Oświadczenie skierowane do prezesa Rady Ministrów Marka Belki

Szanowny Panie Premierze!

Zwracam się do Pana w sprawie bulwersującej co najmniej dziewięćset osiemdziesiąt tysięcy ludzi w Polsce, tylu bowiem członków liczy Polski Związek Działkowców. Pamiętać przy tym należy, że chcąc oddać skalę zainteresowania tematem, liczbę tę powinno się pomnożyć przynajmniej przez trzy, gdyż z działek korzystają całe rodziny. Jak mi wiadomo, sytuacja ta budzi także kontrowersje wśród przedstawicieli sektora organizacji pozarządowych krajowych i wojewódzkich, między innymi Stowarzyszenia Inicjatyw Obywatelskich w Olsztynie. Rzecz dotyczy sytuacji, w jakiej znalazł się Polski Związek Działkowców po wyrokach sądów kolejnych instancji w sprawie bezumownego korzystania z gruntu. Zasądzoną kwotę prawie 4 milionów zł, będą musieli pokryć wszyscy działkowcy, a w dalszej konsekwencji Skarb Państwa.

Tymczasem wiele wątpliwości budzą przesłanki decyzji sądu, podjętej na podstawie wcześniejszych decyzji administracyjnych, między innymi prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z 31 lipca 1997 r., unieważniającej decyzję z 1968 r. o wywłaszczeniu pierwszej z będących przedmiotem sportu nieruchomości. Postępowanie administracyjne odbywało się bez udziału Polskiego Związku Działkowców. Paradoks sytuacji polega na tym, że w dalszym postępowaniu uznano zasadność wywłaszczenia drugiej i trzeciej nieruchomości, a odmówiono takiego stwierdzenia w stosunku do nieruchomości pierwszej. Trzeba dodać, że wywłaszczenie w 1968 r. całego terenu odbywało się na takich samych warunkach, to jest wywłaszczono trzy nieużytkowane rolniczo nieruchomości o łącznej powierzchni 9,5 ha. Osoby wywłaszczone otrzymały stosowne odszkodowania, za które nabyły działki budowlane i wybudowały domy, w których mieszkają nadal ich spadkobiercy. Wywłaszczony teren został natomiast przekazany działkowcom, którzy utworzyli na nim POD imienia 23 Lutego. Teren ten został następnie zagospodarowany, podzielony na działki i przydzielony działkowcom. Poczyniono także ogromne nakłady w dobrej wierze, zwiększając zdecydowanie wartość nieruchomości, działając przy tym w pełnym zaufaniu do obowiązującego prawa i opartych na nim decyzji.

W 1997 r. osoba prywatna, Beata N., która nabyła aktem notarialnym od osób wywłaszczonych ich roszczenia do nieruchomości za kwotę 80 tysięcy zł, rozpoczęła batalię o wyrugowanie z zajmowanego terenu działkowców. Dzisiaj, w majestacie prawa, praktycznie odmawia się działkowcom dalszej egzystencji i skazuje na ogromne straty, których ciężar znacznie przekracza możliwości związku. Sytuacja uległaby radykalnej zmianie w przypadku weryfikacji decyzji uznających wywłaszczenie za nieważne.

Jak mi wiadomo, Ministerstwo Infrastruktury nie widzi możliwości zmiany decyzji, a także ich ponownego rozpatrzenia, przyjmując zasadę, że w tej sprawie już obowiązują wyroki NSA i Sądu Najwyższego. Pragnę jednak zwrócić uwagę Pana Premiera na fakt, że PZD przedstawił nowe, istotne dowody w sprawie, które nie były znane w momencie rozpatrywania sprawy przez NSA i Sąd Najwyższy. Odmowa ponownego rozpatrzenia sprawy stwierdzenia nieważności wywłaszczenia rodzi podejrzenie o niechęć Ministerstwa Infrastruktury do wnikania w meritum sprawy i uczciwego jej rozwiązania.

Mimo niekorzystnych rozstrzygnięć przed Sądem Apelacyjnym działkowcy nadal liczą na przełom w sprawie, mając nadzieję, że wreszcie ktoś zechce merytorycznie rozpatrzyć kolejne odwołanie od decyzji ministerstwa oraz naprawić błędy i wyrządzone działkowcom krzywdy.

Proszę Pana Premiera o wnikliwe zbadanie sprawy, tak by zasadność wydanych przez resort decyzji, a także będących ich wynikiem rozstrzygnięć sądowych, nie budziła wątpliwości i nie krzywdziła niewinnych ludzi, a Rząd nie był posądzony o umywanie rąk od czegokolwiek. Nie jest w niczyim interesie doprowadzenie do sytuacji, gdy sprawą zajmie się Trybunał w Strasburgu, a obecnie sprawa zmierza w tym właśnie kierunku.

Łączę wyrazy szacunku
senator Rzeczypospolitej Polskiej
Janusz Lorenz