(Wznowienie posiedzenia o godzinie 9 minut 02)
(Posiedzeniu przewodniczy marszałek Bogdan Borusewicz)
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Wznawiam posiedzenie.
Proszę senatorów sekretarzy o zajęcie miejsc przy stole prezydialnym.
Powracamy do rozpatrywania punktu drugiego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o państwowym przedsiębiorstwie użyteczności publicznej "Poczta Polska" oraz ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze.
Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.
Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy o państwowym przedsiębiorstwie użyteczności publicznej "Poczta Polska" oraz ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze.
Przypominam, że Komisja Gospodarki Narodowej przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosiła o przyjęcie tej ustawy bez poprawek. Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego projektu uchwały? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw? Przycisk "przeciw" i podniesienie ręki.
Kto się wstrzymał od głosu? Przycisk "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.
Proszę o podanie wyników głosowania.
Na 84 obecnych senatorów 50 głosowało za, 31 - przeciw, 3 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 3)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o państwowym przedsiębiorstwie użyteczności publicznej "Poczta Polska" oraz ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze.
Powracamy do rozpatrywania punktu trzeciego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości.
Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.
Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości. Przypominam, że Komisja Gospodarki Narodowej przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosi o wprowadzenie poprawek do ustawy. Zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu za chwilę przeprowadzimy kolejne głosowania nad przedstawionymi poprawkami, a następnie nad podjęciem uchwały w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionymi przez komisję poprawkami.
Poprawka pierwsza zmierza do uwzględnienia faktu, że ustawa nowelizuje ustawę o swobodzie działalności gospodarczej.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za? Przycisk "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw? Przycisk "przeciw" i podniesienie ręki.
Kto się wstrzymał od głosu? Przycisk "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.
ProszÄ™ o wyniki.
Na 84 obecnych senatorów 84 głosowało za. (Głosowanie nr 4)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka druga ma charakter redakcyjny.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto za? Przycisk "za" i podniesienie ręki.
Kto przeciw? Przycisk "przeciw" i podniesienie ręki.
Kto się wstrzymał? Przycisk "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.
ProszÄ™ o wyniki.
Na 83 obecnych senatorów 82 głosowało za, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 5)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka trzecia ma także charakter redakcyjny.
Proszę, przycisk obecności.
Kto jest za? Przycisk "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw? Przycisk "przeciw" i podniesienie ręki.
Kto się wstrzymał od głosu? Przycisk "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.
ProszÄ™ o wyniki.
Na 84 obecnych senatorów 84 głosowało za. (Głosowanie nr 6)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka czwarta ma charakter redakcyjny.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za? Przycisk "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw? Przycisk "przeciw" i podniesienie ręki.
Kto się wstrzymał od głosu? Przycisk "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.
ProszÄ™ o wyniki.
Na 84 obecnych senatorów 84 głosowało za. (Głosowanie nr 7)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka piąta zmierza do powołania w przepisie ustawy Dziennika Urzędowego, w którym została ogłoszona ustawa o finansach publicznych.
Proszę o przyciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za? Przycisk "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw? Przycisk "przeciw" i podniesienie ręki.
Kto się wstrzymał od głosu? Przycisk "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.
ProszÄ™ o wyniki.
Na 83 obecnych senatorów 82 głosowało za, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 8)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka szósta zmierza do zapewnienia spójności terminologicznej w systemie prawnym.
Przycisk obecności.
Kto jest za? Przycisk "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw? Przycisk "przeciw" i podniesienie ręki.
Kto się wstrzymał od głosu? Przycisk "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.
ProszÄ™ o wyniki.
Na 84 obecnych senatorów 83 - za, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 9)
Poprawka siódma także zmierza do zapewnienia spójności terminologicznej w systemie prawnym.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za? Przycisk "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw? Przycisk "przeciw" i podniesienie ręki.
Kto się wstrzymał od głosu? Przycisk "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.
ProszÄ™ o wyniki.
Na 84 obecnych senatorów 84 - za. (Głosowanie nr 10)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka ósma zmierza do sprecyzowania, iż we wniosku dłużnika o umorzenie należności i wierzytelności Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości, ich odroczenie lub rozłożenie na raty należy podać nie tylko imię i nazwisko, miejsce zamieszkania wnioskodawcy osoby fizycznej, lecz także jego adres.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za? Przycisk "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw? Przycisk "przeciw" i podniesienie ręki.
Kto się wstrzymał od głosu? Przycisk "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.
ProszÄ™ o wyniki.
Na 83 obecnych senatorów 82 - za, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 11)
Poprawka została przyjęta.
Przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie ustawy o zmianie ustawy o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem uchwały? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw? Proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.
Kto się wstrzymał od głosu? Proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.
Proszę o podanie wyników głosowania.
Na 84 obecnych senatorów 84 - za. (Głosowanie nr 12)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości.
Panie i Panowie Senatorowie, w związku z podjętą uchwałą przypominam senatorowi sprawozdawcy Erykowi Smulewiczowi o obowiązku reprezentowania Senatu w toku rozpatrywania uchwał Senatu przez komisje sejmowe.
Powracamy do rozpatrywania punktu czwartego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw.
Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.
Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw.
Przypominam, że Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosiła o przyjęcie tej ustawy bez poprawek, druk senacki nr 113A.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego projektu uchwały? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw? Proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.
Kto się wstrzymał od głosu? Proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.
Proszę o podanie wyników głosowania.
Na 85 obecnych senatorów 54 głosowało za, 1 - przeciw, 30 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 13)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw.
Powracamy do rozpatrywania punktu piÄ…tego porzÄ…dku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo atomowe.
Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.
Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo atomowe.
Przypominam, że Komisja Rolnictwa i Ochrony Środowiska przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosiła o przyjęcie tej ustawy bez poprawek, druk nr 115A.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw? Proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.
Kto się wstrzymał od głosu? Przycisk "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.
Proszę o podanie wyników głosowania.
Na 85 obecnych senatorów 85 - za. (Głosowanie nr 14)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo atomowe.
Powracamy do rozpatrywania punktu szóstego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw.
Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.
Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw.
Przypominam, że Komisja Ustawodawcza przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosi o wprowadzenie poprawek do ustawy, druk nr 111A.
Zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu za chwilę przeprowadzimy kolejne głosowania nad przedstawionymi poprawkami, a następnie nad przyjęciem uchwały w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionymi przez komisję poprawkami.
Poprawka pierwsza ma na celu ujednolicenie terminologii ustawy z innymi przepisami kodeksu cywilnego i innych ustaw.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw? Przycisk "przeciw" i podniesienie ręki.
Kto się wstrzymał od głosu? Przycisk "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.
ProszÄ™ o wyniki.
Na 85 obecnych senatorów 84 głosowało za, 1 nie głosował. (Głosowanie nr 15)
Poprawka została przyjęta.
Poprawka druga rozszerza ustawę o nowelizację ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze i stanowi konsekwencję przyjętego w ustawie rozwiązania, zgodnie z którym przy sprzedaży egzekucyjnej nieruchomości służebność przesyłu nie wygasa.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto jest za? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw? Przycisk "przeciw" i podniesienie ręki.
Kto się wstrzymał od głosu? Przycisk "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.
ProszÄ™ o wyniki.
Na 85 obecnych senatorów 85 głosowało za. (Głosowanie nr 16)
Poprawka została przyjęta.
Przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem uchwały? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw? Proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.
Kto się wstrzymał od głosu? Proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.
Proszę o podanie wyników głosowania.
Na 85 obecnych senatorów 85 głosowało za. (Głosowanie nr 17)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw.
Panie i Panowie Senatorowie, w związku z podjętą uchwałą przypominam senatorowi sprawozdawcy Leonowi Kieresowi o obowiązku reprezentowania Senatu w toku rozpatrywania uchwał Senatu przez komisje sejmowe.
Powracamy do rozpatrywania punktu siódmego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o państwowej kompensacie przysługującej ofiarom niektórych przestępstw umyślnych.
Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.
Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy o państwowej kompensacie przysługującej ofiarom niektórych przestępstw umyślnych.
Przypominam, że Komisja Praw Człowieka i Praworządności przedstawiła projekt uchwały, w którym wnosiła o przyjęcie tej ustawy bez poprawek, druk nr 112A.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego projektu uchwały? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw? Proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.
Kto się wstrzymał od głosu? Proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.
Proszę o podanie wyników głosowania.
Na 85 obecnych senatorów 85 głosowało za. (Głosowanie nr 18)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o państwowej kompensacie przysługującej ofiarom niektórych przestępstw umyślnych.
Powracamy do rozpatrywania punktu ósmego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o informowaniu pracowników i przeprowadzaniu z nimi konsultacji.
Przypominam, że w przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Gospodarki Narodowej oraz Komisji Rodziny i Polityki Społecznej, które ustosunkowały się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie.
Przypominam, że dyskusja nad rozpatrywaną ustawą została zamknięta i obecnie, zgodnie z art. 52 ust. 6 Regulaminu Senatu, głos mogą zabrać jedynie sprawozdawcy i wnioskodawcy.
Proszę sprawozdawcę Komisji Gospodarki Narodowej oraz Komisji Rodziny i Polityki Społecznej, pana senatora Kazimierza Kleinę, o zabranie głosu i przedstawienie uzgodnionych na posiedzeniu wniosków.
Senator Kazimierz Kleina:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Połączone komisje, Komisja Gospodarki Narodowej oraz Komisja Rodziny i Polityki Społecznej, po rozpatrzeniu na posiedzeniu w dniu 7 maja 2008 r. wniosków zgłoszonych w dniu 7 maja 2008 r. w toku debaty nad ustawą o zmianie ustawy o informowaniu pracowników i przeprowadzaniu z nimi konsultacji wnoszą o przyjęcie ustawy bez poprawek. Komisje, obie połączone komisje wnikliwie zapoznały się ze zgłoszonymi podczas debaty poprawkami. Uznały jednak, że wypracowany w Komisji Trójstronnej konsensus w sprawie zmiany ustawy jest na tyle ważny, że zgadzają się, aby przyjąć ustawę bez poprawek. I taki wniosek ponawiają. Dziękuję bardzo.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję, Panie Senatorze.
Czy senator wnioskodawca, pan marszałek Zbigniew Romaszewski, lub senator sprawozdawca Jan Rulewski chcą zabrać głos?
Proszę bardzo, Panie Marszałku.
Senator Zbigniew Romaszewski:
Ustawa o tworzeniu rad pracowników ma generalnie charakter fasadowy. A wprowadzana nowelizacja jeszcze bardziej powiększa bariery w tworzeniu rad pracowników w przedsiębiorstwach, w których nie działają związki zawodowe. Tak że można się spodziewać, że liczba rad pracowników po wprowadzeniu tej ustawy zmaleje. Dziękuję bardzo.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję.
Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy o informowaniu pracowników i przeprowadzaniu z nimi konsultacji.
Przypominam, że w tej sprawie w toku debaty zostały przedstawione następujące wnioski: Komisja Gospodarki Narodowej oraz Komisja Rodziny i Polityki Społecznej wnosiły o przyjęcie ustawy bez poprawek - punkt oznaczony rzymską jedynką w druku nr 110Z; senator wnioskodawca, marszałek Zbigniew Romaszewski, przedstawił wniosek o wprowadzenie poprawek do ustawy - punkt oznaczony rzymską dwójką w druku nr 110Z.
Informuję, że zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu w pierwszej kolejności zostanie przeprowadzone głosowanie nad wnioskiem o przyjęcie ustawy bez poprawek, a następnie, w wypadku odrzucenia tego wniosku, nad przedstawionymi poprawkami według kolejności przepisów ustawy.
Przystępujemy do głosowania nad wnioskiem Komisji Gospodarki Narodowej oraz Komisji Rodziny i Polityki Społecznej, popartym przez połączone komisje, o przyjęcie ustawy o zmianie ustawy o informowaniu pracowników i przeprowadzaniu z nimi konsultacji bez poprawek.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego wniosku? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw? Proszę nacisnąć przycisk "przeciw" i podnieść rękę.
Kto się wstrzymał od głosu? Proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.
Proszę o wyniki głosowania.
Na 86 obecnych senatorów 49 głosowało za, 35 - przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. (Głosowanie nr 19)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o informowaniu pracowników i przeprowadzaniu z nimi konsultacji.
Powracamy do rozpatrywania punktu dziewiątego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.
Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.
Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.
Przypominam, że Komisja Rodziny i Polityki Społecznej przedstawiła projekt uchwały, w której wnosiła o przyjęcie tej ustawy bez poprawek, druk nr 116A.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego projektu uchwały? Proszę o naciśnięcie przycisku "za" i podniesienie ręki.
Kto jest przeciw? Proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.
Kto się wstrzymał od głosu? Proszę nacisnąć przycisk "wstrzymuję się" i podnieść rękę.
Proszę o wyniki głosowania.
Na 86 obecnych senatorów 86 głosowało za. (Głosowanie nr 20)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.
Powracamy do rozpatrywania punktu dziesiątego porządku obrad: stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ratyfikacji Konwencji Nr 181 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej prywatnych biur pośrednictwa pracy, przyjętej w Genewie w dniu 19 czerwca 1997 r.
Przypominam, że debata nad rozpatrywaną ustawą została zakończona i obecnie możemy przystąpić do głosowania w sprawie tej ustawy.
Przystępujemy do głosowania w sprawie ustawy o ratyfikacji Konwencji Nr 181 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej prywatnych biur pośrednictwa pracy, przyjętej w Genewie w dniu 19 czerwca 1997 r.
Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisje projektem uchwały.
Proszę o naciśnięcie przycisku obecności.
Kto z państwa senatorów jest za przyjęciem przedstawionego projektu uchwały? Proszę nacisnąć przycisk "za" i podnieść rękę.
Kto jest przeciw? Proszę o naciśnięcie przycisku "przeciw" i podniesienie ręki.
Kto się wstrzymał od głosu? Proszę o naciśnięcie przycisku "wstrzymuję się" i podniesienie ręki.
Proszę o podanie wyników głosowania.
Na 85 obecnych senatorów 84 głosowało za, 1 wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 21)
Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o ratyfikacji Konwencji Nr 181 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej prywatnych biur pośrednictwa pracy, przyjętej w Genewie w dniu 19 czerwca 1997 r.
Informuję, że porządek obrad jedenastego posiedzenia Senatu został wyczerpany.
ProszÄ™ o komunikaty.
Senator Sekretarz
Waldemar Kraska:
Panie i Panowie Senatorowie!
Wspólne posiedzenie Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich dotyczące pierwszego czytania projektu uchwały Senatu w sprawie zmiany Regulaminu Senatu - druk nr 99 - odbędzie się w dniu 14 maja o godzinie 8.00 w sali nr 217.
Wspólne posiedzenie Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Gospodarki Narodowej w sprawie rozpatrzenia projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług odbędzie się w dniu 14 maja o godzinie 8.30 w sali nr 217.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję.
Przystępujemy do oświadczeń senatorów poza porządkiem obrad.
Przypominam, że zgodnie z art. 49 ust. 2 Regulaminu Senatu oświadczenia nie mogą trwać dłużej niż pięć minut. Przedmiotem oświadczenia mogą być sprawy związane z wykonywaniem mandatu, przy czym nie może ono dotyczyć spraw będących przedmiotem porządku obrad bieżącego posiedzenia Senatu. Nad oświadczeniami senatorskimi nie przeprowadza się dyskusji.
Przypominam państwu senatorom, że zgodnie z art. 49 ust. 2a Regulaminu Senatu marszałek odmówi przyjęcia niewygłoszonych oświadczeń, których treści nie można ustalić lub których wygłoszenie przez senatora nie byłoby możliwe w przysługującym na to czasie, czyli w ciągu pięciu minut.
Proszę o zabranie głosu panią senator Arciszewską-Mielewczyk.
Senator Dorota Arciszewska-Mielewczyk:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Na ręce pana marszałka składam oświadczenie w sprawie zwołania wspólnego posiedzenia komisji: Komisji Spraw Zagranicznych Sejmu i Senatu oraz Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka Sejmu. Posiedzenie miałoby być poświęcone sytuacji polskich rodziców oraz ich dzieci, którym na terenie Niemiec odbierane jest prawo do swobodnego kontaktu oraz porozumiewania się w języku ojczystym.
Na posiedzenie komisji powinni zostać zaproszeni rodzice - i powinni oni zostać wysłuchani - którym niemieckie Jugendamty z naruszeniem podstawowych standardów europejskich odbierają prawo do widzeń ze swoimi dziećmi i porozumiewania się w języku ojczystym. Wspólne posiedzenie komisji powinno być otwarte dla środków masowego przekazu. Celem posiedzenia powinno być wypracowanie spójnej strategii oraz określenie środków mających pomóc Polakom poszkodowanym przez Jugendamty.
Panie Marszałku! Fundacja Adalbert-Stiftung-Krefeld i niemieckie stowarzyszenie Osteuropa zorganizowały polsko-niemieckie sympozjum dyskusyjne, które odbyło się w przedstawicielstwie Komisji Europejskiej w Berlinie. W dyskusji wzięli udział między innymi Władysław Bartoszewski i pełnomocnik rządu niemieckiego do spraw kontaktów z Polską Gesine Schwan. Nieoczekiwanie dla organizatorów...
(Rozmowy na sali)
Panie Marszałku, jeżeli można...
(Marszałek Bogdan Borusewicz: Proszę o spokój.)
Nieoczekiwanie dla organizatorów atmosferę popsuł Mirosław Kraszewski, który publicznie poskarżył się na dyskryminowanie jego i innych Polaków przez niemieckie Jugendamty i niemieckie sądy, zabraniające naszym rodakom, którzy rozstali się z Niemcami, rozmawiać z własnymi dziećmi po polsku. Kraszewski próbował zainteresować tymi problemami zarówno niemieckich polityków, jak i polskiego pełnomocnika do spraw stosunków polsko-niemieckich Władysława Bartoszewskiego.
Skutek jego wypowiedzi zaskoczył wszystkich zebranych, bowiem prowadzący spotkanie profesor Hans Suessmuth tak się zdenerwował takimi pytaniami, że najpierw próbował odebrać głos Polakowi, a później, uderzając dłonią w stół, krzyczał, że wykorzystuje on podium dyskusyjne do niecnych celów. Wtedy okazało się, iż pokrzywdzonych przez niemieckie urzędy Polaków jest na sali dużo więcej i że polskiego ojca popiera znaczna część zebranych, którzy także zaczęli krzyczeć, że mówi on o znanych i często powtarzających się w tym kraju problemach, które nareszcie powinny zostać przez polskie i niemieckie władze raz na zawsze załatwione.
Z informacji pozyskanych przeze mnie wynika, że pan Bartoszewski nie zareagował na skandaliczne zachowanie profesora Suessmutha. Ta postawa oraz informacje, że polskie placówki dyplomatyczne w Niemczech nie wywiązują się ze swoich ustawowych obowiązków dotyczących niesienia pomocy obywatelom polskim, w pełni uzasadniają konieczność zwołania wspólnego posiedzenia komisji i wypracowania strategii mającej na celu rozwiązanie tego problemu.
Dlatego też proszę pana marszałka o to, o czym wspomniałam na wstępie.
Chciałabym również dodać, że z mojej inicjatywy w poprzedniej kadencji pani minister Fotyga spotkała się z tymi rodzicami, którzy reprezentują środowisko rodziców poszkodowanych, i mam nadzieję, że obecny rząd również tę sprawę podniesie w celu rozwiązania tego bardzo palącego problemu. Dziękuję.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję, Pani Senator.
Proszę o wygłoszenie oświadczenia pana senatora Jana Rulewskiego.
Senator Jan Rulewski:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Swoje oświadczenie kieruję do pani minister Fedak, a więc minister pracy i polityki społecznej.
Jak wiadomo, 1 stycznia 2008 r. weszły w życie przepisy ustawy, które gwarantują osobom niepełnosprawnym, zarówno prowadzącym pozarolniczą działalność gospodarczą, jak i rolniczą działalność gospodarczą, prawo do refundacji z tytułu opłacanych przez nich składek na różne rodzaje ubezpieczeń. Pragnę podkreślić, że ta ustawa jest bardzo korzystna, bo dotychczas ustawą były objęte osoby niepełnosprawne, które po raz pierwszy podjęły działalność gospodarczą. Na mocy tej ustawy objęto nią pozostałych niepełnosprawnych. Zatem możemy mówić o liczbie przynajmniej dwudziestu pięciu tysięcy osób, bo tyle jest zgłoszonych do dzisiaj, oraz kolejnych pięciu tysiącach osób, które prawdopodobnie będą objęte tą ustawą.
Niestety, z doniesień prasowych oraz skarg obywateli wynika, że realizacja tego zadania napotyka spore trudności. Beneficjenci ustawy, a przypomnijmy: są to osoby niepełnosprawne o bardzo niskich dochodach, nawet jeśli prowadzą ograniczoną działalność gospodarczą, od momentu wprowadzenia w życie ustawy, to jest od stycznia, nie otrzymali żadnego świadczenia, a jest to kwota w granicach - łatwo to policzyć: cztery miesiące razy około 600 zł - 2 tysięcy 400 zł. Dotyczy to również osób, które w ustawowym terminie złożyły te wnioski i spełniają wszelkie wymagania dotyczące ich poprawności. Pragnę zauważyć, że zgodnie z przepisami kwota refundacji powinna trafić na rachunek bankowy wnioskodawcy w terminie siedmiu dni od złożenia wniosku.
Proszę panią minister o udzielenie informacji, dlaczego powstały zatory w realizacji tego zadania, mimo zabezpieczenia środków na ten cel w budżecie PFRON i obietnic, jakie składali przedstawiciele PFRON w momencie analizowania realności budżetu. Czy stało się tak na skutek tego, że zadanie to samodzielnie realizuje zarząd PFRON w Warszawie? I czy na powstanie takiego stanu rzeczy mogły mieć również wpływ skomplikowane procedury zgłoszeniowe? Jeśli tak, to czy nie można tego zmienić?
W mojej ocenie można i dlatego apeluję do pani minister o rozważenie następujących kwestii:
Po pierwsze, czy możliwa jest zmiana przepisów rozporządzenia ministra pracy i polityki społecznej z 13 grudnia w sprawie refundacji składek na ubezpieczenia społeczne osób niepełnosprawnych zmierzająca do zmniejszenia uciążliwości związanych z comiesięcznym składaniem wniosków, na przykład przez comiesięczną refundację składek ze środków funduszu w kwotach odpowiadających składkom, oczywiście przy założeniu, że pierwszy wniosek i stosowna informacja zostały przekazane do PFRON, wnioskodawca został zarejestrowany oraz zostanie wprowadzona skuteczna kontrola terminowości opłacania składek.
Po drugie, pytam, czy nie należałoby w celu sprawniejszego dokonywania refundacji przekazać zarówno rejestrację wniosków, jak i wypłacanie kwot refundacji składek do oddziałów terenowych funduszu, które są przecież właściwe dla wnioskodawców ze względu na miejsce zamieszkania, podobnie jak jest w przypadku dokonywania zgłoszeń i składania deklaracji do ZUS.
Proszę panią minister o podjęcie działań w celu dokonania zmian systemowych dotyczących przepływu informacji między takimi instytucjami, jak ZUS, KRUS i PFRON. Właściwe uregulowania prawne w tym zakresie pozwolą w przyszłości zmniejszyć owe uciążliwości, o których wspomniałem.
Proszę pana marszałka o to, żeby z uwagi na jednak czteromiesięczne zaległości sprawa była potraktowana jako pilna.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję, Panie Senatorze.
Proszę o zabranie głosu i wygłoszenie oświadczenia pana senatora Tadeusza Skorupę.
Senator Tadeusz Skorupa:
Oświadczenie skierowane do pani Elżbiety Bieńkowskiej, minister rozwoju regionalnego.
Szanowna Pani Minister!
Kiedy czytam na stronach internetowych ministerstwa, że jednym z priorytetowych zadań Ministerstwa Rozwoju Regionalnego jest doprowadzenie do jak najlepszego i najsprawniejszego wykorzystania środków przyznanych Polsce przez Unię Europejską oraz podejmowanie wysiłków, aby uczynić system przyznawania tych środków jak najbardziej przyjaznym i prostym, to równocześnie zastanawiam się, czy to, co przekazujecie obywatelom, jest prawdą.
Do niedawna szczególnie mieszkańcy terenów górskich ekscytowali się projektem "Milion słonecznych dachów dla Polski". Wydawało się, że wszystko jest dopięte, samorządy przygotowywały się już do wdrażania odpowiednich projektów. Bardzo ambitny, ale zarazem bardzo trafiony według mnie projekt przewidywał możliwość dofinansowania ze środków unijnych zakupu i montażu kolektorów słonecznych, między innymi dla indywidualnych mieszkańców oraz jednostek samorządu terytorialnego. Przekazywane jesienią ubiegłego roku w mediach i w licznych publikacjach informacje pochodzące z Ministerstwa Rozwoju Regionalnego mówiły o możliwości uzyskania dofinansowania do montażu baterii słonecznych w gospodarstwach domowych nawet w wysokości 50-80% w ramach Programu Operacyjnego "Infrastruktura i Środowisko". Wszystkich zatem bardzo zdziwiło ostateczne stanowisko Ministerstwa Rozwoju Regionalnego w tej sprawie, które ukazało się bodaj w dniu 25 stycznia 2008 r. Niestety, ministerstwo nie podtrzymało wcześniejszych zapowiedzi o dofinansowaniu. Ostatecznie zdecydowano, że dofinansowanie nie może przekroczyć 20% kosztów inwestycyjnych. Każdy, kto choć trochę się interesuje problemem energii odnawialnej, wie, że biorąc pod uwagę koszt dokumentacji, którą musiałyby przygotować samorządy, aby złożyć odpowiedni projekt, przygotowanie takiego przedsięwzięcia wydaje się mało efektywne pod względem ekonomicznym. Samorządom pozostają zatem preferencyjne kredyty, jakich ponoć udzielają na ten cel wojewódzkie fundusze ochrony środowiska i gospodarki wodnej lub Bank Ochrony Środowiska. Jeszcze jednym dostępnym rozwiązaniem są prawdopodobnie regionalne programy operacyjne, w których zakresie działań często jest finansowanie odnawialnych źródeł energii. I to jest chyba teraz dla samorządów jedyną szansą na przygotowanie projektów dotyczących dofinansowania ze środków UE kolektorów słonecznych dla swoich mieszkańców.
Szanowna Pani Minister! Jakimi zatem przesłankami kierowało się Ministerstwo Rozwoju Regionalnego, wykluczając jedno z najważniejszych źródeł funduszy Unii Europejskiej na ten cel? Jakie są wreszcie gwarancje, że nie potraktujecie państwo w ten sam sposób innych funduszy na programy w zakresie energii odnawialnej? I wreszcie: jak to wszystko się ma do zobowiązań Polski w tym zakresie wobec Unii Europejskiej? Przecież jest oczywiste, że budowa nowych źródeł energii odnawialnej to milionowe inwestycje. Kto zatem będzie mógł tak naprawdę być wspomagany odpowiednimi funduszami i jakie w tym wszystkim szanse na pozyskanie środków unijnych ma przeciętny polski samorząd czy przeciętny polski przedsiębiorca? Dziękuję.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję, Panie Senatorze.
Proszę o wygłoszenie oświadczenia pana senatora Stanisława Gorczycę.
Senator Stanisław Gorczyca:
Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Swoje oświadczenie kieruję na ręce minister pracy i polityki społecznej, pani Jolanty Fedak.
Proszę o rozważenie zmiany zapisów ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów. Całość zapisów ustawy wchodzi w życie z dniem 1 października 2008 r.
Prace nad ustawą prowadzone w Komisji Finansów Publicznych, Komisji Polityki Społecznej, Komisji Rodziny i Praw Kobiet oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej w Sejmie piątej kadencji trwały od początku 2006 r. Od początku wzbudzała ona, ze względu na delikatną materię, dużo kontrowersji. Ale jedna z kontrowersji pojawiła się w trakcie późniejszych prac. Dotyczy ona zapisu art. 12 ust. 2, zgodnie z którym do załatwienia indywidualnych spraw z zakresu świadczeń z Funduszu Alimentacyjnego rada gminy nie może upoważnić ośrodka pomocy społecznej. Ani w projekcie obywatelskim, ani w poselskim projekcie ustawy zapisu takiego nie było, pojawił się on w trakcie prac wspomnianych komisji, na posiedzeniu 5 września 2007 r., po drugim czytaniu projektu ustawy. Zgłaszając poprawkę wprowadzającą przywołany zapis, posłowie Prawa i Sprawiedliwości uzasadniali, że - uwaga - wypłaty z Funduszu Alimentacyjnego nie mogą być kojarzone z pomocą społeczną! Na nic się nie zdały argumenty Platformy Obywatelskiej, że ośrodki pomocy społecznej są instytucją wyspecjalizowaną do wykonywania właśnie takich zadań. W strukturach gminy to właśnie ośrodki pomocy społecznej mają uprawnienia do badania wysokości dochodów rodziny oraz dysponują kadrą przygotowaną do takich prac. Niestety, w dniu 7 września 2007 r. Sejm przyjął zgłoszoną poprawkę głosami ówczesnej koalicji rządzącej.
Proszę panią minister o rozważenie możliwości zmiany zapisu art. 12 omawianej ustawy. Od czasu przejęcia przez gminy spraw związanych z wypłatą zasiłków rodzinnych i zaliczek alimentacyjnych w ośrodkach pomocy społecznej utworzono nowe stanowiska pracy, zakupiono sprzęt i oprogramowanie, przeszkolono pracowników. Tworzenie teraz od nowa dodatkowych instytucji, które zajmą się tymi zadaniami, wydaje się całkowicie bezcelowe, wręcz szkodliwe. Dziękuję bardzo.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję Panie, Senatorze.
Proszę o wygłoszenie oświadczenia pana senatora Stanisława Gogacza.
Senator Stanisław Gogacz:
Panie Marszałku, oświadczenie swoje kieruję do minister edukacji narodowej.
W dniu 29 kwietnia 2008 r. pod Lubelskim Urzędem Wojewódzkim i Urzędem Marszałkowskim Województwa Lubelskiego w Lublinie miała miejsce pikieta, w której wzięło udział kilkuset pedagogów z województwa lubelskiego. Na tę pikietę zostałem jako parlamentarzysta zaproszony. Protest zorganizowała oświatowa "Solidarność", ale uczestniczyli w nim również przedstawiciele innych nauczycielskich związków zawodowych. Wśród postulatów, realizacji których domagali się protestujący, należy wymienić oczekiwanie pedagogów na większe pensje, jak również zachowanie Karty Nauczyciela i uprawnień pedagogów do przechodzenia na wcześniejszą emeryturę.
Na 27 maja nauczyciele zapowiedzieli kolejną akcję, jeżeli rząd nie podejmie rozmów, gdyż, jak twierdzą protestujący, właśnie teraz, czyli 29 kwietnia, mijają dwa miesiące, odkąd oświatowe związki zawodowe wręczyły minister edukacji swoje postulaty, a rząd nawet nie zareagował. Wydaje się czymś oczywistym, że rząd prowadzi rozmowy ze środowiskami zawodowymi. A mowa tu o tak ważnym środowisku zawodowym, jakim są nauczyciele.
Stąd moje pytanie: dlaczego rząd do tej pory tych rozmów nie podjął? Dziękuję bardzo.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję, Panie Senatorze.
Proszę o wygłoszenie oświadczenia pana senatora Pawła Klimowicza.
ProszÄ™ bardzo, Panie Senatorze.
Senator Paweł Klimowicz:
Szanowny Panie Marszałku, moje oświadczenie kieruję do minister edukacji narodowej, pani Katarzyny Hall.
Szanowna Pani Minister!
Narodowa Strategia Integracji Społecznej zakłada, że do 2010 r. odsetek dzieci objętych edukacją przedszkolną zwiększy się do 60%. Odsetek dzieci w wieku między trzecim a piątym rokiem życia zapisanych do przedszkoli w Polsce jest najniższy wśród krajów Unii Europejskiej. Wynosi tylko około 30%, podczas gdy wskaźnik upowszechnienia wychowania przedszkolnego na przykład na Węgrzech, w Belgii czy Irlandii wynosi 100%, a w Czechach, we Włoszech i Szwajcarii - ponad 90%.
Na marginesie chciałbym dodać, iż uważam, że wychowaniem przedszkolnym powinny być objęte tylko te dzieci, których rodzice sobie tego życzą. Nie może mieć tutaj miejsca jakiś przymus.
Jednym z propagowanych przez Ministerstwo Edukacji Narodowej rozwiÄ…zaÅ„, które te dysproporcje majÄ… zmniejszyć, stanowiÄ… alternatywy dla formy wychowania przedszkolnego, zgodnie z rozporzÄ…dzeniem ministra edukacji narodowej z dnia 10 stycznia 2008 r. w sprawie rodzajów innych form wychowania przedszkolnego, warunków tworzenia i organizowania tych form oraz sposobu ich dziaÅ‚ania z art.14a ust. 7 ustawy o systemie oÅ›wiaty. Nowe regulacje stanowiÄ…, iż zarówno zajÄ™cia w zespole wychowania przedszkolnego, jak i w punkcie przedszkolnym, mogÄ… być organizowane w grupach liczÄ…cych od trojga do dwadzieÅ›ciorga piÄ™ciorga dzieci. Minimalny dzienny wymiar zajęć wynosi trzy godziny, a tygodniowy - dwanaÅ›cie godzin. Tym wymogom, zgodnie z zapewnieniami MEN, towarzyszyć miaÅ‚a także Å‚atwość tworzenia punktów oraz zespołów przedszkolnych, jeÅ›li chodzi o warunki lokalowe. §4 przywoÅ‚anego rozporzÄ…dzenia mówi, iż zajÄ™cia w ramach zespoÅ‚u lub punktu mogÄ… być prowadzone w lokalu zapewniajÄ…cym: bezpieczne i higieniczne warunki pobytu dzieci, wyposażenie w sprzÄ™t i pomoce dydaktyczne niezbÄ™dne do realizacji podstawy programowej wychowania przedszkolnego lub wybranych części tej podstawy. Jednak wymogi okreÅ›lone przez PaÅ„stwowÄ… Straż PożarnÄ… oraz sanepid skutecznie blokujÄ… rozwój przedszkoli alternatywnych. SÅ‚użby te zwracajÄ… uwagÄ™ na brak szczegółowych rozstrzygnięć w tym zakresie.
Zgodnie z zapewnieniami ministerstwa wymogi lokalowe wobec przedszkoli alternatywnych miały być mniej rygorystyczne niż w przypadku tradycyjnych przedszkoli. Jest to warunek, który determinuje tworzenie małych placówek. Dlatego wnoszę do pani minister o uszczegółowienie zapisów rozporządzenia oraz ustalenie wymogów lokalowych dla alternatywnych przedszkoli na takim poziomie, by umożliwić tworzenie tych przedszkoli. Dziękuję bardzo.
Marszałek Bogdan Borusewicz:
Dziękuję Panie Senatorze.
Informuję, że protokół jedenastego posiedzenia Senatu Rzeczypospolitej Polskiej siódmej kadencji, zgodnie z art. 39 ust. 3 Regulaminu Senatu, zostanie udostępniony senatorom w terminie trzydziestu dni po posiedzeniu Senatu w Biurze Prac Senackich, pokój nr 255.
Zamykam jedenaste posiedzenie Senatu Rzeczypospolitej Polskiej siódmej kadencji.
(Marszałek trzykrotnie uderza laską marszałkowską)
Dziękuję.
(Koniec posiedzenia o godzinie 09 minut 52)
Oświadczenie złożone
przez senatora Tadeusza SkorupÄ™
Oświadczenie skierowane do ministra infrastruktury Cezarego Grabarczyka
Szanowny Panie Ministrze!
W wyroku z dnia 18 października 2006 r., sygn. P. 27/05, wydanym przez Trybunał Konstytucyjny po zbadaniu sprawy konstytucyjności przepisów regulujących tak zwane opłaty legalizacyjne - co w moim okręgu wyborczym w sposób szczególny dotyka rolników, spółki wodne i generalnie mieszkańców wsi - za niezgodne z konstytucją uznane zostały przepisy dotyczące nakładania opłat legalizacyjnych na osoby, które przed 11 lipca 2003 r. spełniały przesłanki uzyskania pozwolenia na użytkowanie nielegalnie wybudowanego obiektu budowlanego.
Pragnę dodać, że w tym właśnie czasie w większości inspektoratów nadzoru budowlanego nastąpił całkowity paraliż postępowań, oczekiwano bowiem na orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego. Załatwianie spraw od roku 2005 przeciągane było nawet do roku 2008.
Panie Ministrze, jak rozumiem, w nowelizacji ustawy - Prawo budowlane z dnia 10 maja 2007 r. (DzU z dnia 5 czerwca 2007 r.) ustawodawca miał wyeliminować wszystkie przepisy niezgodne z konstytucją i w ich miejsce wprowadzić nowe przepisy uwzględniające trzy orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego. W nowelizacji rzeczywiście zmieniono kwestionowane przepisy, ale jakież było moje zdziwienie, kiedy po zapoznaniu się z nowelizacją, w wyniku interwencji mieszkańców, zrozumiałem, że równocześnie całkowicie pominięto tak zwane sprawy w toku postępowania administracyjnego. Zgodnie z wprowadzonym bowiem przepisem art. 3 przywołanej ustawy do obiektu budowlanego, lub jego części, wybudowanego bez wymaganego pozwolenia na budowę albo zgłoszenia, bądź też pomimo wniesienia sprzeciwu przez właściwy organ administracji publicznej, jeżeli budowa została zakończona po dniu 31 grudnia 1994 r. a przed dniem 11 lipca 1998 r. oraz jeżeli przed dniem 11 lipca 2003 r. nie zostało wszczęte postępowanie administracyjne przez właściwy organ nadzoru budowlanego, nie stosuje się do dnia 1 stycznia 2008 r. nowych przepisów art. 48-49b tej ustawy (nakładających opłaty legalizacyjne). W przypadku, o którym była już mowa, to na właścicielu spoczywa obowiązek uzyskania pozwolenia na użytkowanie obiektu budowlanego. W razie nieuzyskania pozwolenia na użytkowanie właściwy organ nadzoru budowlanego nakazuje rozbiórkę obiektu budowlanego lub jego części.
Tak więc pominięto całkowicie sytuację związaną z będącymi w toku w momencie ogłoszenia wyroku Trybunału Konstytucyjnego i uchwalenia ustawy z dnia 10 maja 2007 r. postępowaniami w inspektoratach nadzoru budowlanego, w takim znaczeniu, że tak naprawdę przerzucono po prostu na strony tych postępowań wszelkie negatywne konsekwencje niezakończenia postępowań administracyjnych do 31 grudnia 2007 r. A przecież, o czym nie muszę nikogo przekonywać, to na organach, a nie na stronach postępowań spoczywa, zgodnie z art. 6, 7, 8, 9, 12 czy 35 kodeksu postępowania administracyjnego, odpowiedzialność za terminowe i prawidłowe załatwienie spraw.
Panie Ministrze, uważam za celowe zajęcie się wyjaśnieniem tego problemu, albowiem istnieje prawdopodobieństwo pozwów sądowych o odszkodowania od Skarbu Państwa za opieszałe załatwianie spraw, co jest o tyle uzasadnione, że tak naprawdę tylko od aktywności prowadzącego postępowanie organu zależało to, czy sprawa opłat legalizacyjnych zostanie zakończona przed, czy też po 31 grudnia 2007 r., z pełnymi konsekwencjami finansowymi takich zaniechań.
Tadeusz Skorupa
Oświadczenie złożone
przez senatora Tadeusza SkorupÄ™
Oświadczenie skierowane do ministra rolnictwa i rozwoju wsi Marka Sawickiego
Szanowny Panie Ministrze!
Wielu rolników z terenów górskich Podhala, Orawy, Spisza, Limanowszczyzny czy nawet Żywiecczyzny interweniuje u mnie w związku z niesprawiedliwym ich zdaniem rozdziałem środków unijnych w kolejnych tworzonych programach operacyjnych na poszczególne obszary naszego kraju.
Wymagania stawiane rolnikom mającym zamiar ubiegać się o fundusze unijne w programach pomocowych są nie do zrealizowania przez większość posiadaczy gospodarstw górskich.
Po pierwsze, wprowadzenie zasad ekonomiczności gospodarstwa rolnego automatycznie wyklucza prawie 100% naszych rolników, gdyż aby osiągnąć wymagane wskaźniki należałoby gospodarować na kilkudziesięciu hektarach, co przy rozbiciu gospodarstw (kilka hektarów, maksymalnie kilkanaście hektarów) jest niemożliwe.
Po drugie, uzależnienie pomocy tylko od tego, czy rolnik otrzymuje dopłaty bezpośrednie, też nie jest zasadne, gdyż z tego powodu wyklucza się z ubiegania o pomoc unijną co najmniej 50% posiadaczy gospodarstw rolnych, którzy z tej pomocy nie korzystają. Efekt jest taki, że bez pomocy państwa, coraz więcej ziemi jest odłogowane, a zatem kółko się zamyka. Rolnictwo na terenach górskich po prostu umiera, a o rolnikach można co najwyżej powiedzieć, że są posiadaczami gospodarstw rolnych.
Ponieważ nie widzę u kolejnych rządów jakichkolwiek programów służących poprawie tej sytuacji, chciałbym przynajmniej podzielić się refleksją dotyczącą pomocy państwa dla rolników gospodarujących w bardzo podobnych warunkach w Austrii. Są to informacje pochodzące z bezpośrednich obserwacji bądź z austriackiej prasy fachowej.
W całej Austrii 36% gospodarstw rolnych i leśnych, obejmujących 44% użytkowej powierzchni rolnej oraz ponad połowę powierzchni lasów, zakwalifikowano jako gospodarstwa górskie! Utrzymanie takiego rolnictwa kosztuje państwo rocznie miliardy euro, a państwo uznaje to zasadne. Subwencje i dopłaty dla gospodarstw rolnych i leśnych obciążają budżet państwa w podobnym stopniu co utrzymanie armii. Oczywiście nie zdołano by zapewnić swym rolnikom odpowiedniego poziomu życia bez wsparcia Unii Europejskiej. W Austrii zrozumiano, że gospodarstwa górskie odgrywają również bardzo ważną rolę w zagospodarowaniu łąk górskich, ochronie różnorodności roślin i zabezpieczaniu terenu przed lawinami. Dyplomaci z Wiednia, w przeciwieństwie do polskich, wytargowali w Brukseli godziwe dotacje strukturalne z brukselskiej kasy. Subwencje unijne dla gospodarstw górskich, które istniały przed przystąpieniem Austrii do UE, zostały utrzymane bezterminowo. Austria otrzymała pełny dostęp do rynku Wspólnoty, bez żadnych barier. Unia Europejska zobowiązała się współfinansować austriacki program ochrony środowiska. Gdy 1 stycznia 1995 r. Austria stała się członkiem UE, austriaccy rolnicy produkowali drożej niż w innych krajach Unii - o 35-45% droższe było zboże chlebowe, o 15-25% warzywa, o 23% mleko. Po przystąpieniu Austrii do UE ceny miejscowych produktów rolnych spadły do przeciętnego poziomu w Unii. Zyskali na tym konsumenci, a rolnicy bynajmniej nie stracili, gdyż przyznano im z brukselskiej kasy godziwe rekompensaty. Zaczęli też otrzymywać hojne dopłaty bezpośrednie i subwencje wyrównawcze. na przykład w 1999 r. austriackie gospodarstwa dostały dotacje w wysokości 17,5 mld szylingów. Dotacje i otwarcie rynków sprawiły, że mimo trudności z przystosowaniem się do warunków unijnych, choroby szalonych krów, zawirowań na rynkach walutowych i gwałtownego załamania cen wieprzowiny zahamowany został proces odpływu ludności z rolnictwa - z 5% rocznie w pierwszej połowie lat dziewięćdziesiątych do 2,6% pod koniec dekady.
Dzięki funduszom z Brukseli w Austrii przyjęto i w znacznej części zrealizowano ambitny program rozwoju rolnictwa przyjaznego dla środowiska naturalnego. Objęto nim 70% powierzchni gospodarstw. W innych krajach UE podobne programy obejmują cztery razy mniej gospodarstw. Austria zajmuje w UE czołowe miejsce, jeśli chodzi o ekologiczną uprawę roli i hodowlę zwierząt. Liczba rolników ekologicznych wzrosła z niespełna dwóch tysięcy w 1990 r. do prawie dwudziestu tysięcy dziesięć lat później. Biobauerzy, tak się ich tam nazywa, zmniejszają zużycie nawozów sztucznych i chemicznych środków ochrony roślin. Jest to bardziej skomplikowane niż chemia, ale opłacalne - 1/3 produkcji tych gospodarstw to korzystny eksport. Austriaccy rolnicy nadal są w ofensywie eksportowej, promują szlachetne specjalności regionalne i tworzą rozległe regiony wolne od produktów mutowanych genetycznie. Nowe możliwości zarobku stworzy zwiększenie ilości energii produkowanej z biomasy nawet o 75%.
Panie Ministrze, czy naprawdę przekreśliliście gospodarowanie górskie jako mało wydajne i mało efektywne? Czy nie można, biorąc za przykład Austrię, tworzyć celowych programów skierowanych tylko do polskich posiadaczy gospodarstw górskich, których przecież nie jest tak jak tam 44%, a ledwie parę procent? Jeżeli zaś nie ma pomysłu na rolnictwo w górach, to odrolnijcie wszystkie bez wyjątku tereny górskie i pozwólcie posiadaczom gospodarstw rolnych przekształcić je w tereny budowlane, a następnie zabudować. Ale przy okazji powiedzcie ludziom, że zrobiliście tak tylko dlatego, że nie mieliście żadnego pomysłu dla rolników prowadzących gospodarstwa na terenach górskich.
Tadeusz Skorupa
Oświadczenie złożone
przez senatora Kazimierza Jaworskiego
Oświadczenie skierowane do ministra spraw zagranicznych Radosława Sikorskiego
Szanowny Panie Ministrze!
2 kwietnia Polska obchodziła rocznicę śmierci Ojca Świętego Jana Pawła II. W jednej z najważniejszych swych encyklik, Evangelium vitae, Ojciec Święty Jan Paweł II napisał: "Dokonuje się tragiczny w skutkach zwrot w długim procesie historycznym, który doprowadziwszy do odkrycia idei praw człowieka - jako wrodzonych praw każdej osoby, uprzednich wobec konstytucji i prawodawstwa jakiegokolwiek państwa - popada dziś w zaskakującą sprzeczność: właśnie w epoce, w której uroczyście proklamuje się nienaruszalne prawa osoby i publicznie deklaruje wartość życia, samo prawo do życia jest w praktyce łamane i deptane, zwłaszcza w najbardziej znaczących dla człowieka momentach jego istnienia, jakimi są narodziny i śmierć". Słowa te znajdują zastosowanie niestety i dziś, gdy Rada Europy, instytucja powołana właśnie do tego, by troszczyć się o prawa człowieka, chce narzucać naszemu krajowi "cywilizację śmierci", której objawem jest zabijanie najbardziej niewinnych - dzieci nienarodzonych.
Raport Komitetu do spraw Równego Statusu Kobiet i Mężczyzn Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy zaleca legalizację aborcji na Malcie, w Andorze, Irlandii oraz Polsce. Oprócz legalizacji aborcji raport sugeruje prowadzenie edukacji seksualnej i bardziej prorodzinnej polityki oraz promowanie środków antykoncepcyjnych. Nie pierwszy to przypadek, gdy struktury organizacji międzynarodowych wywierają presję na Polskę, mającą na celu zmiany w naszym systemie prawnym, który gwarantuje ochronę życia od poczęcia do naturalnej śmierci. Zgromadzenie Parlamentarne Rady Europy niestety podzieliło argumenty komitetu.
Rada Europy została powołana przede wszystkim w celu ochrony praw człowieka. W jej statucie możemy przeczytać: "Codzienne poszukiwanie skuteczniejszych sposobów zapewnienia ochrony praw człowieka jest jednym z podstawowych zadań Rady Europy". Z żalem należy stwierdzić, że Rada Europy przyjmuje wizję praw, która nijak ma się do klasycznej koncepcji praw człowieka, wyrażonej zarówno w społecznym nauczaniu Kościoła, jak i w przepisach Konstytucji RP z 1997 r.
Wobec krytyki Rady Europy skierowanej do niektórych europejskich państw, które stosują ustawodawstwo zgodne ze społecznym nauczaniem Kościoła, nie można po raz kolejny pozostać biernym. Pragnę zwrócić się do pana ministra spraw zagranicznych z zapytaniem, czy Rada Ministrów lub minister spraw zagranicznych zamierzają zająć oficjalne stanowisko wobec nacisków Rady Europy, które mają na celu wymuszenie zmian w polskim porządku prawnym, w szczególności zmierzających do podważenia konstytucyjnej zasady ochrony życia ludzkiego.
Proszę Pana Ministra o odpowiedź.
Z poważaniem
Kazimierz Jaworski
senator RP
Oświadczenie złożone
przez senatora Waldemara KraskÄ™
Oświadczenie skierowane do wiceprezesa Rady Ministrów, ministra spraw wewnętrznych i administracji Grzegorza Schetyny
Szanowny Panie Ministrze!
W oświadczeniu złożonym na piątym posiedzeniu Senatu w dniu 7 lutego 2008 r. zwróciłem się z prośbą o wyjaśnienie problemu związanego z uregulowaniem kwestii sprostowania świadectwa pracy pracownika samorządowego w przypadku, gdy następuje zatarcie kary dyscyplinarnej będącej przyczyną rozwiązania stosunku pracy. Moje oświadczenie zostało przesłane do minister pracy i polityki społecznej, pani Jolanty Fedak, która w swej odpowiedzi napisała, iż podziela moje stanowisko, jednak zmiany w tej sprawie nie leżą w gestii jej ministerstwa.
Zwracam się więc do Pana Ministra o ponowne szczegółowe przeanalizowanie tych kwestii. Jeżeli w ministerstwie nie są prowadzone prace zmierzające do usunięcia luki prawnej dotyczącej tego przypadku, wnoszę o zainteresowanie się tą sprawą. Bardzo proszę o udzielenie konkretnej odpowiedzi.
Z poważaniem
Waldemar Kraska
senator RP
Oświadczenie złożone
przez senatora Norberta Krajczego
Oświadczenie skierowane do wiceprezesa Rady Ministrów, ministra gospodarki Waldemara Pawlaka
Szanowny Panie Premierze!
Występuję w imieniu mieszkańców województwa opolskiego w sprawie pogarszającej się jakości gazu ziemnego dostarczanego przez Zakład Gazowniczy w Opolu w okresie od grudnia 2007 r. do lutego 2008 r.
Według moich wyborców, jakość gazu ziemnego w tym okresie znacznie się pogorszyła, nastąpiło obniżenie kaloryczności gazu poprzez rozcieńczanie go azotem. Moi wyborcy interweniowali u dostawcy gazu i otrzymali odpowiedź, że gaz spełnia wszelkie wymagane parametry. Trudno było ustalić, kto i kiedy dokonywał analizy jakości gazu ziemnego.
Wśród interweniujących jest pan Adam Maciejowski, zamieszkały w Nysie przy ulicy Konopnickiej 12/2. Przedstawił on wyliczenia zużycia gazu za ten okres wraz kosztami, które były sześciokrotnie wyższe. Obecnie, po licznych interwencjach medialnych, okazało się, że wskutek zmniejszenia ilości azotu gaz stał się bardziej kaloryczny, co ma bezpośredni wpływ na wysokość rachunków za jego zużycie.
Pan Adam Maciejowski interweniował w tej sprawie w Prokuraturze Krajowej oraz w prokuraturach rejonowych w Opolu i w Nysie - w tej ostatniej sprawa nadal jest wyjaśniana - gdyż uważa, jak wszyscy pokrzywdzeni, że PGNiG dopuściło się manipulacji jakością dostarczanego gazu.
Zgodnie z przedstawionymi fakturami za okres od 8 lutego 2008 r. do 8 kwietnia 2008 r. - na podstawie prognozowanej ilości zużycia, dokonanej według zużycia gazu za grudzień 2007 r. i styczeń 2008 r., kiedy jakość gazu była gorsza - miałby zapłacić 471 zł. A w związku z poprawą jakości gazu, związaną z nierozcieńczaniem go azotem, za ten okres zapłacił 86 zł. Takich przypadków jest więcej i świadczą one jednoznacznie, że jakość gazu w grudniu 2007 r. i styczniu 2008 r. była gorsza.
Zwracam się do Pana Premiera o poinformowanie mnie, do kogo mieszkańcy województwa opolskiego powinni kierować skargi i zażalenia w związku z jakością gazu przesłanego do nich w grudniu 2007 r. i styczniu 2008 r. Jest to ważne, ponieważ sytuacja może się powtórzyć, a odbiorcy gazu, którzy interweniują w zakładach gazowniczych, otrzymują lapidarne odpowiedzi, że jakość gazu jest monitorowana i dane są prawdziwe, chociaż według moich respondentów, dane są fałszowane przez zakład gazowniczy.
Dlatego zwracam się do Pana Premiera również z zapytaniem, jakie są możliwości uregulowań prawnych związanych z roszczeniami w związku z nieuzasadnionymi dużymi rachunkami za krótkie okresy zużycia gazu.
Z poważaniem
Norbert Krajczy
senator RP
Oświadczenie złożone
przez senatora Norberta Krajczego
Oświadczenie skierowane do minister nauki i szkolnictwa wyższego Barbary Kudryckiej
W bieżącym roku na kierunku fizjoterapia ma podjąć naukę piętnaście tysięcy studentów w stu pięćdziesięciu szkołach, które kształcą w tym kierunku. Akredytację Państwowej Komisji Akredytacyjnej, działającej przy Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego, upoważniającą do kształcenia w kierunku fizjoterapia. ma tylko sześćdziesiąt osiem szkół wyższych.
Proszę o podanie informacji, czy ministerstwo ma możliwość oddziaływania prawnego i czy oddziałuje na uczelnie, które nie mają akredytacji, a pomimo to kształcą studentów w tej dziedzinie. Czy ci absolwenci mają powiększyć liczbę ponad osiemdziesięciu tysięcy pseudomedyków, leczących masażami czy ustawianiem kręgów na przykład pacjentów z chorobami nowotworowymi, którym na pewno nie pomogą? A jest to, według konsultanta krajowego w dziedzinie fizjoterapii, profesora doktora habilitowanego Zbigniewa Śliwińskiego, zjawisko nierzadkie.
Z poważaniem
Norbert Krajczy
senator RP
Oświadczenie złożone
przez senatora Macieja Grubskiego
Oświadczenie skierowane do ministra obrony narodowej Bogdana Klicha
Szanowny Panie Ministrze!
Wraz z niniejszym pismem przesyłam projekt filmu dokumentalnego pod tytułem "W pułapce współpracy", którego pomysłodawcami są panowie Andrzej B. Czulda, znany łódzki dokumentalista, i Robert A. Czulda.
Uprzejmie proszę Pana Ministra o zapoznanie się z przedłożonym projektem filmu oraz udzielenie odpowiedzi, czy Ministerstwo Obrony Narodowej mogłoby pomóc w realizacji tego przedsięwzięcia. Chodzi przede wszystkim o umożliwienie uczestnictwa w nagraniu żołnierzy Wojska Polskiego.
Z poważaniem
Maciej Grubski
Oświadczenie złożone
przez senatora Macieja Grubskiego
Oświadczenie skierowane do ministra sportu i turystyki Mirosława Drzewieckiego
Szanowny Panie Ministrze!
Po zapoznaniu się z dokumentacją przedstawioną przez Zarząd Polskiego Związku Wu Shu oraz z decyzjami Pana Ministra z dnia 7 kwietnia 2008 r., znak DPK/1294/2008/AZ, i z dnia 9 kwietnia 2008 r., znak DPK/1343/2008/AZ, oznaczonymi jako wystąpienia pokontrolne, zwracam się do Pana Ministra z uprzejmą prośbą o uchylenie niniejszych postanowień i ponowne rozpatrzenie sprawy.
Przedmiotowe decyzje są moim zdaniem niesprawiedliwe i krzywdzące Polski Związek Wu Shu. Proszę Pana Ministra o zapoznanie się z treścią odwołań złożonych przez Zarząd Polskiego Związku Wu Shu w pismach z dnia 15 kwietnia 2008 r. i 28 kwietnia 2008 r. oraz o ponowne odniesienie się do sprawy.
Z poważaniem
Maciej Grubski
Oświadczenie złożone
przez senatora Bohdana Paszkowskiego
Oświadczenie skierowane do ministra spraw zagranicznych Radosława Sikorskiego
Moje oświadczenie dotyczy przestrzegania przez Republikę Litewską praw społeczności polskiej na Litwie oraz spraw wnoszonych przez mniejszość litewską w Polsce.
Stosunki Rzeczypospolitej Polskiej z Republiką Litewską w ciągu ostatnich lat zostały w istotny sposób wzmocnione i przez władze obu krajów uznawane są za jeden z priorytetów polityki zagranicznej. Państwa te łączą nie tylko sprawy związane ze wspólną historią i sąsiedztwem, ale też wspólne zamiary i dążenia w ramach uczestnictwa w Unii Europejskiej, NATO oraz wspólne interesy gospodarcze i polityczne.
W postrzeganiu relacji międzypaństwowych istotną rolę odgrywa sytuacja społeczności litewskiej w Polsce oraz społeczności polskiej na Litwie. W ostatnim okresie społeczność polska na Litwie podnosi kwestie możliwości używania języka polskiego w życiu publicznym na terenach, na których Polacy dominują liczebnie, to jest w rejonach wileńskim i solecznickim, oraz możliwości rozwijania i umacniania szkolnictwa polskiego. Związane jest to z działaniami administracji litewskiej wobec samorządów lokalnych, które podjęły stosowne decyzje dotyczące na przykład używania nazewnictwa ulic w języku polskim, a także z propozycjami zmian w przepisach regulujących sprawy oświatowe. Społeczność polska na Litwie formułuje zarzuty, iż Litwa nie przestrzega zapisów konwencji ramowej Rady Europy o ochronie mniejszości narodowych. W związku z tym proszę o wyjaśnienie, jak sytuacja Polaków na Litwie postrzegana jest przez polski rząd i kierowane przez Pana ministerstwo, a także jakie działania są podejmowane, aby zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie uregulowaniami Unii Europejskiej oraz dwustronnymi umowami międzynarodowymi społeczność polska miała zagwarantowane możliwości rozwoju oraz używania języka polskiego w życiu publicznym i w szkolnictwie.
Jednocześnie proszę o wyjaśnienie, jak rozwiązywane są przez stronę polską zgłaszane od dawna przez mniejszość litewską w Polsce problemy związane z przekazywaniem w odpowiedniej wysokości środków subwencji oświatowej na funkcjonowanie zespołu szkół z litewskim językiem nauczania "Ziburis" w Sejnach oraz środków na budowę pomieszczeń dla liceum z litewskim językiem nauczania w Puńsku, by sprawy te nie kładły się cieniem na wzajemnych relacjach.
Z poważaniem
Bohdan Paszkowski
senator RP
Oświadczenie złożone
przez senatora Przemysława Błaszczyka
Oświadczenie skierowane do minister pracy i polityki społecznej Jolanty Fedak
Szanowna Pani Minister!
Zaniepokojony sygnałami od osób niepełnosprawnych oraz ich rodzin, przede wszystkim osób głuchoniemych, pragnę zapytać, czy osoby, które od urodzenia są głuchonieme, całe życie posługują się językiem migowym, umożliwiającym im kontaktowanie się z innymi osobami, uczą się i kształcą w specjalnych ośrodkach szkolno-wychowawczych, a badania i ekspertyzy lekarskie nie dają szans na poprawę ich stanu zdrowia, mają prawo otrzymywać rentę socjalną? Czy takie osoby głuchonieme nie powinny być zakwalifikowane bezwarunkowo jako osoby całkowicie niezdolne do pracy? Czy przepisy prawa, na podstawie których lekarze orzecznicy podejmują decyzje o zdolności danej osoby do pracy, nie powinny być bardziej jednoznaczne i sprawiedliwe?
Osoby głuchonieme nie mają szans konkurować na rynku pracy z osobami pełnosprawnymi. Każdy pracodawca wybierze na dane stanowisko osobę pełnosprawną. Nawet zakłady pracy chronionej, które przede wszystkim zatrudniają osoby niepełnosprawne, nie będą chciały zatrudnić osoby głuchoniemej ze względu na barierę językową i brak kontaktu z taką osobą.
Z wyrazami szacunku
Przemysław Błaszczyk
senator RP
Oświadczenie złożone
przez senatora Piotra Zientarskiego
Oświadczenie skierowane do ministra infrastruktury Cezarego Grabarczyka
Szanowny Panie Ministrze!
Przedmiotem niniejszego oświadczenia pragnę uczynić problem wymiany skrzynek pocztowych powstały na gruncie art. 90 prawa pocztowego.
24 sierpnia 2008 r. mija termin wymiany oddawczych skrzynek pocztowych nieodpowiadających wymaganiom ustawowym. Obowiązek ten budzi niezadowolenie licznych właścicieli nieruchomości. Z prośbą o interwencję w tej sprawie wielokrotnie zwracali się do mnie mieszkańcy obiektów, których będzie dotyczył obowiązek wymiany skrzynek. Przedstawiając swoją argumentację, podnosili oni, iż wymiana pociąga za sobą wysokie koszty, które dla niektórych wspólnot mieszkaniowych, właścicieli nieruchomości, są poważnym obciążeniem. Nadto wskazywano na fakt, iż niejednokrotnie Poczta Polska w ostatnim czasie wymieniała skrzynki oddawcze na nowe.
Oczywiste jest, iż obowiązek wymiany skrzynek łączy się z członkostwem Polski w Unii Europejskiej, pragnę jednak zwrócić się z zapytaniem, czy możliwe byłoby przeprowadzenie wymiany w sposób długofalowy, tak żeby wymiana była obowiązkowa dopiero wtedy, gdy zaistnieje konieczność zainstalowania nowej skrzynki, na przykład w związku z uszkodzeniem poprzedniej.
Z poważaniem
Piotr Zientarski
senator RP
Oświadczenie złożone
przez senator Janinę Fetlińską
Oświadczenie skierowane do prezesa Rady Ministrów Donalda Tuska
Szanowny Panie Premierze!
Moje oświadczenie dotyczy sprawy uproszczenia produkcji biopaliw na użytek własny rolników.
Do mojego biura senatorskiego przekazana została uchwała Rady Powiatu w Płocku, w której radni wnoszą do władz centralnych, w szczególności do ministra gospodarki, ministra pracy i polityki społecznej oraz ministra finansów, o podjęcie działań w sprawie uproszczenia procedur związanych z produkcją biopaliw na użytek własny rolników.
W myśl podjętych przez Polskę zobowiązań wobec Unii Europejskiej kraj nasz do roku 2020 powinien pozyskiwać 1/5 zużywanej energii ze źródeł odnawialnych, takich jak: biopaliwa, biomasa, wody geotermalne, energia słoneczna, energia wiatru. Obecnie ze źródeł odnawialnych pozyskuje się jedynie 1,5% energii.
Produkcja biopaliw przez rolników na własny użytek wymaga spełnienia różnych rygorystycznych warunków określonych w ustawach, co znacznie utrudnia podjęcie takiego przedsięwzięcia.
Rada Powiatu w Płocku proponuje wprowadzenie kilku ustawowych zmian, które przyczynią się do uproszczenia procedur związanych z produkcją biopaliw na użytek własny rolników. Propozycje te przytoczę poniżej.
W ustawie z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym Rada Powiatu w Płocku proponuje wprowadzić następujące zmiany.
1. OkreÅ›lenie uproszczonego sposobu wymiaru akcyzy wedÅ‚ug wagi i bez przeliczania do temperatury odniesienia. W Å›wietle istniejÄ…cych przepisów wytwórnia biopaliw na użytek wÅ‚asny rolnika musi posiadać wÅ‚asne laboratorium do pomiaru gÄ™stoÅ›ci i przeliczania jej na gÄ™stość w temperaturze 15°C. Zakup wyposażenia jest kosztowny, a prowadzenie pomiarów wymaga odpowiednich kwalifikacji. Wprowadzenie do ustawy alternatywnej stawki akcyzy obliczonej dla 1000 kg, a nie 1000 l biopaliwa oraz zapisu, że na wniosek zainteresowanego rolnika może on tÄ™ uproszczonÄ… stawkÄ™ stosować, bardzo uproÅ›ciÅ‚oby dziaÅ‚anie.
2. Pilne zwolnienie z obowiązku obliczania i zapłaty wstępnych opłat akcyzy za okresy dzienne. Ustawa powinna dopuszczać, w przypadku małych należności, możliwość wpłaty miesięcznej zaliczki bez deklaracji i rozliczenie deklaracji rocznej.
3. Pilne wprowadzenie nowej, niższej stawki akcyzy z UE - 10 zł od 1000 l biopaliwa.
W rozporządzeniu ministra finansów z dnia 1 marca 2004 r. w sprawie zezwoleń na prowadzenie składu podatkowego, działalności jako zarejestrowany handlowiec oraz niezarejestrowany handlowiec, a także na wykonywanie czynności w charakterze przedstawiciela podatkowego proponowane są następujące zmiany.
1. Zniesienie obowiązku zawiadamiania właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze wyprowadzenia ze składu podatkowego wyrobów akcyzowych.
2. Wpisanie możliwości objęcia takich składów tylko doraźnym nadzorem podatkowym.
3. Zniesienie obowiązku comiesięcznego pisemnego uzgadniania ewidencji prowadzonej w składzie z urzędem celnym. Ewidencja powinna być kontrolowana w przypadku kontroli doraźnej, wyczerpania się kartek ewidencji lub raz w roku.
W ustawie z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników podstawową barierą jest konieczność rejestrowania pozarolniczej działalności gospodarczej przez rolnika wytwarzającego biopaliwa. Wiąże się to z obowiązkiem opłacania podatku dochodowego, a także składek na ubezpieczenie społeczne. W przypadku przekroczenia rocznej kwoty granicznej, która jest kwotą należnego podatku dochodowego za poprzedni rok podatkowy od przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, rolnik traci prawo do ubezpieczenia w KRUS.
Rada Powiatu w PÅ‚ocku podkreÅ›la również konieczność opracowania i wydania rozporzÄ…dzenia w sprawie wymagaÅ„, jakie powinny speÅ‚niać przydomowe wytwórnie biopaliw w Å›wietle przepisów sanitarnych, ochrony Å›rodowiska i przeciwpożarowych. Rada uważa za konieczne wydanie rozporzÄ…dzenia, a być może i opracowanie polskich norm w sprawie obliczania gÄ™stoÅ›ci przeliczeniowej dla temperatury 15°C wytwarzanych czystych olejów roÅ›linnych, używanych jako paliwa samoistne. RozporzÄ…dzenie i normy w sprawie biodiesla zostaÅ‚y wydane w 2007 r., ale problematyka czystego oleju jako paliwa zostaÅ‚a pominiÄ™ta.
W związku z przedstawionymi przez Radę Powiatu w Płocku propozycjami zmian w przepisach zwracam się do Pana Premiera z zapytaniem, jakie działania zamierza Pan podjąć, żeby uprościć procedury związane z wytwarzaniem przez rolników biopaliw na użytek własny.
Z poważaniem
Janina Fetlińska
Oświadczenie złożone
przez senator Janinę Fetlińską
Oświadczenie skierowane do prezesa Rady Ministrów Donalda Tuska
28 października 1998 r. Sejm przyjął uchwałę w sprawie budowy w Warszawie Świątyni Opatrzności Bożej (MP 1998 nr 38 poz. 519) następującej treści:
"Sejm Rzeczypospolitej Polskiej wyraża uznanie dla inicjatywy Prymasa Polski Kardynała Józefa Glempa wzniesienia w Warszawie Świątyni Opatrzności Bożej.
Budowę Świątyni uchwalił Sejm Czteroletni jako Wotum Narodu za Konstytucję 3 Maja 1791 r.
17 marca 1921 r. Sejm Ustawodawczy odnowił to zobowiązanie. Niestety, przyjętej wówczas ustawy nie zdołano wykonać.
Sejm III Rzeczypospolitej uważa, że śluby złożone przed dwustu laty Naród powinien pilnie wypełnić.
Świątynia Opatrzności Bożej będzie symbolem wdzięczności Narodu za odzyskanie wolności w 1989 r., 20 lat pontyfikatu Ojca Świętego Jana Pawła II, Jubileusz 2000 lat Chrześcijaństwa."
Wkrótce upłynie dziesięć lat od podjęcia tej uchwały, a budowa świątyni znajduje się w powijakach. Jedną z przyczyn tego stanu rzeczy jest brak wystarczających środków na jej szybką budowę.
Zdaniem moich wyborców i moim wotum narodu powinno być realizowane nie tylko z dobrowolnych wpłat, ale także z budżetu państwa, tym bardziej że:
- budowę świątyni uchwalił Sejm Czteroletni jako wotum narodu za Konstytucję 3 Maja 1791 r.;
- Sejm Ustawodawczy odnowił to zobowiązanie 17 marca 1921 r.;
- 23 października 1998 r. Sejm uznał, że Świątynia Opatrzności Bożej będzie symbolem wdzięczności narodu za odzyskanie wolności w 1989 r., dwadzieścia lat pontyfikatu Ojca Świętego Jana Pawła II, jubileusz dwóch tysięcy lat chrześcijaństwa.
Zwracam się z wnioskiem o podjęcie inicjatywy uchwalenia ustaw umożliwiających finansowanie budowy Świątyni Opatrzności Bożej z budżetu państwa.
Z wyrazami szacunku
Janina Fetlińska
Oświadczenie złożone
przez senator Janinę Fetlińską
Oświadczenie skierowane do minister zdrowia Ewy Kopacz
Szanowna Pani Minister!
Zwróciła się do mnie osoba oszukana przez firmę ortopedyczną. W 2006 r. zleciła ona wykonanie pracowni ortopedycznej protezy nogi. Pieniądze na wykonanie protezy pochodziły od sponsorów, było to 40 tysięcy zł. Proteza została wykonana i odebrana w 2007 r. Niestety, podczas jej używania okazało się, że lej protezy został źle wykonany i powodował rany, odparzenia, pęknięcia naskórka i bolesne stany zapalne kikuta. Z tego powodu osoba ta trafiła do szpitala, gdzie lekarze zabronili jej posługiwania się wadliwie wykonaną protezą w obawie, że utrzymujące się stany zapalne kikuta spowodują deformacyjne zmiany kikuta, a nawet doprowadzą do reamputacji. Okazało się też, że stopa protezy jest o dwa numery mniejsza w porównaniu ze zdrową stopą, co nie tylko uniemożliwia dobranie obuwia, ale powoduje też trudności w chodzeniu. Poza tym w protezie zostało zamontowane stare kolano zamiast nowego, jak było wcześniej umówione.
W związku z zaistniałą sytuacją została złożona reklamacja do firmy ortopedycznej, która wykonała tę protezę. Ale reklamacja ta nie została rozpatrzona, pracownia ortopedyczna odmówiła też rozmowy z zainteresowaną. Pokrzywdzona nie mogła się odwołać do żadnej innej instancji, gdyż firmy ortopedyczne nie mają nad sobą organów nadrzędnych.
A więc zwróciła się z prośbą o pomoc do rzecznika praw pacjenta. Ale stamtąd otrzymała odpowiedź, że rzecznik praw pacjenta zajmuje się jedynie pacjentami - świadczeniobiorcami NFZ, a ona nie jest w pacjentem w rozumieniu NFZ, ponieważ była finansowana przez sponsorów.
Jedyną drogą, jaka pozostała poszkodowanej do dochodzenia swoich uprawnień, jest droga sądowa.
W związku z tym zwracam się do Pani Minister z wnioskiem o podjęcie niezbędnych działań w celu objęcia kontrolą przez NFZ firm ortopedycznych, co będzie miało wpływ na uniknięcie analogicznych sytuacji jak przedstawiona w przyszłości.
Wnoszę też o podjęcie prac w celu wprowadzenia przepisów o sponsoringu usług medycznych, ponieważ sponsor, który bezpośrednio przekazuje pieniądze na konto na przykład wykonawcy usługi nie zabezpiecza wystarczająco ani swoich interesów, ani interesów osoby sponsorowanej.
Z poważaniem
Janina Fetlińska