Prokurator Generalny przekazał odpowiedź na oświadczenie senatora Sławomira Izdebskiego, złożone na 51. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 52):
Warszawa, dnia 16.01. 2004 r.
Pan
Longin Pastusiak
Marszałek
Szanowny Panie Marszałku
Odpowiadając na przekazane przy piśmie z dnia 16 grudnia 2003 r. Nr BPS/DSK-043-552/03 oświadczenie Senatora Sławomira Izdebskiego złożone podczas 51 posiedzenia Senatu w dniu 11grudnia 2003 r., uprzejmie przedstawiam co następuje.
Postępowanie przygotowawcze z doniesienia O.B., którego dotyczy oświadczenie Pana Senatora, prowadził Prokurator Rejonowy Warszawa-Ochota a nie Prokurator Rejonowy Warszawa-Śródmieście. Wszczęte ono zostało na podstawie doniesienia złożonego w dniu 21 lipca 1999 r. przez pokrzywdzonego, który zawiadomił o popełnieniu na jego szkodę przestępstwa wyłudzenia przez przewodniczącego Rady Nadzorczej Spółdzielni Mieszkaniowej "Krokus" K.Ś. i prezesa Zarządu tej Spółdzielni B.L.K.
pieniędzy w kwocie 264.000 zł pod pozorem wpłaty na lokal dwukondygnacyjny na VI i VII piętrze budynku przy ul. Miedzianej 1c. Ponadto O.B. zawiadomił, że K.Ś. i B.L.K. działali na szkodę Spółdzielni z uwagi na konieczność wypłacenia mu odszkodowania z tytułu nieprzydzielenia wynikającego z umowy lokalu.W toku postępowania ustalono, że O.B. zawarł umowę członkowską ze Spółdzielnią "Krokus" i wpłacił na jej konto kwotę 93.400 zł tytułem zaliczki na wkład budowlany i 156.000 zł tytułem udziałów członkowskich. Zarząd Spółdzielni zdecydował o przydziale O.B. mieszkania na jednej kondygnacji, którego pokrzywdzony nie przyjął. O.B. nie zawarł ze spółdzielnią umowy na przydział lokalu i wystąpił do sądu z powództwem o przydział lokalu dwupoziomowego.
Dokumentacja techniczna, na podstawie której wydano pozwolenie na budowę, nie przewidywała wybudowania lokalu dwupoziomowego. W Spółdzielni "Krokus" była przeprowadzona lustracja, która nie wykazała nieprawidłowości i uchybień w procesie przygotowywania i realizacji inwestycji. W protokole lustracyjnym podniesiono natomiast, że na skutek sprawy z powództwa O.B. nie zostało dokonane z członkami Spółdzielni rozliczenie kosztów zrealizowanego przez Spółdzielnię zadania inwestycyjnego i ustalenie wartości początkowej lokali oraz wysokości wymaganych wkładów budowlanych.
Przeprowadzone postępowanie nie dostarczyło podstaw do przyjęcia, że kwoty wpłacone przez O.B. na rzecz Spółdzielni wydatkowane zostały na inne cele niż mieszkaniowe. Zwrócić trzeba wszak uwagę, że Spółdzielnia zrealizowała zamierzoną inwestycję i zaoferowała pokrzywdzonemu objęcie lokalu mieszkalnego w budynku przy ul. Miedzianej, którego on jednak nie przyjął. Z chwilą, gdy O.B. odmówił podpisania umowy o przydział oferowanego mu przez Spółdzielnię lokalu, nie domagał się zwrotu poniesionych nakładów, ale wystąpił do sądu o nakazanie Spółdzielni wydania przydziału lokalu zgodnego z jego oczekiwaniami.
Obecna sytuacja finansowa Spółdzielni nie ma zatem w tym zakresie znaczenia i nie może wpływać na ocenę karno-prawną zdarzenia będącego przedmiotem tego postępowania.
Postępowanie przygotowawcze w powyższej sprawie było kilkakrotnie umarzane przez Prokuratora Rejonowego Warszawa-Ochota, jednakże decyzje te były uchylane w celu wszechstronnego wyjaśnienia jej okoliczności. Ostatecznie, postanowieniem z dnia 5 października 2001 r., śledztwo to zostało kolejny raz umorzone wobec braku danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie popełnienia przestępstwa.
Decyzja ta na skutek zażalenia O.B. była przedmiotem kontroli instancyjnej Prokuratora Okręgowego w Warszawie, który postanowieniem z dnia 22 listopada 2001 r. utrzymał ją w mocy.
Obie te decyzje poddawane były także ocenie w trybie nadzoru służbowego w Prokuraturze Krajowej, gdzie uznano je za zasadne.
W toku badania akt tej sprawy nie stwierdzono żadnych okoliczności, które uzasadniałyby formułowaną przez Pana Senatora tezę, iż o umorzeniu postępowania mogły decydować inne względy niż wynikające z oceny zebranych dowodów.
Aktualnie w sprawie tej podejmowanie dalszych działań w trybie nadzoru służbowego nie jest możliwe. O.B. skierował bowiem do Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy na podstawie art. 55 § 1 k.p.k. prywatny akt oskarżenia, wobec czego o jego zasadności wypowie się, po jego rozpoznaniu, wymieniony Sąd.
Jeśli chodzi natomiast o kwestię dotyczącą możliwości ustalenia osoby odpowiedzialnej za uchwalanie ustawy o Trybunale Stanu w brzmieniu nie zawierającym przepisów określających tryb zgody na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej sędziów Trybunału Stanu, pragnę zwrócić uwagę, że ustawa ta uchwalona została przez Sejm w dniu 26 marca 1982 r.
Mając na uwadze powszechnie znane okoliczności dotyczące przebiegu prac legislacyjnych, a w tym fundamentalną zasadę uchwalania ustaw większością głosów brak jest podstaw do uznania, że taki a nie inny kształt ustawy o Trybunale Stanu jest wynikiem przestępczego działania lub zaniechania.
Z poważaniem
Z upoważnienia
PROKURATORA GENERALNEGO
Karol Napierski
Prokurator Krajowy
Zastępca Prokuratora Generalnego