Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji przekazał odpowiedź na oświadczenie senatora Stanisława Niciei, złożone na 33. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 31):
Warszawa, 27.02.2003 r.
Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej
Szanowny Panie Marszałku!
Odpowiadając na pismo z dnia 10 lutego 2003 r., sygn. LP/043/41/03/V, przekazujące oświadczenie Senatora RP Pana Stanisława Niciei, złożone w dniu 6 lutego 2003 r., podczas 33. posiedzenia Senatu, w sprawie niesatysfakcjonującej odpowiedzi dotyczącej zwolnienia ze służby w Straży Granicznej Pana Stanisława Janika, uprzejmie przedstawiam następujące informacje.
W dniu 11 grudnia 2002 r. do MSWiA wpłynęło roszczenie Pana Stanisława Janika o odszkodowanie i zadośćuczynienie z tytułu zwolnienia ze służby w Straży Granicznej. Pan Stanisław Janik zaproponował zawarcie ugody, na podstawie której Skarb Państwa wypłaci mu 447.863,28 zł.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji nie jest organem właściwym do zawarcia ugody z Panem Stanisławem Janikiem i rozpatrzenia roszczeń odszkodowawczych związanych ze zwolnieniem ze służby w Straży Granicznej.
Wobec powyższego, w dniu 23 grudnia 2002 r. pismo Pana Stanisława Janika wraz z załącznikami zostało przekazane do Komendanta Głównego Straży Granicznej, jako organu właściwego do rozpatrzenia przedmiotowego roszczenia.
Należy stwierdzić, że nie ma żadnych podstaw faktycznych ani prawnych do zmiany stanowiska, które zostało określone w decyzji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 12 lipca 2002 r. Decyzja ta była przedmiotem skargi Pana Stanisława Janika do Naczelnego Sądu Administracyjnego. NSA - wyrokiem z dni a7 grudnia 2001 r. (sygn. akt II S.A. 2654/02) - w sposób jednoznaczny potwierdził poprawność podjętego w tej sprawie rozstrzygnięcia i skargę oddalił.
Zasady współżycia społecznego i sprawiedliwości społecznej, na które powołuje się Pan Senator w swoim oświadczeniu, nie mogą być nadrzędne wobec prawa obowiązującego w Rzeczypospolitej Polskiej. Społeczne poczucie niesprawiedliwości nie można prowadzić do zmiany prawidłowo wydanej decyzji administracyjnej, które podlegała kontroli sądowej i nie stwierdzono naruszenia prawa.
Trudno również zgodzić się z tezą o braku dobrej woli odnośnie usunięcia krzywdy wyrządzonej Panu Stanisławowi Janikowi w sytuacji, gdy Straż Graniczna - podlegała Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji - podjęła działania mające na celu zadośćuczynienie z tytułu zwolnienia ze służby.
W sprawie Pana Stanisława Janika kontrowersje budzić może siedmioletni okres rozpatrywania sprawy karnej, zakończonej w dniu 7 marca 2000 r. prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Nysie, uniewinniającym Pana Stanisława Janika od stawianych mu zarzutów. Nasuwa się niestety spostrzeżenie, iż przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego przewidujące np. pięcioletni okres (liczony od dnia doręczenia decyzji) do uchylenia decyzji z przyczyn określonych w art. 145 § 1 pkt 3-8 Kodeksu postępowania administracyjnego, nie pozostają w korelacji z obecnymi realiami wymiaru sprawiedliwości.
Niezależnie od powyższego, Panu Stanisławowi Janikowi przysługuje prawo dochodzenia roszczeń odszkodowawczych w oparciu o przepisy art. 153 § 1 i 2 Kpa. Zgodnie z tym przepisem, stronie, która poniosła szkodę na skutek wydania decyzji z naruszeniem przepisu art. 145 § 1 kpa albo uchylenia takiej decyzji w wyniku wznowienia postępowania, służy roszczenie odszkodowawcze w zakresie i na zasadach określonych w przepisach Kodeksu cywilnego. Dochodzenie odszkodowania następuje w postępowaniu przed sądem powszechnym.
Z wyrazami szacunku
Krzysztof Janik