16 października 2008 r. w Senacie otwarto wystawę fotograficzną, poświęconą błogosławionemu Kościoła katolickiego ojcu Honoratowi Koźmińskiemu.

"Senat Rzeczypospolitej Polskiej w dwudziestą rocznicę beatyfikacji ojca Honorata Koźmińskiego chce oddać hołd dokonaniom tego wybitnego kapłana, patrioty najwyższej próby" - powiedział marszałek Bogdan Borusewicz, otwierając wystawę.

Ksiądz arcybiskup Józef Kowalczyk, nuncjusz apostolski w Polsce, wyraził zadowolenie, że w 30. rocznicę wyboru kardynała Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową polski Senat upamiętnił człowieka, który dokonał wielkich rzeczy w czasach zaborów, gdy zdawało się, że niczego zrobić nie można. Ojciec Honorat założył wiele ukrytych zgromadzeń męskich i żeńskich zakonnych, które wspierały dążenia niepodległościowe, i udowodnił jak wiele można zdziałać, kierując się w życiu wiarą, miłością i nadzieją. Arcybiskup podkreślił, że czasy nigdy nie są takie, by z łatwością wcielać w życie wartości chrześcijańskie. Zaznaczył, że instytucje stanowiące prawo, w tym Senat, powinny dbać o to, by każdy czuł się jak u siebie w domu, by każdy mógł realizować swoje marzenia. "Jan Paweł II uczył nas, jak żyć w różnych warunkach, ale też nauczył nas, jak umierać. Chciałbym, abyśmy we wszystkim umieli go naśladować" - powiedział arcybiskup J. Kowalczyk.

"Ojciec Honorat Koźmiński to wielki Polak, kapłan i patriota, wzór do naśladowania" - mówił senator Stanisław Karczewski, inicjator wystawy w Senacie. Zwrócił uwagę, że na wystawie oprócz zdjęć jest gablota z osobistymi rzeczami o. Honorata. Jest tam m.in. pióro i różaniec. Senator S. Karczewski podkreślił, że sam też nosi przy sobie zawsze różaniec, dzięki czemu czuje się lepiej i czuje się lepszy. "Politycy częściej powinni myśleć o różańcu, wtedy polityka byłaby mniej agresywna" - powiedział.

W otwarciu wystawy uczestniczyli także ksiądz biskup Andrzej Dziuba, ksiądz biskup Antoni Dydycz, prowincjał Warszawskiej Prowincji Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów ojciec Sławomir Siczek, prowincjał Krakowskiej Prowincji Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów ojciec Jacek Waligóra, wicemarszałkowie Krystyna Bochenek i Marek Ziółkowski, senatorowie, posłowie.

Tego samego dnia, podczas swojego 19. posiedzenia, Senat podjął uchwałę dla uczczenia postaci i dokonań błogosławionego Ojca Honorata Koźmińskiego.

Po jednogłośnym przyjęciu przez Senat uchwały w sprawie uczczenia 30. rocznicy wyboru Kardynała Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową oraz uchwały w 180. rocznicę urodzin ojca Honorata Koźmińskiego marszałek B. Borusewicz spotkał się z gośćmi przybyłymi do Senatu.

Marszałek podkreślił, że Senat jest otwarty na inicjatywy mające na celu uhonorowanie ludzi zasłużonych dla Polski. Wyższa izba parlamentu podejmowała wiele takich uchwał. Dotyczyły one m.in. generała Władysława Andersa, Witolda Pileckiego, Olgi i Andrzeja Małkowskich - twórców naszego harcerstwa, Ireny Sendlerowej. Marszałek dodał, że Senat robi to po to, aby przypomnieć polskiej młodzież ludzi, którzy powinni być dla niej wzorem. Rok 2009 Senat RP zamierza ogłosić Rokiem Polskiej Demokracji.

Marszałek B. Borusewicz podkreślił też, że o. H. Koźmiński jest dla nas wszystkich, a także dla przyszłych pokoleń Polaków wzorem patrioty. Wzorem twórczego działania, mimo iż żył i pracował w trudnych czasach.

Przybyli do Senatu przedstawiciele Kościoła: arcybiskup J. Kowalczyk, biskup A. Dziuba, biskup A. Dydycz, ojciec J. Waligóra, gwardian klasztoru kapucynów o. Piotr Stasiński oraz przewodnicząca Konferencji Wyższych Przełożonych Zakonów Żeńskich w Polsce matka Danuta Wróblewska wyrażali wdzięczność Senatowi, że podejmując uchwałę, przypomina postać H. Koźmińskiego - wielkiego Polaka, ogłoszonego przez Jana Pawła II błogosławionym, nie przypadkiem, w 10. rocznicę swojego pontyfikatu.

W spotkaniu uczestniczyli m.in. senatorowie S. Karczewski, Kazimierz Jaworski, Wojciech Skurkiewicz, Zdzisław Pupa, Władysław Sidorowicz i Janina Fetlińska.

16 października 2008 r. parlamentarzyści modlili się podczas mszy św. w warszawskim kościele św. Aleksandra o rychłą beatyfikację Jana Pawła II w 30. rocznicę jego wyboru na Stolicę Piotrową.

"Dziś mija 30 lat od tego wydarzenia, które z perspektywy tych 30 lat zmieniło oblicze naszego kraju, Europy i świata" - powiedział kapelan parlamentarzystów ks. Jacek Dzikowski w homilii skierowanej do przedstawicieli polskiego narodu. Podkreślił, że historia życia jednego człowieka, który zmienił oblicze świata, świadczy o tym, "jak posłuszny musiał być on woli Boga i jak doskonale korzystał z tego narzędzia, by móc sprawić, że tylu ludzi się zmieniło".

Kapelan zaapelował do parlamentarzystów, by "nauczyli się korzystać z nauczania Jana Pawła II, by umieli z tego skarbca czerpać natchnienia do swoich działań".

Po mszy świętej złożono kwiaty pod tablicą upamiętniającą wizytę Jana Pawła II w parlamencie w 1999 r.

Tego samego dnia obie Izby parlamentu podjęły okolicznościowe uchwały upamiętniające 30. rocznicę wyboru kardynała Karola Wojtyły na papieża i rozpoczęcia pontyfikatu Jana Pawła II.

19 października 2008 r. w Warszawie, w sanktuarium św. Stanisława Kostki na Żoliborzu, metropolita warszawski arcybiskup Kazimierz Nycz odprawił w mszę św. w intencji rychłej beatyfikacji ks. Jerzego Popiełuszki, duszpasterza ludzi pracy, kapelana podziemnej "Solidarności", zamordowanego przez funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa w 1984 r.

Na mszy obecni byli matka ks. Popiełuszki Marianna Popiełuszko, jego brat i siostra, wicemarszałek Zbigniew Romaszewski, parlamentarzyści, przedstawiciele władz samorządowych, kierownictwo NSZZ "Solidarność", harcerze oraz mieszkańcy stolicy. Organizacje związkowe i samorządy reprezentowało około 150 pocztów sztandarowych.

W wygłoszonej homilii arcybiskup K. Nycz zaapelował, by termin beatyfikacji pozostawić Kościołowi, papieżowi i Duchowi św. i nie próbować rozstrzygać tej kwestii na "poziomie medialnym". "Tak samo zostawmy rzetelnym historykom sprawę związaną ze śmiercią księdza Popiełuszki. Niech oni tym się zajmują, a niech nie będzie tak, że będziemy odgrzewać to przy każdej rocznicy" - podkreślił metropolita warszawski. Arcybiskup wezwał także, "byśmy starali się do tej beatyfikacji wzrastać duchowo, byśmy się starali być ludźmi formatu ks. Jerzego". Wezwał również wiernych do modlitwy w intencji beatyfikacji ks. Popiełuszki każdego dnia, a nie tylko w rocznicę jego śmierci.

Arcybiskup K. Nycz podkreślił, że ks. Popiełuszko był kapłanem jedności, który potrafił wokół siebie gromadzić ludzi o różnych poglądach i światopoglądach w trosce o dobro narodu i ojczyzny. "Wlewał nadzieję w serca ludzkie, według zasady, której nauczał Jan Paweł II: <<nie daj się zwyciężać złu, ale zło dobrem zwyciężaj>>" - mówił.

Po uroczystościach przy grobie ks. J. Popiełuszki odmówiono modlitwę, zapalono znicze, złożono wieńce i kwiaty. Wokół ogrodzenia kościoła ludzie zapalili setki lampek i ułożyli kwiaty.

19 października 2008 r. w Warszawie po raz jedenasty wręczono nagrody im. Grzegorza Palki, nazywane Samorządowymi Oskarami, przyznawane za wybitne zasługi dla samorządu terytorialnego.

Nagrodę otrzymał m.in. senator Władysław Ortyl, były wiceminister rozwoju regionalnego. Przyznano mu ją w kategorii ogólnokrajowej za wzorową współpracę z samorządami w newralgicznym momencie negocjowania z Komisją Europejską regionalnych programów operacyjnych

"Chcemy podziękować wszystkim samorządowcom, a szczególnie tym nagrodzonym i wyróżnionym za ich wysiłek, którego wartość jest nieprzemijająca. Niech wasza droga będzie zawsze prosta i zawsze przynosi owoce" - powiedział podczas uroczystości przewodniczący kapituły przyznającej Samorządowe Oskary Tadeusz Wrona - przewodniczący Ligi Krajowej i prezydent Częstochowy.

Nagrodę im. Grzegorza Palki, tragicznie zmarłego pierwszego prezydenta Łodzi w III RP, od 1998 r. przyznaje Liga Krajowa, zrzeszająca ligi miejskie i ligi wiejskie. Nagroda ma postać srebrnego medalu z wizerunkiem G. Palki. Członkinią kapituły nagrody jest m.in. wdowa po nim, Jadwiga. Jednym z pierwszych laureatów nagrody był premier Jerzy Buzek.

22 października 2008 r. w Senacie wicemarszałek Marek Ziółkowski spotkał się z uczestnikami I Światowego Zjazdu Konsulów Honorowych Rzeczypospolitej Polskiej.

Wicemarszałek podziękował konsulom za to, że są najlepszymi ambasadorami polskości na świecie i w imieniu Senatu RP zadeklarował współpracę. Podkreśli, że obecny zjazd to znakomity pomysł, ponieważ Polska chce zaznaczyć swoją obecność na całym świecie. Przypomniał także, że Senat, który jest opiekunem Polonii i Polaków za granicą, od 2004 r. stara się kierować swoją pomoc nie tylko do Polaków na Wschodzie, ale także do Polaków w Europie Zachodniej i tych rozsianych na wszystkich kontynentach.

Podczas spotkania konsulowie interesowali się m.in. programami stypendialnymi dla młodzieży, wspieranymi przez Senat. Podkreślali, że pieniądze zainwestowane w kształcenie dzieci i młodzieży zwracają się wielokrotnie. Pytali też o możliwości wsparcia niedzielnych szkół języka polskiego za granicą. Konsulowie ze Stanów Zjednoczonych i Kanady mówili, że studenci o polsko brzmiących nazwiskach, których przodkowie byli Polakami, często w czwartym, piątym pokoleniu zaczynają się interesować krajem swoich antenatów. Według uczestników spotkania, warto byłoby zainwestować w programy rozbudzające zainteresowanie Polską, podtrzymujące więzi naszych rodaków od dawna osiadłych poza granicami z krajem ojczystym, pozwalające na kultywowanie polskiej kultury i tradycji.

Jak poinformowano, MSZ pracuje nad programem dla młodzieży polskiego pochodzenia, dzięki któremu mogłaby ona odbywać staże w polskich instytucjach rządowych czy w polskim parlamencie.

Wicemarszałek M. Ziółkowski zaznaczył, że wspieranie rozwoju oświaty polonijnej i polskiej za granicą jest priorytetem Senatu w zakresie opieki nad Polonią. Dodał, że naszemu krajowi zależy, by Polacy byli widoczni w krajach zamieszkania, robili tam karierę, a jednocześnie kultywowali polską kulturę i obyczaje, by nie zrywali kontaktu z ojczyzną. Konsulowie honorowi - zdaniem wicemarszałka - w tym właśnie powinni pomagać.

W polskim prawie instytucja konsula honorowego istnieje od 1924 r., w okresie 1945-1984 nie była jednak wykorzystywana. W I Światowym Zjeździe Konsulów Honorowych RP uczestniczyło ponad 100 konsulów. Obecnie Polska ma 323 urzędy konsularne na świecie, w tym 183 kierowane przez konsulów honorowych. Stanowią oni integralną część polskiej służby konsularnej. Swoją działalnością wspierają służbę zagraniczną w zakresie obrony i promowania polskiej racji stanu za granicą. Konsulowie wypełniają swoje obowiązki nieodpłatnie, angażując swój czas, a także niekiedy własne pieniądze do pomocy polskim obywatelom.

Podczas zjazdu z konsulami spotkał się też minister spraw zagranicznych Radosław Sikorski, który przedstawił założenia polskiej polityki zagranicznej. Jak podkreślił, obecnie polska polityka zagraniczna musi się przystosować do sytuacji naznaczonej dwoma problemami - konfliktem rosyjsko-gruzińskim i kryzysem finansowym na światowych rynkach. Zdaniem szefa MSZ, Polska mogła z tego wyciągnąć dwa wnioski. Po pierwsze, że tylko będąc wiarygodnym członkiem Unii Europejskiej, możemy najpełniej bronić interesów naszych pozaunijnych przyjaciół. Po drugie, powinniśmy jak najszybciej znaleźć się w strefie euro, aby móc w przyszłości skutecznie oprzeć się fluktuacjom na rynkach finansowych. Podkreślił też, że polskiemu rządowi zależy na jak najszybszym dołączeniu do państw UE, które ratyfikowały w pełni Traktat Lizboński.

Jak poinformował na zakończenie zjazdu wiceminister spraw zagranicznych Jan Borkowski, resort zaproponuje rozszerzenie kompetencji administracyjnych konsulów honorowych. Chodzi m.in. o ich udział w procedurze wydawania wiz, paszportów i dokumentów personalnych - zaświadczeń, poświadczeń. Dotychczas konsulowie honorowi zajmują się przede wszystkim pomocą Polakom i promocją polskich firm za granicą. Jak zaznaczył wiceminister, resort w najbliższym czasie przygotuje projekt odpowiednich zmian w przepisach. Planuje także organizowanie wspólnych regionalnych narad i szkoleń dla konsulów honorowych.

25 października 2008 r. w Senacie wicemarszałek Zbigniew Romaszewski spotkał się z grupą 46 nauczycieli z Białorusi. Uczą oni języka polskiego, wykładają w tym języku bądź działają na rzecz polskości. Wyjazd do Warszawy, Brukseli i Paryża zorganizowało im przedsiębiorstwo "Ekoprojekt" z Sokółki. Uczestnicy spotkania zostali wytypowani przez konsulaty RP w Brześciu i Mińsku, Związek Polaków na Białorusi oraz Polską Macierz Szkolną.

Wicemarszałek Z. Romaszewski mówił o pomocy Senatu RP dla Polaków na Wschodzie. Zaznaczył, że obszarami priorytetowymi pozostają Białoruś i Ukraina. Podkreślił znaczenie unormowania stosunków z Mińskiem. W opinii wicemarszałka, nie może się to jednak odbywać kosztem niezależności Związku Polaków na Białorusi ani polskiego poparcia dla antyreżimowej opozycji. Wicemarszałek Z. Romaszewski porównał represje wobec związku do sytuacji w Polsce w latach osiemdziesiątych. Wspomniał o konieczności promocji i sprawniejszego wydawania Kart Polaka, co uznał za istotne również ze względu na sytuację na polskim rynku pracy.

Wicemarszałek Z. Romaszewski zapoznał także gości z procedurą przyznawania dotacji na cele polonijne. Goście mówili o niedofinansowaniu, ich zdaniem, obiektów Polskiej Macierzy Szkolnej w Grodnie i Wołkowysku. Wicemarszałek przekonywał, że w warunkach braku poszanowania dla prawa własności lepszym rozwiązaniem jest wynajem niż budowa obiektów na potrzeby oświatowe. Według wicemarszałka Z. Romaszewskiego dyskusji nie podlega natomiast potrzeba współfinansowania podręczników, wyposażenia szkół czy wyjazdów młodzieży.

W dniach 27 i 28 października 2008 r. w Ośrodku Doskonalenia Kadr Służby Więziennej w Popowie odbyła się konferencja "Polski system probacji - stan i kierunek rozwoju w kontekście standardów europejskich", zorganizowana przez Komisję Praw Człowieka i Praworządności Senatu wspólnie z Ministerstwem Sprawiedliwości, rzecznikiem praw obywatelskich i Centralnym Zarządem Służby Więziennej.

Podobne debaty poświęcone zagadnieniu probacji Komisja Praw Człowieka i Praworządności organizowała już w poprzednich kadencjach. Konferencje, które odbyły się w 2000 i 2003 r., stały się okazją do spotkania socjologów, psychologów i prawników, zainteresowanych problematyką systemu karania i resocjalizacji.

Podczas obecnej konferencji podkreślano, że narastający od lat i coraz bardziej alarmujący problem przeludnienia zakładów karnych, z którym boryka się polski wymiar sprawiedliwości, musi spowodować zmianę polityki karnej państwa. W tym kontekście wskazywano przede wszystkim na zastępowanie w wielu wypadkach kary pozbawienia wolności środkami nieizolacyjnymi (probacyjnymi). Podkreślano, że zmierzające w tym kierunku zmiany polityki karnej będą wymagały znowelizowania kodeksów karnych.

Podczas dyskusji wskazywano, że niezbędne są zmiany m.in. w ustawie o kuratorach sądowych i w kodeksach karnych. Te ustalenia mogą się stać ważną wskazówką w pracy komisji i całego Senatu nad nowelizacją kodeksów.

Spotkanie w Popowie zostało zorganizowane we współpracy z resortem sprawiedliwości i Centralnym Zarządem Służby Więziennej, którym zależy na naprawie systemu wykonywania kary, a także wespół z rzecznikiem praw obywatelskich, zainteresowanym przestrzeganiem praw człowieka w procesie wykonywania kary pozbawienia wolności.

W konferencji wzięli udział parlamentarzyści z wicemarszałkiem Zbigniewem Romaszewskim i przewodniczącym Komisji Praworządności i Praw Człowieka senatorem Stanisławem Piotrowiczem, a także rzecznik praw obywatelskich Janusz Kochanowski, wiceminister sprawiedliwości Marian Cichosz, przedstawiciele Centralnego Zarządu Służby Więziennej, sędziowie, prokuratorzy, kuratorzy sądowi, mediatorzy, przedstawiciele nauki prawa karnego oraz urzędów administracji rządowej i samorządowej, które uczestniczą w wykonywaniu kar nieizolacyjnych oraz w działaniach postpenitencjarnych.

Pierwszego dnia odbyły się trzy sesje. Pierwsza, z udziałem m.in. senatora S. Piotrowicza, wiceministra M. Cichosza i prof. Andrzeja Siemaszki z Instytutu Wymiaru Sprawiedliwości, poświęcona była polskiej polityce karnej w zakresie zapobiegania przestępczości i jej zwalczania, ze szczególnym uwzględnieniem oddziaływań probacyjnych. Druga była próbą odpowiedzi na pytanie, czy obowiązujące w Polsce rozwiązania prawne dobrze służą rozwojowi probacji. W jej ramach odbył się panel dyskusyjny, podczas którego mówiono o skuteczności różnych form probacji w procesie resocjalizacji. W dyskusji wzięli udział m.in. dr Paweł Moczydłowski i prof. Teodor Szymanowski z Instytutu Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji Uniwersytetu Warszawskiego oraz kurator okręgowy w Słupsku Tadeusz Jedynak.

Podczas trzeciej sesji dokonano charakterystyki systemów probacyjnych w wybranych krajach Unii Europejskiej. Najważniejszym punktem tej części obrad było wystąpienie sekretarza generalnego Conferénce Permanente Européenne de la Probation (Stałe Konferencje Europejskie ds. Probacji ) Leo Tiggesa.

C.E.P jest europejską organizacją zrzeszającą instytucje probacyjne na poziomie rządów europejskich. To jedyna w Europie i jedna z najważniejszych na świecie organizacji tego typu oprócz amerykańskiego Stowarzyszenia Probacji i Zwolnień Warunkowych - APPA, mająca realny wpływ na rozwój probacji. Ściśle współpracuje z instytucjami Rady Europy i Unii Europejskiej. Jej głównym zadaniem statutowym jest zwiększenie poziomu bezpieczeństwa społecznego bez nadmiernych nakładów na instytucje izolacyjne. W ramach C.E.P. organizowane są stałe seminaria tematyczne, na których prezentuje się różnorodne instytucje probacyjne, funkcjonujące w obszarach kompetencji reprezentacji członkowskich. Stałe konferencje ds. probacji umożliwiają także praktykom uzyskiwanie informacji i rozwiązań już zastosowanych lub dopiero wdrażanych w innych krajach członkowskich. Polskie Ministerstwo Sprawiedliwości zostało przyjęte do C.E.P. 26 września ub.r.

Podczas sesji mówiono m.in. o charakterystyce ustroju, organizacji i struktury służb probacyjnych, metodyce i narzędziach pracy służb probacyjnych, statusie kuratora zawodowego - oficera probacyjnego, a także o kosztach probacji i ocenie jej skuteczności oraz metodologii jej ustalania w Unii Europejskiej.

Drugiego dnia konferencji dokonano oceny stanu realizacji przez Polskę Zaleceń nr R (92) 16 Komitetu Ministrów Rady Europy w sprawie europejskich reguł dotyczących sankcji i środków alternatywnych z 19 października 1992 r. Do udziału w tym panelu dyskusyjnym zaproszono m.in. prof. Barbarę Stańdo-Kawecką z Zakładu Prawa i Polityki Penitencjarnej Uniwersytetu Jagiellońskiego, dyrektora Zespołu Prawa Karnego i Wykonawczego w Biurze Rzecznika Praw Obywatelskich Janusza Zagórskiego, sędziego Michała Lewoca z Departamentu Wykonywania Orzeczeń i Probacji w Ministerstwie Sprawiedliwości.

Temat kolejnej sesji to "Kuratorska służba sądowa - stan i kierunki rozwoju". W dyskusji wzięli m.in. udział przewodniczący Krajowej Rady Kuratorów Andrzej Martuszewicz, wiceprzewodnicząca sejmowej Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka posłanka Beata Kempa, sędzia Krzysztof Mycka z Departamentu Wykonywania Orzeczeń i Probacji w Ministerstwie Sprawiedliwości oraz prezes Stowarzyszenia POSTIS Barbara Bojko-Kulpa.