Warszawa, dn. 19 LIP. 2002

Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej
Warszawa

1. Problematyka poruszona w oświadczeniu Senatorów Z. GOŁĄBKA i W. SADOWSKIEJ oraz Senatora Sławomira IZDEBSKIEGO, w dużej mierze nawiązuje do przedmiotu ich wystąpień podczas 8 posiedzenia Senatu RP w dniu 8 lutego 2002 r., jak również wcześniejszych oświadczeń, składanych w trakcie 3 posiedzenia Senatu RP w dniu 16 listopada 2001 r. oraz 5 posiedzenia Senatu RP w dniu 13 grudnia 2001 r. Swoje stanowisko w przedmiotowej kwestii przedstawiłem Panu Marszałkowi w pismach z dnia: 10 grudnia 2001 r. (znak: SO/RS/JK/6272/2001), 28 stycznia 2002 r. (znak: SO/RS/JK/513/2002) oraz 7 marca 2002 r. (znak: SO/RS/JK/1282/2002). Niezależnie od powyższego chciałbym jednak ustosunkować się do najważniejszych tez zawartych w oświadczeniu z dnia 26 czerwca 2002 r. Senatorów Z. GOŁĄBKA i W. SADOWSKIEJ.

2. Powodem decyzji o ogłoszeniu upadłości ZTS "PRONIT" S.A. podjętej przez Sąd Gospodarczy w Radomiu w dniu 4 września 2000 r. był fakt, iż zobowiązania spółki przekroczyły sumę kapitałów własnych oraz spółka zaprzestała w sposób trwały regulowania zobowiązań. W konsekwencji bardzo złej sytuacji ekonomiczno-finansowej spółka nie była w stanie znaleźć źródeł finansowania swojej bieżącej działalności, nie wspominając już o wygospodarowaniu środków na obsługę zadłużenia oraz przedsięwzięcia inwestycyjne.

W dniu 29 czerwca 2000 r. została podpisana umowa powołująca do życia ZPS Sp. z o.o. w Pionkach. Jedynym udziałowcem spółki została Agencja Rozwoju Przemysłu S.A. w Warszawie, nad którą nadzór właścicielski sprawuje Minister Skarbu Państwa. W zakresie produkcji specjalnej ZPS Sp. z o.o. podjął działalność, której przedmiot w zdecydowanej większości pokrywa się z przedmiotem działania upadłych ZTS "PRONIT" S.A.

3. W świetle powyższego uwłaszczenie ZPS Sp. z o.o. na majątku upadłego ZTS "PRONIT" S.A. - pod którym to pojęciem, można dopatrywać się koncepcji reaktywowania ZTS "PRONIT" S.A. w oparciu o dotychczasową strukturę majątkową i produkcyjno-technologiczną - nie znajduje żadnego uzasadnienia ekonomicznego. Czynnikami, które ostatecznie doprowadziły do upadku ZTS "PRONIT" S.A. były bowiem zbyt wysokie - w stosunku do wielkości przychodów ze sprzedaży - koszty produkcji, wynikające z przestarzałego parku maszynowego, stosowania mało nowoczesnych technologii, a także nadmiernie rozbudowanej infrastruktury technicznej oraz wysokich kosztów zatrudnienia.

4. Produkowana dotychczas, przy wykorzystaniu dzierżawionej od Syndyka linii technologicznej nitroceluloza, nie spełniała norm jakościowych. Stawiało to pod znakiem zapytania możliwość wykorzystania wytwarzanej w Pionkach nitrocelulozy do produkcji różnego rodzaju wyrobów specjalnych (prochy) i cywilnych (lakiery i kleje). Ze względu na bardzo wysokie koszty dzierżawy majątku niezbędnego do tej produkcji i niską jakość nitrocelulozy, ZPS Sp. z o.o. w 2002 r. zaprzestała jej produkcji. Przedstawione w oświadczeniu Senatorów Z. Gołąbka i W. Sadowskiej sugestie co do możliwości wykorzystania potencjału produkcyjnego ZTS "PRONIT" S.A. w upadłości do celów utylizacji i regeneracji materiałów wybuchowych oraz paliw rakietowych nie były dotychczas przedmiotem wnikliwej analizy pod kątem kalkulacji kosztów a także warunków technologicznych oraz wpływu na środowisko naturalne.

5. W ocenie Ministerstwa Skarbu Państwa i Agencji Rozwoju Przemysłu S.A. oraz Zarządu ZPS Sp. z o.o. unowocześnienie technologii produkcji nitrocelulozy wymaga poniesienia nakładów w wysokości minimum 70 mln zł. Zarówno ZPS Sp. z o.o., jak i ARP S.A. nie dysponują środkami na sfinansowanie modernizacji nitrocelulozy. Czynnikiem komplikującym cały problem jest silna konkurencja panująca na rynku producentów nitrocelulozy. Biorąc pod uwagę powyższe uwarunkowania oraz niewielkie szanse na uzyskanie przez ZPS znaczących zamówień ze strony odbiorców cywilnych, jak również relatywnie małe obecnie zapotrzebowanie Sił Zbrojnych na wyroby zawierające nitrocelulozę, brak jest przesłanek, że modernizacja technologii wytwarzania tej substancji okaże się rentownym przedsięwzięciem.

Stowarzyszenie na Rzecz Rozwoju Pionek proponuje wykorzystanie nitrocelulozy do produkcji zmodyfikowanych włókien celulozowych, wytwarzanych w oparciu o technologię opracowaną przez Pana prof. Bogumiła Łaszkiewicza, której wdrożenie w ZPS Sp. z o.o. wymagać by miało nakładów w wysokości 20 mln zł. Należy jednak podkreślić, że wspominana kwota nie uwzględnia w pełni kosztów modernizacji produkcji nitrocelulozy, w szczególności zaś kosztów projektowych oraz kosztów wykupienia terenów wraz z obiektami od Syndyka masy upadłościowej ZTS "PRONIT" S.A. w upadłości. Z przeprowadzonych dotychczas analiz wynika również, że całe przedsięwzięcie umożliwi stworzenie co najwyżej 20 miejsc pracy, a więc wielokrotnie mniej niż sugeruje Stowarzyszenie na Rzecz Rozwoju Pionek, według którego w grę wchodzi ponad 500 stanowisk roboczych.

Jacek Piechota