Informację w związku z oświadczeniem senatora Bogusława Litwińca, złożonym na 27. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 26), przekazał Minister Finansów:
Warszawa, 2002-11-21
Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Sen
Szanowny Panie Marszałku,
W związku z przekazanym przy piśmie z dnia 13 listopada 2002 r. znak: LP/043/376/02/V oświadczeniem Pana Senatora Bogusława Litwińca w sprawie motywów nieobjęcia podatkiem dochodowym sfery handlu papierami wartościowymi na giełdzie oraz innych inwestycji tego typu, uprzejmie informuję.
Zgodnie z art. 52 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) zwalnia się od podatku dochodowego w okresie od dnia 1 stycznia 2001 r. do dnia 31 grudnia 2003 r., między innymi, dochody z odpłatnego zbycia papierów wartościowych, które są dopuszczone do publicznego obrotu papierami wartościowymi, nabytych na podstawie publicznej oferty lub na giełdzie papierów wa
rtościowych, albo w regulowanym pozagiełdowym wtórnym obrocie publicznym, albo na podstawie zezwolenia udzielonego w trybie art. 92 lub 93 przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz.U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715 oraz z 2000 r. Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 702 i 703, Nr 94, poz. 1037 i Nr 103, poz. 1099) - przy czym zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli sprzedaż tych papierów wartościowych jest przedmiotem działalności gospodarczej.Jak wynika z powyższego przepisu przedmiotowe zwolnienie posiada wyraźnie określone ramy czasowe swego obowiązywania. Dlatego też nie była i nie jest możliwa likwidacja przedmiotowego zwolnienia w okresie wcześniejszym niż wynika to z powołanego przepisu, gdyż zmiana w tym zakresie spotkałaby się z zarzutem naruszenia zasady demokratycznego państwa prawa, o której mowa w art. 2 Konstytucji RP.
Na potwierdzenie tej tezy pozwalam sobie przytoczyć stanowisko Trybunału Konstytucyjnego wyrażone w uzasadnieniu do wyroku z dnia 27 lutego 2002 r. sygn. akt K 47/01. Trybunał Konstytucyjny stwierdza, iż "wynikająca z art. 2 Konstytucji zasada ochrony zaufania obywatela do państwa i stanowionego przez nie prawa opiera się na pewności prawa, czyli takim zespole jego cech, które zapewniają jednostce bezpieczeństwo prawne - umożliwiają jej decydowanie o swoim postępowaniu w oparciu o możliwie pełną znajomość przesłanek działania organów państwowych oraz konsekwencji prawnych, jakie ic
h działania mogą ze sobą pociągać. Jednostka powinna zarówno móc przewidywać konsekwencje poszczególnych zachowań i zdarzeń na gruncie obowiązującego w danym momencie stanu prawnego, jak i oczekiwać, że prawodawca nie zmieni ich nagle oraz w sposób całkowicie arbitralny. (...) Jakkolwiek konstytucyjna ochrona interesów podatnika dotyczących niezmienności obowiązujących reguł opodatkowania nie ma charakteru absolutnego, to jednak w każdym razie w sytuacji, gdy przepisy prawa wyznaczają pewien horyzont czasowy dla zaplanowania i przeprowadzenia przez podatnika określonego przedsięwzięcia finansowego czy gospodarczego, ustawodawca nie może zmieniać takich "reguł gry" przed upływem okresu czy terminu, który sam wyznaczył."Mam nadzieję, iż przedstawiony powyżej fragment uzasadnienia do wyroku Trybunału Konstytucyjnego w pełni wyczerpuje przedstawione przez Pana Senatora wątpliwości.
Z poważaniem
Z upoważnienia MINISTRA FINANSÓW
PODSEKRETARZ STANU
Irena Ożóg