Minister Finansów przekazał odpowiedź na oświadczenie senatora
Janusza Lorenza, złożone na 14. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 13):Warszawa, 10.05.2002 r.
Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypo
Szanowny Panie Marszałku,
Odpowiadając na Oświadczenie złożone przez Senatora Pana Janusza Lorenza, przekazane za pośrednictwem Pana Marszałka przy piśmie z dnia 29 kwietnia 2002 r. Lp/043/146/02/V, w sprawie wpłat dokonywanych przez przedsiębiorców na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych, uprzejmie wyjaśniam.
Problematykę zaliczania w ciężar kosztów uzyskania przychodów wpłat dokonywanych przez podatników uzyskujących przychody z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej na zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych regulują przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.).
Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 7 lit. b) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika. Kosztem są jednak odpisy i zwiększenia, które w rozumieniu przepisów o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych obciążają koszty działalności pracodawcy, jeżeli środki pieniężne
stanowiące równowartość tych odpisów i zwiększeń zostały wpłacone na rachunek Funduszu.Oznacza to zatem, że poniesione przez podatnika wydatki mogą zostać uznane za koszt uzyskania przychodu wyłącznie wówczas, gdy spełniony jest określony w tym przepisie warunek dokonania wpłaty przedmiotowych środków na rachunek bankowy.
Przyjmując powyższą zasadę jako obowiązującą ustawodawca postanowił jednocześnie, że nie stanowią kosztu uzyskania przychodów (zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 42 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) wydatki pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych z zastrzeżeniem, iż kosztem uzyskania przychodów są jednak świadczenia urlopowe wypłacone zgodnie z przepisami, o których
mowa powyżej.Pragnę zwrócić uwagę Pana Senatora, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych skorelowane są w tym zakresie z uregulowaniami przyjętymi w ustawie z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz.U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 z późn. zm.), które przewidują obowiązek gromadzenia środków Funduszu na odrębnym rachunku bankowym (art. 12 ust. 1 ustawy). Za niewykonywanie przepisów ustawy, na podstawie art. 12a) tej ustawy, przewiduje się karę grzywny.
Mając powyższe na względzie, należy stwierdzić, iż w kontekście obowiązujących przepisów prawnych w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych oraz o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych trudno mówić o jakiejkolwiek sprzeczności przyjętych zapisów. Jak słus
znie zauważył Pan Senator w Oświadczeniu, ustawodawca dopuścił możliwość dokonywania wpłat na ZFŚS w terminie do dnia 30 września, ustanawiając jednocześnie obowiązek wpłaty - w terminie do 31 maja - kwoty stanowiącej co najmniej 75% równowartości odpisów podstawowych, o których mowa w art. 5 ust. 1 - 3 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. Jednak ustanowione w ten sposób terminy przekazywania środków na ZFŚS nie mogą zmienić zasady wynikającej z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, że tylko te odpisy i zwiększenia, które zostały wpłacone na rachunek bankowy mogą stanowić koszt uzyskania przychodów w rozumieniu tej ustawy. Bez wpływu na tę regułę pozostaje też podniesiona okoliczność pobierania przez banki wysokich prowizji od dokonywanych wpłat.Oznacza to, że prawidłowe jest postępowanie urzędów skarbowych, które odmawiają uznawania za koszt uzyskania przychodów wydatków poniesionych na tę działalność socjalną przedsiębiorców i odpisów na ZFŚS, które nie zostały wpłacone na rachunek bankowy Funduszu. Przyjęcie odmiennej interpretacji pozostawałoby w sprzeczności z obowiązującymi przepisami podatkowymi
Z poważaniem
Z upoważnienia MINISTRA FINANSÓW
PODSEKRETARZ STANU
Irena Ożóg