Informację w związku z oświadczeniem senator Apolonii Klepacz, złożonym na 52. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 53), przekazał Minister Środowiska:
Warszawa, dnia 19.01. 2004 r.
Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej
Szanowny Panie Marszałku,
Odpowiadając na oświadczenie Pani Senator Apolonii Klepacz - złożone na 52. posiedzeniu Senatu w dniu 17 grudnia 2003 r. - dotyczące limitów zatrudnienia w poszczególnych wojewódzkich inspektoratach ochrony środowiska oraz dysproporcji w wysokości środków przyznawanych WIOŚ w różnych województwach, uprzejmie informuję.
Podzielam pogląd Pani Senator, że zróżnicowanie zatrudnienia w wojewódzkich inspektoratach ma również swoje uwarunkowania historyczne. Obecna struktura wojewódzkich inspektoratów ochrony środowiska ukształtowana została w wyniku nowego podziału administracyjnego i reformy administracji obowiązujących od 1 stycznia 1999 r. W wyniku tych zmian wojewódzkie inspektoraty ochrony środowiska przejęły dawne wojewódzkie inspektoraty działające na terenie obecnych województw. Przejęte zostały zarówno siedziby wraz z laboratoriami, jak i składy osobowe. Liczba przejętych wojewódzkich inspektoratów jest różna - np. WIOŚ w Warszawie przejął ich 5, natomiast WIOŚ w Kielcach i Opolu żadnego. Najczęściej wojewódzkie inspektoraty obejmują bazę i kadrę 2-3 byłych wojewódzkich inspektoratów.
Włączenie wojewódzkich inspektoratów ochrony środowiska do zespolonej administracji wojewódzkiej pozbawiło Głównego Inspektora możliwości kształtowania polityki kadrowej w WIOŚ. Jednak problem racjonalnego wykorzystania kadr i potencjału wojewódzkich inspektoratów od lat jest przedmiotem troski Głównego Inspektora Ochrony Środowiska, który wielokrotnie występował do wojewodów z apelem o zapewnienie należytych środków budżetowych na realizację ustawowych zadań Inspekcji.
Zgodnie z art. 23 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie (Dz.U. 01.80.872) wojewoda jako zwierzchnik zespolonej administracji rządowej kieruje nią i koordynuje jej działalność, zapewnia warunki do skutecznego jej działania oraz ponosi odpowiedzialność za rezultaty jej działania.
Z kolei zgodnie z art. 11 cytowanej ustawy nadzór nad działalnością wojewody sprawuje Prezes Rady Ministrów, który dokonuje okresowej oceny jego pracy. Na podstawie art. 13 tej ustawy Prezes Rady Ministrów może upoważnić właściwego ministra ds. administracji do działania w jego imieniu.
W tej sytuacji prawnej ani Minister Środowiska, ani Główny Inspektor Ochrony Środowiska nie mają możliwości bezpośredniego oddziaływania na przyznawanie środków budżetowych wojewódzkim inspektorom ochrony środowiska oraz przeciwdziałania wskazanym przez Panią Senator dysproporcjom, występującym pomiędzy wojewódzkimi inspektoratami.
Z wyrazami szacunku
Czesław Śleziak