Warszawa, 2002.04.30

Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Podlegające ciągłym zmianom otoczenie, w jakim funkcjonuje administracja celna stawia przed nami coraz to nowe wyzwania. Stąd też podejmowane przez Służbę Celną zadania związane ze skutecznym poborem należności celnych i podatkowych oraz realizowaniem polityki ochronnej polskiej gospodarki, które mają służyć lepszemu rozwojowi gospodarczemu kraju i polepszeniu warunków działania firm dokonujących wymiany handlowej z zagranicą. Niestety efektywna i sprawna realizacja stojących przed nami zadań nie jest możliwa bez przeprowadzenia gruntownej restrukturyzacji administracji celnej mającej na celu przybliżenie organów celnych do siedzib podmiotów gospodarczych i skrócenia czasu postępowania w spawach celnych.

Założenia te stanowią podstawę zmian zawartych w ustawie z dnia 20 marca 2002 roku o przekształceniach w administracji celnej oraz o zmianie niektórych ustaw. Przyjęte w ww. akcie prawnym rozwiązania organizacyjne i prawne są zbliżone do funkcjonujących w polskiej administracji skarbowej oraz w strukturach celno-podatkowych państw Unii Europejskiej.

Proces przekształceń organów celnych w skali kraju, w tym także w Warszawie jest efektem zapisów ustawowych. Przeniesienie orzekania w indywidualnych sprawach celnych na poziom naczelników urzędów celnych, jako organu I instancji w sprawach celnych, ma zasadnicze znaczenie dla podmiotów gospodarczych. Zdecydowanie mniejszą rangę mają zmiany wynikające z przekształceń Urzędu Celnego w Warszawie, spowodowane głównie decentralizacją obsługi procedur gospodarczych, w tym procedury składu celnego, prowadzonych dotychczas przez jeden oddział celny. Od 1 maja br. upoważnienie do obejmowania towarów procedurą składu celnego będą posiadały wszystkie placówki celne podległe Izbie Celnej w Warszawie. Tak, więc zmiana podporządkowania składów celnych przybliża podmioty do jednostek administracji celnej i nie odbiega od rozwiązań przyjętych w innych przyszłych Izbach celnych w Polsce.

W tym miejscu chciałbym podkreślić, że Kierownictwo Urzędu Celnego w Warszawie podjęło na szeroką skalę konsultacje ze środowiskiem gospodarczym regionu oraz z Ogólnopolskim Zrzeszeniem Agencji Celnych i jego warszawskim oddziałem. Na spotkaniu, które odbyło się w dniu 11.04.2002 r. obie strony zadeklarowały wspólne rozwiązanie pojawiających się trudności oraz wypracowanie sposobu na bezbolesne wdrożenie nowych rozwiązań.

Jednocześnie odnosząc się do poruszonej w wystąpieniu Pana Senatora kwestii strat ponoszonych przez importerów i eksporterów, a pośrednio dla Skarbu Państwa pragnę zapewnić, że w żadnym wypadku nie można o nich mówić, gdyż nie takie były założenia reformy Służby Celnej. Przy tym zgodzić się należy z poglądem, iż przy okazji tak głębokich zmian strukturalnych mogą wystąpić pewne niedogodności dla przedsiębiorców. Mogą one być usunięte w drodze wzajemnych uzgodnień i obustronnych rozmów, jednak muszą się mieścić w ramach obowiązującego stanu prawnego.

Tomasz Michalak