Urodził się 11 stycznia 1949 r. w Lidzbarku Warmińskim, dokąd rodzice przybyli z Wilna.

Działacz opozycji demokratycznej. W maju 1968 r., jako uczeń Liceum Sztuk Plastycznych w Gdyni, został aresztowany za druk i kolportaż ulotek popierających protesty studentów.

W 1975 r. ukończył historię na Wydziale Nauk Humanistycznych Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W latach siedemdziesiątych był współorganizatorem opozycji demokratycznej w Lublinie i na Wybrzeżu. W 1976 r. uczestniczył w akcji pomocy robotnikom Radomia i został członkiem Komitetu Obrony Robotników. W latach 1977-1978 współorganizował Wolne Związki Zawodowe Wybrzeża. Był także jednym z redaktorów pism "Robotnik" i "Robotnik Wybrzeża".

W 1980 r. był głównym organizatorem strajku sierpniowego w Stoczni Gdańskiej oraz współtwórcą postulatów strajkowych. Po wprowadzeniu stanu wojennego kierował drugim strajkiem w Stoczni Gdańskiej w grudniu 1981 r. Przez ponad 4 lata ukrywał się i działał w podziemnych strukturach NSZZ "Solidarność". W latach 1984-1986 był członkiem Tymczasowej Komisji Koordynacyjnej, następnie - Tymczasowej Rady NSZZ "Solidarność". Został aresztowany w styczniu 1986 r. Brał udział w strajkach w maju i sierpniu 1988 r. w Stoczni Gdańskiej. Od 1989 r. był członkiem Prezydium, a w latach 1990-1991 - wiceprzewodniczącym Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność".

Od 1991 do 2001 r. był posłem na Sejm, najpierw - z ramienia NSZZ "Solidarność", a od 1993 r. - Unii Demokratycznej (późniejsza Unia Wolności). W I kadencji Sejmu - przewodniczący Klubu Parlamentarnego NSZZ "Solidarność" oraz przewodniczący Komisji Nadzwyczajnej do zbadania skutków stanu wojennego. W II kadencji - zastępca przewodniczącego, a następnie przewodniczący Komisji do Spraw Służb Specjalnych oraz zastępca przewodniczącego Komisji Nadzwyczajnej do zbadania zgodności z prawem działań organów państwowych dotyczących wniosku o wszczęcie postępowania przygotowawczego w sprawie popełnienia przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu państwa, skierowanego w dniu 19 grudnia 1995 roku przez ministra spraw wewnętrznych do Naczelnej Prokuratury Wojskowej oraz realizacji tego wniosku. W trakcie trzech kadencji Sejmu pracował w następujących komisjach: Komisji Spraw Zagranicznych, Komisji Mniejszości Narodowych i Etnicznych, Komisji Konstytucyjnej Zgromadzenia Narodowego, Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektów ustaw konstytucyjnych Karta Praw i Wolności oraz Przepisy wprowadzające ustawę konstytucyjną - Karta Praw i Wolności, Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych, Komisji Odpowiedzialności Konstytucyjnej, Komisji Nadzwyczajnej do spraw kodeksu pracy.

W latach 1997-2000 był wiceministrem w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji, gdzie m.in. nadzorował policję. W latach 2001-2005 był wicemarszałkiem i członkiem Zarządu Województwa Pomorskiego.

Bezpartyjny.

Wdowiec, żona Alina Pienkowska (1952-2002) była działaczką opozycji i Solidarności oraz senatorem II kadencji Senatu RP; ma dwoje dzieci.