22. posiedzenie Senatu RP, spis treści , poprzednia część stenogramu


Do spisu treści

Wicemarszałek Marek Ziółkowski:

Powracamy do punktu ósmego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie zmiany - Kodeks cywilny.

Do spisu treści

Komisja Ustawodawcza przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosi o przyjęcie ustawy bez poprawek.

Przycisk obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Do spisu treści

Na 84 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 44)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks cywilny.

Do spisu treści

Powracamy do punktu dziewiątego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks spółek handlowych.

Do spisu treści

Komisja Ustawodawcza i Komisja Gospodarki Narodowej przedstawiły projekt uchwały, w którym wnoszą o przyjęcie tej ustawy bez poprawek.

Obecność?

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Do spisu treści

Na 84 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 45)

Stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks spółek handlowych.

Powracamy do punktu dziewiątego...

(Głos z sali: Dziesiątego.)

Przepraszam.

Do spisu treści

Powracamy do punktu dziesiątego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw.

W przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Rodziny i Polityki Społecznej, które po debacie przygotowały wspólne sprawozdanie, które jest w druku nr 353Z.

Pan senator Zbigniew Cichoń - proszę na mównicę. Proszę o przedstawienie sprawozdania.

Do spisu treści

Senator Zbigniew Cichoń:

Panie Marszałku! Wysoki Senacie!

Połączone komisje przyjęły bez poprawek projekt zmiany kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Dziękuję.

Wicemarszałek Marek Ziółkowski:

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.

W trakcie dyskusji wnioski zgłosili senatorowie Kaleta i Paszkowski. Prócz tego sprawozdawcami byli senatorowie Paszkowski i Kogut.

Czy któryś z panów chce zabrać głos?

Pan senator Kaleta. Proszę bardzo.

Do spisu treści

Senator Piotr Kaleta:

Uprzejmie proszę Wysoką Izbę o poparcie moich wniosków.

Wicemarszałek Marek Ziółkowski:

Przepraszam. O co?

(Senator Piotr Kaleta: O poparcie moich wniosków.)

O poparcie, rozumiem.

(Wesołość na sali)

Do spisu treści

Proszę państwa, przystępujemy do głosowania.

W pierwszej kolejności przeprowadzimy głosowanie nad wnioskiem o przyjęcie ustawy bez poprawek, a następnie, w przypadku jego odrzucenia, głosowanie nad przedstawionymi poprawkami.

Przycisk obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Do spisu treści

Na 84 obecnych senatorów 52 głosowało za, 30 - przeciw, 2 nie głosowało. (Głosowanie nr 46)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw.

Do spisu treści

Powracamy do punktu jedenastego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego.

Do spisu treści

Komisja Ustawodawcza oraz Komisja Praw Człowieka i Praworządności przedstawiły projekt uchwały, w którym wnoszą o przyjęcie tej ustawy bez poprawek. Jest to druk nr 341A.

Przycisk obecności.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Do spisu treści

Na 82 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 47)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego.

Do spisu treści

Powracamy do punktu dwunastego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych.

Do spisu treści

Komisja Ustawodawcza oraz Komisja Praw Człowieka i Praworządności przedstawiły projekt uchwały, w którym wnoszą o przyjęcie ustawy bez poprawek. Jest to druk nr 354A.

Przycisk obecności, Wysoki Senacie.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Do spisu treści

Na 82 obecnych senatorów 56 głosowało za, 26 - przeciw. (Głosowanie nr 48)

Wobec wyników głosowania stwierdzam: Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych.

Do spisu treści

Powracamy do punktu trzynastego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury.

W przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Ustawodawczej oraz Praw Człowieka i Praworządności, które przygotowały wspólne sprawozdanie - jest to druk nr 358Z.

Znowu pan senator Zbigniew Cichoń proszony jest na mównicę. Proszę bardzo.

Do spisu treści

Senator Zbigniew Cichoń:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Komisje postanowiły przyjąć wszystkie poprawki, z wyjątkiem poprawki dziewiątej. Dziękuję.

Wicemarszałek Marek Ziółkowski:

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.

Wnioski zgłosili panowie senatorowie Piesiewicz, Cichoń, Piotrowicz.

Czy któryś z panów chce zabrać głos?

(Głosy z sali: Nie, nie. Dziękujemy.)

Panowie dziękują.

Do spisu treści

W takim razie możemy głosować.

Najpierw głosujemy nad poprawkami, a potem nad podjęciem uchwały co do całości.

Poprawka pierwsza zmierza do poszerzenia składu Rady Programowej Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury o członków wskazanych przez prezesów właściwych rad reprezentujących zawody prawnicze.

Obecność.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Na 82 obecnych... Przepraszam. Na 83 obecnych senatorów 64 głosowało za, 18 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 49)

Poprawka została przyjęta.

Nad poprawkami drugą, ósmą i dwudziestą pierwszą głosujemy łącznie. Poszerzają one zadania Rady Programowej o zadanie dotyczące opiniowania składu zespołu egzaminacyjnego oraz uzupełniają przepisy szczególne dotyczące powoływania zespołów i komisji egzaminacyjnych.

Przycisk obecności.

Kto jest za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

83 obecnych senatorów, wszyscy - za... Nie, przepraszam, ktoś zmienił decyzję. 82 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 50)

Poprawki zostały przyjęte.

Nad poprawkami trzecią i dwudziestą ósmą głosujemy łącznie. Zastępują one obowiązek zwrotu stypendium, w przypadkach określonych ustawą, możliwością decydowania o zwrocie stypendium przez dyrektora krajowej szkoły w wyjątkowych przypadkach, po wiążącym zaopiniowaniu przez Radę Programową.

Obecność.

Kto za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

83 obecnych senatorów, 82 głosowało za, 1 się wstrzymał. (Głosowanie nr 51)

Poprawki zostały przyjęte.

Czwarta poprawka dodaje przepis, który wskazuje, w jakich przypadkach wygasa kadencja dyrektora krajowej szkoły.

Obecność.

Kto za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

83 obecnych senatorów, 82 głosowało za, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 52)

Poprawka została przyjęta.

Piąta poprawka określa wymagania, jakie powinna spełniać osoba, której może być powierzone pełnienie obowiązków dyrektora krajowej szkoły na czas jego zawieszenia w czynnościach.

Obecność.

Kto za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Dziękuję.

82 obecnych senatorów, 81 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 53)

Poprawka przyjęta.

Szósta poprawka ma charakter redakcyjny.

Obecność.

Kto za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

82 obecnych senatorów, wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 54)

Poprawka została przyjęta.

Siódma poprawka zmierza do uporządkowania materii regulowanej tym przepisem, wyraźnie zaznaczając, które przepisy odnoszą się do poszczególnych aplikacji.

Obecność.

Kto za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał7

81 obecnych senatorów, wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 55)

Poprawka została przyjęta.

Ósemka już została przegłosowana.

Dziewiątka zrównuje liczbę sędziów i prokuratorów zasiadających w składzie zespołów i komisji konkursowych.

Obecność.

Kto za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Na 81 obecnych senatorów 30 głosowało za, 50 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 56)

Poprawka została odrzucona.

Dziesiąta poprawka likwiduje zbędne powtórzenie.

Obecność.

Kto jest za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Na 79 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 57)

Poprawka przyjęta.

Jedenasta poprawka doprecyzowuje przepis.

Obecność.

Kto jest za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

79 obecnych senatorów, wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 58)

Poprawka przyjęta.

Dwunasta poprawka precyzuje odwołanie.

Obecność.

Kto za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Na 80 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 59)

Poprawka przyjęta.

Nad trzynastą, dwudziestą czwartą i dwudziesta piątą głosujemy łącznie. Precyzują przepisy poprzez wyraźne wskazanie, że cecha umyślności bądź nieumyślności powinna być określona przy przestępstwach skarbowych osobno.

Obecność.

Kto za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

80 obecnych senatorów, wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 60)

Poprawki przyjęte.

Czternasta reguluje sposób postępowania przy naborze na aplikację ogólną w sytuacji, gdy w na ostatnim z objętych limitem przyjęć miejscu znajduje się kilka osób z tą samą liczbą punktów.

Obecność.

Kto za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

80 obecnych senatorów, wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 61)

Zatem poprawka została przyjęta.

Piętnasta przesuwa przepis na inne miejsce w ustawie.

Obecność.

Kto jest za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

80 obecnych senatorów, 79 głosowało za, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 62)

Poprawka przyjęta.

Nad szesnastą i dziewiętnastą głosujemy łącznie. Precyzują one przepisy odnoszące się do ślubowania aplikantów poszczególnych aplikacji.

Obecność.

Kto jest za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

81 obecnych senatorów, wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 63)

Siedemnasta poprawka przestaje uzależniać prawo wpisania się na listę klasyfikacyjną w kolejnych latach od daty zakończenia aplikacji ogólnej w danym roku.

Obecność.

Kto za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Na 80 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 64)

Poprawka została przyjęta.

Osiemnastka ma charakter redakcyjny.

Obecność.

Kto za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

80 obecnych... Nie, 81 obecnych senatorów, wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 65)

Poprawka została przyjęta.

Dziewiętnastka już została przegłosowana.

Dwudziestka precyzuje przepis i stanowi, że w krajowej szkole będą odbywać się zajęcia, zaś praktyki w innych miejscach, zgodnie z programem aplikacji.

Obecność.

Kto jest za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

81 obecnych senatorów, wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 66)

Poprawka przyjęta.

Dwudziesta pierwsza już przegłosowana.

Dwudziesta druga usuwa zbędną treść przepisu ze względu na to, że uprawnienie ministra sprawiedliwości do wyznaczania przewodniczącego zespołu egzaminacyjnego wynika z brzmienia ust. 2.

Obecność.

Kto za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

Na 81 obecnych senatorów 80 głosowało za, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 67)

Poprawka została przyjęta.

Dwudziesta trzecia przyznaje prawo do wynagrodzenia również tym osobom, które przeprowadzają testy będące częścią naboru na aplikację ogólną w siedzibach sądów lub prokuratur apelacyjnych poza siedzibą krajowej szkoły.

Obecność.

Kto za?

Kto przeciw?

Kto się wstrzymał?

81 obecnych senatorów, wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 68)

Poprawka została przyjęta.

Teraz poprawka dwudziesta szósta. Precyzuje ona, że wykreślenie aplikanta z listy aplikantów w przypadku nieprzystąpienia do egzaminu sędziowskiego nastąpi jedynie wtedy, gdy dany aplikant nie złożył wniosku o zezwolenie na przystąpienie do egzaminu w terminie późniejszym.

Obecność?

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Na 81 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 69)

Poprawka przyjęta.

Poprawka dwudziesta siódma ma charakter redakcyjny.

Obecność?

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Na 80 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 70)

Poprawka przyjęta.

Nad poprawkami dwudziestą dziewiątą i trzydziestą pierwszą głosujemy łącznie. Ujednolicają one przepisy nowelizowanych ustaw w zakresie terminologii określającej wymogi dotyczące wykształcenia kandydatów na prokuratorów, referendarzy i asystentów sędziów oraz w zakresie uprawnień przyznawanych ustawą prezesowi, wiceprezesowi i starszym radcom Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa.

Obecność?

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Na 81 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 71)

Poprawka przyjęta.

Poprawka trzydziesta usuwa zbędny wyraz.

Obecność?

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Na 80 obecnych senatorów 79 głosowało za, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 72)

Poprawka przyjęta.

Poprawka trzydziesta druga zezwala na ubieganie się o stanowisko sędziego również tym osobom, które ukończyły aplikację sądową na dotychczasowych zasadach, bez względu na okres jej trwania.

Obecność?

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Na 80 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 73)

Poprawka przyjęta.

Poprawka trzydziesta trzecia ma charakter redakcyjny.

Obecność?

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Na 80 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 74)

Poprawka przyjęta.

Poprawka trzydziesta czwarta zrównuje do poziomu dwóch lat okres wykonywania pracy w charakterze referendarza sądowego lub asystenta sędziego, który pozwoli ubiegać się o stanowisko sędziego sądu rejonowego osobom, które ukończyły aplikację sądową i zdały egzamin sędziowski na dotychczasowych zasadach.

Obecność?

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Na 81 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 75)

Poprawka przyjęta.

Poprawka trzydziesta piąta zrównuje do poziomu sześciu lat okres wykonywania pracy w charakterze referendarza sądowego lub asystenta sędziego, który pozwoli ubiegać się o stanowisko sędziego sądu rejonowego osobom, które choć nie ukończyły aplikacji innej niż referendarska, zdały egzamin sędziowski.

Obecność?

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Na 81 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 76)

Poprawka przyjęta.

Poprawka trzydziesta szósta stanowi, że osoby, które zostały zatrudnione na stanowisku asystenta sędziego na dotychczasowych zasadach, spełniają warunki konieczne do zajmowania tego stanowiska po wejściu w życie niniejszej nowelizacji.

Obecność?

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Na 81 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 77)

Poprawka przyjęta.

Poprawka trzydziesta siódma ma charakter precyzujący, Wysoki Senacie.

(Rozmowy na sali)

Proszę o ciszę. Panie Senatorze Kwiatkowski, proszę o ciszę.

Obecność?

Kto jest za...

(Senator Krzysztof Kwiatkowski: A jak ja prosiłem...)

Ale pan prosił o co innego, Panie Senatorze.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Na 80 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 78)

Poprawka została przyjęta.

Do spisu treści

Możemy głosować nad uchwałą w sprawie całości.

Obecność?

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Na 81 obecnych senatorów 52 głosowało za, 27 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 79)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury.

Do spisu treści

Powracamy do punktu czternastego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o transporcie kolejowym oraz ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych.

Do spisu treści

Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Komisja Gospodarki Narodowej przedstawiły projekt uchwały, w którym wnoszą o wprowadzenie poprawki do ustawy. W pierwszej kolejności głosujemy nad poprawką, a potem nad uchwałą w sprawie całości.

Przystępujemy do głosowania nad poprawką.

Ma ona charakter porządkujący. Modyfikuje przepis określający zasady doręczania stronom decyzji o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej.

Obecność?

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Na 81 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 80)

Poprawka została przyjęta.

Do spisu treści

Możemy zatem głosować nad uchwałą w sprawie całości.

Obecność?

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Na 81 obecnych senatorów 80 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 81)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o transporcie kolejowym oraz ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych.

Do spisu treści

Powracamy do punktu piętnastego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym.

Do spisu treści

Komisja Gospodarki Narodowej przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosi o wprowadzenie poprawek do ustawy - druk nr 359A. Najpierw głosujemy nad poprawkami, a potem nad uchwałą w sprawie całości.

Przystępujemy do głosowania.

Poprawka pierwsza wskazuje, że organem właściwym do wymiany zagranicznego prawa jazdy na polskie oraz dokonania w nim wpisu potwierdzającego spełnienie wymagań uprawniających do wykonywania zawodu, w stosunku do kierowcy spoza Unii Europejskiej, może być także starosta właściwy ze względu na miejsce zamieszkania kierowcy.

Obecność?

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Na 81 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 82)

Poprawka przyjęta.

Poprawka druga ma charakter porządkujący.

Obecność?

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Na 80 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 83)

Poprawka przyjęta.

Do spisu treści

Uchwała w sprawie całości.

Obecność?

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Na 80 obecnych senatorów wszyscy głosowali za. (Głosowanie nr 84)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym.

Do spisu treści

Powracamy do punktu szesnastego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym.

Do spisu treści

Komisja Kultury i Środków Przekazu i Komisja Gospodarki Narodowej przedstawiły jednobrzmiące projekty uchwał, w których wnoszą o wprowadzenie poprawki do ustawy.

Najpierw głosowanie nad poprawką, a potem nad całością.

Przystępujemy do głosowania nad poprawką.

Ma ona na celu wskazanie, że przesłanką nadania przez starostę cechy identyfikacyjnej pojazdowi zabytkowemu powinna być okoliczność nieposiadania cechy oryginalnie naniesionej przez producenta - cokolwiek to znaczy. Jednocześnie poprawka precyzuje przedmiot wydawanej w takim wypadku opinii rzeczoznawcy samochodowego.

Obecność?

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Na 81 obecnych senatorów 80 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 85)

Poprawka została przyjęta.

Do spisu treści

Uchwała w sprawie całości, Wysoki Senacie.

Obecność?

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Na 81 obecnych senatorów 80 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 86)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym.

Widzę, że zbliża się senator Zientarski.

Do spisu treści

A więc powracamy do punktu siedemnastego porządku obrad: drugie czytanie projektu uchwały w sprawie zmiany Regulaminu Senatu.

Senat po przeprowadzeniu drugiego czytania skierował projekt do Komisji Ustawodawczej i Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich i zobowiązał te komisje do przedstawienia dodatkowego sprawozdania - druk nr 155X.

Do spisu treści

Przystępujemy do trzeciego czytania.

Proszę pana senatora sprawozdawcę Piotra Zientarskiego o przedstawienie dodatkowego sprawozdania.

Proszę bardzo.

Do spisu treści

Senator Piotr Zientarski:

Panie Marszałku! Wysoki Senacie!

W imieniu Komisji Ustawodawczej i Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich rekomenduję przyjęcie poprawek: pierwszej, trzeciej i piątej. Dziękuję bardzo.

(Senator Jan Rulewski: Czy będzie lepiej?)

Na pewno.

(Głos z sali: Lepiej niż było.)

Wicemarszałek Marek Ziółkowski:

W scenariuszu nie mam odpowiedzi na to pytanie, Panie Senatorze.

W trakcie drugiego czytania wnioski zgłosili senatorowie: Augustyn, Skurkiewicz i Gruszka. Czy któryś z panów senatorów chce zabrać głos?

(Głos z sali: Dziękuję.)

(Senator Stanisław Karczewski: Pan senator Gruszka chce.)

Pan senator Gruszka.

Zapraszam na mównicę.

Do spisu treści

Senator Tadeusz Gruszka:

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Poprawka, którą zaproponowałem w trakcie debaty, w zasadzie wychodziła naprzeciw sygnałom, jakie padały ze wszystkich stron tej Izby, naprzeciw tym wnioskom, aby połączyć zadania związane z infrastrukturą i środowiskiem w zakresie działania jednej komisji. Moja poprawka mówiła, żeby zadania Komisji Gospodarki Narodowej, które związane są z gospodarką przestrzenną i mieszkaniową, budownictwem, transportem, łącznością, informatyzacją i gospodarką morską, włączyć w zakres działania komisji środowiska. Jest jeszcze chwila na to, abyście się zastanowili nad przyjęciem tej poprawki. Nie składam prośby, bo kolega Kaleta został skarcony. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Marek Ziółkowski:

Panie Senatorze, dziękuję.

Czy ktoś z państwa senatorów chciałby zadać pytanie sprawozdawcy bądź wnioskodawcom?

(Senator Ryszard Bender: Nie będzie skarcony?)

Przez kogo? Przez pana senatora Bendera, jak rozumiem.

Do spisu treści

Nikt się nie zgłosił, zatem przystępujemy do głosowania, najpierw nad poprawkami, jak wszyscy wiemy, a następnie nad przyjęciem projektu uchwały w sprawie całości.

Przystępujemy do głosowania nad poprawkami pierwszą i piątą. Głosujemy łącznie. Powierzają one Komisji Praw Człowieka i Praworządności rozpatrywanie petycji kierowanych do Senatu i jego organów oraz dodają do Regulaminu Senatu przepisy dotyczące trybu rozpatrywania petycji.

Obecność?

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Na 81 obecnych senatorów 51 głosowało za, 28 - przeciw, 1 się wstrzymał, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 87)

Poprawki zostały przyjęte.

Poprawka druga przenosi sprawy bezpieczeństwa publicznego z zakresu działania Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji do zakresu Komisji Obrony Narodowej.

Obecność?

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Na 81 obecnych senatorów 1 głosował za, 80 - przeciw. (Głosowanie nr 88)

Poprawka została odrzucona.

(Wesołość na sali) (Oklaski)

Poprawka trzecia...

Nie rozumiem, dlaczego Wysokiej Izbie tak wesoło.

(Senator Wojciech Skurkiewicz: Konsekwentny do końca...)

...zmierza do uchylenia przepisu, w myśl którego ogólnie dostępnym, nieurzędowym sprawozdaniem z przebiegu posiedzeń Senatu i komisji senackich jest "Diariusz Senatu Rzeczypospolitej Polskiej".

Obecność?

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

(Rozmowy na sali)

Na 81 obecnych senatorów 79 głosowało za, 1 - przeciw, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 89)

Poprawka została przyjęta.

(Głos z sali: Jaki zaskoczony...)

Państwo Senatorowie, jak będziecie sobie błędnie podpowiadać, to ciągle będą jakieś błędy.

Poprawka czwarta przenosi z zakresu działania Komisji Gospodarki Narodowej do zakresu komisji środowiska sprawy gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej, budownictwa, transportu, łączności, informatyzacji i gospodarki morskiej.

Obecność?

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

(Wesołość na sali)

Na 81 obecnych senatorów 30 głosowało za, 48 - przeciw, 3 się wstrzymało. (Głosowanie nr 90)

Poprawka została odrzucona.

Do spisu treści

Możemy przystąpić do głosowania nad uchwałą w sprawie całości.

Obecność?

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Na 81 obecnych senatorów 53 głosowało za, 26 - przeciw, 2 się wstrzymało. (Głosowanie nr 91)

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie zmiany Regulaminu Senatu.

W związku z podjętymi uchwałami proszę senatorów sprawozdawców o reprezentowanie Senatu w toku rozpatrywania naszych uchwał przez komisje sejmowe.

Porządek został wyczerpany, dziękuję państwu.

Senatorowi Januszowi składam życzenia z okazji imienin w dniu jutrzejszym, dziękuję bardzo.

Przystępujemy do oświadczeń senatorskich.

(Senator Ryszard Bender: Jestem zgłoszony, Panie Senatorze.)

Tak jest, proszę bardzo, Panie Senatorze.

Zaraz, trzydzieści sekund przerwy technicznej.

(Rozmowy na sali)

Panie Senatorze, proszę bardzo.

(Senator Ryszard Bender: Można?)

Tak jest.

Do spisu treści

Senator Ryszard Bender:

Wysoki Senacie, oświadczenie kieruję do pana Donalda Tuska, prezesa Rady Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej.

Wiadomo zapewne panu i pańskiemu gabinetowi, jak mało tak zwanej odnawialnej energii mamy w Polsce. Ze strony Komisji Europejskiej grożą naszemu państwu drastyczne kary w wypadku niezwiększenia jej poziomu do 2020 r. Rozwój tak zwanej energetyki zielonej i wiatrowej uzyskujemy z trudem, są to ilości śladowe. Ze względu na specyfikę naszego kraju możemy i powinniśmy liczyć przede wszystkim na zasoby geotermalne i geotermiczne. Według ustaleń badawczych, naukowych stanowią one 99,8% odnawialnych źródeł energii w Polsce. Pod powierzchnią naszego kraju znajduje się około 6 tysięcy km3 gorących wód i pary. Takiej obfitości tej energii nie posiadają Niemcy. Tam jednak bez większego rozgłosu inicjuje się odwierty w celu wydobycia energii geotermalnej i geotermicznej. Kanclerz Niemiec Angela Merkel, władze poszczególnych landów niemieckich płacą miliony euro firmom i osobom, które podejmują inicjatywy pozyskania wspomnianej energii. U nas w Polsce, Panie Premierze, trwa cisza medialna w tej sprawie. Nie, źle mówię, w mediach mamy do czynienia jeśli nie z wykpiwaniem, to przynajmniej z lekceważeniem możliwości pozyskiwania w Polsce niezwykle bogatych złóż energii geotermalnej i geotermicznej.

Niestety, pańscy ministrowie nie tylko utrudniają, ale wręcz torpedują, ze szkodą dla Polski, unikatowe inicjatywy podejmowane w tym względzie. Mam na myśli inicjatywę Fundacji "Lux Veritatis" z Torunia, która mając zapewnione wsparcie finansowe poprzedniego, ale i pańskiego rządu, rozpoczęła i prowadzi niezbędne do uzyskania wspomnianej energii odwierty. Są już pozytywne rezultaty, ale Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, przy aprobacie pańskiego ministra Macieja Nowickiego, wspierany też przez sekretarza stanu Stanisława Gawłowskiego, wręcz niecierpiącego inicjatywy Fundacji "Lux Veritatis", cofnął dotacje na odwierty energii wypłacane jeszcze w styczniu bieżącego roku, a następnie bez formalnego wypowiedzenia zerwał umowę w maju obecnego roku. Stało się to w momencie, gdy już pojawiły się pierwsze pozytywne rezultaty, które podziwiają przybywający do Torunia specjaliści z Niemiec, z Houston w Stanach Zjednoczonych i z Arabii Saudyjskiej. Wiercenia osiągnęły już głębokość 2770 m, a temperatura wydobywanej wody osiąga 70�, wypływa jej 500 m3 na godzinę. To prawda, według amerykańskich ekspertów, przy tamtejszej technologii, już przy temperaturze 60� uruchamia się elektrociepłownie, ale pozyskanie tamtej, wyższej technologii dla wody i pary o temperaturze 60� czy 70� byłoby droższe niż dalsze pogłębianie odwiertów, zapewniające jeszcze wyższą temperaturę wody i pary. Do planowanych chwilowo 3000 m głębokości pozostaje zaledwie 230 m, i niebawem, za tydzień, dwa, trzy tygodnie, zostanie to w Toruniu osiągnięte. Te końcowe działania wymagają jednak chociażby minimalnego zwiększenia środków finansowych wstrzymywanych przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Trzeba w Toruniu jak najszybciej kontynuować tak zwane rurowanie i rdzeniowanie odwiertów, by dotrzeć do głębokości 3000 m, a nawet głębiej. Najwybitniejsi specjaliści uważają, że na poziomie 5000 m wody i pary mogą mieć 300�C, a na poziomie 7000 m nawet 400�C. To skarb dla Polski ogromny.

Panie Premierze, idzie o wielką rzecz. Możemy wyprzedzić Niemcy, możemy przykładem Torunia zachęcić inne obszary Polski do budowy elektrociepłowni geotermalnych i zaimponować polską inicjatywą naszym sąsiadom. Nie powinien przeszkadzać we wsparciu inicjatywy Fundacji "Lux Veritatis" fakt, że jest ona związana pośrednio z zakonem ojców redemptorystów, z Radiem Maryja. To tylko chwała dla tego zakonu i tego radia. Nie możemy, Panie Premierze, cofać się do mrocznego końca lat międzywojennych, gdy Felicjan Sławoj Składkowski, ówczesny prezes Rady Ministrów, czynił utrudnienia ojcu Maksymilianowi Kolbemu, krytykując sam i z ministrami pomysły ojca Kolbego dotyczące tworzenia w Polsce telewizji, a nawet radia w Niepokalanowie, gdyż któryś z jego ministrów pertraktował z firmami holenderskimi i bodajże z niemieckim Telefunkiem.

Pan, Panie Premierze, pokonawszy opór środowisk ministrów stosujących dyskryminację, może sprawić, że za jego rządu pojawi się w Polsce, za sprawą ojców redemptorystów z Torunia, pierwsza w naszym kraju elektrociepłownia geotermalna. Z pewnością cała Polska będzie z niej dumna. Jestem przekonany, że również i pan premier. Podpisane: Ryszard Bender, senator RP. (Oklaski)

Wicemarszałek Marek Ziółkowski:

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.

Teraz pan senator Piotr Wach, który w zasadzie był pierwszy w kolejności do odczytywania oświadczeń.

(Senator Ryszard Bender: Niestety, ja byłem pierwszy, Panie Marszałku.)

(Senator Piotr Wach: Nie.)

Nie, wszystko według listy, verba volant, scripta manent, Panie Senatorze. Ale pan, Panie Senatorze, swoje już odczytał.

Pan senator Piotr Wach, proszę bardzo.

Do spisu treści

Senator Piotr Wach:

Panie Marszałku!

Moje oświadczenie jest skierowane do ministra spraw zagranicznych, pana Radosława Sikorskiego.

Dotyczy ono sprawy krwawych prześladowań chrześcijan w Indiach, które od trzech miesięcy mają charakter intensywny.

Trzy miesiące temu w Indiach zaczęły się masowe, krwawe prześladowania chrześcijan. Rozpoczęły się one w stanie Orisa i rozprzestrzeniły się w tym kraju, szczególnie jeżeli chodzi o Indie południowe. Przyczyną tego stanu rzeczy najprawdopodobniej jest wzrost nacjonalizmu hinduskiego, a także budowa fundamentalizmu państwa hinduistycznego. Można sobie wyobrazić, że mają na to wpływ w pewnym sensie kraje sąsiednie, w których wzrasta fundamentalizm o charakterze islamistycznym.

Chrześcijanie są tam niewygodni, dlatego że chrześcijanie głoszą równość, co w takim tradycyjnym społeczeństwie kastowym jest rzeczą bardzo niewygodną i w odbiorze fundamentalistów ostro kłóci się z tradycją. Te prześladowania to są prześladowania masowe, krwawe, prowadzą one do zabijania ludzi, gwałtów, niszczenia dóbr i wyganiania ludzi z wiosek, z miejsc zamieszkania. Tak że nie są to incydenty ani szykany, tylko są to prawdziwe, prowadzone na dużą skalę ciężkie prześladowania.

Chciałbym powiedzieć, że chrześcijaństwo nie boi się męczeństwa i to nie o to chodzi. Jednak w świecie cywilizowanym, gdzie przestrzega się praw człowieka, między innymi my, także jako chrześcijanie, powinniśmy wyraźnie temu się przeciwstawić i domagać się interwencji naszego rządu kanałami dyplomatycznymi. I o to właśnie do pana ministra się zwracam.

Uzasadnić to można bardzo prosto. ONZ podpisała Powszechną Deklarację Praw Człowieka i jest zobowiązana przestrzegać zasad niedyskryminacji i nieprześladowania swoich obywateli. Dodatkowo można powiedzieć jeszcze rzecz następującą: Indie są krajem o olbrzymim dorobku i również krajem bardzo ambitnym. Z Indii właśnie wywodzili się Mahatma Gandhi, a następnie Indira Gandhi i pod wieloma wzglądami Indie jako kraj były wzorem tolerancji i właściwego postępowania. Współczesne Indie są krajem ambitnym. Ostatnio występowały w grupie G-20, a więc są krajem, który chce jakby przewodzić światu, należeć do grupy przewodzącej, która ustanawia współczesne standardy cywilizacyjne. Taki kraj absolutnie nie może tolerować prześladowań na swoim terenie. Indie mają ogromny dorobek i ogromne ambicje naukowe. Mają duży program kosmiczny, którego można im pozazdrościć, program atomowy. Taki kraj, który w pewnym sensie jest wzorem dla świata, dla innych krajów, dla otoczenia, nie może sobie pozwalać na coś takiego i przymykać oczu na to, co się dzieje ze znaczną grupą obywateli, którzy wyznają chrześcijaństwo.

W związku z tym zwracam się do pana ministra, aby był uprzejmy, o ile tego dotąd nie zrobił, kanałami dyplomatycznymi domagać się od rządu Indii przeciwstawiania się tym prześladowaniom, zainterweniować w tej sprawie, również, o ile to możliwe, na forum ONZ, gdzie Indie odgrywają istotną rolę. Myślę, że takie wystąpienie jest naszym obowiązkiem w ogóle, a w szczególności dlatego, że nasz kraj jest krajem chrześcijańskim i czujemy jeszcze dodatkową solidarność z tymi ludźmi, którzy tam cierpią. Dziękuję.

Wicemarszałek Marek Ziółkowski:

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.

Pan senator Eryk Smulewicz, proszę bardzo.

Do spisu treści

Senator Eryk Smulewicz:

Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie! Postaram się być szybszy.

Panie Marszałku! Panie i Panowie Senatorowie!

Przełom pierwszej i drugiej dekady listopada każdego roku to okres, w którym obchodzimy kolejne rocznice odzyskania przez Polskę niepodległości. W roku bieżącym była to dziewięćdziesiąta rocznica. W różnych miejscach naszego kraju organizowane są rozmaite uroczystości, imprezy i wydarzenia. Zawsze mają one doniosły i patriotyczny charakter.

Również w województwie mazowieckim, w regionie północnego Mazowsza obchody dziewięćdziesiątej rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości miały szczególny wymiar. Warto w tym miejscu wskazać dwa wydarzenia.

Pierwsze to II Bieg Niepodległości, który zgromadził niemal czterystu zawodników w kategoriach szkół podstawowych, gimnazjalnych, ponadpodstawowych oraz w kategorii open. Warto podkreślić, że najstarszy uczestnik tego biegu miał osiemdziesiąt lat. Była to impreza o charakterze sportowym, ale chodziło również o to, żeby w zdrowy sposób uczcić Święto Niepodległości.

Warto również powiedzieć o inicjatywie środowisk gospodarczych, konkretnie Izby Gospodarczej Regionu Płockiego, która zorganizowała III Płocki Bal Niepodległościowy. Wydarzeniu temu towarzyszyły niepowtarzalny nastrój, muzyka i śpiew pieśni patriotycznych. Tegorocznemu balowi towarzyszyła również loteria, z której dochód przeznaczony był na cele charytatywne.

Miałem okazję brać udział w obu wydarzeniach i pragnę potwierdzić, że miały one bardzo doniosły i uroczysty charakter. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Marek Ziółkowski:

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.

Pan senator Marek Konopka, proszę bardzo.

Do spisu treści

Senator Marek Konopka:

Panie Marszałku! Pani Senator! Panowie Senatorowie! Szanowni Państwo!

Ja w imieniu własnym i senatora Stanisława Gorczycy chciałbym złożyć oświadczenie skierowane do Cezarego Grabarczyka, ministra infrastruktury.

W związku z wejściem w życie ustawy o zmianie ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych oraz zmianie niektórych ustaw do mojego biura wpłynęło wiele apeli i protestów w sprawie negatywnych skutków, jakie niesie wspomniana ustawa dla właścicieli i użytkowników ogrodów działkowych.

Główna kwestia, jaką podnoszą działkowcy, to utrata wszelkich praw do odszkodowań w przypadku realizacji inwestycji drogowych na obecnych terenach działkowych. Środowisko działkowców nie krytykuje potrzeby wprowadzenia ułatwień w realizacji tych inwestycji, lecz uważa, że tak duże ograniczenia jego praw są niewspółmierne do ewentualnych korzyści płynących z wejścia w życie ustawy.

Zwracam się do pana ministra z prośbą o odpowiedź na następujące pytania.

Czy w związku z realizacją inwestycji drogowych niezbędne jest tak dalece idące ograniczenie czy wręcz pozbawienie praw działkowców?

Czy Ministerstwo Infrastruktury przewiduje zrewidowanie swojego stanowiska w tej sprawie i wprowadzenie zmian w prawie tak, aby było ono mniej krzywdzące dla właścicieli i użytkowników ogrodów działkowych? Dziękuję serdecznie.

Wicemarszałek Marek Ziółkowski:

Dziękuję, Panie Senatorze.

Pan senator Henryk Woźniak. Zapraszam.

Do spisu treści

Senator Henryk Woźniak:

Dziękuję bardzo.

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Chciałbym prosić o poświęcenie chwili sprawie, która odbiła się głośnym echem, a dotyczy dwóch posłów do litewskiego Sejmu, panów Michała Mackiewicza i Waldemara Tomaszewskiego, mających polskie pochodzenie, Polaków.

W Sejmie litewskim już po zaprzysiężeniu został sformułowany wniosek mający na celu pozbawienie mandatów poselskich wymienionych posłów w związku z tym, że są oni posiadaczami Karty Polaka. Ale Główna Komisja Wyborcza nie może odebrać mandatów osobom, które już otrzymały legitymacje poselskie i które zostały zaprzysiężone przez Sejm litewski. W związku z tym został sformułowany wniosek, by to Sejm pozbawił mandatów obu posłów. Jednak Sejm litewski skierował ten wniosek do rozpatrzenia przez Sąd Konstytucyjny. W gronie osób popierających takie stanowisko jest prezydent Litwy Valdas Adamkus.

Chciałbym w związku z tym zwrócić się z apelem do szefa Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, pana ministra Kownackiego - mając na względzie wyjątkowo dobre osobiste relacje prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, pana Lecha Kaczyńskiego, i prezydenta Republiki Litewskiej, pana Valdasa Adamkusa - by prezydent Najjaśniejszej Rzeczypospolitej zechciał w trakcie najbliższego spotkania prezydentów obu krajów przedstawić istotę Karty Polaka i wyjaśnić, że jej posiadanie nie powoduje nastawienia jej posiadacza przeciwko własnemu krajowi, a jedynie jest potwierdzeniem przynależności do narodu polskiego.

Sprawa ma oczywiście duże znaczenie - mimo liczby osób, których dotyczy, czyli zaledwie dwóch - bowiem wyznacza ona pewne ramy wzajemnych stosunków między Polską i Litwą, krajami należącymi do Unii Europejskiej, krajami o wielowiekowej wspólnej historii. Jeśli miałoby się stać tak, że posłowie litewscy polskiego pochodzenia utraciliby mandaty tylko z tego względu, że mają urzędowo potwierdzoną przynależność do narodu polskiego, to w moim przekonaniu oznaczałoby to łamanie standardów obowiązujących w Unii Europejskiej.

I druga kwestia, o wysłuchanie której proszę Wysoką Izbę i z którą zwracam się do ministra spraw zagranicznych, to sprawa funkcjonowania Jugendamtów, urzędów do spraw młodzieży, instytucji federalnych funkcjonujących w Republice Federalnej Niemiec. Ich działalność, mająca oficjalnie na celu ochronę praw dzieci, wywołuje bardzo wiele kontrowersji w Polsce, ale nie tylko tu, bo także w wielu innych krajach, dotyczy bowiem działań wobec dzieci z małżeństw mieszanych, w których jedno z rodziców jest Niemcem. Sprawa ta wywołuje wielkie wzburzenie również na arenie Parlamentu Europejskiego, w Komisji Petycji Parlamentu Europejskiego. Powstało już Stowarzyszenie "Rodzice przeciw dyskryminacji", w którym zrzeszyli się rodzice Polacy mający przekonanie o dyskryminowaniu ich praw rodzicielskich. Powstało także bardzo silne stowarzyszenie rodziców francuskich.

Chciałbym zapytać ministra spraw zagranicznych: jak polskie placówki konsularne monitorują te problemy? Słyszałem wprawdzie w trakcie debaty w Wysokim Senacie - zresztą sam zadawałem wtedy pytania na temat Konwencji w sprawie kontaktów z dziećmi - że Ministerstwu Spraw Zagranicznych znana jest działalności Jugendamtów. Ale nie usłyszałem, Wysoka Izba także nie usłyszała, wyczerpującej odpowiedzi na temat skali zagrożeń dla dzieci z małżeństw, w których jedno z rodziców jest Polakiem.

Mam wrażenie, że sprawa, która wraca na pierwsze strony prasy, nie jest należycie monitorowana przez polskie placówki konsularne, że nie zapewniają one właściwej ochrony dzieciom polskim przebywającym na terenie Republiki Federalnej Niemiec, a Jugendamty, urzędy znane z bardzo zaborczego chronienia praw związanych z przynależnością tych dzieci do narodu niemieckiego, naruszają prawa człowieka.

W związku z tym zwracam się do ministra spraw zagranicznych o szczegółową informację w tym zakresie: jak placówki konsularne monitorują tę sytuację i w jaki sposób zapewniają niezbędną pomoc obywatelom polskim?

Dziękuję, Panie Marszałku, Dziękuję Wysoka Izbo.

Do spisu treści

Wicemarszałek Marek Ziółkowski:

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.

Informuję państwa senatorów, że oświadczenia złożone do protokołu zostaną zamieszczone w urzędowej wersji sprawozdania stenograficznego.

Informuję też, że protokół dwudziestego drugiego posiedzenia Senatu Rzeczpospolitej Polskiej siódmej kadencji zostanie udostępniony senatorom w terminie trzydziestu dni po posiedzeniu Senatu w Biurze Prac Senackich w pokoju nr 255.

Zamykam dwudzieste drugie posiedzenie Senatu Rzeczypospolitej Polskiej siódmej kadencji.

(Wicemarszałek trzykrotnie uderza laską marszałkowską)

Dziękuję państwu bardzo. Dobranoc.

(Koniec posiedzenia o godzinie 22 minut 37)

 

Do spisu treści

Przemówienie senatora Stanisława Bisztygi
w dyskusji nad punktem ósmym porządku obrad

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Kolejna zmiana polskiego prawa, zaproponowana przez komisję "Przyjazne Państwo", jest zmianą lakoniczną, ale niewątpliwie konieczną, a przynajmniej w dużej mierze ułatwiającą życie osobom, które będą ze zmienionych przepisów korzystały.

Jak wiemy, ta nowelizacja zakłada, że najem zawarty między przedsiębiorcami na czas dłuższy niż trzydzieści lat po upływie tego terminu uznaje się za najem na czas nieoznaczony. Obecnie mamy do czynienia z taką sytuacją, że umowa najmu zawarta na czas oznaczony dłuższy niż dziesięć lat po upływie tego terminu jest uznawana za zawartą na czas nieoznaczony. Po wprowadzeniu zmian okres ten wydłuży się do trzydziestu lat i wówczas w momencie upłynięcia terminu najem stanie się zobowiązaniem bezterminowym bez konieczności zawierania kolejnych umów. Bezterminowość nowej umowy gwarantuje jej stronom możliwość swobodnego wypowiedzenia jej w dowolnym momencie.

W trakcie debaty sejmowej nad tym projektem podniosły się głosy ze strony opozycji, że wydłużenie okresu, od którego umowa staje się bezterminowa, komplikuje prawo, a przede wszystkim życie obywateli. W odniesieniu do tych głosów chciałbym jedynie powiedzieć, że po pierwsze, nowelizacja odnosi się wyłącznie do przedsiębiorców, a po wtóre, przedsiębiorcy ci będą mogli łatwiej szacować opłacalność swych inwestycji w perspektywie długofalowej, bowiem w obiektach przynoszących dochód, które są wynajmowane, pewność długotrwałego wynajmowania powierzchni o określonej wielkości pozwala na szacunkowe określenie zysków i przychodów w przyszłości. Nowelizacja ta wpływa więc na utrwalenie stosunku najmu między przedsiębiorcami i polepsza warunki prowadzenia działalności gospodarczej.

Myślę, że są to wystarczające argumenty pokazujące bezzasadność tez opozycji, a z drugiej strony potrzebę wprowadzenia zmian, które niniejszym bardzo rekomenduję Wysokiemu Senatowi. Dziękuję za uwagę.

 

Do spisu treści

Przemówienie senatora Stanisława Bisztygi
w dyskusji nad punktem piętnastym porządku obrad

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Zmiany, jakich należy dokonać w ustawie o transporcie drogowym oraz w ustawie - Prawo o ruchu drogowym, wynikają z chęci usprawnienia działania państwa, ułatwienia życia ludziom, jak i ze zobowiązań, jakie nakłada na nas członkostwo w Unii Europejskiej.

Projekt zakłada likwidację karty kwalifikacji kierowcy, czyli dokumentu potwierdzającego spełnienie przez kierowców pochodzących z państw trzecich, a więc spoza Unii Europejskiej, wymagań uprawniających ich do wykonywania zawodu kierowcy w Polsce. Zamiast tego w prawie jazdy ma figurować odpowiedni kod unijny, który potwierdzałby uprawnienia do wykonywania zawodu kierowcy.

Karta kwalifikacji kierowcy w dużej części pokrywa się ze świadectwami, które od 2004 r. wydawane są kierowcom pracującym dla polskich przedsiębiorców i posiadającym prawo jazdy kategorii C. Jeśli zaś idzie o prawo jazdy kategorii D, to jego posiadacze spoza UE otrzymają stosowny wpis poświadczający jego posiadanie i ten dokument będzie traktowany jak dokument unijny.

Na obecną chwilę roczne zapotrzebowanie na kartę kwalifikacji kierowcy wynosi około dwóch tysięcy egzemplarzy. Trzeba też wspomnieć, że nie są uregulowane kwestie związane z tym, jak mają być wybierani producenci kart i z czego je finansować. Należy również wskazać, że ponieważ karty są produkowane wedle unijnego wzoru, ich produkcja jest droga, a że zapotrzebowanie na nie jest w Polsce niewielkie, ich produkcja przynosi duże straty.

Wydawanie kart w Polsce chce się, moim zdaniem, ze wszech miar słusznie zastąpić obowiązkiem wymiany przez odpowiedniego ze względu na miejsce zamieszkania kierowcy starostę posiadanego przez kierowcę zagranicznego prawa jazdy na polskie, z jednoczesnym dokonaniem w nim wpisu potwierdzającego spełnienie wymagań uprawniających do wykonywania zawodu kierowcy.

Panie Marszałku! Wysoki Senacie! Uregulowania zaproponowane w omawianym projekcie są absolutnie bezsporne, są one bowiem racjonalne, likwidują przerost biurokracji, likwidują marnotrawienie publicznych pieniędzy na rzadko potrzebne specjalistyczne druki, podejmują też próbę rozwiązania problemu niedoboru wykwalifikowanych kadr w zawodzie kierowcy, z którym to problemem Polska boryka się już od pewnego czasu.

Przedstawione argumenty jasno wskazują na konieczność przyjęcia niniejszej ustawy, do czego Wysoką Izbę bardzo namawiam. Dziękuję za uwagę.

 

 

Do spisu treści

Przemówienie senatora Stanisława Bisztygi
w dyskusji nad punktem szesnastym porządku obrad

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Jak wiele projektów tworzonych przez komisję "Przyjazne Państwo", tak i obecnie omawiana zmiana w ustawie - Prawo o ruchu drogowym ma ułatwić życie obywatelom naszego kraju. Ta nowelizacja odnosi się jednak do bardzo specyficznej grupy, a mianowicie do kolekcjonerów pojazdów zabytkowych.

Do tej pory nie można było zarejestrować, a przez to użytkować, pojazdu, który nie miał takich cech identyfikacyjnych, jak numery identyfikacyjne nadwozia, silnika i ramy. Trzeba jednak uświadomić sobie, że dużo ciągle działających pojazdów zabytkowych nie ma tych danych, ponieważ wiele lat temu standardy oznaczania były inne.

Dlatego komisja "Przyjazne Państwo" zaproponowała, by rozszerzono katalog sytuacji, w których starosta może wydać decyzję o nadaniu cech identyfikacyjnych pojazdowi zabytkowemu i zarejestrować go, co mogłoby mieć miejsce po udokumentowaniu pochodzenia i własności pojazdu oraz stwierdzeniu jego autentyczności stosowną ekspertyzą rzeczoznawcy.

W trakcie debaty sejmowej nad niniejszym projektem przedstawiciele lewicowej opozycji postawili zarzut, że zmiany w prawie o ruchu drogowym są chaotyczne i służą tylko mnożeniu bytów ponad potrzebę oraz efektom statystycznym. Sami zauważają jednak, że dotychczasowe regulacje wymagające okazywania dokumentów pojazdów zabytkowych sprzed kilkudziesięciu lat są absurdalne. Ja chciałbym przypomnieć, że to nie my wprowadzaliśmy te absurdalne przepisy, ale za to my jesteśmy pierwszą formacją, która z tymi absurdami walczy i chce je wyeliminować, i to już w pierwszym roku naszej działalności, podczas gdy parlamentarzyści lewicy mieli wiele okazji, żeby zrobić taki krok, w trakcie dwóch pełnych kadencji w latach 1993-1997 i 2001-2005.

Panie Marszałku, Wysoki Senacie! Projekt zmian w prawie o ruchu drogowym jest, jak powiedziałem, potrzebny, ponieważ ułatwia życie kolekcjonerom i jednocześnie daje im szansę na lepszą konserwację ich pojazdów przez utrzymywanie ich w ruchu i sprawności technicznej. A trzeba zauważyć, że elementy poszczególnych kolekcji często są perłami motoryzacji, na których zmarnowanie nie możemy sobie pozwolić.

Z tych względów, mimo narzekań opozycji na formę naszych działań, jestem zwolennikiem zmiany przedstawionej przez komisję "Przyjazne Państwo". Dziękuję za uwagę.

 


22. posiedzenie Senatu RP, spis treści , poprzednia część stenogramu