Diariusz Senatu RP: spis treści, poprzedni fragment, następna część dokumentu
Z prac komisji senackich
Na swym posiedzeniu Komisja Spraw Unii Europejskiej, zgodnie z ustawą z 11 marca 2004 r. o współpracy Rady Ministrów z Sejmem i Senatem w sprawach związanych z członkostwem Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej, zaopiniowała następujące projekty aktów prawnych UE.
Rozpatrzenie w trybie art. 9 ust. 1 ustawy
Resort wiodący: Ministerstwo Rozwoju Regionalnego.
Referent: senator Mirosława Nykiel.
Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu Tomasz Nowakowski.
Komisja Spraw Unii Europejskiej rozpatrzyła stanowisko Rady Ministrów i postanowiła nie zgłaszać uwag.
Rozpatrzenie w trybie art. 9 ust. 3 ustawy
Resort wiodący: Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
Przedstawiciel rządu: sekretarz stanu Andrzej Babuchowski.
Komisja Spraw Unii Europejskiej przyjęła informację o stanowisku, jakie Rada Ministrów zajęła na posiedzeniu Rady ds. Rolnictwa i Rybołówstwa do wiadomości. Komisja nie otrzymała wyjaśnień dotyczących przyczyn niezasięgnięcia opinii komisji w tej sprawie
Rozpatrzenie w trybie art. 6 ustawy
Resort wiodący: Główny Urząd Statystyczny.
Referent: senator Jacek Włosowicz.
Przedstawiciel rządu: wiceprezes Halina Dmochowska.
Komisja Spraw Unii Europejskiej rozpatrzyła projekt rozporządzenia Parlamentu Europejskiego oraz Rady i postanowiła nie wnosić uwag.
Resort wiodący: Ministerstwo Gospodarki.
Referent: senator Paweł Michalak.
Przedstawiciel rządu: sekretarz stanu Paweł Poncyljusz.
Komisja Spraw Unii Europejskiej rozpatrzyła projekt rozporządzenia Parlamentu Europejskiego oraz Rady i postanowiła nie wnosić uwag.
Resort wiodący: Ministerstwo Finansów.
Referent: senator Urszula Gacek.
Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu Zbigniew Dynak.
Komisja Spraw Unii Europejskiej rozpatrzyła projekt rozporządzenia Parlamentu Europejskiego oraz Rady i postanowiła nie wnosić uwag.
- przekazane w trybie art. 6 ust. 1 pkt 2 - COM (2006) 138, 143, 145, 146, 152,
- przekazane w trybie art. 8 - COM(2004) 492, 494, COM(2006) 083.
Odbyło się posiedzenie Komisji Praw Człowieka i Praworządności, podczas którego rozważano podjęcie inicjatywy uchwałodawczej dotyczącej udostępniania pomocy archiwalnych w archiwach Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Z inicjatywą w tej sprawie wystąpił przewodniczący komisji senator Zbigniew Romaszewski. Przedstawiony projekt dotyczył zwrócenia się do organów władzy publicznej, by wszyscy historycy mogli korzystać z archiwów IPN na równych prawach.
W dyskusji senator Z. Romaszewski "patologiczną" nazwał obecną sytuację, w której pełny dostęp do archiwów mają wyłącznie historycy zatrudnieni w Instytucie Pamięci Narodowej, a pozostali badacze - znacznie utrudniony.
Obecny na posiedzeniu komisji prezes IPN Janusz Kurtyka wyjaśnił, że w myśl decyzji generalnego inspektora ochrony danych osobowych (GIODO) z 2005 r. poprzedni prezes instytutu Leon Kieres zmuszony był wycofać z czytelni katalogi archiwów, co znacznie utrudniło pracę historykom niezatrudnionym w IPN. W opinii prezesa J. Kurtyki, obecnie niezależny badacz może wyłącznie przedstawić archiwiście interesujący go temat i zdać się na jego pomoc. "Historyk nie może sam zapoznać się z zasobem archiwów, sam wybrać tego, co chce, by mu udostępniono. To przecież jeden z podstawowych elementów wolności badań naukowych" - argumentował, nazywając obecny stan rzeczy "nienormalnym".
Pod koniec sierpnia 2005 r. IPN wydał zakaz dostępu osobom spoza tej instytucji do jawnych katalogów i innych swych pomocy ewidencyjnych na podstawie decyzji głównego inspektora ochrony danych osobowych. Decyzja GIODO, mająca rygor natychmiastowej wykonalności, była wynikiem podjętej po sprawie "listy Wildsteina" kontroli zabezpieczenia danych osobowych w IPN.
Najważniejsza "pomoc ewidencyjna" z czytelni IPN to lista katalogowa zawierająca ponad 160 tys. nazwisk funkcjonariuszy i agentów służb specjalnych PRL oraz osób wytypowanych do współpracy. Stało się o niej głośno, gdy w styczniu 2005 r. ujawniono, że Bronisław Wildstein udostępnił ją dziennikarzom. Wkrótce potem lista znalazła się w Internecie. Wiele osób, których nazwiska są na liście, nie było pewnych, czy to o nie chodzi i składało wnioski o dostęp do akt IPN. Rok temu weszła w życie tzw. mała nowelizacja ustawy o IPN, która upoważniła instytut do wydawania zaświadczeń osobom zainteresowanym, czy to do nich odnoszą się zapisy z "listy Wildsteina". Decyzję GIODO ostro skrytykowali pracownicy IPN, którzy uznali, że uniemożliwi ona prowadzenie badań naukowych w archiwum IPN, co godzi w proces ujawniania prawdy o najnowszej historii Polski. We wrześniu 2005 r. IPN złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, wnosząc o uchylenie klauzuli natychmiastowej wykonalności decyzji GIODO. Jak poinformował szef biura prawnego IPN Krzysztof Zając, sąd rozpatrzy tę sprawę 16 maja br.
W wyniku dyskusji, a następnie głosowania Komisja Praw Człowieka i Praworządności przyjęła projekt uchwały w sprawie udostępniania pomocy archiwalnych w archiwach Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu:
"Od dnia 30 sierpnia 2005 r. historycy niebędący pracownikami Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu nie mają dostępu do pomocy ewidencyjnych opracowanych przez instytut usprawniających korzystanie z dokumentów aparatu represji komunistycznego państwa. Uniemożliwia to instytucjom powołanym do ujawnienia prawdy o najnowszej historii Polski kontynuowanie badań, wprowadzając standardy właściwe dla archiwów sowieckich tajnych służb, w których funkcjonariusz - archiwista decydował, jakie dokumenty mogą być udostępnione badaczom i w jakim zakresie opinia publiczna pozna skrywaną od lat prawdę.
W ten sposób, w znacznym zakresie, zahamowane zostały prace nad najnowszą historią Polski, naruszając jeden z głównych celów powołania IPN. Arbitralnie wprowadzony podział historyków na lepszych - tych z IPN i gorszych - z zewnątrz, stoi w oczywistej sprzeczności z konstytucyjną zasadą równości podmiotów relewantnych.
Senat Rzeczpospolitej Polskiej, przekonany o konieczności ujawnienia całej prawdy o bolesnej nieraz przeszłości, zwraca się do wszystkich osób, organów władzy publicznej i instytucji o podjęcie zdecydowanych działań w celu zmiany tej sytuacji i przywrócenia w archiwach IPN standardów godnych cywilizowanego, europejskiego państwa chcącego poznać i ujawnić pełnię prawdy o swojej przeszłości".
Projekt skierowano do marszałka Senatu i trafi teraz do dalszych prac w komisjach senackich. Zdecydowano, że w pracach nad projektem komisję reprezentować będzie senator Z. Romaszewski.
Odbyło się wspólne posiedzenie senackiej i sejmowej Komisji Rolnictwa i Ochrony Środowiska poświęcone Wspólnej Polityce Rolnej. W posiedzeniu udział wzięli członkowie Komisji Rolnictwa Parlamentu Europejskiego, z jej przewodniczącym Josephem Daulem, w tym polscy eurodeputowani.
Dyskusję zdominowały tematy ochrony polskich producentów malin i truskawek oraz wyrównanie szans polskich producentów mleka.
Jak stwierdził przewodniczący Komisji Rolnictwa Parlamentu Europejskiego J. Daul, obecnie nie ma szans na renegocjacje kwot mlecznych; Oprócz Polski ponownym rozdziałem kwot nie jest zainteresowany żaden kraj Unii Europejskiej. Zdaniem przewodniczącego, sprawa ponownych negocjacji dotyczących kwot produkcji mleka może nie przynieść oczekiwanego przez Polskę rozwiązania. Dodał, że 80% krajów nie jest zadowolonych z wysokości kwot, ale nie chcą one wznawiać rozmów na ten temat. Kwota mleczna to przydzielony limit produkcji mleka, czyli ilość mleka wyprodukowana w ciągu roku kwotowego, którą producent może wprowadzić do obrotu. Kwoty mleczne obowiązują w Polsce od 1 kwietnia 2004 r. (rok kwotowy trwa od 1 kwietnia do 31 marca roku następnego).
Eurodeputowany Witold Tomczak stwierdził, że rozdział kwot jest niesprawiedliwy. Porównał wysokość przyznanego limitu z wielkością użytków rolnych. Jak zauważył, Niemcy posiadają kwotę 38 mld kg i mają 17 mln ha użytków rolnych, Holandia ma kwotę 11 mld kg i 2 mln użytków, Polska zaś ma kwotę niecałych 9 mld kg i 16 mln ha użytków. Opinię, że kwota dla Polski jest zbyt niska wyrażali także inni posłowie.
Jak wyjaśnił przewodniczący J. Daul, Komisja Rolnictwa PE jest skłonna do zastosowania szybkiej ścieżki legislacyjnej w celu zamiany 100 tys. kg kwoty bezpośredniej (przeznaczonej dla rolników, którzy zużywają mleko na potrzeby własne) na kwotę hurtową (sprzedaż do mleczarni). Z takim wnioskiem w grudniu 2005 r. wystąpił resort rolnictwa. J. Daul zaznaczył jednak, że decyzja w tej sprawie nie będzie podjęta wcześniej niż w lipcu tego roku.
Jak zauważali parlamentarzyści, producenci mleka już w drugim roku kwotowym przekroczyli limit produkcji i z tego powodu płacili kary. Polsce został przyznany limit produkcji mleka w wysokości 8,5 mld l kwoty hurtowej oraz ponad 464 tys. t kwoty bezpośredniej.
Poseł Szczepan Skomra zaapelował, by decyzja o przekształceniu kwoty bezpośredniej zapadła szybko, tak by możliwe było odliczenie tej ilości mleka (100 tys. kg) od ubiegłorocznej produkcji, a tym samym zmniejszenie kar.
Według wstępnych wyliczeń Agencji Rynku Rolnego, rolnicy przekroczyli limit produkcji o 300 tys. kg. Za każdy litr mleka wyprodukowany ponad limit grozi kara 0,31 euro, tj. około 1,2 zł za litr.
Poseł S. Skomra zaproponował, by w miarę możliwości Unia Europejska odstąpiła od karania w tym roku rolników, ponieważ branża mleczarska jest w trakcie restrukturyzacji, a jeżeli to niemożliwe to, by kara została rozłożona na 2-3 lata. Spotkało się to z aprobatą przewodniczącego J. Daula.
Przedstawiciele Komisji Rolnictwa PE zaznaczyli, że widzą także problem, jaki powstał w Polsce na rynku owoców miękkich. Przewodniczący J. Daul podkreślił, że Unia poszukuje rozwiązania, ale jaką ono przyjmie formę, będzie wiadomo dopiero po zamknięciu rozmów na ten temat ze Światową Organizacją Handlu. Polska postuluje, by Unia wspierała skup owoców dla celów przemysłowych, w większym stopniu finansowała funkcjonowanie grup producentów owoców i warzyw.
* * *
Na swym posiedzeniu zebrała się Komisja Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą.
W pierwszym punkcie porządku dziennego posiedzenia senatorowie zapoznali się z informacją Fundacji "Semper Polonia" na temat głównych kierunków działalności tej organizacji. Informacje przedstawili prezes fundacji Marek Hauszyld, koordynator spraw programowych Maciej Obcowski oraz koordynator programów oświatowych Norbert Szczepański.
Następnie wysłuchano informacji senatorów Bronisława Korfantego i Ryszarda Ciecierskiego na temat przeprowadzonej przez nich wizytacji zadań inwestycyjnych w Republice Czeskiej.
Podczas posiedzenia Komisji Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą senatorowie spotkali się z przedstawicielami Federacji Organizacji Polskich na Ukrainie na czele z prezes Emilią Chmielową. Przedstawiciele federacji przedstawili najważniejsze problemy i potrzeby Polaków zamieszkałych na Ukrainie.
* * *
Podczas posiedzenia Komisji Kultury i Środków Przekazu rozpatrzono "Sprawozdania Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z działalności za 2005 rok" wraz z "Informacją o podstawowych problemach radiofonii i telewizji zaistniałych w 2005 roku".
W głosowaniu komisja postanowiła zarekomendować Senatowi przyjęcie sprawozdania. Za jego przyjęciem głosowało 6 senatorów, nikt nie był przeciw, 3 osoby wstrzymały się od głosu.
W ponad 500-stronicowym sprawozdaniu KRRiT zawarto m.in. strategię państwa polskiego w dziedzinie mediów elektronicznych na lata 2005-2020, opisano działalność KRRiT w zakresie wprowadzania naziemnej telewizji cyfrowej w Polsce, działalność rady w trakcie kampanii wyborczej do Sejmu, Senatu i w wyborach prezydenckich oraz działalność koncesyjną i kontrolną. Zgodnie z ustawą o radiofonii i telewizji, KRRiT składa corocznie sprawozdanie Sejmowi, Senatowi i prezydentowi, a także premierowi. Jeśli obie izby parlamentu odrzucą sprawozdanie rady, kadencja jej członków wygasa w ciągu 14 dni, wygaśnięcie nie następuje jednak, jeśli nie zostanie zatwierdzone przez prezydenta.
W posiedzeniu Komisji Kultury i Środków Przekazu wzięli udział członkowie Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji: Elżbieta Kruk, Tomasz Borysiuk, Lech Haydukiewicz i Witold Kołodziejski oraz pracownicy Biura KRRiT - dyrektor Departamentu Prezydialnego Anna Szydłowska i dyrektor Departamentu Ekonomicznego Jacek Kuffel.
W dyskusji zwrócono uwagę na problem formalny, sprawozdanie opracowała bowiem stara KRRiT pod przewodnictwem Danuty Waniek, przedstawiała je natomiast nowa rada, a w jej imieniu E. Kruk. Do sprawozdania dołączono też oświadczenie nowej rady, w którym stwierdzono, że "nowo powołana KRRiT nie może odpowiadać za działalność prowadzoną w 2005 r. jako roku sprawozdawczym". Senatorowie mieli więc trudność w formułowaniu pytań i zastrzeżeń wobec dokumentu, skoro brak było jego autorów.
Zdaniem obecnego na posiedzeniu eksperta komisji, medioznawcy prof. Wiesława Godzica, z takiej sytuacji można było wybrnąć, zapraszając przedstawicieli poprzedniej rady na posiedzenie obecnej, na którym przedstawiliby oni zarys sprawozdania. Do tak zarysowanego szkicu nowo powołana rada powinna sformułować swoje uwagi, zaznaczyć np., z czym się nie zgadza.
Ustosunkowując się do rozpatrywanego sprawozdania KRRiT, prof. W. Godzic przedstawił bardzo krytyczną opinię. Oprócz zarzutu "niejasnego autorstwa" medioznawca podniósł, że sprawozdanie jest zbyt obszerne, brak w nim konkluzji, pozbawione jest też syntetycznego spojrzenia. Odnosząc się do merytorycznych działań rady w 2005 r., zarzucił KRRiT brak działań w zakresie edukacji medialnej, zwrócił też uwagę na proces kontrolowania programu przez KRRiT i nierównomierność w traktowaniu podmiotów medialnych. Prof. W. Godzic podkreślił, że ze sprawozdania wynika, iż audycje TVN monitorowano przez ponad 407 godzin, audycje Polsatu ponad 50 godzin, TVP2 - 75 godzin, a TVP1 - ponad 11 godzin. "Powstaje pytanie, czym kierowała się rada, poddając monitoringowi jednego z nadawców blisko 40 razy dłużej niż innego. Sprawa wymaga zdecydowanego wyjaśnienia" - powiedział. Medioznawca zarzucił też KRRiT, że nie reaguje na wzrastający udział TVP we wpływach reklamowych, co może zagrażać publicznemu charakterowi tej stacji.
W odpowiedzi na zarzut "niejasnego autorstwa" rozpatrywanego sprawozdania E. Kruk powiedziała: "wszyscy zdajemy sobie sprawę z bezprecedensowości sytuacji, w jakiej się znaleźliśmy, więc zarzut ten nie znajduje uzasadnienia". E. Kruk stwierdziła, że zdziwienie budzi u niej np. zarzut braku działalności związanej z problematyką edukacji medialnej, nie jest ona bowiem ustawowym działaniem KRRiT. Zdaniem E. Kruk, zarzut dotyczący nierównomiernej kontroli poszczególnych nadawców jest nieporozumieniem. "Omawiany monitoring - co wyjaśniono w tekście sprawozdania - nie dotyczył całości programów, nadawanych przez nadawców w danym okresie czasu, lecz jedynie wybranych rodzajów audycji, nadanych w wymienionych programach w ciągu 2005 r., tj. filmów i magazynów o tematyce sensacyjno-kryminalnej, thrillerów, audycji typu reality show oraz talk-show o tematyce obyczajowo-seksualnej" - powiedziała. "Zróżnicowanie liczby godzin audycji w tym przypadku poddanych monitoringowi nie jest więc w żadnej mierze wynikiem rzekomej nierównomierności w traktowaniu nadawców, a jedynie odbiciem faktu, że te audycje zajmowały w badanych programach w 2005 r. niejednakową liczbę godzin" - dodała E. Kruk.
W dyskusji z uwagami prof. W. Godzica nie zgodzili się również senatorowie.
* * *
Podczas posiedzenia Komisji Zdrowia rozpatrywano ustawę o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz ustawy o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary.
Senatorowie wysłuchali informacji na temat zapisów zawartych w opiniowanej nowelizacji, przedstawionej przez dyrektora Krajowego Biura ds. Przeciwdziałania Narkomanii Piotra Jablońskiego. Zapoznano się także z pozytywną opinią Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu, które stwierdziło, że ustawa nie budzi zastrzeżeń legislacyjnych.
Rozpatrywana ustawa została uchwalona przez Sejm z przedłożenia rządowego. Zmierza ona do implementacji postanowień decyzji ramowej Rady 2004/757/WSiSW z 25 października 2004 r. ustanawiającej minimalne przepisy określające znamiona przestępstw i kar w dziedzinie nielegalnego obrotu narkotykami. Decyzja nakłada na państwa członkowskie Unii Europejskiej szereg obowiązków służących ujednoliceniu przepisów prawa karnego materialnego i procesowego, które dotyczą zwalczania nielegalnego handlu narkotykami.
W celu wdrożenia tych regulacji w ustawie o przeciwdziałaniu narkomanii podwyższono sankcję karną w typie kwalifikowanym przestępstwa do lat 8 (art. 58 i 62), określono działanie przestępcze polegające na "wprowadzaniu do obrotu" prekursorów (art. 61) oraz spenalizowano uprawę krzewu koki. Podniesiono także sankcję karną w typie podstawowym przestępstwa do lat 3 i wprowadzano typ kwalifikowany przestępstwa (art. 63). W ustawie o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary rozszerzono zakres odpowiedzialności podmiotów zbiorowych na przestępstwa nielegalnego obrotu środkami odurzającymi, substancjami psychotropowymi i prekursorami.
W głosowaniu Komisja Zdrowia postanowiła zarekomendować Senatowi przyjęcie bez poprawek ustawy o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz ustawy o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary. Ustalono, że stanowisko komisji w tej sprawie przedstawi Izbie senator Władysław Sidorowicz.
W drugim punkcie porządku dziennego posiedzenia senatorowie zapoznali się z kwestiami dotyczącymi akcyzy na tytoń.
Informację na ten temat przedstawił wiceminister finansów Mirosław Barszcz, któremu towarzyszyła naczelnik Elżbieta Firląg. 16 stycznia br. nastąpił wzrost podatku akcyzowego na papierosy. Podwyżka wynikała ze zobowiązań, jakie przyjęła na siebie Polska, przystępując do Unii Europejskiej. Dotyczyły one m.in. wprowadzenia zbliżonych cen na wyroby akcyzowe zharmonizowane. Polska wynegocjowała odstępstwo od stosowania minimalnych wartości podatku akcyzowego na tytoń, określonych prawem europejskim, do 31 grudnia 2008 r., ale zobowiązała się do ich stopniowego wyrównywania do poziomu unijnego. Oznacza to, że akcyza na wyroby tytoniowe będzie jeszcze wzrastać w 2007 i 2008 r. Do 2009 r. Polska musi osiągnąć wysokie progi unijne w tym zakresie. Jak stwierdził wiceminister M. Barszcz, nie można wykluczyć, że rząd polski wystąpi o przedłużenie okresu przejściowego. Dodatkowy czas pozwoliłby na rozłożenie wzrostu stawek akcyzy na dłuższy okres i byłoby mniej odczuwalne dla konsumentów.
W dyskusji zwracano m.in. uwagę, że wzrost cen papierosów, wynikający ze wzrostu stawek akcyzowych na wyroby tytoniowe, może spowodować większy przemyt.
Na swym posiedzeniu Komisja Ustawodawcza przystąpiła do pierwszego czytania projektu ustawy o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji.
W dyskusji, w której wziął udział prokurator Jacek Sałamaga z Departamentu Prawno-Legislacyjnego w Ministerstwie Sprawiedliwości, a także prezes Krajowej Izby Komorniczej Iwona Karpiuk-Suchecka, zwrócono uwagę na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 8 maja br. oraz na skierowany do konsultacji zewnętrznych projekt nowelizacji ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz kodeksu postępowania cywilnego, przygotowany przez resort sprawiedliwości. Jak stwierdzono, dotyczą one m.in. zagadnień, do których odnosi się projekt rozpatrywany przez Komisję Ustawodawczą. W związku z tym senatorowie postanowili kontynuować pracę nad projektem po zapoznaniu się z wyrokiem TK oraz projektem ministerialnym.
W drugim punkcie posiedzenia komisja przeprowadziła pierwsze czytanie projektu ustawy o ustanowieniu dnia 28 czerwca Dniem Poznańskiego Czerwca 1956 r. W imieniu wnioskodawców projekt przedstawił senator Janusz Gałkowski.
Projektowana ustawa ma na celu ustanowienie święta państwowego Poznańskiego Czerwca 1956 roku. Jak stwierdzono w uzasadnieniu projektu, w wyniku brutalnego stłumienia przez ówczesne władze pierwszego strajku generalnego w PRL i demonstracji ulicznych w dniach 28 i 29 czerwca 1956 roku w Poznaniu zginęło ponad 70 osób, kilkaset zostało rannych, prawie 700 aresztowano. Wydarzenia poznańskie odbiły się głośnym echem w kraju i na świecie. Miały miejsce w szczególnym momencie dziejów w walce z systemem totalitarnym w Polsce i Europie. Wypadki spowodowały szok po obu stronach (władza - robotnicy) oraz przyspieszyły procesy demokratyzacji w kraju. Wnioski płynące z doświadczeń "Poznańskiego Czerwca" odegrały szczególną rolę w procesie tzw. przemian październikowych w państwach demokracji ludowych i przyspieszyły proces dojrzewania politycznego wielu ludzi.
Jak uzasadniono, zbliżająca się 50. rocznica tych wydarzeń jest dobrą okazją do przygotowania i uchwalenia aktu prawnego, którego celem będzie przypominanie o Powstaniu Poznańskiego Czerwca 1956 roku jako pierwszym w kraju buncie przeciwko totalitaryzmowi. Wejście w życie i obowiązywanie projektowanej ustawy wzmocni pamięć historyczną Polaków o bohaterstwie i przelanej krwi poznaniaków, którzy z bronią w ręku, pod hasłem "chleba i wolności" podjęli nierówną walkę, co w dalszej perspektywie doprowadziło do odzyskania suwerenności Polski.
Na mocy przedmiotowej ustawy dzień 28 czerwca byłby świętem państwowym, ale bez dnia wolnego od pracy. Ustawa nie pociąga za sobą obciążeń budżetowych i nie jest objęta prawem Unii Europejskiej.
W głosowaniu Komisja Ustawodawcza postanowiła podjąć inicjatywę ustawodawczą dotyczącą ustawy o ustanowieniu dnia 28 czerwca Dniem Poznańskiego Czerwca 1956 r. Do reprezentowania komisji w dalszych pracach nad projektem wyznaczono senatora J. Gałkowskiego.
Podczas posiedzenia przeprowadzono także pierwsze czytanie projektu uchwały Senatu w sprawie rocznicy wywozów Polaków na Sybir. W imieniu wnioskodawców projekt przedstawiła senator Anna Kurska.
W wyniku dyskusji, a następnie głosowania, komisja wprowadziła do niego poprawki i wniosła o przyjęcie przez Senat jednolitego projektu uchwały w sprawie rocznicy wywozów Polaków na Sybir:
<<W tym roku mija 65. i 66. rocznica masowych wywozów rodzin polskich na Sybir, głównie z kresów wschodnich i północnych. Miały one miejsce w lutym i kwietniu 1940 r., a także w czerwcu 1940 r. i w czerwcu 1941 r., przy czym ich kulminacja przypadła na kwiecień 1940 r. Oblicza się, że objęły one co najmniej 320 tys. osób. Z tej liczby wielu zginęło z głodu i zimna, a ci, którym udało się wrócić z zesłania, doznali poważnego uszczerbku na zdrowiu wskutek chorób i nieludzkich warunków.
Za barbarzyńskie działania sowieckiego reżimu zmierzające do wyniszczenia narodu polskiego, a w szczególności najbardziej patriotycznej jego części, byli odpowiedzialni nie tylko decydenci, tacy jak Józef Stalin, Ławrientij Beria, Wiaczesław Mołotow, ale także wykonawcy ich zbrodniczych rozkazów.
Senat RP oddaje hołd wszystkim Polakom zamęczonym i pozbawionym życia przez komunistyczną tyranię, a jednocześnie chyli czoła przed wszystkimi, którzy tę gehennę przeżyli lub też z narażeniem życia ratowali się ucieczką z transportów i wracali do Polski, pokonując pieszo nieprawdopodobne odległości. Pamiętajmy o ofierze i bohaterstwie naszych rodaków.
Uchwała podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".>>.
Ustalono, że przyjęcie projektu uchwały zarekomenduje Izbie senator Stanisław Piotrowicz.
Na zakończenie posiedzenia Komisji Ustawodawczej przeprowadzono pierwsze czytanie projektu uchwały Senatu w sprawie uczczenia 85. rocznicy wybuchu III Powstania Śląskiego. W imieniu wnioskodawców projekt przedstawił senator Bronisław Korfanty.
W wyniku dyskusji, a następnie głosowania, komisja wprowadziła do niego poprawki i wniosła o przyjęcie przez Senat jednolitego projektu uchwały w sprawie uczczenia 85. rocznicy wybuchu III Powstania Śląskiego:
<<Osiemdziesiąt pięć lat temu Ślązacy chwycili za broń, aby złączyć się z nowo powstałym państwem polskim.
W rocznicę wybuchu zwycięskiego III Powstania Śląskiego Senat wolnej Polski oddaje im cześć oraz wyraża najwyższy szacunek wszystkim, którzy przyczynili się do powrotu Śląska do Macierzy.
Mając w pamięci waleczność, odwagę i determinację powstańców, pragniemy, aby ich patriotyzm stanowił wzór dla współczesnej młodzieży. Chylimy czoła przed wszystkimi, którzy w tej walce oddali swe życie. Jesteśmy pełni uznania dla polskiego komisarza plebiscytowego i przywódcy III Powstania Śląskiego, Wojciecha Korfantego, który przez swoją działalność narodową i zabiegi dyplomatyczne doprowadził do przywrócenia Polsce Górnego Śląska.
Zapewniamy, że naszą intencją jest, aby każdy, kto uczestniczył w wydarzeniach dziejowych, jakie miały miejsce na Śląsku w latach 1919-1921, znalazł swe miejsce na kartach polskiej historii.
Uchwała podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".>>.
Jak ustalono, w imieniu Komisji Ustawodawczej projekt uchwały w sprawie uczczenia 85. rocznicy wybuchu III Powstania Śląskiego zarekomenduje Izbie senator Piotr Ł. J. Andrzejewski
* * *
Podczas wspólnego posiedzenia Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich oraz Komisji Ustawodawczej odbyło się pierwsze czytanie projektu uchwały Senatu w sprawie zmiany Regulaminu Senatu.
Celem przedstawionego projektu, przygotowanego przez Komisję Regulaminową, Etyki i Spraw Senatorskich, jest przyznanie marszałkowi Senatu przewodniczącemu obradom kompetencji w zakresie dokonywania w czasie prowadzenia obrad wykładni Regulaminu Senatu oraz decydowania o sposobie stosowania jego przepisów, skrócenie postępowania w sprawie uchwał Senatu innych niż uchwały w sprawie zmiany regulaminu Izby, a także dostosowanie tego regulaminu do przepisów ustawy z 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji, w zakresie liczby członków Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji powoływanych przez Senat.
Komisje po rozpatrzeniu przedstawionego projektu uchwały w sprawie zmiany Regulaminu Senatu wprowadziły do niego poprawki i wniosły o przyjęcie przez Senat jednolitego projektu uchwały. Do reprezentowania obu komisji w tej sprawie wyznaczono senatora Piotra Ł. J. Andrzejewskiego.
* * *
Na swym posiedzeniu Komisja Regulaminowa, Etyki i Spraw Senatorskich przygotowała projekt uchwały Senatu w sprawie zmian w składach komisji senackich.
Po rozpatrzeniu wniosków senatorów Andrzeja Łuczyckiego i Włodzimierza Łyczywka komisja przyjęła projekt uchwały, w którym Senat, na podstawie art. 13 ust. 2 Regulaminu Senatu, odwołuje senatora A. Łuczyckiego z Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich i wybiera go do Komisji Obrony Narodowej, a senatora W. Łyczywka odwołuje z Komisji Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą i wybiera go do Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich.
Ustalono, że wniosek Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich w tej sprawie zarekomenduje Izbie senator Piotr Zientarski.
Diariusz Senatu RP: spis treści, poprzedni fragment, następna część dokumentu