Warszawa, 2004-10-15

Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Odnosząc się do kwestii uregulowania w drodze ustawowej zobowiązań zakładów opieki zdrowotnej powstałych z tytułu podwyżek należnych na podstawie ustawy z dnia 16 grudnia 1994 roku o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1995 r., nr 1, poz. 2 z późn. zm.), uprzejmie informuję, że w chwili obecnej trwają prace nad autopoprawką do będącego przedmiotem prac Sejmu RP projektu ustawy o pomocy publicznej i restrukturyzacji publicznych zakładów opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych ustaw. Celem rozwiązań w niej zawartych będzie umożliwienie zaciągania samodzielnym publicznym zakładom opieki zdrowotnej, pożyczek z budżetu państwa, przeznaczonych w pierwszej kolejności na spłatę zobowiązań z tytułu "ustawy 203". Obecnie trwają prace mające na celu doprecyzowanie przepisów dotyczących wysokości pożyczki, warunków jej udzielenia, terminu spłaty pożyczki a także warunków, po spełnieniu których pożyczka będzie umorzona.

W kwestii uregulowania w drodze ustawowej wypłaty zakładom opieki zdrowotnej zaległych należności za usługi świadczone ponad kontrakty za lata 2001-2003, uprzejmie informuję, że przyjęta przez Sejm RP w dniu 27 sierpnia 2004 roku ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2004 r., nr 210, poz. 2135) nie zawiera regulacji dotyczących tej problematyki. Kwestie regulowania należności za wszystkie usługi świadczone przez zakład opieki zdrowotnej (w tym również za świadczenia "ponadlimitowe") powinny być regulowane w umowie zawartej z płatnikiem. Co do poruszonej problematyki zwrotu opłat za świadczenia "ponadlimitowe" udzielone w roku 2004 wskazać należy, iż na podstawie art. 97 ust. 1 ww. ustawy, Fundusz w celu zabezpieczenia świadczeń zdrowotnych ubezpieczonym zarządza środkami finansowymi przekazywanymi na podstawie ustawy. Do zadań Funduszu należy także zawieranie umów ze świadczeniodawcami. Jednocześnie, zgodnie z art. 132 ust. 5 ustawy wysokość łącznych zobowiązań Funduszu wynikających z umów zawartych ze świadczeniodawcami nie może przekroczyć wysokości wydatków przewidzianych na ten cel w planie finansowym Funduszu. Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, iż Narodowy Fundusz Zdrowia nie może w ciągu roku finansować przedmiotowych świadczeń, gdyż mogłoby to doprowadzić do niezrównoważenia kosztów z przychodami, a tym samym powstania ujemnego wyniku finansowego i zobowiązań bez pokrycia w środki pieniężne. Wobec powyższego ewentualne opłaty za świadczenia "ponadlimitowe" nie mogą nastąpić dopiero po zakończeniu roku i rozliczeniu umów zawartych ze świadczeniodawcami, w miarę posiadanych przez te oddziały środków finansowych.

Odnosząc się do postulatu wprowadzenia zerowej stawki VAT na sprzęt medyczny, uprzejmie informuję, że od 1 maja br. wyroby medyczne dopuszczone do obrotu na terytorium Polski, w skład których wchodzi również sprzęt medyczny i pomocniczy, w rozumieniu ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 roku o wyrobach medycznych (Dz.U. z 2004 r., Nr 93, poz. 896), opodatkowane zostały stawką VAT w wysokości 7% (art. 41 ust. 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - Dz.U. Nr 54, poz. 535 oraz załącznik Nr 3 do ustawy). Stawka 7% na ww. towary mieści się w standardach ulg w UE, ponieważ zasadnicze znaczenie mają przepisy VI Dyrektywy Rady UE z 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej - ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG).

Sprzęt medyczny i pomocniczy oraz inne urządzenia przeznaczone do rehabilitacji i leczenia niepełnosprawnych, do wyłącznego użytku osobistego inwalidów, włączając w to naprawy, zostały wymienione w aneksie "H" VI Dyrektywy. Do towarów i usług wymienionych w tym załączniku państwa członkowskie mogą stosować jedną lub dwie obniżone stawki, jednak w wysokości nie niższej niż 5% podstawy opodatkowania. Opodatkowanie wyrobów medycznych stawką 7% jest więc zgodne z wymogami unijnymi. Mając na uwadze regulacje VI Dyrektywy należy stwierdzić, że nie ma możliwości zastosowania 0% stawki VAT do dostaw wyrobów medycznych. Stawkę 0% (zwolnienie z prawem do odliczania podatku należnego) stosuje się do eksportu towarów oraz wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (art. 42 ust. 2 ww. ustawy).

Z wyrazami szacunku

MINISTRA ZDROWIA

PODSEKRETARZ STANU