Oświadczenie


Marszałek Senatu RP przekazał informację w związku z oświadczeniem senatora Zbigniewa Romaszewskiego, złożonym na 45. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 47):

Warszawa, dnia 2.10. 2003 r.

Szanowny Pan
Zbigniew Romaszewski
Senator Rzeczypospolitej Polskiej

W nawiązaniu do oświadczenia złożonego przez Pana Senatora podczas 45. posiedzenia Senatu w dniu 19 września br., pragnę zauważyć, że podzielam zaniepokojenie dotyczące sposobu zakończenia postępowania legislacyjnego w sprawie uchwalonej przez Sejm w dniu 10 lipca 2003 r. ustawy o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych. Nierozpatrzenie przez Sejm uchwały Senatu wnoszącej poprawki do tej ustawy budzi istotne zastrzeżenia z punktu widzenia realizacji konstytucyjnych uprawnień Senatu w sferze stanowienia prawa. Należy również podkreślić, że brak ustosunkowania się Sejmu do poprawek Senatu oznacza ukończenie postępowania legislacyjnego w sposób, którego Konstytucja nie przewiduje. Problem ten wystąpił już w okresie funkcjonowania Senatu ubiegłej kadencji, kiedy to Sejm nie rozpatrzył in pleno uchwały Izby w sprawie ustawy o obywatelstwie polskim.

Przychylając się do stanowiska Pana Senatora w odniesieniu do podniesionego problemu, nie widzę jednak podstaw do złożenia wniosku o zbadanie przez Trybunał Konstytucyjny przekroczenia kompetencji przez Marszałka Sejmu w trybie art. 192 Konstytucji. Zgodnie z art. 189 Konstytucji Trybunał Konstytucyjny rozstrzyga spory kompetencyjne pomiędzy centralnymi konstytucyjnymi organami państwa - ewentualny wniosek dotyczyć więc powinien relacji zachodzących pomiędzy Sejmem a Senatem, nie zaś pomiędzy Marszałkiem Sejmu jako organem Izby a Senatem jako drugim ogniwem postępowania ustawodawczego. Ponadto, w moim przekonaniu, brak jest podstaw prawnych do skorzystania z powołanego przepisu Konstytucji w omawianej sprawie - dotyczy on bowiem wyłącznie sytuacji, gdy dwa centralne konstytucyjne organy państwa uznają się za właściwe do rozstrzygania określonej sprawy lub do wykonania danego zadania (tzw. spór pozytywny) albo sytuacji, w której żaden z tych organów nie przypisuje sobie danej kompetencji lub nie chce podjąć się wykonania zadania (spór negatywny). Treść art. 189 Konstytucji wyklucza zatem wystąpienie z przedmiotowym wnioskiem w sytuacji, gdy jeden z tych organów nie wykonuje nałożonych na niego zadań lub kompetencji.

Raz jeszcze pragnę podkreślić, że sygnalizowany przez Pana Senatora problem dotyczy doniosłej kwestii realizacji konstytucyjnych uprawnień Senatu w zakresie współkształtowania treści ustaw. Dlatego też skierowałem do marszałka Sejmu pismo, w którym przedstawiłem swoje obawy związane z problemem podniesionym w oświadczeniu Pana Senatora.

MARSZAŁEK SENATU

Longin Pastusiak


Oświadczenie