Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia przekazał odpowiedź na oświadczenie senatora Janusza Bielawskiego, złożone na 43. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 42):
Warszawa, 28.07.2003 r.
Pan
Longin Pastusiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej
Szanowny Panie Marszałku,
W odpowiedzi na pismo Pana Marszałka znak: BPS/DSK.043.332/03 dotyczące prośby o przedstawienie stanowiska w związku z oświadczeniem Senatora Pana Janusza Bielawskiego pozwolę sobie mieć odmienne od Pana Senatora zdanie w kwestii podjętych przez rząd działań w sprawie powołanego międzyresortowego zespołu w związku z restrukturyzacją zadłużenia zakładów opieki zdrowotnej. Uważam, że w przedmiotowej kwestii, jedynie Minister Zdrowia jest upoważniony do zajęcia stanowiska w tej sprawie.
Odnosząc się natomiast do tej części oświadczenia Pana Senatora, leżącej w kompetencji Narodowego Funduszu Zdrowia, dotyczącej prawa wyboru przez ubezpieczonego świadczeniodawcy na terenie całego kraju i bezprawnego żądania ze strony świadczeniodawcy, przyrzeczenia zapłaty za leczenie wystawionego przez właściwy ze względu na miejsce zamieszkania ubezpieczonego oddział wojewódzki NFZ uprzejmie informuję, że organizacja finansowania świadczeń zdrowotnych wynika z warunków umów zawartych pomiędzy świadczeniodawcami a Narodowym Funduszem Zdrowia i jest określona w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 9 kwietnia 2003 r. w sprawie ogólnych warunków udzielania świadczeń zdrowotnych oraz trybu wyboru przez ubezpieczonego lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, pielęgniarki i położnej podstawowej opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 63, poz. 589). Zgodnie z przepisami rozporządzenia, świadczeniodawca prowadzi rejestr ubezpieczonych oczekujących na udzielenie świadczenia zdrowotnego.
W przypadku braku możliwości udzielenia świadczenia zdrowotnego w dniu zgłoszenia, świadczeniodawca umieszcza w rejestrze imię i nazwisko ubezpieczonego, jego numer PESEL oraz określa w rejestrze, zgodnie ze wskazaniami aktualnej wiedzy medycznej i stanem zdrowia pacjenta, kolejność udzielania świadczeń zdrowotnych. Świadczeniodawca obowiązany jest przekazywać comiesięcznie Narodowemu Funduszowi Zdrowia informacje o liczbie ubezpieczonych oczekujących na udzielenie świadczenia i okresie oczekiwania. Jedno
cześnie jest zobowiązany do informowania ubezpieczonego w czasie oczekiwania na świadczenie zdrowotne oraz kryteriach, które zdecydowały o jego miejscu w rejestrze.W świetle §3 pkt 3 powyższego rozporządzenia, w przypadkach nagłych, zagrożenia życia lub zdrowia, świadczenia zdrowotne udzielane są niezwłocznie.
Narodowy Fundusz Zdrowia po dokonaniu analizy liczby ubezpieczonych oczekujących na określony rodzaj świadczenia zdrowotnego w poszczególnych placówkach opieki zdrowotnej może dokonać alokacji środków finansowych, zapewniając równą dla wszystkich ubezpieczonych dostępność do świadczeń, niezależnie od terenu ich zamieszkania.
Wobec powyższego, nie jest wymagane, od osób ubezpieczonych, przedstawianie "potwierdzenia przyrzeczenia zapłaty" za leczenie, ponieważ świadczeniodawca realizuje umowę na udzielanie świadczeń zdrowotnych do wysokości określonej w umowie liczby świadczeń, zakontraktowanej przez Narodowy Fundusz Zdrowia, a pacjentów oczekujących na świadczenie wpisuje do rejestru oczekujących.
Zgodnie z art. 119 przedmiotowej ustawy zniesiono rejonizację. Ubezpieczony ma prawo wyboru na terenie całego kraju świadczeniodawcy udzielającego porad specjalistycznych, wyboru szpitala oraz podmiotu prowadzącego długoterminową opiekę pielęgniarską spośród tych świadczeniodawców, którzy zawarli umowy z Funduszem.
Odpowiadając na pytanie Pana Senatora o regulacje przepływu należności za leczenie pacjentów zamieszkujących na terenie innych województw uprzejmie informuję, że często zdarzały się takie sytuacje, kiedy świadczeniodawcy mieli podpisane umowy z kilkoma kasami chorych. Narodowy Fundusz Zdrowia, w celu ustalenia całkowitej wartości umów, przystąpił do ich agregacji w której uwzględniono:
- sumę wartości wszystkich umów zawartych przez świadczeniodawców,
- kwotę wynikającą z funkcjonowania promes,
- kwotę wynikającą z dotychczasowych rozliczeń międzykasowych.
Proces agregacji nie został zakończony ponieważ przy ostatecznym jego podsumowaniu okazało się, że w planie finansowym NFZ brak jest środków finansowych na ten cel w kwocie 650 mln zł (kwoty tej, przeznaczonej głównie na sfinansowanie rozliczeń międzykasowych i promes, kasy chorych nie uwzględniały w swoich planach finansowych na 2003 r.).
W związku z powyższym, biorąc pod uwagę sytuację gospodarczą kraju po pierwszym półroczu i spodziewaną w związku z tym realizacją większych wpływów do systemu NFZ z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne, Prezes NFZ zwrócił się do Wiceprezesa Rady Ministrów Pana Jerzego Hausnera z prośbą o rozważenie następujących propozycji:
1) zwiększenie prognozy przychodów ze składek na ubezpieczenie zdrowotne w 2003 r. przekazywanych za pośrednictwem ZUS-u od osób prowadzących działalność pozarolniczą lub z nimi współpracujących (art. 23 ust. 2 ustawy o powszechnym ubezpieczeniu
w NFZ),2) zwiększenie prognozy przychodów ze składek na ubezpieczenie zdrowotne za pośrednictwem KRUS od rolników prowadzących działalność w gospodarstwach rolnych powyżej 1 ha przeliczeniowego,
3) umorzenie pożyczki w całości lub raty przypadającej na 2
003 r. udzielonej przez Ministra Finansów kasom chorych w 2000 r.,4) umożliwienie NFZ wykorzystania środków gromadzonych w ramach rezerwy tworzonej w wysokości 1% należnych przychodów ze składek (art. 136 ustawy o powszechnym ubezpieczeniu w NFZ) do kontraktowania świadczeń zdrowotnych w 2003 r.,
5) zobowiązanie ZUS i KRUS do przekazania NFZ pełnej informacji dotyczącej podmiotów mających zaległości w płatnościach na ubezpieczenie zdrowotne,
6) uregulowanie ustawowe problemu ponoszenia kosztów leczenia osób poszkodowanych w wypadkach komunikacyjnych oraz zakładach pracy,
7) rozważenie możliwości przekazania przez Ministerstwo Zdrowia niewykorzystanych środków z tytułu programów polityki zdrowotnej.
Przyjęcie zwiększonych przychodów poprzez realizację wpływów wymienionych w punktach 1-4 (punkty 5-7 nie mają charakteru doraźnego) umożliwiłoby zwiększenie przychodów w planie finansowym NFZ na rok 2003 i tym samym pokrycie z tego tytułu kosztów świadczeń zdrowotnych ujętych w dotychczas zawartych umowach ze świadczeniodawcami łącznie z procedurami świadczonymi w wyniku migracji pacjentów w ramach tzw. "otwarcia systemu" (art. 51 i art. 119 ustawy o powszechnym ubezpieczeniu w NFZ).
Ponadto pragnę poinformować, że Narodowy Fundusz Zdrowia w oparciu o wyniki przeprowadzonych analiz statystycznych i epidemiologicznych prowadzi prace nad ujednoliceniem sposobu kontraktowania oraz finansowania świadczeń zdrowotnych. Określony, jednolity na terenie całego kraju system, będzie obowiązywał od 2004 r. Centralizacja systemu oraz opracowanie wspólnego, jednolitego wykazu świadczeń i sposobu ich finansowania ma na celu nie tylko ułatwienie dokonywania rozliczeń, ale także ma zagwarantować pacjentom równy dostęp do świadczeń na terenie całego kraju.
Z poważaniem
Prezes
Narodowego Funduszu Zdrowia
Maciej Tokarczyk