podjętymi uchwałami proszę senatorów sprawozdawców o reprezentowanie Senatu w toku rozpatrywania uchwał Senatu przez komisje sejmowe.
Informuję, że porządek obrad czterdziestego szóstego posiedzenia Senatu został wyczerpany.
Przystępujemy do oświadczeń senatorów poza porządkiem obrad.
Informuję państwa senatorów, że oświadczenia złożone do protokołu zostaną zamieszczone w urzędowej wersji sprawozdania stenograficznego.
Oświadczenia nie mogą trwać dłużej niż pięć minut, przedmiotem oświadczenia mogą być sprawy związane z wykonywaniem mandatu, przy czym nie może ono dotyczyć spraw będących przedmiotem porządku obrad bieżącego posiedzenia Senatu.
Marszałek odmówi przyjęcia niewygłoszonych oświadczeń, których treści nie można ustalić lub których wygłoszenie przez senatora nie byłoby możliwe w przysługującym mu na to czasie, czyli w ciągu pięciu minut. Nad oświadczeniami senatorskimi nie przeprowadza się dyskusji.
Proszę o wygłoszenie oświadczenia pana senatora Bendera.
Senator Ryszard Bender:
Panie Marszałku! Wysoki Senacie!
Oświadczenie kieruję do pana Donalda Tuska, prezesa Rady Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej.
Panie Premierze!
Przed kilkoma tygodniami u granic wschodnich Rosji odbyły się manewry wojsk rosyjskich...
(Marszałek Bogdan Borusewicz: Przepraszam, Panie Senatorze. Poproszę o spokój. Osoby, które nie chcą słuchać oświadczeń, mogą opuścić salę.)
Mogę powtórzyć, bo to pewnie było...
(Marszałek Bogdan Borusewicz: Proszę bardzo.)
Oświadczenie kieruję do pana Donalda Tuska, prezesa Rady Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej.
Panie Premierze!
Przed kilkoma tygodniami u granic wschodnich Rosji odbyły się manewry wojsk rosyjskich i z nimi sprzymierzonych. Manewry, czego nie ukrywano, dotyczyły możliwości przeciwstawienia się ewentualnemu atakowi z kierunku zachodniego, przede wszystkim z Polski. O manewrach ewidentnie wrogich względem naszego kraju media podawały lakoniczne informacje. Pan minister obrony narodowej Bogdan Klich dość powściągliwie je charakteryzował. Minister spraw zagranicznych alarmował władze Unii Europejskiej, że manewry antagonizują stosunki polsko-rosyjskie i wręcz zagrażają Polsce. Przywołały one skojarzenia z podobnymi manewrami wojsk sowieckich u granic Polski, manewrami, które poprzedziły stan wojenny w naszym kraju.
Czy opinia publiczna mogłaby się dowiedzieć od pańskich ministrów nieco więcej o wspomnianych rosyjskich manewrach, o ich sile i zasięgu?
Panie Premierze!
Tygodnik "Najwyższy Czas" w numerze z 12 grudnia 2009 r. podał zatrważającą wiadomość w tekście pod tytułem "Rozbiór ściśle tajny". Powołując się na informacje stanowiące tajemnicę dziennikarską, ale według autora artykułu i redakcji wręcz pewne, podaje fakt, który nie mieści się w głowie. Dowiadujemy się mianowicie, że latem 2009 r., co ma wynikać z meldunku Agencji Wywiadu przekazanego naszemu rządowi, w Moskwie został podpisany tajny pakt wojskowy. Władze Rosji w pakcie tym zagwarantowały rządowi Niemiec, że jeśli Rosja podejmie decyzje o interwencji zbrojnej w Polsce, zatrzyma swoje wojska na linii Wisły i Sanu. Byłaby to współczesna realizacja diabelskiego paktu Ribbentrop - Mołotow w jego pierwotnej wersji z 23 sierpnia 1939 r. Wojska rosyjskie doszłyby do Warszawy, ale okupywały wyłącznie jej część lewobrzeżną. W zaistniałej wówczas sytuacji militarnej i politycznej niezajęty przez Rosjan obszar Polski tworzyłby de facto buforowe minipaństwo, państewko, protektorat niemiecki oddzielający Niemcy od Rosji. Z tekstu zamieszczonego w "Najwyższym Czasie" wynika, że o tym wszystkim wie polska Agencja Wywiadu.
Kieruję więc do pana premiera pytanie: czy rząd polski wie o wspomnianym pakcie rosyjsko-niemieckim z lata 2009 r. i co o nim wie? Taka informacja należy się społeczeństwu i zwracam się o nią do pana premiera.
Ryszard Bender, senator Rzeczypospolitej Polskiej.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję, Panie Senatorze.
Proszę o wygłoszenie oświadczenia senatora Jana Rulewskiego.
Senator Jan Rulewski:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Oświadczenie.
Powodem, dla którego je składam są między innymi okoliczności zamieszczenia w "Super Expresie" barwnej publikacji dotyczącej senatora Macieja Piesiewicza...
(Głos z sali: Krzysztofa)
...Krzysztofa, przepraszam.
Powielono ją wielokrotnie w innych mediach. Wielu obywateli oburza fakt, że powstała ona w następstwie swoistego porozumienia między ściganymi przez prokuratora szantażystami a legalnym i znaczącym wydawnictwem. Dodajmy, w momencie, gdy inne gazety i media odmówiły ich kupna i publikacji, kierując się zapewne zasadą przestrzegania prawa i etyki dziennikarskiej. Niektórzy z moich rozmówców posunęli się dalej, wskazując, że w istocie mamy do czynienia z paserstwem. Nadto gazeta posłużyła szantażystom jako masowa i dogodna tablica ogłoszeń o dokonaniu zemsty na ofierze szantażu.
Uważam, że tym samym drastycznie naruszono zasady praworządności niemieszczące się w wartościach demokratycznego państwa. Pragnę zaznaczyć, że opowiadam się za wolnością prasy, wolnością wyrażania poglądów, za prawem pozyskiwania i rozpowszechniania informacji o działalności osób pełniących funkcje publiczne lub powszechnie znanych. Ale na równi jest również prawo do prywatności osób publicznych, a także prawo prasowe, które nakłada przecież na dziennikarzy obowiązek kierowania się interesem społecznym i rzetelnego informowania opinii publicznej. Inne normy etyczne i prawne zakazują wysługiwania się światem przestępczym w procesie komunikacji społecznej. Podobnie za niegodne uważam publikacje, których celem jest czerpanie zysków lub rozbudzanie sławy kosztem ograbiania obywateli z ich prywatności, godności, choćby to byli nawet przestępcy.
Na kanwie sprawy senatora Piesiewicza rysuje się zagadnienie granic wolności wypowiedzi. Wartość ta nie jest wartością absolutną, a w porządku prawnym demokratycznego prawa podlega ograniczeniom. Media w ramach tego mogą spełniać doniosłą rolę społeczną. Jednakże od dłuższego czasu dostrzegam wzrastającą liczbę sądowych spraw, w których osoby publiczne lub powszechnie znane zmuszone są bronić się w długotrwałych i kosztownych procesach przed oskarżeniami inspirowanymi przez media, zmuszone są bronić się przed naruszaniem ich sfery prywatności, a nawet osobistej godności. Wystarczy przywołać znane sprawy Romualda Szeremietiewa, Andrzeja Kerna, Edyty Górniak, Cezarego Pazury, Joanny Brodzik, Włodzimierza Cimoszewicza czy Jana Kulczyka.
Polecam panu ministrowi zastanowienie się, jak dalece tego typu działalność zagraża funkcjonowaniu w Polsce: społeczeństwa otwartego, autentycznej demokracji, ochrony prywatności.
W związku z tym zwracam się do pana ministra z pytaniem, jakie zamierza podjąć działania w celu zmiany tego stanu rzeczy. Dziękuję bardzo. (Oklaski)
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję, Panie Senatorze.
Proszę o wygłoszenie oświadczenia pana senatora Stanisława Gogacza.
Senator Stanisław Gogacz:
Panie Marszałku!
Oświadczenie swoje kieruję do prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia.
W dniu 10 grudnia 2009 r. odbyła się w Lublinie debata publiczna na temat polityki finansowej Narodowego Funduszu Zdrowia. Owocem tej debaty jest przyjęte stanowisko, którego treść pozwalam sobie teraz przytoczyć.
My - podpisani pod tym stanowiskiem mieszkańcy Lubelszczyzny, związkowcy, lekarze, pielęgniarki, pozostali pracownicy i pacjenci - wyrażamy swój ostry sprzeciw wobec polityki zdrowotnej Narodowego Funduszu Zdrowia i jej wpływu na funkcjonowanie ochrony zdrowia w województwie lubelskim, a jednocześnie solidaryzujemy się z dyrektorami szpitali w ich walce o kontrakty adekwatne do potrzeb zdrowotnych mieszkańców naszego województwa. Informacja o zmianie podziału środków finansowych polegającej na zmniejszeniu nakładów na szpitale i świadczenia specjalistyczne o 10-15% stanowi zagrożenie dla działalności szpitali i związanych z nimi poradni specjalistycznych. Niepłacenie szpitalom przez Lubelski Oddział Wojewódzki Narodowego Funduszu Zdrowia za tak zwane nadwykonania, niezapłacenie za drugie półrocze 2008 r. i pierwsze półrocze 2009 r., doprowadziło do odwoływania zaplanowanych zabiegów specjalistycznych oraz przyjęć w poradniach szpitalnych. Zamiast obiecanej jeszcze na początku roku koncepcji otwartych konkursów fundusz oferuje aneksy do obowiązujących umów. Aneksy te zakładają obniżenie kontraktów średnio o 15%, jednocześnie zobowiązując szpitale do kontynuowania umów z Narodowym Funduszem Zdrowia bez względu na ich wartość, w nadziei, że może pieniądze się znajdą.
Kontrowersje musi budzić fakt, że obniżki dotyczą tylko i wyłącznie lecznictwa zamkniętego, to jest szpitali. Przyszłoroczny kontrakt na świadczenia lecznicze w lecznictwie zamkniętym zmniejszono o 10-15%. To na przykład dla szpitala klinicznego nr 4 w Lublinie oznacza 23 miliony zł mniej, czyli tyle ile Lubelszczyzna otrzymała w wyniku wprowadzenia korzystniejszego algorytmu. A dla szpitali powiatowych zmniejszenie kontraktu o 15%, to 3-5 milionów zł mniej dla szpitala. To konieczność zamykania oddziałów szpitalnych, to jeszcze dłuższe kolejki chorych oczekujących na leczenie. Na przykład szpital w Puławach, którego dotychczasowy kontrakt był niższy niż próg rentowności, otrzymał propozycję kontraktu na 2010 r. niższego o 5 milionów zł w stosunku do roku ubiegłego. Podpisanie przez szpital tego kontraktu oznacza ograniczenie liczby pacjentów o około sześć, siedem tysięcy i likwidację co najmniej sześciu spośród istniejących obecnie oddziałów. Nadwykonania puławskiego szpitala zamykają się sumą około 16 milionów zł i stanowią około połowy zadłużenia jednostki. W sumie NFZ nie zapłacił szpitalom lubelskim ponad 126 milionów zł za tak zwane nadwykonania. Jeżeli chodzi o podział środków na służbę zdrowia, to sytuacja na Lubelszczyźnie jest najgorsza w całej Polsce. Dlatego domagamy się od Narodowego Funduszu Zdrowia, po pierwsze, zapłaty należności świadczeniodawcom z tytułu świadczeń ponadlimitowych za lata 2008-2009, po drugie, umożliwienia szpitalom Lubelszczyzny podpisania umów w wysokości umożliwiającej zapewnienie mieszkańcom naszego województwa specjalistycznej opieki zdrowotnej, czyli kontraktu na poziomie dwukrotnej wartości świadczeń wykonanych w pierwszym półroczu 2009 r., i po trzecie, uruchomienia dotacji celowej z budżetu państwa, wyrównującej niedobór środków finansowych na działalność szpitali.
Pod tym stanowiskiem podpisało się trzydziestu pięciu uczestników debaty, w tym wygłaszający to oświadczenie, i w związku z tym proszę pana prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia o to, żeby odniósł się do tego stanowiska i wyraził swoją opinię. Stanisław Gogacz, senator RP.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję, Panie Senatorze.
(Senator Stanisław Gogacz: Dziękuję.)
Proszę o wygłoszenie oświadczenia panią senator Janinę Fetlińską.
Senator Janina Fetlińska:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Wraz z grupą senatorów, panami: Stanisławem Zającem, Kazimierzem Wiatrem, Stanisławem Karczewskim i Waldemarem Kraską, pragnę złożyć oświadczenie skierowane do ministra zdrowia, pani Ewy Kopacz, i ministra sprawiedliwości, pana Krzysztofa Kwiatkowskiego.
Przytoczę treść zamieszczonego w internecie na stronie portalu medycznego artykułu z 14 grudnia 2009 r.
Łódź. Dyrekcja szpitala oskarżyła cztery szefowe strajku pielęgniarek o prowadzenie nielegalnego strajku. Pielęgniarki prowadziły strajk przez jedenaście dni. Dyrekcja wyliczyła straty szpitala na ponad 1 milion zł. Obecnie sprawa jest w sądzie jako proces karny. Prokuratura żąda dla pielęgniarek kary grzywny od 1,5 do 3 tysięcy zł. W przypadku jednej pielęgniarki prokuratura uważa, że można sprawę umorzyć. Dlaczego? Bo ona jedna namawiała pozostałe trzy pielęgniarki do przerwania protestu, argumentując to faktem nielegalności strajku. Pozostałe trzy pielęgniarki, według prokuratury, były świadome, wiedziały, że referendum strajkowe było przeprowadzone niezgodnie z przepisami i że naruszają ustawę o rozwiązywaniu sporów zbiorowych. Pielęgniarki zostały zwolnione z pracy dyscyplinarnie. Odwołały się do sądu pracy, który wyda wyrok po zakończeniu wyżej opisanego procesu. Dyrekcja zawsze stała na stanowisku, że będzie się domagać od prowadzących strajk pielęgniarek odszkodowania w wysokości ponad miliona złotych. Swoje dalsze działanie uzależniła od wyroku w kończącym się procesie. Sprawę opisuje dodatek łódzki "Gazety Wyborczej".
W tej sytuacji w imieniu swoim i moich kolegów zwracam się do pani minister Ewy Kopacz o informacje w sprawie prawidłowości postępowania przez dyrekcję szpitala w stosunku do pielęgniarek prowadzących tak zwany nielegalny strajk, zaś do pana ministra Krzysztofa Kwiatkowskiego, ministra sprawiedliwości - o informację dotyczącą stanu toczącego się postępowania karnego. Dziękuję bardzo. Senator Janina Fetlińska.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję, Pani Senator.
Proszę o wygłoszenie oświadczenia pana senatora Stanisława Koguta.
Senator Stanisław Kogut:
Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!
Moje oświadczenie kieruję do ministra infrastruktury, pana Cezarego Grabarczyka.
Szanowny Panie Ministrze!
Pogarszającej się kondycji PKP SA i spółek Grupy PKP towarzyszą niekorzystne zjawiska. Na dzień dzisiejszy głoduje dziewięciu kolejarzy w Warszawie na ulicy Targowej, którzy nawet i tu, w Izbie refleksji, zostali wprowadzeni, Panie i Panowie Senatorowie, w błąd przez pana ministra Engelhardta, który w odpowiedzi na moje pytanie, czy są podpisane pakiety socjalne, gwarantował, że takie pakiety są podpisane. Dzisiejszy dzień pokazuje, że "Przewozy Regionalne" przekazano do samorządów i że żadnych pakietów socjalnych nie ma. Spółka liczy szesnaście tysięcy pracowników, a sześć tysięcy miejsc pracy jest przewidzianych do redukcji. W związku z tym jako senator Rzeczypospolitej, jako kolejarz, zwracam się do pana ministra z apelem o podjęcie z głodującymi rozmów w obecności Konwentu Marszałków, bo nie są realizowane także podpisane porozumienia do roku 2015.
Oprócz tego są jeszcze inne negatywne zjawiska. Otóż do pracy w PKP przyjmuje się ludzi, którzy budzą ogromne kontrowersje kadrowe w całej Grupie PKP. Podam tylko kilka przykładów. Jak można uzasadnić to, że prawnik, specjalista od zamówień publicznych, były wiceminister, po sprawowaniu funkcji członka zarządu spółki PKP SA znalazł się w zarządzie telekomunikacji spółki kolejowej? Drugi przykład. Dlaczego w zarządzie spółki PKP SA pojawiła się osoba organizująca wcześniej kampanię wyborczą jednemu z polityków? Dzisiejsze gazety piszą na ten temat. Z jakich merytorycznych względów jedno ze stanowisk dyrektorskich w spółce matce objął były doradca wicepremiera rządu AWS? Proszę wybaczyć, że nie podaję nazwisk osób, których kariery budzą największe kontrowersje, ale jest to uzasadnione ich dobrem i dobrem ich rodzin. Nie zmienia to jednak faktu, że dla celów sprawdzenia, o które pana ministra proszę, ustalenie personaliów nie będzie żadnym problemem dla podległych panu ministrowi służb.
Ja wyznaję zasadę, że trzeba patrzeć na człowieka. Uważam, że obecna sytuacja kolei jest krytyczna - "Titanic" tonie, a orkiestra gra. Dlatego prosiłbym pana ministra o podanie do publicznej wiadomości informacji na temat źródeł finansowania i kosztów tegorocznych obchodów Święta Kolejarza w Sali Kongresowej w Warszawie.
Dziękuję, Panie Marszałku.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję, Panie Senatorze.
Proszę o wygłoszenie oświadczenia pana senatora Pawła Klimowicza.
Senator Paweł Klimowicz:
Dziękuję bardzo, Panie Marszałku.
Szanowny Panie Marszałku, podczas dyskusji w dniu 17 grudnia 2009 r. w sprawie ustawy o zmianie ustawy o godle, barwach i hymnie Rzeczypospolitej Polskiej oraz o pieczęciach państwowych zaistniała wątpliwość, czy godło Rzeczypospolitej Polskiej znajdujące się w sali obrad Senatu RP nad ławą marszałka Senatu RP jest zgodne z obowiązującą ustawą z dnia 31 stycznia...
(Senator Piotr Andrzejewski: Na następnym posiedzeniu.)
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Panie Senatorze, przepraszam bardzo, oświadczenie nie może dotyczyć ustawy, która była w porządku obrad tego posiedzenia Senatu.
(Senator Paweł Klimowicz: Przepraszam bardzo, Panie Marszałku.)
W związku z tym zapraszam na następne posiedzenie.
(Senator Paweł Klimowicz: Dziękuję bardzo.)
Proszę o zabranie głosu pana senatora Piotra Łukasza Andrzejewskiego.
Senator Piotr Andrzejewski:
Panie Marszałku! Szanowne Koleżanki i Szanowni Koledzy!
To jest nasze ostatnie posiedzenie w tym roku. Wydaje mi się, że powinniśmy je zakończyć w duchu wzajemnego zrozumienia i życzliwości. Dlatego chciałbym złożyć życzenia, żeby nas przepełniała życzliwość, nawet przy kontrowersjach i nawet wtedy, gdy jakieś stanowiska nas bulwersują. Pozwalam sobie obecnym tu paniom i panom - a na ręce pana marszałka tym, którzy są nieobecni - złożyć życzenia, żeby to światło Boże przeniknęło nie tylko nasze życie, ale i nasze działanie. Myślę, że wszyscy jesteśmy owładnięci troską o jeden cel, ale jako ułomni ludzie różnie go realizujemy. Potrzeba nam trochę i empatii, i życzliwości, i tego, o czym mówił niegdyś Jan Paweł II, że to, co konstruktywne, to, co nas łączy, musi dominować nad tym, co nas dzieli, i nad tym, co jest negatywne.
Szczęść Boże na te święta i na nadchodzący rok, w którym się, mam nadzieję, zobaczymy troszkę mądrzejsi i jeszcze bardziej życzliwi wobec siebie. Dziękuję bardzo. (Oklaski)
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję, Panie Senatorze.
Na tym kończymy oświadczenia.
Informuję, że protokół czterdziestego szóstego posiedzenia Senatu Rzeczypospolitej Polskiej siódmej kadencji zostanie udostępniony senatorom w terminie trzydziestu dni po posiedzeniu Senatu w Biurze Prac Senackich w pokoju nr 255.
Zamykam czterdzieste szóste posiedzenie Senatu Rzeczypospolitej Polskiej siódmej kadencji.
(Marszałek trzykrotnie uderza laską marszałkowską)
Przemówienie senatora Zbigniewa Meresa
w dyskusji nad punktem ósmym porządku obrad
Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!
Nowelizacja ustawy o godle, barwach i hymnie Rzeczypospolitej Polskiej oraz o pieczęciach państwowych, jak przedstawił poseł sprawozdawca Artur Górski podczas posiedzenia Sejmu, ma na celu podniesienie rangi uroczystości, rocznic oraz świąt państwowych, a także obronę przed wypieraniem flag państwowych przez flagę Unii Europejskiej.
W czasie debaty sejmowej zwrócono uwagę na to, iż ustawa ma zawierać zalecenie, nie obowiązek, umieszczania flag, co określiła sejmowa Komisja Administracji i Spraw Wewnętrznych. Ustawa ma spowodować wzmocnienie i rozwój postaw patriotycznych.
Senacka Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, której jestem członkiem, negatywnie zaopiniowała proponowaną nowelę ustawy, bowiem powstało wiele pytań związanych z tym, czy nowelizacja osiągnie zamierzone efekty.
Na podstawie nowelizacji ustawy z roku 2004 każdy posiada prawo do umieszczania flag państwowych na budynkach. Zapewnienie korzystania z tego prawa, zdaniem komisji, jest wystarczające. Poruszane kwestie, dotyczące wzmacniania ducha patriotycznego poprzez wywieszanie flag, niewątpliwie są istotne, ale czy w taki sposób osiągnie się cel? Zawarte w nowelizacji zalecenie budzi także wiele wątpliwości, jeśli chodzi o społeczną akceptację. Może ono bowiem zostać powszechnie zrozumiane jako obowiązek i nakaz, nie zaś jako zalecenie.
Reasumując, zamierzony cel może nie zostać osiągnięty. Dziękuję za uwagę.
Przemówienie senatora Stanisława Bisztygi
w dyskusji nad punktem dziewiątym porządku obrad
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Jak wiadomo, integracja krajów i narodów przebiega na różnych poziomach, oczywiście przoduje tu poziom gospodarczy. Nie powinniśmy jednak zapominać o innych rodzajach integracji, na przykład w sferze wojskowej. Takiemu działaniu służy podpisana między rządami Rzeczypospolitej Polskiej, Królestwa Danii i Republiki Federalnej Niemiec konwencja tworząca Wielonarodowy Korpus Północno-Wschodni. Przypomnijmy, że konwencja ta została podpisana we wrześniu 1998 r., a weszła w życie w listopadzie 1999 r.
W 2001 r. postanowiono, że Kwatera Główna Korpusu będzie dowództwem NATO niższej gotowości, co wiąże się ze zmianą statusu Kwatery Głównej Korpusu. Konieczne jest przekształcenie prawne, ale także dostosowanie tej formacji do pełnej gotowości operacyjnej. Tym właśnie dwóm czynnikom służy ratyfikacja przedłożonego porozumienia.
Projektowane zmiany wiążą się z naszym członkostwem w Pakcie Północnoatlantyckim, zaś jego struktury wymagają pełnej jednolitości, do czego ma prowadzić stworzenie z kwatery korpusu północno-wschodniego dowództwa NATO niższej gotowości. Bardzo istotny i godny podkreślenia jest fakt, że dowództwo to mieścić się będzie w Szczecinie, na terytorium Polski, co znacząco wzmocni pozycję naszego kraju w strukturach Paktu Północnoatlantyckiego, będziemy bowiem wnosili duży wkład w zbiorowe bezpieczeństwo.
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Zmiany, o których tu mówimy, mają charakter bezsporny, ja jednak na koniec chciałbym zwrócić uwagę na istotny, choć często pomijany fakt. Otóż Duńczycy wycofują się z dotychczasowej formuły funkcjonowania w korpusie. Wycofanie batalionu łączności i dowództwa żołnierzy duńskich to poważne osłabienie dla całego korpusu, osłabienie, którego nie można tłumaczyć li tylko względami oszczędnościowymi. Uważam, że na miejscu są działania dyplomatycznie, które doprowadziłyby do zmiany tego stanu rzeczy. Uważam także, że ratyfikacja omawianego tu porozumienia sankcjonuje umowę sprzed ośmiu lat, najwyższy więc czas, by je przyjąć. Dziękuję za uwagę.
Przemówienie senatora Stanisława Bisztygi
w dyskusji nad punktem dziesiątym porządku obrad
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Wiele wydarzeń, jak choćby ostatni szczyt klimatyczny w Kopenhadze, uświadamia nam, jak ważne są kwestie klimatu, ekologii, oszczędzania środowiska naturalnego. Wielkie znaczenie ma tutaj korzystanie z energii odnawialnej, a organizacją koordynującą ten proces ma być Międzynarodowa Agencja Energii Odnawialnej. W lipcu tego roku miała ona już stu trzydziestu sześciu sygnatariuszy, a pięciu z nich przeprowadziło już nawet proces ratyfikacyjny. Proces ten czeka także Polskę, ponieważ umowa tworząca Międzynarodową Agencję Energii Odnawialnej wymaga ratyfikacji.
Konieczne jest jednak wcześniej przyjęcie statutu tej organizacji. Statut ów został opracowany w Bonn w styczniu tego roku. Pokrótce scharakteryzujmy jego zapisy.
Jest oczywiste, że agencja stawia sobie za cel promowanie i zrównoważone wykorzystanie wszystkich form energii odnawialnej, z uwzględnieniem wewnętrznych i zewnętrznych potrzeb. Korzystanie z tej energii ma stanowić wkład w ochronę środowiska i klimatu, a także, co jest wielce godne podkreślenia, w rozwój gospodarczy.
Statut stanowi, że energią odnawialną jest każda forma energii wytwarzanej ze źródeł odnawialnych w sposób, który nie narusza równowagi ekologicznej. Należy tu wymienić bioenergię, hydroenergię, energię słoneczną, wiatrową i geotermalną.
Członkami organizacji mogą być wszystkie kraje należące do Organizacji Narodów Zjednoczonych i regionalne organizacje integracji gospodarczej wyrażające wolę postępowania zgodnie ze statutem, który ma wejść w życie w połowie przyszłego roku, kiedy to spodziewane jest uzyskanie dwudziestu pięciu dokumentów ratyfikacyjnych, co niemal na pewno będzie miało miejsce.
Budżet agencji pochodzić ma ze składek obliczanych według dochodów narodowych poszczególnych państw. Cały budżet ma wynosić 25 milionów dolarów, z czego Polska ma wpłacić 250 tysięcy dolarów. Wpłaty w roku 2009 są jeszcze nieobowiązkowe. Z kolei budżet na 2010 r. został zmniejszony do 17 milionów dolarów, co zmniejsza także wkład polski do kwoty 104 tysięcy dolarów.
Panie Marszałku, Wysoka Izbo, obecność Polski w organizacji tego typu daje nam możliwość otwarcia się na nowe technologie, współpracy naukowej czy wreszcie zwiększenia świadomości społecznej w dziedzinie ekologii i energii odnawialnej. Konieczna jest też diametralna zmiana co do źródeł energii w naszym kraju, obecnie bowiem, jak wiemy, ponad 90% energii pozyskujemy z węgla, tymczasem prawo wspólnotowe zobowiązuje nas do korzystania ze źródeł alternatywnych, w tym szczególnie odnawialnych.
Jako pozytywny objaw należy też potraktować spodziewany wzrost liczby miejsc pracy w branży energii odnawialnej, rozwój pokrewnych gałęzi przemysłu, a także zwiększenie bezpieczeństwa energetycznego kraju.
Wszystkie powyższe czynniki jednoznacznie wskazują na konieczność jak najszybszej ratyfikacji omawianego tu statutu. Dziękuję za uwagę.
Przemówienie senatora Tadeusza Gruszki
w dyskusji nad punktem jedenastym porządku obrad
Uczczenie pamięci poety Juliusza Słowackiego w jego 200. rocznicę urodzin i 160. rocznicę śmierci jest hołdem złożonym twórczości jednego z najwybitniejszych polskich poetów doby romantyzmu. Juliusz Słowacki określany jest jako jeden z wieszczów narodowych obok innych polskich pisarzy, takich jak Mickiewicz, Norwid czy Krasiński. Ogromny wpływ na kierunek jego twórczości wywarł wybuch i upadek powstania listopadowego. Odtąd problem walki wyzwoleńczej, źródła nieszczęść narodowych oraz kwestie wolności ojczyzny zajęły najważniejsze miejsce w jego twórczości literackiej.
Mimo iż Juliusz Słowacki żył tylko czterdzieści lat, jego dorobek twórczy jest obfity i różnorodny. Poeta pozostawił po sobie trzynaście dramatów, blisko dwadzieścia poematów, setki wierszy, listów oraz jedną powieść. Stworzył również spójny system filozoficzny, który nazwał filozofią genezyjską. Jego wielkie dramaty "Kordian" czy "Balladyna" są jedynymi z najważniejszych dzieł polskiego romantyzmu. W latach 1840-1841 powstał poemat "Beniowski", uważany za najwspanialsze dzieło Słowackiego.
Twórczość Juliusza Słowackiego wywarła ogromny wpływ na poetów Młodej Polski i dwudziestolecia międzywojennego w Polsce, między innymi Antoniego Langego, Krzysztofa Kamila Baczyńskiego czy Jana Lechonia. Chociaż Słowacki był niedoceniany przez współczesnych sobie rodaków, a przez Adama Mickiewicza nawet zwalczany, doczekał się uznania na przełomie XIX i XX w.
Dzisiaj nikt z nas nie ma już wątpliwości i może za Witoldem Gombrowiczem powtórzyć: "[...] dlaczego Słowacki wzbudza w nas zachwyt i miłość? [...] Dlatego, panowie, że Słowacki wielkim poetą był!"
Przemówienie senatora Eryka Smulewicza
w dyskusji nad punktem czternastym porządku obrad
Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!
Na skutek wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 grudnia 2008 r., sygnatura akt P. 16/08, w dniu 30 grudnia 2009 r. stracą moc obowiązującą przepisy dotyczące obowiązku przeniesienia prawa własności lokalu na członka spółdzielni, któremu przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego. Pojawi się luka w prawie, którą trzeba będzie pilnie zapełnić.
Ustawa z 14 czerwca 2007 r. wprowadziła możliwość wykupu mieszkania za symboliczną złotówkę, uprawniając każdego członka spółdzielni, dysponującego spółdzielczym lokatorskim prawem do lokalu mieszkalnego, do zamiany, w specjalnym trybie i na preferencyjnych warunkach, spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na prawo własności. Spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego prawem własności nie jest. Jest to słabsze prawo spółdzielcze ustanowione na nieruchomości, czyli lokalu będącym własnością spółdzielni mieszkaniowej. Jest to prawo niezbywalne, niedziedziczne, niepodlegające egzekucji, powiązane z członkostwem w spółdzielni, zaś jego treścią jest użytkowanie lokalu. Ustawa z 2007 r. stanowiła, że na pisemne żądanie członka spółdzielni spółdzielnia ma obowiązek zawrzeć umowę przeniesienia prawa własności lokalu za korzystną dla członka opłatą: zwrot części kosztów budowy et cetera. Trybunał Konstytucyjny uznał te regulacje za niezgodne z konstytucją w takim zakresie, w jakim uzależniały one dokonanie przeniesienia własności lokalu przez spółdzielnię wyłącznie od dokonania spłat, o których mowa w ustawie.
Bardzo istotne jest, że nowelizowana ustawa utrzymuje obowiązek spółdzielni mieszkaniowej do przeniesienia własności lokalu na lokatora. Projektodawcy ustawy wyszli z tych samych założeń, które towarzyszyły uchwalaniu ustawy z 14 czerwca 2007 r., mając na uwadze uregulowanie sytuacji prawnej tych lokali poprzez uwłaszczenie lokatorów członków spółdzielni. Wartością naczelną jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych członków spółdzielni, zapewnienie im, a przede wszystkim ich rodzinom, bezpieczeństwa finansowego i mieszkaniowego. Prawo własności jest o wiele bardziej korzystne dla członków spółdzielni niż spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, jest to najpełniejsze prawo rzeczowe, przenoszalne i - co ważniejsze - dziedziczne.