Szanowny Panie Marszałku,

odpowiadając na oświadczenie Pani Senator Janiny Fetlińskiej, w sprawie kształcenia ratowników medycznych, pozwalam sobie przekazać następujące wyjaśnienia.

Kształcenie ratowników medycznych, które było prowadzone w wyższych szkołach zawodowych, lub na studiach zawodowych prowadzonych w innych uczelniach, wymagało trzyletniego cyklu kształcenia. Uczelnie organizowały kształcenie w ramach istniejących kierunków studiów, uruchamiając specjalność pod nazwą "ratownictwo medyczne". Tym samym zapewniały uzyskanie tytułu zawodowego licencjata ratownikom medycznym, przygotowując absolwentów z tego zakresu, niejako w oczekiwaniu na wejście w życie, wspomnianej przez Panią Senator ustawy.

W projekcie rozporządzenia w sprawie nazw kierunków studiów, które stanowi akt wykonawczy do ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 164, poz. 1365), przewidziano nowy kierunek studiów np. "ratownictwo medyczne", aby nie było żadnych wątpliwości, co do profilu wykształcenia absolwentów i ich przygotowania do wypełniania funkcji ratowników medycznych, zgodnie z obowiązującymi w tym względzie przepisami.

Jednocześnie pozwalam sobie dodać, iż kształcenie w szkołach wyższych, na studiach pierwszego stopnia, zgodnie z ustawą Prawo o szkolnictwie wyższym, trwać może od sześciu do ośmiu semestrów (art. 166 ust. 1). Nie zamknięto zatem studentom drogi do kształcenia na poziomie licencjackim - dotyczy to także ratowników medycznych.

wz. MINISTRA

PODSEKRETARZ STANU

prof. dr hab. Stefan Jurga

Szanowny Panie Marszałku,

W odpowiedzi na pismo z dnia 8 lutego 2006 r. Nr BPS/DSK-043-82/06, przy którym przesłane zostało oświadczenie senatora Ryszarda Góreckiego złożone podczas 5. posiedzenia Senatu RP w dniu 1 lutego 2006 r., uprzejmie przedstawiam, co następuje:

Zgodnie z art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 2004 r. o zawodzie tłumacza przysięgłego (Dz. U. Nr 273, poz. 2702) termin do przesłania wniosku o wpis na listę tłumaczy przysięgłych prowadzoną przez Ministra Sprawiedliwości przez osoby, które uzyskały uprawnienia tłumacza przysięgłego na podstawie przepisów dotychczasowych, upłynął z dniem 27 lipca 2005 r., tj. po sześciu miesiącach od dnia wejścia w życie ustawy. Termin ten miał charakter materialny, a tym samym nie może zostać przywrócony bez względu na przyczyny, które spowodowały jego niedochowanie. Osoba, która nie złożyła wniosku do dnia 27 lipca 2005 r. utraciła możliwość "automatycznego" wpisu na listę i jeżeli chciałaby zostać tłumaczem przysięgłym, musi zdać egzamin.

Należy podkreślić, iż środowisko tłumaczy przysięgłych, zarówno w czasie prac nad projektem ustawy, jak i w trakcie półrocznego terminu do złożenia wniosku, było szeroko informowane o rozwiązaniach przyjętych w nowej regulacji oraz o jej konsekwencjach. Tekst ustawy, wraz z informacjami o sposobie składania wniosku o wpis, zamieszczono na stronie inernetowej Ministerstwa Sprawiedliwości. Przed upływem terminu określonego w art. 33 ust. 1 ustawy pojawiły się stosowne informacje w prasie odnośnie konsekwencji zaniechania lub nieterminowego złożenia wniosku. Ministerstwo przesłało do wszystkich prezesów sądów okręgowych pisma dotyczące stosowania przepisów ww. ustawy o zawodzie tłumacza przysięgłego oraz niektórych problemów interpretacyjnych z nią związanych. Wedle wiedzy Ministra Sprawiedliwości, prezesi sądów okręgowych, którzy do wejścia w życie ustawy prowadzili listy tłumaczy przysięgłych, zwyczajowo informowali tłumaczy wpisanych na listę w danym sądzie okręgowym, o wszelkich kwestiach - prawnych, administracyjnych, organizacyjnych i in. - związanych z wykonywaniem zawodu tłumacza przysięgłego. Istotnie, jak wskazano w oświadczeniu, nie wszyscy prezesi sądów zawiadomili pisemnie ustanowionych w okręgu swego sądu tłumaczy przysięgłych o zmianach w ich statusie oraz o obowiązku przesłania do Ministra Sprawiedliwości wniosku o wpis na listę. Jednakże nawet i w tych przypadkach, gdzie rozesłano zawiadomienia, nie wszyscy tłumacze zastosowali się do otrzymanej informacji, wnosząc wnioski po upływie terminu.

Omawiany problem stał się przedmiotem zainteresowania Rzecznika Praw Obywatelskich, który zwrócił się z sugestią nowelizacji ustawy o zawodzie tłumacza przysięgłego, która pozwoliłaby uzyskać wpis na listę przez osoby, które nie złożyły odpowiednich wniosków w terminie. Z podobną prośbą wystąpiło Polskie Towarzystwo Tłumaczy Przysięgłych i Specjalistycznych TEPIS, a także liczni tłumacze indywidualni.

W związku z powyższym, biorąc pod uwagę społeczny aspekt sprawy, w Ministerstwie Sprawiedliwości opracowano wstępny projekt nowelizacji ustawy, który znajduje się obecnie na końcowym etapie konsultacji wewnątrzresortowych. Niezależnie od ww. prac podjętych przez Ministerstwo Sprawiedliwości, do Sejmu wpłynął poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o zawodzie tłumacza przysięgłego (nr druku 282), wydłużający określony w art. 33 ust. 1 ustawy termin do złożenia wniosku o wpis.

z upoważnienia

MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI

Andrzej Kryże

SEKRETARZ STANU

Szanowny Panie Marszałku,

W odpowiedzi na oświadczenie pana senatora Andrzeja Mazurkiewicza złożone podczas posiedzenia Senatu RP w dniu 1.02.2006 r. uprzejmie informuję, że problematyka art. 10 ust. 1a i ust. 1b ustawy z dnia 22 kwietnia 2005 r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz o zaliczce alimentacyjnej (Dz. U. Nr 86, poz. 732 z późn. zm.) była przedmiotem wymiany pism między Ministerstwem Sprawiedliwości a Ministerstwem Polityki Społecznej (obecnie Ministerstwem Pracy i Polityki Społecznej). Jedną z kwestii przedstawianych przez Ministra Sprawiedliwości było nieuzasadnione obciążanie sądów obowiązkiem wydawania zaświadczeń (informacji) dla celów uzyskania zaliczki alimentacyjnej (kopie pism z 7.10. i 21.10.2005 r. w załączeniu).

Konsekwencją wystąpienia Ministra Sprawiedliwości było podjęcie w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej prac nad nowelizacją przepisów wymienionej ustawy. Zmiany te zmierzają m.in. w kierunku uproszczenia formalności niezbędnych do uzyskania zaliczki alimentacyjnej w tych sprawach, w których dłużnik mieszka za granicą.

Ministerstwo Sprawiedliwości nie jest właściwe by dokonać wykładni art. 10 w/w ustawy, a w szczególności określić wypadki uznawane za równoważne z bezskutecznością egzekucji. Decyzje w omawianych sprawach są podejmowane przez organy samorządowe różnego szczebla oraz sądy administracyjne. Wykładnia dokonywana przez te organy nie jest jednolita. Z jednej strony bowiem uważa się, że z tzw. bezskutecznością egzekucji mamy do czynienia tylko wówczas, gdy dojdzie do wszczęcia postępowania egzekucyjnego w wyniku którego nie zostaną wyegzekwowane żadne środki. Z dostępnych informacji wynika jednak, że niekiedy w orzecznictwie administracyjnym przyjmuje się, że bezskuteczność egzekucji oznacza również sytuację, w której np. nie istnieje możliwość złożenia wniosku o egzekucję alimentów za granicą z uwagi na brak stosownej umowy międzynarodowej.

Z upoważnienia

MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI

Andrzej Grzelak

PODSEKRETARZ STANU

Dotyczy: oświadczenia złożonego przez Pana senatora Pawła Michalaka podczas 5 posiedzenia Senatu RP w dniu 1 lutego 2006 r.

Szanowny Panie Marszałku,

Lokalne Centra Pierwszej Sprzedaży Ryb w Helu, Władysławowie, Ustce, Darłowie i Kołobrzegu są tworzone w ramach programu Phare PL 01.04.01 "Organizacja rynku rybołówstwa". Do obowiązków Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi należało wykonanie adaptacji budynków będących własnością gmin oraz wyposażenie tych obiektów w urządzenia wymagające montażu: komory chłodnicze, agregaty do produkcji lodu i myjnie opakowań oraz meble i sprzęt techniczny. Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi zadania powyższe już wykonało.

Wyjaśniamy, że firma "TELMONT" S.A. była wykonawcą adaptacji budynku przeznaczonego na Lokalne Centrum Pierwszej Sprzedaży Ryb w Darłowie i pełen zakres prac objętych umową zgodnie z uzyskanym pozwoleniem na budowę wykonała.

Obiekt ten podobnie jak w Helu, nie może być użytkowany, ponieważ gmina Darłowo i gmina Hel nie wykonały niezbędnych prac porządkowych terenu wokół budynku, dotyczących zwłaszcza utwardzenia placu i dróg dojazdowych oraz ogrodzenia terenu. W związku z powyższym nie możliwe jest dokonanie odbioru sprzętu.

Środki do wykonania niezbędnych prac adaptacyjnych samorządy mogą pozyskać w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego "Rybołówstwo i Przetwórstwo Ryb 2004-2006", uzyskując 100% refundacji.

Jednocześnie nadmieniamy, że pozostałe trzy Lokalne Centra Pierwszej Sprzedaży Ryb wkrótce zostaną przekazane do użytkowania organizacjom producentów rybnych.

Rolnictwa i Rozwoju Wsi

Krzysztof Jurgiel

Szanowny Panie Marszałku,

w odpowiedzi na oświadczenie Senatora Sławomira Sadowskiego, przekazanego przy piśmie nr BPS/DSK-043-103/06, w sprawie sytuacji sportowców niepełnosprawnych, uprzejmie informuję co następuje.

Z zadowoleniem przyjmuję decyzję o przeznaczeniu w projekcie ustawy budżetowej na 2006 r. dodatkowych środków na sfinansowanie "rent sportowych dla uczestników Paraolimpiad - olimpijczyków niepełnosprawnych".

Właściwe ich zagospodarowanie wymaga przygotowania stosownej podstawy prawnej, poprzedzonej kompleksową analizą zagadnienia oraz precyzyjnymi szacunkami finansowymi.

Rząd wspiera uprawianie sportu przez osoby niepełnosprawne tworząc warunki prawne i finansowe sprzyjające jego rozwojowi. Ważne jest, aby osoby niepełnosprawne, w zależności od możliwości i zainteresowań, uczestniczyły w dostępnej dla siebie formie sportu - rekreacyjnej lub wyczynowej. Dotyczy to zarówno rywalizacji sportowej, jak i udziału w sporcie dla wszystkich.

Sportowi osób niepełnosprawnych przypisuje się przede wszystkim funkcję rehabilitacyjną, integracyjną, wyrównywania szans. Z wielką troską traktowane są zadania związane z upowszechnianiem sportu wśród osób niepełnosprawnych, m. in. systematyczne uczestnictwo osób niepełnosprawnych w zajęciach w sekcjach sportowych, udział w obozach sportowych i sportowo-rekreacyjnych, uczestnictwo w masowych imprezach sportowo-rekreacyjnych.

Polscy sportowcy niepełnosprawni odnoszą wiele sukcesów sportowych na arenie międzynarodowej, w tym na Igrzyskach Paraolimpijskich. Zwrócić należy jednak uwagę na fakt, że sport osób niepełnosprawnych ma nie tylko wymiar paraolimpijski. W systemie rywalizacji międzynarodowej, w odrębnym trybie, rozgrywane są igrzyska olimpijskie głuchych, podczas których sportowcy niepełnosprawni zdobywają wiele medali. Ponadto, podkreślić należy, że w sporcie osób niepełnosprawnych, w zależności od rodzaju dysfunkcji, federacje międzynarodowe przyjmują różne zasady wynagradzania za wybitne osiągnięcia sportowe. W ruchu sportu osób upośledzonych umysłowo przepisy zabraniają wypłaty i wręczania jakichkolwiek nagród. Jedyną nagrodę stanowi medal olimpijski.

Tomasz Lipiec

Szanowny Panie Marszałku,

W odpowiedzi na oświadczenie Pani Ewy Tomaszewskiej - senator RP, przesłane pismem BPS/DSK-043-100/06 uprzejmie wyjaśniam, co następuje.

Pomoc przyznana przez gminę może być udzielona w placówce dla osób bezdomnych powołanej przez gminę lub zlecona podmiotowi niepublicznemu zgodnie z procedurą konkursu ofert.

Organy wykonawcze gminy mają możliwość zlecać swoje zadania podmiotom uprawnionym w trybie konkursu ofert zgodnie z przepisami ustawy o pomocy społecznej (art. 25-35) i przekazywać na ich realizację dofinansowanie z własnych środków. Samorząd gminy, jako podstawowa jednostka wspólnoty mieszkańców, ma za zadanie zapewnić pomoc osobom potrzebującym, żyjącym w niedostatku, także w sytuacji braku schronienia, żywności i odzieży.

Zakres i sposób realizacji usług na rzecz osób bezdomnych, w tym zapewnienie noclegu, wynika, z ustaleń pomiędzy stronami umowy. W przypadku realizacji usług przez gminę we własnej placówce lub zlecenia usług podmiotowi niepublicznemu, władze gminy określają sposób i zakres usługi. Gdy podmiot niepubliczny prowadzi placówkę i nie ma umowy z gminą, wówczas sam opracowuje regulamin pobytu osób w placówce.

Moja pierwsza decyzja jako Ministra Pracy i Polityki Społecznej dotyczyła wystąpienia o przyznanie dodatkowych środków z rezerwy ogólnej budżetu Państwa na pomoc organizacjom świadczącym usługi osobom bezdomnym. Środki przyznane w dniu 8 listopada 2005 r. w kwocie 3 mln zł przez Radę Ministrów pod przewodnictwem prezesa Kazimierza Marcinkiewicza, przekazałem na wymienione wyżej potrzeby w celu uzupełnienia brakujących środków na realizację zleconych zadań.

W okresie zimy, a szczególnie intensywnych opadów i fali mrozów, kilkakrotnie apelowałem do wojewodów, a za ich pośrednictwem do służb pomocy społecznej oraz wszystkich służb publicznych odpowiadających za ochronę osób bezdomnych przed wyziębieniem i zamarznięciem, aby osoby te mogły znaleźć godne schronienie i zabezpieczyć podstawowe potrzeby bytowe.

W styczniu bieżącego roku Pan Kazimierz Marcinkiewicz Prezes Rady Ministrów przyznał dodatkową kwotę 600 tys. zł z ogólnej rezerwy budżetowej, na realizacjź zdań z obszaru pomocy spo³ecznej na rzecz osób bezdomnych. ¦rodki te przeznaczy³em w ½ dla organizacji o zasiźgu ogólnopolskim, maj±cych sieę placówek ¶wiadcz±cych us³ugi na rzecz osób bezdomnych, a drug± czź¶ę dla organizacji dzia³aj±cych lokalnie wskazanych przez dyrektorów wydziałów polityki społecznej urzędów wojewódzkich.

Z wpływających do Departamentu Pomocy i Integracji Społecznej MPiPS dwa razy w tygodniu raportów z wydziałów polityki społecznej urzędów wojewódzkich, wynika, iż w okresie zimy, w tym także podczas ostrych mrozów, nie wystąpiły w żadnym województwie sytuacje braku miejsc noclegowych. We wszystkich województwach zabezpieczono dodatkowe miejsca w placówkach pomocy prowadzonych przez organizacje pozarządowe, a w wielu także placówkach pomocy społecznej prowadzonych przez gminy tj. domy pomocy społecznej, domy samopomocy, ośrodki interwencji kryzysowej, w których przygotowano łóżka, materace i pościel oraz dostęp do sanitariatów i możliwość spożycia posiłków na miejscu lub w jadłodajniach. Jeżeli osoby bezdomne spędzały noc w ogrzewalni, to dlatego, że nie wyrażały zgody na pobyt w placówce zapewniającej nocleg z łóżkiem do spania.

Znaczna ilość wolnych miejsc pozostaje nadal w Województwach: Warmińsko-Mazurskim (190), Mazowieckim (221), Łódzkim (222, w tym 89 dodatkowych w placówkach pomocy społecznej), Podkarpackim (169), Wielkopolskim (79, z możliwością uruchomienia 769 awaryjnych miejsc), Pomorskim (181, w tym 111 w Gdańsku), Zachodniopomorskim (83) - według stanu na koniec lutego br.

Szanowny Panie Marszałku,

W odpowiedzi na oświadczenie złożone przez Pana Senatora Bogdana Lisieckiego na 5 posiedzeniu Senatu w dniu 1 lutego 2006 r., przesłane pismem Pana Marszałka z dnia 8 lutego 2006 r., znak: BPS/DSK-043-89/06, w sprawie dostępu osób cierpiących na szpiczaka mnogiego do najnowszych terapii, w szczególności z zastosowaniem leku Velcade, uprzejmie proszę o przyjęcie następujących wyjaśnień.

Warunki udzielania i zakres świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, a także zasady i tryb finansowania tych świadczeń określa ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135, ze zm.) oraz akty wykonawcze do ww. ustawy. Szczegółowe zasady kontraktowania i rozliczania tych świadczeń zostały określone w zarządzeniach Prezesa NFZ, dotyczących postępowań w sprawie zawarcia umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w poszczególnych rodzajach i zakresach.

Osoby z rozpoznaniem szpiczaka mogą uzyskać farmakoterapię m. in. lekiem Velcade w ramach leczenia szpitalnego, finansowanego przez NFZ, poprzez realizację procedury: "chemioterapia niestandardowa" z Katalogu świadczeń onkologicznych - chemioterapia, stanowiącego załącznik do "Szczegółowych materiałów informacyjnych o przedmiocie postępowania w sprawie zawarcia umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej oraz o realizacji i finansowaniu umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w rodzaju: leczenie szpitalne", przyjętych zarządzeniem Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia nr 93/2005 z dnia 17 października 2005 r., ze zm.

Jednocześnie uprzejmie informuję, że lek Velcade został zarejestrowany w procedurze centralnej i zgodnie z art. 3 ust. 2 powołanej ustawy - Prawo farmaceutyczne uzyskał pozwolenie na dopuszczenie do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a zatem może być nabywany na podstawie recept, w aptekach ogólnodostępnych. Z uwagi na fakt, iż lek Velcade nie został ujęty w wykazach leków refundowanych, w przypadku stosowania tego produktu leczniczego w trybie ambulatoryjnym, odpłatność za ten lek ponosi pacjent. Uprzejmie informuję, że obecnie nie przewiduje się wpisania ww. leku do wykazów leków refundowanych. Minister Zdrowia, działając na podstawie art. 36 ww. ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, określił w drodze rozporządzeń wykazy leków refundowanych, które obejmują leki podstawowe, uzupełniające i przepisywane w chorobach przewlekłych, uwzględniając w szczególności konieczność zapewnienia ochrony zdrowia społeczeństwa, dostępność do leków oraz bezpieczeństwo ich stosowania, znaczenie leku w zwalczaniu chorób o znacznym zagrożeniu epidemiologicznym i cywilizacyjnym, wpływ leku na bezpośrednie koszty leczenia, a także możliwości płatnicze podmiotu zobowiązanego do finansowania świadczeń ze środków publicznych.

Należy dodać, że osoby cierpiące na choroby nowotworowe, w tym szpiczaka, mają zapewniony dostęp do finansowanych przez Narodowy Fundusz Zdrowia świadczeń opieki zdrowotnej kwalifikowanych jako chemioterapia standardowa zgodnie z zaleceniami postępowania terapeutycznego w nowotworach. We wspomnianym powyżej Katalogu świadczeń onkologicznych - chemioterapia zostało ujętych 10 schematów chemioterapii standardowej dla chorych na szpiczaka.

Z upoważnienia

MINISTRA ZDROWIA

SEKRETARZ STANU

Bolesław Piecha

Szanowny Panie Marszałku,

Odpowiadając na pismo Pana Marszałka z dnia 8 lutego 2006 r., znak:BPS/DSK-043-95/06, dotyczące oświadczenia złożonego przez senator Elżbietę Gelert podczas 5 posiedzenia Senatu RP w dniu 1 lutego 2006 r., przedstawiam następujące wyjaśnienia:

W maju 2002 r. rozpoczęto negocjacje ze Starostwem w Iławie w celu pozyskania siedziby dla Biura Powiatowego w Iławie. Starostwo wskazało obiekt po Komendzie Policji, o powierzchni dwukrotnie przewyższającej potrzeby ARiMR, w złym stanie technicznym, wymagający generalnego remontu. Ponadto Starostwo zaproponowało, aby ARiMR administrowała całym obiektem oraz ponosiła wszelkie koszty eksploatacji, bez możliwości odliczeń od czynszu. Poza powyższą propozycją Starostwo Powiatowe oraz Burmistrz Miasta Iławy nie dysponowali innym wolnym lokalem, który spełniałby wymogi ARiMR. W przedmiotowej kwestii Agencja otrzymała pisemną informację zarówno od Starostwa, jak i od Urzędu Miasta Iława.

W związku z tym, że nie otrzymano odpowiedniego lokalu w Iławie, po przeanalizowaniu danych GUS dotyczących liczby gospodarstw, ilości bydła i trzody chlewnej w poszczególnych gminach powiatu iławskiego, Agencja zwróciła się do władz Lubawy (pod względem liczby gospodarstw powyżej 1 ha i trzody chlewnej przewyższa Iławę) o wskazanie lokalu na siedzibę Biura Powiatowego dla powiatu iławskiego.

Władze Lubawy wskazały lokal Lubawskiej Spółdzielni Usług Rolniczych i Handlowych w Lubawie, który spełniał wymagania ARiMR, co do powierzchni użytkowej lokalu oraz parkingu, a przedstawione warunki umowy zawierały korzystne dla ARiMR postanowienia. Ustalono stosunkowo niski czynsz, który zawierał dodatkowo koszty 20 miejsc parkingowych, wywozu śmieci oraz utrzymania porządku na zewnątrz.

Wynajęty na potrzeby biura lokal od Lubawskiej Spółdzielni Usług Rolniczych i Handlowych ma powierzchnię użytkową 347,05 m². Umowa najmu lokalu dla Biura Powiatowego obowiązuje do 31 grudnia 2007 r. Zgodnie z postanowieniami umowy, właściciel obiektu wyraził zgodę na odliczanie od czynszu nakładów poniesionych przez ARiMR na prace adaptacyjno-remontowe. W związku z tym Agencja do sierpnia 2007 r. nie ponosi kosztów z tytułu czynszu.

W związku z powyższym na dzień dzisiejszy nie ma uzasadnienia do zmiany siedziby Biura Powiatowego w Lubawie i tym samym zmiany z tego powodu treści rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 31 października 2003 r. w sprawie nadania statutu ARiMR.

Rolnictwa i Rozwoju Wsi

Krzysztof Jurgiel

Szanowny Panie Marszałku,

Nawiązując do pisma z dnia 8 lutego 2006 r., o sygn. BPS/DSK-043-75/06, przekazującego oświadczenie Senatora RP Pana Mieczysława Szyszki w sprawie likwidacji Jednostki Ratowniczo-Gaśniczej Państwowej Straży Pożarnej w Kudowie Zdroju, uprzejmie przedstawiam następujące informacje.

Kompetencje do wprowadzenia zmian w organizacji komendy powiatowej (miejskiej) Państwowej Straży Pożarnej - na mocy art. 13 ust. 6 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (tj. Dz. U. z 2002 r., Nr 147, poz. 1230 z późn. zm.) - posiada komendant powiatowy PSP. Zmiany w organizacji komendy powiatowej (miejskiej) PSP, w skład której wchodzą m. in. jednostki ratowniczo-gaśnicze, wymagają odzwierciedlenia w regulaminie organizacyjnym komendy powiatowej (miejskiej) PSP. Zgodnie z art. 13a ust. 4 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej, regulamin organizacyjny komendy powiatowej (miejskiej) PSP jest ustalany przez komendanta powiatowego i zatwierdzany przez komendanta wojewódzkiego PSP.

Ponadto, aktualnie na terenie powiatu kłodzkiego działa 15 jednostek Ochotniczych Straży Pożarnych włączonych w struktury Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego. Wszystkie jednostki OSP włączone do KSRG z terenu chronionego przez JRG Kudowa Zdrój posiadają odpowiednie wyposażenie służące zarówno do ratownictwa medycznego (zestawy PSP R1), jak też do ratownictwa drogowego (zestawy hydrauliczne) oraz dysponują odpowiednio przeszkolonymi w tym zakresie ratownikami.

Analizując zabezpieczenie operacyjne obszaru Kudowa Zdrój można stwierdzić, iż:

- obecna obsada JRG Kudowa Zdrój (2-3 ratowników) nie daje możliwości samodzielnego podjęcia działań ratowniczych przez tę jednostkę, dlatego działania JRG wspierane są przez jednostki OSP;

- czas podjęcia działań ratowniczych, w przypadku ewentualnej likwidacji JRG w Kudowie Zdrój, w oparciu o OSP Kudowa-Czerma oraz JRG w Nachodzie (Czechy) mieści się w przedziale czasowym do 8 minut;

- 5 jednostek OSP włączonych do KSRG, zlokalizowanych wzdłuż drogi nr 8, na odcinku od Kudowy do Kłodzka, dobrze zabezpiecza zdarzenia związane z transportem drogowym.

Uwzględniając powyższe oraz stan prawny dotyczący analizowanej kwestii należy podkreślić, że podjęcie decyzji w przedmiotowej sprawie należy do komendanta powiatowego PSP, do zadań którego należy m. in. organizowanie jednostek ratowniczo-gaśniczych i organizowanie na obszarze powiatu Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego. Zaznaczyć należy, że ewentualne zmiany w tym zakresie nie mogą i nie będą powodować obniżenia dotychczasowego poziomu bezpieczeństwa zagwarantowanego lokalnej społeczności.

Spraw Wewnętrznych i Administracji

z up. Paweł SOLOCH

Podsekretarz Stanu

Szanowny Panie Marszałku,

Odpowiadając na pismo nr BPS/DSK-043-91/06 z dnia 8 lutego br. przekazujące tekst oświadczenia złożonego przez senatora Ryszarda Ciecierskiego w sprawie budowy zbiornika Racibórz Dolny, przedstawiam Panu Marszałkowi stanowisko w tej sprawie.

Budowa zbiornika przeciwpowodziowego Racibórz na rzece Odrze przewidywana była przez rząd od wielu lat i uwzględniana we wszystkich stosownych dokumentach planistycznych. Zbiornik jest jednym z kluczowych elementów "Programu dla Odry - 2006". Został on ujęty w "Strategii Gospodarki Wodnej", przyjętej przez Radę Ministrów, jako inwestycja niezbędna do realizacji w najbliższych latach. Przedsięwzięcie zostało ujęte w centralnym rejestrze programów rządowych.

W polityce rządu w zakresie gospodarki wodnej budowa zbiornika przeciwpowodziowego Racibórz jest priorytetem.

Planuje się, że koszt robót budowlano-montażowych związanych z tym obiektem częściowo pokryty zostanie ze środków Funduszu Spójności. Stosowny wniosek został w 2005 r. przekazany Komisji Europejskiej. Komisja Europejska poinformowała w styczniu br. o zarejestrowaniu wniosku, w dniu 21 lutego br. nadesłała wstępne uwagi do przedmiotowego wniosku z prośbą o ustosunkowanie się do nich.

Jednocześnie pragnę poinformować, że ze środków z rezerwy celowej budżetu państwa przeznaczonych na realizację "Programu dla Odry - 2006" oraz Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej prowadzone są systematycznie działania, mające na celu przygotowanie do rozpoczęcia robót. W 2006 roku planowane jest m. in. kontynuowanie działań związanych z wykupami gruntów, uzyskanie pozwolenia na budowę, ogłoszenie przetargu na funkcję inżyniera kontraktu oraz na wykonawcę robót.

Niezbędna minimalna kwota nakładów w 2006 r. wynosi 27 mln zł.

Jan Szyszko

Szanowny Panie Marszałku,

w nawiązaniu do przekazanego nam oświadczenia Senatora Adama Massalskiego z 1 lutego br. chciałbym uprzejmie poinformować, że Oddział TVP S.A. w Krakowie, realizujący na potrzeby anteny ogólnopolskiej TVP 3 cykliczny magazyn narciarski pt. "Ślizg" redaguje zespół OTV Kraków we współpracy z dziennikarzami innych oddziałów, którzy wykazują taką inicjatywę.

Obecność poszczególnych regionów na antenie telewizyjnego magazynu narciarskiego to - w dużej mierze - rezultat aktywności poszczególnych samorządów regionalnych oraz regionalnych agencji zajmujących się promocją turystyki na swoim terenie. Od dłuższego czasu największe zaangażowanie i zainteresowanie kontaktami z TVP wykazują organizacje i agencje z terenu Śląska i Małopolski i właśnie dlatego w magazynie przedstawiane były stacje narciarskie z tych województw.

Ostatnio otrzymujemy także wiele ciekawych propozycji z regionu podkarpackiego. Zespół redakcyjny magazynu "Ślizg" chętnie zaprezentuje przygotowane przez Oddział TVP S.A. w Kielcach materiały promujące turystyczne walory Kielecczyzny. Będzie to z pewnością urozmaiceniem i poszerzeniem zawartości magazynu o informacje dotyczące terenów mniej spopularyzowanych w kraju. O dalsze poprowadzenie tej spawy zwrócimy się do pana Marka Mikosa, Dyrektora OTV Kielce.

Jan Dworak

Szanowny Panie Marszałku,

W odpowiedzi na pismo z dnia 9 stycznia 2006 roku, o znaku: BPS/DSK-043-62/06, w sprawie zajęcia stanowiska, w związku z oświadczeniem złożonym przez senatora Zbigniewa Trybułę podczas 4. posiedzenia Senatu RP w dniu 5 stycznia 2006 roku, dotyczącym wysokości kontraktu zawartego z Przychodnią Specjalistyczną "Dłubak" NZOZ w Ostrzeszowie, w rodzaju opieka psychiatryczna i leczenie uzależnień, na 2006 rok uprzejmie informuję, co następuje.

NZOZ Dłubak w Ostrzeszowie złożył ofertę na udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie poradni: zdrowia psychicznego, zdrowia psychicznego dla dzieci i młodzieży, terapii uzależnień i współuzależnień od alkoholu na 2006 rok, w Wielkopolskim Oddziale Wojewódzkim Narodowego Funduszu Zdrowia.

Kolejno omawiając poszczególne zakresy oferty:

1. Odnośnie do poradni zdrowia psychicznego - z subregionu kaliskiego wpłynęło 19 ofert. Ich waga punktowa zawierała się w przedziale od 72,09 do 15,39 pkt, na 115 możliwych do uzyskania punktów. Oferta składającego odwołanie uzyskała 21 pkt i znalazła się na 2 miejscu od końca.

2. Odnośnie do poradni zdrowia psychicznego dla dzieci i młodzieży z województwa wielkopolskiego wpłynęło 12 ofert. Ich waga punktowa zawierała się w przedziale od 66 do 8 pkt, na 115 możliwych do uzyskania punktów. Oferta składającego odwołanie uzyskała 8 pkt i znalazła się na ostatnim miejscu.

3. Odnośnie do poradni leczenia uzależnień i współuzależnień od alkoholu z województwa wielkopolskiego wpłynęło 27 ofert. Ich waga punktowa zawierała się w przedziale od 59,43 do 5 pkt, na 115 możliwych do uzyskania punktów. Oferta składającego odwołanie uzyskała 24 pkt i znalazła się na 3 miejscu od końca.

Na podstawie art. 142 ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 210, poz. 2135 z późn. zm.), komisja konkursowa może wybrać ofertę lub większą liczbę ofert, które zapewniają ciągłość udzielania świadczeń opieki zdrowotnej, ich kompleksowość i dostępność oraz przedstawiają najkorzystniejszy bilans ceny w odniesieniu do przedmiotu zamówienia.

Jednocześnie uprzejmie informuję, że wśród poradni o podanym wyżej zakresie świadczeń pojawiły się oferty nowych podmiotów, które uzyskały wyższą ocenę, niż NZOZ Dłubak w Ostrzeszowie, co spowodowało konieczność wzięcia ich pod uwagę przy rozdziale środków finansowych.

Ponadto, w trakcie prowadzonego postępowania konkursowego zaproponowano Oferentowi kwotę proporcjonalną do uzyskanej oceny oferty. Oferent podpisał protokół z negocjacji, a tym samym wyraził zgodę na uzgodnione: liczbę, cenę i wartość oferowanych świadczeń opieki zdrowotnej. Jednak mimo podpisania protokołów negocjacji, Oferent powiadomił na piśmie Wielkopolski Oddział Wojewódzki NFZ o rezygnacji z podpisania umowy.

Dodatkowo, przesyłam informacje dotyczące zawartych umów w przedmiotowym zakresie w roku 2005 i 2006 w Ostrzeszowie i powiatach ościennych. Z przedstawionych w załączeniu danych wynika, iż umowy te zabezpieczają świadczenia opieki zdrowotnej będące wynikiem postępowania konkursowego w ramach:

• subregionu kaliskiego, w zakresie poradni zdrowia psychicznego,

• województwa wielkopolskiego, w zakresie poradni zdrowia psychicznego dla dzieci i młodzieży.

Natomiast, w przypadku województwa wielkopolskiego, w celu zabezpieczenia świadczeń w zakresie poradni leczenia uzależnień i współuzależnień od alkoholu w powiecie ostrzeszowskim, w związku z rezygnacją z podpisania umowy przez Oferenta, rozważane jest ogłoszenie kolejnego postępowania konkursowego.

PREZES

Narodowego Funduszu Zdrowia

Jerzy Meller

Szanowny Panie Marszałku,

Wydatki na wynagrodzenia na 2006 r. w części 80 - Regionalne izby obrachunkowe, zostały zaplanowane zgodnie z postanowieniami ustawy z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 110, poz. 1255 z późn. zm.), przy zastosowaniu wskaźnika 101,5%. Natomiast wydatki na dodatkowe wynagrodzenie roczne zaplanowano zgodnie z ustawą z dnia 12 grudnia 1997 roku o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej (Dz. U. Nr 160, poz. 1080 z późn. zm.). W konsekwencji środki na wynagrodzenia we wszystkich izbach zostały zwiększone, w porównaniu do roku ubiegłego ww. wskaźnikiem.

Ponadto na 2006 r. w stosunku do 2005 r. dokonano zwiększenia wydatków na wynagrodzenia wraz z pochodnymi o kwotę 416 tys. zł, na dodatkowe zatrudnienie 11 pracowników nieobjętych mnożnikowymi systemami wynagrodzeń, tj. po 1 etacie dla izb, w: Warszawie, Bydgoszczy, Gdańsku, Katowicach, Kielcach, Krakowie, Lublinie, Łodzi, Opolu, Poznaniu i Wrocławiu.

Zwiększenie zatrudnienia wynikało z wejścia w życie ustawy z dnia 17 grudnia 2004 r. o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych (Dz. U. Nr 14, poz. 114). Poszerzenie, od 1 lipca 2005 r., właściwości regionalnych komisji orzekających w związku z likwidacją komisji orzekających przy wojewodach oraz rozszerzenie katalogu czynów stanowiących naruszenie dyscypliny finansów publicznych pociągnęło za sobą zwiększenie liczby spraw rozpatrywanych przez te komisje. Powstał również obowiązek zapewnienia przez prezesów RIO obsługi prawnej i administracyjno-technicznej dla komisji orzekających i rzeczników dyscypliny.

Jednocześnie dokonano zwiększenia wynagrodzeń bezosobowych o łączną kwotę 978 tys. zł, w tym od 29 tys. zł dla RIO w Olsztynie do 124 tys. zł dla RIO w Poznaniu. Środki te przeznaczone są na ryczałtowe wynagrodzenie dla członków regionalnych komisji orzekających, rzeczników dyscypliny finansów publicznych oraz na wynagrodzenia za udział w rozprawach, w związku ze zwiększoną liczbą rozpraw oraz podwyższeniem poziomu tych wynagrodzeń.

Natomiast w odniesieniu do podwyższenia w 2006 r. wynagrodzeń pracowników RIO ponad ustawowy poziom, uprzejmie informuję, że w dniu 6 września 2005 r. Przewodniczący Krajowej Rady RIO skierował, za pośrednictwem Ministra SWiA, pismo do Prezesa Rady Ministrów w sprawie uwzględnienia w projekcie ustawy budżetowej na rok 2006 dodatkowych środków w kwocie 15,3 mln zł, z przeznaczeniem na podwyższenie o 25% poziomu wynagrodzeń pracowników. Środki te miały zapewnić zmniejszenie dysproporcji płacowych pomiędzy pracownikami RIO i pracownikami Samorządowych Kolegiów Odwoławczych. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, w piśmie z dnia 22 września 2005 r. (F-W-311-38-4163/05), poparł wniosek niemniej zaproponował rozłożenie postulowanego 25% wzrostu wynagrodzeń na dwa lata, tj. w 2006 r. wzrost o 15%, a w 2007 r. o dalsze 10%. W odpowiedzi na wniosek, Prezes Rady Ministrów w piśmie z dnia 13 października 2005 r. znak: SSJ-213-176/2/05 stwierdził, że proponowane zmniejszenie dysproporcji pomiędzy wynagrodzeniami pracowników RIO i innych instytucji nadzorczych i kontrolnych wymagałoby zmian systemowych w zakresie wynagrodzeń w sferze budżetowej, poprzedzonych dogłębnymi analizami i szerokimi konsultacjami społecznymi.

MINISTER

Spraw Wewnętrznych i Administracji

z up. Arkadiusz CZARTORYSKI

Sekretarz Stanu

Szanowny Panie Marszałku!

W odpowiedzi na pismo z dnia 8 lutego 2006 r. (sygnatura: BPS/DSK-043-102/06) dotyczące oświadczenia senatora Czesława Żelichowskiego w sprawie importu samochodów używanych uprzejmie informuję, że zapewnienie warunków sprzyjających rozwojowi przemysłu oraz poprawie konkurencyjności polskiej gospodarki jest przedmiotem troski rządu polskiego.

Na mocy znowelizowanej ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji (Dz. U. nr 25, poz. 202 i Nr 175, poz. 1458) od stycznia 2006 r. wprowadzono opłatę ekologiczną związaną z utylizacją pojazdów. Liczba samochodów używanych sprowadzonych do Polski zmniejszyła się do tego czasu niemal o połowę. W styczniu 2006 r. sprowadzono nieco ponad 38 tys. aut, oznacza to spadek o 49,3% w stosunku do wyniku z grudnia 2005 roku, natomiast porównując liczbę samochodów sprowadzonych w styczniu 2006 r. z danymi ze stycznia 2005 r. wynik ten jest mniejszy o 29,7%.

Ponadto Minister Gospodarki współpracuje z Ministrem Finansów w zakresie przyjęcia regulacji prawnych, mających na celu ograniczenie importu samochodów szczególnie uciążliwych dla środowiska.

Przemysł motoryzacyjny odgrywa ważną rolę w procesie rozwoju polskiej gospodarki nie tylko z uwagi na kreowanie prawie 100 tys. miejsc pracy, ale również duży udział w tworzeniu produktu Krajowego Brutto. Minister Gospodarki dołoży wszelkich starań, aby stymulować rozwój tego sektora, między innymi poprzez poprawę konkurencyjności pojazdów nowych względem pojazdów używanych.

Z poważaniem

Szanowny Panie Marszałku,

Odpowiadając na oświadczenie senatora Włodzimierza Łyczywka złożone podczas 5. posiedzenia Senatu RP w dniu 1 lutego 2006 r. przedstawiam informację resortu transportu i budownictwa w powyższej sprawie.

Z danych otrzymanych od PLL LOT S.A. dotyczących II półrocza 2005 r. wynika, że regularność połączeń na całej siatce połączeń krajowych wyniosła 95,32% (tzn. na 11884 operacji wykonanych, odwołanych zostało 583 rejsów, tj. 4,68%). W Porcie Lotniczym Szczecin-Goleniów w tym okresie regularność wyniosła 97,20% (tzn. na 1285 rejsów wykonanych, odwołanych zostało 37 rejsów, tj. 2,80%). Jako główne przyczyny odwołań rejsów na trasie Warszawa-Szczecin-Warszawa przewoźnik podał:

- przyczyny techniczne - 19 rejsów,

- pogoda - 15 rejsów,

- brak sprzętu - 2 rejsy,

- przyczyny operacyjne - 1 rejs.

Jednocześnie pragnę poinformować, że funkcje właścicielskie wobec flagowego przewoźnika pełni Minister Skarbu Państwa, wykonujący w imieniu Skarbu Państwa prawa z akcji Spółki.

Obecnie trwa procedura konkursowa, w wyniku której zostanie wybrany Prezes i Zarząd PLL LOT S.A. Ministerstwo Transportu i Budownictwa oczekuje, aby nowe władze spółki określiły strategię rozwoju firmy, która będzie miała istotne znaczenie przede wszystkim dla rozwoju transportu lotniczego w Polsce, a także dla prac prowadzonych w Ministerstwie Transportu i Budownictwa w zakresie programu rozwoju polskich portów lotniczych.

MINISTER

z up. Eugeniusz Wróbel

SEKRETARZ STANU