Proszę państwa, nie tak dawno po raz kolejny przyjmowaliśmy ustawę o biopaliwach. Wysoka Izba była uprzejma wnieść do tej ustawy poprawki. Dalsze jej rozpatrywanie doprowadziło do wniosku, że gdzieś na etapie pomiędzy podkomisją a komisją wkradł się do ustawy błąd. Nie opuszczono wyrazów "inne rośliny". W związku z tym zostały podjęte działania wyjaśniające. I co się stało? To się stało, że po prostu marszałek Borowski był uprzejmy włożyć ustawę do kosza.

Muszę powiedzieć, że tego rodzaju sytuacja nie jest przewidziana w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. W art. 121 w ust. 3 bardzo jednoznacznie stwierdza się, że uchwałę Senatu odrzucającą ustawę albo poprawkę zaproponowaną w uchwale Senatu uważa się za przyjętą, jeżeli Sejm nie odrzuci jej bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby posłów. Czyli, proszę państwa, nie przewiduje się takiej możliwości, ażeby uchwała Senatu po prostu legła w koszu decyzją marszałka Sejmu.

Muszę powiedzieć, że jestem zaskoczony procedurą zastosowaną przez marszałka Borowskiego również w stosunku do ustawy jako całości. Przepraszam, ale ta procedura opiera się na domniemaniu, że posłowie, którzy tę ustawę przyjmowali, nie wiedzieli, co czytają. Przepraszam, czterystu sześćdziesięciu posłów jednak widziało, że są tam te wyrazy "inne rośliny" i oni wtedy za tym głosowali.