Wyjaśnienie w związku z oświadczeniem senatora Zbigniewa Kulaka, złożonym na 44. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 44), przekazał Minister Zdrowia:
Warszawa, dnia 28.08.2003 r.
Szanowny Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej
Szanowny Panie Marszałku,
W związku z wystąpieniem Pana Zbigniewa Kulaka, Senatora RP, przekazanym przy piśmie z dnia 13 sierpnia 2003 r. nr BPS/DSK-043-361/03, w sprawie obniżenia wieku pacjentów leczonych ortodontycznie w obowiązującym obecnie rozporządzeniu z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wykazu bezpłatnych dodatkowych świadczeń zdrowotnych lekarza stomatologa i materiałów stomatologicznych przysługujących dzieciom i młodzieży do ukończenia 18 roku życia oraz kobietom w ciąży i w okresie połogu, a także określenia dokumentu potwierdzającego uprawnienia do tych świadczeń, uprzejmie wyjaśniam:
Opracowanie nowego rozporządzenia wynikało z uchwalenia ustawy o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia.
Rozporządzenie to określa dodatkowe świadczenia zdrowotne lekarza stomatologa z zakresu profilaktyki stomatologicznej, leczenia endodontycznego zębów 2 i 3 kanałowych oraz chorób przyzębia, a także specjalistycznego leczenia ortodontycznego przysługujące, obok świadczeń podstawowych przewidzianych w odrębnym rozporządzeniu, dzieciom i młodzieży do 18 roku życia. Zgodnie z ustawą o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia utrzymany został zakres świadczeń dodatkowych, uwzględniający szczeg
ólne potrzeby zdrowotne osób w okresie wieku rozwojowego.W stosunku do poprzednio obowiązującego rozporządzenia wprowadzono zmiany określające ramy organizacyjne kontraktowania świadczeń zdrowotnych, w tym limity roczne badań kontrolnych.
Ponadto, w oparciu o wystąpienia konsultantów krajowych w dziedzinach stomatologicznych, zmieniono zapisy niektórych świadczeń zdrowotnych zgodnie z wymogami aktualnej wiedzy medycznej.
Leczenie wad zgryzu z zastosowaniem ortodontycznych aparatów do zdejmowania powinno być rozpoczynane wcześnie, w wieku 7 - 8 lat. Górna granica wieku określona w rozporządzeniu, uzasadniona jest wskazaniami klinicznymi do leczenia za pomocą ww. aparatów.
Regulowania aparatu ortodontycznego dokonuje pacjent lub jego opiekun. Lekarz kontroluje przebieg leczenia (w tym poprawność regulowania aparatu). W związku z tym, że w trakcie leczenia ortodontycznym aparatem do zdejmowania działają małe siły, w tym samym proces leczenia przebiega powoli, wizyty kontrolne odbywają się co 6 - 8 tygodni.
Limit badań kontrolnych, nie będący w sprzeczności ze wskazaniami medycznymi, umożliwia świadczeniodawcy prawidłową kontrolę wykonywanych świadczeń.
W pracach nad rozporządzeniem brali udział specjaliści z zakresu stomatologii, reprezentujący środowisko lekarzy stomatologów.
Projekt rozporządzenia poddany został konsultacjom społecznym z następującymi podmiotami i instytucjami, reprezentującymi również środowisko stomatologów, w tym ortodontów: Naczelna Izba Lekarska, Ogólnopolski Związek Zawodowy Lekarzy Stomatologów. Ogólnopolski Związek Zawodowy Lekarzy Stomatologów Ubezpieczeń Zdrowotnych Kas Chorych i Wolnopraktykujących, Naczelna Izba Aptekarska, Naczelna Izba Pielęgniarek i Położnych, Krajowa Rada Diagnostyków Laboratoryjnych, Federacja Związków Zawodowyc
h Pracowników Ochrony Zdrowia, Sekretariat Ochrony Zdrowia KK NSZZ "Solidarność", Ogólnopolski Pracowniczy Związek Zawodowy "Konfederacja Pracy", Ogólnopolski Związek Zawodowy Techników Dentystycznych.Żaden z ww. podmiotów nie wniósł uwag do projektu zapisów dotyczących leczenia ortodontycznego.
Niemniej uwzględniając specyfikę leczenia ortodontycznego, w podległym mi Resorcie trwają konsultacje dotyczące możliwości rozwiązania poruszonego przez Pana
Senatora problemu.Z poważaniem
Leszek Sikorski