Oświadczenie złożone
przez senatora Józefa Sztorca
Oświadczenie skierowane do pełnomocnik rządu do spraw osób niepełnosprawnych Jolanty Banach
Oświadczenie w sprawie działalności powiatowych komisji do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności.
Pani Minister, doceniam wysiłek resortu i Pani osobisty wkład w tworzenie warunków do rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudniania osób niepełnosprawnych. Znam trudności finansowe resortu, kłopoty z finansowaniem powiatowych zespołów do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności. Zgadzam się, że potrzebne są kontrola orzecznictwa i stosowanie jednolitych przepisów, standardów i procedur, jeśli to wszystko ma służyć niepełnosprawnym.
Okazuje się jednak, że w naszym kochanym kraju to, co ma służyć, obraca się przeciwko tym, wobec których ma spełniać służebną rolę. Z art. 6c ust. 7 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych wynika, że wojewoda przedstawia pełnomocnikowi informacje o realizacji zadań: po pierwsze, powiatowych zespołów, sporządzane na podstawie informacji otrzymywanych od starostów, po drugie, wojewódzkiego zespołu.
Ten zapis ustawowy uruchomił cały mechanizm machiny biurokratycznej. Otóż na przykład powiatowy zespół do spraw orzekania o niepełnosprawności, powołując się na uprzednio cytowany art. 6c ustawy, śle informacje do starosty powiatu o tym, że pan X uzyskał orzeczenie o stopniu niepełnosprawności i w dodatku posiada prawo jazdy. Starosta, działając na podstawie art. 122 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. prawo o ruchu drogowym, zarządza skierowanie "szczęśliwca", który uzyskał orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, na badania lekarskie w celu stwierdzenia istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdem mechanicznym. To drobiazg, że starosta powołuje się na art. 122 ust. 1 pkt 5 ustawy, który mówi, że osoba niepełnosprawna posiadająca prawo jazdy lub pozwolenie na kierowanie tramwajem zostaje skierowana na badania. Dopełnieniem staranności urzędniczej jest stwierdzenie, iż na podstawie zgłoszonego zastrzeżenia ustalono, że pan X spełnia przesłanki cytowanego artykułu, stąd wydanie decyzji o skierowaniu na badania.
Rzecz w tym, że z pisma zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności wynika tylko to, że zainteresowany posiada prawo jazdy, bo przyznał się do tego, i uzyskał stopień niepełnosprawności. To połowa drogi. Teraz zainteresowanego czeka lekarz uprawniony do badań kierowców lub wojewódzki ośrodek medycyny pracy.
Głosując kilka miesięcy temu za przyjęciem nowelizacji ustawy, byłem przekonany, że ułatwi ona życie niepełnosprawnym, przyspieszy orzekanie i umożliwi szybsze zatrudnienie.
Szanowna Pani Minister, przedstawiając tę drastyczną sytuację, wyrażam nadzieję, że wykorzysta Pani te informacje, sprawując nadzór nad orzekaniem o niepełnosprawności.
Z wyrazami szacunku
Józef Sztorc