Minister Edukacji Narodowej i Sportu przekazał odpowiedź na oświadczenie senatora Wojciecha Pawłowskiego, złożone na 26. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 25):
Warszawa, 2002-11-18
Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej
Szanowny Panie Marszałku
odpowiadając na pismo z dnia 6 listopada 2002 r. nr RJ/043/370/02/V dotyczące oświadczenia złożonego przez Pana Senatora Wojciecha Pawłowskiego uprzejmie informuję, że Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy Nr 3 w Przemyślu, o którym mowa w piśmie, jest placówką, która zgodnie z obowiązującymi przepisami może być przeznaczona dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych ruchowo.
Resort edukacji nie przewidywał i nadal nie przewiduje organizowania szkół dla uczniów z zaburzeniami psychicznymi i przewlekle chorych, wymagających stałej opieki medycznej, poza zakładami opieki zdrowotnej.
Dzieciom i młodzieży przewlekle chorym przebywającym, w stanach zaostrzenia choroby, w zakładach opieki zdrowotnej, kształcenie specjalne w zależności od potrzeb edukacyjnych, organizuje właściwa jednostka samorządu terytorialnego. Przy placówkach resortu zdrowia w zależności od wieku i liczby uczniów- pacjentów funkcjonują oddziały przedszkolne, lub szkolne albo przedszkola specjalne, szkoły podstawowe specjalne, gimnazja specjalne, a także szkoły ponadgimnazjalne specjalne oraz zespoły pozalekcyjne zajęć wychowawczych. W sytuacji zorganizowania więcej niż jednej jednostki organizacyjnej tworzone są Zespoły Szkół.
Przy zakładach opieki zdrowotnej nie tworzy się specjalnych ośrodków szkolno-wychowawczych. Od uczniów szkół zorganizowanych w zakładach opieki zdrowotnej nie jest wymagane orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego.
Wobec dzieci i młodzieży, uczniów szkół ogólnodostępnych, którzy po czasowym pobycie w placówce służby zdrowia wracają do szkoły a w wyniku choroby nie nastąpiły u nich zmiany w kierunku niepełnosprawności (np. niedowidzenie, obniżenie sprawności intelektualnej, dysfunkcja narządu ruchu), nie stosuje się form i metod pracy dydaktycznej innych, niż u ich zdrowych kolegów.
Jeżeli nastąpią u tych uczniów zmiany, o których wyżej mowa, zgodnie z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego, właściwa jednostka samorządu terytorialnego organizuje im odpowiednią formę kształcenia specjalnego. O miejscu realizacji tego kształcenia - szkoła ogólnodostępna (integracyjna), specjalna, specjalny ośrodek szkolno-wychowawczy - decydują rodzice (prawni opiekunowie) dziecka. Jeżeli stan zdrowia dziecka uniemożliwia lub utrudnia mu uczęszczanie do szkoły, realizuje ono obowiązek szkolny i obowiązek nauki w systemie nauczania indywidualnego.
Taka organizacja systemu kształcenia dzieci i młodzieży np. ze schizofrenią, cukrzycą czy chorobami serca pozwala im, poza okresami zaostrzenia choroby skutkującego pobytem w zakładzie opieki zdrowotnej lub w domu, uczęszczać do wybranej szkoły i funkcjonować "normalnie" wśród zdrowych rówieśników.
Z wyrazami szacunku
w/z MINISTRA
PODSEKRETARZ STANU
Tadeusz Sławecki