Warszawa, 2005-07-15

Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowny Panie Marszałku,

Odpowiadając na oświadczenie złożone przez Pana Senatora Witolda Gładkowskiego na 83. posiedzeniu Senatu Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 16 czerwca 2005 r., w sprawie nowelizacji art. 40 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin, uprzejmie proszę o przyjęcie następujących wyjaśnień.

Na wstępie chciałbym w pełni podzielić pogląd Pana Senatora Witolda Gładkowskiego, iż emerytura żołnierza zawodowego jest świadczeniem, a nie nagrodą i zapewniam, że resort Obrony Narodowej zawsze czynił starania o zabezpieczenie właściwych rozwiązań prawnych i utrzymanie stabilności wojskowego systemu emerytalnego.

Przykładem tego może być nowelizacja art. 14 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz.U. z 2004 r. Nr 8, poz. 66 z późn. zm.). Została ona dokonana na mocy art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 grudnia 2000 r. (Dz.U. z 2000 r. Nr 122, poz.1313). W jej wyniku od 1 stycznia 2001 r. zostały wprowadzone korzystne unormowania dotyczące doliczania - do wysługi emerytalnej - pracy po zwolnieniu z wojska, gdy emerytura wynosi mniej niż 75% podstawy wymiaru. Emerytowi, który ukończył 55 lat życia - mężczyzna, 50 lat - kobieta, albo stał się inwalidą można na jego wniosek doliczyć do wysługi pracę już po 15 latach służby wojskowej, a nie jak poprzednio - po 20.

Ta sama nowelizacja wprowadziła zapis dotyczący rozliczania świadczeniobiorców wojskowych osiągających dodatkowe przychody. Między innymi wysokość zarobków emerytów wojskowych, posiadających prawo do pełnego świadczenia emerytalnego, tj. 75% podstawy wymiaru (bez uwzględnienia podwyższenia z tytułu inwalidztwa pozostającego w związku ze służbą wojskową oraz inwalidztwa, z tytułu którego przysługują świadczenia odszkodowawcze), nie wpływa na wysokość świadczenia emerytalnego.

W tym miejscu należy podkreślić, iż podobne unormowania prawne, występują w powszechnym systemie emerytalnym, jednakże przepisy pracownicze dotyczące zmniejszania lub zawieszania emerytur odnoszą się do wieku świadczeniobiorcy (60 lat dla kobiety i 65 lat dla mężczyzny), wojskowe przepisy emerytalne do procentowej wysokości podstawy emerytury.

Ponadto zapis art. 40 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin nie przewiduje zawieszania świadczenia, jak to ma miejsce w pracowniczych przepisach emerytalnych. Emerytury i renty wojskowe mogą być obniżone maksymalnie o 25% ich wysokości. Pod tym względem wojskowy system emerytalny posiada korzystniejsze rozwiązania w zakresie rozliczania dodatkowych przychodów byłych żołnierzy zawodowych.

Emeryt wojskowy pobierający świadczenie w wysokości niższej niż 75% podstawy wymiaru, po spełnieniu warunków przedstawionych na wstępie, jest zobligowany do zgłaszania w wojskowym biurze emerytalnym faktu uzyskiwania dodatkowych przychodów z tytułu zatrudnienia bądź prowadzenia działalności pozarolniczej. Osoba uprawniona do emerytury wojskowej, która wypracowała sobie emeryturę cywilną (posiadając odpowiedni okres składkowy), ma prawo do wyboru (z zaliczeniem okresu służby do cywilnej wysługi emerytalnej) korzystniejszego świadczenia.

Mając powyższe na uwadze wydaje się, iż zmiana regulacji prawnej, która zwalniałaby z obowiązku rozliczania się z dodatkowych przychodów żołnierzy nie mających pełnej wysługi emerytalnej, nie jest zasadna.

Z wyrazami szacunku i poważania

Jerzy SZMAJDZIŃSKI