Minister Infrastruktury przekazał wyjaśnienie w związku z oświadczeniem senatora Janusza Lorenza, złożonym na 78. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 83):
Warszawa, dnia 21 kwietnia 2005 r.
Pan
Longin Hieronim Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej
Szanowny Panie Marszałku!
W związku z upoważnieniem Prezesa Rady Ministrów do udzielania przez Ministra Infrastruktury odpowiedzi na oświadczenie złożone przez pana senatora Janusza Lorenza w sprawie sytuacji członków Polskiego Związku Działkowców na skutek decyzji dotyczących nieruchomości zajmowanych przez Pracowniczy Ogród Działkowy im. 23 Lutego w Poznaniu - uprzejmie wyjaśniam, co następuje.
Grunt - na którym mieści się Pracowniczy Ogród Działkowy im. "23 Lutego" - położny w Poznaniu przy ul. Lechickiej, składa się z 3 dawnych nieruchomości wywłaszczonych - na rzecz Skarbu państwa pod urządzenie ogródków działkowych - 3 odrębnymi decyzjami administracyjnymi:
1. nieruchomość o pow. 5,8675 ha została wywłaszczona decyzją z dnia 26.07.1968 r.
Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast decyzją ostateczną Nr ORZ.3. 053-WP-166/97 z dnia 22.09.1997 r. utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia 31.07.1997 r. stwierdzającą nieważność ww. decyzji o wywłaszczeniu z dnia 26.07.1968 r., a jej legalność została poddana kontroli sądowej.
Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem sygn. akt IV S.A. 2077/98 z dnia 27.10.1998 r. oddalił skargę Polskiego Związku Działkowców na decyzję organu centralnego z dnia 22.09.1997 r.
Minister Sprawiedliwości wniósł rewizję nadzwyczajną od tego wyroku i właśnie w tej sprawie został wdany wyrok Sądu Najwyższego sygn. akt III RN 77/99 r. z dnia 6.08.1999 r. oddalający rewizję nadzwyczajną Ministra Sprawiedliwości w którym wskazano, że dokonana przez Naczelny Sąd Administracyjny ocena zaskarżonej decyzji Prezesa UMiRM nie narusza rażąco prawa, a wywłaszczenie spornej nieruchomości decyzją z dnia 26.07.1968 r. nastąpiło bez oceny prawnej niezbędności wywłaszczenia.
Należy wskazać, że zgodnie z obowiązującymi ówcześnie przepisami ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. Nr 74, poz. 368 z późn. zm.), jak i z obecnie obowiązującym art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) ocena prawna wyrażona w orzeczeniu sądu wiąże w sprawie organ, którego działanie było zaskarżone.
Ponadto Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem sygn. akt z dnia 20.12.2001 r. oddalił skargę Polskiego Związku Działkowców Pracowniczego Ogrodu Działkowego im. 23 Lutego w Poznaniu (powołującego się na nowe dokumenty w sprawie) na decyzję ostateczną organu centralnego z dnia 6.03.2001 r. w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania zakończonego decyzją ostateczną z dni 22.09.1997 r.
Mimo ww. wyroków toczą się kolejne postępowania administracyjne kwestionujące ww. decyzje organu centralnego z dnia 22.09.1997 r. i z dnia 31.07.1997 r.
Decyzją ostateczną z dnia 10.03.2005 r. - po rozpoznaniu wniosku Polskiego Związku Działkowców - Pracowniczego Ogrodu Działkowego im. "23 Lutego" w Poznaniu oraz Prezydenta Miasta Poznania o ponowne rozpatrzenie sprawy - utrzymano w mocy decyzję Ministra Infrastruktury z dnia 19.11.2004 r. odmawiającą stwierdzenia nieważności ww. decyzji z dnia 27.10.1998 r. oraz utrzymanej nią w mocy decyzji z dnia 31.07.1997 r. bowiem legalność ich była już oceniona przez Naczelny Sąd Administracyjny i Sąd Najwyższy, a wyroki wiążą w tej sprawie organ administracji i ta decyzja ostateczna jest obecnie przedmiotem zaskarżenia do wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który wyda kolejny wyrok w sprawie.
2. nieruchomość o pow. 1.8880 ha została wywłaszczona decyzją z dnia 31.08.1868 r.
Powołując się na ustalenia i wykładnię przepisów zawartą w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 6.08.1999 r. - dotyczącego sąsiedniej nieruchomości, a wywłaszczonej na ten sam cel - Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast decyzją ostateczną Nr GN.5.3-WP-183/2000 z dnia 23.01.2001 r. utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia 9.10.2000 r. o stwierdzeniu nieważności decyzji o wywłaszczeniu z dnia 31.08.1968 r. Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 23.04.2002 r. sygn. akt I S.A. 616/01 i 630/01 - po rozpatrzeniu skarg Zarządu Miasta Poznania i Polskiego Związku Działkowców - uchylił zarówno decyzję z dnia 23.01. 2001 r., jak i poprzedzającą ją decyzję z dnia 9.10.2000 r. wskazując jednoznacznie w uzasadnieniu, że wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego i Sądu Najwyższego wydany w innej sprawie nie wiąże organu w tej sprawie.
Wyrok Sądu z dnia 23.04.2002 r. jest prawomocny i nie został zakwestionowany przez Sąd Najwyższy.
Będąc związanym - zgodnie z art. 30 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - oceną prawną zawartą w wyroku z dnia 23.04.2002 r. - organ centralny decyzją Nr ORZ.5.3-289/02 z dnia 22.01.2003 r. utrzymaną w mocy decyzją Nr ORZ.5.3.258/03 z dnia 25.06.2003 r. odmówił stwierdzenia nieważności zaskarżonej decyzją z dnia 31.08.1968 r. i obecnie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie toczy się postępowanie ze skargi następców prawnych byłych właścicieli na decyzję ostateczną z dnia 25.06.2003 r. korzystną dla działkowców.
3. nieruchomość o pow. 1,8482 ha została wywłaszczona decyzją z dnia 28.09.1968 r.
Powołując się na ustalenia i wykładnię przepisów zawartą w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 6.08.1999 r. - dotyczącym sąsiedniej nieruchomości, a wywłaszczonej na ten sam cel - Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast decyzją ostateczną Nr GN.5.3.-WP-253/2000 z dnia 25.01.2001 r. utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia 9.10.2000 r. o stwierdzeniu nieważności decyzji o wywłaszczeniu z dnia 28.09.1968 r.
Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 23.04.2002 r. sygn. akt I SA 617/01 i 631/01 - po rozpatrzeniu skarg Zarządu Miasta Poznania i Polskiego Związku Działkowców - uchylił zarówno decyzję z dnia 25.01.2001 r., jak i poprzedzającą ją decyzję z dnia 9.10.2000 r. wskazując jednoznacznie w uzasadnieniu, że wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego i Sądu Najwyższego wydany w innej sprawie nie wiąże organu w tej sprawie.
Wyrok Sądu z dnia 23.04.2002 r. jest prawomocny i nie został zakwestionowany przez Sąd Najwyższy.
Będąc związanym - zgodnie z art. 30 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - oceną prawną zawartą w wyroku z dnia 23.04.2002 r. - organ centralny decyzją Nr ORZ.5.3-369/02 z dnia 22.01.2003 r. utrzymaną w mocy decyzją Nr ORZ.5.3.-259/03 z dnia 24.06.2003 r. odmówił stwierdzenia nieważności zaskarżonej decyzji z dnia 31.08.1968 r. i obecnie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie toczy się postępowanie ze skargi następców prawnych byłych właścicieli na decyzję ostateczną z dnia 24.06.2003 r. korzystną dla działkowców.
Nie znajdują więc uzasadnienia zarzuty o niechęć organu naczelnego do wnikania w meritum sprawy i uczciwego jej rozwiązana skoro organy administracji są związane wyrokami sądów, a ponadto należy wyjaśnić, że organy administracji rządowej nie mają wpływu na działania spadkobierców byłych właścicieli uprzednio wywłaszczonych nieruchomości, ani n roszczenia późniejszych użytkowników wywłaszczonych nieruchomości czy też na rozstrzygnięcia podjęte przez sądy w postępowaniach cywilnych lub w postępowaniach egzekucyjnych w których - w szczególności - Minister Infrastruktury nie jest stroną.
Z szacunkiem
wz MINISTRA INFRASTRUKTURY
Jan Ryszard Kurylczyk
Sekretarz Stanu