|
Diariusz Senatu RP: spis treści, poprzedni fragment, następny fragment Z prac komisji senackich Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej spotkała się z gruzińską grupą parlamentarno-rządową. W jej skład wchodzili m.in. wiceprzewodniczący Parlamentu Gruzji Mikheil Machavariani, członkowie - Zurab Tkemaladze, Nino Kalandadze, Marina Molodini, Vladimer Jishiashvili, minister sprawiedliwości Gia Kavtaradze, minister finansów Aleksandre Aleksishvili. Podczas spotkania uczestnikom posiedzenia zaprezentowano, przy wykorzystaniu środków multimedialnych, problemy i zagadnienia: zadania Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, model władzy w Rzeczypospolitej Polskiej (prezydent - rząd - samorząd), kompetencje trzech szczebli samorządu, dochody samorządu (udział w podatkach, dochody własne, subwencje, dotacje), dochody i wydatki trzech szczebli samorządu terytorialnego w działach, budżet wojewodów i ich zadania na przykładzie województw warmińsko-mazurskiego i pomorskiego, kontrola i nadzór nad samorządem terytorialnym. * * * Na swym posiedzeniu Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej rozpatrzyła ustawę o zmianie ustawy o państwowym zasobie kadrowym i wysokich stanowiskach państwowych. W posiedzeniu uczestniczył szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów Mariusz Błaszczak. Rozpatrywana nowelizacja wprowadza zmiany w obowiązującej od 27 października 2006 roku ustawie o państwowym zasobie kadrowym i wysokich stanowiskach państwowych. Pierwsza ze zmian dotyczy przepisów określających zasady wynagradzania i stanowi, że regulacje ustawy nowelizowanej nie mają zastosowania do osób zajmujących wysokie stanowiska państwowe, których warunki wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą określają odrębne przepisy. Druga zmiana uzupełnia ustawę o przepis, który będzie stanowił podstawę prawną do przyznania dodatkowego wynagrodzenia rocznego wojewódzkim lekarzom weterynarii i ich zastępcom oraz kierownikom państwowych jednostek organizacyjnych podległych lub nadzorowanych przez prezesa Rady Ministrów lub właściwych ministrów i ich zastępców. Przepis ten będzie dotyczył m.in. szefów Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych, Polskiej Organizacji Turystycznej, Polskiego Centrum Akredytacji i Urzędu Dozoru Technicznego. Ostatnia zmiana wydłuża do 31 grudnia br. okres stosowania dotychczasowych przepisów w zakresie ustalania wynagrodzeń osób zajmujących wysokie stanowiska państwowe oraz wynagrodzeń przewodniczącego, wiceprzewodniczącego i członków Rady Służby Publicznej. Po dyskusji i głosowaniu komisja postanowiła rekomendować Izbie przyjęcie ustawy bez poprawek. Sprawozdanie komisji w tej sprawie na posiedzeniu plenarnym przedstawi senator Janusz Kubiak. Na swym posiedzeniu Komisja Spraw Unii Europejskiej, zgodnie z ustawą z 11 marca 2004 r. o współpracy Rady Ministrów z Sejmem i Senatem w sprawach związanych z członkostwem Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej, zaopiniowała następujące projekty aktów prawnych UE. Rozpatrzenie w trybie art. 6 ustawy
Instytucja wiodąca: Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej. Referent: senator Urszula Gacek. Przedstawiciel rządu: sekretarz stanu Elżbieta Rafalska. Komisja Spraw Unii Europejskiej rozpatrzyła projekt dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady i postanowiła nie wnosić uwag.
Instytucja wiodąca: Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Referent: senator Paweł Michalak. Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu Marek Chrapek. Komisja Spraw Unii Europejskiej rozpatrzyła projekt decyzji Rady i postanowiła nie wnosić uwag.
Instytucja wiodąca: Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Referent: senator P. Michalak. Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu M. Chrapek. Komisja Spraw Unii Europejskiej rozpatrzyła projekt rozporządzenia Rady i postanowiła nie wnosić uwag.
Instytucja wiodąca: Ministerstwo Środowiska. Referent: senator Margareta Budner. Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu Andrzej Szweda-Lewandowski. Komisja Spraw Unii Europejskiej nie poparła projektu decyzji Rady.
Instytucja wiodąca: Ministerstwo Środowiska. Referent: senator M. Budner. Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu A. Szweda-Lewandowski. Komisja Spraw Unii Europejskiej rozpatrzyła projekt rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady i postanowiła nie wnosić uwag. Rozpatrzenie w trybie art. 8 ustawy
Resort wiodący: Ministerstwo Gospodarki. Referent: senator M. Budner. Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu Elżbieta Wilczyńska. W związku z niezasięgnięciem opinii komisji przed posiedzeniem Rady UE Komisja Spraw Unii Europejskiej postanowiła wezwać rząd w trybie art. 9 ust. 3.
- wnioski przekazane w trybie art. 6 ust. 1 pkt 2 ustawy: COM(2006) 731, 740, 748, 749, 751, 752, 757, 765, 777, 788, 796, 800, 802, - wnioski przekazane w trybie art. 6 ust. 4 ustawy: COM(2006) 826, - wnioski przekazane w trybie art. 8 ustawy: COM(2006)764, COM(2005)334. * * * Odbyło się wspólne posiedzenie Komisji Spraw Unii Europejskiej oraz Komisji Spraw Zagranicznych. W posiedzeniu wzięli udział ambasador Finlandii Jan Store, ambasador Niemiec Reinhard Schweppe, ambasador Bułgarii Ivan Naydenov, ambasador Rumunii Gabriel. C. Bartas oraz podsekretarz stanu w Urzędzie Komitetu Integracji Europejskiej Tadeusz Kozek. W pierwszym punkcie porządku dziennego ambasador Finlandii J. Store podsumował zakończoną 31 grudnia 200 r. prezydencję fińską. Podkreślił, że ogólne cele fińskiego przewodnictwa w UE, takie jak przyszłość i konkurencyjność Europy, dalsza integracja w obszarze spraw wewnętrznych i wymiaru sprawiedliwości, otwartość i przejrzystość unijnego procesu legislacyjnego, realizacja europejskiej strategii wzrostu i rozwoju, kontynuacja prac nad rozszerzeniem Unii Europejskiej (Turcja i Chorwacja), a także europejska polityka sąsiedztwa (zbliżenie Ukrainy do UE) - zostały osiągnięte. W kwestii rozszerzenia UE ambasador podkreślił, że szóste rozszerzenie Unii Europejskiej W dziedzinie przejrzystości funkcjonowania organów Unii Europejskiej prace prezydencji fińskiej doprowadziły do szeregu działań polegających przede wszystkim na upublicznianiu obrad Rady UE i ich transmitowaniu oraz publikowaniu informacji o ich przebiegu w cotygodniowych biuletynach. Ambasador dodał, że podczas trwania prezydencji fińskiej podjęto działania zmierzające do uproszczenia i usprawnienia otoczenia regulacyjnego zarówno na szczeblu unijnym, jak i państw członkowskich. W odniesieniu do polityk wspólnotowych priorytetem prezydencji fińskiej był sektor energetyczny, w którym udało się wypracować ogólne ramy dla budowania wspólnej europejskiej współpracy z głównymi dostawcami, zwłaszcza z Federacją Rosyjską oraz krajami Bliskiego Wschodu. W drugim punkcie porządku obrad sekretarz stanu T. Kozek przedstawił polską politykę europejską w okresie prezydencji fińskiej. Za najważniejsze z punktu widzenia interesów Polski uznał: realizację procesu rozszerzenia Unii Europejskiej; kontynuację negocjacji akcesyjnych z Chorwacją i Turcją; badania i innowacje (kontynuowanie realizacji celów Strategii Lizbońskiej w zakresie zwiększenia roli innowacyjności; wprowadzenie Siódmego Programu Ramowego na początku 2007 r.); rolnictwo i rybołówstwo. Minister podkreślił, że w sprawie polityki rolnej Polska opowiada się za kontynuacją dyskusji nad przyszłością i wyzwaniami dla europejskiego modelu rolnictwa i rozpoczęciem prac nad reformą rynków wina i bananów. Jednocześnie strona Polska wyraża ubolewanie z powodu braku pozytywnych rezultatów dyskusji nad obowiązkowym stosowaniem wymogów współzależności dla beneficjentów płatności bezpośrednich w nowych państwach członkowskich. W trzecim punkcie porządku obrad ambasador Niemiec w Polsce R. Schweppe przedstawił priorytety rozpoczętej w styczniu br. prezydencji niemieckiej. Należą do nich:
W trakcie tej prezydencji priorytetową sprawą ma być przyszłość Unii Europejskiej, czyli wznowienie debaty nad jej konstytucją. Niemcy, podobnie jak dwie trzecie państw członkowskich, ratyfikowały unijną konstytucję i nie zamierzają z niej zrezygnować. Prezydencja niemiecka jest zdania, że tylko nowy traktat umożliwi Europie zachowanie zdolności do działania w rozszerzonej Unii Europejskiej. Nierozwiązanie problemu traktatu konstytucyjnego do 2009 r., czyli do najbliższych wyborów do Parlamentu Europejskiego, może, zdaniem ambasadora, doprowadzić do "historycznego zaniechania". Prezydencja niemiecka zdaje sobie sprawę, że pewne zmiany w konstytucji są nieuniknione, jednak opowiada się za zachowaniem tzw. "substancji" traktatu. Aby sprostać tym oczekiwaniom, prezydencja niemiecka złożyła propozycję każdemu krajowi członkowskiemu wytypowania charge d'affairs, którzy mają wspólnie przeanalizować możliwe drogi postępowania, mogące doprowadzić do przyjęcia nowego traktatu. Ponadto problemy ekonomiczne Unii Europejskiej, jej polityka zagraniczna i energetyczna oraz rozszerzenie strefy Schengen, to - zdaniem ambasadora Niemiec - najważniejsze zadania prezydencji. W jego opinii, prezydencja będzie musiała zająć się przede wszystkim rozwiązywaniem problemów ekonomicznych, w tym kwestią innowacyjności i konkurencyjności unijnej gospodarki, a także jej modelu socjalnego. Przypomniał, że przedmiotem marcowego szczytu będzie Strategia Lizbońska. Przyjęta w marcu 2000 r. strategia zakładała, że do 2010 r. Unia będzie wiodącą gospodarką świata. Zreformowany dokument zobowiązuje jedynie kraje UE i państwa aspirujące do członkostwa do przeprowadzenia reform ekonomicznych i społecznych, których celem jest m.in. pobudzenie innowacji i przedsiębiorczości, uczynienie gospodarki konkurencyjną, specjalizacja oparta na wiedzy oraz zwiększanie zatrudnienia. Ambasador uważa, że kolejnymi zadaniami, przed którymi stoi prezydencja niemiecka, są działania na rzecz polityki energetycznej UE i legislacji harmonizującej politykę imigracyjną oraz kontrolę granic. Podkreślił, że ważne jest to zwłaszcza wobec decyzji o rozszerzeniu strefy Schengen o nowe kraje członkowskie. Dużym wyzwaniem dla Niemiec będzie także polityka zagraniczna, m.in. w stosunku do Ukrainy. Ambasador Niemiec zwrócił uwagę, że na czas niemieckiego przewodnictwa - 25 marca 2007 roku - przypada 50. rocznica podpisania Traktatów Rzymskich. Niemcy przygotowują z tej okazji spotkanie przywódców wszystkich państw członkowskich na szczycie w Berlinie. Przewiduje się, że będzie tam przyjęta deklaracja, W czwartym punkcie porządku posiedzenia minister T. Kozek przedstawił polską politykę europejską w okresie prezydencji niemieckiej. W zakresie zainteresowania strony polskiej znajdują się następujące zagadnienia: - rynek wewnętrzny (Polska zwraca szczególną uwagę na planowany w 2007 r. przegląd rynku wewnętrznego przeprowadzony przez Komisję Europejską przy wsparciu prezydencji), Strategia Lizbońska (Polska oczekuje od prezydencji niemieckiej pogłębionej debaty - polityka gospodarcza i finansowa (Polska opowiada się za zapewnieniem stosowania wyższych niż 50% progów kapitałowych - 66% i 75% - w projekcie dyrektywy w sprawie oceny ostrożnościowej nabycia lub zwiększenia znacznych pakietów akcji instytucji sektora finansowego - tzw. konsolidacja transgraniczna), - polityka energetyczna - Polska deklaruje aktywne uczestnictwo w pracach nad Europejskim Planem Działań na rzecz Polityki Energetycznej, którego przyjęcie planowane jest w marcu br. podczas Rady Europejskiej, - zintegrowana polityka morska, - stosunki zewnętrzne - wymiar wschodni (Polska opowiada się za nadaniem formalnego statusu Wymiarowi Wschodniemu Europejskiej Polityki Sąsiedztwa jako platformie współpracy wielostronnej na wzór Partnerstwa Eurośródziemnomorskiego), - rozszerzenie Unii Europejskiej - Polska opowiada się za kontynuacją procesu negocjacji * * * Komisja Ustawodawcza oraz Komisja Praw Człowieka i Praworządności na wspólnym posiedzeniu rozpatrzyły ustawę o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego. W posiedzeniu komisji uczestniczyła sekretarz stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości Beata Kempa oraz zastępca dyrektora Departamentu Legislacyjno-Prawnego w tym resorcie Jerzy Łabuda. Powodem zgłoszenia rządowej propozycji nowelizacji kpk są dwa wyroki Trybunału Konstytucyjnego. W jednym z nich, z 24 lipca 2006 r., TK orzekł, że zapis o "innych powodach" pozwalających przedłużać areszt, jako "dowolny i nieostry" jest sprzeczny z konstytucją. Nowelizacja przewiduje, że przedłużenie tymczasowego aresztowania ponad dwa lata będzie możliwe m.in. w wypadku przedłużającej się obserwacji psychiatrycznej, wydłużenia czasu przygotowania opinii biegłego, celowego przewlekania postępowania przez oskarżonego lub w razie postępowania dowodowego w wyjątkowo zawiłej sprawie. Zgodnie z obowiązującymi przepisami okres aresztowania do chwili wydania wyroku przez sąd pierwszej instancji nie powinien przekroczyć dwóch lat. Prawo zezwala sądowi apelacyjnemu na przedłużenie go ponad ten okres, nie precyzuje jednak, jak długo areszt może trwać, a jako przyczynę przedłużenia podaje niesprecyzowane "inne powody". Zakwestionowany przez trybunał przepis o przedłużeniu aresztu ponad dwa lata straci moc 8 lutego br. Trybunał rozpatrywał skargę złożoną przez dwóch mężczyzn, których aresztowanie przedłużało się na ponad trzy lata. Ich skargę wsparła Helsińska Fundacja Praw Człowieka, która liczbę aresztowanych na ponad dwa lata szacuje na więcej niż tysiąc. Na posiedzeniu komisji senatorowie przegłosowali trzy poprawki. Najważniejsza z nich dotyczy przepisów mówiących o kasacji od wyroku. W rządowej noweli znalazł się przepis mówiący o tym, że oddalenie kasacji "jako oczywiście bezzasadnej nie wymaga pisemnego uzasadnienia, jeżeli postanowienie zostało wydane na posiedzeniu oraz wtedy, gdy zostało wydane na rozprawie". Komisja przegłosowała poprawkę polegającą na wykreśleniu fragmentu "...jeżeli postanowienie zostało wydane na posiedzeniu...". Wiceminister sprawiedliwości B. Kempa powiedziała, że resort ustosunkuje się do tej poprawki na posiedzeniu plenarnym Senatu. "Trudno nam w tej chwili wyrazić zgodę na poprawkę, która będzie sporządzona tak szybko" - zaznaczyła. Na sprawozdawcę stanowiska komisji wyznaczono senatora Stanisława Piotrowicza. * * * Komisja Praw Człowieka i Praworządności na swym posiedzeniu rozpatrzyła ustawę o ustanowieniu "Programu modernizacji Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Biura Ochrony Rządu w latach 2007-2009". Zgodnie z ustawą na Policję, Straż Graniczną, Państwową Straż Pożarną i BOR w latach 2007-2009 ma być przeznaczone dodatkowo ponad 6 mld zł - większość, bo ponad 4,4 mld zł - na policję. Na modernizację SG ma zostać przeznaczone dodatkowo 900 mln zł, na PSP - ponad 874 mln zł, na BOR - 71 mln zł. W posiedzeniu wzięli udział zaproszeni goście, m.in. Marek Surmacz - sekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji, Marek Bieńkowski - komendant główny Policji, Witold Skomra - komendant główny Straży Pożarnej, Lucjan Bełza - zastępca komendanta głównego Straży Granicznej, Jacek Lipski - zastępca szefa Biura Ochrony Rządu, Antoni Duda - przewodniczący Zarządu Głównego NSZZ Policjantów. Pensje policjantów, naliczane w nowym motywacyjnym systemie, w ciągu trzech lat mają wzrosnąć średnio o ok. 700 zł brutto. Na modernizację ok. 450 komend, komisariatów i posterunków policji oraz budowę ok. 60 nowych siedzib zarezerwowano ponad 1,2 mld zł. Jak stwierdził komendant główny policji M. Bieńkowski, poprawa sytuacji materialnej funkcjonariuszy ma się przyczynić do poprawy bezpieczeństwa. "Chcemy wzmocnić funkcję motywacyjną płacy policjanta" - dodał. Podkreślił też, że średnia podwyżka uposażeń policjantów w tym roku wyniesie 219 zł. "Mamy ściśle określone zasady, które powodują, że niewielka grupa policjantów w ogóle nie dostanie podwyżki uposażeń. To są ukarani karą dyscyplinarną przed upływem jej zatarcia; w stosunku do których stwierdziliśmy niewywiązywanie się z obowiązków służbowych oraz skazani prawomocnym wyrokiem sądu". Komendant główny zaznaczył, że innym problemem jest liczba policjantów przebywających na zwolnieniach lekarskich. Ocenił, że średnio dziennie jest to 12-14 tys. osób. Ponadto, jak wynika z projektowanej ustawy, z dodatkowych środków ma być m.in. zakupiony nowy sprzęt - broń, mundury, kamizelki kuloodporne, samochody, środki łączności i śmigłowce. Pieniądze te zostaną też wykorzystane na modernizację i budowę nowych siedzib. Program modernizacji służb mundurowych zakłada zastąpienie w ciągu trzech lat ok. 5 tys. policjantów, pełniących służbę na stanowiskach niezwiązanych bezpośrednio z zapobieganiem i zwalczaniem przestępstw, pracownikami cywilnymi. Na ten cel przewiduje się ponad 200 mln zł. W ustawie zaplanowano również przeznaczenie ponad 870 mln zł dla straży pożarnej, m.in. na zakup sprzętu transportowego. Ponadto ustawa zakłada modernizację SG. Dodatkowe pieniądze mają posłużyć m.in. do wymiany ok. połowy wyeksploatowanych samochodów, autobusów i motocykli. W programie uwzględniono także zakup wielosilnikowego samolotu i śmigłowca, przystosowanych do wykonywania zadań nad obszarami wodnymi. Ustawa przewiduje też m.in. zakup ponad 100 samochodów, 50 pistoletów maszynowych oraz 20 noktowizorów dla BOR-u. Biuro ma zostać wyposażone w przenośne urządzenia do pirotechnicznej kontroli osób. Komisja po dyskusji postanowiła wprowadzić poprawkę do ustawy. Zgodnie z nią minister, w terminie do 30 kwietnia danego roku, informację o realizacji Programu za rok poprzedni będzie przedstawiał nie tylko Sejmowi, ale także Senatowi. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w sprawie rozpatrywanej ustawy wyznaczono senatora Janusza Kubiaka. * * * Komisja Nauki, Edukacji i Sportu zebrała się, by rozpatrzyć ustawę o zmianie ustawy o sporcie kwalifikowanym oraz ustawy o kulturze fizycznej. W posiedzeniu komisji wzięli udział Grzegorz Schreiber - podsekretarz stanu w Ministerstwie Sportu, oraz Tomasz Marcinkiewicz - dyrektor Departamentu Sportu Kwalifikowanego i Młodzieżowego w tym resorcie. Uchwalona przez Sejm 12 stycznia br., z przedłożenia poselskiego, ustawa zmierza do przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego, o którym mowa w art. 38 ustawy o sporcie kwalifikowanym, zdobywcom co najmniej jednego złotego medalu podczas zawodów "Przyjaźń '84", zakwalifikowanym wcześniej do składu reprezentacji kraju na igrzyska olimpijskie w Los Angeles. Zawody sportowe "Przyjaźń '84" zostały zorganizowane przez Związek Radziecki jako rodzaj rekompensaty za wymuszony na państwach socjalistycznych bojkot igrzysk olimpijskich w 1984 r. w Los Angeles. W opinii wnioskodawców, wyłączenie z kręgu uprawnionych do świadczenia pieniężnego dla medalistów olimpijskich, medalistów zawodów "Przyjaźń '84", którzy uzyskawszy kwalifikację do składu reprezentacji Polski na igrzyskach w Los Angeles, nie wzięli w nich udziału z powodu arbitralnej decyzji politycznej, stanowi naruszenie konstytucyjnej zasady równości. Zawody "Przyjaźń '84" miały bowiem charakter identyczny z igrzyskami olimpijskimi. Zgodnie z nowelą świadczenie pieniężne dla medalistów zawodów "Przyjaźń '84" zakwalifikowanych do udziału w igrzyskach w Los Angeles będzie wypłacane w wysokości i na zasadach przewidzianych w art. 38 ustawy o sporcie kwalifikowanym dla medalistów olimpijskich. Komisja po dyskusji zaakceptowała wniosek o przyjęcie ustawy bez poprawek. Ustalono, że stanowisko komisji na posiedzeniu plenarnym Izby przedstawi senator Mieczysław Szyszka. Ponadto komisja postanowiła przyjąć na swym najbliższym posiedzeniu stanowisko w sprawie konsekwencji nieuczestniczenia sportowców polskich w Olimpiadzie w Los Angeles w 1984. O konieczności wprowadzenia zespołowego podejmowania decyzji o wyborze sposobu leczenia onkologicznego oraz koniecznych przekształceniach w organizacji i finansowaniu polskiej onkologii przekonywali w Gliwicach śląscy onkolodzy uczestników wyjazdu studyjnego senackiej Komisji Zdrowia. Specjaliści z tamtejszego Instytutu Onkologii zaprosili senatorów, by przedstawić im efekty swojej pracy oraz projekty postulowanych zmian organizacyjnych, które mogłyby przyczynić się do poprawy wyników leczenia onkologicznego w Polsce. Tego dnia w Gliwicach otwarto też drugą w Polsce pracownię pozytonowego tomografu emisyjnego (PET). Sesję otworzył przewodniczący komisji senator Władysław Sidorowicz. Prof. dr hab. med. Bogusław Maciejewski przedstawił referat pt. "Dziś i jutro w onkologii - perspektywy rozwoju i uwarunkowania ekonomiczne". Postępy w diagnostyce obrazowej omówił dr med. Łukasz Zarudzki. Referat pt. "Profil molekularny i genetyczny nowotworów - badania doświadczalne czy konieczność kliniczna" wygłosił doc. dr hab. med. Piotr Widłak. Zagadnienie "Czy i kiedy potrzebne jest badanie PET" przedstawiła prof. dr hab. med. Barbara Jarząb. Szef gliwickiego instytutu prof. B. Maciejewski przypomniał, że co roku w Polsce ok. 65 tys. pacjentów jest leczonych onkologicznie. 28-30 tys. z nich kwalifikowanych jest do leczenia paliatywnego. Pozostałe 30-32 tys. osób ma szanse całkowitego wyleczenie, z czego 20-22 tys. może być leczonych standardową radioterapią. Pozostali są leczeni wysokospecjalistycznie. Onkolodzy podkreślają, że stoją przed nimi cztery nadrzędne cele: zwiększenie wyleczalności, czyli wydłużenie życia; zaoszczędzenie zaatakowanego nowotworem narządu; zmniejszenie toksyczności leczenia oraz poprawa jakości życia chorego. Zaznaczają jednak, że pracę utrudnia im obecny model leczenia, który wciąż zakłada, że po wstępnym zdiagnozowaniu choroby pacjent z reguły jest kierowany do chirurga, najczęściej innej specjalizacji niż onkolog. "Jeżeli zastosowane przez chirurga leczenie nie jest skuteczne, a często nie jest - chory kierowany jest do radioterapii. Jeżeli radioterapia też nie pomaga, pacjent trafia na chemioterapię, a to już jest leczenie paliatywne, czyli stosowane wobec przewlekle, najczęściej śmiertelnie już chorych. Ta sytuacja w Polsce nie zmienia się od 15 lat - nadal mamy 50% chorych w stadium kwalifikującym się do kosztownego leczenia paliatywnego" - mówił prof. Maciejewski. Naukowiec ocenił, że zgodnie z modelem stosowanym w wielu innych krajach decyzje o wyborze konfiguracji dostępnych metod leczenia - zamiast podejmowanych jednoosobowo, i to nie zawsze przez onkologa - powinny być uzgadniane przez specjalistyczny zespół onkologów: chirurga, radioterapeuty, onkologa klinicznego, radiodiagnosty i patologa. Jako optymalną podstawę przygotowywania przez nich indywidualnej metody leczenia profesor wskazał tzw. profilowanie molekularne i genetyczne. Zastosowanie tej metody powinno stać się możliwe przy wykorzystaniu budowanej sieci tomografów PET. Chociaż czas między decyzją o wyborze sposobu leczenia a jego rozpoczęciem powinien być jak najkrótszy, to w Polsce w tym miejscu dochodzi do zatorów, spowodowanych najczęściej względami finansowymi. Mimo że - według gliwickich onkologów - obecna polska baza onkologiczna całkowicie pokrywa potrzeby pacjentów, wymaga ona doposażenia oraz intensywnego kształcenia specjalistycznej kadry. Konieczna jest likwidacja wąskiego gardła dostępu absolwentów studiów medycznych do specjalizacji onkologicznych, a także podwyższenia wiedzy onkologicznej u lekarzy innych specjalności. Prof. B. Maciejewski podkreślił, że pieniędzy w polskiej onkologii jest stosunkowo dużo - inwestuje się w nowoczesną aparaturę i wysokospecjalistyczne procedury. Problemem jednak jest sposób finansowania tej dziedziny medycyny. "Onkologia finansowana jest obecnie na podstawie liczby wykonanych procedur. Niejasność tego kryterium generuje nie zawsze uzasadnione koszty. Racjonalnym kryterium finansowania onkologii jest koszt jednego wyleczonego pacjenta. (...) Taki system, w połączeniu ze szczegółowym audytem ze strony płatnika, będzie tu regulatorem. W rzeczywistości dobrze skierowane pieniądze przyniosą obniżenie kosztów" - przekonywał profesor. Po spotkaniu onkologów z senatorami w gliwickim instytucie oficjalnie otwarto pracownię pozytonowego tomografu emisyjnego PET. To urządzenie - w połączeniu z klasycznym tomografem (CT) - pozwala m.in. na znalezienie mikroskopijnych guzów i natychmiastowe określenie ich właściwości. Gliwice to drugi w Polsce, po Bydgoszczy, ośrodek, w którym działa PET. Senatorowie z Komisji Rodziny i Polityki Społecznej rozpatrywali na swym posiedzeniu ustawę o zmianie ustawy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych oraz niektórych innych ustaw. Przyjęcie ustawy, którą rozpatrywano w trybie pilnym, w imieniu rządu rekomendował komisji wiceminister pracy i polityki społecznej Romuald Poliński. Zapoznano się także z opinią Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu. Dzięki nowelizacji osoby urodzone po 1948 roku, które przystąpiły do otwartego funduszu emerytalnego (OFE), tracąc prawo do wcześniejszej emerytury, będą mogły z niego zrezygnować i skorzystać z takiego świadczenia. Umożliwia ona uzyskanie wcześniejszej emerytury osobom, które przystąpiły w 1999 roku do OFE (tzw. II filaru), nie wiedząc, że nastąpi zmiana przepisów i będą one mogły jeszcze w 2007 roku skorzystać z prawa do wcześniejszej emerytury. Warunkiem uzyskania świadczenia będzie złożenie wniosku przez osobę uprawnioną o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku OFE, za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do budżetu państwa. Regulacja dotyczy przede wszystkim kobiet urodzonych w 1952 r. z odpowiednio długim stażem pracy, nauczycieli, którzy do końca 2007 r. wypracują staż wymagany w tym zawodzie, a także górników. Według oceny resortu pracy i polityki społecznej, chodzi o około 28 tys. osób. Celem nowej regulacji było także wprowadzenie podstaw prawnych umożliwiających zwrot do ZUS nienależnych przekazanych składek do OFE. Chodzi także o wydłużenie z 2003 roku do końca 2009 roku obowiązywania ustawy o przejęciu przez Skarb Państwa zobowiązań ZUS z tytułu nieprzekazanych składek do OFE (są to zaległe, niewypłacone członkom OFE składki z lat 1999-2002; Skarb Państwa spłaca je w postaci obligacji). W dyskusji senatorowie z Komisji Rodziny i Polityki Społecznej zwracali uwagę, że ta ustawa jest "protezą" w związku z brakiem systemowego rozwiązania problemu emerytur pomostowych. Uznano jednak, że w obecnej sytuacji prawnej jedyną możliwość, by ustawa z 2005 r. weszła w życie, daje przyjęcie proponowanych przez rząd zmian. W głosowaniu, na wniosek senatora Antoniego Szymańskiego, Komisja Rodziny i Polityki Społecznej jednogłośnie pozytywnie zaopiniowała projekt uchwały o przyjęciu ustawy o zmianie ustawy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych oraz niektórych innych ustaw bez poprawek. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Władysław Sidorowicza. Podczas posiedzenia zapoznano się także z informacją Ministra Pracy i Polityki Społecznej o projekcie ustawy o pracownikach socjalnych. Informację przedstawił wiceminister pracy i polityki społecznej Bogdan Socha. Wysłuchano także opinii Barbary Kucharskiej z Polskiego Towarzystwa Pracowników Socjalnych oraz przewodniczącej Federacji Związków Zawodowych Pracowników Ochrony Zdrowia i Pomocy Społecznej Urszuli Michalskiej, które opowiedziały się m.in. za jak najszybszym uchwaleniem ustawy o pracownikach socjalnych. Po raz pierwszy komisja wysłuchała informacji na ten temat 11 października 2006 r., a także zapoznała się z opinią reprezentantów środowiska pracowników socjalnych. 18 października 2006 r. komisja podjęła uchwałę w sprawie prac nad projektem ustawy o pracownikach socjalnych. Mając na uwadze rosnące znaczenie tego zawodu oraz konieczność podniesienia jego rangi i dbania o wysoką jakość pracy pracowników socjalnych, opowiedziała się za jak najpilniejszym przyjęciem przez rząd ustawy o pracownikach socjalnych i skierowaniem go jeszcze w tym roku do prac parlamentarnych. W uchwale stwierdzono, że ustawa o pracownikach socjalnych winna zawierać uregulowania dotyczące praw i obowiązków pracowników socjalnych, kwalifikacji uprawniających do wykonywania tego zawodu, zasad awansu, a także zasad wprowadzenia kodeksu etycznego tej grupy zawodowej. Zdaniem senatorów, wzmocnieniu roli pracownika socjalnego będzie sprzyjać powołanie samorządu zawodowego jako reprezentanta tej grupy zawodowej, dbającego również o wysokie standardy jego wykonywania. Jednocześnie komisja zwróciła uwagę na potrzebę rozwiązania problemu zatrudniania pracowników socjalnych do wykonywania zadań niezwiązanych z pracą socjalną (np. prace administracyjne związane z wypłatą świadczeń rodzinnych) i uznała, że w żadnym wypadku nie powinno to mieć miejsca, oraz opowiedziała się za respektowaniem standardów liczby pracowników w stosunku do liczby mieszkańców. Przedstawiciele rządu zadeklarowali wówczas, że projekt ustawy o pracownikach socjalnych trafi do parlamentu w listopadzie 2006 r. Podczas posiedzenia wiceminister pracy i polityki społecznej B. Socha przedstawił i omówił założenia projektu przygotowanego przez resort pracy. Jak poinformował, prace nad ustawą zostały już zakończone i projekt skierowano do konsultacji międzyresortowych. Przewiduje się, że pod koniec lutego br. trafi on do parlamentu. Wiceminister podkreślił, że projekt, przygotowany we współpracy ze środowiskiem pracowników socjalnych, kładzie nacisk na samorządowy, a nie korporacyjny charakter zrzeszania się pracowników socjalnych. Odbyło się posiedzenie Komisji Gospodarki Narodowej, podczas którego rozpatrywano ustawę o ustanowieniu "Programu modernizacji Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Biura Ochrony Rządu w latach 2007-2009". W tej części posiedzenia udział wzięli m.in. sekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji Marek Surmacz, komendant główny Policji Marek Bieńkowski, zastępca komendanta głównego Straży Granicznej Lucjan Bełza, zastępca komendanta głównego Państwowej Straży Pożarnej Wiesław Leśniakiewicz oraz zastępca szefa Biura Ochrony Rządu Jacek Lipski. Goście omówili szczegółowo założenia zawartego w ustawie programu, odpowiadali także na pytania senatorów. Ponadto zapoznano się z opinią Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu. Celem ustawy, uchwalonej przez Sejm z przedłożenia rządowego, jest zapewnienie specjalnych środków budżetowych na sfinansowanie trzyletniego programu wszechstronnej modernizacji Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Biura Ochrony Rządu. Jak uzasadniano, unowocześnienie sprzętu, uzbrojenia, systemów teleinformatycznych oraz finansowe wsparcie systemów uposażeń funkcjonariuszy nie jest możliwe bez dodatkowych, znacznych nakładów finansowych. W ustawie przewidziano na realizację całego programu 6 301 058 tys. zł. W załącznikach do ustawy wskazano podział tej kwoty między poszczególne formacje oraz podział na poszczególne przedsięwzięcia. Większość środków (4 458 429 tys. zł) przeznaczono na modernizację Policji. Pozwoli to na wymianę sprzętu transportowego (samochody osobowe, osobowo-terenowe, furgony, pojazdy specjalne), uzbrojenia (pistolety), wyposażenia specjalnego (kamizelki kuloodporne, umundurowanie) oraz systemów teleinformatycznych. Ustawa przewiduje również remonty obiektów Policji oraz budowę nowych jednostek. Istotnym elementem procesu modernizacji Policji będzie przesunięcie funkcjonariuszy ze stanowisk administracyjnych na stanowiska w jednostkach bezpośrednio zwalczających lub zapobiegających przestępczości. Stanowiska administracyjne zostaną powierzone pracownikom cywilnym. Przewiduje się również podwyższenie w ciągu trzech lat wysokości wskaźnika wielokrotności kwoty bazowej z 2,03 do 2,51. Ustawa zakłada wzmocnienie motywacyjnego systemu przyznawania uposażeń, podkreślając potrzebę zróżnicowania wynagrodzeń poszczególnych osób. Straż Graniczna otrzyma 897 506 tys. zł. Środki te mają zostać przeznaczone na zakup samochodów, motocykli, samolotu i wielosilnikowego śmigłowca. Przewiduje się również zakup nowych pistoletów, sprzętu i wyposażenia specjalnego, rozbudowę infrastruktury informatycznej, remonty i budowę nowych obiektów służbowych. Podobnie jak w Policji stanowiska administracyjne zostaną powierzone pracownikom cywilnym, przewiduje się też podwyższenie (w ciągu trzech lat) wysokości wskaźnika wielokrotności kwoty bazowej z 2,05 do 2,53. Państwowa Straż Pożarna otrzyma 874 069 tys. zł. Program modernizacji technicznej przewiduje: wymianę sprzętu transportowego (pojazdy specjalistyczne, w tym ratowniczo-gaśnicze i ratownictwa wysokościowego), zakup sprzętu i wyposażenia specjalnego, rozbudowę infrastruktury informatycznej, remonty i budowę nowych obiektów służbowych. Podobnie jak w opisanych wyżej formacjach stanowiska administracyjne zostaną powierzone pracownikom cywilnym. Przewiduje się podwyższenie (w ciągu trzech lat) wysokości wskaźnika wielokrotności kwoty bazowej z 1,86 do 2,45. Biuro Ochrony Rządu zostanie dofinansowane kwotą 71 054 tys. zł. Będzie ona przeznaczona na wymianę sprzętu technicznego, zakup broni i noktowizorów, zakup sprzętu i wyposażenia specjalnego, rozbudowę infrastruktury teleinformatycznej oraz remonty obiektów specjalnych. Podobnie jak w opisanych wyżej formacjach przewiduje się podwyższenie (w ciągu trzech lat) wysokości wskaźnika wielokrotności kwoty bazowej z 2,13 do 2,62. W głosowaniu Komisja Gospodarki Narodowej postanowiła zaproponować Senatowi przyjęcie bez poprawek ustawy o ustanowieniu "Programu modernizacji Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Biura Ochrony Rządu w latach 2007-2009". Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wyznaczono senatora Stanisława Koguta. W drugim punkcie porządku dziennego posiedzenia rozpatrzono ustawę o zmianie ustawy o ogólnym bezpieczeństwie produktów. Senatorowie wysłuchali informacji i wyjaśnień, których udzielał prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów Cezary Banasiński. Zapoznali się także z uwagami senackiego biura legislacyjnego. Znowelizowana ustawa wdraża unijne rozwiązania do prawa krajowego, a także uwzględnia doświadczenia zebrane w trakcie ponad dwóch lat stosowania obecnej ustawy. Nowela uwzględnia zmianę procedury przeprowadzania kontroli produktów, a także system kar za naruszenie obowiązujących norm. Rozpatrywana nowelizacja przewiduje zwiększenie ochrony konsumentów i wyeliminowanie z rynku produktów niebezpiecznych. Najpoważniejsze zmiany dotyczą kar za nieprzestrzeganie przepisów ustawy. Dotychczas były one mało skuteczne. Dlatego nowela wprowadza kary administracyjne do 100 tys. zł. Taką kwotą będzie można ukarać producenta lub dystrybutora w wypadku, gdy np. nie udzieli on informacji niezbędnych do stwierdzenia, czy produkt jest bezpieczny, lub wprowadzi na rynek produkt uznany za niebezpieczny. W nowelizacji znalazł się również przepis, który zobowiązuje producenta do dostarczania konsumentom informacji o produkcie w języku polskim. Zawarte tam przepisy nakładają obowiązek przekazywania informacji o niebezpiecznym produkcie do Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Inspekcja Handlowa będzie miała na to 7 dni, aby UOKiK mógł szybko podjąć odpowiednie działania. W opinii senackiego biura legislacyjnego, opiniowana ustawa nie budzi zastrzeżeń legislacyjnych, z wyjątkiem przepisu art. 30 ust. 4c ustawy nowelizowanej, który zawiera pewną nieścisłość. Polega ona na braku dokładnego wskazania dnia, w którym zakończono kontrolę. Jest to szczególnie istotne, ponieważ przytoczony przepis określa zasady i sposób liczenia terminów na usunięcie wpisów z rejestru produktów niebezpiecznych. Z tego względu przepis ten powinien być dookreślony. Pogląd biura podzielili senatorowie i w głosowaniu postanowili zaproponować odpowiednią poprawkę do ustawy o zmianie ustawy o ogólnym bezpieczeństwie produktów. Ustalono, że rekomendowaną zmianę przedstawi podczas posiedzenia plenarnego senator Bogdan Lisiecki. Na zakończenie posiedzenia Komisji Gospodarki Narodowej rozpatrzono ustawę o ochronie konkurencji i konsumentów. W tej części posiedzenia udział wzięli: prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów C. Banasiński, Magdalena Garbacz z Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych oraz zastępca dyrektora generalnego Konferencji Przedsiębiorstw Finansowych w Polsce Łukasz Mężyk. Zapoznano się także z uwagami szczegółowymi senackiego biura legislacyjnego. Uchwalona przez Sejm ustawa zakłada, że prezesa i wiceprezesów Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów będzie powoływał premier spośród osób należących do państwowego zasobu kadrowego. Ustawa zakłada także możliwość stosowania kar pieniężnych wobec przedsiębiorców, którzy naruszają zbiorowe interesy konsumentów. Dotychczas prezes UOKiK mógł ukarać przedsiębiorcę czy instytucję dopiero za niewykonanie jego decyzji, np. o zaniechaniu stosowania nieuczciwych praktyk. W ustawie przewidziano zakaz stosowania praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów. Za praktyki takie uznano np. stosowanie wzorów umów, które zostały wpisane do rejestru wzorców umów niedozwolonych, naruszanie obowiązku udzielania rzetelnej i pełnej informacji czy nieuczciwą lub wprowadzającą w błąd reklamę. W dyskusji senatorowie Marek Waszkowiak i Jacek Włosowicz zgłosili zmiany o charakterze legislacyjnym zaproponowane w opinii biura legislacyjnego. Trzy poprawki dotyczące wyłaniania i powoływania prezesa UOKiK przedstawił senator Tomasz Misiak. W kolejnych głosowaniach Komisja Gospodarki Narodowej poparła proponowane w dyskusji poprawki i postanowiła zarekomendować Senatowi ich przyjęcie. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w sprawie ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów wybrano senatora T. Misiaka. * * * Tematem posiedzenia Komisji Rolnictwa i Ochrony Środowiska była restrukturyzacja Krajowej Spółki Cukrowej - realizacja porozumień podpisanych w 2006 r. Materiał dotyczący tego zagadnienia przekazało senatorom Ministerstwo Skarbu Państwa. Podczas posiedzenia wysłuchano szczegółowej informacji przedstawionej przez dyrektora Departamentu Restrukturyzacji w Krajowej Spółce Cukrowej Marka Zepę. W 2006 r. dodatkowym powodem do bezwzględnej realizacji planów restrukturyzacji okazały się szczegółowe rozwiązania i konsekwencje unijnej reformy rynku cukru. Operacyjne szczegóły aktów prawnych reformujących rynek cukru w UE potwierdziły, że działalność europejskich producentów cukru w okresie 2006-2010 będzie odbywała się w bardzo trudnych warunkach ekonomiczno-rynkowych. Reforma wprowadziła bowiem następujące rozwiązania i zasady funkcjonowania rynku: 1) nastąpiła zmiana formuły "gwarantowanej ceny minimalnej" cukru na "cenę referencyjną" oraz spadek ceny referencyjnej z 631,9 do 404,4 euro/t (36% w ciągu 4 lat), 2) w okresie reformy minimalne ceny skupu surowca - buraków cukrowych zmniejszono o 20%, 3) nastąpiła zmiana zasad interwencjonizmu UE na rynku cukru - spadek ceny interwencyjnej z 505,5 euro/t do 323,5 euro/t w 2010 r. (-36%), 4) wprowadzono dodatkowe obciążenia dla podmiotów kontynuujących produkcję cukru białego w postaci opłat restrukturyzacyjnych (opłata w wysokości od 113 do 176 euro/t posiadanej kwoty produkcyjnej w latach 2006-2008), 5) wprowadzono opłatę produkcyjną dla podmiotów wytwarzających cukier biały w kwocie 12 euro/t, 6) wprowadzono zmianę zasad i wartości limitów produkcyjnych dla wytwórców cukru, czego skutkiem jest ograniczenie produkcji cukru w KSC w bieżącym roku obrotowym do poziomu 75% wielkości produkcji w latach 2004-2006. W związku z tym w 2006 r. zarząd KSC SA prowadził szerokie konsultacje na temat uwarunkowań osiągnięcia celu restrukturyzacyjnego związanego z wyłączeniem produkcji w 5 cukrowniach. W wyniku ustaleń prowadzonych z organizacjami pracowniczymi, samorządowymi i konsultacji parlamentarno-rządowych KSC zawarła porozumienia z pracownikami określające zasady restrukturyzacji oddziału cukrowni wyłączanej z produkcji cukru białego. Porozumienia restrukturyzacyjne zawierają trzy zasadnicze pakiety postępowania pracodawcy wobec pracowników: 1) gwarancje wynagrodzenia oraz pracy do 2010 r., 2) dążenie do dalszego wykorzystywania zasobów oddziałów na potrzeby KSC oraz uruchamiania alternatywnych rodzajów działalności gospodarczej, 3) programy osłon socjalnych dla pracowników dobrowolnie korzystających z Programu Dobrowolnych Odejść wraz z działaniami wspierającymi samodzielną aktywizację zawodową. Jak podkreślono, KSC nie dokonywała w 2006 r. zwolnień grupowych na zasadach przewidzianych w odrębnych ustawach. Przy realizacji porozumień restrukturyzacyjnych KSC nie naruszyła praw pracowniczych zawartych w porozumieniach odnośnie prawa do pracy oraz wynagrodzenia. We wszystkich wyłączonych cukrowniach prowadzona jest gospodarka magazynowania cukru na potrzeby KSC. W trzech wyłączonych cukrowniach realizowane są procesy pakowania i konfekcjonowania cukru. W dwóch oddziałach utrzymano pełną aktywność służb surowcowych i realizowano skup surowca na rzecz KSC. Z programu adaptacji i aktywizacji zawodowej skorzystało 153 pracowników (19% zatrudnionych), 20 pracowników (2,5% zatrudnionych) zostało przejętych przez oddziały docelowo prowadzące produkcję cukru. Z Programu Dobrowolnych Odejść skorzystało 341 pracowników (42,3%). W drugim punkcie porządku dziennego posiedzenia Komisja Rolnictwa i Ochrony Środowiska omawiała rozporządzenie Ministra Finansów z 22 grudnia 2006 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego. Na temat rozporządzenia wypowiadali się podsekretarz stanu w Ministerstwie Finansów Jacek Dominik i sekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Henryk Kowalczyk. Omawiana zmiana w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy paliw silnikowych z zawartością biokomponentów podyktowana była stanowiskiem Komisji Europejskiej. Zgodnie z jej opinią określone w rozporządzeniu ministra finansów z 26 kwietnia 2006 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego kwoty zwolnień od akcyzy dla biopaliw zawierających niektóre biokomponenty powodowały, ze ich produkcja była nadkompensowana. Zwolnienia te pozostawały zatem w sprzeczności z postanowieniami Dyrektywy 2003/96/WE i tym samym stanowiły pomoc publiczną. W omawianym rozporządzeniu zaproponowano zmniejszenie kwoty zwolnień od podatku akcyzowego z tytułu zawartości biokomponentów w paliwach w celu dostosowania obowiązujących regulacji do tej dyrektywy. Zgodnie z rozporządzeniem kwota zwolnienia od akcyzy od każdego litra biokomponentu dodanego określonego paliwa byłaby w każdym wypadku taka sama, w odróżnieniu od poprzedniego stanu prawnego, w którym kwota zwolnienia przysługująca od 1 litra biokomponentu dodanego do paliwa mogła być różna w zależności ilości biokomponentów dodanych do paliwa. Ponadto rozporządzenie reguluje kwestię zwolnienia przysługującego podmiotom produkującym i wykorzystującym biokomponenty jako samoistne paliwo. W opinii resortu finansów, rozporządzenie powinno przynieść pozytywne skutki dla budżetu. Pozwoli na lepszą kontrolę rynku biopaliw. Nie będzie miało wpływu na dochody i wydatki jednostek samorządu terytorialnego. Jego wejście w życie nie powoduje konieczności wydatkowania środków finansowych. Senatorowie z Komisji Rolnictwa i Ochrony Środowiska zapoznali się także z rozporządzeniem. Rady Ministrów z 3 stycznia br. w sprawie stawki zwrotu podatku akcyzowego zawartego w cenie oleju napędowego wykorzystywanego do produkcji rolnej na 1 litr oleju w 2007 r. Informację na ten temat przedstawił sekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi H. Kowalczyk. Omawiane rozporządzenie stanowi wykonanie upoważnienia zawartego w art. 4 ust. 4 ustawy z 10 marca 2006 r. o zwrocie podatku akcyzowego zawartego w cenie oleju napędowego wykorzystywanego do produkcji rolnej. Zgodnie z ustawą zwrot podatku będzie następować za okresy sześciomiesięczne na podstawie wniosków złożonych przez producentów rolnych do wójta, burmistrza (prezydenta miasta) wraz z fakturami VAT lub kopiami tych faktur, jednak w kwocie nieprzekraczającej równowartości kwoty stanowiącej iloczyn stawki zwrotu podatku akcyzowego na 1 litr oleju napędowego, liczby 86 (maksymalnego zużycia oleju napędowego na 1 ha użytków rolnych) oraz powierzchni użytków rolnych będących w posiadaniu lub współposiadaniu producenta rolnego, określonej w ewidencji gruntów i budynków. Przewiduje się, że powierzchnia użytków rolnych, w stosunku do której producenci rolni będą ubiegać się o zwrot podatku akcyzowego zawartego w cenie oleju napędowego wykorzystywanego do produkcji rolnej, nie powinna przekroczyć 13 427,6 tys. ha. Przewiduje się, że wejście w życie rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie stawki zwrotu podatku akcyzowego zawartego w cenie oleju napędowego wykorzystywanego do produkcji rolnej na 1 litr oleju w 2007 r. wpłynie na obniżenie kosztów produkcji rolnej oraz wzrost konkurencyjności polskich produktów na wspólnym rynku unijnym, podniesie także konkurencyjność polskich gospodarstw rolnych i pomoże w ich modernizacji i rozwoju. Podczas posiedzenia Komisji Rolnictwa i Ochrony Środowiska rozpatrywano także ustawę o zmianie ustawy o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych. W imieniu rządu, wnioskodawcy projektu, przyjęcie nowelizacji rekomendował senatorom wiceminister rolnictwa i rozwoju wsi Marek Chrapek. Zapoznano się także z opinią Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu. Rozpatrywana nowelizacja umożliwia rolnikom otrzymanie dopłat z Agencji Rynku Rolnego do tzw. kwalifikowanego materiału siewnego. Dopłaty będą przysługiwały producentom rolnym, którzy użyją do produkcji kwalifikowanego materiału siewnego. Ocenia się, że aby Polska mogła konkurować na rynkach Unii Europejskiej, rolnicy muszą nim obsiewać 20-50% gruntów. Stosowanie dopłat do wysokiej jakości kwalifikowanego materiału siewnego ma także poprawić parametry jakościowe surowców roślinnych wprowadzanych do obrotu. Zdaniem resortu rolnictwa, ich zła jakość powoduje, że zakłady przetwórcze mają trudności w pozyskiwaniu jednorodnych jakościowo partii produktów. Z dopłat do materiału siewnego będą mogli skorzystać producenci rolni poszkodowani przez tegoroczną klęskę suszy, pod warunkiem, że nasiona zbóż zakupili po 1 sierpnia 2006 r. W wypadku ziemniaków materiał musiał być zakupiony w okresie od 1 września do 30 maja, z przeznaczeniem na sadzenie w 2007 r. Dopłat do materiału kwalifikowanego będzie udzielała ARR. Będą one wypłacane w zależności od powierzchni gruntów ornych obsianych takimi nasionami. Wysokość dopłat zależna będzie także od rodzaju roślin. W głosowaniu Komisja Rolnictwa i Ochrony Środowiska postanowiła zarekomendować Senatowi przyjęcie bez poprawek ustawy o zmianie ustawy o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wyznaczono senatora Józefa Łyczaka. Podczas posiedzenia rozpatrzono także ustawę o zmianie ustawy o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt. Jej przyjęcie w imieniu rządu rekomendował senatorom wiceminister rolnictwa i rozwoju wsi M. Chrapek. Swoje uwagi zgłosiło senackie biuro legislacyjne. Uchwalona przez Sejm nowelizacja ma na celu doprecyzowanie i uproszczenie przepisów dotyczących systemu identyfikacji i rejestracji zwierząt oraz dotyczy m.in. zmiany wysokości niektórych opłat, a także zasad wydawania paszportów dla zwierząt. W głosowaniu senatorowie postanowili zaproponować Senatowi wprowadzenie 9 poprawek do rozpatrywanej nowelizacji, zbieżnych z sugestiami senackiego biura legislacyjnego. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Michała Wojtczaka. Na zakończenie posiedzenia Komisji Rolnictwa i Ochrony Środowiska rozpatrzono ustawę o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich. Ustawę, będącą projektem przedłożonym przez rząd, przedstawił i uzasadnił wiceminister rolnictwa i rozwoju wsi Jan Krzysztof Ardanowski. Szereg uwag szczegółowych zgłosiło senackie biuro legislacyjne. Ustawa tworzy ramy ustawowe do realizacji zadań z zakresu wsparcia rozwoju obszarów wiejskich ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich. W głosowaniu komisja poparła wprowadzenie 1 poprawki zmierzającej do rozszerzenia działań objętych programem rozwoju obszarów wiejskich na działania obejmujące wsparcie środkami Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich niskotowarowych gospodarstw rolnych w fazie restrukturyzacji. Na sprawozdawcę stanowiska Komisji Rolnictwa i Ochrony Środowiska w sprawie ustawy o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich wybrano senatora Jerzego Chróścikowskiego. * * * Komisja Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą rozpatrzyła projekt uchwały Prezydium Senatu w sprawie określenia kierunków działania oraz priorytetów finansowania zadań zleconych w zakresie opieki nad Polonią i Polakami za granicą w 2007 roku. W posiedzeniu komisji wzięli udział zaproszeni goście: prezes Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" Andrzej Stelmachowski, prezes Fundacji "Pomoc Polakom na Wschodzie" Wiesław Turzański, prezes Zarządu Fundacji "Semper Polonia" Marek Hauszyld, dyrektor Departamentu Konsularnego i Polonii w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Andrzej Jasionowski. Wspieranie działań służących poszanowaniu praw polskiej mniejszości na Białorusi, pomoc dla oświaty polonijnej a także wspomaganie wypoczynku w kraju dzieci i młodzieży polskiego pochodzenia - to priorytety w działaniach Senatu dotyczących opieki nad Polakami za granicą planowane na rok 2007. W projekcie budżetu na bieżący rok na pomoc Senatu dla Polonii zarezerwowano 75 mln zł, podczas gdy w zeszłym roku było to 51,3 mln zł. Komisja po dyskusji postanowiła zaproponować rozszerzenie projektu uchwały o zadania: wspieranie organizacji polskich i polonijnych, zwłaszcza działających na Wschodzie, oraz wspieranie duszpasterstw polonijnych na terenach wschodnich. * * * Odbyło się posiedzenie Komisji Kultury i Środków Przekazu, podczas którego rozpatrzono ustawę o zmianie ustawy o ustanowieniu dnia 1 maja świętem państwowym. Przyjęcie ustawy uchwalonej na podstawie projektu poselskiego rekomendowała senatorom poseł sprawozdawca Małgorzata Bartyzel. Zapoznano się także z opinią Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu. Rozpatrywana nowelizacja dotyczyła zmiany treści preambuły dotychczas obowiązującej ustawy. W dyskusji senator Adam Massalski zaproponował zmianę treści preambuły, polegająca na jej skróceniu i usunięciu niezręczności stylistycznych i językowych. W głosowaniu Komisja Kultury i Środków Przekazu poparła zgłoszoną poprawkę i zaproponowała następujące brzmienie preambuły: "Dla podkreślenia wartości pracy ludzkiej - rozumianej jako moralny obowiązek człowieka, ale też jako doskonalenie świata nas otaczającego stanowi się, co następuje:". Na sprawozdawcę stanowiska komisji w sprawie ustawy o zmianie ustawy o ustanowieniu dnia 1 maja świętem państwowym wybrano senatora A. Massalskiego. W sprawach różnych senatorowie omówili wstępnie plan pracy komisji na I półrocze 2007 r. W lutym zapowiedziano posiedzenie z udziałem Zarządu TVP SA poświęcone restrukturyzacji tej instytucji. Podsumowano także krótko ubiegłoroczne obchody Roku Języka Polskiego. Omówiono m.in. przygotowania do konferencji "Język polskich polityków początku XXI wieku", która odbędzie się 20 lutego br. w Senacie, oraz do rozstrzygnięcia Internetowego Konkursu Językowego dla Młodzieży (21 lutego br.). Zapowiedziano również kontynuowanie otwartych spotkań senackiej i sejmowej komisji kultury i środków przekazu poświęconych prezentacji polskich filmów we współpracy z Polskim Instytutem Sztuki Filmowej. * * * Posiedzenie Komisji Spraw Zagranicznych poświęcone było konfliktom w Afryce Wschodniej (Sudan, Somalia, Uganda). Podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Witold Waszczykowski poinformował senatorów, że w tych krajach nie ma polskich placówek dyplomatycznych ani handlowych. Zaznaczył, że ze względu na długoletnie konflikty w tym regionie interesy Polski są tam ograniczone. Dyrektor Departamentu Afryki i Bliskiego Wschodu w MSZ Michał Murkociński, charakteryzując konflikty w Somalii, poinformował, że w tym kraju było 14 prób porozumienia narodowego, ostatnie pod auspicjami ONZ w 2004 r. W tym samym czasie w Mogadiszu zaczęła umacniać się, z poparciem społecznym, oparta na prawie koranicznym Unia Sądów Islamskich, mająca ambicję tworzenia własnej administracji rządowej. 24 grudnia 2006 r. do Somalii wkroczyły wojska etiopskie, które, obawiając się przenikania islamu na swoje terytorium, postanowiły temu zapobiec. Charakteryzując sytuację w Darfurze, dyrektor M. Murkociński stwierdził, że konflikt między zamieszkującymi tam plemionami ma wieloletnie podłoże. 16 maja 2006 r. została uchwalona rezolucja ONZ, która zakłada sprowadzenie do Darfuru około 20 tys. żołnierzy międzynarodowych. Spotkała się ona jednak z oporem władz sudańskich, z obawy o odsunięcie się Darfuru od reszty kraju. Omawiając konflikt w Ugandzie, dyrektor M. Mukrociński przypomniał, że rozpoczął się on w 1986 r. Polega na rebelii przeciwników władzy centralnej skierowanej przeciw prezydentowi Museveni oraz na plemiennej rywalizacji północy z południem kraju. W wyniki konfliktu, któremu przewodził Joseph Cony z Lord's Resistance Army, zginęło około 70 tysięcy ludzi. W 2005 r. Międzynarodowy Trybunał Karny w Hadze wszczął ściganie przywódców tego ugrupowania. Wiceminister spraw zagranicznych W. Waszczykowski poinformował, że stanowisko Polski w wypadku Ugandy, Somalii i Darfuru jest widoczne przez wspieranie odpowiednich rezolucji ONZ. W kwestii Darfuru Polska nie tylko wspiera proces pokojowy, ale jest także aktywna w pomocy humanitarnej - taka pomoc w 2004 r. została zorganizowana m.in. przez MSZ, MON i Polską Akcję Humanitarną. Jan Bury, analityk z Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych, stwierdził, że w latach 90. Somalia stała się przystanią dla terrorystów z Al-Kaidy, którzy działając poprzez pokrewne organizacje, przejęli władzę w tym kraju. W 2000 r. działające w Somalii trybunały muzułmańskie zjednoczyły się i utworzyły Zjednoczenie Trybunałów Muzułmańskich, które zaczęło przeciwstawiać się siłom rządowym. Z pomocą Etiopii trybunały, które starały się przejąć kontrolę nad Somalią, zostały rozbrojone i rozproszone w regionie, zostały też wsparte przez wiele krajów arabskich i muzułmańskich, takich jak Egipt, Arabia Saudyjska i Iran. Obecnie na terenie Somalii stacjonują wojska etiopskie, co jest postrzegane jako okupacja tego kraju. J. Bury wyraził opinię, że należy wspierać wszelkie działania mające na celu wprowadzenie misji pokojowych. Stwierdził, że poparcie, którego Waszyngton udziela Etiopii, może doprowadzić do wzrostu napięć między Etiopią a Erytreą, która oddzieliła się od Etiopii i zaczęła funkcjonować jako niezależne państwo. Mówiąc o sytuacji w Sudanie, stwierdził, że zyskał on poparcie Chin i wszelkie restrykcje nałożone na ten kraj przez Radę Bezpieczeństwa ONZ są bojkotowane przez Chińską Republikę Ludową. W Darfurze znajdują się złoża złota i ropy naftowej, możliwe więc, że rządowi w Chartumie zależy na utrzymaniu tego terenu. Kontrakty na eksploatację złóż naftowych w Sudanie uzyskały przede wszystkim Chiny, Indie i Rosja, a także częściowo Francja. Kierownik Zakładu Studiów nad Rozwojem Instytutu Studiów Regionalnych i Globalnych Wydziału Geografii i Studiów Regionalnych Uniwersytetu Warszawskiego prof. Jan Milewski poinformował, że omawiany region afrykański jest jednym z najtrudniejszych regionów świata z punktu widzenia środowiska dla życia człowieka, działalności gospodarczej, panującej suszy oraz dużego przyrostu demograficznego. Obszar ten nie posiada dobrze funkcjonujących instytucji państwowych. Mamy tam do czynienia z ogromną liczbą zbrojnych ugrupowań, mających silną tożsamość społeczną. W tym regionie można łatwo kupić broń. Prof. J. Milewski zaznaczył również, że obszar ten ze względu na położenie geograficzne i sąsiedztwo Bliskiego Wschodu oraz Zatoki Perskiej leży w gestii zainteresowania USA, Francji oraz Chin. Obecnie 20% importu amerykańskiej ropy pochodzi z kontynentu afrykańskiego. Konflikty między Etiopią a Somalią oraz między Etiopią a Erytreą mają wpływ także na kraje sąsiednie, zarówno w stosunkach między rządami, jak i w aktywności grup antyrządowych. W rejonie pewna rolę odgrywają także organizacje międzynarodowe, takie jak ONZ, Unia Europejska i Liga Państw Arabskich. Podczas wspólnego posiedzenia Komisji Rodziny i Polityki Społecznej oraz Komisji Ustawodawczej przystąpiono do pierwszego czytania zgłoszonego przez Komisję Rodziny i Polityki Społecznej projektu ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych. W imieniu wnioskodawców projekt przedstawił i uzasadnił senator Antoni Szymański. Celem proponowanej nowelizacji jest wzmocnienie materialnego wsparcia dla ubogich rodzin wielodzietnych oraz wprowadzenie do ustawy nowego świadczenia z tytułu ciąży i połogu. Jak stwierdzono w uzasadnieniu, inicjatywa ta jest realizacją wskazania art. 71 konstytucji. W opinii wnioskodawców, rodziny wielodzietne, mające troje i więcej dzieci na wychowaniu, są w porównaniu w rodzinami z mniejszą liczbą dzieci w zdecydowanie trudniejszej sytuacji ekonomicznej, na co wskazują badania gospodarstw domowych. Powoduje to trudności w zaspokajaniu potrzeb materialnych, edukacyjnych i zdrowotnych dzieci, utrudnia także dostęp do dóbr kultury. Poprawie tej sytuacji ma służyć podwyższenie dodatku z tytułu wychowania w rodzinie wielodzietnej z 80 do 100 złotych. Nowelizacja wprowadza także nowe świadczenie dla ubogich kobiet w ciąży i połogu. W wypadku spełniania przez nie kryterium ustawy z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych, uprawniające do wsparcia, uzyskiwałyby od trzeciego miesiąca ciąży do trzeciego miesiąca po urodzeniu dziecka świadczenie w wysokości 100 złotych miesięcznie. Świadczenie to jest powiązane z obowiązkiem kobiety ciężarnej do pozostawania pod opieką lekarza. Wprowadzenie tego świadczenia wynika z przekonania, że konieczne jest wsparcie kobiety ciężarnej, żyjącej w trudnych warunkach materialnych, w okresie ciąży i połogu, mając na uwadze ochronę zdrowia jej i dziecka, konieczność lepszego odżywiania, zakupu odzieży uwzględniającej fakt ciąży czy zalecanych lekarstw. Do udzielania takiego wsparcia zobowiązuje ustawa o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży. Koszty nowelizacji ustawy o świadczeniach rodzinnych pokryje budżet państwa. Zmiana w zakresie podniesienia kwoty dodatku do zasiłku rodzinnego z tytułu wychowywania dziecka w rodzinie wielodzietnej z 80 do 100 złotych dotyczy około 800 tys. dzieci. Powoduje to zatem wzrost wydatków budżetu państwa na dodatek z tytułu wychowywania dziecka w rodzinie wielodzietnej o około 192 mln zł rocznie, tj. łącznie z kosztami obsługi - o około 198 mln zł. Wprowadzenie wsparcia dla ubogich kobiet w ciąży będzie dotyczyło w 2007 r. około 348 tys. kobiet. Oznacza to, że wydatki na ten cel w skali roku wyniosą około 226 mln zł (łącznie z kosztami obsługi - około 233 mln zł). W dyskusji zgłaszano wątpliwości dotyczące finansowania obowiązków nakładanych przez projekt na przedstawicieli służby zdrowia. W związku z podnoszonymi podczas posiedzenia wątpliwościami komisje postanowiły zwrócić się do Komisji Zdrowia oraz do Ministerstwa Zdrowia z prośbą o wyrażenie do 6 lutego br. opinii o projekcie ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych oraz poprawkach zgłoszonych to tego projektu, w zakresie, w jakim nakłada obowiązki na przedstawicieli służby zdrowia. Ustalono, że połączone komisje będą kontynuować pierwsze czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych na posiedzeniu 20 lutego br. * * * Na swym posiedzeniu Komisja Regulaminowa, Etyki i Spraw Senatorskich rozpatrzyła skierowaną 22 listopada 2006 r. przez Prezydium Senatu w trybie art. 25 ust. 1 Regulaminu Senatu sprawę zachowania senatorów na wyjazdowym posiedzeniu Komisji Nauki, Edukacji i Sportu, które odbyło się w Centralnym Ośrodku Sportu w Zakopanem w dniach 15 i 16 listopada 2006 r. Komisja - po dokonaniu analizy artykułu prasowego dotyczącego przedmiotowej sprawy oraz po zapoznaniu się z wyjaśnieniami osób uczestniczących w wyjazdowym posiedzeniu Komisji Nauki, Edukacji i Sportu - stwierdziła, że brak jest podstaw do uznania, iż zachowanie senatorów na tym posiedzeniu nie odpowiadało godności senatora bądź stanowiło naruszenie obowiązków senatorskich. W związku z tym brak było podstaw do zastosowania przez komisję w stosunku do tych senatorów sankcji, o których mowa w art. 25 ust. 2 Regulaminu Senatu. Następnie komisja rozpatrzyła zasadność i podstawy zarzutów postawionych senatorowi Stefanowi Niesiołowskiemu jako przesłanek ewentualnego wszczęcia postępowania dyscyplinarnego. Komisja zapoznała się z pismami księdza Jana Piątka oraz Oddziału Miejskiego CIVITAS CHRISTIANA. Pisma przekazano Prezydium Senatu z prośbą o zajęcie stanowiska w przedmiocie celowości podjęcia w tej sprawie działań przewidzianych w art. 25 Regulaminu Senatu. Ustosunkowując się do pisma Elżbiety Królikowskiej-Avis, komisja jednomyślnie uznała, że przedstawiony przez nią stan faktyczny jest w toku rozpoznawania jego oceny przez sądy powszechne z jej pozwu przeciwko senatorowi S. Niesiołowskiemu (stan po niekorzystnym dla niej wyroku sądu I instancji) i dotyczy zaszłości historycznych, ma charakter rozliczenia osobistej roli ich obojga z racji udziału w działalności opozycyjnej i jej zróżnicowanej oceny - poddanej kognicji sądu. Okoliczności te nie są związane z bieżącym wykonywaniem mandatu przez senatora S. Niesiołowskiego. W tej sytuacji Komisja Regulaminowa, Etyki i Spraw Senatorskich uznała, iż zakres wniosku E. Królikowskiej-Avis nie mieści się w kognicji komisji dotyczącej działań senatora S. Niesiołowskiego po podjęciu przez niego pełnionego obecnie mandatu w VI kadencji Senatu. Odpowiedź w tej sprawie przekazano E. Królikowskiej-Avis. * * * Na swym posiedzeniu Komisja Spraw Unii Europejskiej, zgodnie z ustawą z 11 marca 2004 r. o współpracy Rady Ministrów z Sejmem i Senatem w sprawach związanych z członkostwem Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej, zaopiniowała następujące projekty aktów prawnych UE. Rozpatrzenie w trybie art. 6 ustawy
Instytucja wiodąca: Ministerstwo Finansów. Referent: senator Paweł Michalak. Przedstawiciel rządu: naczelnik wydziału w Departamencie Podatków Bezpośrednich Mariusz Maksoń. Komisja Spraw Unii Europejskiej rozpatrzyła projekt decyzji Rady i postanowiła nie wnosić uwag.
Instytucja wiodąca: Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Referent: senator Przemysław Berent. Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu Jan Krzysztof Ardanowski. Komisja Spraw Unii Europejskiej nie poparła projektu rozporządzenia Rady, podzielając uwagi zgłoszone w stanowisku Rady Ministrów dotyczące modyfikacji uregulowań wspólnej organizacji rynku zbóż.
Instytucja wiodąca: Ministerstwo Gospodarki. Referent: senator P. Michalak. Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu Marcin Korolec. Komisja Spraw Unii Europejskiej rozpatrzyła projekt rozporządzenia Rady i postanowiła nie wnosić uwag. Rozpatrzenie w trybie art. 3 ust. 2 ustawy
Instytucja wiodąca: Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Przedstawiciel rządu: wiceprezes UOKiK Jarosław Król. Komisja Spraw Unii Europejskiej przyjęła informację do wiadomości.
- wnioski przekazane w trybie art. 6 ust. 1 pkt. 2 ustawy: COM (2006) 754, 813, 836. * * * Komisja Nauki, Edukacji i Sportu zebrała się na swym posiedzeniu, by przeprowadzić dyskusję nad stanowiskiem w sprawie konsekwencji nieuczestniczenia sportowców polskich w Olimpiadzie w Los Angeles w 1984. Kwestie związane z omawianym zagadnieniem przedstawił senator Mieczysław Szyszka. Komisja, po dyskusji, postanowiła zawiesić prace nad stanowiskiem w sprawie konsekwencji nieuczestniczenia sportowców polskich w Olimpiadzie w Los Angeles w 1984. Podczas wspólnego posiedzenia Komisji Rodziny i Polityki Społecznej oraz Komisji Zdrowia przyjęto uchwałę w sprawie Narodowego Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego: "Komisja Zdrowia oraz Komisja Rodziny i Polityki Społecznej, mając na uwadze znaczenie, jakie dla funkcjonowania osób i społeczeństwa ma zdrowie psychiczne, a także przeciwdziałanie stygmatyzacji, nierówności i dyskryminacji osób dotkniętych chorobami psychicznymi, zwraca się do rządu o nadanie najwyższej rangi pracom nad projektem ustawy o Narodowym Programie Ochrony Zdrowia Psychicznego. Dzięki wysiłkom pracowników ochrony zdrowia oraz państwa podstawowe wskaźniki zdrowotne poprawiają się systematycznie od 1990 roku. Te pozytywne tendencje nie dotyczą niestety ochrony zdrowia psychicznego. Zasady finansowania świadczeń zdrowotnych obowiązujące w polskim systemie ubezpieczenia zdrowotnego, realizowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia, nie uwzględniają specyficznych potrzeb sektora opieki nad osobami psychicznie chorymi. Widoczny jest regres w stosowaniu nowoczesnych form opieki i leczenia środowiskowego tych osób i ich rodzin. Na tle narastającego, o ponad 10% rocznie, zapotrzebowania na świadczenia ambulatoryjne oraz zwiększającej się liczby chorych hospitalizowanych coraz ostrzej uwidacznia się potrzeba takiej gruntownej zmiany strategii sektorowej, która umożliwi poprawę sytuacji chorych psychicznie i ich rodzin oraz podjęcie na ich rzecz działań zgodnych z rekomendacjami Światowej Organizacji Zdrowia i Unii Europejskiej. Ustawa o Narodowym Programie Ochrony Zdrowia Psychicznego powinna stworzyć podstawy do działań wielosektorowych, obejmujących promocję i profilaktykę zdrowia psychicznego oraz leczenie. Władze państwowe i samorządowe powinny zostać zobowiązane do budowania nowoczesnego, sprawnego systemu opieki nad osobami zagrożonymi chorobą psychiczną i chorymi psychicznie oraz wsparcia ich rodzin". Na swym posiedzeniu Komisja Spraw Unii Europejskiej, zgodnie z ustawą z 11 marca 2004 r. o współpracy Rady Ministrów z Sejmem i Senatem w sprawach związanych z członkostwem Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej, zaopiniowała następujące projekty aktów prawnych UE. Rozpatrzenie w trybie art. 6 ustawy
Instytucja wiodąca: Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji. Referent: senator Jacek Włosowicz. Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu Paweł Soloch. Komisja Spraw Unii Europejskiej rozpatrzyła projekt dyrektywy Rady i postanowiła nie wnosić uwag.
Instytucja wiodącą: Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Referent: senator J. Włosowicz. Przedstawiciel rządu: sekretarz stanu Henryk Kowalczyk. Komisja Spraw Unii Europejskiej nie poparła projektu rozporządzenia Rady.
Instytucja wiodąca: Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Referent: senator Paweł Michalak. Przedstawiciel rządu: sekretarz stanu H. Kowalczyk. Komisja Spraw Unii Europejskiej rozpatrzyła projekt rozporządzenia Rady i postanowiła nie wnosić uwag.
Instytucja wiodąca: Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Referent: senator P. Michalak. Przedstawiciel rządu: sekretarz stanu H. Kowalczyk. Komisja Spraw Unii Europejskiej rozpatrzyła projekt rozporządzenia Rady i postanowiła nie wnosić uwag.
Instytucja wiodąca: Ministerstwo Finansów. Referent: senator Przemysław Berent. Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu Jacek Dominik. Komisja Spraw Unii Europejskiej poparła projekt dyrektywy Rady.
- wnioski przekazane w trybie art. 6 ust. 1 pkt 2 - COM(2006) 807, 808, 815. * * * Na swym posiedzeniu Komisja Nauki, Edukacji i Sportu postanowiła nie zgłaszać zastrzeżeń do ustawy o zmianie ustawy o systemie informacji oświatowej oraz ustawy o systemie oświaty. Jak ustalono, jej przyjęcie bez poprawek zarekomenduje Izbie senator Janina Fetlińska. Przyjęcie ustawy sejmowej uchwalonej z przedłożenia rządowego rekomendował senatorom sekretarz stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej Sławomir Kłosowski. Pozytywną opinię o ustawie przedstawiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu, które stwierdziło, że nie budzi ona zastrzeżeń legislacyjnych. Najważniejsze zmiany zawarte w rozpatrywanej nowelizacji wiążą się z powiększeniem kręgu podmiotów objętych systemem informacji oświatowej oraz poszerzeniem zakresu zbieranych danych oświatowych. Obowiązkiem prowadzenia baz danych oświatowych zostały objęte: kolegia pracowników służb społecznych, minister właściwy do spraw rolnictwa i minister właściwy do spraw środowiska w zakresie danych oświatowych dotyczących szkół i placówek przez nich zakładanych i prowadzonych oraz samorząd powiatu i samorząd województwa w zakresie form pomocy materialnej udzielonej uczniom, słuchaczom i wychowankom. Bazy danych oświatowych zostaną poszerzone o informacje dotyczące wyników ukończenia nauki w szkole lub placówce oświatowej (obok wyników klasyfikowania i promowania), wyników egzaminu maturalnego (obok wyników egzaminu dojrzałości), wyników z egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe (obok wyników egzaminu z nauki zawodu i egzaminu z przygotowania zawodowego), liczby nauczycieli, wychowawców i innych pracowników pedagogicznych, z którymi w danym roku kalendarzowym rozwiązano albo planowane jest rozwiązanie stosunku pracy lub których stosunek pracy wygaśnie albo wygasł, a także różnych form pomocy materialnej dla uczniów, słuchaczy i wychowanków, udzielanych przez wszystkie podmioty realizujące to zadanie. Ustawa znosi jednocześnie obowiązek gromadzenia danych o liczbie wychowanków przedszkoli według stanu na koniec poprzedniego roku szkolnego oraz niektórych danych dotyczących żołnierzy w czynnej służbie wojskowej, a także funkcjonariuszy Policji i pożarnictwa zajmujących stanowiska nauczycieli w szkołach i placówkach oświatowo-wychowawczych wojskowych oraz resortu spraw wewnętrznych i administracji albo wyznaczonych do wykonywania zadań poza wojskiem i resortem spraw wewnętrznych i administracji. Ustawa zmienia podmiot właściwy do prowadzenia bazy danych oświatowych obejmującej zbiory danych z baz danych niepublicznych zakładów kształcenia nauczycieli. Dotychczas tą bazę danych prowadził kurator oświaty, a po wejściu w życie nowelizacji będzie to zadanie ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania. Odrębnemu uregulowaniu uległa kwestia organów właściwych do gromadzenia i przekazywania informacji o uczniach i absolwentach szkół zlikwidowanych. Biorąc pod uwagę, iż po likwidacji szkoły danymi tymi dysponuje organ sprawujący nadzór pedagogiczny (właściwy minister albo kurator oświaty), tym organom powierzono obowiązek prowadzenia baz danych obejmujących liczbę uczniów, słuchaczy i wychowanków w dniu zakończenia poprzedniego roku szkolnego oraz liczbę absolwentów według wymaganych kategorii informacji. Jednocześnie, w celu ułatwienia wykonania tego obowiązku, w ustawie o systemie oświaty określono termin na przekazanie dokumentacji przebiegu nauczania zlikwidowanej szkoły lub placówki organowi sprawującemu nadzór pedagogiczny (miesiąc od zakończenia likwidacji). Ustawa zmienia jeden z terminów aktualizowania i przekazywania danych w bazach danych oświatowych, zastępując datę 15 września datą 30 września, przewiduje też odrębny termin aktualizowania i przekazywania danych przez zakłady kształcenia nauczycieli oraz kolegia pracowników służb specjalnych, które mają być przekazywane według stanu na dzień 31 marca (tak jak pozostałe dane) oraz 10 października. Ustawa przewiduje również dodatkowy termin (10 września) aktualizowania niektórych danych przez część podmiotów zobowiązanych do prowadzenia baz danych oświatowych (dane o liczbie uczniów, słuchaczy, wychowanków i absolwentów według typów lub rodzajów szkół i placówek oświatowych, część danych o nauczycielach, wychowawcach i innych pracownikach pedagogicznych oraz dane o łącznej wysokości odpraw, nagród i dodatków motywacyjnych). 31 stycznia 2007 r. Na swym posiedzeniu Komisja Gospodarki Narodowej rozpatrywała ustawę o zmianie ustawy - Prawo dewizowe oraz innych ustaw. Przyjęcie ustawy uchwalonej przez Sejm z przedłożenia rządowego rekomendowała senatorom wiceminister finansów Marta Gajęcka. Swoje uwagi zgłosiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu. Rozpatrywana nowelizacja Prawa dewizowego i Kodeksu karnego skarbowego ma zapewnić pełną swobodę w obrocie dewizowym, czyli w przepływie kapitału i płatnościach między Polską a krajami Unii Europejskiej. Zmierza ona do uproszczenia i uporządkowania przepisów dewizowych oraz dostosowania ich do prawa UE. Nowelizacja ma też zapewnić większą niż dotychczas swobodę w obrocie dewizowym między Polską a krajami spoza UE (tzw. kraje trzecie). Na przykład przekazy pieniężne za granicę o wartości ponad 15 tys. euro trzeba będzie realizować za pośrednictwem uprawnionego banku. Obecnie jest to granica 10 tys. euro. Nowelizacja znosi także limit transakcji zawieranych w kantorach wymiany walut (obecnie jego wartość wynosi 20 tys. euro). Bardziej precyzyjne staną się również przepisy dotyczące podejmowania, zawieszania oraz zaprzestawania prowadzenia działalności gospodarczej przez kantory. Ustawa ma wejść w życie 14 dni od dnia ogłoszenia i nie powoduje skutków finansowych. Jak stwierdziło senackie biuro legislacyjne, rozpatrywana ustawa zawiera przepisy uchylające bądź zmieniające unormowania ustawy - Prawo dewizowe, w tym również przepisy merytoryczne odnoszące się do podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej przez uczestników obrotu dewizowego. Nie zawiera ona jednak przepisów przejściowych, które określałyby wpływ tych zmian na stosunki powstałe pod działaniem obowiązujących przepisów, w szczególności sposób zakończenia postępowań będących w toku. Taki stan rzeczy nie jest prawidłowy z punktu widzenia reguł poprawnej legislacji, niezależnie od odpowiedzi na pytanie, czy zamiarem ustawodawcy jest czasowe stosowanie dotychczasowych przepisów do sytuacji prawnych powstałych przed dniem wejścia w życie nowelizacji. Mając na uwadze, że zmiany dokonane w ustawie - Prawo dewizowe są zasadniczo korzystne dla jej adresatów, wydaje się, że najbardziej odpowiednim rozwiązaniem legislacyjnym w tym zakresie będzie dodanie do ustawy przepisu przejściowego, zgodnie z którym do spraw wszczętych przed dniem wejścia w życie opiniowanej ustawy, a niezakończonych decyzją ostateczną, stosuje się nowe przepisy. W związku z tym zaproponowano wprowadzenie do tekstu ustawy następującej poprawki: dodaje się art. 3a w brzmieniu: "Art. 3a. Do postępowań administracyjnych w sprawach objętych przepisami ustawy, o której mowa w art. 1, wszczętych, a niezakończonych decyzją ostateczną przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.". W głosowaniu Komisja Gospodarki Narodowej poparła proponowaną zmianę i postanowiła zarekomendować Senatowi jej przyjęcie. Na sprawozdawcę wybrano senator Mirosławę Nykiel. W drugim punkcie porządku dziennego posiedzenia senatorowie przystąpili do rozpatrzenia ustawy o zmianie ustawy - Prawo bankowe. Wysłuchano informacji i wyjaśnień udzielanych przez wiceminister finansów Katarzynę Zajdel-Kurowską. Zapoznano się także z opiniami o ustawie przedstawionymi przez reprezentantów Narodowego Banku Polskiego oraz prezesa Związku Banków Polskich Krzysztofa Pietraszkiewicza, który proponował wprowadzenie 3 zmian. Dotyczyły one m.in. usunięcia dotychczasowych wątpliwości w rozumieniu definicji przedsiębiorcy i pozostającego bez żadnego uzasadnienia prawnego wyłączenia w obecnym stanie z tego zakresu wspólników spółki cywilnej. Kolejna zmiana miała na celu ułatwienie wykonywania ustawowego obowiązku banku sprawdzenia autentyczności i prawidłowości formalnej dokumentu stanowiącego podstawę do wypłaty oraz tożsamości osoby dającej zlecenie. Szereg uwag zgłosiło senackie biuro legislacyjne. Wobec uchwalonej przez Sejm nowelizacji Rada Ministrów zadeklarowała, że ma on na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej. Co do zasady ustawa zmierza z jednej strony do transpozycji dyrektywy 2006/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 14 czerwca 2006 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe oraz dyrektywy 2006/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 14 czerwca 2006 r. w sprawie adekwatności kapitałowej firm inwestycyjnych i instytucji kredytowych, z drugiej zaś - do wprowadzenia innych zmian merytorycznych w przepisach ustawy - Prawo bankowe na tle dotychczasowej praktyki ich stosowania. Ustawa nowelizuje również ustawę z 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym. Ustawa stanowi m.in., że banki będą mogły przetwarzać dane o kredytobiorcach - osobach fizycznych po zakończeniu spłaty kredytu, jeśli kredytobiorca wyrazi na to pisemną zgodę. W każdej chwili zgodę będzie można wycofać. Bez zgody zainteresowanego banki będą mogły przetwarzać takie informacje, jeśli w spłacie kredytu były zaległości dłuższe niż 60 dni. Najdłuższy okres przechowywania danych to 12 lat. Ma to służyć przygotowywaniu m.in. lepszych statystyk i lepszemu badaniu ryzyka kredytowego. Prawo bankowe dostosowuje polskie prawo do wymogów unijnych, dotyczących lepszego zarządzania ryzykiem bankowym. Nowe rozwiązania są potrzebne ze względu na rozszerzanie działalności banków. Wymaga to przystosowania wielkości kapitałów banków do ponoszonego ryzyka. Sejm wprowadził poprawki do projektu rządowego. Jedna z przyjętych zmian stanowi, że przedsiębiorca będzie mógł uzyskać pisemne "wyjaśnienie" od banku w sprawie uzyskanej oceny kredytowej. Opłata za wyjaśnienie "będzie odpowiednia do wysokości kredytu". W rządowym projekcie ustawy zapisano bowiem, że bank przekazuje "uzasadnienie". W kolejnych głosowaniach Komisja Gospodarki Narodowej postanowiła zaproponować Senatowi wprowadzenie 6 poprawek do ustawy o zmianie ustawy - Prawo bankowe. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Andrzeja Owczarka. Następnie senatorowie przystąpili do rozpatrywania ustawy o zmianie ustawy o restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego w latach 2003-2006. Opinię o nowelizacji uchwalonej przez Sejm na podstawie 3 projektów poselskich przedstawił sekretarz stanu w Ministerstwie Gospodarki Piotr Naimski, któremu towarzyszyła wicedyrektor Departamentu Przemysłu w tym resorcie. Zapoznano się także z opinią senackiego biura legislacyjnego. 31 grudnia 2006 r. utracił moc obowiązującą przepis zwalniający gminy górnicze z obowiązku wpłat do budżetu państwa przeznaczonych na zwiększenie subwencji ogólnej od przypadającej im części opłaty eksploatacyjnej od przedsiębiorstwa górniczego. Ustawa zakłada przedłużenie tego zwolnienia do 2011 r. W dyskusji senator Stanisław Kogut zaproponował nowe brzmienie art. 2 nowelizacji. Jego zdaniem, rozwiązanie zaproponowane przez Sejm nie stanowi podstawy materialnej do zmniejszenia rocznych kwot części subwencji ogólnej i wpłat na rok 2007 ze względu na to, że ustawa budżetowa nie uwzględnia przedmiotowego zmniejszenia. Z kolei w rozpatrywanej przez komisję ustawie brak przepisu, który mógłby stanowić podstawę zmniejszenia tych kwot i wpłat. Dlatego senator zaproponował wprowadzenie zmian uwzględniających te aspekty i umożliwiające wejście w życie proponowanej nowelizacji w trakcie roku budżetowego przy uwzględnieniu faktu, że proponowana regulacja spowoduje ubytek w dochodach jednostek samorządu terytorialnego. W głosowaniu Komisja Gospodarki Narodowej przychyliła się do opinii senatora S. Koguta i poparła zmianę brzmienia art. 2. Zgodnie z przyjętą poprawką art. 2 otrzyma brzmienie: 1. żeli roczna kwota wpłat do budżetu państwa, z przeznaczeniem na część równoważącą subwencji ogólnej dla gmin, o której gmina została poinformowana na podstawie art. 33 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (Dz.U. Nr 203, poz. 1966, z 2005 r. Nr 249, poz. 2104 oraz z 2006 r. Nr 141, poz. 1011, Nr 225, poz. 1635 i Nr 249, poz. 1828), jest wyższa od kwoty ustalonej z uwzględnieniem zwolnienia, o którym mowa w art. 1, zmniejsza się roczną kwotę wpłat na 2007 r. Przepis art. 33 ust. 4 ustawy, o której mowa w zdaniu poprzednim, stosuje się odpowiednio. 2. eli roczna kwota części równoważącej subwencji ogólnej, o której gmina została poinformowana na podstawie art. 33 ust. 1 pkt 2 ustawy, o której mowa w ust. 1, jest wyższa od kwoty ustalonej z uwzględnieniem zwolnienia, o którym mowa w art. 1, zmniejsza się roczną kwotę części równoważącej subwencji ogólnej na 2007 r. Przepis art. 33 ust. 2 ustawy, o której mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio. 3. erminie 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy minister właściwy do spraw finansów publicznych poinformuje gminy górnicze oraz gminy otrzymujące część równoważącą subwencji ogólnej o zmniejszeniu rocznych kwot części subwencji ogólnej i wpłat na 2007 r., o których gminy zostały poinformowane stosownie do art. 33 ust. 1 pkt 2 ustawy, o której mowa w ust. 1.". Ustalono, że stanowisko komisji w sprawie ustawy o zmianie ustawy o restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego w latach 2003-2006 zarekomenduje Izbie senator Bronisław Korfanty. Na zakończenie posiedzenia Komisji Gospodarki Narodowej rozpatrzono ustawę o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz o zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa oraz przy wypełnianiu zobowiązań międzynarodowych w sytuacjach zakłóceń na rynku naftowym. Na temat zapisów ustawy, uchwalonej przez Sejm z przedłożenia rządowego, wypowiadał się dyrektor Departamentu Ropy i Gazu w Ministerstwie Gospodarki Maciej Woźniak. Szereg uwag zgłosiło senackie biuro legislacyjne. Rozpatrywana ustawa określa zasady tworzenia, utrzymywania i finansowania zapasów ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego. Jej celem jest także uregulowanie zasad przeprowadzania kontroli u podmiotów objętych obowiązkiem tworzenia i utrzymywania zapasów oraz postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i wypełniania zobowiązań międzynarodowych dotyczących zaopatrzenia rynku w ropę naftową, produkty naftowe i gaz ziemny - w tym zasady stosowania ograniczeń w dostarczaniu, poborze i zużyciu produktów naftowych i gazu ziemnego. Harmonogram osiągnięcia 90-dniowych zapasów ropy naftowej i paliw został wpisany do ustawy bez zmiany terminu osiągnięcia poszczególnych wartości. Istotnym novum ustawy jest natomiast obowiązek utworzenia i utrzymania zapasów gazu płynnego LPG. Harmonogram osiągnięcia docelowego poziomu zapasów, tj. 30-dniowych, rozpisano do roku 2011. Ustawa umożliwia także przystąpienie Polski do Międzynarodowej Agencji Energetycznej. W kolejnych głosowaniach Komisja Gospodarki Narodowej postanowiła zaproponować Senatowi wprowadzenie 8 poprawek do ustawy o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz o zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa oraz przy wypełnianiu zobowiązań międzynarodowych w sytuacjach zakłóceń na rynku naftowym. Ich przyjęcie zarekomenduje Izbie senator Marian Miłek. Do stanowiska komisji zgłoszono 5 wniosków mniejszości, których sprawozdawcą będzie senator Andrzej Łuczycki. Diariusz Senatu RP: spis treści, poprzedni fragment, następny fragment
|