Minister Środowiska przekazał odpowiedź na oświadczenie senatora Józefa Dziemdzieli, złożone na 57. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 58):
Warszawa, dnia 8.04.2004 r.
Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senat
Szanowny Panie Marszałku
Odpowiadając na oświadczenie senatora Józefa Dziemdzieli z dnia 4 marca 2004 r., przesłane przy piśmie znak: BPS/DSK-043-111-04 z dnia 10 marca 2004 r., dotyczące konfliktu między dyrektorem Wigierskiego Parku Narodowego a mieszkańcami okolicznych wsi, uprzejmie informuję, że również moim zdaniem przyroda nie może być chroniona kosztem mieszkańców zamieszkałych na obszarach objętych ochroną. Akceptacja społeczna ograniczeń wynikających z potrzeb ochrony
warunkuje prawidłowe i trwałe funkcjonowanie tych obszarów.W pełni podzielam pogląd, że konflikt zaistniały na terenie Wigierskiego Parku Narodowego należy jak najszybciej rozwiązać, dążąc do pogodzenia wymogów ochrony przyrody z oczekiwaniami miejscowej ludności. Konflikt ten narastał od dłuższego czasu, lecz jego nasilenie spowodował przygotowywany projekt planu ochrony Parku, a w szczególności część tego planu, obejmująca ustalenia do miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. W pierwszej wers
ji planu dyrektor Parku zaproponował bardzo radykalne wskazania i ograniczenia. Zgodnie z art. 13a ust. 3 ustawy o ochronie przyrody z dnia 16 października 1991 r. (Dz.U. z 2001 r. Nr 99, poz. 1079 z późn. zm.) projekt ten został przekazany samorządom terytorialnym do zaopiniowania. Zapisy projektu wywołały dużo emocji i spowodowały wzburzenie władz i społeczności lokalnej.W celu załagodzenia konfliktu, w dniu 4 lutego 2004 r. w siedzibie Ministerstwa Środowiska odbyło się spotkanie pani prof. Ewy Symonides - podsekretarz stanu, Głównego Konserwatora Przyrody z przedstawicielami władz samorządowych oraz lokalnej społeczności, zaś w dniu 5 lutego 2004 r. miało miejsce spotkanie z panem Zdzisławem Szkiruciem - dyrektorem Wigierskiego Parku Narodowego. W wynik
u tych spotkań w dniu 9 lutego 2004 r. na posiedzeniu Rady Parku, w skład której wchodzą przedstawiciele władz i lokalnej społeczności, dyrektor Parku przedstawił bardzo złagodzone propozycje zapisów i ustaleń do miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. Propozycje te są przedmiotem dalszych konsultacji, mających na celu wypracowanie projektów zapisów, satysfakcjonujących obie strony.Ostateczna wersja mojego rozporządzenia w sprawie planu ochrony WPN będzie uwzględniała potrzeby przyrody oraz potrzeby i oczekiwania mieszkańców obszaru Parku. Mam więc nadzieję, że istniejący konflikt uda się zażegnać.
W najbliższych dniach pracownicy Departamentu Ochrony Przyrody oraz Krajowego Zarządu Parków Narodowych, spotkają się z lokalnymi samorządami, w celu przedyskutowania spornych problemów dotyczących Wigierskiego Parku Narodowego
Z wyrazami szacunku
Z up. MINISTRA
PODSEKRETARZ STANU
Główny Konserwator Przyrody
prof. dr hab. Ewa Symonides