Diariusz Senatu RP: spis treści, poprzedni fragment, następny fragment

Odbyło się posiedzenie Komisji Spraw Zagranicznych, podczas którego senatorowie spotkali się z delegacją Senatu Parlamentu Republiki Kazachstanu z przewodniczącym Komisji Spraw Międzynarodowych, Obrony i Bezpieczeństwa Achanem Biżanowem na czele.

W drugim punkcie porządku dziennego senatorowie rozpatrywali ustawę o ratyfikacji Poprawionego Artykułu 1 Konwencji o zakazie lub ograniczeniu użycia pewnych broni konwencjonalnych, które mogą być uważane za powodujące nadmierne cierpienia lub mające niekontrolowane skutki, wraz z załącznikami, sporządzonej w Genewie dnia 10 października 1980 r. (Konwencja CCW), który został przyjęty przez Państwa - Strony na Drugiej Konferencji Przeglądowej Konwencji CCW w dniu 21 grudnia 2001 r. w Genewie.

Na temat zapisów zawartych w przedmiotowym artykule informacje przedstawili wicedyrektor Departamentu Prawno-Traktatowego w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Janusz Łącki oraz wicedyrektor Departamentu Współpracy Międzynarodowej w Ministerstwie Obrony Narodowej płk Zbigniew Karolczyk. Pozytywną opinię o ustawie sejmowej przedstawiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.

Przedmiotowa konwencja odnosi się do tych rodzajów broni konwencjonalnej, które z powodu konstrukcji lub metody działania umożliwiają jedynie częściową kontrolę użytkownika nad skutkami jej zastosowania albo powodują cierpienia większe niż niezbędne do uzyskania określonych celów militarnych. Jej celem było wyeliminowanie lub ograniczenie stosowania takich rodzajów broni. Postanowienia konwencji i załączonych do niej trzech protokołów odnosiły się dotychczas tylko do konfliktów zbrojnych o charakterze międzynarodowym.

Podczas drugiej Konferencji Przeglądowej Konwencji, 21 grudnia 2001 r., państwa -strony uzgodniły zmianę art. 1 konwencji, rozszerzając zakres jej obowiązywania na konflikty zbrojne niemające charakteru międzynarodowego. Poprawiony art. 1 konwencji wszedł w życie 18 maja 2004 r. Do chwili obecnej stronami poprawionego art. 1 jest 29 państw.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 lit. b Konwencji CCW, poprawki do konwencji przyjęte przez państwa - strony wchodzą w życie po upływie 6 miesięcy od dnia złożenia przez dane państwo dokumentu związania.

Ratyfikacja poprawionego art. 1 nie będzie pozostawać w sprzeczności z już obowiązującymi w Polsce przepisami i nie spowoduje konieczności wydania dodatkowych aktów prawnych. Zgodnie z art. 91 ust. 1 konstytucji, poprawiony art. 1 konwencji stanie się częścią krajowego porządku prawnego i będzie bezpośrednio stosowany.

W związku z tym, że ratyfikowany Poprawiony Artykuł 1 Konwencji dotyczy wolności, praw i obowiązków obywatelskich określonych w konstytucji, stanowiących również materię ustawową, podlega ratyfikacji przez Prezydenta RP za uprzednią zgodą parlamentu, wyrażoną w ustawie.

W głosowaniu Komisja Spraw Zagranicznych postanowiła zarekomendować Senatowi przyjęcie bez poprawek rozpatrywanej ustawy ratyfikacyjnej. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Andrzeja Jarocha.

Ponadto senatorowie rozpatrywali ustawę o ratyfikacji Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko korupcji, przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 31 października 2003 r.

Na temat ustaleń przyjętych w przedmiotowej konwencji wypowiadali się wiceminister sprawiedliwości Andrzej Grzelak oraz dyrektor Współpracy Międzynarodowej i Prawa Europejskiego w tym resorcie Jan Ciszewski. Pozytywną opinię przedstawiło senackie biuro legislacyjne.

Konwencja, podpisana przez Polskę 10 grudnia 2003 r., stanowi kolejne zobowiązanie międzynarodowe w zakresie zwalczania korupcji. Ma na celu wzmocnienie środków służących skutecznemu zapobieganiu i zwalczaniu korupcji, prowadzenie współpracy międzynarodowej na polu walki z korupcją oraz wspieranie wysokich standardów zachowań w zarządzaniu sprawami publicznymi i mieniem publicznym. Konwencja składa się z ośmiu rozdziałów, w których uregulowano między innymi sprawy związane z wewnętrzną polityką antykorupcyjną, kryminalizacją określonych czynów, współpracą międzynarodową, odzyskiwaniem mienia pochodzącego z przestępstwa czy pomocą techniczną między państwami.

W głosowaniu Komisja Spraw Zagranicznych zaakceptowała rozpatrywaną ustawę ratyfikacyjną. Ustalono, że w imieniu komisji jej przyjęcie zarekomenduje Izbie senator A. Jaroch.

Na zakończenie posiedzenia komisji rozpatrzono ustawę o ratyfikacji Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Hongkongu Specjalnego Regionu Administracyjnego Chińskiej Republiki Ludowej o wzajemnej pomocy prawnej w sprawach karnych, podpisanej w Hongkongu dnia 26 kwietnia 2005 r.

W sprawie zapisów zawartych w przedmiotowej ustawie w imieniu rządu głos zabrał wiceminister sprawiedliwości A. Grzelak. Żadnych uwag nie zgłosiło biuro legislacyjne.

Przedmiotowa umowa zakłada wzajemną pomoc obu państw w zakresie postępowań przygotowawczych i sądowych oraz zapobieganie przestępstwom. Pomoc ta obejmuje m.in. odbieranie zeznań, dostarczanie dokumentów, protokołów i dowodów rzeczowych, wykonywanie wniosków o przeszukanie oraz czynności w postępowaniach związanych z zabezpieczeniem i przepadkiem korzyści pochodzących z przestępstw.

W głosowaniu Komisja Spraw Zagranicznych postanowiła zarekomendować Senatowi przyjęcie bez poprawek rozpatrywanej ustawy ratyfikacyjnej. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora A. Jarocha.

Na swym posiedzeniu zebrała się Komisja Rodziny i Polityki Społecznej w celu rozważenia podjęcia inicjatywy ustawodawczej dotyczącej przywrócenia instytucji posiedzenia pojednawczego w zakresie spraw o rozwód i separację.

Wniosek o rozważenie podjęcia takiej inicjatywy ustawodawczej zgłosił przewodniczący komisji senator Antoni Szymański. Jego zdaniem, przywrócenie posiedzeń pojednawczych jest niezbędne ze względu na trwałość rodzin i dobro dzieci. "Do grudnia 2005 r. posiedzenie pojednawcze było wstępem do procesu rozwodowego, dzięki któremu wiele małżeństw wstrzymywało decyzję o rozejściu się. Od grudnia 2005 pozostała tylko dobrowolna mediacja, z której korzysta niewiele osób" - podkreślił senator. W ocenie senatora A. Szymańskiego, mediacja nie jest tak skuteczna, ponieważ jest dobrowolna, i nie zawsze obie strony się na nią godzą. Jak stwierdził, najlepszym rozwiązaniem byłaby obligatoryjna rozprawa pojednawcza oraz dodatkowo dobrowolna mediacja.

Podczas posiedzenia na temat zaproponowanej inicjatywy ustawodawczej wypowiadali się przedstawiciele Ministerstwa Sprawiedliwości: wicedyrektorzy Departamentu Legislacyjno-Prawnego oraz Departamentu Sądów Powszechnych Jan Bołonkowski i Grażyna Kołodziejska.

Jak poinformowali, resort przygotowuje nowelizację kodeksu postępowania cywilnego dotyczącą wprowadzenia obligatoryjnej mediacji w sprawach o rozwód lub separację, gdy małżonkowie mają małoletnie dzieci. Taki projekt do końca czerwca br. ma zostać skierowany na posiedzenie rządu.

Jak stwierdziła wicedyrektor G. Kołodziejska, w związku z tym nie ma potrzeby przywrócenia posiedzenia pojednawczego w sprawach o separację lub rozwód do kodeksu postępowania cywilnego. Jej zdaniem mediacja ma większą skuteczność niż posiedzenie pojednawcze. "Mediator i strony mają miesiąc na prowadzenie spotkań, a posiedzenie pojednawcze to jednorazowe formalne spotkanie" - podkreśliła. Dodała, że mediacja prowadzona jest przez kompetentną lub zaprzyjaźnioną osobę, a posiedzenie pojednawcze prowadzi urzędnik - sędzia. Jak zaznaczyła, z raportów sądów wynika, że z miesiąca na miesiąc jest prowadzonych coraz więcej mediacji w sprawach o separację i rozwód. Mediacja w sprawach cywilnych została wprowadzona do kodeksu postępowania cywilnego w 2005 r. Jest dobrowolna, jej podstawowy warunek to zgoda obu stron konfliktu. Mediatorem może być każda osoba fizyczna mająca pełną zdolność do czynności prawnych, korzystająca z praw publicznych.

Jak postanowiono, w związku z projektem przygotowywanym przez Ministerstwo Sprawiedliwości Komisja Rodziny i Polityki Społecznej nie będzie podejmować inicjatywy ustawodawczej dotyczącej przywrócenia instytucji posiedzenia pojednawczego w zakresie spraw o rozwód i separację.

W drugim punkcie porządku dziennego posiedzenia senatorowie przystąpili do rozpatrzenia ustawy zmieniającej ustawę o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

Senatorowie zapoznali się z informacją na temat nowelizacji sejmowej, przedstawioną przez wiceministra pracy i polityki społecznej Kazimierza Kuberskiego. Swoją opinię przekazało także Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.

Zgodnie z nowelizacją renciści prowadzący własne firmy będą mieli obowiązek ubezpieczenia emerytalno-rentowego od przyszłego roku, a nie - jak przewidywała ustawa nowelizowana - od 1 czerwca br.

W dyskusji wskazywano, że obciążenie składkami na ubezpieczenie emerytalno-rentowe tych osób spowodowałoby w większości wypadków likwidację lub ograniczenie działalności gospodarczej, a tym samym ubożenie osób pobierających niskie renty z systemu ubezpieczeń społecznych.

Jak poinformowano, nie zrezygnowano jednak z wprowadzenia ubezpieczenia dla tej grupy osób. Do przyszłego roku resort pracy i polityki społecznej ma opracować nowe zasady ubezpieczenia dla rencistów pracujących na własny rachunek.

W głosowaniu Komisja Rodziny i Polityki Społecznej postanowiła zarekomendować Senatowi przyjęcie bez poprawek ustawy zmieniającej ustawę o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Jak ustalono, stanowisko komisji podczas posiedzenia plenarnego przedstawi senator Zbigniew Trybuła.

Na swym posiedzeniu komisja zapoznała się także z informacją ministra pracy i polityki społecznej o realizacji ustawy o świadczeniach rodzinnych oraz o projektowanych przez rząd zmianach. Informacje na ten temat przedstawili wiceminister pracy i polityki społecznej Zbigniew Socha oraz dyrektor Departamentu Świadczeń Rodzinnych Alina Wiśniewska.

Ponadto wysłuchano informacji ministra pracy i polityki społecznej o realizacji ustawy o pomocy społecznej po zmianach dokonanych w 2004 r. ze szczególnym uwzględnieniem sytuacji Domów Pomocy Społecznej. Szczegółowych informacji na ten temat udzieliła dyrektor Departamentu Pomocy i Integracji Społecznej Krystyna Wyrwicka.

W dyskusji skoncentrowano się przede wszystkim na sytuacji domów opieki społecznej w kontekście standardów, które - zgodnie z ustawą o pomocy społecznej - muszą one spełnić do końca bieżącego roku. Rozmawiano także o rynku usług świadczonych przez pomoc społeczną i usługach pielęgnacyjnych.

Komisja Gospodarki Narodowej zebrała się w celu rozpatrzenia ustawy o zmianie ustawy o Funduszu Poręczeń Unijnych.

Zapisy ustawy, uchwalonej przez Sejm na podstawie projektu rządowego, rekomendował senatorom sekretarz stanu w Ministerstwie Gospodarki Paweł Poncyljusz. Pozytywną opinię o rozpatrywanej nowelizacji przedstawiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.

Dzięki przyjęciu rozwiązań zaproponowanych przez rząd Polska ma w większym stopniu wykorzystywać wsparcie z funduszy unijnych. Nowelizacja wprowadza nowe instrumenty, które mają zachęcić banki i przedsiębiorców do korzystania z gwarancji i poręczeń Funduszu. Podczas prac w Sejmie przyjęto też poprawkę, zakładającą podwyższenie limitu gwarancji dla przedsiębiorców z 250 tys. do 500 tys. euro.

Fundusz Poręczeń Unijnych utworzony został na podstawie ustawy z 16 kwietnia 2004 r. Miał udzielać poręczeń i gwarancji pod kredyty zaciągane przez firmy, instytucje, organizacje i samorządy na poczet realizacji projektów dotowanych ze środków UE. Z danych resortu gospodarki wynika jednak, że dotychczas wykorzystanie FPU wynosi zaledwie ok. 12% - 80 mln z 670 mln zł. Zaproponowane w nowelizacji zmiany mają otworzyć fundusz dla podmiotów, które ubiegały się o dofinansowanie projektów z UE i nie dostały, ale zamierzają realizować projekty we własnym zakresie. Na gwarancje dla tych podmiotów można będzie przeznaczać do 15% środków funduszu. Zmiany dopuszczają także korzystanie ze środków FPU przez wykonawców projektów wynajętych przez podmioty realizujące projekty dofinansowane z Unii (np. firmy budowlane wynajęte przez samorządy). Po nowelizacji ustawy fundusz mógłby udzielać wykonawcom poręczeń gwarancji dobrego wykonania kontraktu podpisanego ze zleceniodawcą - beneficjentem unijnego wsparcia. Nowelizacja ma także rozszerzyć ofertę funduszu na tzw. gwarancję realizacji projektu, co umożliwiłoby udzielanie gwarancji dla projektów szkoleniowych, uzyskujących dofinansowanie z UE w ramach programów rozwoju zasobów ludzkich.

W dyskusji ustawa o zmianie ustawy o Funduszu Poręczeń Unijnych nie wywołała żadnych kontrowersji i została pozytywnie oceniona przez senatorów. W głosowaniu Komisja Gospodarki Narodowej opowiedziała się za jej przyjęciem bez poprawek. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Jarosława Chmielewskiego.

Podczas wspólnego posiedzenia Komisji Gospodarki Narodowej oraz Komisji Ustawodawczej przystąpiono do pierwszego czytania projektu ustawy o zmianie ustawy o kontroli skarbowej.

W imieniu wnioskodawcy projektu, Komisji Ustawodawczej, projekt omówił senator Stanisław Piotrowicz.

Zaproponowana nowelizacja jest wykonaniem wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 20 czerwca 2005 r., który po rozpoznaniu wniosku grupy posłów orzekł, iż art. 8 pkt 27 ustawy o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zadania i kompetencje organów oraz organizację jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych jest niezgodny z art. 2 oraz z art. 47, art. 49 i art. 51 ust. 2 w związku z art. 31 ust. 3 konstytucji w zakresie, w jakim:

1. nadaje nowe brzmienie art. 36 ust. 2 ustawy o kontroli skarbowej w części, w której dotyczy uzyskiwania, gromadzenia, przetwarzania i wykorzystywania informacji o osobach,
2. nadaje nowe brzmienie art. 36a oraz ustala brzmienie art. 36b ust. 1 ustawy o kontroli skarbowej,
3. ustala brzmienie art. 36d ust. 4 ustawy o kontroli skarbowej w części, w której dopuszcza przechowywanie materiałów uzyskanych w czasie stosowania kontroli operacyjnej, które są nieprzydatne dla celów uzasadniających tę kontrolę, przez okres 2 miesięcy po zakończeniu kontroli.

W rozpatrywanym przez połączone komisje projekcie zaproponowano nowelizację art. 36 ust. 2 ustawy o kontroli skarbowej zmierzającą do usunięcia z tego przepisu wzmianki o tym, iż przeprowadzanie czynności wywiadu skarbowego polega na uzyskiwaniu, gromadzeniu, przetwarzaniu i wykorzystywaniu informacji o osobach. Uzyskiwanie takich informacji będzie oczywiście nadal możliwe - na podstawie przepisów art. 36a i 36c tej ustawy - ale przepisy te proponuje się jednocześnie zmodyfikować w taki sposób, aby nie naruszały zasad prawidłowej legislacji i nie wkraczały w sposób nieuzasadniony w sferę prywatności. Przepisy dotychczasowego art. 36b (dotyczące uzyskiwania danych billingowych) zostały przeniesione do art. 36c regulującego tzw. kontrolę operacyjną, zarządzaną przez Sąd Okręgowy w Warszawie na pisemny wniosek generalnego inspektora kontroli skarbowej. Jak stwierdzono w uzasadnieniu projektu, standard ochrony sfery prywatności jednostki w tym zakresie będzie zatem taki sam, jak w wypadku kontroli polegającej na uzyskiwaniu treści rozmów telefonicznych. W myśl nowelizowanego w projekcie art. 36d ust. 4, materiały zebrane w czasie stosowania kontroli operacyjnej niezawierające dowodów pozwalających na wszczęcie albo niemające znaczenia dla postępowania kontrolnego albo postępowania w sprawach o przestępstwa i wykroczenia będą podlegały niezwłocznemu komisyjnemu i protokolarnemu zniszczeniu.

W opinii wnioskodawcy, niedokonanie zaproponowanych w rozpatrywanym projekcie zmian ustawodawczych uniemożliwi z dniem 30 czerwca br. przeprowadzanie czynności wywiadu skarbowego określonych w dotychczasowych przepisach art. 36a i art. 36b ust. 1 ustawy o kontroli skarbowej.

Ponadto stwierdzono, że projekt nie pociąga za sobą skutków finansowych dla budżetu państwa, a jego przedmiot pozostaje poza obszarem regulacji prawa Unii Europejskiej.

Podczas posiedzenia opinię na temat projektu ustawy o zmianie ustawy o kontroli skarbowej przedstawił wiceminister finansów Mirosław Barszcz. Poinformował on senatorów, że resort finansów przygotowuje analogiczną nowelizację ustawy o kontroli skarbowej, zmierzającą do realizacji wyroku Trybunału Konstytucyjnego. W związku z tym Komisja Gospodarki Narodowej oraz Komisja Ustawodawcza postanowiły odłożyć prace nad przedstawionym projektem.

W drugim punkcie porządku dziennego posiedzenia przeprowadzono pierwsze czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W imieniu wnioskodawców projekt przedstawiła senator Margareta Budner.

W uzasadnieniu projektu stwierdzono, że zapotrzebowanie na krew i preparaty krwiopochodne w Polsce cały czas się zwiększa. W naszym kraju oddaje się dwa razy mniej krwi niż w krajach Europy Zachodniej. Obecnie honorowym krwiodawcom odebrano możliwość odliczania wartości oddanej krwi określonej według odpowiedniego przelicznika jako darowizny zgodnie z art. 26 ust. l pkt 9 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z przelicznikiem 130 zł za litr krwi można było odliczyć maksymalnie do 780 zł.

Jak stwierdzono, kwota, którą w ten sposób uzyskał budżet państwa, jest niewielka. Organizacje zrzeszające honorowych krwiodawców wskazują, że wsparcie budżetowe przeznaczone na promowanie krwiodawstwa, przede wszystkim skierowane do Europejskiej Fundacji Honorowego Dawcy Krwi, przekracza wpływy budżetu z tytułu zniesionej ulgi. Kwota przeznaczona na tę fundację przekracza sumę, jaką otrzymuje Polski Czerwony Krzyż. W opinii wnioskodawców, zlikwidowana ulga była jednym z głównych instrumentów promocji krwiodawstwa w Polsce i należy obawiać się, że jej zniesienie może spowodować zaburzenia, a nawet załamanie systemu krwiodawstwa.

Obecnie nie jest możliwe odliczanie od podstawy podatku kwoty ekwiwalentu za krew oddaną przez honorowego dawcę w ramach ekwiwalentu za litr krwi.

Zdaniem wnioskodawców, rozpatrywana nowelizacja umożliwi odliczanie od podstawy obliczania podatku kwot ekwiwalentu za oddaną krew określonych zgodnie z przepisami wykonawczymi do ustawy o publicznej służbie krwi. Kwota ta - zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z 7 grudnia 2004 r. w sprawie określenia rzadkich grup krwi, rodzajów osocza i surowic diagnostycznych wymagających przed pobraniem krwi zabiegu uodpornienia dawcy lub innych zabiegów oraz wysokości ekwiwalentu pieniężnego za pobraną krew i związane z tym zabiegi - wynosi 130 zł za litr krwi i 170 zł za litr osocza.

Skutki finansowe wykonania projektowanej ustawy to ubytek dochodów budżetowych, a jego wysokość będzie uzależniona od liczby honorowych dawców krwi, którzy skorzystają z odliczenia. Zgodnie z szacunkami Ministra Finansów przy założeniu, iż rocznie krew oddaje 280 tys. osób, maksymalna kwota odliczenia wyniesie 780 zł, a średnia stawka podatkowa osób korzystających z odliczenia wyniesie 24%, skutek budżetowy to:

• 52,4 mln zł, jeżeli z ulgi skorzystają wszyscy krwiodawcy,
• 26,2 mln zł, jeżeli z ulgi skorzysta połowa krwiodawców,
• 5,2 mln zł, jeżeli z ulgi skorzysta 10% krwiodawców.

Jak stwierdzono w uzasadnieniu projektu, podstawowym skutkiem społecznym nowelizacji będzie zwiększenie promocji honorowego krwiodawstwa, a co za tym idzie, poprawa stanu ochrony zdrowia poprzez zwiększenie ilości oddanej krwi i materiałów krwiopochodnych.

Przedmiot projektowanej regulacji nie jest objęty prawem Unii Europejskiej.

W dyskusji obecny na posiedzeniu połączonych komisji wiceminister finansów M. Barszcz stwierdził, że resort finansów, będąc zwolennikiem likwidowania ulg podatkowych, nie popiera przedstawionego projektu.

W głosowaniu komisje, po rozpatrzeniu w pierwszym czytaniu projektu ustawy, wniosły o przyjęcie bez poprawek przedstawionego przez wnioskodawców projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz projektu uchwały w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy.

Na sprawozdawcę połączonych komisji podczas drugiego czytania projektu wyznaczono senatora Stanisława Koguta. Jednocześnie upoważniono senator M. Budner do reprezentowania stanowiska Senatu w dalszych pracach nad projektem.

Na swym posiedzeniu Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej rozpatrywała ustawę o zmianie ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami oraz o zmianie ustawy o samorządzie województwa.

Przekazując opinię na temat rozpatrywanej nowelizacji, Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu przypomniało, że Sejm uchwalił ją z przedłożenia Senatu, wypracowanego na podstawie inicjatywy grupy senatorów, a wprowadzona zmiana jest zapisem doprecyzowującym.

Wobec braku kontrowersji przewodnicząca komisji senator Elżbieta Rafalska zgłosiła wniosek o przyjęcie rozpatrywanej ustawy bez poprawek.

W głosowaniu komisja jednomyślnie poparła ten wniosek i zdecydowała o przyjęciu bez poprawek ustawy o zmianie ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami oraz o zmianie ustawy o samorządzie województwa. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wyznaczono senatora Stanisława Karczewskiego.

Następnie Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej przystąpiła do rozpatrywania ustawy o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym.

Rozpatrywaną ustawę omówił sekretarz stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów Mariusz Kamiński. Przebieg prac sejmowych przedstawił poseł sprawozdawca Marek Surmacz, który omówił także poprawki wprowadzone przez Izbę do projektu rządowego.

Minister M. Kamiński omówił także diagnozę i skalę korupcji w Polsce oraz porównał ten stan z sytuacją w innych krajach europejskich.

Rozpatrywana ustawa ma na celu powołanie służby specjalnej, której zadaniem będzie zwalczanie korupcji w życiu publicznym i gospodarczym, a także zwalczanie działalności godzącej w interesy ekonomiczne państwa.

CBA ma być nową służbą specjalną państwa. Ma kontrolować przestrzeganie przepisów antykorupcyjnych - sprawdzać oświadczenia majątkowe i przestrzeganie zakazu łączenia funkcji publicznych z działalnością gospodarczą. Ma też sprawdzać m.in. procedury prywatyzacyjne i komercjalizacyjne, a także związane ze wspieraniem finansowym przedsiębiorstw, udzielaniem zamówień publicznych, przydzielaniem koncesji, zezwoleń i zwolnień podatkowych. Biuro ma zatrudniać około 500 osób. Budżet CBA na rok 2006 ma wynieść 70 mln zł.

Pytania senatorów dotyczyły m.in. struktury Centralnego Biura Antykorupcyjnego oraz procedury naboru pracowników i ich liczby, współpracy urzędu z innymi już istniejącymi instytucjami zajmującymi się problemem korupcji.

Senatora Mariusza Witczaka niepokoił zbyt długi termin przebywania funkcjonariuszy CBA w celach kontrolnych w podmiotach gospodarczych.

Senator Janusz Kubiak przywołał wątpliwości zasygnalizowane przez głównego inspektora ochrony danych osobowych, a dotyczące zbierania informacji.

Senator E. Rafalska interesowała się harmonogramem prac nad organizacją CBA oraz przygotowywanych rozporządzeń. Senator poruszyła także kwestię trzyletniej służby przygotowawczej oraz wysokich wynagrodzeń funkcjonariuszy CBA, a także okoliczności, w jakich funkcjonariusze będą mogli używać broni palnej. Zdaniem senator, kontrowersje budzi art. 22 pkt. 7 dotyczący danych osobowych. Kolejny problem to tajemnica bankowa i uprawnienia do korzystania z informacji bankowych.

O sposób podejmowania decyzji personalnych pytał senator Ryszard Ciecierski.

Wątpliwości senatora Stanisława Karczewskiego dotyczyły art. 8, w którym termin 3 miesięcy jest zbyt krótki.

Wątpliwości zgłaszane w dyskusji wyjaśniali minister M. Kamiński oraz radca szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów Martin Bożek.

W wyniku dyskusji Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej postanowiła kontynuować na kolejnym posiedzeniu prace nad ustawą o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym.

Podczas wspólnego posiedzenia Komisji Praw Człowieka i Praworządności oraz Komisji Ustawodawczej odbyło się pierwsze czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

W imieniu wnioskodawców, Komisji Ustawodawczej, projekt przedstawił senator Jarosław Chmielewski. Pozytywną opinię przekazał wicedyrektor Departamentu Legislacyjno-Prawnego w Ministerstwie Sprawiedliwości Jan Bołonkowski.

Przedstawiony projekt stanowi wykonanie wyroku Trybunału Konstytucyjnego. Trybunał 13 grudnia 2005 r. orzekł o niezgodności art. 19 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w zakresie, w jakim ogranicza przesłankę wyłączenia sędziego jedynie do stosunku osobistego, pomijając inne okoliczności, które mogą mieć wpływ na ocenę bezstronności sędziego, z art. 45 ust. 1 konstytucji. Trybunał uznał, że względna przesłanka wyłączenia sędziego przewidziana w ustawie - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, tj. stosunek osobisty tego rodzaju, że mógłby wywołać wątpliwości co do bezstronności sędziego, ogranicza wyraźnie zakres sytuacji, które mogą być uwzględniane jako podstawa wyłączenia sędziego. W kodeksie postępowania karnego oraz w ustawie o Trybunale Konstytucyjnym względnymi przesłankami wyłączenia są okoliczności, które mogłyby wywołać uzasadnione wątpliwości co do bezstronności sędziego w danej sprawie.

Od momentu wejścia w życie wyroku, tj. od 21 grudnia 2005 r., przepis art. 19 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, w zakwestionowanym zakresie jest niezgodny z konstytucją. Trybunał Konstytucyjny wskazał, że zmiana ustawodawcza powinna nastąpić w możliwie krótkim terminie, ponieważ utrzymywanie istniejącego stanu rzeczy, a więc bez wskazanej interwencji ustawodawczej, przez dłuższy okres może naruszać zasadę zaufania do państwa i stanowionego przez nie prawa, wyrażoną w art. 2 konstytucji.

W związku z tym istniała konieczność podjęcia inicjatywy ustawodawczej, zgodnie ze wskazaniami Trybunału Konstytucyjnego. W projekcie nowelizacji rozpatrywanym przez połączone komisje przewidziano, iż względną przesłanką wyłączenia sędziego będzie istnienie okoliczności tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do bezstronności sędziego w danej sprawie. Przesłanka ta będzie na tyle szeroka, że swym zakresem pojęciowym obejmie także dotychczasową względną przesłankę wyłączenia sędziego.

Przedstawiony projekt przewiduje, że ustawa wejdzie w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia i nie wymaga wydania aktów wykonawczych do ustawy.

Jak stwierdzono w uzasadnieniu, ustawa przywróci stan konstytucyjności w zakresie instytucji iudex suspectus, nie wywoła negatywnych skutków społecznych, gospodarczych, finansowych i prawnych, a jej przedmiot pozostaje poza obszarem regulacji prawa Unii Europejskiej.

W głosowaniu połączone komisje, po rozpatrzeniu w pierwszym czytaniu projektu ustawy, wniosły o przyjęcie bez poprawek przedstawionego przez wnioskodawcę projektu ustawy o zmianie ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz projektu uchwały w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy.

Postanowiono także upoważnić senatora J. Chmielewskiego do reprezentowania komisji podczas drugiego czytania i do reprezentowania stanowiska Senatu w dalszych pracach nad projektem.

W drugim punkcie porządku dziennego posiedzenia Komisji Praw Człowieka i Praworządności oraz Komisji Ustawodawczej przeprowadzono pierwsze czytanie projektu uchwały Senatu dotyczącej udostępniania pomocy archiwalnych w archiwach Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu.

W imieniu wnioskodawcy, Komisji Praw Człowieka i Praworządności, projekt przedstawił senator Zbigniew Romaszewski. Zapoznano się także z pozytywną opinią przedstawicieli Instytutu Pamięci Narodowej z jego prezesem Januszem Kurtyką.

W głosowaniu połączone komisje postanowiły zarekomendować Senatowi przyjęcie bez poprawek przedstawionego projektu uchwały, wzywającej do udostępnienia archiwów Instytutu Pamięci Narodowej historykom spoza IPN. Projekt uchwały poparli wszyscy obecni na wspólnym posiedzeniu członkowie komisji.

Od 30 sierpnia 2005 r. na podstawie decyzji generalnego inspektora ochrony danych osobowych - osoby spoza IPN nie mają dostępu do jawnych katalogów i innych pomocy ewidencyjnych instytutu. Decyzja GIODO, mająca rygor natychmiastowej wykonalności, była wynikiem kontroli, podjętej w IPN po sprawie "listy Wildsteina". Stwierdzono szereg uchybień i uznano, że dane osobowe w IPN są źle zabezpieczone, np. dostęp do nich mają osoby nieuprawnione, które mogą nie tylko kopiować katalogi, ale nawet je zmieniać.

Zamknięcie dostępu do archiwów dla historyków spoza IPN (co było wynikiem decyzji GIODO) ostro krytykowali pracownicy instytutu, którzy uznali, że uniemożliwi ona prowadzenie badań naukowych w IPN: historycy spoza IPN nie mogą bowiem sami prowadzić poszukiwań archiwalnych, co godzi w wolność badań. We wrześniu 2005 r. IPN złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (WSA) na decyzję GIODO, wnosząc o stwierdzenie jej nieważności jako "rażąco naruszającej prawo". 16 maja br. odbył się proces w tej sprawie. WSA odroczył wydanie orzeczenia do 30 maja.

W zaakceptowanym przez połączone komisje projekcie uchwały napisano, że wprowadzony zakaz "uniemożliwia instytucjom powołanym do ujawnienia prawdy o najnowszej historii Polski kontynuowanie badań, wprowadzając standardy właściwe dla archiwów sowieckich tajnych służb". Jak stwierdzono, w ten sposób, w znacznym zakresie, zahamowane zostały prace nad najnowszą historią Polski, naruszając jeden z głównych celów powołania IPN. "Arbitralnie wprowadzony podział historyków na lepszych - tych z IPN-u - i gorszych - z zewnątrz, stoi w oczywistej sprzeczności z konstytucyjną zasadą równości podmiotów relewantnych" - podkreślono.

Jak napisano: "Senat Rzeczpospolitej Polskiej, przekonany o konieczności ujawnienia całej prawdy o bolesnej przeszłości, zwraca się do wszystkich osób, organów władzy publicznej i instytucji o podjęcie zdecydowanych działań w celu zmiany tej sytuacji i przywrócenia w archiwach IPN standardów godnych cywilizowanego, europejskiego państwa, chcącego poznać i ujawnić pełnię prawdy o swojej przeszłości".

Ustalono, że połączone komisje podczas drugiego czytania projektu uchwały Senatu w sprawie udostępniania pomocy archiwalnych w archiwach Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu będzie reprezentować senator Z. Romaszewski.

Podczas posiedzenia Komisji Spraw Unii Europejskiej rozpatrywano ustawę o zmianie niektórych ustaw w związku z członkostwem Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej.

W imieniu rządu rozpatrywana ustawę rekomendował podsekretarz stanu w Urzędzie Komitetu Integracji Europejskiej Tadeusz Kozek. Swoje uwagi przedstawiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.

Rozpatrywana ustawa była projektem rządowym. W 14 ustawach wprowadza zmiany mające na celu dostosowanie, wdrożenie lub wykonanie prawa Unii Europejskiej, przy czym nowelizacja połowy z tych ustaw polega wyłącznie na wprowadzeniu do ich treści odesłania do uprzednio implementowanych dyrektyw wspólnotowych. Projekt dotyczy dostosowania prawa krajowego do prawa wspólnotowego w zakresie przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy - Kodeks pracy, ustawy o radiofonii i telewizji, ustawy o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, ustawy o napojach spirytusowych, ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze, ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, ustawy o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych.

W głosowaniu Komisja Spraw Unii Europejskiej postanowiła zaproponować Senatowi wprowadzenie do ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku z członkostwem Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej 3 poprawek o charakterze legislacyjnym. W imieniu komisji ich przyjęcie zarekomenduje Izbie senator Mieczysław Szyszka.

Następnie Komisja Spraw Unii Europejskiej, zgodnie z ustawą z 11 marca 2004 r. o współpracy Rady Ministrów z Sejmem i Senatem w sprawach związanych z członkostwem Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej, zaopiniowała następujące projekty aktów prawnych UE.

• Wniosek dotyczący decyzji Rady dotyczącej stanowiska, jakie Wspólnota ma przyjąć
  w ramach Rady Ministrów AKP-WE, dotyczącego wieloletnich ram finansowych na lata 2008-2013 oraz zmian, które należy wprowadzić w umowie zmieniającej Umowę
  o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP) z jednej strony a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi z drugiej strony, podpisanej
  w Kotonu w dniu 23 czerwca 2000 r. i zmienionej w Luksemburgu w dniu 25 czerwca 2005 r., COM (2006) 132; sygnatura Rady UE 7625/06.

Resort wiodący: Ministerstwo Spraw Zagranicznych.

Referent: senator Jacek Włosowicz.

Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu Rafał Wiśniewski.

Komisja Spraw Unii Europejskiej rozpatrzyła projekt decyzji Rady i postanowiła nie wnosić uwag.

• Zmieniony wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie usług na rynku wewnętrznym, COM (2006) 160; sygnatura Rady UE 8413/06.

Resort wiodący: Ministerstwo Gospodarki.

Referent: senator J. Włosowicz.

Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu Marcin Korolec.

Komisja Spraw Unii Europejskiej rozpatrzyła projekt dyrektywy PE i Rady i postanowiła nie wnosić uwag.

• Wniosek dotyczący decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie Europejskiego Roku na rzecz Równych Szans dla Wszystkich (2007) - W kierunku sprawiedliwego społeczeństwa, COM (2005) 225; sygnatura Rady UE 9883/05 i 6989/06.

Resort wiodący: Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej.

Referent: senator Urszula Gacek.

Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu Kazimierz Kuberski.

Komisja Spraw Unii Europejskiej rozpatrzyła projekt stanowiska rządu i postanowiła nie wnosić uwag.

- Wnioski nierozpatrywane:

- przekazane w trybie art. 6 ust. 1 pkt 2 ustawy - COM(2006) 123, 142, 149, 150, 162, 166, 176,190.

Podczas posiedzenia Komisji Rolnictwa i Ochrony Środowiska rozpatrywano ustawę o zmianie ustawy o ochronie prawnej odmian roślin i ustawy o nasiennictwie.

W imieniu rządu zapisy przyjęte przez Sejm rekomendował senatorom wiceminister rolnictwa i rozwoju wsi Marek Chrapek. Zapoznano się także z uwagami Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu. W dyskusji nad nowelizacją głos zabrali również zaproszeni goście, m.in. przewodnicząca Sekcji Ziemniak w polskiej Izbie Nasiennej prof. Ewa Zimnoch-Guzowska.

Rozpatrywana ustawa została wypracowana przez Sejm na podstawie projektu rządowego. Celem nowelizacji, wskazanym w projekcie, jest poprawienie ujawnionych w praktyce stosowania ustawy uchybień oraz doprecyzowanie niektórych regulacji, w szczególności przepisów dotyczących instytucji "odstępstwa rolnego", tj. możliwości używania materiału ze zbioru jako materiału siewnego bez zgody podmiotu uprawnionego z tytułu tego prawa (art. 23). Opłaty wynikające ze stosowania przez posiadaczy gruntów rolnych z "odstępstwa rolnego" są drugim źródłem pozyskiwania przez hodowcę środków, po opłatach licencyjnych, z tytułu wykorzystywania wyłącznego prawa. Polskie rozwiązania prawne w tym zakresie mają na celu zbliżenie krajowych rozwiązań do rozwiązań wspólnotowych, przyjętych w rozporządzeniach Rady (WE) nr 2100/94 i Komisji (WE) nr 1768/95, dotyczących tych kwestii. Przepisy unijne nie wiążą jednak w tym zakresie ustawodawcy krajowego.

Inne zmiany objęte nowelizacją dotyczą m.in. doprecyzowania niektórych definicji ustawowych, np. definicji odmiany, definicji hodowcy czy definicji badania odmiany, wprowadzenia nowych definicji, tj. definicji pojęcia przygotowania do rozmnażania czy definicji przetwórcy, czy definicji wyłącznego prawa. Ponadto w nowelizacji wprowadzono nową regulację dotyczącą wynagradzania osób, które wyhodowały albo odkryły i wprowadziły odmianę w ramach umowy o pracę lub innej umowy, doprecyzowano zakres decyzji odmawiającej przyznania wyłącznego prawa. Rozszerzono także krąg podmiotów uprawnionych do używania materiału ze zbioru niektórych roślin jako materiału siewnego bez konieczności uiszczania opłaty na rzecz hodowcy. Ponadto wprowadzono przepisy dotyczące uprawnień kontrolnych hodowcy lub organizacji hodowców co do zgodności informacji dotyczącej wykorzystania materiału siewnego ze zbioru oraz usługi przygotowania do rozmnażania materiału ze zbioru, a także zróżnicowano ustawowe zagrożenia karą, tj. uznanie za przestępstwa znaczących naruszeń wyłącznego prawa, a pozostałych czynów jako wykroczeń.

W dyskusji zwracano uwagę m.in. na art.23 ust. 3. W trakcie prac Sejmu w wyniku poprawki zgłoszonej w drugim czytaniu, zmienił się zawarty tam przepis rozszerzający krąg podmiotów uprawnionych do używania materiału ze zbioru niektórych roślin jako materiału siewnego bez konieczności uiszczania opłaty na rzecz hodowcy. Objął on posiadaczy gruntów o powierzchni do 20 ha. Aktualnie jest to obszar 5 ha, a projekt rządowy przewidywał 10 ha.

Poprawkę dotyczącą tego artykułu zgłosił senator Marek Waszkowiak, który zaproponował, by objąć nim posiadaczy gruntów o powierzchni do 10 ha. Ponadto wnioski o charakterze legislacyjnym zgłosił senator Jerzy Chróścikowski.

W głosowaniu Komisja Rolnictwa i Ochrony Środowiska postanowiła zaproponować senatowi wprowadzenie 4 poprawek do ustawy o zmianie ustawy o ochronie prawnej odmian roślin i ustawy o nasiennictwie. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Pawła Michalaka.

W drugim punkcie porządku dziennego posiedzenia rozpatrzono ustawę o zmianie ustawy o dopłatach do ubezpieczeń upraw rolnych i zwierząt gospodarskich.

Zapisy ustawy, która była projektem rządowym, rekomendował senatorom wiceminister rolnictwa i rozwoju wsi Andrzej Babuchowski. Pozytywną opinię o sejmowej nowelizacji przedstawiło senackie biuro legislacyjne.

Rozpatrywana ustawa sejmowa zmierzała do stworzenia podstaw prawnych do stosowania dopłat ze środków budżetowych do składek z tytułu ubezpieczenia od ryzyk związanych ze zdarzeniami losowymi powodującymi szkody w produkcji rolnej - roślinnej i zwierzęcej, przy czym ustawa objęła swym zakresem przedmiotowym podstawowe uprawy rolne w Polsce oraz najważniejsze gatunki zwierząt gospodarskich.

W nowelizacji wyłączono stosowanie dopłat do składek z tytułu ubezpieczenia od ryzyka wystąpienia szkód spowodowanych przez ogień i eksplozję. Zmiana ta jest wynikiem stanowiska Komisji Europejskiej, która po przesłaniu jej w trybie notyfikacji ustawy z 7 lipca 2005 r. o dopłatach do ubezpieczeń upraw rolnych i zwierząt gospodarskich, w ramach oceny tej pomocy w świetle wytycznych Wspólnoty dotyczących pomocy państwa w sektorze rolnictwa, uznała, że ryzyko ognia i eksplozji powinno wchodzić w zakres ubezpieczenia handlowego.

Sejm w trakcie prac legislacyjnych przyjął jednak poprawki zmierzające do rozszerzenia listy upraw i zwierząt gospodarskich objętych ubezpieczeniem z dopłatami. Dotyczy to chmielu, warzyw, drzew i krzewów owocowych oraz drobiu i ryb. Poprawki te również wymagają notyfikacji Komisji Europejskiej. Aby więc nie wstrzymywało to wykonania pozostałych przepisów ustawy, przepis art. 2 przesuwa do 2007 r. termin zawierania umów ubezpieczenia tych upraw i zwierząt.

W głosowaniu komisja postanowiła zaproponować Senatowi przyjęcie bez poprawek ustawy o zmianie ustawy o dopłatach do ubezpieczeń upraw rolnych i zwierząt gospodarskich. Ustalono, że wypracowane stanowisko zarekomenduje Izbie senator Józef Łyczak.

Ostatnim tematem posiedzenia Komisji Rolnictwa i Ochrony Środowiska była restrukturyzacja Krajowej Spółki Cukrowej.

Wiceminister skarbu państwa Paweł Piotrowski poinformował, że Krajowa Spółka Cukrowa nie będzie mogła funkcjonować po 2008 r., jeśli koszty jej działalności nie zostaną ograniczone, nawet o 55%. "Zakładamy, że do 2008 roku w spółce przestanie pracować 10 cukrowni. W 2006 roku planujemy wyłączyć z produkcji 5 cukrowni: Częstocice, Mała Wieś, Ostrowy, Tuczno i Wożuczyn" - powiedział.

Jak wyjaśnił wiceminister, konieczna jest koncentracja produkcji, aby poprzez wzrost przerobu dobowego buraków cukrowych i wydłużenie kampanii w cukrowniach znacząco obniżyć jednostkowe koszty produkcji.

W działającej od trzech lat Krajowej Spółce Cukrowej przeprowadzana jest restrukturyzacja. "Spółka nie posiada silnego wsparcia kapitałowego, którego źródłem dla zagranicznych konkurentów w Polsce są ich macierzyste koncerny, stąd już od początku sytuacja spółki jest bardzo trudna. Utrzymanie się na rynku wymaga dalszych drastycznych działań restrukturyzacyjnych" - powiedział wiceminister P. Piotrowski.

Wiceminister powiedział też, że założenia restrukturyzacyjne w spółce mogą zostać zagrożone przez unijną reformę rynku cukru. Cena cukru zostanie zredukowana o 36% do 404,4 euro za tonę w 2009/2010 r.

Obecni na posiedzeniu Komisji Rolnictwa i Ochrony Środowiska związkowcy z cukrowni powoływali się też na styczniowy raportu Najwyższej Izby Kontroli. Izba pozytywnie oceniła powstanie samej KSC. Zwróciła jednak uwagę, że powstała ona w niekorzystnym momencie, tj. w czasie, gdy znacznie pogorszyła się kondycja ekonomiczno-finansowa cukrowni. Rzutowało to na możliwości jej funkcjonowania na wspólnotowym rynku.

Senator Mirosław Adamczak zwrócił się do wiceministra skarbu z prośbą o rozważnie możliwości odwołania zarządu spółki. "Zarząd jest niekompetentny. Restrukturyzacja została źle przeprowadzona" - powiedział podczas obrad komisji. Senator podkreślił, że trzeba poprawić kondycję KSC. "A wy, panowie, tego nie zapewnicie" - powiedział senator, zwracając się do zarządu spółki.

Elżbieta Miziołek z komitetu protestacyjnego cukrowni Ostrowy (jednej przeznaczonych do zamknięcia) zażądała w imieniu pracowników cukrowni, aby zarząd spółki oraz resorty skarbu i rolnictwa zrewidowały plan restrukturyzacji i umożliwiły dywersyfikację produkcji. "Nie przyjmujemy do wiadomości faktu, że nasz zakład będzie zamknięty" - dodała.

Wiceminister skarbu państwa P. Piotrowski wyjaśnił, że istnieje możliwość złagodzenia skutków restrukturyzacji poprzez uruchomienie alternatywnej działalności gospodarczej w cukrowniach. Wśród propozycji znalazły się m.in. produkcja folii, recykling opon i samochodów, serwis odzieży roboczej, produkcja kostki brukowej, słodyczy oraz biodiesla i bioetanolu.

Obecni na posiedzeniu Komisji Rolnictwa i Ochrony Środowiska przedstawiciele związków zawodowych zaproponowali, aby wygaszanie cukrowni przebiegało z płynnym przejściem na produkcję biokomponentów. Nie wyobrażali sobie możliwości produkcji np. odzieży w dawnej cukrowni.

Na początku maja zarząd KSC zawarł z Komisją Zakładową NSZZ "Solidarność" Krajowej Spółki Cukrowej Polski Cukier SA i Federacją Związków Zawodowych Pracowników Przemysłu Cukrowniczego (OPZZ) porozumienie w sprawie wdrożenia kompleksowych działań osłonowych dla pracowników. Jak powiedział prezes KSC Krzysztof Kowa, programy przewidujące zarówno świadczenia finansowe, jak i pomoc w znalezieniu nowego zatrudnienia mają złagodzić skutki głębokiej restrukturyzacji spółki, będącej efektem m.in. decyzji Unii Europejskiej o wprowadzeniu już od tego roku radykalnej reformy unijnego rynku cukru.

Na wspólnym posiedzeniu senatorowie z Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej przystąpili do pierwszego czytania projektu ustawy o zmianie ustawy - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw.

Projekt ustawy zmierzający do wykonania wyroku Trybunału Konstytucyjnego przedstawiła Komisja Ustawodawcza.

Wyrokiem z 1 marca br. trybunał wskazał na niezgodność z konstytucją niektórych rozwiązań prawnych dotyczących praw wyborczych obywateli polskich oraz obywateli Unii Europejskiej niebędących obywatelami polskimi, wprowadzonych ustawą z 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw oraz niektórych innych ustaw.

Trybunał uznał za niekonstytucyjne (niezgodne z art. 31 ust. 3, art. 32 ust. 1, art. 62 i art. 169 ust. 2 zdanie pierwsze w związku z art. 16 ust. 1 konstytucji) rozwiązania, które - przewidując wymóg wpisania do prowadzonego w gminie stałego rejestru wyborców najpóźniej na 12 miesięcy przed dniem wyborów - pozbawiają obywateli polskich czynnego prawa wyborczego w wyborach do rady gminy, a tym samym pozbawiają ich również biernego prawa wyborczego w tych wyborach oraz praw wyborczych w wyborach na stanowisko wójta, burmistrza, prezydenta miasta (art. 6 ust. 1 ustawy - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw). Biorąc pod uwagę, iż analogiczna regulacja została wprowadzona w stosunku do obywateli Unii Europejskiej niebędących obywatelami polskimi (art. 6a ust. 1 ordynacji samorządowej), trybunał stwierdził również niekonstytucyjność tego przepisu (niezgodność z art. 169 ust. 2 zdanie pierwsze w związku z art. 16 ust. 1 konstytucji).

Oba zakwestionowane przepisy uzależniają korzystanie z prawa wybierania do rad gmin przez obywateli polskich oraz obywateli innych państw członkowskich Unii Europejskiej od uzyskania wpisu do stałego rejestru wyborców najpóźniej na 12 miesięcy przed dniem wyborów. Zgodnie z art. 7 ordynacji samorządowej, prawo wybieralności przysługuje osobie, która ma prawo wybierania, a więc tym samym pozbawienie czynnego prawa wyborczego osoby niewpisanej do rejestru wyborców lub wpisanej do tego rejestru w okresie krótszym niż 12 miesięcy przed dniem wyborów uniemożliwia jej również korzystanie z biernego prawa wyborczego. Wprowadzone rozwiązanie ma także przełożenie na wykonywanie czynnego i biernego prawa wyborczego w wyborach organu wykonawczego gminy, gdyż posiadanie prawa wybierania i prawa wybieralności (w przypadku prawa wybieralności jest to jeden z wymogów) w wyborach wójta (burmistrza, prezydenta miasta) uzależnione jest od posiadania czynnego prawa wyborczego w wyborach do rad gmin.

Rozważając status obywateli Unii Europejskiej niebędących obywatelami polskimi w kontekście konstytucyjnych i ustawowych regulacji wyborczych do organów samorządu terytorialnego, TK zauważył, iż konieczne jest uwzględnienie wiążących RP zobowiązań traktatowych, tj. art. 19 ust. 1 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 TWE, obywatele Unii Europejskiej korzystają z prawa głosowania i kandydowania w wyborach lokalnych w państwie członkowskim, na terytorium którego przebywają, a którego obywatelstwa nie posiadają, na takich samych zasadach jak obywatele tego państwa. Zdaniem trybunału, wymóg równego (narodowego) traktowania obywateli Unii Europejskiej niebędących obywatelami polskimi w zestawieniu z obywatelami polskimi oznacza konieczność uznania za niekonstytucyjny art. 6a ust. 1, który odpowiada treści art. 6 ust. 1 uznanemu za niekonstytucyjny w zakresie kolizji z art. 169 ust. 2 konstytucji. Podkreślenia wymaga, iż w przekonaniu trybunału, treść art. 6a ust. 1 stoi również w sprzeczności z art. 19 ust. 1 TWE, gdyż wprowadzenie formalnego kryterium wpisu na listę wyborców nie może być uznane za odpowiadające przepisowi dyrektywy wykonawczej, który pozwala na uzależnienie praw wyborczych obywatela UE w państwie członkowskim, którego nie jest obywatelem, od przebywania przez określony czas na terytorium tego państwa.

Przedstawiony przez Komisję Ustawodawczą projekt nowelizacji usuwa z systemu prawa niekonstytucyjne przepisy oraz przepisy, które w związku z uchyleniem tych pierwszych stają się bezprzedmiotowe. W opinii wnioskodawcy, wejście w życie projektowanej ustawy nie będzie miało wpływu na rynek pracy, na konkurencyjność wewnętrzną i zewnętrzną gospodarki, oraz nie powoduje bezpośrednich skutków społeczno-gospodarczych, a także skutków finansowych wobec budżetu państwa. Projekt dotyczy materii objętej zakresem prawa Unii Europejskiej i jest z nim zgodny.

Podczas posiedzenia wyjaśnień udzielał ekspert z Działu Prawnego Państwowej Komisji Wyborczej Krzysztof Lorenz.

W dyskusji senator Ryszard Ciecierski interesował się kwestiami, które wykraczały poza kompetencje udzielającego wyjaśnień przedstawiciela PKW. W związku z tym połączone komisje postanowiły zwrócić się do kompetentnego w tej sprawie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji o udzielenie pisemnej informacji o tym, w jaki sposób respektowana jest zasada wzajemności w państwach UE w stosunku do obywateli polskich w kontekście ich udziału w głosowaniu i kandydowaniu w wyborach lokalnych oraz na temat możliwości domagania się stosowania art. 19 TWE w stosunku do obywateli polskich na terytorium innych państw UE.

Decyzję w sprawie rozpatrywanego projektu ustawy o zmianie ustawy - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw odłożono do kolejnego posiedzenia połączonych komisji, które odbędzie się 6 czerwca br.

Odbyło się posiedzenie Komisji Praw Człowieka i Praworządności, podczas którego rozpatrywano ustawę o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz ustawy o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary.

Senatorowie wysłuchali informacji o nowelizacji sejmowej, którą przedstawił dyrektor Departamentu Legislacyjno-Prawnego w Ministerstwie Sprawiedliwości Bogusław Słupik. Ustawę sejmową pozytywnie oceniło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu, które stwierdziło, że nie budzi ona zastrzeżeń legislacyjnych.

Rozpatrywana ustawa przewiduje zaostrzenie kar za obrót narkotykami i uprawę roślin, z których się je wytwarza. Nowelizacja zaproponowana przez rząd ma na celu dostosowanie polskiego prawa do wymogów prawa unijnego. Jedną z głównych zmian jest dopisanie uprawy krzewów koki do upraw narkotyków, za które grozi kara grzywny i pozbawienia wolności do lat trzech. Do tej pory karana była jedynie nielegalna uprawa maku i konopi. W noweli zaostrzono też górną granicę kary za uprawę narkotyków z dwóch do trzech lat. Jeśli jednak uprawa narkotyków może dostarczyć znacznej ilości słomy makowej, liści koki, żywicy lub ziela konopi, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do 8 lat. Prawo unijne przewiduje bowiem, że jeśli przestępstwo dotyczy dużej ilości narkotyków lub tych, które powodują duży uszczerbek dla zdrowia, to górna granica kary powinna być w przedziale od 5 do 10 lat. Nowelizacja przewiduje również zaostrzenie kar za podawanie środka odurzającego lub substancji psychotropowej małoletniemu; za nakłanianie go do użycia tych środków bądź substancji oraz za podawanie ich w znacznych ilościach innej osobie. Według nowelizacji, grozi za to kara od 6 miesięcy do 8 lat; wcześniej za taki czyn groziła kara do 5 lat. Większa odpowiedzialność karna będzie grozić także za posiadanie znacznej ilości środków odurzających lub substancji psychotropowych. Grozić ma za to kara pozbawienia wolności od 6 miesięcy do 8 lat; wcześniej za taki czyn groziła kara do 5 lat.

Nowelizacja zakłada ponadto karanie za wprowadzanie do obrotu tzw. prekursorów, czyli półproduktów służących do produkcji narkotyków. Grozić ma za to kara grzywny i pozbawienia wolności do lat 5. Do tej pory w ustawie o przeciwdziałaniu narkomanii mowa była m.in. o posiadaniu, nabywaniu i przewożeniu prekursorów. Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii, która weszła w życie w październiku, zakładała, że za posiadanie nawet małej ilości narkotyków można trafić do więzienia. Tym samym nie wprowadzono pomysłu byłego ministra zdrowia Marka Balickiego, by zastąpić karę pozbawienia wolności dla osób posiadających niewielką ilość narkotyków przymusowymi zajęciami edukacyjnymi.

W dyskusji rozpatrywana nowelizacja nie wywołała kontrowersji i w związku z tym poddano pod głosowanie wniosek o jej przyjęcie bez poprawek. Wniosek uzyskał poparcie komisji. Ustalono, że podczas posiedzenia plenarnego ustawę o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz ustawy o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary zarekomenduje Izbie senator Aleksander Bentkowski.

Następnie senatorowie przystąpili do rozpatrywania ustawy o zmianie ustawy o prawie pomocy w postępowaniu w sprawach cywilnych prowadzonym w państwach członkowskich Unii Europejskiej.

Na temat zapisów zawartych w ustawie wypowiadali się dyrektor i wicedyrektor Departamentu Legislacyjno-Prawnego w Ministerstwie Sprawiedliwości B. Słupik i Jan Bołonkowski, a także dyrektor Departamentu Współpracy Międzynarodowej i Prawa Europejskiego w tym resorcie Jan Ciszewski. Pozytywną opinię przedstawiło senackie biuro legislacyjne.

Rozpatrywana nowelizacja, oparta na projekcie rządowym, stanowi implementację art. 3 ust. 2 lit. a dyrektywy Rady 2003/8/WE z 27 stycznia 2003 r., mającej na celu usprawnienie dostępu do wymiaru sprawiedliwości w sporach transgranicznych poprzez ustanowienie wspólnych zasad odnoszących się do pomocy prawnej w sporach o tym charakterze. Zgodnie z tym przepisem pomoc prawna powinna obejmować także doradztwo przedprocesowe w celu rozstrzygnięcia sporu przed wniesieniem sprawy do sądu.

Nowelizowana ustawa w obowiązującym brzmieniu reguluje prawo pomocy przyznawane osobom fizycznym zamieszkałym w innym niż Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej w postępowaniu w sprawach cywilnych, które ma być wszczęte lub jest prowadzone w Polsce, a także prawo pomocy przyznawane osobom fizycznym zamieszkałym w Polsce na potrzeby postępowania w sprawach cywilnych, które ma być wszczęte lub jest prowadzone w innym państwie członkowskim. Nowelizacja rozszerza to prawo pomocy o stadium przedprocesowe, co oznacza, że osoba zamieszkała w innym państwie członkowskim będzie mogła ubiegać się o przyznanie takiego prawa w celu ugodowego załatwienia sporu przed wszczęciem postępowania w sprawie cywilnej, w której jurysdykcja przysługuje sądom polskim, a osoba zamieszkała w Polsce w takim samym celu może ubiegać się o prawo pomocy przed wszczęciem postępowania w sprawie cywilnej, w której jurysdykcja przysługuje sądom innego państwa członkowskiego.

Prawo pomocy w wypadku osób mających zamiar ugodowego załatwienia sporu, w którym jurysdykcja przysługuje sądom polskim, będzie polegać w zasadzie na ustanowieniu adwokata lub radcy prawnego. Wnioskodawca zostaje zobowiązany do szczegółowego przedstawienia okoliczności faktycznych sprawy. Brak takiego wyjaśnienia skutkować będzie wezwaniem do usunięcia braków wniosku. Osoby zamieszkałe w Polsce, chcące ugodowo, przed wszczęciem postępowania, załatwić spór, w którym jurysdykcja przysługuje sądom innego państwa członkowskiego, będą mogły już na tym etapie skorzystać z prawa pomocy polegającego na zwolnieniu od wydatków na tłumaczenie wniosku o przyznanie prawa pomocy w innym państwie członkowskim i dokumentów uzasadniających ten wniosek oraz ustanowieniu adwokata lub radcy prawnego, który będzie świadczył wnioskodawcy pomoc prawną do dnia, w którym zostanie poinformowany przez sąd o otrzymaniu wniosku o przyznanie prawa pomocy w innym państwie członkowskim przez właściwy organ tego państwa.

Nowelizacja wprowadza też dodatkowy wymóg dotyczący wniosku o przyznanie prawa pomocy - musi być do niego dołączone oświadczenie wnioskodawcy wskazujące, czy zostało mu wcześniej przyznane prawo pomocy w celu ugodowego załatwienia sporu w tej sprawie, a jeżeli tak było, a nie doszło do zawarcia ugody, to jaka była tego przyczyna. Sąd może odmówić przyznania prawa pomocy, jeżeli zostało ono uprzednio w danej sprawie przyznane w celu ugodowego załatwienia sporu przed wszczęciem postępowania, a do ugody nie doszło.

W głosowaniu Komisja Praw Człowieka i Praworządności opowiedziała się za przyjęciem bez poprawek ustawy o zmianie ustawy o prawie pomocy w postępowaniu w sprawach cywilnych prowadzonym w państwach członkowskich Unii Europejskiej. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wyznaczono senatora Janusza Kubiaka.

W trzecim punkcie porządku dziennego posiedzenia rozpatrywano ustawę o ratyfikacji Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Hongkongu Specjalnego Regionu Administracyjnego Chińskiej Republiki Ludowej o wzajemnej pomocy prawnej w sprawach karnych, podpisanej w Hongkongu dnia 26 kwietnia 2005 r.

Rozwiązania przyjęte w przedmiotowej umowie omówili dyrektor Departamentu Współpracy Międzynarodowej i Prawa Europejskiego w Ministerstwie Sprawiedliwości J. Ciszewski, któremu towarzyszyły prokurator Agnieszka Stawiarz i Elżbieta Sidwa, oraz wicedyrektor Departamentu Prawno-Traktatowego w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Janusz Łącki. Pozytywną opinię przedstawiło biuro legislacyjne.

W głosowaniu komisja opowiedziała się za przyjęciem bez poprawek rozpatrywanej ustawy ratyfikacyjnej. Ustalono, że podczas posiedzenia plenarnego Izby stanowisko zaakceptowane przez komisję przekaże senator Kosma Złotowski.

Ponadto Komisja Praw Człowieka i Praworządności rozpatrywała ustawę o ratyfikacji Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko korupcji, przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 31 października 2003 r.

Na temat zapisów zawartych w przedmiotowej konwencji wypowiadali się przedstawiciele Ministerstwa Sprawiedliwości i Ministerstwa Spraw Zagranicznych referujący ustalenia przyjęte w poprzednio omawianej umowie z Hongkongiem. Do ustawy ratyfikacyjnej żadnych zastrzeżeń nie zgłosiło senackie biuro legislacyjne.

W głosowaniu senatorowie postanowili zarekomendować Izbie przyjęcie bez poprawek rozpatrywanej ustawy ratyfikacyjnej. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora K. Złotowskiego.

Na zakończenie posiedzenia rozpatrzono ustawę o zmianie ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

W tym punkcie wysłuchano informacji przedstawionej przez wicedyrektora Departamentu Legislacyjno-Prawnego w Ministerstwie Sprawiedliwości J. Bołonkowskiego. Żadnych uwag nie zgłosiło senackie biuro legislacyjne.

Rozpatrywana nowelizacja zmierza do rozszerzenia zakresu zwolnień od kosztów sądowych. Rozszerzenie dotyczy objęcia zwolnieniem z obowiązku uiszczania kosztów powiatowych (miejskich) rzeczników konsumentów w sprawach dotyczących ochrony indywidualnych interesów konsumenta oraz zwolnienia strony dochodzącej naprawienia szkód spowodowanych ruchem zakładu górniczego.

W dotychczasowym stanie prawnym powiatowy rzecznik konsumentów w sprawach indywidualnych był zwolniony, ale jedynie w zakresie przyznanego konsumentowi przez sąd zwolnienia od kosztów (oprócz tego rzecznicy konsumentów są zwolnieni w sprawach dotyczących zbiorowych interesów konsumentów).

W zakresie drugiego zwolnienia ustawa nowelizująca przywraca stan sprzed wejścia w życie nowej ustawy o kosztach sądowych. Zgodnie z uchylonym ust. 3 w art. 97 ustawy z 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze, w sprawach o naprawienie szkód górniczych powód nie miał obowiązku uiszczenia kosztów sądowych. Postępowanie toczyło się na koszt przedsiębiorcy, chyba że roszczenie okazało się oczywiście bezzasadne. Rozpatrywana nowelizacja wprowadza pełne zwolnienie strony dochodzącej naprawienia szkód górniczych spowodowanych ruchem zakładu górniczego.

Ponadto ustawa zawiera przepis przejściowy, zgodnie z którym w sprawach wszczętych i niezakończonych, sąd ma obowiązek z urzędu zwrócić powiatowemu rzecznikowi konsumentów lub stronie dochodzącej naprawienia szkód spowodowanych ruchem zakładu górniczego uiszczone przez nich koszty sądowe.

Po krótkiej dyskusji w głosowaniu Komisja Praw Człowieka i Praworządności postanowiła zarekomendować Senatowi przyjęcie bez poprawek ustawy o zmianie ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. Jak ustalono, stanowisko komisji podczas posiedzenia plenarnego przedstawi senator J. Kubiak.

Podczas posiedzenia Komisji Obrony Narodowej rozpatrywano ustawę o ratyfikacji Poprawionego Artykułu 1 Konwencji o zakazie lub ograniczeniu użycia pewnych broni konwencjonalnych, które mogą być uważane za powodujące nadmierne cierpienia lub mające niekontrolowane skutki, wraz z załącznikami, sporządzonej w Genewie dnia 10 października 1980 r. (Konwencja CCW), który został przyjęty przez Państwa - Strony na Drugiej Konferencji Przeglądowej Konwencji CCW w dniu 21 grudnia 2001 r. w Genewie.

Na temat ustaleń zawartych w przedmiotowym artykule informacje przekazali wicedyrektor Departamentu Współpracy Międzynarodowej w Ministerstwie Obrony Narodowej płk Zbigniew Karolczyk oraz wicedyrektor Departamentu Prawno-Traktatowego w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Janusz Łącki. Pozytywną opinię o ustawie ratyfikacyjnej przedstawiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.

W głosowaniu Komisja Obrony Narodowej postanowiła zarekomendować Senatowi przyjęcie bez poprawek rozpatrzonej ustawy ratyfikacyjnej. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Rafała Ślusarza.

Na swym posiedzeniu Komisja Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą rozpatrzyła i zaopiniowała następujące wnioski o dotacje z budżetu Kancelarii Senatu na wykonanie zadań państwowych na opiekę nad Polonią i Polakami za granicą:

CZĘŚĆ I:

- Stowarzyszenie Folklorystyczne "Majdaniarze" w Nowej Sarzynie: XII Międzynarodowe Spotkania Poetów "Wrzeciono 2006". Całkowity koszt zadania - 25 000 zł, postulowana kwota dotacji - 5500 zł. Zespół Finansów Publicznych proponował, byt nie przyznawać dotacji, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Stowarzyszenie Sympatyków Szkoły Języka i Kultury Polskiej Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach: udział osób polskiego pochodzenia w letniej szkole języka, literatury i kultury polskiej oraz w warsztatach polonistycznych dla nauczycieli z zagranicznych szkół z polskim językiem nauczania. Całkowity koszt zadania - 300 940 zł, postulowana kwota dotacji - 70 636 zł. ZFP proponował, by przyznać 49 136 zł, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Związek Sybiraków, Zarząd Główny w Warszawie: udział polonijnych uczestników w VI Marszu Żywej Pamięci Polskiego Sybiru w Białymstoku. Całkowity koszt zadania - 89 000 zł, postulowana kwota dotacji - 20 000 zł. ZFP proponował, by nie przyznawać dotacji, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Fundacja "Pomoc Polakom na Wschodzie" w Warszawie: pomoc charytatywna. Całkowity koszt zadania - 490 000 zł, postulowana kwota dotacji - 490 000 zł. ZFP proponował, by przyznać 200 000 zł, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Fundacja "Pomoc Polakom na Wschodzie" w Warszawie: wsparcie aktywności gospodarczej i środowiskowej Polaków na Wschodzie. Całkowity koszt zadania - 516 300 zł, postulowana kwota dotacji - 516 300 zł. ZFP proponował, by przyznać 100 000 zł, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Unia Katolickich Stowarzyszeń Rodzin Archidiecezji Warszawskiej w Warszawie: obozy szkoleniowo-wypoczynkowe dla rodzin polskich zamieszkałych na Ukrainie (Lwów, Mościska, Połupanówka, Żytomierz). Całkowity koszt zadania 45 600 zł, postulowana kwota dotacji - 35 360 zł. ZFP proponował, by przyznać 17 680 zł, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Polskie Stowarzyszenie Morskie-Gospodarcze im. E. Kwiatkowskiego w Gdyni: X Forum Polonijne "Ojczyzna w łączności z Polonią świata". Całkowity koszt zadania - 101 580 zł, postulowana kwota dotacji - 48 180 zł. ZFP proponował, by nie przyznawać dotacji, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Fundacja "Polonia Restituta" w Warszawie: zredagowanie i wydanie drukiem czterech numerów kwartalnika "Nasza Rota" w 2006 r. Całkowity koszt zadania - 196 500 zł, postulowana kwota dotacji - 192 000 zł. ZFP proponował, by przyznać 95 000 zł, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Fundacja "Na obcej ziemi" w Długiej Szlacheckiej: "Wspólne dziedzictwo", etap 1. Całkowity koszt realizacji zadania - 65 100 zł, postulowana kwota dotacji - 46 650 zł. ZFP proponował, by nie przyznawać dotacji, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Towarzystwo Demokratyczne "Wschód" w Warszawie: cykl szkoleń dla prasy polonijnej z krajów b. ZSRR. Całkowity koszt realizacji zadania - 140 411 zł, wnioskowana kwota dotacji - 88 986 zł. ZFP proponował, by nie przyznawać dotacji, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Polska Misja Medyczna w Krakowie: Mobilne ambulatorium medyczne, pomoc medyczna dla Polaków mieszkających w Rumunii. Całkowity koszt realizacji zadania - 121 500 zł, postulowana kwota dotacji - 72 000 zł. ZFP proponował, by nie przyznawać dotacji, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Stowarzyszenie "Wspólnota Polska" w Warszawie: program pomocy charytatywnej, pomoc dla polskich środowisk na Wschodzie. Całkowity koszt realizacji zadania - 1 999 001 zł, postulowana kwota dotacji - 1 608 965 zł. ZFP proponował, by przyznać 800 000 zł, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Stowarzyszenie "Wspólnota Polska" w Warszawie: promocja spraw polonijnych. Całkowity koszt realizacji zadania - 1 441 487 zł, postulowana kwota dotacji - 1 149 121 zł. ZFP proponował, by przyznać 700 000 zł, komisja postanowiła zarekomendować zmniejszenie kwoty dotacji do wysokości 500 000 zł.

- Stowarzyszenie "Wspólnota Polska" w Warszawie: program rozwoju organizacji młodzieżowych, harcerstwa oraz sportu polonijnego. Całkowity koszt realizacji zadania - 1 482 018 zł, postulowana kwota dotacji - 978 920 zł. ZFP proponował, by przyznać 500 000 zł, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Stowarzyszenie "Wspólnota Polska" w Warszawie: program wspierania aktywności zawodowej i gospodarczej w środowiskach polonijnych. Całkowity koszt realizacji zadania - 235 554 zł, postulowana kwota dotacji - 209 707 zł. ZFP proponował, by przyznać 100 000 zł, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Stowarzyszenie na rzecz Osób Specjalnej Troski "Nadzieja" w Stalowej Woli: wspieranie działań rewalidacyjno-rehabilitacyjnych podejmowanych przez rodziców i opiekunów dzieci z upośledzeniem umysłowym pochodzenia polskiego z terenu Zabłotowa. Całkowity koszt realizacji zadania - 36 606 zł, postulowana kwota dotacji - 26 904 zł. ZFP proponował, by przyznać 11 840 zł, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Fundacja "Semper Polonia" w Warszawie: program wspierania Instytutu Józefa Piłsudskiego. Całkowity koszt realizacji zadania - 174 188 zł, postulowana kwota dotacji - 116 438 zł. ZFP proponował, by nie przyznawać dotacji, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Caritas Diecezji Płockiej w Płocku: kolonie letnie z programem edukacyjnym dla wyróżniających się uczniów szkół polonijnych i polskich na Wschodzie. Całkowity koszt realizacji zadania - 1 680 000 zł, postulowana kwota dotacji - 840 000 zł. ZFP proponował, by przyznać 50 000 zł, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Fundacja "Semper Polonia" w Warszawie: Akademickie Spotkania Polonijne w Portugalii. Całkowity koszt realizacji zadania - 51 075 zł, postulowana kwota dotacji - 30 825 zł. ZFP proponował, by nie przyznawać dotacji, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Stowarzyszenie "Wspólnota Polska" w Warszawie: Dofinansowanie wyposażenia Centrum Kulturalno-Charytatywnego w Ułan-Ude w ramach programu wspierania organizacji polskich i polonijnych za granicą. Całkowity koszt realizacji zadania - 27 301 zł, postulowana kwota dotacji - 26 117 zł. ZFP proponuje nie przyznawać dotacji. Komisja postanowiła wnioskować o przyznanie 26 117 zł.

- Fundacja "Na obcej ziemi" w Długiej Szlacheckiej: partnerstwo szkół - edycja 2005, etap 3, wizyta po roku. Całkowity koszt realizacji zadania - 50 580 zł, postulowana kwota dotacji - 25 000 zł. ZFP proponował, by nie przyznawać dotacji, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Fundacja "Na obcej ziemi" w Długiej Szlacheckiej: partnerstwo szkół - edycja 2006, etap 1, poznajmy się. Całkowity koszt realizacji zadania - 184 640 zł, postulowana kwota dotacji - 174 240 zł. ZFP proponował, by nie przyznawać dotacji, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Fundacja "Na obcej ziemi" w Długiej Szlacheckiej: wspólne dziedzictwo - etap 3. Całkowity koszt realizacji zadania - 53 850 zł, postulowana kwota dotacji - 39 150 zł. ZFP proponował, by nie przyznawać dotacji, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Światowe Stowarzyszenie Dziedzictwa Kulturowego Polonii w Częstochowie: popularyzacja działalności fundacji polonijnych w programie Kongresu: Fundacje Polonijne. Perspektywy współpracy z organizacjami kulturowo-technicznymi. Całkowity koszt realizacji zadania - 54 750 zł, postulowana kwota dotacji - 8750 zł. ZFP proponował, by nie przyznawać dotacji, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Światowe Stowarzyszenie Dziedzictwa Kulturowego Polonii w Częstochowie: Popularyzacja w środowiskach polonijnych produkcji filmowej pt. "Wszystko, co nasze... Historia życia Ryszarda Kaczorowskiego, ostatniego Prezydenta II Rzeczypospolitej". Całkowity koszt realizacji zadania - 53 500 z, postulowana kwota dotacji - 10 000 zł. ZFP proponował, by nie przyznawać dotacji, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Klub Sportowy "Błękitni" w Dobiegniewie: XII Międzynarodowy Młodzieżowy Turniej Piłki Nożnej Dobiegniew Cup 2006 pod patronatem Kazimierza Górskiego. Całkowity koszt realizacji zadania - 178 000 zł, postulowana kwota dotacji - 27 360 zł. ZFP proponował, by nie przyznawać dotacji, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Radzyńskie Towarzystwo Muzyczne im. Karola Lipińskiego w Radzyniu Podlaskim: warsztaty muzyczno-taneczne dla uzdolnionej muzycznie młodzieży szkolnej o korzeniach polskich ze Lwowa i okolic (Ukraina) wraz z koncertem kapeli lwowskiej dla mieszkańców miasta Radzynia Podlaskiego. Całkowity koszt realizacji zadania - 32 620 zł, postulowana kwota dotacji - 30 620 zł. ZFP proponował, by nie przyznawać dotacji, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Caritas Archidiecezji Białostockiej w Białymstoku: kurs języka polskiego dla studentów Wyższego Seminarium Duchownego w Wilnie. Całkowity koszt realizacji zadania - 13 850 zł, postulowana kwota dotacji - 10 000 zł. ZFP proponował, by nie przyznawać dotacji. Komisja postanowiła zaopiniować pozytywnie przyznanie postulowanej kwoty.

- Towarzystwo Ratowania Dziedzictwa Kulturowego Kresów Dawnych i Obecnych "Ojcowizna" w Węgorzewie: Dofinansowanie udziału polskich twórców i zespołów folklorystycznych ze Wschodu w XXIX Międzynarodowym Jarmarku Folkloru w Węgorzewie. Całkowity koszt realizacji zadania - 140 360 zł, postulowana kwota dotacji - 25 500 zł. ZFP proponował, by przyznać 19 500 zł, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Stowarzyszenie "Wspólnota Polska" w Warszawie: promocja spraw polonijnych. Całkowity koszt realizacji zadania - 165 108 zł, postulowana kwota dotacji - 94 253 zł. ZFP proponował, by nie przyznawać dotacji, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Stowarzyszenie Pomocy Polakom na Wschodzie "Kresy" w Krakowie: przyjazdy młodzieży szkolnej polskiego pochodzenia ze Wschodu do Krakowa. Całkowity koszt realizacji zadania - 56 370 zł, postulowana kwota dotacji - 55 370 zł. ZFP proponował, by nie przyznawać dotacji, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Światowe Stowarzyszenie Dziedzictwa Kulturowego Polonii w Częstochowie: Polonijny Festiwal Multimedialny "Polskie Ojczyzny" 2006. Koszt całkowity realizacji zadania - 127 000 zł, postulowana kwota dotacji - 3000 zł. ZFP proponował, by nie przyznawać dotacji, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Małopolskie Forum Współpracy z Polonią w Tarnowie: XIV Światowe Forum Mediów Polonijnych Tarnów - Olsztyn'2006. Całkowity koszt realizacji zadania - 425 000 zł, postulowana kwota dotacji - 85 000 zł. ZFP proponował, by przyznać 50 000 zł, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Fundacja Dzieci Wrzesińskich we Wrześni: wymiana międzynarodowa - II integracyjny obóz dla młodzieży polskiego pochodzenia z Kazachstanu i młodzieży z Polski. Całkowity koszt realizacji zadania - 95 400 zł, postulowana kwota dotacji - 50 500 zł. ZFP proponował, by przyznać 45 500 zł, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Stowarzyszenie Pomocy Dzieciom i Młodzieży "Promyk" w Puławach: kolonie polonijne z Ukrainy - Góry Świętokrzyskie 2006. Całkowity koszt realizacji zadania - 75 300 zł, postulowana kwota dotacji - 47 000 zł. ZFP proponował, by przyznać 23 500 zł, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Terenowy Oddział Stowarzyszenia Ochotniczych Hufców Pracy w Częstochowie: kolonie dla dzieci i młodzieży polskiej z Litwy. Całkowity koszt realizacji zadania - 45 000 zł, postulowana kwota dotacji - 14 500 zł. ZFP proponował, by nie przyznawać dotacji, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Wojewódzka Rada Koordynacyjna Związku Socjalistycznej Młodzieży Polskiej w Zielonej Górze: organizacja wypoczynku letniego o charakterze edukacyjno-sportowo-rekreacyjnym dla dzieci rodzin polskich z Ukrainy. Całkowity koszt realizacji zadania - 53 630 zł, postulowana kwota dotacji - 35 200 zł. ZFP proponował, by nie przyznawać dotacji, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Wojewódzka Rada Koordynacyjna Związku Socjalistycznej Młodzieży Polskiej w Zielonej Górze: organizacja obozu szkoleniowo-wypoczynkowego dla młodzieży polonijnej z Niemiec. Całkowity koszt realizacji zadania - 50 030 zł, postulowana kwota dotacji - 35 200 zł. ZFP proponował, by nie przyznawać dotacji, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Towarzystwo "Amicus" w Białymstoku: obóz adaptacyjno-integracyjny dla młodzieży polskiego pochodzenia z krajów Wspólnoty Niepodległych Państw oraz Litwy, Łotwy i Estonii, podejmujących wyższe studia na uczelniach w Polsce. Całkowity koszt realizacji zadania - 113 040 zł, postulowana kwota dotacji - 96 000 zł. ZFP proponował, by nie przyznawać dotacji, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Naczelna Organizacja Techniczna w Warszawie: V Międzynarodowe Sympozjum "POLACY RAZEM - Energia odnawialna w kontekście ochrony środowiska". Całkowity koszt realizacji zadania - 261 930 zł, postulowana kwota dotacji - 190 170 zł. ZFP proponował, by nie przyznawać dotacji, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Fundacja "Na obcej ziemi" w Długiej Szlacheckiej: wakacyjny festiwal teatrów dziecięcych z za granicy "Włocławek 2006". Całkowity koszt realizacji zadania - 181 400 zł, postulowana kwota dotacji - 83 440 zł. ZFP proponował, by nie przyznawać dotacji. Komisja postanowiła wnioskować o przyznanie dotacji w wysokości 30 000 zł.

- Fundacja "Na obcej ziemi" w Długiej Szlacheckiej: przyjazdy grup sportowych. Całkowity koszt realizacji zadania - 138 100 zł, postulowana kwota dotacji - 56 800 zł. ZFP proponował, by nie przyznawać dotacji, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Fundacja Pomocy Osobom Niepełnosprawnym w Stróżach: dzieci z Kazachstanu w ojczyźnie przodków. Całkowity koszt realizacji zadania - 383 820 zł, postulowana kwota dotacji - 333 620 zł. ZFP proponował, by nie przyznawać dotacji, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Towarzystwo im. Marii Konopnickiej w Warszawie: XV Jubileuszowy Światowy Festiwal Poezji im. Marii Konopnickiej. Całkowity koszt realizacji zadania - 235 700 zł, postulowana kwota dotacji - 150 000 zł. ZFP proponował, by przyznać 50 000 zł, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Towarzystwo im. Marii Konopnickiej w Warszawie: VIII Międzynarodowe Sympozjum Turystyczno-Przyrodnicze. Całkowity koszt realizacji zadania - 58 150 zł, postulowana kwota dotacji - 38 000 zł. ZFP proponował, by nie przyznawać dotacji, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Towarzystwo Miłośników Wilna i Ziemi Wileńskiej Oddział w Mrągowie: XII Festiwal Kultury Kresowej - Mrągowo 2006. Całkowity koszt realizacji zadania - 282 120 zł, postulowana kwota dotacji - 142 500 zł. ZFP proponował, by przyznać 60 000 zł, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Stowarzyszenie Gmin i Powiatów Małopolski w Krakowie: VII edycja Akcji "Podarujmy dzieciom lato - Kraków 2006". Całkowity koszt realizacji zadania - 86 000 zł, postulowana kwota dotacji - 14 000 zł. ZFP proponował, by nie przyznawać dotacji. Komisja postanowiła wnioskować o przyznanie 14 000 zł.

- Stowarzyszenie Integracji "Zorza" w Poddębicach: Zorganizowanie warsztatów oraz tournee zespołów polonijnych z Krasławy (Łotwa), Chmielnika (Ukraina), Belgradu (Serbia) i Zagrzebia (Chorwacja). Całkowity koszt realizacji zadania - 31 350 zł, postulowana kwota dotacji - 25 200 zł. ZFP proponował, by przyznać 25 200 zł, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Stowarzyszenie Integracji "Zorza" w Poddębicach: Wymiana dzieci i młodzieży między regionami partnerskimi miasta Krasławy na Łotwie, Belgradu w Serbii, Zagrzebia w Chorwacji oraz miasta Chmielnik na Ukrainie. Całkowity koszt realizacji zadania - 95 765 zł., postulowana kwota dotacji 71 960 zł. ZFP proponował, by przyznać 37 870 zł. Komisja postanowiła wnioskować o przyznanie całej kwoty.

- Warszawskie Towarzystwo Przyjaciół Wilna i Grodna w Warszawie: doposażanie w pomoce dydaktyczne i urządzenia "podopiecznych" szkół średnich i podstawowych na Litwie, których liczba wzrosła ostatnio z 6 do 9, co potwierdza załączone podziękowanie za prezenty gwiazdkowe. Całkowity koszt realizacji zadania - 49 700 zł, postulowana kwota dotacji - 46 300 zł. ZFP proponował, by nie przyznawać dotacji, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Stowarzyszenie Przyjaciół i Wychowanków Zespołu Tańca Ludowego Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie: Studium Folklorystyczne dla Instruktorów Zespołów Polonijnych w Lublinie. Całkowity koszt realizacji zadania - 369 365 zł, postulowana kwota dotacji - 321 365 zł. ZFP proponował, by przyznać 120 000 zł, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Fundacja "Oświata Polska za Granicą" w Warszawie: dofinansowanie wydania "Antologii polonijnej. Tom I" w 2006 r. Całkowity koszt realizacji zadania - 43 380 zł, postulowana kwota dotacji - 20 900 zł. ZFP proponował, by nie przyznawać dotacji, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Lokalna Organizacja Turystyczna Powiatu Szczycieńskiego w Szczytnie: warsztaty muzyczne pt. "Różnorodność w jedności. Muzyka nie zna granic". Całkowity koszt realizacji zadania - 145 000 zł, postulowana kwota dotacji - 49 992 zł. ZFP proponował, by nie przyznawać dotacji, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Stowarzyszenie Miłośników Muzyki "Musica Sacra" w Białymstoku: VII KONCERTY PAMIĘCI, w dniach 10-17 września br. poprzedzone warsztatami artystycznymi dla wykonawców w dniach 18-28 sierpnia br. w Goniądzu i Osowcu. Całkowity koszt realizacji zadania - 30 285 zł, postulowana kwota dotacji - 13 500 zł. ZFP proponował, by nie przyznawać dotacji, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Stowarzyszenie Liderów Wiejskich w Kłobucku: Multimedialne Zestawy Edukacji Kulturalnej dla Polonii. Całkowity koszt realizacji zadania - 146 200 zł, postulowana kwota dotacji- 120 200 zł. ZFP proponuje nie przyznawać dotacji, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Stowarzyszenie Pomocy Dzieciom i Młodzieży "Promyk" w Puławach: kolonie polonijne z Ukrainy - Puławy 2006. Całkowity koszt realizacji zadania - 75 300 zł, postulowana kwota dotacji - 47 000 zł. ZFP proponował, by nie przyznawać dotacji, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Stowarzyszenie na rzecz Rozwoju Działalności Muzycznej w Białymstoku: muzyczne Forum Wschodu i Zachodu - Pierwsze wykonanie "Jutrzni" Krzysztofa Pendereckiego oraz "Sinfonii Sacra" Andrzeja Panufnika w Sankt Petersburgu (Rosja) z okazji Jubileuszu 25-lecia Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Cerkiewnej. Całkowity koszt realizacji zadania - 186 556 zł, postulowana kwota dotacji - 183 256 zł. ZFP proponował, by nie przyznawać dotacji, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

CZĘŚĆ II

- Stowarzyszenie Sympatyków Szkoły Języka i Kultury Polskiej Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach: organizacja podyplomowych studiów kwalifikacyjnych nauczania kultury polskiej i języka polskiego jako obcego (dofinansowanie kosztów organizacji I semestru). Całkowity koszt realizacji zadania - 36 244 zł, postulowana kwota dotacji- 27 044 zł. ZFP proponował, by nie przyznawać dotacji, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Fundacja "Muzyka Cerkiewna" w Hajnówce: muzyczne dziedzictwo Wielkiej Rzeczypospolitej w budowaniu i utrwalaniu tożsamości narodowej Polonii. Całkowity koszt realizacji zadania - 387 350 zł, postulowana kwota dotacji - 172 730 zł. ZFP proponował, by nie przyznawać dotacji, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Caritas Diecezji Sosnowieckiej w Sosnowcu: letni wypoczynek dzieci polonijnych z Ukrainy, połączony z realizacją atrakcyjnych programów edukacyjno-turystycznych. "Wakacyjna Szkoła Języka Polskiego" - IV edycja - Bukowina Rumuńska. Całkowity koszt realizacji zadania - 81 290 zł, postulowana kwota dotacji - 30 000 zł. ZFP proponował, by przyznać 26 000 zł, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Caritas Archidiecezji Łódzkiej w Łodzi: organizacja wypoczynku letniego dla dzieci i Polaków na stałe mieszkających na Litwie. Całkowity koszt realizacji zadania - 28 730 zł, postulowana kwota dotacji - 22 310 zł. ZFP proponował, by przyznać 15 970 zł, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Caritas Archidiecezji Gnieźnieńskiej w Gnieźnie: "Poznaj historię Polski". Całkowity koszt realizacji zadania - 37 354 zł, postulowana kwota dotacji - 33 440 zł. ZFP proponował, by przyznać 22 400 zł, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Caritas Diecezji Sandomierskiej w Sandomierzu: wypoczynek letni dzieci i młodzieży szkolnej - polskiej i polonijnej w 2006 r. w formie integracyjnych obozów szkoleniowo-wypoczynkowych. Całkowity koszt realizacji zadania - 84 840 zł, postulowana kwota dotacji - 33 600 zł. ZFP proponował, by przyznać 33 600 zł, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Caritas Archidiecezji Warszawskiej w Warszawie: organizacja wypoczynku letniego dla dzieci i młodzieży z Polonii rumuńskiej. Całkowity koszt realizacji zadania - 50 950 zł, postulowana kwota dotacji - 22 930 zł. ZFP proponował, by przyznać 22 930 zł, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Caritas Diecezji Warszawsko-Praskiej w Warszawie: kolonie letnie dla dzieci i młodzieży polonijnej. Całkowity koszt realizacji zadania - 65 400 zł, postulowana kwota dotacji - 40 000 zł. ZFP proponuje proponował, by 40 000 zł, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Stowarzyszenie "Wspólnota Polska" w Warszawie: remont Polskiego Ośrodka Młodzieżowego w Burzaco, w Argentynie. Postulowana wysokość dotacji - 160 481 zł. ZFP proponował, by przyznać kwotę 147 647 zł, komisja przychyliła się do opinii zespołu .

- Stowarzyszenie "Wspólnota Polska" w Warszawie: remont Domu Polskiego w Buenos Aires, w Argentynie. Postulowana kwota dotacji - 103 209 zł. ZFP proponował, by przyznać 103 209 zł, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Stowarzyszenie "Wspólnota Polska" w Warszawie: roboty wykończeniowe siedziby Braspolu, w Guarani das Missoes, w Brazylii. Postulowana kwota dotacji - 69 000 zł. ZFP proponował, by przyznać 60 979 zł, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Stowarzyszenie "Wspólnota Polska" w Warszawie: remont kościoła w Biełastoku koło Tomska, w Rosji. Postulowana kwota dotacji - 24 599 zł. ZFP proponował, by przyznać kwotę 24 599 zł, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Stowarzyszenie "Wspólnota Polska" w Warszawie: remont kościoła w Tobolsku, w Rosji. Postulowana kwota dotacji - 25 668 zł. ZFP proponował, by przyznać 25 668 zł, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Stowarzyszenie "Wspólnota Polska" w Warszawie: zakończenie budowy Domu Polskiego z częścią muzealną w Kirowogradzie, na Ukrainie. Postulowana kwota dotacji - 230 000 zł. ZFP proponował, by przyznać 230 000 zł, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Stowarzyszenie "Wspólnota Polska" w Warszawie: zakup budynku na Dom Polski w Erewaniu, w Armenii. Postulowana kwota dotacji - 1 141 176 zł. ZFP proponował, by nie przyznawać dotacji, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Stowarzyszenie "Wspólnota Polska" w Warszawie: zakup budynku z przeznaczeniem na Dom Polski w Kokszetau, w Kazachstanie. Postulowana kwota dotacji - 146 524 zł. ZFP proponował, by odłożyć rozpatrzenie wniosku, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

- Stowarzyszenie "Wspólnota Polska" w Warszawie: remont dachu w kościele parafialnym w Niemenczynie, na Litwie. Postulowana kwota dotacji - 110 909 zł. ZFP proponował, by nie przyznawać dotacji, komisja przychyliła się do opinii zespołu.

Na swym posiedzeniu Komisja Rodziny i Polityki Społecznej przyjęła jednogłośnie, przygotowane przez senatora Mieczysława Augustyna, stanowisko komisji w sprawie realizacji ustawy o pomocy społecznej:

W posiedzeniu w dniu 16 maja 2006 roku udział wzięli przedstawiciele Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej, Narodowego Funduszu Zdrowia, Federacji Związków Zawodowych Pracowników Ochrony Zdrowia i Pomocy Społecznej, Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Organizatorów i Menedżerów Pomocy Społecznej i Ochrony Zdrowia, Stowarzyszenia Dyrektorów Domów Pomocy Społecznej Ziemi Lubuskiej oraz Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych.

Po zapoznaniu się z informacją Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej o realizacji ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, wysłuchaniu uwag senatorów, przedstawicieli ministerstwa i zaproszonych gości komisja stwierdza, że:

1) większość zapisów ustawowych pozwala prawidłowo, na miarę możliwości finansowych państwa, realizować założenia polityki socjalnej państwa;

2) niepokój budzi sytuacja w Domach Pomocy Społecznej, jako skutek określonych w ustawie zmian zasad finansowania pobytu osób kierowanych do tych domów. Gminy, zobowiązane do ustalania odpłatności rodziny za pobyt, windykacji tych należności oraz dopłacania z własnych budżetów do pełnego kosztu utrzymania, unikają kierowania do Domów Pomocy Społecznej osób tej pomocy potrzebujących. W efekcie przy nie zmienionym poziomie świadczonych przez gminy domowych usług opiekuńczych wiele osób starszych, przewlekle chorych i niepełnosprawnych nie otrzymuje należnej pomocy, adekwatnej do ich sytuacji. Natomiast w domach pomocy poza dużymi ośrodkami miejskimi przybywa wolnych miejsc, co obniża poziom finansowania usług i prowadzi coraz częściej do zamykania domów. Dotychczasowe działania Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej w tym zakresie komisja uznała za niewystarczające i wnioskuje o takie uregulowanie zasad finansowania pobytu mieszkańców Domów Pomocy Społecznej, aby sprzyjały one realizacji celów ustawy w tym zakresie i eliminowały wskazane negatywne zjawiska;

3) dane Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej i stowarzyszeń menedżerów pomocy społecznej potwierdzają, że około 20% domów pomocy nie jest w stanie spełnić w terminie standardów przewidzianych w ustawie o pomocy społecznej. Rozwiązanie tej kwestii wymaga zmian przepisów prawnych, które mobilizując samorządy do jak najszybszego dokończenia standaryzacji, nie będą prowadzić do likwidacji domów pomocy. Komisja wyraża gotowość współpracy z Ministerstwem Pracy i Polityki Społecznej w staraniach o zapewnienie możliwości finansowania i dokończenia realizacji planów naprawczych w Domach Pomocy Społecznej, które zmierzają do osiągnięcia standardów.

4) usługi medyczne, zwłaszcza pielęgniarskie i rehabilitacyjne, są w domach pomocy świadczeniem niezbędnym. Jest to ważne obecnie, gdy w nowych warunkach finansowania, do domów pomocy trafiają osoby w szczególnie ciężkich stanach zdrowia. Zapewnienie i sfinansowanie tych świadczeń jest obowiązkiem systemu opieki zdrowotnej. Komisja oczekuje od Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej podjęcia rozmów z Ministerstwem Zdrowia i wypracowania takich zmian w ustawach, które zagwarantują mieszkańcom domów pomocy, adekwatny do potrzeb, dostęp do usług medycznych. Ze względu na powagę problemu komisja oczekuje w możliwie krótkim czasie na informację w sprawie rezultatów tych rozmów;

5) istnieje pilna potrzeba opracowania i realizacji kompleksowego programu opieki długoterminowej w Polsce. Program w tej sprawie powinien być opracowany wspólnie przez Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej oraz Ministerstwo Zdrowia i stać się istotną częścią polityki rodzinnej państwa;

6) komisja zwraca uwagę na trudną sytuację placówek opiekuńczo-wychowawczych, zobowiązanych do realizacji standardów. Dochodzeniu do standardów towarzyszą nieprawidłowości, które wymagają zainteresowania Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej. Komisja opowiada się za rodzinnym modelem opieki nad dziećmi osieroconymi;

7) uczestnicy posiedzenia przedłożyli komisji szereg szczegółowych propozycji zmian dotyczących ustawy o pomocy społecznej. Przekazujemy je celem oceny i ewentualnego uwzględnienia w pracach legislacyjnych Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej".

Podczas posiedzenia Komisji Kultury i Środków Przekazu rozpatrzono ustawę o zmianie ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami oraz o zmianie ustawy o samorządzie województwa.

Senatorowie zapoznali się z informacją wiceministra kultury i dziedzictwa narodowego Tomasza Merty, a także z pozytywną opinią Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu.

Uchwalona przez Sejm ustawa stanowi rezultat prac nad dwoma projektami: pierwszym, stanowiącym inicjatywę ustawodawczą Senatu, i drugim - z przedłożenia poselskiego. W porównaniu z projektem ustawy skierowanym do Sejmu przez marszałka Senatu przedmiotowa ustawa została rozszerzona o mającą charakter doprecyzowujący zmianę w art. 14 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie województwa.

Celem rozpatrywanej ustawy jest umożliwienie udzielania dotacji na prace konserwatorskie, restauratorskie lub roboty budowlane przy zabytku wpisanym do rejestru przez organy stanowiące samorządu województwa. Zgodnie z art. 81 ust. 1 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami w dotychczasowym brzmieniu, w trybie określonym odrębnymi przepisami dotacja na prace konserwatorskie, restauratorskie lub roboty budowlane przy zabytku wpisanym do rejestru może być udzielona wyłącznie przez organ stanowiący gminy lub powiatu, na zasadach określonych w podjętej przez ten organ uchwale.

Analizowana ustawa zmierza do poszerzenia katalogu podmiotów uprawnionych do udzielania dotacji w wyżej wskazanym zakresie o organy stanowiące samorządu województwa.

W głosowaniu Komisja Kultury i Środków Przekazu opowiedziała się jednogłośnie za przyjęciem bez poprawek ustawy o zmianie ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami oraz o zmianie ustawy o samorządzie województwa. Jak ustalono, sprawozdanie z prac komisji nad sejmową nowelizacją złoży podczas posiedzenia plenarnego Izby senator Piotr Boroń.

Na swym posiedzeniu Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej kontynuowała rozpatrywanie ustawy o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym. Pierwsze posiedzenie w tej sprawie odbyło się 17 maja br.

Po rozpatrzeniu ustawy sejmowej w głosowaniu komisja opowiedziała się za przyjęciem jej bez poprawek. Ustalono, że przyjęcie ustawy zarekomenduje Izbie senator Jerzy Szmit.

Na swym posiedzeniu Komisja Spraw Unii Europejskiej, zgodnie z ustawą z 11 marca 2004 r. o współpracy Rady Ministrów z Sejmem i Senatem w sprawach związanych z członkostwem Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej, zaopiniowała następujące projekty aktów prawnych UE.

- Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego Europejski Fundusz dostosowania do globalizacji, COM(2006) 091; sygnatura Rady UE 7301/06.

Resort wiodący: Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej.

Referent: senator Jerzy Szymura.

Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu Kazimierz Kuberski.

Komisja Spraw Unii Europejskiej rozpatrzyła projekt rozporządzenia i postanowiła nie wnosić uwag.

- Wniosek dotyczący decyzji Rady i przedstawicieli rządów państw członkowskich Unii Europejskiej zebranych w Radzie w sprawie podpisania i tymczasowego stosowania umowy o komunikacji lotniczej między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi z jednej strony oraz Stanami Zjednoczonymi Ameryki z drugiej strony. Wniosek dotyczący decyzji Rady i przedstawicieli rządów państw członkowskich Unii Europejskiej zebranych w Radzie w sprawie zawarcia umowy o komunikacji lotniczej między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi z jednej strony oraz Stanami Zjednoczonymi Ameryki z drugiej strony, COM (200) 169; sygnatura Rady UE 8656/06.

Resort wiodący: Ministerstwo Transportu.

Referent: senator Andrzej Kawecki.

Przedstawiciel rządu: prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego Tomasz Kądziołka.

Komisja Spraw Unii Europejskiej rozpatrzyła projekty decyzji i postanowiła nie wnosić uwag.

- Wniosek w sprawie decyzji Rady dotyczącej podpisania umowy o ułatwieniach w wydawaniu wiz krótkoterminowych między Wspólnotą Europejską a Federacją Rosyjską. Wniosek w sprawie decyzji Rady dotyczącej zawarcia umowy o ułatwieniach w wydawaniu wiz krótkoterminowych miedzy Wspólnotą Europejską a Federacją Rosyjską COM(2006) 188; sygnatura Rady UE 8780/06.

Resort wiodący: Ministerstwo Spraw Zagranicznych.

Przedstawiciel rządu: dyrektor Departamentu Konsularnegi i Polonii Jacek Junosza-Kisielewski.

Komisja Spraw Unii Europejskiej rozpatrzyła projekt decyzji i postanowiła nie wnosić uwag.

- Wniosek dotyczący rozporządzenia Rady w sprawie wykorzystania w akwakulturze gatunków obcych i niewystępujących na danym obszarze COM(2006) 154; sygnatura Rady UE 8296/06.

Resort wiodący: Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

Referent: senator Paweł Michalak.

Przedstawiciel rządu: dyrektor Departamentu Rybołówstwa Grzegorz Łukasiewicz.

Komisja Spraw Unii Europejskiej rozpatrzyła projekt dyrektywy i postanowiła nie wnosić uwag.

- Zmieniony wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie harmonizacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich dotyczących kredytu konsumenckiego znoszącej dyrektywę 87/102/WE i zmieniającej dyrektywę 93/13/WE, COM(2005) 483; sygnatura Rady UE 14246/04.

Resort wiodący: Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów.

Referent: senator Przemysław Berent.

Przedstawiciel rządu: wiceprezes Jarosław Król.

Komisja Spraw Unii Europejskiej rozpatrzyła stanowisko rządu i postanowiła nie wnosić uwag.

- Wniosek dotyczący rozporządzenia Rady w sprawie tymczasowego wycofania dostępu Białorusi do preferencji taryfowych GSP UE (Proposal for a Council Regulation temporarily withdrawing access to the generalised tariff preferences from the Republic of Belarus).

Resort wiodący: Ministerstwo Gospodarki.

Referent: senator Urszula Gacek.

Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu Marcin Korolec.

Komisja Spraw Unii Europejskiej przyjęła opinię, w której poparła stanowisko rządu.

- Wnioski nierozpatrywane - propozycja zaakceptowana przez komisję:

- przekazane w trybie art. 6 - COM(2006) 110, 116, 168, 170, 171, 172, 178, 182-183, 185, 191, 192;

- przekazane w trybie art. 8 - Postępowanie antydumpingowe przeglądowe i weryfikacyjne na import węglika krzemu z Chin, Rosji i Ukrainy - propozycja zakończenia postępowania wobec Rosji i Ukrainy bez przedłużania środków antydumpingowych oraz przedłużenia środków antydumpingowych dotyczących importu z Chin (dokument nie został jeszcze przekazany). Wniosek dotyczący rozporządzenia Rady w sprawie nałożenia ostatecznych ceł antydumpingowych na import niektórych rur stalowych bez szwu pochodzących z Rosji, Rumunii, Chorwacji i Ukrainy (Proposal for Council Regulation imposing definitive anti-dumping duty on imports of certain seamless pipes and tubes of iron or non-alloy steel originating in Russia, Romania, Croatia and Ukraine).

Na zakończenie posiedzenia Komisji Spraw Unii Europejskiej senatorowie zapoznali się z informacją o XXXV Spotkaniu Konferencji Komisji ds. Wspólnotowych i Europejskich Parlamentów UE (COSAC), które odbyło się w dniach 22 i 23 maja br. w Wiedniu. Informację przekazał przewodniczący komisji senator Edmund Wittbrodt, który wspólnie z senatorem Kosmą Złotowskim wziął udział w tym spotkaniu. Senator zapowiedział, że wkrótce zostanie przygotowane szczegółowe sprawozdanie pisemne na ten temat.

Posiedzenie Komisji Praw Człowieka i Praworządności zwołano w celu rozpatrzeniu ustawy o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym.

Senatorowie wysłuchali informacji i wyjaśnień przedstawionych przez sekretarza stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów Mariusza Kamińskiego, radców szefa KPRM Martina Bożka i Ernesta Bejdę. Zapoznali się także z opiniami m.in. eksperta komisji prof. Andrzeja Zybertowicza z Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, Ryszarda Woźniaka ze Związku Banków Polskich, Karoliny Firek ze Spółdzielczych Kas Oszczędnościowo-Kredytowych, Magdaleny Garbacz z Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych "Lewiatan". Wysłuchano także szczegółowych uwag Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu.

W dyskusji zgłaszano wątpliwości dotyczące zapisów przyjętych w ustawie sejmowej. Debatowano m.in. nad okresem kontroli prowadzonej przez CBA, Sejm postanowił, że kontrola CBA może trwać 3 miesiące i być w szczególnych wypadkach przedłużona o kolejne 6 miesięcy. Ostatecznie senatorowie nie zdecydowali się na zmianę możliwego czasu jej trwania.

O skrócenie czasu trwania kontroli wnosiła Polska Konfederacja Pracodawców Prywatnych "Lewiatan", której przedstawicielka podczas posiedzenia przekonywała, że tak długa kontrola w firmie całkowicie sparaliżuje jej funkcjonowanie. Minister M. Kamiński, który będzie szefem tej służby, i jego współpracownicy bronili takich zapisów. Przekonywali, że okres 9 miesięcy dotyczy całego postępowania kontrolnego, a nie tej jego części, która łączy się z kontrolą w firmach. Podobne zapisy zawarte są w innych obowiązujących ustawach.

W dyskusji senator Krzysztof Piesiewicz apelował, by pracując nad tą ustawą, oderwać się od obecnych okoliczności powoływania tej nowej służby i nie brać pod uwagę obecnego układu politycznego. "Ta ustawa pozostanie na lata. Może być używana przez nieodpowiedzialnych ludzi i wykorzystywana wbrew obecnym intencjom jej twórców" - przestrzegał. "Jeśli premier wyznacza szefa CBA, to znaczy, że jedna opcja polityczna będzie kontrolowała inne opcje" - zwracał uwagę senator.

Dyskutowano także nad zawartym w ustawie katalogiem informacji osobowych, które może zbierać, gromadzić i przetwarzać CBA. <<Cóż do tego, że ktoś ma "parcie na kasę" i bierze łapówki, mają mieć jego preferencje seksualne, czy to, do jakiego kościoła chodzi?>> - pytał senator K. Piesiewicz.

Senator Zbigniew Romaszewski przypominał jednak, że te uprawnienia, istotne z punktu widzenia praw człowieka, nie odbiegają od zasad przewidzianych dla innych służb policyjnych i służb specjalnych w państwie. Jego zdaniem, takie naruszenie prywatności to koszt walki z patologicznymi zachowaniami.

W dyskusji wnioski o charakterze legislacyjnym zgłosili senatorowie K. Piesiewicz, Z. Romaszewski i Janusz Kubiak.

W kolejnych głosowaniach Komisja Praw Człowieka i Praworządności postanowiła zaproponować Senatowi wprowadzenie kilkunastu poprawek do ustawy o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym. Zgodnie z jedną z nich, szef CBA będzie przekazywał informacje o działaniach biura nie tylko Sejmowi, ale też Senatowi. Komisja zaproponowała również kilka poprawek o charakterze porządkującym. Jak ustalono, przyjęte zmiany zarekomenduje Izbie senator Z. Romaszewski.

Diariusz Senatu RP: spis treści, poprzedni fragment, następny fragment