Warszawa, 15 kwietnia 2002 r.

Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Z dniem 1 stycznia 2002 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 7 grudnia 2001 r. w sprawie wzoru karty zgonu oraz sposobu jej wypełniania (Dz.U. Nr 153, poz. 1782). Zgodnie z kartą statystyczną do karty zgonu, stanowiącą załącznik do powyższego rozporządzenia, przeznaczony do celów pochowania zwłok egzemplarz B karty zgonu zawiera dane, które - na podstawie § 3 ust. 3 rozporządzenia z dnia 1 sierpnia 2001 r. Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie sposobu prowadzenia ewidencji grobów (Dz.U. Nr 90, poz. 1013) - powinny być wpisywane do księgi wieczystej osób pochowanych na cmentarzu na podstawie karty zgonu. Rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie wzoru karty zgonu oraz sposobu jej wypełniania w § 7 dopuszcza możliwość stosowania poprzednich wzorów kart zgonu do czasu ich wyczerpania, zastrzega jednak, że może być to realizowane jedynie z uwzględnieniem zmian dotyczących wpisów wynikających z rozporządzenia. W świetle powyższego, od dnia 1 stycznia 2002 r. przepis § 3 ust. 3 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie prowadzenia ewidencji grobów może być w pełni realizowany.

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie sposobu prowadzenia ewidencji grobów w § 9 ust. 1 stanowi, iż wpisy w księgach cmentarnych powinny być dokonywane pismem ręcznym w sposób staranny, czytelny i trwały. Równocześnie w § 15 ust. 1 dopuszcza możliwość prowadzenia ksiąg cmentarnych przy wykorzystaniu urządzeń i systemów informatycznych, a więc w żaden sposób nie ogranicza zarządców cmentarzy, którzy zdecydowali się prowadzić dokumentację przy pomocy odpowiednich urządzeń i systemów informatycznych.

W zakresie dotyczącym usuwania pomyłek powstałych przy dokonywaniu wpisów do ksiąg cmentarnych, zauważyć należy, że nie istnieją przepisy, które w sposób kompleksowy i w odniesieniu do wszelkiego rodzaju dokumentacji, określałyby sposób usuwania powstałych w nich pomyłek. W szczególności, nie są takimi przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. Nr 121, poz. 591 z późn. zm.), gdyż zgodnie z art. 1 ustawy, określa ona jedynie zasady rachunkowości oraz tryb badania sprawozdań finansowych przez biegłych rewidentów. W związku z powyższym, zagadnienie usuwania pomyłek jest regulowane odrębnie dla poszczególnych rodzajów dokumentacji. Sposób usuwania pomyłek w księgach cmentarnych został określony w § 9 ust. 4 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie sposobu prowadzenia ewidencji grobów, zgodnie z którym pomyłki powstałe przy dokonywaniu wpisów do ksiąg cmentarnych wykreśla się linią ciągłą w sposób umożliwiający odczytanie wyrazu wykreślonego, a prawidłowe brzmienie wyrazu wykreślonego wpisuje się w rubryce "uwagi". W toku prac nad omawianym rozporządzeniem i uzgodnień resortowych, powyższy przepis nie budził wątpliwości, w szczególności zastrzeżeń w tym zakresie nie zgłaszało Rządowe Centrum Legislacji.

Rozporządzenie Ministrów Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska oraz Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 20 października 1972 r. w sprawie urządzania cmentarzy, prowadzenia ksiąg cmentarnych oraz chowania zmarłych (Dz.U. Nr 47, poz. 299 z późn. zm.) nadal obowiązuje, z tym zastrzeżeniem, że zgodnie z art. 14 pkt 9 oraz art. 78 ustawy z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 120, poz. 1268), z dniem 15 września 2001 r. utraciło moc w zakresie dotyczącym prowadzenia ksiąg cmentarnych, na podstawie § 13 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 7 grudnia 2001 r. w sprawie postępowania ze zwłokami i szczątkami ludzkimi (Dz.U. Nr 153, poz. 1783), w zakresie uregulowanym tym rozporządzeniem, utraciło moc z dniem 29 marca 2002 r.

W odniesieniu do części oświadczenia, w której wymieniono przykłady mające wskazywać na niedostosowanie przepisów ustawy o cmentarzach i chowaniu zmarłych, można jedynie podkreślić, że powyższa ustawa stwarza w art. 12 ust. 4 możliwość do wydania przepisów umożliwiających chowanie zwłok w sposób inny niż określony w art. 12 ust. 1 - 3 ustawy (w tym jak się wydaje w ogrodach pamięci, urnach, kolumbariach). Ustawa w art. 10 określa również prawo do pochowania zwłok, z którego pośrednio wynika także prawo do dysponowania zwłokami.

MINISTER

z up. Andrzej BARCIKOWSKI

Podsekretarz Stanu