Diariusz Senatu RP: spis treści, następny fragment
31. posiedzenie Senatu
W dniach 12 i 13 kwietnia 2007 r. odbyło się 31. posiedzenie Senatu. Obradom przewodniczyli: marszałek Bogdan Borusewicz i wicemarszałkowie - Ryszard Legutko, Maciej Płażyński, Krzysztof Putra i Marek Ziółkowski. Na sekretarzy posiedzenia wyznaczono senatorów Urszulę Gacek i Waldemara Kraskę; listę mówców prowadził senator W. Kraska.
Zatwierdzony przez Izbę porządek posiedzenia obejmował:
______________
* Ustawa zawiera przepisy mające na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej.
Poprawki Senatu do ustawy o zarządzaniu kryzysowym
Ustawa została uchwalona przez Sejm na 37. posiedzeniu, 16 marca br. Do Senatu trafiła 19 marca. Marszałek 21 marca, zgodnie z art. 68 ust. 1 Regulaminu Senatu, skierował ją do Komisji Obrony Narodowej oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej. Komisje po rozpatrzeniu ustawy przygotowały swoje sprawozdania w tej sprawie.
Sprawozdanie Komisji Obrony Narodowej przedstawił senator Henryk Górski. Senator zaznaczył, że ustawa o zarządzaniu kryzysowym określa organy właściwe w sprawach zarządzania kryzysowego oraz ich zadania i zasady działania. Jej art. 2 mówi: "zarządzanie kryzysowe to działalność organów administracji publicznej będąca elementem kierowania bezpieczeństwem narodowym, która polega na zapobieganiu sytuacjom kryzysowym, przygotowaniu do przejmowania nad nimi kontroli w drodze zaplanowanych działań, reagowaniu w przypadku wystąpienia sytuacji kryzysowych oraz na odtwarzaniu infrastruktury lub przywróceniu jej pierwotnego charakteru". W ustawie są określone zadania dla poszczególnych poziomów administracji. Jest przewidziane utworzenie przy Radzie Ministrów Rządowego Zespołu Zarządzania Kryzysowego. Art. 10 ustawy mówi o utworzeniu Rządowego Centrum Bezpieczeństwa. Również na poziomie wojewody, starosty i szefa samorządu, gminy, burmistrza, prezydenta będą zespoły zarządzania kryzysowego.
Senator poinformował, że Komisja Obrony Narodowej po rozpatrzeniu ustawy postanowiła wnieść o przyjęcie do niej 5 poprawek.
Sprawozdawca Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej senator Ryszard Ciecierski, podkreślił, że omawiana ustawa wpisuje się w system zarządzania kryzysowego na wypadek zagrożeń wymagających podjęcia działań administracji publicznej i sił zbrojnych w sytuacjach, które nie spełniają warunków do wprowadzenia stanu wojennego lub stanu klęski żywiołowej. Ustawa ma więc regulować pewien wycinek problemów z zakresu kierowania bezpieczeństwem narodowym. Opisuje zadania administracji publicznej, sił zbrojnych oraz właścicieli infrastruktury krytycznej w sytuacjach kryzysowych, narastających zagrożeń, dotąd nieregulowanych.
Senator sprawozdawca poinformował, że komisja przedyskutowała zadania poszczególnych organów, zwracając uwagę między innymi na finansowanie zadań nakładanych na organy samorządu terytorialnego, a także na potrzebę uzgodnień regulowanej w ustawie problematyki w komisji rządu i samorządu terytorialnego. Dyskutowano powiązania omawianych regulacji z ustawami o obronie cywilnej, ochronie ludności oraz o powszechnym obowiązku obrony i innych. Podkreślano również potrzebę pełnego wdrożenia ustawy o ratownictwie medycznym. Przedmiotem troski senatorów była również sytuacja rynkowa przedsiębiorstw, których dotykają skutki omawianej ustawy. Oceniono też wymagania stawiane dysponentom urządzeń krytycznych. W wypowiedziach i poprawkach przywiązywano wielką wagę do precyzji i skuteczności projektowanych zapisów.
Komisja zapoznała się także z opiniami prawnymi, w tym z opiniami i uwagami Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu, i postanowiła rekomendować Izbie wprowadzenie 9 poprawek do ustawy.
Zmiany w ustawie zaproponowali także senatorowie podczas dyskusji.
Senator Andrzej Owczarek wniósł o odrzucenie ustawy w całości.
Wszystkie propozycje rozpatrzyły dwie komisje senackie. Połączone komisje nie przyjęły wniosku o odrzucenie ustawy w całości, poparły natomiast 9 poprawek.
Zgodnie z Regulaminem Senatu w pierwszej kolejności poddano pod głosowanie wniosek o odrzucenie ustawy (Izba 43 głosami, przy 30 za i 2 wstrzymujących się, odrzuciła ten wniosek), następnie przegłosowano poszczególne poprawki, po czym Senat 51 głosami, przy 27 przeciw i 2 wstrzymujących się, podjął uchwałę:
Senat uchwalił poprawki do ustawy o zmianie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz niektórych innych ustaw
Ustawa została uchwalona przez Sejm na 37. posiedzeniu, 16 marca 2007 r. Do Senatu przekazano ją 19 marca. Marszałek, zgodnie z art. 68 ust. 1 Regulaminu Senatu, skierował ją do Komisji Kultury i Środków Przekazu oraz do Komisji Nauki, Edukacji i Sportu. Komisje po rozpatrzeniu ustawy przygotowały swoje sprawozdania w tej sprawie.
Sprawozdanie Komisji Kultury i Środków Przekazu przedstawił senator Krzysztof Cugowski. Jak zaznaczył, głównym celem nowelizacji ustawy jest wdrożenie przepisów dyrektywy 2004/48/WE Parlamentu Europejskiego w sprawie egzekwowania praw własności intelektualnej.
Senator poinformował, że w trakcie prac nad ustawą komisja jednogłośnie przyjęła 6 poprawek o charakterze doprecyzowującym, uściślającym i zapewniającym spójność terminologiczną.
Sprawozdanie Komisji Nauki, Edukacji i Sportu przedstawił senator Kazimierz Wiatr. Senator podkreślił, że w trakcie dyskusji wskazywano na bardzo słabą ochronę patentów i własności przemysłowej przez znowelizowaną ustawę. W szczególności zwracano uwagę na asymetrię ochrony praw patentowych i własności przemysłowej w porównaniu z prawami autorskimi, ochroną baz danych, a nawet ochroną odmian roślin, ponieważ omawiana ustawa modyfikuje cztery ustawy: o prawie autorskim, o ochronie baz danych, o własności przemysłowej, o ochronie prawnej odmian roślin, a także kodeks postępowania cywilnego, jako piąty.
W wypadku naruszenia praw autorskich zagwarantowano zapłatę dwukrotnego wynagrodzenia, a gdy naruszenie jest zawinione - trzykrotnego stosownego wynagrodzenia. Analogiczne wynagrodzenie przewidziane jest dla ochrony baz danych, a w wypadku ochrony odmian roślin przewidziano zapłatę na poziomie do trzykrotnej opłaty licencyjnej. W odniesieniu zaś do patentów i własności przemysłowej wynagrodzenie to wynosi zaledwie jednokrotność wynagrodzenia licencyjnego. Oznacza to, że opłata ta w ogóle nie nosi znamion opłaty karnej, wręcz preferuje nadużycia na tym polu.
Ponadto w art. 2861 ust. 7 wprowadzono zapis o orzekaniu przez sąd zabezpieczenia dowodów i roszczeń, czego nie przewidziano w wypadku ochrony praw autorskich i innych omawianych w ustawie. Sytuacja ta wyraźnie upośledza ochronę praw patentowych i własności przemysłowej.
Dlatego Komisja Nauki, Edukacji i Sportu jednogłośnie przyjęła poprawki, zarówno legislacyjne, jak i mające na celu zrównanie ochrony praw autorskich i praw patentowych, własności przemysłowej.
Poprawkę do ustawy zgłosił ponadto senator Edmund Wittbrodt.
Wszystkie propozycje zmian w ustawie rozpatrzyły dwie komisje senackie. Połączone komisje poparły 14 poprawek.
Poszczególne zmiany poddano pod głosowanie, po czym Izba 79 głosami, przy 1 wstrzymującym się, podjęła uchwałę:
Senat przyjął bez poprawek ustawę o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa oraz o zmianie niektórych innych ustaw
Rozpatrywana ustawa została uchwalona przez Sejm na 37. posiedzeniu, 16 marca br., i 19 marca przekazana do Senatu. Marszałek 21 marca skierował ją do Komisji Praw Człowieka i Praworządności. Komisja po rozpatrzeniu ustawy przygotowała swoje sprawozdanie w tej sprawie.
Przedstawił je senator Zbigniew Romaszewski. Senator omówił główne zmiany wprowadzane nowelizacją, poinformował też, że komisja postanowiła rekomendować Izbie 1 poprawkę do ustawy.
Zmianę w ustawie zaproponowała także mniejszość komisji; jej wniosek przedstawił senator Krzysztof Piesiewicz.
Dalsze poprawki do ustawy zgłosili senatorowie podczas dyskusji.
Senator Piotr Zientarski przedstawił wniosek o odrzucenie ustawy w całości, a senator Kosma Złotowski - o jej przyjęcie bez poprawek.
Wszystkie wnioski i propozycje rozpatrzyła komisja senacka. Komisja poparła wniosek o przyjęcie ustawy bez zmian.
Zgodnie z regulaminem w pierwszej kolejności głosowano nad wnioskiem o odrzucenie ustawy w całości (Izba 50 głosami, przy 29 za i 1 wstrzymującym się, odrzuciła ten wniosek), a następnie nad wnioskiem o przyjęcie ustawy bez poprawek. Senat 48 głosami, przy 30 przeciw i 1 wstrzymującym się, zaakceptował ten wniosek i podjął uchwałę o przyjęciu ustawy bez poprawek.
Senat wprowadził poprawki do ustawy o zmianie ustawy o pracownikach sądów i prokuratury
Rozpatrywana ustawa została uchwalona przez Sejm na 37. posiedzeniu, 16 marca br. Do Senatu trafiła 19 marca. Marszałek skierował ją do Komisji Praw Człowieka i Praworządności. Komisja rozpatrzyła ustawę i przygotowała swoje sprawozdanie w tej sprawie.
Przedstawił je senator Zbigniew Romaszewski. Senator podkreślił, że ustawa tworzy zręby nowego podejścia do pracowników sądów i prokuratury - zmierza do stworzenia kadry wykwalifikowanych pracowników tych instytucji. Precyzuje wysokie warunki, jakie musi spełnić urzędnik, mówi też o powoływaniu urzędników sądów i prokuratur w drodze konkursu. Określa bardzo rygorystyczne warunki co do karalności osób będących urzędnikiem sądu lub prokuratury. Stanowi też, że pracownicy sądów i prokuratury podlegają okresowym ocenom kwalifikacyjnym.
Senator Z. Romaszewski poinformował, że komisja postanowiła rekomendować Izbie 2 poprawki do ustawy.
Poprawki poddano pod głosowanie, po czym Izba 75 głosami, przy 2 wstrzymujących się, podjęła uchwałę:
Senat poprawił ustawę o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw
Rozpatrywana ustawa została uchwalona przez Sejm na 37. posiedzeniu, 16 marca br. Do Senatu wpłynęła 19 marca. Marszałek, zgodnie z regulaminem, przekazał ją do Komisji Ustawodawczej oraz do Komisji Praw Człowieka i Praworządności. Komisje przygotowały swoje sprawozdania w tej sprawie.
Sprawozdanie Komisji Ustawodawczej przedstawił senator Stanisław Piotrowicz. Senator podkreślił, że przedmiotowa ustawa stanowi realizację art. 45 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, oczekiwań społecznych oraz wymogów Unii Europejskiej. Art. 45 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej gwarantuje każdemu prawo do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przez właściwy, bezstronny i niezawisły sąd.
Jak stwierdził senator sprawozdawca, polski wymiar sprawiedliwości, mimo podjętych już w tym zakresie działań o charakterze legislacyjnym i organizacyjnym, w dalszym ciągu boryka się z problemem zbyt długiego prowadzenia postępowań, co w efekcie godzi w konstytucyjne prawo do rozpoznania sprawy bez zbędnej zwłoki.
Dowodem tego są skargi kierowane przeciwko Polsce do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, wśród których dominują skargi na przewlekłość postępowań, czyli naruszenie prawa do rozpatrzenia sprawy w rozsądnym terminie, gwarantowanego art. 6 ust. 1 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności.
Wpływ na przewlekłość postępowań w polskim wymiarze sprawiedliwości mają również zachowania uczestników postępowania, a także zachowania obrońców polegające na naruszaniu porządku rozprawy i nierzadkie przypadki wykorzystywania przez obrońców lub pełnomocników instrumentów procesowych wyłącznie w celu nieuzasadnionego przedłużenia postępowania.
Senator sprawozdawca poinformował, że Komisja Ustawodawcza postanowiła zaproponować Izbie przyjęcie 7 poprawek do ustawy.
Senator Kosma Złotowski, sprawozdawca Komisji Praw Człowieka i Praworządności podkreślił, że celem rozpatrywanej nowelizacji jest wyposażenie organów procesowych w instrumenty pozwalające na zdyscyplinowanie uczestników postępowania karnego. Kary proponowane przez ustawę to jednak tylko 10 tysięcy zł grzywny za niestawiennictwo lub brak reakcji ze strony dziekana rady adwokackiej. Zdaniem senatora, są to kary zdecydowanie za niskie; na przykład w Kanadzie za podobnej przewinienie grożą trzy lata więzienia. Rząd proponował, by kary te wynosiły 20 tysięcy zł, jednak Sejm zredukował te kary o połowę.
Komisja Praw Człowieka i Praworządności zaproponowała 5 poprawek do ustawy.
Zmianę w ustawie zaproponowała także mniejszość komisji praw człowieka; jej wniosek przedstawił senator Zbigniew Romaszewski.
Dalsze poprawki do ustawy zgłosili senatorowie podczas dyskusji.
Wszystkie propozycje zmian w ustawie rozpatrzyły dwie komisje senackie. Połączone komisje poparły 9 poprawek.
Senat przegłosował poszczególne poprawki, a następnie 47 głosami, przy 28 przeciw i 3 wstrzymujących się, podjął uchwałę:
Poprawka Senatu do ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz o zmianie niektórych innych ustaw
Rozpatrywana ustawa została uchwalona przez Sejm na 37. posiedzeniu, 15 marca br. Do Senatu przekazano ją 16 marca. Marszałek 21 marca, zgodnie z art. 68 ust. 1 Regulaminu Senatu, skierował ją do Komisji Ustawodawczej oraz do Komisji Praw Człowieka i Praworządności. Komisje po rozpatrzeniu ustawy przygotowały swoje sprawozdania.
Sprawozdawca Komisji Ustawodawczej senator Piotr Ł.J. Andrzejewski zaznaczył, że ustawa zmierza do ograniczenia udziału ławników. Wynika to z dwóch przyczyn. Pierwszy powód jest taki, że sprawy wymagające szczególnego rozpoznania merytorycznego w zakresie struktury funkcjonującego systemu prawa karnego i całego systemu, w który jest wkomponowana norma prawa karnego, materialnego i procesowego, mogą być najlepiej ocenione przez sędziego profesjonalnego. Drugi powód to ten, że czynnik społeczny, odgrywający znaczącą rolę polityczną w okresie państwa stalinowskiego, a później PRL, i niejako będący elementem uspołecznienia sądów, w obecnym systemie powinien ustąpić sprawności i merytorycznej fachowości. Nie jest niezbędne, jak poprzednio, kładzenie akcentu na czynnik niefachowy, który asystuje z reguły sędziemu profesjonalnemu i ma ujawniać tak zwaną wrażliwość społeczną i inne elementy, wynikające nie tylko z prawa pozytywnego, ale jednocześnie na przykład z zasad współżycia społecznego albo dostatecznego przyjrzenia się elementom, które są komponentami samej normy prawnej, dyrektyw procesu i dyrektyw zastosowania dyspozycji normy karnej prawa materialnego.
W zakresie spraw karnych ustawodawca proponuje ograniczenie udziału ławników do orzekania w sprawach o zbrodnię oraz o przestępstwa, za które ustawa przewiduje karę dożywotniego pozbawienia wolności. Zmniejszono także skład orzekający sądu okręgowego, który również będzie orzekał jednoosobowo. Z udziału ławników zrezygnowano także w postępowaniach w sprawach nieletnich. W zakresie prawa o stowarzyszeniach sąd jednoosobowy będzie rozpatrywał sprawy dotyczące udzielania upomnienia władzom stowarzyszenia, uchylania niezgodnej z prawem lub statutem uchwały stowarzyszenia oraz w sprawie rozwiązania stowarzyszenia. Zmiany w pozostałych ustawach stanowią konsekwencję ustanowienia zasady, iż sąd rozpoznaje sprawy jednoosobowo.
Senator sprawozdawca poinformował, że Komisja Ustawodawcza postanowiła zaproponować Izbie jedną poprawkę do ustawy.
Sprawozdanie Komisji Praw Człowieka i Praworządności przedstawił senator Janusz Kubiak. Senator poinformował, że komisja wnosi o przyjęcie ustawy bez zmian.
Przedstawione propozycje rozpatrzyły dwie komisje senackie. Połączone komisje poparły wniosek o przyjęcie ustawy bez zmian. Mniejszość komisji poparła poprawkę Komisji Ustawodawczej.
Zgodnie z regulaminem w pierwszej kolejności poddano pod głosowanie wniosek o przyjęcie ustawy bez zmian (Izba 44 głosami, 28 za i 5 wstrzymujących się, odrzuciła ten wniosek), następnie przegłosowano poprawkę, po czym 75 głosami, przy 2 wstrzymujących się, podjęto uchwałę:
Ustawa o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela
- przyjęta z poprawkami
Ustawa została uchwalona przez Sejm na 37. posiedzeniu, 15 marca 2007 r. Do Senatu wpłynęła 16 marca. Marszałek 21 marca, zgodnie z art. 68 ust. 1 Regulaminu Senatu, skierował ją do Komisji Nauki, Edukacji i Sportu oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej. Komisje po rozpatrzeniu ustawy przygotowały swoje sprawozdania w tej sprawie.
Sprawozdanie Komisji Nauki, Edukacji i Sportu przedstawił senator Zbigniew Szaleniec. Jak stwierdził, rzadko się zdarza, aby ustawa, która trafia do Senatu, była regulacją, która szybko, radykalnie i bez żadnych kosztów likwiduje pewne absurdy życia codziennego, w tym wypadku życia w zespołach szkół. Ułatwia ona niemal natychmiast pracę dyrektorom, pracownikom administracyjnym, ułatwia życie samym nauczycielom, likwiduje biurokrację i na dodatek nic nie kosztuje, a wręcz przeciwnie, niesie pewne oszczędności, jeżeli chodzi o funkcjonowanie szkół.
Najważniejszy punkt ustawy, pkt 2, mówi o tym, że stosunek pracy z nauczycielem nawiązuje się w szkole, a w wypadku powołania zespołu szkół jako jednostki odrębnej organizacyjnie - w zespole szkół na podstawie umowy o pracę lub mianowania z zastrzeżeniem ust. 8. Dotychczas było tak, że jeżeli w zespole szkół funkcjonowało kilka typów szkół, to zatrudniony tam nauczyciel był zatrudniony na podstawie umowy o pracę lub mianowania, ale miał kilka umów, które były związane z każdą z tych szkół. Zdarzało się tak, że jeżeli w danej szkole były cztery szkoły: liceum ogólnokształcące, ekonomiczne, handlowe, wieczorowe, to nauczyciel miał cztery umowy ze szkołami, gdyż uczył w tych czterech szkołach. Rodziło to wiele komplikacji biurokratycznych, bo jeżeli szkoła liczyła na przykład trzydziestu, czterdziestu nauczycieli, to umów o pracę było sto, sto dwadzieścia, sto trzydzieści, może i więcej. Każda zmiana przeszeregowania wymagała ponowienia umowy, trzeba było przygotowywać je od nowa. W dużych szkołach wymagało to na ogół dodatkowego zatrudnienia jednego pracownika administracyjnego. Przedmiotowy przepis likwiduje to udziwnienie i sprawia, że nauczyciel będzie miał tylko jedną umowę, obowiązującą we wszystkich typach szkół, w których uczy.
Senator sprawozdawca poinformował, że na posiedzeniu komisji ustawa nie budziła zastrzeżeń, w związku z czym rekomendował Izbie przyjęcie jej bez poprawek.
Sprawozdanie Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej przedstawił senator Andrzej Owczarek. Senator poinformował, że komisja przyjęła ustawę z dwiema poprawkami i wniósł o ich uchwalenie.
Wnioski obu komisji rozpatrzyły dwie komisje senackie. Komisje poparły wniosek o wprowadzenie poprawek do ustawy.
Zgodnie z regulaminem w pierwszej kolejności przegłosowano wniosek o przyjęcie ustawy bez poprawek (Izba 73 głosami, przy 3 za i 1 wstrzymującym się, odrzuciła ten wniosek), następnie głosowano nad poszczególnymi poprawkami, po czym 77 głosami, przy 1 wstrzymującym się, podjęto uchwałę:
Informacja rządu o projekcie polityki rodzinnej
Informację rządu o projekcie polityki rodzinnej przedstawiła Izbie Joanna Kluzik-Rostkowska - podsekretarz stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej. Następnie wiceminister odpowiadała na pytania senatorów.
Stanowisko Senatu w sprawie ustawy o ratyfikacji Układu o Stabilizacji i Stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Albanii, z drugiej strony, sporządzonego w Luksemburgu dnia 12 czerwca 2006 r.
Ustawa została uchwalona przez Sejm na 37. posiedzeniu, 15 marca 2007 r. Do Senatu trafiła 16 marca. Marszałek 21 marca, zgodnie z art. 68 ust. 1 Regulaminu Senatu, skierował ją do Komisji Spraw Zagranicznych. Komisja po rozpatrzeniu ustawy przygotowała swoje sprawozdanie w tej sprawie.
Przedstawił je senator Andrzej Jaroch. Jak stwierdził, ustawa jest standardowym aktem ratyfikacyjnym. Jej celem jest wyrażenie zgody na ratyfikację przez prezydenta układu o stabilizacji i stowarzyszeniu. Sam układ jest bardzo obszernym traktatem, liczącym ponad pięćset osiemdziesiąt stron, składającym się ze stu trzydziestu siedmiu artykułów, siedmiu załączników, sześciu protokołów, czternastu deklaracji.
Senator przypomniał, że decyzja potwierdzająca gotowość Unii Europejskiej do poszerzenia jej o kraje Bałkanów Zachodnich zapadła jeszcze na szczycie w Salonikach w czerwcu 2003 r. Po sporządzeniu układu i podpisaniu go parlament albański ratyfikował układ 27 lipca 2006 r. 6 września 2006 r. ratyfikację przyjął również Parlament Europejski. Senacka Komisja Spraw Unii Europejskiej w maju 2006 r. wydała pozytywną opinię o tym układzie.
Zasadność związania się układem z punktu widzenia obu stron nie budziła i nie budzi żadnych wątpliwości. Integracja europejska to wciąż podstawowy kierunek polityki zagranicznej Republiki Albanii.
Ratyfikacja układu przybliża wejście w życie bardzo korzystnych i potrzebnych regulacji, które sprzyjają dialogowi i zbliżeniu między Unią Europejską a Albanią, wzmacniają współpracę regionalną i stwarzają perspektywę poszerzenia strefy wolnego handlu, ustalają warunki przepływu osób i kapitału, zakładania przedsiębiorstw, świadczenia usług, tworzą dla Republiki Albanii zobowiązanie do zbliżenia jej prawa z prawem unijnym, ustalają warunki współpracy w kwestiach wymiaru sprawiedliwości i bezpieczeństwa oraz wolności obywatelskich, określają warunki utworzenia i reguły działania takich instytucji, jak rada, komitet czy też zgromadzenie parlamentarne stabilizacji i stowarzyszenia pomiędzy obiema stronami.
W jednomyślnej opinii senatorów ratyfikacja układu o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi a Republiką Albanii jest celowa i uzasadniona, przynosi również pozytywne skutki polityczne, prawne, a także społeczne i gospodarcze dla obu stron.
Ratyfikacja nie wymaga żadnych zmian w polskim prawie, a zmiany w finansach publicznych, które ewentualnie mogą nastąpić, są pomijalnie małe. Układ dotyczy uczestnictwa Polski w porozumieniu międzynarodowym, więc zgodnie z naszą konstytucją wymaga ratyfikacji wyrażonej w formie ustawy.
W imieniu komisji senator A. Jaroch wniósł o przyjęcie ustawy bez poprawek.
Senat w głosowaniu przychylił się do tego stanowiska i 77 głosami, przy 1 przeciw, podjął uchwałę o przyjęciu ustawy bez poprawek.
Poprawki Senatu do ustawy o zmianie ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych
Rozpatrywana ustawa została uchwalona przez Sejm na 37. posiedzeniu, 15 marca 2007 r., i 16 marca przekazana do Senatu. Marszałek skierował ją do Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, Komisji Praw Człowieka i Praworządności oraz Komisji Nauki, Edukacji i Sportu. Komisje po rozpatrzeniu ustawy przygotowały swoje sprawozdania w tej sprawie.
Sprawozdanie Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej przedstawił senator Czesław Żelichowski. Podkreślił, że ustawa wprowadza nowe regulacje prawne mające na celu zapobieganie przejawom przemocy i chuligaństwa wśród kibiców sportowych oraz zwalczanie ich. Zmierza zarówno do zaostrzenia rygorów związanych z organizacją imprez masowych, jak i do zaostrzenia kar stosowanych wobec sprawców chuligańskich wybryków na masowych imprezach sportowych.
Nowelizacja wprowadza kilka istotnych zmian. Po pierwsze, zobowiązuje się organizatorów do zapewnienia identyfikacji osób biorących udział w imprezie. Po drugie, wprowadza się w stosunku do służb porządkowych obowiązek legitymowania się ważną licencją pracownika ochrony. Po trzecie, organizator zostaje zobligowany do określenia w regulaminie miejsca nieprzeznaczonego dla publiczności. Po czwarte, obliguje się organizatorów do określenia zasad wstępu dla osób małoletnich (dotychczas było to fakultatywne).
Zasadnicze zmiany dotyczą rozdziału "Przepisy karne". Po pierwsze, wprowadza się zakaz przebywania kibiców w miejscach nieprzeznaczonych dla publiczności. Po drugie, wprowadza się zakaz rzucania przedmiotami, które mogą stanowić zagrożenie dla życia, zdrowia lub bezpieczeństwa uczestników imprezy. Po trzecie, dodaje się przepis karny wprowadzający sankcje za niestawiennictwo w jednostce Policji osób, w stosunku do których orzeczono środek karny w postaci zakazu wstępu na imprezę masową. Po czwarte, za określone wykroczenia wprowadzono minimalną wysokość grzywny w wysokości 1 tysiąca zł.
Senator C. Żelichowski poinformował, że podczas prac nad ustawą w Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej przyjęto siedem poprawek. W imieniu komisji senator wniósł o uchwalenie proponowanych zmian w ustawie.
Sprawozdanie Komisji Praw Człowieka i Praworządności przedstawił senator Krzysztof Piesiewicz. Senator podkreślił, że rozpatrywana nowelizacja, mająca na celu wzmocnienie kontroli i ukrócenie chuligaństwa, czy wręcz bandytyzmu panującego bardzo często na stadionach - niestety jest konieczna. Wszystkie nowe instytucje, które rozbudowują ustawę z sierpnia 1997 r., nie były kwestionowane czy kontestowane na posiedzeniu komisji, lecz zostały uznane za bardzo potrzebne.
Senator poinformował, że komisja przyjęła i rekomenduje Izbie 4 poprawki do ustawy, mające na celu doprecyzowanie albo zaostrzenie przepisów.
Sprawozdawca Komisji Nauki, Edukacji i Sportu senator Roman Ludwiczuk poinformował, że na posiedzeniu komisji dwie kwestie budziły zaniepokojenie senatorów. Jedna z nich dotyczyła imprez, które według wojewody mogą być imprezami o podwyższonym ryzyku. W związku z tym na organizatorów nakłada się duże obowiązki, a te będą generowały koszty i w związku z tym mogą oni zaniechać organizacji takich imprez. Dotyczyć to może zwłaszcza małych klubów sportowych.
Druga kwestia dotyczyła juwenaliów. Czy są one imprezą masową? Jaka jest definicja imprezy masowej? Do konkluzji członkowie komisji nie doszli, stwierdzili jednak, że juwenalia nie są imprezą masową.
Senator R. Ludwiczuk poinformował, że komisja przyjęła 8 poprawek do ustawy. W imieniu Komisji Nauki, Edukacji i Sportu senator wniósł o przyjęcie ustawy wraz z poprawkami.
Wszystkie propozycje rozpatrzyły trzy komisje senackie. Połączone komisje poparły 11 poprawek.
Poszczególne poprawki poddano pod głosowanie, po czym Izba 74 głosami, przy 2 wstrzymujących się, podjęła uchwałę:
Informacja rządu o pracach nad nowymi uregulowaniami prawnymi dotyczącymi sytuacji osób niepełnosprawnych i ich rodzin
Informację o pracach nad nowymi uregulowaniami prawnymi dotyczącymi sytuacji osób niepełnosprawnych i ich rodzin przedstawił Mirosław Mielniczuk - pełnomocnik rządu do spraw osób niepełnosprawnych. Pełnomocnik odpowiadał także na pytania senatorów.
Informacja rządu o sytuacji osób chorych psychicznie oraz pracach nad ustawą o Narodowym Programie Ochrony Zdrowia Psychicznego
Informację o sytuacji osób chorych psychicznie oraz pracach nad ustawą o Narodowym Programie Ochrony Zdrowia Psychicznego przedstawił Izbie Marek Grabowski - podsekretarz stanu w Ministerstwie Zdrowia. Następnie wiceminister odpowiadał na pytania senatorów.
Zmiana w składzie komisji senackiej
Senator Piotr Zientarski przedstawił wniosek Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich w sprawie wyboru senator Marii Pańczyk-Pozdziej do Komisji Rodziny i Polityki Społecznej.
Senat 65 głosami, przy 1 przeciw, zaakceptował wniosek komisji i podjął uchwałę:
Diariusz Senatu RP: spis treści, następny fragment