Diariusz Senatu RP: spis treści, następny fragment

W dniach 9, 10 i 11 stycznia 2007 r. odbyło się 25. Posiedzenie Senatu. Obradom przewodniczyli marszałek Bogdan Borusewicz oraz wicemarszałkowie - Ryszard Legutko, Maciej Płażyński, Krzysztof Putra i Marek Ziółkowski. Na sekretarzy posiedzenia wyznaczono senatorów Dorotę Arciszewską-Mielewczyk i Urszulę Gacek; listę mówców prowadziła senator D. Arciszewska-Mielewczyk.

Przed przystąpieniem do posiedzenia Senat minutą ciszy uczcił pamięć zmarłego 5 stycznia br. Cezarego Józefiaka, senatora pierwszej kadencji z województwa łódzkiego, przewodniczącego Komisji Gospodarki Narodowej, członka Komisji Spraw Zagranicznych oraz Komisji Ustawodawstwa Gospodarczego, wybitnego ekonomisty, w latach 1998-2004 - powołanego przez Senat - członka Rady Polityki Pieniężnej.

Zatwierdzony przez Izbę porządek posiedzenia obejmował:

- stanowisko Senatu w sprawie ustawy budżetowej na rok 2007,

- stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz ustawy o działach administracji rządowej,

- stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych,

- stanowisko Senatu w sprawie ustawy o nadaniu Akademii Medycznej im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu nazwy "Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu".

Ustawa budżetowa na rok 2007 została uchwalona przez Sejm na 31. posiedzeniu, 15 grudnia 2006 r., i 22 grudnia przekazana do Senatu. Marszałek tego samego dnia, zgodnie z art. 73 ust. 1 Regulaminu Senatu, skierował ustawę do komisji senackich. Komisje senackie po rozpatrzeniu właściwych części budżetowych przekazały swoje opinie Komisji Gospodarki Narodowej, która na ich podstawie przygotowała sprawozdanie w tej sprawie. Przedstawił je senator Marek Waszkowiak.

Senator sprawozdawca poinformował, że Komisja Gospodarki Narodowej postanowiła rekomendować Izbie przyjęcie ustawy budżetowej na rok 2007 z poprawkami wynikającymi z pracy poszczególnych komisji senackich, które analizowały plan dochodów i wydatków w zakresie przydzielonych im części.

Senator podkreślił, że Polska gospodarka od wielu miesięcy znajduje się w fazie dynamicznego i stabilnego rozwoju. Głównymi czynnikami wzrostu gospodarczego są umacniający się popyt krajowy oraz rosnące nakłady na inwestycje, co jest związane ze zwiększającym się wykorzystaniem funduszy unijnych, a także napływem inwestycji bezpośrednich. W dalszym ciągu utrzymuje się dynamiczny wzrost importu oraz eksportu. Wskazał też, że przedkładana ustawa budżetowa zawiera przejrzyście przedstawiony układ przepływu planowanych środków związanych z członkostwem Polski w Unii Europejskiej, uwzględnionych w ustawie po stronie dochodów i po stronie wydatków budżetowych.

Senator M. Waszkowiak omówił następnie podstawowe założenia budżetu państwa na rok 2007.

Rządowym priorytetem w budżecie na rok 2007 są wydatki związane z wykorzystaniem funduszy unijnych. Priorytetowe są też wydatki na edukację narodową, bezpieczeństwo obywateli oraz rolnictwo. Zaplanowano również środki na waloryzację rent i emerytur oraz reaktywowanie Funduszu Alimentacyjnego.

Ustawa budżetowa na 2007 r. ma zapewnić podtrzymanie stabilnego wzrostu gospodarczego oraz realizację priorytetowych zadań rządu. Dobra koniunktura makroekonomiczna w 2007 r. będzie sprzyjać dalszej poprawie sytuacji na rynku pracy i spadkowi bezrobocia.

Wzrost produktu krajowego brutto w 2006 r. uległ znacznemu przyspieszeniu po nieco wolniejszym, głównie na skutek efektu wysokiej bazy statystycznej związanego z przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej, tempie wzrostu w 2005 r. - 3,5%.

Według danych GUS w III kwartale 2006 r. wzrost gospodarczy w stosunku do III kwartału 2005 r. wyniósł 5,8%. Głównym czynnikiem wzrostu był przede wszystkim wysoki, umacniający się popyt krajowy, który zwiększył się o 6,1%, a eksport netto, w 2005 r. główny czynnik wzrostu gospodarczego, wpłynął negatywnie na wzrost: -0,3 punktu procentowego.

Nakłady brutto na środki trwałe wzrosły o 19,8%, co było najszybszym tempem wzrostu od ośmiu lat. Tak znaczące ożywienie aktywności inwestycyjnej wskazuje na stabilność fundamentów polskiej gospodarki i korzystne perspektywy jej rozwoju.

W 2007 r. przewidywane jest niewielkie spowolnienie tempa wzrostu gospodarczego na skutek oczekiwanego zwolnienia wzrostu gospodarki światowej. Tempo wzrostu PKB planuje się na poziomie 4,6%.

W 2006 r., pomimo znaczącego przyspieszenia tempa wzrostu popytu krajowego, a w szczególności obserwowanej intensyfikacji aktywności inwestycyjnej, deficyt obrotów bieżących utrzymywał się na bezpiecznym poziomie. Skumulowany dwunastomiesięczny deficyt wyniósł w październiku 5,1 miliarda euro, to jest 1,9% PKB.

W latach 2007-2009 dynamiczny wzrost gospodarczy będzie prowadził do intensyfikacji importu i wzrostu deficytu handlowego. Skala przewidywanego pogorszenia sytuacji na rachunku handlowym nie zagrozi jednak zewnętrznej stabilności gospodarki. Deficyt pozostanie na bezpiecznym poziomie i nie przekroczy 3% PKB. Ponadto będzie bezpiecznie finansowany napływem kapitału o charakterze długoterminowym.

W 2006 r. Rada Polityki Pieniężnej dwukrotnie obniżyła stopy procentowe NBP. Główna stopa procentowa, stopa referencyjna, spadła do 4%, a średnio w roku wyniosła 4,1%. Na 2007 r. przewidywany jest jej wzrost do 4,3% średnio w roku.

Inflacja w 2007 r. powinna utrzymywać się nadal na niskim poziomie, 1,9%, nieco wyższym jednak niż w 2006 r. W 2007 r. na inflację wpływać będą z jednej strony utrzymanie wysokiej dynamiki popytu krajowego, a z drugiej strony nadal wysoka stopa bezrobocia, stopa ta jednak będzie malała. Stabilizacji inflacji na niskim poziomie będzie sprzyjać kształtowanie się kursu walutowego. Szacuje się, że w 2007 r. średni kurs złotego wyniesie 3,90 zł w stosunku do euro i 3,04 zł w stosunku do dolara. Poprawa sytuacji na rynku pracy, wzrost zatrudnienia i wynagrodzeń, nie powinny stanowić istotnego zagrożenia dla procesów inflacyjnych ze względu na oczekiwany dalszy wzrost wydajności pracy w wyniku rosnących inwestycji w gospodarce. Presja inflacyjna w gospodarce polskiej w 2007 r. powinna być ograniczona.

Uwzględniając przedstawione czynniki makroekonomiczne, założono dochody budżetu państwa w 2007 r. na poziomie 228 miliardów zł, w tym środki Unii Europejskiej, niepodlegające zwrotowi, w kwocie 14,686 miliarda zł. Dochody podatkowe stanowić będą 191 miliardów 978 milionów zł, a niepodatkowe - 21 miliardów 400 milionów zł. Wydatki budżetu państwa planowane są na kwotę nie większą niż 258 miliardów 64 miliony zł. W kwocie tej 24 miliardy 82 miliony zł stanowić będzie finansowanie projektów z udziałem środków Unii Europejskiej, w tym największy udział mają wydatki na rolnictwo i łowiectwo, transport, łączność i przetwórstwo przemysłowe oraz oświatę i wychowanie. W rezerwie celowej przewidziano wydatki na finansowanie Wspólnej Polityki Rolnej i Rybackiej, programów operacyjnych, innych programów finansowanych z budżetu Unii Europejskiej oraz na kontrakty wojewódzkie.

Wydatki pogrupowane według najważniejszych zadań finansowanych przez państwo przedstawiają się następująco.

Świadczenia emerytalno-rentowe i wydatki socjalne - 74 miliardy 410 milionów zł. Na dotację na FUS i KRUS, na świadczenia emerytalno-rentowe dla żołnierzy i funkcjonariuszy oraz uposażenia sędziów i prokuratorów w stanie spoczynku, renty strukturalne, a także na świadczenia finansowane z budżetu państwa zlecone do wypłaty ZUS i KRUS, zaplanowano kwotę 50 miliardów 695 milionów zł. Na wydatki socjalne, łącznie ze środkami z rezerwy celowej, zaplanowano kwotę w wysokości 23 miliardów 704 milionów zł, która uwzględnia wydatki na pomoc społeczną, pozostałe zadania w zakresie polityki społecznej, składki na ubezpieczenia społeczne płacone za osoby przebywające na urlopach wychowawczych i macierzyńskich oraz za osoby niepełnosprawne, składki na ubezpieczenia zdrowotne, dopłaty do ulgowych przejazdów w transporcie kolejowym, dopłaty do posiłków sprzedawanych w barach mlecznych oraz dotację dla Funduszu Kościelnego.

Na finansowanie podstawowych zadań państwa, takich jak: wymiar sprawiedliwości, bezpieczeństwo publiczne, ochrona przeciwpożarowa, utrzymanie sił zbrojnych, administracja państwowa oraz obsługa długu publicznego, zaplanowano środki w wysokości 75 miliardów 138 milionów zł.

Wydatki związane z nauką i edukacją, łącznie z subwencją oświatową, ochroną zdrowia, kulturą i ochroną dziedzictwa narodowego oraz kulturą fizyczną i sportem, czyli wydatki związane z inwestycją w człowieka, a przyczyniające się w dłuższej perspektywie do rozwoju cywilizacyjnego, jak również gospodarczego państwa, wyniosą 50 miliardów 704 miliony zł.

Wydatki dotyczące gospodarki, czyli wydatki związane z rolnictwem, infrastrukturą i środowiskiem, działalnością gospodarczą, głównie górnictwem, przetwórstwem przemysłowym, handlem oraz gospodarką mieszkaniową, wyniosą 25 miliardów 738 milionów zł.

Wydatki związane z członkostwem Polski w Unii Europejskiej, służące, z jednej strony, do finansowania corocznej składki członkowskiej do wspólnego unijnego budżetu, a z drugiej, do pozyskiwania środków pozwalających na szybki rozwój gospodarczy i społeczny, wyniosą 23 miliardy 425 milionów zł.

Pozostałe wydatki, które nie zostały przyporządkowane do żadnego z wymienionych obszarów funkcjonalnych, są to przede wszystkim zaplanowane dla samorządów subwencje rekompensujące i wyrównawcze oraz równoważące bez wskazania konkretnych celów, na jakie mają być przeznaczone - od władz samorządowych będzie zależało, na co zostaną one przekazane i czy zostaną w efektywny sposób wykorzystane - wynoszą 8 miliardów 646 milionów zł.

Senator sprawozdawca zaznaczył, że zachowując wymienione priorytety, Komisja Gospodarki Narodowej podjęła próbę skorygowania niektórych rozwiązań zaproponowanych przez Sejm. W swych rozstrzygnięcia komisja brała pod uwagę przede wszystkim wymóg konstytucyjny niezwiększania deficytu budżetu państwa ustalonego na poziomie 30 miliardów zł, a co z tym się wiąże, wskazania przez wnioskodawców źródła sfinansowania zwiększonych wydatków.

Senator poinformował, że Komisja Gospodarki Narodowej przyjęła większość poprawek zaproponowanych przez komisje senackie, jednak kilka z nich nie uzyskało poparcia. Senator przedstawił zarówno odrzucone, jak i zaakceptowane poprawki i wniósł o przyjęcie ustawy z rekomendowanymi przez komisję zmianami.

Dalsze poprawki do ustawy zgłosili senatorowie podczas dyskusji.

Wszystkie propozycje rozpatrzyła komisja senacka. Komisja postanowiła rekomendować Izbie przyjęcie 91 spośród 147 zgłoszonych ogółem poprawek i wniosków. Szereg poprawek poparły mniejszości komisji.

Wszystkie poprawki poddano pod głosowanie, po czym przystąpiono do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie ustawy budżetowej na rok 2007 w całości, ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek. W wyniku tego głosowania Izba 61 głosami, przy 33 przeciw, podjęła uchwałę:

Uchwała

Rozpatrywana ustawa została uchwalona przez Sejm na 31. posiedzeniu, 15 grudnia 2006 r. Do Senatu przekazano ją tego samego dnia. Marszałek 15 grudnia, zgodnie z art. 68 ust. 1 Regulaminu Senatu, skierował ją do Komisji Rolnictwa i Ochrony Środowiska. Komisja po rozpatrzeniu ustawy przygotowała swoje sprawozdanie.

Senator Józef Łyczak, sprawozdawca komisji, zaznaczył, że celem nowelizacji jest zmiana kompetencji w zakresie nadzoru nad Agencją Nieruchomości Rolnych. Uprawienia ministra właściwego do spraw skarbu państwa z chwilą wejścia w życie ustawy przejmie minister właściwy do spraw rozwoju wsi.

Omawiając nowelizację, senator sprawozdawca wskazał, że w ustawie z 19 października 1991 r. wprowadza ona następujące zmiany.

Zmiana w art. 3 ust. 2 dotyczy przekazania nadzoru nad Agencją Nieruchomości Rolnych ministrowi właściwemu do spraw rozwoju wsi. Jest to uzasadnione rodzajem zadań realizowanych przez agencję, określonych w art. 6 ustawy. Są to bowiem działania związane z rolnictwem, dotyczące między innymi tworzenia oraz poprawy struktury obszarowej gospodarstw rodzinnych, tworzenia warunków sprzyjających racjonalnemu wykorzystaniu potencjału produkcyjnego Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, restrukturyzacji mienia Skarbu Państwa użytkowanego na cele rolnicze.

Wykonywanie tych zadań wymaga stałego merytorycznego nadzoru i wsparcia ze strony resortu rolnictwa, a w konsekwencji sprawowania całościowego nadzoru nad agencją.

Minister właściwy do spraw rozwoju wsi, dzięki znajomości specyfiki działania agencji, zadań wynikających z polityki rolnej państwa, bez konieczności koncentrowania się przede wszystkim na uzyskiwanych wynikach finansowych (chodzi na przykład o preferowanie przetargów ograniczonych umożliwiających drobnym rolnikom powiększenie gospodarstw rodzinnych zamiast przetargów nieograniczonych przynoszących lepsze wyniki finansowe) będzie w stanie we właściwy sposób sprawować funkcję nadzoru.

Powierzenie sprawowania nadzoru nad agencją wyłącznie ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa pozwoli na zwiększenie sprawności tego nadzoru dzięki skróceniu procesów decyzyjnych. W wyniku zmiany ustawy w tym zakresie nadzór nad wszystkimi agencjami rządowymi związanymi z rolnictwem zostanie skupiony w jednym ministerstwie, co z pewnością ułatwi i przyspieszy współpracę między tymi agencjami, a także ułatwi koordynację działań państwa w zakresie polityki rolnej.

Proponowana poprawka druga w art. 5 ust. 6 daje ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa uprawnienia do określenia w drodze rozporządzenia wykazu spółek hodowli roślin uprawnych oraz hodowli zwierząt gospodarskich o szczególnym znaczeniu dla gospodarki narodowej, których prawa z akcji lub udziałów wykonuje agencja.

Nadzór nad agencją w zakresie realizacji bezpośrednich uprawnień właścicielskich nad tymi spółkami powinien sprawować minister właściwy do spraw rozwoju wsi, gdyż zapewni to realizację podstawowych zadań w zakresie bezpieczeństwa żywnościowego kraju, zarówno pod względem produkcji roślinnej, jak i zwierzęcej.

Nadto pamiętać należy, że w spółkach strategicznych trwa realizacja programów restrukturyzacyjnych, które powinny zostać dokończone. Jest to w znacznej mierze uzależnione od pomocy agencji polegającej na refundacji wydatków związanych z rozwojem hodowli, oddaniu do korzystania mienia Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa i stosowaniu subsydiów kapitałowych stosownie do zapisów traktatu akcesyjnego.

W art. 6 ust. 2 przyznano agencji nowe zadania, wynikające z przepisów ustawy z  8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej oraz przepisów o kształtowaniu ustroju rolnego.

Art. 7 ust. 2 realizuje podstawowy cel niniejszej nowelizacji, zmierzającej do przekazania nadzoru nad agencją ministrowi właściwemu do spraw rozwoju wsi, nadzoru, który ma być realizowany między innymi poprzez nadanie statutu w drodze rozporządzenia, z uwzględnieniem zakresu działań agencji.

W art. 9 ust. 1 oraz ust. 2a i 3 określono procedurę powoływania prezesa i wiceprezesa agencji. Prezes agencji powoływany jest przez prezesa Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw rozwoju wsi, natomiast wiceprezesa powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw rozwoju wsi na wniosek prezesa agencji. Wybór dokonywany jest z państwowego zasobu kadrowego.

Ust. 1, ust. 4 i 5, ust. 7 i 9 oraz ust. 12 w art. 10 dotyczą składu oraz procedury powoływania rady nadzorczej agencji. Zwiększone obowiązki związane ze sprawowaniem nadzoru nad Agencją Nieruchomości Rolnych będą w konsekwencji wymagać zwiększenia zatrudnienia w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi, a jednocześnie jego zmniejszenia w Ministerstwie Skarbu Państwa.

Wprowadzenie nadzoru ministra właściwego do spraw rozwoju wsi uzasadnia potrzebę wprowadzenia zmian w składzie rady nadzorczej agencji. Zmiany te mają polegać na ograniczeniu liczby przedstawicieli ministerstwa właściwego do spraw skarbu państwa do jednego przedstawiciela i jednoczesnym powołaniu po jednym przedstawicielu ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego oraz ministra właściwego do spraw środowiska, a także zastąpieniu ministra właściwego do spraw gospodarki ministrem właściwym do spraw rozwoju regionalnego.

Na mocy przepisu art. 20 ust. 3 zmienianej ustawy roczne plany finansowe zatwierdza minister właściwy do spraw rozwoju wsi w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw skarbu państwa.

Ust. 3-5 w art. 20d dotyczą rocznego sprawozdania finansowego agencji oraz rocznego sprawozdania finansowego z gospodarowania mieniem Zasobu, które podlegają badaniu przez biegłych rewidentów wybranych przez radę nadzorczą, a następnie na wniosek prezesa agencji zaopiniowany przez radę nadzorczą zatwierdzeniu przez ministra właściwego do spraw rozwoju wsi, który następnie dokonuje podziału rocznego wyniku finansowego agencji oraz rocznego wyniku finansowego Zasobu.

Poprawki w art. 22, 23, 23a dotyczą przyznania ministrowi właściwego do spraw rozwoju wsi kompetencji do wyrażenia zgody na ustanawianie przez agencję zabezpieczeń zaciąganych kredytów oraz udzielania przez agencję poręczeń i gwarancji kredytowych, w tym dewizowych, obciążających mienie Zasobu.

W art. 24 ust. 7a dotyczy nieodpłatnego, w drodze umowy, przekazania na własność zarządzającemu specjalną strefą ekonomiczną nieruchomości wchodzących w skład Zasobu, przeznaczonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na cele inwestycyjne.

Art. 31 ust. 4 i art. 32 ust. 1 dotyczą, podobnie jak większość poprawek, zmian przepisów kompetencyjnych w zakresie nadzoru.

Senator J. Łyczak zaznaczył, że projekt ustawy został skonsultowany z organizacjami społeczno-zawodowymi rolników, związkami zawodowymi rolników, Krajową Radą Izb Rolniczych oraz zamieszczony na stronach internetowych Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi - organizacje te nie zgłosiły uwag do projektu ustawy. Projekt nowelizacji nie jest objęty prawem Unii Europejskiej.

Senator sprawozdawca poinformował, że Komisja Rolnictwa i Ochrony Środowiska proponowane zmiany w ustawie przyjęła jednogłośnie i bez wnoszenia poprawek.

Wnioski o charakterze legislacyjnym na piśmie złożyli natomiast senatorowie Paweł Michalak i Jerzy Chróścikowski.

Wszystkie wnioski i propozycje rozpatrzyła komisja senacka. Komisja poparła 4 poprawki. Mniejszość komisji poparła 1 poprawkę.

Zgodnie z art. 54 ust. 1 Regulaminu Senatu w pierwszej kolejności poddano pod głosowanie wniosek o przyjęcie ustawy bez poprawek (Izba 54 głosami, przy 29 za, odrzuciła ten wniosek), następnie przegłosowano poszczególne poprawki, po czym Izba 70 głosami, przy 2 przeciw i 12 wstrzymujących się, podjęła uchwałę:

Uchwała

Rozpatrywana ustawa została uchwalona przez Sejm na 30. posiedzeniu, 14 grudnia 2006 r., do Senatu przekazano ją 15 grudnia. Marszałek tego samego dnia, zgodnie z art. 68 ust. 1 Regulaminu Senatu, skierował ją do Komisji Praw Człowieka i Praworządności. Komisja po rozpatrzeniu ustawy przygotowała swoje sprawozdanie w tej sprawie.

Sprawozdawca komisji senator Aleksander Bentkowski zaznaczył, że rozpatrywana nowelizacja koryguje ustawę wcześniejszą, z 28 lipca 2005 r. Wprowadzane korekty to na przykład usunięcie błędu z art. 14, gdzie przez nieuwagę wprowadzono zwolnienie od instytucji, która nie istnieje. Ustawa wprowadza też pewne bardzo pozytywne rozwiązania, obniża mianowicie opłatę stałą przy rejestrowaniu spółki, z 1 tysiąca zł do 750 zł, a  stowarzyszeń - z 500 zł do 250 zł. Wprowadza też kilka kolejnych zwolnień, jak na przykład od opłat za zażalenie dotyczące odmowy ustanowienia adwokata bądź radcy prawnego z urzędu.

Senator sprawozdawca poinformował, że komisja na swoim posiedzeniu 14 grudnia 2006 r. stwierdziła, że ustawa nie zawiera żadnych wad i błędów, które należałoby poprawić, i postanowiła wnieść o przyjęcie jej bez poprawek.

Senat w głosowaniu przychylił się do tego stanowiska i jednomyślnie, 82 głosami, podjął uchwałę o przyjęciu ustawy bez poprawek.

Rozpatrywana ustawa została uchwalona przez Sejm na 30. posiedzeniu, 14 grudnia 2006 r. Do Senatu trafiła 15 grudnia. Marszałek skierował ją do Komisji Nauki, Edukacji i Sportu. Komisja rozpatrzyła ustawę i przygotowała swoje sprawozdanie w tej sprawie.

Sprawozdawca komisji senator Kazimierz Wiatr poinformował, że komisja dwukrotnie zbierała się w celu rozpatrzenia tej ustawy, ponieważ jest to pierwszy wypadek zmiany nazwy uczelni medycznej w trybie nowej ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym z  27 lipca 2005 r.

Senator zaznaczył, że w środowisku akademickim znana jest sprawa interpretacji art. 3 ust. 3 tej ustawy. Ustęp ten definiuje, które uczelnie mogą ubiegać się o miano uniwersytetu, uzupełnione innym przymiotnikiem lub przymiotnikami określającymi profil uczelni. W szczególności jest w nim określone, że uczelnie starające się o umieszczenie w nazwie wyrazu "uniwersytet" muszą posiadać co najmniej sześć uprawnień do nadawania stopnia naukowego doktora, w tym co najmniej cztery w zakresie nauk objętych profilem uczelni.

W interpretacji tego zapisu za dyscypliny uznawane są uprawnienia, którymi zajmuje się Centralna Komisja do spraw Stopni i Tytułów, nadająca habilitacje, weryfikująca uprawnienia do doktoratów itp. W związku z tym wśród członków komisji pojawiły się wątpliwości. Zarządzono dwutygodniową przerwę w obradach, a komisja zwróciła się z prośbą o pisemne opinie do ministra zdrowia, do ministra nauki i szkolnictwa wyższego oraz do Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich.

Otrzymane wyczerpujące wyjaśnienia koncentrowały się one wokół dwóch zagadnień. Wyjaśnienie ministra zdrowia wskazywało, że nauki medyczne - takie sformułowanie znajduje się w ustawie - obejmują więcej niż sześć dyscyplin, co potwierdzają kierunki studiów wymienione w rozporządzeniu ministra nauki i szkolnictwa wyższego. Z kolei według opinii ministra nauki i szkolnictwa wyższego, potwierdzonej przez Konferencję Rektorów Akademickich Szkół Polskich, zawarte w ust. 3 określenie "sześć uprawnień" wiąże się z uprawnieniami, a określenie "czterech dyscyplin w zakresie nauk" ewidentnie wskazuje, że chodzi o różne dyscypliny naukowe, ponieważ słowo "nauk" jest użyte w liczbie mnogiej.

Komisja, wsłuchując się w opinię na temat sformułowania "sześć uprawnień, w tym cztery dyscypliny", uznała wyjaśnienia ministra zdrowia, a zwłaszcza obecnego na posiedzeniu podsekretarza stanu w Ministerstwie Zdrowia, za wyczerpujące.

Rozważania komisji wiązały się też z rozumieniem słowa "uniwersytet". W tradycji akademickiej rozumie się przez to miejsce kształcenia studentów i prowadzenia badań w różnych dyscyplinach nauki - najstarsza interpretacja dotyczy wszystkich istotnych nauk. Niemniej jednak - jak poinformował senator K. Wiatr - w świetle wyjaśnień ministrów i profesora Woźnickiego, obecnego na posiedzeniu z ramienia Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich, komisja postanowiła - biorąc pod uwagę fakt, że Akademia Medyczna imienia Karola Marcinkowskiego w Poznaniu zatrudnia ponad trzystu samodzielnych pracowników nauki - nie wnosić zastrzeżeń do rozpatrywanej ustawy i rekomendować Izbie przyjęcie jej bez poprawek.

Senat w głosowaniu przychylił się do stanowiska komisji i 80 głosami, przy 1 przeciw i 1 wstrzymującym się, podjął uchwałę o przyjęciu ustawy bez poprawek.

Diariusz Senatu RP: spis treści, następny fragment