Oświadczenie skierowane do ministra skarbu państwa Wojciecha Jasińskiego

Panie Ministrze!

Na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora - DzU nr 221 poz. 2199 z późniejszymi zmianami - zwracam się do Pana Ministra jako organu sprawującego nadzór właścicielski nad spółkami z większościowym udziałem Skarbu Państwa z wnioskiem o wszczęcie postępowania kontrolnego w sprawie prowadzonej przez zarząd Krajowej Spółki Cukrowej SA z siedzibą w Toruniu polityki likwidacji wchodzących w skład spółki cukrowni, w szczególności Fabryki Cukru z siedzibą w Tucznie. Za uzasadnione, w świetle posiadanych przeze mnie informacji, uważam zbadanie kosztów funkcjonowania zarządu spółki ze szczególnym wskazaniem na koszty osobowe oraz nadmierne - w kontekście trudnej sytuacji finansowej wchodzących w skład spółki cukrowni - koszty dzierżawy pomieszczeń na siedzibę spółki oraz koszty zakupu pojazdów na użytek członków zarządu.

Z prośbą o interwencję w przedmiotowej sprawie zwrócili się do mnie członkowie związków zawodowych funkcjonujących przy Fabryce Cukru w Tucznie. Do tego kroku skłoniły ich plany restrukturyzacji KSC SA przewidujące między innymi likwidację Fabryki Cukru w Tucznie. Plany te, przyjęte kilka lat temu, jeszcze podczas sprawowania rządów przez ekipę SLD, całkowicie pomijają zarówno ekonomiczne, jak i społeczne aspekty funkcjonowania cukrowni w Tucznie. Według danych przekazanych mi przez pracowników przedmiotowego zakładu w efekcie politycznych nacisków ówczesnych decydentów związanych z Sojuszem Lewicy Demokratycznej do likwidacji przeznaczono Fabrykę Cukru w Tucznie, będącą cukrownią o stosunkowo niskich kosztach produkcji i produkującą cukier o wysokich parametrach jakościowych.

Pominięto całkowicie społeczny aspekt likwidacji cukrowni w Tucznie, jakim jest niewątpliwie zwiększenie po zamknięciu tego zakładu bezrobocia w rejonie Inowrocławia. Likwidacja zakładu zatrudniającego w trakcie kampanii cukrowniczej do kilkuset osób, w kontekście stopy bezrobocia wynoszącej w tym regionie 29%, uznać można za krok skrajnie nieodpowiedzialny.

Za wymagające dodatkowego wyjaśnienia należy uznać przekazane przez związkowców z Fabryki Cukru w Tucznie informacje o przypadkach skrajnej niegospodarności ze strony zarządu KSC SA, jakim był zakup ośmiu luksusowych limuzyn na swoje potrzeby, jak również wynajem pomieszczeń w jednym z bardziej reprezentacyjnych biurowców Warszawy. Na takie kroki, w mojej ocenie, może pozwolić sobie zarząd prywatnej spółki przynoszącej inwestorom godziwe zyski, a nie osoby kierujące spółką znajdującą się w trudnej sytuacji ekonomicznej, z niemal dziewięćdziesięcioprocentowym udziałem majątku państwowego w kapitale akcyjnym. Takie działanie może wypełnić znamiona czynu przestępczego działania na szkodę spółki KSC SA.

Załączone do mojego pisma materiały, jakie przekazane mi zostały przez pracowników Fabryki Cukru w Tucznie, w pełni uzasadniają przedstawiony przeze mnie na wstępie wniosek.

Z wyrazami szacunku
Mirosław Adamczak
senator Rzeczypospolitej Polskiej