Oświadczenie


Wyjaśnienie w związku z oświadczeniem senatora Józefa Sztorca, złożonym na 41. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 39), przekazał Sekretarz Stanu w Ministerstwie Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej, Pełnomocnik Rządu do spraw Osób Niepełnosprawnych:

Warszawa, dnia 27.06.2003 r.

Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu RP

Szanowny Panie Marszałku!

Ustosunkowując się do oświadczenia Pana senatora Józefa Sztorca z dnia 29 maja 2003 r. w sprawie działalności powiatowych zespołów do spraw orzekania o niepełnosprawności, przesłanego przez Pana Marszałka przy piśmie znak BPS/DSK-043-257/03 z dnia 4 czerwca 2003 r. pragnę wyjaśnić na wstępie, że niektóre informacje przytoczone w oświadczeniu wymagają sprostowania.

Aktualnie obowiązujący art. 6c ust. 7 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 z późn. zm.) stanowiący, iż wojewoda przedstawia Pełnomocnikowi informacje o realizacji zadań powiatowych zespołów i wojewódzkiego zespołu nie jest podstawą do przesyłania przez zespoły informacji kierowanych do starostów o tym, że osoba uzyskała orzeczenie o niepełnosprawności. Informacje, o których mowa w przytoczonym przepisie kierowane są przez wojewodę do Pełnomocnika, a nie przez zespoły do starostów i mają charakter informacji gromadzonych dla celów statystycznych, dotyczące m.in. ogólnej liczby wydanych orzeczeń, ogólnej liczby złożonych wniosków itp., nie są natomiast informacjami związanymi z konkretną osobą identyfikowaną imieniem i nazwiskiem, nie dotyczą również tego czy osoba posiada czy też nie posiada prawa jazdy.

Obowiązek kierowania osób, które uzyskały orzeczenie o niepełnosprawności na dodatkowe badania lekarskie wynika natomiast z przepisów ustawy z dnia 20 czerwca - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 1997 r. Nr 98, poz. 602 z późn. zm.). Mając na uwadze wyjaśnienia z Ministerstwa Infrastruktury należy uznać, iż obowiązek ten został podyktowany, słuszną jak się wydaje, troską projektodawców tego przepisu, aby pojazdy samochodowe mogły prowadzić osoby, których stan zdrowia nie powoduje ograniczenia możliwości ich prowadzenia i tym samym nie stanowi zagrożenia dla ruchu drogowego.

Ponieważ zaliczenie osoby zainteresowanej do osób niepełnosprawnych jest konsekwencją stwierdzenia przez zespół orzekający naruszonej sprawności organizmu orzekanej osoby, celowym jest poddanie jej dodatkowemu badaniu lekarskiemu mającemu na celu stwierdzenie braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami samochodowymi. Ustaleniem istnienia bądź braku przeciwwskazań odnośnie kierowania pojazdem zajmuje się posiadający odpowiednie kwalifikacje, wyspecjalizowany w tym zakresie lekarz, co daje gwarancje właściwego rozpatrzenia sprawy. Zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 czerwca 1999 r. w sprawie badań lekarskich osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami i kierowców (Dz. U. Nr 69, poz. 772) uprawnienia do przeprowadzenia tych badań może uzyskać lekarz posiadający prawo wykonywania zawodu oraz posiadający specjalizację z dziedziny medycyny transportu lub posiada specjalizację z dziedziny chorób wewnętrznych i dodatkowe kwalifikacje z zakresu przeprowadzenia badań lekarskich kierujących pojazdami. Przy okazji pragnę nadmienić, że obowiązek poddania się badaniu lekarskiemu przeprowadzanemu w celu stwierdzenia istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdem dotyczy nie tylko osób niepełnosprawnych posiadających prawo jazdy lecz także m.in. osób ubiegających się o wydanie prawa jazdy lub świadectwa kwalifikacji, osób ubiegających się o przywrócenie uprawnienia do kierowania pojazdem cofniętego ze względu na stan zdrowia, czy też kierujących pojazdem skierowanych decyzją starosty w przypadkach nasuwających zastrzeżenia co do stanu zdrowia.

Oczywiście warunkiem skierowania przez starostę osoby na dodatkowe badania lekarskie było stworzenie mechanizmu pozwalającego na wcześniejsze uzyskanie przez starostę informacji, iż osoba niepełnosprawna uzyskała orzeczenie o niepełnosprawności. Stąd ustawą z dnia 6 września 2001 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 129, poz. 1444 z późn. zm.) wprowadzono do ustawy o rehabilitacji zawodowej (...) zmianę polegającą na dodaniu do art. 6 ust. 6b w brzmieniu: "W przypadku gdy osoba niepełnosprawna posiada prawo jazdy lub pozwolenie do kierowania tramwajem, zespół orzekający o stopniu niepełnosprawności zawiadamia o wydaniu orzeczenia organ właściwy w sprawach wydawania uprawnień do kierowania pojazdami".

W związku z kolejną nowelizacją ustawy o rehabilitacji zawodowej (...) przepis ten znalazł się w art. 6c ust. 7. Pragnę jednakże poinformować, iż w obecnym stanie prawnym przepis ten już nie obowiązuje. Ponieważ wzbudzał liczne kontrowersje (między innymi z powodów przestawionych przez Pana senatora) przepis ten został ustawą z dnia 20 grudnia 2002 r. o zmianie ustawy zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 7, poz. 79) wykreślony.

Z poważaniem

Jolanta Banach


Oświadczenie