Warszawa, 01.08.2003 r.

Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

- ochrony przed nadmiernym przywozem określonych towarów na polski obszar celny,

- wprowadzenie ewentualnym "limitów importowych",

- ochrony polskiego obszaru celnego przed przywozem towarów po cenach dumpingowych

Odnośnie natomiast rozwiązań stosowanych przez inne państwa, tj. m.in. żądanie przez organ celny - przed dopuszczeniem towaru do obrotu na polskim obszarze celnym - dokumentu potwierdzającego spełnienie wymagań jakościowych, czy spełnienie wymogów polskich norm, to należy stwierdzić, że w obecnym stanie prawnym, omawiane przez Pana Senatora towary, nie podlegają szczególnym uregulowaniom dotyczącym obrotu z zagranicą.

Jedynym aktem prawnym, z zakresu ograniczeń pozataryfowych (nie wynikających z Taryfy celnej), stanowiącym dla organów celnych podstawę do podjęcia działań w trakcie kontroli celnej takiego towaru, jest ustawa z dnia 22 stycznia 2000 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów (Dz. U. Nr 15, poz. 179 z późniejszymi zmianami). W związku z tym, jeśli organ celny poweźmie podejrzenie, że towar może być niebezpieczny - wówczas może go zatrzymać i wystąpić o opinię do organu wyspecjalizowanego, w przedmiocie spełnienia przez towar wymagań bezpieczeństwa. W przypadku zamków i okuć organem wyspecjalizowanym będzie właściwy organ Inspekcji Handlowej. Jeśli właściwy organ tej Inspekcji uzna, że towar jest niebezpieczny - organ celny cofa ten towar za granicę. Jeśli natomiast opinia organu wyspecjalizowanego będzie pozytywna, tj. towar uznany zostanie za spełniający normy bezpieczeństwa - może on zostać dopuszczony do obrotu na polskim obszarze celnym.

Z uwagi na to, że organy celne - jak do tej pory - nie miały żadnych informacji o niebezpieczeństwie stosowania omawianych towarów, celowe wydaje się być wystąpienie np. Polskiego Związku Producentów Zamków i Okuć do Inspekcji Handlowej lub laboratoriów autoryzowanych o przebadanie tych towarów, a jeżeli zostaną one (niektóre z nich) uznane za niebezpieczne w użytkowaniu, o wystąpienie następnie do organów Służby Celnej o zastosowanie wobec nich wymienionej wyżej ustawy o bezpieczeństwie produktów.

Należy nadmienić ponadto, że żaden przepis dotyczący ograniczeń pozataryfowych nie wymaga od importera zamków i okuć spełnienia szczególnych wymogów w chwili sprowadzania towarów. Również spełnienie polskich norm jest - zgodnie z ustawą z dnia 3 kwietnia 1993 r. o badaniach i certyfikacji (Dz. U. Nr 55, poz. 250 z późniejszymi zmianami) oraz rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 10 marca 2000 r. w sprawie trybu certyfikacji towarów - dla tego typu towarów fakultatywne. Wskazane przepisy nakładają bowiem obowiązek uzyskania certyfikatu na niektóre grupy towarów, pozostałe zaś mogą być przedmiotem certyfikacji, lecz obowiązku takiego nie ma.

Odnośnie natomiast ochrony praw wynikających z rejestracji znaków towarowych oraz patentów, a także prawa autorskiego, w kontekście obrotu towarowego z zagranicą, to kwestie te uregulowane są w art. 57 ustawy Kodeks celny i przepisach wykonawczych, tj. rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 5 lutego 2002 r. w sprawie sposobu i trybu postępowania organów celnych przy zatrzymywaniu towarów w wypadku podejrzenia naruszenia przepisów dotyczących ochrony własności intelektualnej (Dz. U. Nr 12, poz. 112). Przepisy te umożliwiają właścicielom praw własności intelektualnej - uprawnionym z tytułu rejestracji m.in. znaków towarowych i patentów, a także z tytułu prawa autorskiego - występowanie do organów celnych z wnioskiem o ochronę swych praw. Wystąpienie takie skutkuje dokonywaniem przez organ celny zatrzymań towarów, w wypadku naruszenia praw własności intelektualnej, w celu niedopuszczenia ich do obrotu na polskim obszarze celnym.

Reasumując pragnę uprzejmie poinformować, że wymieniony wyżej stan prawny pozwala organom celnym na podejmowanie działań, które w niewielkim stopniu mogą zapobiegać wskazanym w piśmie Pana Senatora zjawiskom. Wprowadzenie natomiast środków ochronnych przed nadmiernym przywozem oraz przed przywozem towarów po cenach dumpingowych, czy też kontyngentów leży w sferze polityki gospodarczej, w której właściwy jest Minister Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej.

Sekretarz Stanu